Σημείωσα κάποια σημαντικά σημεία της συνέντευξης του κ. Αργυρίου, για όσους δεν έχουν την υπομονή να την παρακολουθήσουν, ενώ θα έπρεπε, με δικό μου επίσης σχολιασμό. Ξεκινώ από το πρώτο που είναι η απαρχή μιας στενής φιλίας μεταξύ του γνωστού οικονομολόγου και μη εξαιρετέου κοσμοπολίτη Βαρουφάκη με τον Σόρος, ο οποίος είναι ένας ρυθμιστικός (απορρυθμιστικός στην ουσία) παράγοντας στα δρώμενα της περιοχής και της Μ. Ανατολής. Να τον χαίρεται, όπως και όλοι ενίοτε όσοι νομίζουν πως τα λέει "σωστά" . Η οικογένεια Παπανδρέου - Μινέϊκο ανήκει στην αριστοκρατία της Ευρώπης και σχετίζεται με την Αγγλική οικογένεια, η οποία φυσικά μέσω του ΓΑΠ ενδιαφέρεται για τον ανασχεδιασμό της Ευρώπης. Βέβαια πολλές οικογένειες δεν έχουν Ελληνικές καταβολές. Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, ιδρύματα, Πανεπιστήμια και κολέγια ετοιμάζουν τους επόμενους "ηγέτες" που θα αναλάβουν τα ηνία όπου θα τοποθετηθούν, μάλιστα με την γνωστή πλέον προφανή έννοια της συμμετοχής των πολιτών, οι οποίοι δεν συνειδητοποιούν πως οι ίδιοι εκχωρούν βασικά και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους ή έχοντας την εντύπωση πως επιλέγουν. Παραδείγματα παραγωγής μελλοντικών "ηγετών" είναι : το κολλέγιο Αθηνών, Χάρβαρντ, ΕΛΙΑΜΕΠ, πλείστα Γερμανικά όπως το "Αντενάουερ" στα οποία δεν αναφέρεται ο συνεντευξιαζόμενος, ιδρύματα Παπανδρέου - Σημίτη - Μητσοτάκη κλπ. Μέσω αυτών των ιδρυμάτων και ΜΚΟ επιβλήθηκε το δόγμα του ΣΟΚ στην Ρωσία και Γεωργία. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο Ρόντος φίλος και σύμβουλος του ΓΑΠ. ο οποίος βρίσκεται σήμερα στην Νότιο Αφρική. Ο ίδιος επίσης συνετέλεσε στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας Πειραιώς, η οποία γνωρίζουμε τι ακριβώς έπραξε με την Αγροτική και όχι μόνον. Άνθρωποι τύπου Πόλσον έπαιξαν κατά του ευρώ, με το Υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ να έχει αναλάβει την διερεύνηση αυτής της υπόθεσης, χωρίς να έχει εκδοθεί κάποιο πόρισμα ακόμα. Με αυτές τις μεθόδους χρηματιστηριακά κέντρα επιβάλουν έναν ολοκληρωτισμό στις Ευρωπαϊκές χώρες. Παίζοντας με τα ομόλογα και μετά την επιβολή του PSI εις βάρος των κατόχων ομολογιούχων, το χρέος εκτοξεύθηκε από το ποσό των 250δις του 2012 στα 330δις σήμερα, πράγμα που θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρούς οικονομολόγους. Κατά τα άλλα μιλούν για έξοδο στις "αγορές" και για πλεόνασμα. Για να μπορεί να μιλήσει κάποιος για βιώσιμο χρέος και όχι για βιώσιμη οικονομία, πρέπει να μιλήσει για στάση πληρωμών και ύπαρξη πραγματικού πλεονάσματος τουλάχιστον για τα επόμενα εννέα χρόνια. Με αυτήν την οικονομική πολιτική εξαφάνισαν την φωνή την Ελλάδας. Μετετράπη πλέον σε ένα χώρο, χωρίς ουδεμία εποπτεία, που τους βολεύει να παίζουν τα κερδοσκοπικά τους παιγνίδια, βάζοντας τους πολίτες να πληρώνουν τα δάνεια τα οποία παίρνουν για τις τράπεζες, μέσω των οποίων κάνουν επενδύσεις οι ξένοι επενδυτές, ενώ παράλληλα οι ίδιοι γίνονται μέτοχοι της τράπεζας Πειραιώς. Φυσικά όλα αυτά επετράπησαν με την είσοδό μας στην Ε.