Η πρώτη θα ήμουν και είμαι που θα υποστήριζα για την οριοθέτησή της. Δεν πρέπει όμως να αναλύσουμε σκεπτόμενοι πως μετά από τόοοσα χρόνια δεν είχε οριοθετηθεί ;
Μάθαμε λοιπόν, όχι στο "καλό" μας το σχολείο βέβαια, αλλά ερευνώντας από την αρχή της κρίσης, για την σύμβαση Cooper που υπεγράφη και ίσχυε από το 1940 μέχρι το 2010, για την οποία κατόπιν εντολής των Αμερικανών (ποιός άλλος άλλωστε. Αφήστε τον εκτελεστή Έλληνα πολιτικό της απόφασης, η πηγή μας ενδιαφέρει στην παρούσα διαδρομή) έχυσε το αίμα του ο Μπάσης μετά την έκδοση του βιβλίου του "η βαρειά βιομηχανία της Ελλάδος" . Σκεφθείτε... είχαμε πόλεμο στην γηραιά ήπειρο και οι Αμερικανοί, δηλαδή εκείνοι που έκαναν τον πόλεμο, υπέγραφαν συμβάσεις. Εφ όσον υπεγράφη το 1940, ποιός την υπέγραψε ; ο Μεταξάς ;
Έγραφε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του “ Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας”.
Κατόπιν όλων αυτών φίλοι μου, ήταν γνωστό τοις πάσι από δεκαετίες ενωρίτερα για τον εν γένει πλούτο της χώρας. Η παροιμία λέει " ο κόσμος τόχει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι"
Εν πάσει περιπτώσει. Εύλογα λοιπόν το ήξεραν κυρίως αυτοί που είχαν και έχουν εκλεγεί. Το ήξεραν όλοι όσοι κυβέρνησαν τον τόπο από τότε και μετά, είτε ήλθαν με αεροπλάνα είτε ξεφύτρωσαν από κολέγια του εξωτερικού. Η πτώση του Παπαδόπουλου ίσως να μην ήταν τυχαία, όταν είχε γεμίσει με γεωτρήσεις την Αθήνα και ποιός ξέρει που αλλού, πιθανόν προσπαθώντας να αξιοποιήσει όποιο τυχαίο εύρημα, εκτός των δεσμεύσεων εκ της εν λόγω συνθήκης.
Αυτοί που είχαν απαιτήσει την υπογραφή της σύμβασης ήταν Αμερικανοί. Εταιρείες δηλαδή, αλλά εταιρεία είναι απρόσωπο πράγμα. Κάπου ανήκει και κάποιοι άλλοι εξαρτώνται από αυτήν όπως οι πολιτικοί, ειδικά όταν είναι ισχυρή οικονομική, βαρειά βιομηχανία όπως έλεγε ο αείμνηστος Μπάσης.
Οι ίδιοι οι Αμερικανοί λοιπόν, έστω οι απόγονοί τους ή κληρονόμοι τους ή οι εκλεγμένοι τους το ίδιο κάνει δεν αλλάζει κάτι, επέστρεψαν λοιπόν με άλλο τρόπο. Μέσω της goldman και τις εταιρείες αξιολόγησις τους. Μας έκαναν τάχατε τους καλούς με τον Στρος Καν να προσέξουμε σχετικά με την παραποίηση των στοιχείων, όχι αυτών καλέ που είχαν κάνει οι ίδιοι με τον Σημίτη, αλλά με τα στοιχεία του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ.
