Το βίντεο μου το έστειλε η φίλη Φωτεινή και την ευχαριστώ πολύ. Αξίζει να ακούσετε την ενδιαφέρουσα ανάλυση, η οποία περιστρέφεται στην ουσία γύρο από την κοινωνία και τους δούλους που το σύστημα δημιούργησε διαχρονικά. Έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει πως το φως στο τούνελ δεν είναι μπροστά αλλά πηγαίνοντας προς τα πίσω. Υποθέτω εννοώντας τις ρίζες, μέχρι ακόμα και την απαρχή της ίδιας της ζωής. Όπως επίσης έχει δίκιο στο ότι όλοι μας συνειδητά ή μη, υπερασπιζόμαστε και εργαζόμαστε υπέρ ενός συστήματος μέσα στο οποίο γαλουχηθήκαμε. Κάποια στιγμή αφεντικά και δούλοι κατέληξαν όλοι ίσοι δούλοι κάτω από μια θεϊκή ταμπέλα. Έχει επίσης απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνεις τον άνθρωπο να το καταλάβει. Κατ' εμέ είτε είναι είτε δεν είναι γραμματιζούμενος. Δεν ξέρω πιο από τα δύο είναι το πιο δύσκολο. Η αστική τάξη ή άλλως ελιτοποιημένη μερίδα ανθρώπων μη έχουσα εθνική συνείδηση εξαρτάται άλλοτε από την κεφαλαιοκρατία ή την χρηματοπιστωτική νεωτεριστική νεοφιλελεύθερη προοδευτική ιδεοληπτική παραφιλολογική φαυλοκρατία. Στην λαίλαπα όπου η εθνικότητα και η φυλετικότητα σβήνουν, ο άνθρωπος μετεξελίσσεται σε "ιδιώτη" όντας χειρότερος από τον δούλο, εκ του idiot δηλαδή η ηλίθια δουλική μονάδα, είτε κατέχει είτε δεν κατέχει, χωρίς στηρίγματα - μπούσουλες στήριξης και συλλογικότητας - ενότητας. Ένας ιδιώτης αναλώσιμος είτε διακεκριμένος ή μη, ανάμεσα σε άγνωστους ασύνδετους ιδιώτες - "πολίτες του κόσμου" αναλώσιμους. Όλα αυτά είναι γνωστά σε αρκετούς ανθρώπους και γνωρίζουν πάρα πολύ καλά, πως για να γίνει σε βάθος αντιληπτό - συνειδητό όλα αυτά που αναλύονται, θέλει πάρα μα πάρα πολύ δρόμο. Είμαι ο άνθρωπος που φωνάζει πως πρέπει να ξανά αποκτήσουμε τον ρομαντισμό, να αναπτύξουμε την φαντασία μας, καθ' όσον η εκλογίκευση των πάντων και η πρακτικότητα, είναι τα στοιχεία αυτά που παράγουν δουλικές αντιλήψεις. Από την αρχή φώναζα ότι, το πως αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την ζωή γύρο του, εξαρτάται από την Κοσμοθεωρία - Κοσμοαντίληψη την οποία έχει αναπτύξει, αν φυσικά έχει αναπτύξει. Το ερώτημα είναι : επιθυμεί ο άνθρωπος να είναι ο άμεσος πρόγονος του "μετ-ανθρώπου" όπως τον αποκαλεί ο καθηγητής Γ. Παπαγιάννης, όπου θα είναι μισός άνθρωπος - μισός μηχανή ; ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΕΤΕ ΧΡΟΝΟ πειρατες της Δευτερας, 14/10/2013 ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΩΝ

Το βίντεο μου το έστειλε η φίλη Φωτεινή και την ευχαριστώ πολύ. Αξίζει να ακούσετε την ενδιαφέρουσα ανάλυση, η οποία περιστρέφεται στην ουσία γύρο από την κοινωνία και τους δούλους που το σύστημα δημιούργησε διαχρονικά.  Έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει πως το φως στο τούνελ δεν είναι μπροστά αλλά πηγαίνοντας προς τα πίσω. Υποθέτω εννοώντας τις ρίζες, μέχρι ακόμα και την απαρχή της ίδιας της ζωής. Όπως επίσης έχει δίκιο στο ότι όλοι μας συνειδητά ή μη, υπερασπιζόμαστε και εργαζόμαστε υπέρ ενός συστήματος μέσα στο οποίο γαλουχηθήκαμε. Κάποια στιγμή αφεντικά και δούλοι κατέληξαν όλοι ίσοι δούλοι κάτω από μια θεϊκή ταμπέλα.
Έχει επίσης απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνεις τον άνθρωπο να το καταλάβει. Κατ' εμέ είτε είναι είτε δεν είναι γραμματιζούμενος. Δεν ξέρω πιο από τα δύο είναι το πιο δύσκολο.  Η αστική τάξη ή άλλως ελιτοποιημένη μερίδα ανθρώπων μη έχουσα εθνική συνείδηση εξαρτάται άλλοτε από την κεφαλαιοκρατία ή την χρηματοπιστωτική νεωτεριστική νεοφιλελεύθερη προοδευτική ιδεοληπτική παραφιλολογική φαυλοκρατία.
Στην λαίλαπα όπου η εθνικότητα και η φυλετικότητα σβήνουν, ο άνθρωπος μετεξελίσσεται σε "ιδιώτη" όντας χειρότερος από τον δούλο, εκ του idiot δηλαδή η ηλίθια δουλική μονάδα, είτε κατέχει είτε δεν κατέχει, χωρίς στηρίγματα - μπούσουλες στήριξης και συλλογικότητας - ενότητας. Ένας ιδιώτης αναλώσιμος είτε διακεκριμένος ή μη, ανάμεσα σε άγνωστους ασύνδετους ιδιώτες - "πολίτες του κόσμου" αναλώσιμους.

Όλα αυτά είναι γνωστά σε αρκετούς ανθρώπους και γνωρίζουν πάρα πολύ καλά, πως για να γίνει σε βάθος αντιληπτό - συνειδητό όλα αυτά που αναλύονται, θέλει πάρα μα πάρα πολύ δρόμο. Είμαι ο άνθρωπος που φωνάζει πως πρέπει να ξανά αποκτήσουμε τον ρομαντισμό, να αναπτύξουμε την φαντασία μας, καθ' όσον η εκλογίκευση των πάντων και η πρακτικότητα, είναι τα στοιχεία αυτά που παράγουν δουλικές αντιλήψεις. Από την αρχή φώναζα ότι, το πως αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την ζωή γύρο του, εξαρτάται από την Κοσμοθεωρία - Κοσμοαντίληψη την οποία έχει αναπτύξει, αν φυσικά έχει αναπτύξει.
Το ερώτημα είναι : επιθυμεί ο άνθρωπος να είναι ο άμεσος πρόγονος του "μετ-ανθρώπου" όπως τον αποκαλεί ο καθηγητής Γ. Παπαγιάννης, όπου θα είναι μισός άνθρωπος - μισός μηχανή ;
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΕΤΕ ΧΡΟΝΟ