Η φύση καταφέρνει να μας εκπλήξει για άλλη μία φορά, «παρουσιάζοντας» ένα σπάνιο μπλε μανιτάρι, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται «μανιτάρι Στρουμφ» ή ακόμη «μανιτάρι του ουρανού», το οποίο αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1866 από ένα Ευρωπαίο εξερευνητή...

Στην ουσία πρόκειται για έναν σπάνιο μύκητα που φύεται στη Νέα Ζηλανδία και σε αρκετά μέρη της Ινδίας, γνωστός με την επιστημονική ονομασία Entoloma...... hochstetteri. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω μανιταριού είναι το βαθύ μπλε χρώμα του, το οποίο, βέβαια, δεν είναι προϊόν φαντασίας αλλά οφείλεται στη χρωστική ουσία αζουλένιο που περιέχεται στον καρπό.

Το εντυπωσιακό «μανιτάρι Στρουμφ» βρίσκεται συνήθως ανάμεσα σε φτέρες, βρύα ή πεσμένα φύλλα και η διάμετρός του φτάνει τα 4 εκατοστά, ενώ δεν τρώγεται, παρόλο που δεν είναι γνωστό αν είναι ή όχι δημητηριώδες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι απεικονίστηκε το 2002 σε μια σειρά γραμματοσήμων καθώς και στην πίσω όψη των χαρτονομισμάτων των 50 δολαρίων της Νέας Ζηλανδίας.

http://thesknipa.blogspot.com/

Η φύση καταφέρνει να μας εκπλήξει για άλλη μία φορά, «παρουσιάζοντας» ένα σπάνιο μπλε μανιτάρι, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται «μανιτάρι Στρουμφ» ή ακόμη «μανιτάρι του ουρανού», το οποίο αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1866 από ένα Ευρωπαίο εξερευνητή...

Στην ουσία πρόκειται για έναν σπάνιο μύκητα που φύεται στη Νέα Ζηλανδία και σε αρκετά μέρη της Ινδίας, γνωστός με την επιστημονική ονομασία Entoloma...... hochstetteri. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω μανιταριού είναι το βαθύ μπλε χρώμα του, το οποίο, βέβαια, δεν είναι προϊόν φαντασίας αλλά οφείλεται στη χρωστική ουσία αζουλένιο που περιέχεται στον καρπό.

Το εντυπωσιακό «μανιτάρι Στρουμφ» βρίσκεται συνήθως ανάμεσα σε φτέρες, βρύα ή πεσμένα φύλλα και η διάμετρός του φτάνει τα 4 εκατοστά, ενώ δεν τρώγεται, παρόλο που δεν είναι γνωστό αν είναι ή όχι δημητηριώδες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι απεικονίστηκε το 2002 σε μια σειρά γραμματοσήμων καθώς και στην πίσω όψη των χαρτονομισμάτων των 50 δολαρίων της Νέας Ζηλανδίας.

http://thesknipa.blogspot.com/