Τα πρόβατα τι να καταλάβουν τότε. Όλα είχαν μια εικόνα και κάθε εικόνα ένα παρασκήνιο, που αποκαλυπτόταν πολύ αργότερα. Θα μου πείτε, ήθελε ο Στρος να χάσει την προεδρία της Γαλλίας ; Μπορεί να την έχασε και εν γνώσει του. Όταν όλοι τους γνωρίζουν πως είναι αναλώσιμοι, κάνουν και συμβιβασμούς, αναλαμβάνουν έναντι χοντρού πακέτου να παίξουν και θεατρικά παιγνίδια. Στην πραγματικότητα δεν τους κοστίζει τίποτα, από την στιγμή που όλα είναι αέρας κοπανιστός. Έπαθε κάτι ο Στρος ; όχι μόνον την γυναίκα του έχασε που δεν νομίζω και να πολύ λυπήθηκε ως Ζεν πρεμιέ των γυναικών. Όσο για την πολιτική, σιγά, πάντοτε επιστρέφουν πίσω ως βαμπίρ και λόγω κοντής μνήμης που ο χρόνος όλα τα σκεπάζει.
Έκτισαν έναν ολόκληρο πολιτικό βίο και κατεστημένο κάτω από την μύτη μας, για να βλέπουμε τον Παπανδρέα να την ξύνει, όταν μιλούσε για την ανυπαρξία του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων, μετά του αλαζονικού φερεφώνου του Παγγάλου.
Ποιός ήξερε το 2009, μάλλον πόσοι ήξεραν το 2009 πως πλησίαζε η ώρα της συνθήκης Cooper ; Σίγουρα αυτοί που την είχαν υπογράψει και οι διάδοχοί τους, που την φύλαγαν διπλοκλειδωμένη στα συρτάρια που παραλάμβαναν.
Αργότερα αναγκάστηκε ο ΓΑΠ να το ψιλο-αποδέχεται, αφού οι δημοσιεύσεις όχι τόσο στην Ελλάδα, αλλά από το εξωτερικό έδιναν και έπαιρναν. Τα νέα έτρεχαν γρήγορα, μπορεί κάποιοι που ήξεραν να τα ωθούσαν, πάντως δεν μπορούσε να κάνει πίσω.
Το Ισραήλ βιαζόταν για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, ενίοτε για τους δικούς του λόγους που ούτως ή άλλως φυσικά δεν θα έχανε, αλλά και για κάποιους άλλους λόγους που δεν έχουν σχέση με την ορατή πραγματικότητα και την ουσία, γι αυτό εξάλλου δεν θα τους έχανε (τους λόγους). Αυτή η κίνηση και υπό την ασφυκτική πίεση των μνημονίων και της κατεδάφισης, μας έβαλε όλους εμάς να συμφωνούμε σε αυτήν την άποψη και μάλιστα να δυσανασχετούμε γιατί δεν προχωρούσαν, χωρίς όμως να συνυπολογίζουμε το τι είχε πει η Μπενάκη στον Παπούλια, τι είχε υπογράψει ο Παπακωνσταντίνου στο πρώτο μνημόνιο ή και στα επόμενα με τα αγγλικά δίκαια. Παράλληλα οι υπογραφές και οι επιστολές έπεφταν βροχή για την τήρηση των όποιων φανερών και μυστικών συμφωνιών τους, προς τους δανειστές. Η πίεση για την ΑΟΖ μετατράπηκε σε πολιτικό παιγνίδι στο στόμα του κάθε καλοπροαίρετου και αγνού, αλλά και του κάθε καιροσκόπου. Πιασμένα όλα τα πόστα ως συνήθως.
Από katohika παραθέτω τμήμα άρθρου από Λάζαρος Ελευθεριάδης για τους aegean times :
Ο ακριβής τίτλος και το περιεχόμενο της "σύμβασης" μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της Hugh Cooper & Co, απεκαλύφθη σε σύγγραμμα το οποίο δημοσίευσε, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», το έτος 1947) στο οποίο αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.
Και βέβαια μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών (ΟΥΝΡΑ), αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια, οικονομική ή πολιτική, ορισμένης μερίδας του πληθυσμού (τούς αντισυμβαλλόμενους δια της συμβάσεως cooper) και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό.