Ε., ο Σημίτης μετακύλησε το χρέος με το γνωστό swap και την Goldman και το μετέπειτα μαγείρεμα των στοιχείων για την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ, το οποίο βρισκόταν σε οικτρή οικονομική κατάσταση ειδικά μετά την Αμερικανική κρίση. Το ΔΝΤ είχε πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη μιας οικονομικής κρίσης, χρειάζονταν ρευστότητα παίζοντας επικίνδυνα με την ρευστοποίηση χρυσού. Η Ελλάδα έσωσε την ύπαρξη του ΔΝΤ. Μέσα από όλα αυτά διαπιστώνεται η ίδια και η ίδια ανακύκλωση προσώπων, όπως πχ. του Κυριάκου Μητσοτάκη όντας υπεύθυνος του τμήματος επενδύσεων της Εθνικής, ο οποίος με την συνεργασία της Εθνικής συνετέλεσαν στην δημιουργία ενός επενδυτικού - χρηματοδοτικού Fun, μέσω του οποίου και για λογαριασμό της Τουρκίας έγινε η πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης, σε Τουρκικό όμιλο το 2001 επί Σημίτη. Οι οικογένειες Μπους και Λάντεν είχαν πάντοτε στενή συνεργασία, μέσω αυτής δε προωθήθηκε η άνοδος του εξτρεμιστικού Ισλάμ με την Μουσουλμανική αδελφότητα που την είδαμε με την Αραβική "άνοιξη". Χάνοντας όμως με αυτόν τον τρόπο σφαίρες επιρροής η Αμερική, με την κυβέρνηση Ομπάμα ανασχεδιάζει την μελλοντική γεωπολιτική της επιρροή. Η Αμερική δεν επιθυμεί ουσιαστικά μία ισχυρή Ευρώπη, γι αυτό προωθεί μια ομοσπονδοποίηση υπό την έννοια του χώρου και μία ομογενοποίηση υπό την έννοια της απορρύθμισης. Εδώ παίζουν σημαντικό ρόλο οι διάφορες ΜΚΟ του Σόρος. Αμερική - Παπανδρέου - Γερμανία είναι συνυπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση της Ευρώπης και μεγάλο λάθος για όσους προάγουν ως κύριο αίτιο την Γερμανία και το Δ' ράιχ. Αν η Γερμανία πραγματικά ενδιαφερόταν για την Ε.Ε. θα φρόντιζε τα Ευρωπαϊκά σύνορα, που ουδέποτε το έπραξε, αντίθετα με την χαλαρή της πολιτική και τα Δουβλίνα, επέτρεψε την αλόγιστη λαθρομετανάστευση, επιτρέποντας στις ΜΚΟ να ασκούν παράπλευρη πολιτική. Θα έπρεπε να ανακήρυτε την Ευρωπαϊκή ΑΟΖ και δεν θα άφηνε την Κύπρο στην τύχη της. Το βλέπουμε στο πως και που έχουν μοιραστεί και διανεμηθεί τα θαλάσσια οικόπεδα, μέσα στους οποίους φυσικά συμπεριλαμβάνονται και οι Άγγλοι. Η Ελλάδα δεν βρίσκεται πουθενά, ενώ θα έπρεπε να είχε τον πρωτεύοντα λόγο. Είχε όμως την κυνικότητα ο Σιμόν Πέρες ερχόμενος στην Ελλάδα, να μιλήσει για μικρά κράτη μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Πολλοί μπορεί να το άκουσαν, λίγοι πραγματικά τον κατάλαβαν. Η δυστυχία της Ε.Ε είναι η ηγεμονία της Γερμανίας που δεν την απασχολούν παρά μόνον τα δικά της συμφέροντα, εξ ου και η τρέχουσα αντιδικία της με την Αμερική. Όταν κάπου σχολίασα πως στην Ευρώπη επιβάλλονται Αμερικανικοί νόμοι, κανένας δεν θέλησε να το παραδεχθεί. Ο κόσμος πρέπει να βγει από την άγνοιά του και την πληθώρα της συνωμοσιολογίας που επικρατεί. Καλή ακρόαση Πέτρος Αργυρίου 14/12/2013 - Σημαντική Συνέντευξη στους Ασυμβίβαστους Έλληνες

Σημείωσα κάποια σημαντικά σημεία της συνέντευξης του κ. Αργυρίου, για όσους δεν έχουν την υπομονή να την παρακολουθήσουν, ενώ θα έπρεπε, με δικό μου επίσης σχολιασμό. 

Ξεκινώ από το πρώτο που είναι η απαρχή μιας στενής φιλίας μεταξύ του γνωστού οικονομολόγου και μη εξαιρετέου κοσμοπολίτη Βαρουφάκη με τον Σόρος, ο οποίος είναι ένας ρυθμιστικός (απορρυθμιστικός στην ουσία) παράγοντας στα δρώμενα της περιοχής και της Μ. Ανατολής. Να τον χαίρεται, όπως και όλοι ενίοτε όσοι νομίζουν πως τα λέει "σωστά" . 

Η οικογένεια Παπανδρέου - Μινέϊκο ανήκει στην αριστοκρατία της Ευρώπης και σχετίζεται με την Αγγλική οικογένεια, η οποία φυσικά μέσω του ΓΑΠ ενδιαφέρεται για τον ανασχεδιασμό της Ευρώπης. Βέβαια πολλές οικογένειες δεν έχουν Ελληνικές καταβολές. 
Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, ιδρύματα, Πανεπιστήμια και κολέγια ετοιμάζουν τους επόμενους "ηγέτες" που θα αναλάβουν τα ηνία όπου θα τοποθετηθούν, μάλιστα με την γνωστή πλέον προφανή έννοια της συμμετοχής των πολιτών, οι οποίοι δεν συνειδητοποιούν πως οι ίδιοι εκχωρούν βασικά και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους ή έχοντας την εντύπωση πως επιλέγουν. Παραδείγματα παραγωγής μελλοντικών "ηγετών" είναι : το κολλέγιο Αθηνών, Χάρβαρντ, ΕΛΙΑΜΕΠ, πλείστα Γερμανικά όπως το "Αντενάουερ" στα οποία δεν αναφέρεται ο συνεντευξιαζόμενος, ιδρύματα Παπανδρέου - Σημίτη - Μητσοτάκη κλπ. Μέσω αυτών των ιδρυμάτων και ΜΚΟ επιβλήθηκε το δόγμα του ΣΟΚ στην Ρωσία και Γεωργία. 
Σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο Ρόντος φίλος και σύμβουλος του ΓΑΠ. ο οποίος βρίσκεται σήμερα στην Νότιο Αφρική. Ο ίδιος επίσης συνετέλεσε στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας Πειραιώς, η οποία γνωρίζουμε τι ακριβώς έπραξε με την Αγροτική και όχι μόνον. Άνθρωποι τύπου Πόλσον έπαιξαν κατά του ευρώ, με το Υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ να έχει αναλάβει την διερεύνηση αυτής της υπόθεσης, χωρίς να έχει εκδοθεί κάποιο πόρισμα ακόμα. Με αυτές τις μεθόδους χρηματιστηριακά κέντρα επιβάλουν έναν ολοκληρωτισμό στις Ευρωπαϊκές χώρες. 
Παίζοντας με τα ομόλογα και μετά την επιβολή του PSI εις βάρος των κατόχων ομολογιούχων, το χρέος εκτοξεύθηκε από το ποσό των 250δις του 2012 στα 330δις σήμερα, πράγμα που θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρούς οικονομολόγους. Κατά τα άλλα μιλούν για έξοδο στις "αγορές" και για πλεόνασμα. Για να μπορεί να μιλήσει κάποιος για βιώσιμο χρέος και όχι για βιώσιμη οικονομία, πρέπει να μιλήσει για στάση πληρωμών και ύπαρξη πραγματικού πλεονάσματος τουλάχιστον για τα επόμενα εννέα χρόνια. Με αυτήν την οικονομική πολιτική εξαφάνισαν την φωνή την Ελλάδας. Μετετράπη πλέον σε ένα χώρο, χωρίς ουδεμία εποπτεία, που τους βολεύει να παίζουν τα κερδοσκοπικά τους παιγνίδια, βάζοντας τους πολίτες να πληρώνουν τα δάνεια τα οποία παίρνουν για τις τράπεζες, μέσω των οποίων κάνουν επενδύσεις οι ξένοι επενδυτές, ενώ παράλληλα οι ίδιοι γίνονται μέτοχοι της τράπεζας Πειραιώς. 

