Πολλοί μιλούν για λογική. Λένε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ορθολογικά, για να κατανοήσουμε αυτό που ζούμε. Να την βάλουμε κάτω για να βγάλουμε την άκρη.
Μόνον που όσοι προσπαθούν να σκεφθούν με την λογική, δεν σημαίνει πως αυτή θα τους οδηγήσει οπωσδήποτε στην αλήθεια. Μάλλον σε κάποια γεύση της με μπόλικη ψευδαίσθηση, αφού η λογική που αντιλαμβάνομαι, που αντιλαμβανόμαστε, καλλίτερα να την ονομάζαμε .... ψευδαισιακή λογική.
Αναρωτιούνται αρκετοί γιατί η ανταποκρισιμότητα στον κόσμο δεν είναι η επιθυμητή. Δεν είναι λογικό ; Έχει επικρατήσει - εξαπλωθεί καμιά βάσιμη λογική , που από μόνη της θα ήταν αρκετή να ανασύρει την συνειδητότητα των ανθρώπων ; Μάλλον όχι.
Επιμένω πως οι καιροί δεν είναι δήθεν για να συνεχίζεται το ίδιο λάθος πάνω σε μια δήθεν λογική, που προκύπτει από μερικά επί μέρους κακώς κείμενα. πχ. οικονομική κρίση, φτωχοποίηση κλπ. Τα επί μέρους, επί μέρους συμπεράσματα εξάγουν, πονηρές στράτες για να επαναλαμβάνεται η ανθρώπινη συμφορά.
Τι λέτε, είναι αρκετό το επί μέρους για μια ολική επαναφορά ;
Η κρίση από μόνη της, είναι και αυτή τεμαχισμένη. Κρίση συμβαίνει σε κάθε επίπεδο των ανθρώπινων πεπραγμένων, σε κάθε επίπεδο της κατευθυνόμενης διανόησης. Κρίση επιστημών μετά των ασυνείδητων επιστημόνων. Κρίση θεολογιών μετά των ευπειθών σε ευρεία κλίμακα εκπροσώπων τους. Κρίση πολιτειακή μετά των μέχρι νυν εφαρμοστών της. Κρίση ανθρωπιστική εξ αιτίας των καλλιεργημένων έμμεσα, παθών και ελαττωμάτων.
Κρίση παντού που αθροιζόμενες όλες μαζί, μας κάνουν = Χάος.
Αν δε ρωτήσεις κάποιον για τα πως και τα γιατί, δεν είναι κανείς σε θέση να δώσει μια πειστική ..... λογική απάντηση. Τόσες θεωρίες, όσες και η χαοτική σε κρίση διανόηση. Οι Νεφελίμ και οι Ελοχίμ, ο Μπαχομέχ και ο Μαλτσέκ είναι πρώτοι στην κατάταξη αποδεκτοί, στην ποτισμένη μαζοχιστικά ψυχοτρονική αντίληψη.
Πως θα μπορέσει το εγώ να απορρίψει ή να συμπεράνει, αν αυτό το εγώ δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον εαυτό του ; Προτιμά το εξωπραγματικό ως λύση, παρά την ανάλυση της ίδιας του της φύσης.
Κι όμως η απάντηση είναι πολύ απλή και σε ανθρώπινο πλαίσιο. Το πρόβλημα είναι καθαρά ενεργειακό. Ενεργειακό, αφού αυτό είναι το συστατικό που καθορίζει την χροιά του όλου και του μέρους. Η ενέργεια που θα έλξει και η ενέργεια που θα απωθήσει. Η ενέργεια που εκδηλώνεται απλόχερα παντού, ασχέτως χροιάς της.
Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας σε κατάσταση εξουσίας ; Όλοι έχουμε βιώσει την εξουσιαστική μας συμπεριφορά, αρκεί να μπορεί κανείς να την περάσει από τους διανοητικούς διαύλους, όπου υπάρχουν δύο δυνατότητες. Η μία είναι να την εξιτάρει στο μέγιστο και με τραγικά αποτελέσματα και για τους δυό πλευρές. Ενώ η άλλη, αφορά τον έλεγχό της και τον περιορισμό της μέχρι την εκμηδένισή της στο πιο εφικτό αποδεκτό σημείο, με γνώμονα το είδος του και το όλον.
Το τρίτο μάτι είναι αυτό που έχει την αίσθηση της ενεργειακής χροιάς του υποκειμένου και του αντικειμένου. Το τρίτο μάτι είναι αυτό που έχει την ικανότητα να δει την ροή των ενεργειών, που είναι ανίκανα να δουν τα άλλα μάτια. Το τρίτο μάτι είναι αυτό που μπορεί να αντιληφθεί την κάθε ενεργειακή διαπλοκή. Το τρίτο μάτι δεν είναι άλλο, από το διαφορετικό μάτι, αυτό το μάτι που έχει την όραση στραμένει προς τα μέσα.
Πόσοι από μας δεν λέμε "έχω δώσει πολλά. Κάποια στιγμή πρέπει να πάρω πίσω. Δεν μπορώ πια όλο να δίνω". Με απλά λόγια αυτό σημαίνει πως οι μπαταρίες έχουν αδειάσει και πρέπει να φορτιστούν.
Η ενέργεια εφ όσον δεν χάνεται, κάποιος την έχει προσεταιριστεί. Ας το πούμε με παράδειγμα του υλικού ορατού μας κόσμου. Η Αμερική δεν καταναλώνει τα δικά της ενεργειακά αποθέματα, κυνηγώντας των άλλων, σκεπτόμενη την δική της μόνον προστασία και αυθυπαρξία. Ενεργεί λες και η ενέργεια δεν ανανεώνεται ή δεν διαθέτει άλλες εναλλακτικές μορφές ακόμα πιο χρηστικές και μη περατές. Όχι την συμφέρει να την χρησιμοποιεί ως όπλο με σηκωμένο κόκκορα
Όντας τα πάντα γύρο μας σε μια ψευδαισιακή ορατή κατάσταση, επικυρωμένη μέσω των έντεχνων εργαλείων προσαρμογής του ανθρώπινου εγκεφάλου προς στην ψευδαίσθηση, οι εν γνώσει άπληστοι του υλικού μας κόσμου, εφαρμόζουν την ίδια τακτική στα ενεργειακά πεδία. Ο κλέψας του κλέψαντος. Από τον τρομοκράτη εραστή, τον τρομοκράτη κηδεμόνα, τον τρομοκράτη πολιτευτή και εξουσιαστή, τον τρομοκράτη απεργοσπάστη ή εργαζόμενο, μη διαφέροντας μεταξύ τους στην ουσία παρά μόνον στην ενδυμασία του ρόλου.
Ο φόβος, η καταστολή, η ανασφάλεια, η αλλοπρόσαλλη κινούμενη άμμος που όλα τα ρουφά μέσα της, μεταλλαγμένοι σπόροι στην κοινωνική συμφορά, δεν επιτρέπουν να γίνονται διακριτοί οι παθολογικοί ρόλοι εξάρτησης, του θύματος και του θύτη. Η αισθητή πραγματικότητα μη έχοντας την ικανότητα να σταθεί στην υλική σκεπτικιστική πραγματικότητα, διεισδύει με την βοήθεια της αλλοφροσύνης και του παραλογισμού. Πως θα μπορούσε να σταθεί σε μια γνωσιακή λογική ; Αν υπήρχε γνωσιακή λογική, πως θα μπορούσε να ευημερήσει η υφαρπαγή της αισθητής, όταν αυτή βρίσκεται χαμένη στην πλάνη της εικονικής κατεύθυνσης ; Πως αλλιώς ΔΕΝ θα μπορούσε να αντιληφθεί το κάθε θύμα, πως ο σκοπός του θύτη είναι η δική του και μόνον αυτο-ικανοποίηση, εκδηλωμένη σε κάθε δυνατή επιλογή ; Το θύμα αισθάνεται ανήμπορο να αντισταθεί στον κλέφτη θύτη, αφού έχει προηγουμένως εξουθενωθεί, εγκλωβισμένο στην εικονική του πραγματικότητα.
Η ενέργεια ολόκληρη έχει ρουφηχθεί στην δύνη της κινούμενης κοινωνικής ανασφαλούς άμμου. Το καϊμάκι το έχει κλέψει ο θύτης για τα συμφέροντά του.
Στην πραγματικότητα ακόμα και η συνεχής αντιπαλότητα του Κακού με το Καλό ανήκει στην σφαίρα της εμφυτευμένης και ουχί αυθορμήτου φαντασίας. Ο κακός και ο καλός είναι εγκλωβισμένα θύματα στην κατά άλλα παρόμοια πνευματική τους ψευδαίσθηση, που την υλοποιούν και στην ατομική τους ζωή, αλληλο-εμπλεκόμενοι στο φάσμα του πλέγματος των ενεργειών.
Όσο και αν το στομάχι να πεινά, ακόμα περισσότερο το ενεργειακό μας πεδίο θα πεινά για την δική του αυτοσυντήρηση. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό, τότε θα βγει αληθινή η προφητεία τους, στο γιατί στο μέλλον θα κυκλοφορούν τα ζόμπι που ενεργειακά θα τρέφονται με σάρκες ή ο ρομποτικός άνθρωπος των μηχανικών ανταλλακτικών.
Σκεφθείτε γιατί την ζωή μας την αισθανόμαστε σαν τσιγάρο που μας πικραίνει, αλλά παρ' όλα αυτά το γευόμαστε και μπείτε στον κόπο να καταλάβετε που είναι το δικό σας λάθος, το ατομικό μας λάθος, το συλλογικό μας λάθος
Νάγια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου