Βρέθηκα λοιπόν απόψε σε κάποια συγκέντρωση στο Πολεμικό μουσείο, με καλεσμένους καθηγητές. Πήγα αργά και άκουσα τον καθηγητή που ανέλυσε την αγροτική πολιτική προ και μετά την ένταξή μας στην Ε.Ε και ένα καθηγητή του Παντείου - των πολιτικών επιστημών, σχετικά με την τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση. Με άλλα συμφωνούσα με άλλα διαφωνούσα, δεν έχει σημασία αυτό. Η πρόθεσή μου είναι να καταγράψω ελάχιστα σημεία που θεώρησα σημαντικά από τα λίγα που πρόφτασα να ακούσω και να απομνημονεύσω. Από το 2001 μέχρι το 2009 εισέρρευσαν κοινοτικά κονδύλια ύψους 280 δις € εκ των οποίων τα 180 δις δόθηκαν για την στήριξη της γεωργικής παραγωγής και μάλιστα μοιράστηκαν άνισα. Την μερίδα του λέοντος την πήρε η περιοχή της Λάρισας, ενώ άλλες υστέρησαν. Προ ένταξης, το κράτος στήριζε την γεωργική παραγωγή μόλις 15-16%. Μετά την ένταξη εκτοξεύθηκε στο 47% ! Στο σημείο αυτό φυσικά θα μπορούσαν να αναλυθούν πολλές πτυχές του θέματος και στο κατά πόσον κατέστρεψε στην ουσία την Ελληνική γεωργική παραγωγή και πολλά ερωτήματα θα μπορούσαν να τεθούν για τις τότε κινητοποιήσεις στα Τέμπη. Στην υποστήριξη αυτή υπολογίζεται και η περίοδος της Αγρανάπαυσης, όταν διαπιστώθηκε πως υπήρχε υπέρ πλεόνασμα προϊόντων. Με την εισαγωγή των νέων μελών, Λιθουανία, Βουλγαρία και Ρουμανία, δεν θυμάμαι πόσα επιπλέον στρέμματα προστέθηκαν. Για μέχρι το 2020, οι παραγωγές θα είναι απόλυτα ελεγχόμενες και δύο είδη : οι ελαιώνες ή οι σιτοβολώνες και οι αμπελοκαλλιέργειες από ότι κατάλαβα, θα απαγορεύονται ή θα βρίσκονται σε απόλυτο έλεγχο. Κάθε είδους δε επιδότησης δεν θα υφίσταται πλέον, απλά θα υπάρχει κάποια υποτυπώδης οικονομική ενίσχυση. Ανέφερε τέλος, πως οι τιμές των γεωργικών προϊόντων εξαρτώνται καθαρά, από τις χρηματιστηριακές τιμές των πρώτων υλών. Κάτι για το οποίο οι λαοί θα ήταν αυτοί που θα έπρεπε να ανατρέψουν αυτό το αίσχος. Όσο για την γεωπολιτική τρέχουσα κατάσταση, η Ευρώπη παρακολουθεί απλώς τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία, ψιθυρίζοντας κάποιες κυρώσεις, όπως ανέφερε ο επόμενος ομιλητής. Το αξιοσημείωτο είναι η αναφορά του, στο ότι η Ε.Ε σέρνεται από συμφέροντα κάποια κρατών, κυρίως της Πολωνίας, σε περιόδους που λόγω προεκλογικών αναμετρήσεων, δεν είχε δώσει την πρέπουσα προσοχή, ούτε ακόμα και η Γερμανία ! Αρκετές αναλύσεις που υπάρχουν, τελικά έχουν απόλυτο δίκιο, πως τόσο η Γερμανία αλλά και γενικότερα η Ε.Ε, άγεται και φέρεται από αλλότριους παράγοντες, μακριά των πραγματικών συνολικών συμφερόντων της. Δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό περισσότερο. Ο καθένας μπορεί να έχει πάνω κάτω την δική του άποψη σε όλα αυτά. Το σημαντικό που αφορά εμάς είναι σε κάτι που ο καθηγητής ανέφερε και είναι αρκετά περίεργο. Πως τα αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου καλύπτουν τις ανάγκες της Ευρώπης, όταν και εφ όσον εξορυχτούν, μόνον για ΔΥΟ χρόνια (!!!) Τονίζει πως θα ήθελε να διαψευστεί, αλλά τόνισε να μην ακούμε τα όσα λέγονται. Βάσει της τελευταίας αναφοράς αγαπητοί μου φίλοι, εξάγονται εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα στα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Ένα παράδειγμα...., δηλαδή όσον αφορά την υποτιθέμενη γεω- ενεργειακή στρατηγική υπό το πρόσχημα των αποθεμάτων, η χώρα μας και η Κύπρος συνάπτει συμφωνίες και δεσμεύσεις με άλλα κράτη, όπως με το Ισραήλ ή την Βρετανία, σε εντελώς ψευδείς και ανακριβείς βάσεις. Δεν θα έπρεπε κάποιος υπεύθυνος, παρ' όλα τα όσα ακούγονται να μας εξηγήσουν τι ακριβώς πραγματικά συμβαίνει ;; Εννοώντας, όχι μόνον σχετικά με τα αποθέματα, αλλά για το μέσον επιβολής όχι της ενεργειακής, αλλά της γεω-στρατηγικής πολιτικής.................. Κατόπιν αυτού, ο καθηγητής τονίζει πως το Ιράν θα πρέπει να ενταχθεί στην οικογένεια των ενεργειακών πηγών της Ευρώπης, παράλληλα με την Ρωσία. Κακώς γίνεται αναφορά για την εξάρτηση της Γερμανίας από την Ρωσία, η ορθή λέξη είναι η αλληλεξάρτηση, καθ' όσον η μεν Ρωσία ούσα κυρίως εξαγωγέας φυσικού αερίου στην οποία στηρίζεται η οικονομία της και η δε Γερμανία ούσα καλο - πληρωτής πελάτης σε σχέση με άλλα κράτη, όπως η Ουκρανία. Νάγια Ερωτήματα από ακούσματα ομιλιών καθηγητών.

Βρέθηκα λοιπόν απόψε σε κάποια συγκέντρωση στο Πολεμικό μουσείο, με καλεσμένους καθηγητές. Πήγα αργά και άκουσα τον καθηγητή που ανέλυσε την αγροτική πολιτική προ και μετά την ένταξή μας στην Ε.Ε και ένα καθηγητή του Παντείου - των πολιτικών επιστημών, σχετικά με την τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση. Με άλλα συμφωνούσα με άλλα διαφωνούσα, δεν έχει σημασία αυτό. Η πρόθεσή μου είναι να καταγράψω ελάχιστα σημεία που θεώρησα σημαντικά από τα λίγα που πρόφτασα να ακούσω και να απομνημονεύσω.

Από το 2001 μέχρι το 2009 εισέρρευσαν κοινοτικά κονδύλια ύψους 280 δις € εκ των οποίων τα 180 δις δόθηκαν για την στήριξη της γεωργικής παραγωγής και μάλιστα μοιράστηκαν άνισα. Την μερίδα του λέοντος την πήρε η περιοχή της Λάρισας, ενώ άλλες υστέρησαν. Προ ένταξης, το κράτος στήριζε την γεωργική παραγωγή μόλις 15-16%. Μετά την ένταξη εκτοξεύθηκε στο 47% ! Στο σημείο αυτό φυσικά θα μπορούσαν να αναλυθούν πολλές πτυχές του θέματος και στο κατά πόσον κατέστρεψε στην ουσία την Ελληνική γεωργική παραγωγή και πολλά ερωτήματα θα μπορούσαν να τεθούν για τις τότε κινητοποιήσεις στα Τέμπη. Στην υποστήριξη αυτή υπολογίζεται και η περίοδος της Αγρανάπαυσης, όταν διαπιστώθηκε πως υπήρχε υπέρ πλεόνασμα προϊόντων. Με την εισαγωγή των νέων μελών, Λιθουανία, Βουλγαρία και Ρουμανία, δεν θυμάμαι πόσα επιπλέον στρέμματα προστέθηκαν. Για μέχρι το 2020, οι παραγωγές θα είναι απόλυτα ελεγχόμενες και δύο είδη : οι ελαιώνες ή οι σιτοβολώνες και οι αμπελοκαλλιέργειες από ότι κατάλαβα, θα απαγορεύονται ή θα βρίσκονται σε απόλυτο έλεγχο. Κάθε είδους δε επιδότησης δεν θα υφίσταται πλέον, απλά θα υπάρχει κάποια υποτυπώδης οικονομική ενίσχυση. Ανέφερε τέλος, πως οι τιμές των γεωργικών προϊόντων εξαρτώνται καθαρά, από τις χρηματιστηριακές τιμές των πρώτων υλών. Κάτι για το οποίο οι λαοί θα ήταν αυτοί που θα έπρεπε να ανατρέψουν αυτό το αίσχος.

Όσο για την γεωπολιτική τρέχουσα κατάσταση, η Ευρώπη παρακολουθεί απλώς τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία, ψιθυρίζοντας κάποιες κυρώσεις, όπως ανέφερε ο επόμενος ομιλητής. Το αξιοσημείωτο είναι η αναφορά του, στο ότι η Ε.Ε σέρνεται από συμφέροντα κάποια κρατών, κυρίως της Πολωνίας, σε περιόδους που λόγω προεκλογικών αναμετρήσεων, δεν είχε δώσει την πρέπουσα προσοχή, ούτε ακόμα και η Γερμανία ! Αρκετές αναλύσεις που υπάρχουν, τελικά έχουν απόλυτο δίκιο, πως τόσο η Γερμανία αλλά και γενικότερα η Ε.Ε, άγεται και φέρεται από αλλότριους παράγοντες, μακριά των πραγματικών συνολικών συμφερόντων της. Δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό περισσότερο. Ο καθένας μπορεί να έχει πάνω κάτω την δική του άποψη σε όλα αυτά. Το σημαντικό που αφορά εμάς είναι σε κάτι που ο καθηγητής ανέφερε και είναι αρκετά περίεργο. Πως τα αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου καλύπτουν τις ανάγκες της Ευρώπης, όταν και εφ όσον εξορυχτούν, μόνον για ΔΥΟ χρόνια (!!!) Τονίζει πως θα ήθελε να διαψευστεί, αλλά τόνισε να μην ακούμε τα όσα λέγονται.

Βάσει της τελευταίας αναφοράς αγαπητοί μου φίλοι, εξάγονται εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα στα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Ένα παράδειγμα...., δηλαδή όσον αφορά την υποτιθέμενη γεω- ενεργειακή στρατηγική υπό το πρόσχημα των αποθεμάτων, η χώρα μας και η Κύπρος συνάπτει συμφωνίες και δεσμεύσεις με άλλα κράτη, όπως με το Ισραήλ ή την Βρετανία, σε εντελώς ψευδείς και ανακριβείς βάσεις. Δεν θα έπρεπε κάποιος υπεύθυνος, παρ' όλα τα όσα ακούγονται να μας εξηγήσουν τι ακριβώς πραγματικά συμβαίνει ;; Εννοώντας, όχι μόνον σχετικά με τα αποθέματα, αλλά για το μέσον επιβολής όχι της ενεργειακής, αλλά της γεω-στρατηγικής πολιτικής.................. Κατόπιν αυτού, ο καθηγητής τονίζει πως το Ιράν θα πρέπει να ενταχθεί στην οικογένεια των ενεργειακών πηγών της Ευρώπης, παράλληλα με την Ρωσία. Κακώς γίνεται αναφορά για την εξάρτηση της Γερμανίας από την Ρωσία, η ορθή λέξη είναι η αλληλεξάρτηση, καθ' όσον η μεν Ρωσία ούσα κυρίως εξαγωγέας φυσικού αερίου στην οποία στηρίζεται η οικονομία της και η δε Γερμανία ούσα καλο - πληρωτής πελάτης σε σχέση με άλλα κράτη, όπως η Ουκρανία.

Νάγια