Αποτελεί ή δεν αποτελεί αυτή η σύμβαση (cooper) παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού; Ναι ή όχι;
Χρειάζεται να ρωτήσω τι γίνεται με αυτήν την σύμβαση ; Όχι έληξε και ζήσανε καλά αυτοί και εμείς υπνωτισμένα. Από το 2010 στρογγυλοκάθονται πάνω στα μνημόνια και τα αγγλικά δίκαια, στην κατάργηση της ασυλίας, που κανένα δίκαιο στον κόσμο δεν δέχεται. Φτιάχνουν όμως δικά τους δίκαια εκεί που εύκολα βρίσκουν, για να πατούν ύπουλα τα επόμενα βήματά τους. Πως νομίζετε γράφτηκαν ατέλειωτοι τόνοι επί τόνων νομικίστικες σελίδες. Νομίζετε πως κάθισε κάτω κανένας σοφός νομοθέτης, στηριγμένος πάνω σε ελάχιστες αλλά βασικές αρχές και αξίες, να δομήσει ένα αξιοπρεπές λιτό αλλά μεστό δίκαιο ; χα. Όπως τους έβγαινε στον δρόμο το έπλαθαν όπως εξυπηρετούσε.
Μέσα στην αλληλουχία των πραγμάτων λοιπόν, αυτό ήταν και το νόημα τελικά της προεκλογικής εξαγγελίας του Σαμαρά στα "Ζάππεια" σχετικά με την υπόσχεσή του, που τόσο μερικοί πίστεψαν και αδόλως επιθυμούσαν, κάτω από την κατατονική ιδέα της ελπίδας. Σε αυτήν την αλληλουχία καταλογίζονται και αυτοί που κίνησαν θεούς και δαίμονες για την εκλογή του στον πρωθυπουργικό θώκο. Ήξεραν πως ο Σαμαράς θα υλοποιούσε το όνειρό τους. Μήπως ξεχάσατε το "ουδείς αναμάρτητος " που είπε σε ξένους δημοσιογράφους ; Έκανε δηλαδή συνειδητά ένα αμάρτημα που το εξομολογήθηκε απλά δημοσίως. Ποιός θα το ανέλυε σε βάθος ; Το μυαλό θα προσανατολιζόταν προς λάθος κατεύθυνση, εκεί που κάποιος κάποτε το είχε διδάξει, ωστόσο πανεύκολα θα αναδυόταν στο κάθε απλοϊκό μυαλό μια δικαιολογημένη ....... δικαιολογία.
Αύριο όπως ξέρουμε και όπως όλοι λένε, θα παραδώσουν όλοι αυτοί εκεί μέσα ή σχεδόν όλοι, τα κλειδιά της χώρας και μαζί της και όλους εμάς, σαν εμπορευματικό περιεχόμενο. Μας παραδίνουν οριστικά, παρά την θέλησή μας, παρά την εξαπάτησή μας, παρά την εκλογική εκτροπή των αποτελεσμάτων, παρά την ανομία τους, στο στόμα των λύκων. Δεν ξέρω αν μετά την παράδοση, πόση σημασία θα έχει αν θα διαμελιστεί η χώρα σε εταιρειοκρατούμενες περιοχές μεταξύ των ενδιαφερομένων. Δεν ξέρω τι νόημα θα έχει και η οριοθέτηση της ΑΟΖ για να αρχίζει να χειροκροτά κανείς. Έχει ; σας ρωτώ και κλαίει η καρδιά μου.
Δεν θέλω να μου πείτε. Δεν θέλω να ακούσω.
Νάγια
Υσ : και πιστέψτε με, δεν έχει να κάνει τόσο με τους κ@λουδρογονάνθρακες. Αυτοί έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η τεράστια λύπη μου είναι για την συνωμοσία, για την προδοσία, για την άνευ όρων παράδοση, εκ μέρους τους και για την εγκατάλειψη, για την αδιαφορία, για την φοβική υποτονικότητα εκ μέρους μας. Υπάρχει λέξη πιο πάνω από το .... κρίμα ;; δεν ξέρω. Βρείτε εσείς οι ντοκτοράδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου