Οι Τούρκοι εις τας Αθήνας, το ποίημα του Π.Σ. Συνοδινού, ενός άγνωστου σε πολλούς ποιητή, γράφτηκε το 1884. Ο Κωστής Παλαμάς το ανακάλυψε και το δημοσίευσε το 1897, αμέσως μετά την ντροπιαστική ήττα του 1897, μια ήττα στην οποία οδηγήθηκε η Ελλάδα από το τότε Ξενοκρατούμενο και ανάξιο πολιτικό κατεστημένο. Ο Παλαμάς, ο Εθνικός μας αυτός Ποιητής, το χαρακτηρίζει «ποίημα προφητικόν» επειδή πίστευε, ότι η αναγέννηση του Έθνους μας θα γίνει μόνο όταν προηγηθεί «ο στέφανος του μαρτυρίου», δηλαδή μια εθνική καταστροφή, που θα είναι ολοφάνερη, τότε και μόνο, όταν θα δούμε τις Τουρκικές ορδές στην Αθήνα και κάτω από την σκιά της Ακρόπολης. Μόνο τότε και μετά από μια τέτοια καταστροφή, θα ήταν ίσως δυνατόν, να αναγεννηθεί ξανά το Ελληνικό Έθνος, ώστε να έλθει …. Εκ της εθνικής νυκτός το άστρον της ημέρας!!!!! Πίστευε δηλαδή ο Κωστής Παλαμάς, ότι μόνο μετά από μια Εθνική καταστροφή, μπορεί ο Έλληνας να γίνει πιο δυνατός από τον φόβο του και έτσι πλέον να πάρει την μοίρα της Ελλάδας στα χέρια του και να την οδηγήσει στην σωτηρία της. Αυτή η προσδοκία του Εθνικού μας ποιητή έμεινε ανεκπλήρωτη, ή τουλάχιστον εκπληρώθηκε εν μέρει… Μετά την ντροπιαστική ήττα του 1897, μια εθνική καταστροφή που ήταν αποτέλεσμα της πτώχευσης του 1893 - στην συλλογική μνήμη μας παραμένει το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» που ανεφώνησε το ξενοκρατούμενο πολιτικό κατεστημένο - ήρθε η επανάσταση του 1909 [ερευνητέος ο ρόλος της], που κατάφερε ένα ισχυρό πλήγμα κατά του ξενοκρατούμενου πολιτικού κατεστημένου. Μια επανάσταση που έδωσε μια ώθηση προς τα εμπρός στις νεοαστικές δυνάμεις της χώρας μας και που τελικά τις οδήγησε στους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912 και 1913. Πολέμους που πρόσκαιρα έφεραν στην επιφάνεια την Μεγάλη Ιδέα, αλλά και την συντριβή της ταυτόχρονα, αφού με τη επάνοδο του ξενοκρατούμενου πολιτικού κατεστημένου, με την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, αυτή θάφτηκε οριστικά και αμετάκλητα. Έκτοτε η Ελλάδα, κατά σειρά, άλλοτε προτεκτοράτο των Άγγλων, των Αμερικανών και σήμερα του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τραπεζικής Χούντας, σύρεται από το οικογενειοκρατικό πολιτικό της κατεστημένο, φερέφωνο και όργανο της παγκοσμιοποίησης, των ξένων κέντρων εξουσίας και της Νέας Τάξης πραγμάτων, ταχύτατα στην καταστροφή και στην ολοκληρωτική εξαφάνισή της από των χάρτη των εν ζωή ιστορικών Εθνών. Αδυνατεί σήμερα το Ελληνικό κράτος πλέον να εκπληρώσει ακόμα και τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του και ο Ελληνικός λαός εξαθλιώνεται και υποδουλώνεται ταχύτατα. Ο εχθρός πέρασε τις πύλες….. Αλλογενείς, αλλόθρησκοι και λαθραίοι λαοί, φερμένοι από το ξενόδουλο πολιτικό κατεστημένο, γενίτσαροι, Γερμανοτσολιάδες "ταγματασφαλίτες", δωσίλογοι και άλλοι πρώην αριστεροί αλλά δωσίλογοι και αυτοί πολιτικοί, αρχαιολάτρες κακόμοιροι προσκυνητές της δόξας των προγόνων, αλλά ανύπαρκτοι σημερινοί, δουλοπάροικοι οπαδοί του ανήκουμε στο αφεντικό μας την Ευρώπη........, κυριεύουν πλέον, αν δεν την έχουν κυριεύσει, την Ελλάδα. Οι «Τούρκοι» είναι πια στην Αθήνα…. ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ - ΑΣΜΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ Η φιλοπόλεμος αρχή ποτέ δέν οργιάζει. Τας νίκας δέν κερδίζουσι με γκρά και με τορπίλλας Γελοίος ενθουσιασμός τα Έθνη δεν δοξάζει Φρόνημα μόνον λαϊκόν παράγει Θερμοπύλας. -Το σάλπισμα είν' άγριον, η λόγχη σκάπτει μνήμα, Δεν αντηχεί φιλήματα της μάχης το πεδίον Το όρος είναι δύσβατον, είν' άλμυρόν το κύμα. Κάτω τα όπλα γενεά των ζαχαροπλαστείων!!!! Έρχονται... Καλώς έρχεσθε οι ελευθερωταί μας Ο καταστρεπτικός χειμών την άνοιξιν παράγει Χωρίς να καυτηριασθούν, δεν κλείνουν αι πληγαί μας... Οι Κλέωνες σας άνοιξαν ευθείαν λεωφόρον, Ήτις σας φέρει ασφαλώς εις της τρυφής την χώραν Λιπόθυμοι σας καρτερούν αι Κίρκαι τών Γομόρων..... Εξ Αλαμάνας έφθασεν ασθμαίνων ταχυδρόμος Και λέγει, πως οι βάρβαροι εμβήκαν εις Λαμίαν... Μαίνεται των Αγαρηνών βαρύοπλον το πλήθος. Οι νεοσύλλεκτοι ημών θερίζονται ως στάχεις, Οι δεκανείς μας εφορμούν με λαβωμένον στήθος. Και οι εύζωνοι λοχίαι μας είναι αρχηγοί τής μάχης. Των τελετών οι ήρωες, των μισθωτών οί πρώτοι Εις του πυρός την τελετήν προς τι δεν καταφθάνουν; Τους ευαίσθητους των μαχών συγχίζουσιν οι κρότοι, δυνάμενοι να ζήσωσι, δεν θέλουν ν' αποθάνουν. Εδώ αγρότης ή ποιμήν, εκεί απλούς τεχνίτης. Κρατούσι την σημαίαν μας δι' αιματοχυσίας Που είναι οι έθελονταί τής Αριστοκρατίας; Τας όψεις τας διαφανείς μαυρίζει η πυρίτις. Ως αστραπή κατέφθασεν ιππεύς από τάς Θήβας. Τούς τάφους των εν Πλαταιαίς οι Τούρκοι βεβηλούσι, Προβαίνει ο Οσμάν Πασσάς άτίθασσος Αννίβας, Και πρώτοι πρώτ' οι βουλευταί τούς Τούρκους προσκυνούσι. Εις τας Αθήνας Τούρκοι, πύρ. Την χώραν της λαγνείας Κάνετε νέαν Μαδιάμ... αδάμαντες και κάλλη Και θησαυροί σας καρτερούν, υιοί της Απληστίας· Επί την Πνύκα βεχτασής το αίσχος μας ας ψάλλη Εις τας Αθήνας Τούρκοι!!!! Μη κανένα μας φεισθήτε!!! Είμεθα πάντες ένοχοι της ατιμώσεώς μας, Εις των Ασπασιών ημών τας σάρκας κορεσθήτε, Νά αισθανθή την πτέρναν σας ο Ισραήλ λαός μας!... Εκ του χρυσού αστράπτοντες μακρόθεν θα ιδήτε Συνδαιτυμόνας ευτυχείς μαρτύρων ημιόνων, Στίφη ανδρείων στρατηγών! Πλήν μη τους προκαλήτε Εις τας Αθήνας Τούρκοι! πύρ! Τα μέγαρα κρημνίστε, Να μοιρασθούν οι Αλβανοί κι οι Γκέγκαι τας Μεγαίρας, Καί λίθον επί λίθου μή, Αγαρηνοί αφήστε….... Νύξ Εθνική κι εκ της Νυκτός το άστρο της ημέρας!!!!! ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : Κ.ΠΑΛΑΜΑΣ, "ΑΠΑΝΤΑ-Τόμος 15ος" Μεγαίρας; : Τους φθόνους. ================ Προσθέτω όμως ακόμα ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά, από σχόλιο αναγνώστη : «Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια,ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ.Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια.Ἀπὸ θαμποὺς ντερβίσηδες καὶ στέρφους μανταρίνουςκι ἀπὸ τοὺς χαλκοπράσινους ἡ Πολιτεία πατιέται.Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! Χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!Σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι,καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι.λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοικι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»(1908) Πηγή http://ellinonpolytheasis2.blogspot.gr/2011/12/blog-post.html Ποίημα προφητικόν "Οι Τούρκοι εις τας Αθήνας"

Οι Τούρκοι εις τας Αθήνας, το ποίημα του Π.Σ. Συνοδινού, ενός άγνωστου σε πολλούς ποιητή, γράφτηκε το 1884. Ο Κωστής Παλαμάς το ανακάλυψε και το δημοσίευσε το 1897, αμέσως μετά την ντροπιαστική ήττα του 1897, μια ήττα στην οποία οδηγήθηκε η Ελλάδα από το τότε Ξενοκρατούμενο και ανάξιο πολιτικό κατεστημένο. Ο Παλαμάς, ο Εθνικός μας αυτός Ποιητής, το χαρακτηρίζει «ποίημα προφητικόν» επειδή πίστευε, ότι η αναγέννηση του Έθνους μας θα γίνει μόνο όταν προηγηθεί «ο στέφανος του μαρτυρίου», δηλαδή μια εθνική καταστροφή, που θα είναι ολοφάνερη, τότε και μόνο, όταν θα δούμε τις Τουρκικές ορδές στην Αθήνα και κάτω από την σκιά της Ακρόπολης. Μόνο τότε και μετά από μια τέτοια καταστροφή, θα ήταν ίσως δυνατόν, να αναγεννηθεί ξανά το Ελληνικό Έθνος, ώστε να έλθει …. Εκ της εθνικής νυκτός το άστρον της ημέρας!!!!! Πίστευε δηλαδή ο Κωστής Παλαμάς, ότι μόνο μετά από μια Εθνική καταστροφή, μπορεί ο Έλληνας να γίνει πιο δυνατός από τον φόβο του και έτσι πλέον να πάρει την μοίρα της Ελλάδας στα χέρια του και να την οδηγήσει στην σωτηρία της.

Αυτή η προσδοκία του Εθνικού μας ποιητή έμεινε ανεκπλήρωτη, ή τουλάχιστον εκπληρώθηκε εν μέρει… Μετά την ντροπιαστική ήττα του 1897, μια εθνική καταστροφή που ήταν αποτέλεσμα της πτώχευσης του 1893 - στην συλλογική μνήμη μας παραμένει το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» που ανεφώνησε το ξενοκρατούμενο πολιτικό κατεστημένο -  ήρθε η επανάσταση του 1909 [ερευνητέος ο ρόλος της], που κατάφερε ένα ισχυρό πλήγμα κατά του ξενοκρατούμενου πολιτικού κατεστημένου. Μια επανάσταση που έδωσε μια ώθηση προς τα εμπρός στις νεοαστικές δυνάμεις της χώρας μας και που τελικά τις οδήγησε στους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912 και 1913. Πολέμους που πρόσκαιρα έφεραν στην επιφάνεια την Μεγάλη Ιδέα, αλλά και την συντριβή της ταυτόχρονα, αφού με τη επάνοδο του ξενοκρατούμενου πολιτικού κατεστημένου, με την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, αυτή θάφτηκε οριστικά και αμετάκλητα.

Έκτοτε η Ελλάδα, κατά σειρά, άλλοτε προτεκτοράτο των Άγγλων, των Αμερικανών και σήμερα του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Τραπεζικής Χούντας, σύρεται από το οικογενειοκρατικό πολιτικό της κατεστημένο, φερέφωνο και όργανο της παγκοσμιοποίησης, των ξένων κέντρων εξουσίας και της Νέας Τάξης πραγμάτων, ταχύτατα στην καταστροφή και στην ολοκληρωτική εξαφάνισή της από των χάρτη των εν ζωή ιστορικών Εθνών. Αδυνατεί σήμερα το Ελληνικό κράτος πλέον να εκπληρώσει ακόμα και τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του και ο Ελληνικός λαός εξαθλιώνεται και υποδουλώνεται ταχύτατα. 
Ο εχθρός πέρασε τις πύλες….. Αλλογενείς, αλλόθρησκοι και λαθραίοι λαοί, φερμένοι από το ξενόδουλο πολιτικό κατεστημένο, γενίτσαροι, Γερμανοτσολιάδες "ταγματασφαλίτες", δωσίλογοι και άλλοι πρώην αριστεροί αλλά δωσίλογοι και αυτοί πολιτικοί, αρχαιολάτρες κακόμοιροι προσκυνητές της δόξας των προγόνων, αλλά ανύπαρκτοι σημερινοί,  δουλοπάροικοι οπαδοί του ανήκουμε στο αφεντικό μας την Ευρώπη........, κυριεύουν πλέον, αν δεν την έχουν κυριεύσει,  την Ελλάδα. Οι «Τούρκοι» είναι πια στην Αθήνα….

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ - ΑΣΜΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ

Η φιλοπόλεμος αρχή ποτέ δέν οργιάζει.

Τας νίκας δέν κερδίζουσι με γκρά και με τορπίλλας

Γελοίος ενθουσιασμός τα  Έθνη δεν δοξάζει

Φρόνημα μόνον λαϊκόν παράγει Θερμοπύλας.

-Το σάλπισμα είν' άγριον, η λόγχη σκάπτει μνήμα,

Δεν αντηχεί φιλήματα της μάχης το πεδίον

Το όρος είναι δύσβατον, είν' άλμυρόν το κύμα.

Κάτω τα όπλα γενεά των ζαχαροπλαστείων!!!!

Έρχονται... Καλώς έρχεσθε οι ελευθερωταί μας

Ο καταστρεπτικός χειμών την άνοιξιν παράγει

Χωρίς να καυτηριασθούν, δεν κλείνουν αι πληγαί μας...

Οι Κλέωνες σας άνοιξαν ευθείαν λεωφόρον,

Ήτις σας φέρει ασφαλώς εις της τρυφής την χώραν

Λιπόθυμοι σας καρτερούν αι Κίρκαι τών Γομόρων.....  

Εξ Αλαμάνας έφθασεν ασθμαίνων ταχυδρόμος

Και λέγει, πως οι βάρβαροι εμβήκαν εις Λαμίαν...

Μαίνεται των Αγαρηνών βαρύοπλον το πλήθος.

Οι νεοσύλλεκτοι ημών θερίζονται ως στάχεις,

Οι δεκανείς μας εφορμούν με λαβωμένον στήθος.

Και οι εύζωνοι λοχίαι μας είναι αρχηγοί τής μάχης.

Των τελετών οι ήρωες, των μισθωτών οί πρώτοι

Εις του πυρός την τελετήν προς τι δεν καταφθάνουν;

Τους ευαίσθητους των μαχών συγχίζουσιν οι κρότοι,

δυνάμενοι να ζήσωσι, δεν θέλουν ν' αποθάνουν.

Εδώ αγρότης ή ποιμήν, εκεί απλούς τεχνίτης.

Κρατούσι την σημαίαν μας δι' αιματοχυσίας

Που είναι οι έθελονταί τής Αριστοκρατίας;

Τας όψεις τας διαφανείς μαυρίζει η πυρίτις.

Ως αστραπή κατέφθασεν ιππεύς από τάς Θήβας.

Τούς τάφους των εν Πλαταιαίς οι Τούρκοι βεβηλούσι,

Προβαίνει ο Οσμάν Πασσάς άτίθασσος Αννίβας,

Και πρώτοι πρώτ' οι βουλευταί τούς Τούρκους προσκυνούσι.

Εις τας Αθήνας Τούρκοι, πύρ. Την χώραν της λαγνείας

Κάνετε νέαν Μαδιάμ... αδάμαντες και κάλλη

Και θησαυροί σας καρτερούν, υιοί της Απληστίας·

Επί την Πνύκα βεχτασής το αίσχος μας ας ψάλλη

Εις τας Αθήνας Τούρκοι!!!! Μη κανένα μας φεισθήτε!!!

Είμεθα πάντες ένοχοι της ατιμώσεώς μας,

Εις των Ασπασιών ημών τας σάρκας κορεσθήτε,

Νά αισθανθή την πτέρναν σας ο Ισραήλ λαός μας!...

Εκ του χρυσού αστράπτοντες μακρόθεν θα ιδήτε

Συνδαιτυμόνας ευτυχείς μαρτύρων ημιόνων,

Στίφη ανδρείων στρατηγών! Πλήν μη τους προκαλήτε

Εις τας Αθήνας Τούρκοι! πύρ! Τα μέγαρα κρημνίστε,

Να μοιρασθούν οι Αλβανοί κι οι Γκέγκαι τας Μεγαίρας,

Καί λίθον επί λίθου μή, Αγαρηνοί αφήστε…....

Νύξ Εθνική κι εκ της Νυκτός το άστρο της ημέρας!!!!!


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : Κ.ΠΑΛΑΜΑΣ, "ΑΠΑΝΤΑ-Τόμος 15ος"
Μεγαίρας; : Τους φθόνους.
================
Προσθέτω όμως ακόμα ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά, από σχόλιο αναγνώστη :



«Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια,
ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ.
Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια.
Ἀπὸ θαμποὺς ντερβίσηδες καὶ στέρφους μανταρίνους
κι ἀπὸ τοὺς χαλκοπράσινους ἡ Πολιτεία πατιέται.
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! Χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,
τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.
Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι,
καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι.
λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοι
κι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»
(1908)

Πηγή http://ellinonpolytheasis2.blogspot.gr/2011/12/blog-post.html