Φυσικά όλα αυτά επετράπησαν με την είσοδό μας στην Ε.Ε., ο Σημίτης μετακύλησε το χρέος με το γνωστό swap και την Goldman και το μετέπειτα μαγείρεμα των στοιχείων για την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ, το οποίο βρισκόταν σε οικτρή οικονομική κατάσταση ειδικά μετά την Αμερικανική κρίση. Το ΔΝΤ είχε πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη μιας οικονομικής κρίσης, χρειάζονταν ρευστότητα παίζοντας επικίνδυνα με την ρευστοποίηση χρυσού. Η Ελλάδα έσωσε την ύπαρξη του ΔΝΤ. 

Μέσα από όλα αυτά διαπιστώνεται η ίδια και η ίδια ανακύκλωση προσώπων, όπως πχ. του Κυριάκου Μητσοτάκη όντας υπεύθυνος του τμήματος επενδύσεων της Εθνικής, ο οποίος με την συνεργασία της Εθνικής συνετέλεσαν στην δημιουργία ενός επενδυτικού - χρηματοδοτικού Fun, μέσω του οποίου και για λογαριασμό της Τουρκίας έγινε η πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης, σε Τουρκικό όμιλο το 2001 επί Σημίτη. 

Οι οικογένειες Μπους και Λάντεν είχαν πάντοτε στενή συνεργασία, μέσω αυτής δε προωθήθηκε η άνοδος του εξτρεμιστικού Ισλάμ με την Μουσουλμανική αδελφότητα που την είδαμε με την Αραβική "άνοιξη". Χάνοντας όμως με αυτόν τον τρόπο σφαίρες επιρροής η Αμερική, με την κυβέρνηση Ομπάμα ανασχεδιάζει την μελλοντική γεωπολιτική της επιρροή. Η Αμερική δεν επιθυμεί ουσιαστικά μία ισχυρή Ευρώπη, γι αυτό προωθεί μια ομοσπονδοποίηση υπό την έννοια του χώρου και μία ομογενοποίηση υπό την έννοια της απορρύθμισης. Εδώ παίζουν σημαντικό ρόλο οι διάφορες ΜΚΟ του Σόρος. 
Αμερική - Παπανδρέου - Γερμανία είναι συνυπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση της Ευρώπης και μεγάλο λάθος για όσους προάγουν ως κύριο αίτιο την Γερμανία και το Δ' ράιχ. Αν η Γερμανία πραγματικά ενδιαφερόταν για την Ε.Ε. θα φρόντιζε τα Ευρωπαϊκά σύνορα, που ουδέποτε το έπραξε, αντίθετα με την χαλαρή της πολιτική και τα Δουβλίνα, επέτρεψε την αλόγιστη λαθρομετανάστευση, επιτρέποντας στις ΜΚΟ να ασκούν παράπλευρη πολιτική. Θα έπρεπε να ανακήρυτε την Ευρωπαϊκή ΑΟΖ και δεν θα άφηνε την Κύπρο στην τύχη της. Το βλέπουμε στο πως και που έχουν μοιραστεί και διανεμηθεί τα θαλάσσια οικόπεδα, μέσα στους οποίους φυσικά συμπεριλαμβάνονται και οι Άγγλοι. Η Ελλάδα δεν βρίσκεται πουθενά, ενώ θα έπρεπε να είχε τον πρωτεύοντα λόγο. Είχε όμως την κυνικότητα ο Σιμόν Πέρες ερχόμενος στην Ελλάδα, να μιλήσει για μικρά κράτη μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Πολλοί μπορεί να το άκουσαν, λίγοι πραγματικά τον κατάλαβαν. 

Η δυστυχία της Ε.Ε είναι η ηγεμονία της Γερμανίας που δεν την απασχολούν παρά μόνον τα δικά της συμφέροντα, εξ ου και η τρέχουσα αντιδικία της με την Αμερική. 
Όταν κάπου σχολίασα πως στην Ευρώπη επιβάλλονται Αμερικανικοί νόμοι, κανένας δεν θέλησε να το παραδεχθεί. 
Ο κόσμος πρέπει να βγει από την άγνοιά του και την πληθώρα της συνωμοσιολογίας που επικρατεί.  Καλή ακρόαση