Είμαι η πρώτη που υποστηρίζω πως θα πρέπει να ακούμε όλες τις απόψεις, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε «το τι καπνό φουμάρει» ο καθένας και «από πού κρατά η σκούφια του». Το να αφιερώνεις όμως χρόνο να ακούσεις κάποιον τον οποίο τον έχεις ήδη αξιολογήσει, τότε είναι σπατάλη χρόνου. Το γιατί σπατάλησα τον δικό μου χρόνο, έχει σχέση πρώτα με το να δω τι ερωτήσεις έθεσαν νέοι άνθρωποι και να βγάλω ένα συμπέρασμα για την σκοπιμότητα του εγχειρήματος. Μαζόχτηκαν λοιπόν κάποια νεαρά άτομα να ακούσουν έναν φιλελεύθερο, ο οποίος φυσικά δεν το έκρυψε ποτέ αυτό που ήταν και είναι, για να ακούσουν άραγε τι ; Περίμεναν να μάθουν κάτι παραπάνω ; Περίμεναν να ανοίξουν οι ορίζοντές τους ; Περίμεναν ότι θα τους δώσει λύσεις ; Ή να αποκαλυφθούν όσα δεν κατανοούσαν ; Παράδειγμα «αν η Ευρώπη τελικά θα παραμείνει ενωμένη» πράγμα που νομίζει ο ίδιος ;; Θα παραμείνουν μετέωρα ως ερωτήματα, άσχετα αν όλα τα άτομα προέρχονταν από το διαδικτυακό χώρο. Στο μπουρδούκλωμα κάποιων μικρών αληθειών, ακούστηκαν τα πιο ανισόρροπα πράγματα. Δηλαδή πως ο φιλελευθερισμός, ο οποίος δεν έγινε ποτέ «νέο» κατά δήλωση του ομιλούντος, δεν είναι κανένας δαίμονας, είναι ένα πολύ καλό πράγμα και ότι οι νέοι σήμερα έχουν πλανηθεί, με άλλα λόγια. Γι αυτό φαίνεται συναθροίστηκαν, να ακούσουν από φιλελεύθερο, αν ο φιλελευθερισμός είναι καλό σύστημα ή όχι. Το ότι δεν πάμε καλά, είναι το μόνο σίγουρο. Φυσικά δεν θα παρέλειπε να ομολογήσει πως είναι ισχυρότερη η προπαγάνδα του αριστερού χώρου από αυτόν του φιλελεύθερου. Κατά τον ίδιο δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι η προπαγάνδα αυτή καθ’ αυτή, αλλά η ποσοτική διαφορά της δυναμικής της . Ομολογούσε πως ελλείψει ανθρωπιστικών οραμάτων εν μέσω άκρατης κερδοφορίας, στο μόνο που μπορεί να βασιστεί μια πολιτική, είναι η προπαγάνδα. Σαν να λέμε «ποιος από τους δυό θα κερδίσει το κοπάδι» στον αγώνα μπραντ εφέρ και ποιος θα αποκομίσει τα κέρδη από τα στοιχήματα του κοπαδιού. Αφού η αριστερή κατεύθυνση έχει καλλίτερα αποτελέσματα, επόμενο ήταν για τον ομιλητή, ότι δεν έβρισκε αρνητικό λόγο , στο να μην συνεργαστεί ο φιλελεύθερος με τον αριστερό Τσίπρα πχ. Δηλαδή γιατί να μην γίνουν «δύο ή πολλά ή όλα σε ένα» νοικοκυρεμένα. Ο Μητσοτάκης που λανσάρει το νέο του βιβλίο, βρέθηκε ανάμεσα στην νέα πνοή για να την αποκοιμίσει εντελώς. Να της πει πως η σκληρή δουλειά είναι η μόνη λύση. Να την μαλώσει γιατί δεν εργάζεται ο Έλληνας στην αγροτική παραγωγή, επομένως συνδυαστικά δεν μαζεύει την φράουλα της Μανωλάδας που σήμερα έχει χαρακτηριστεί «κακή» γι αυτό έχει μετονομαστεί στις λαϊκες αγορές και πως είναι υπεύθυνοι με άλλα λόγια για το τι συνέβη και συμβαίνει εκεί. Κανένας λόγος για την αγροτική πολιτική, τις επιχορηγούμενες χωματερές, το υψηλό κόστος, τα ακριβά φυτοφάρμακα, τα μονοπώλια των σπόρων, τους μεσάζοντες και ό,τι άλλο ένας περισσότερο ειδήμων θα προσέθετε.. (!!). Αφού δε οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν νωρίς, καθότι και ο ίδιος 94 ετών, το σοβαρότερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα είναι η τρίτη ηλικία, (στο σημείο αυτό ακούστηκε το «ελαφρύ» γέλιο των νεαρών ατόμων, από την άλλη αποκτήσαμε ακόμα έναν «και δεν πεθαίνουν»), για να συνεχίσει ο ομιλών συμπεραίνοντας και προσπαθώντας να πείσει με αυτά τα επιχειρήματα, πως ο τρόπος δουλειάς, τα ωράρια εργασίας κλπ. θα πρέπει να αυξηθούν και αυτά ανάλογα. Υπήρξε ειλικρινής στο "ποιός πληρώνει το κόστος" Το πάπλωμα δηλαδή. Μόνον που για να γίνει το συγκεκριμένο πάπλωμα, ακολουθήθηκαν συγκεκριμένες τακτικές. Νουθετούσε την νέα γενιά, πως κανένας δεν μας δίνει τίποτα, γι αυτό εμείς πρέπει να δουλέψουμε σκληρά. Ενώ κάποιοι άλλοι θα κερδίζουν στις πλάτες των σκληρά εργαζομένων. Φυσικά δεν βρέθηκε κανείς να το αναφέρει. Μιλάμε για τον απόλυτο ξευτιλισμό της ανθρώπινης διάνοιας και να υπάρχουν άνθρωποι να κάθονται να τον ακούν, ενώ ο ίδιος να έχει πάρει τον ρόλο του «σοφού» δασκάλου» Δεν υπάρχει, ειλικρινά δεν υπάρχει. Για την υπογεννητικότητα φυσικά ούτε λόγος. Για την γερασμένη Ευρώπη ούτε λόγος. Για τους λόγους και τις ποικίλες αιτίες της υπογεννητικότητας επίσης ούτε λόγος. Για την κλοπή των αποθεματικών των ταμείων ούτε λόγος. Για την σπατάλη του δημόσιου χρήματος και των ασφαλιστικών ταμείων, στην εισαγόμενη λαίλαπα ούτε λόγος. Να τους πείσει τέλος να πιστεύουν πως η ανθρωπότητα εξαρτάται απ΄τους πολιτικούς και μόνον, γι αυτό θα πρέπει να φροντίζουν να επιλέγουν τους σωστούς. Στο κατά πόσον μπορεί να επιλέξει κάποιος, την κόρη του την Ανανού ως σωστή, ούτε λόγος. Τον siemensδιαπλεκόμενο υιό ούτε λόγος. Παρά ταύτα, στην ενεργό πολιτική του δράση (αυτή καλά δεν σταμάτησε ποτέ), συμπεριέλαβε τον εαυτόν του στους σωστούς, με κάποιο γελάκι που το συνόδευε. Το να κερδίζει βέβαια ο καλλίτερος είναι μια υπόθεση που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Οι νέοι θα έπρεπε να το ξέρουν πολύ καλλίτερα αυτό. Θα έπρεπε να ξέρουν γιατί πηγαίνουν σωστοί καθηγητές στα αζήτητα ή γιατί καταχωνιάζονται σοβαρές εφευρέσεις - διατριβές ή πωλούνται κάπου στο εξωτερικό τις περισσότερες των περιπτώσεων σε συγκεκριμένα χέρια και για συγκεκριμένους σκοπούς. Θα έπρεπε συνάμα να γνώριζαν ποιες και πόσες είναι οι βασικές αιτίες που δεν εμφανίζεται ή δεν ξεπηδά Ο ηγέτης (!) Διότι και ηγετική μορφή να υπάρχει, που δεν μπορεί να μην υπάρχει, θα έπρεπε να έχει ανάλογα αφυπνισμένα στελέχη δίπλα του. Το βλέπουμε και σε όλα τα κινήματα, δράσεις ή κόμματα. Παρακάμπτοντας τις ηγεσίες τους, εστιάζομαι στα πρόσωπα που πλαισιώνουν αυτές τις ομάδες. Άτομα βουτηγμένα στις όποιες πεποιθήσεις τους ή στις φιλοδοξίες τους - στα ατομικά τους κέρδη ή τους ρόλους που αναλαμβάνουν ώστε να παραγκωνίσουν άμεσα αυτούς που διαφαίνονται ότι θα διακριθούν αν δεν τους κοπεί ο βήχας, ο λόγος, η συμμετοχή κλπ εν τη γενέσει του. Γραφόμενα μετά λόγου γνώσεως. Όσο για την Ευρώπη που δεν έχει κάποια προοπτική συνένωσης στο ορατό μέλλον, θα ήταν το μόνο σημείο που θα συμφωνούσαμε. Σε αυτό που δεν θα συμφωνούσαμε είναι η εξάλειψη των εθνικών κυριαρχιών. Πως δεν μπορεί μια Εθνική κυριαρχία να μην έχει τα ίδια συμφέροντα με την Ευρωπαϊκή κυριαρχία ; Δηλαδή ο βορράς θα πρέπει να κατακτήσει ή να καταλύσει τον νότο, χωρίς συμβατικό πόλεμο, για να θεωρήσει ως ευρωπαϊκό καθήκον την προστασία του νότου ; Γι αυτό ανάγκασε να ψηφίσει ο νότος τα Δουβλίνα ; Προς τι τόσος λόγος, αποκρύπτοντας απλές ερωτησούλες ; Αλλιώς, πως διατηρεί την αυτονομία του ένα διαμέρισμα σε μια μεγάλη πολυκατοικία και δεν μπορεί να κρατηθεί στην περίπτωση των κρατών ; Ίσως θεωρήσετε το ερώτημα μηδαμινό ή μη συγκρίσιμο. Δεν είναι καθόλου μηδαμινό. Η πραγματικότητα είναι απλή. Οι διάφορες επιστημονικές – οικονομικές και πολιτικές θεωρίες είναι αυτές που μεταμορφώνουν τα απλά σε πολύπλοκα, ακριβώς για να μην μπορεί να εξάγεται το απλό συμπέρασμα. Ο κάθε ειδήμων του είδους, άμεσα θα εμφανιστεί να πει, πως οι λαοί δεν γνωρίζουν την πολυπλοκότητα του συστήματος, επομένως θεωρούνται ανίκανοι να εξάγουν ένα συμπέρασμα, όταν οι μόνοι ειδικοί είναι οι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοί τους. Δηλαδή ο κάθε Μπόμπολας, Μυτιληναίος και λοιποί, υπάρχει περίπτωση να έχουν τα ίδια συμφέροντα με τον κάθε εργαζόμενο ; ή τα έχουν με τους αποκομμένους πολιτικούς ;; Ο κάθε "οφσοράκιας" έχει τα ίδια συμφέροντα με έναν απλό πατριώτη ; ή όπου offshore και πατρίς ; Όσο για τις off shore, ας μην γελιόμαστε. Μπορεί να περιοριστεί ο αριθμός τους ή τα παραδείσια μέρη, ουδέποτε όμως θα πάψουν να υπάρχουν, μέχρι να αποκαλυφθούν τα νεώτερα λαγούμια τους. Σε γενικές γραμμές αυτά ήταν τα σημεία που επέλεξα να αναφερθώ. Όσο για την σύναξη, αυτή κινήθηκε σε καθαρά φιλολογικό επίπεδο χωρίς καμία ουσία, χωρίς κάτι το ξεχωριστό ή μη ήδη γνωστό. Νάγια Υσ : α ξέχασα. Για όποιον θέλει να μην χάσει το κελεπούρι εδώ Η διαδικτυακή συνέντευξη του Μητσοτάκη

Είμαι η πρώτη που υποστηρίζω πως θα πρέπει να ακούμε όλες τις απόψεις, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε «το τι καπνό φουμάρει» ο καθένας και «από πού κρατά η σκούφια του».   Το να αφιερώνεις όμως χρόνο να ακούσεις κάποιον τον οποίο τον έχεις ήδη αξιολογήσει, τότε είναι σπατάλη χρόνου. Το γιατί σπατάλησα τον δικό μου χρόνο, έχει σχέση πρώτα με το να δω τι ερωτήσεις έθεσαν νέοι άνθρωποι και να βγάλω ένα συμπέρασμα για την σκοπιμότητα του εγχειρήματος. 

Μαζόχτηκαν λοιπόν κάποια νεαρά άτομα να ακούσουν έναν φιλελεύθερο, ο οποίος φυσικά δεν το έκρυψε ποτέ αυτό που ήταν και είναι, για να ακούσουν άραγε τι ;  Περίμεναν να μάθουν κάτι παραπάνω ;  Περίμεναν να ανοίξουν οι ορίζοντές τους ;  Περίμεναν ότι θα τους δώσει λύσεις ; Ή να αποκαλυφθούν όσα δεν κατανοούσαν ;  Παράδειγμα «αν η Ευρώπη τελικά θα παραμείνει ενωμένη» πράγμα που νομίζει ο ίδιος ;; Θα παραμείνουν μετέωρα ως ερωτήματα, άσχετα αν όλα τα άτομα προέρχονταν από το διαδικτυακό χώρο. 

Στο μπουρδούκλωμα κάποιων μικρών αληθειών, ακούστηκαν τα πιο ανισόρροπα πράγματα. Δηλαδή πως ο φιλελευθερισμός, ο οποίος δεν έγινε ποτέ «νέο» κατά δήλωση του ομιλούντος, δεν είναι κανένας δαίμονας, είναι ένα πολύ καλό πράγμα και ότι οι νέοι σήμερα έχουν πλανηθεί, με άλλα λόγια.  Γι αυτό φαίνεται συναθροίστηκαν, να ακούσουν από φιλελεύθερο, αν ο φιλελευθερισμός είναι καλό σύστημα ή όχι.  Το ότι δεν πάμε καλά, είναι το μόνο σίγουρο.  Φυσικά δεν θα παρέλειπε να ομολογήσει πως είναι ισχυρότερη η προπαγάνδα του αριστερού χώρου από αυτόν του φιλελεύθερου.  Κατά τον ίδιο δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι η προπαγάνδα αυτή καθ’ αυτή, αλλά η ποσοτική διαφορά της δυναμικής της .  Ομολογούσε πως ελλείψει ανθρωπιστικών οραμάτων εν μέσω άκρατης κερδοφορίας, στο μόνο που μπορεί να βασιστεί μια πολιτική, είναι η προπαγάνδα.  Σαν να λέμε «ποιος από τους δυό θα κερδίσει το κοπάδι» στον αγώνα μπραντ εφέρ και ποιος θα αποκομίσει τα κέρδη από τα στοιχήματα του κοπαδιού.  Αφού η αριστερή κατεύθυνση έχει καλλίτερα αποτελέσματα, επόμενο ήταν για τον ομιλητή, ότι δεν έβρισκε αρνητικό λόγο , στο να μην συνεργαστεί ο φιλελεύθερος με τον αριστερό Τσίπρα πχ.   

Δηλαδή γιατί να μην γίνουν «δύο ή πολλά ή όλα σε ένα»  νοικοκυρεμένα. 

Ο Μητσοτάκης που λανσάρει το νέο του βιβλίο, βρέθηκε ανάμεσα στην νέα πνοή για να την αποκοιμίσει εντελώς. Να της πει πως η σκληρή δουλειά είναι η μόνη λύση. Να την μαλώσει γιατί δεν εργάζεται ο Έλληνας στην αγροτική παραγωγή, επομένως συνδυαστικά δεν μαζεύει την φράουλα της Μανωλάδας που σήμερα έχει χαρακτηριστεί «κακή» γι αυτό έχει μετονομαστεί στις λαϊκες αγορές και πως είναι υπεύθυνοι με άλλα λόγια για το τι συνέβη και συμβαίνει εκεί.   Κανένας λόγος για την αγροτική πολιτική, τις επιχορηγούμενες χωματερές, το υψηλό κόστος, τα ακριβά φυτοφάρμακα, τα μονοπώλια των σπόρων, τους μεσάζοντες και ό,τι άλλο ένας περισσότερο ειδήμων θα προσέθετε.. (!!).  

Αφού δε οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν νωρίς, καθότι και ο ίδιος 94 ετών,  το σοβαρότερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα είναι η τρίτη ηλικία, (στο σημείο αυτό ακούστηκε το «ελαφρύ» γέλιο των νεαρών ατόμων, από την άλλη αποκτήσαμε ακόμα έναν «και δεν πεθαίνουν»),  για να συνεχίσει ο ομιλών συμπεραίνοντας και προσπαθώντας να πείσει με αυτά τα επιχειρήματα, πως ο τρόπος δουλειάς, τα ωράρια εργασίας κλπ. θα πρέπει να αυξηθούν και αυτά ανάλογα.  Υπήρξε ειλικρινής στο "ποιός πληρώνει το κόστος"  Το πάπλωμα δηλαδή.  Μόνον που για να γίνει το συγκεκριμένο πάπλωμα, ακολουθήθηκαν συγκεκριμένες τακτικές. Νουθετούσε την νέα γενιά, πως κανένας δεν μας δίνει τίποτα, γι αυτό εμείς πρέπει να δουλέψουμε σκληρά. Ενώ κάποιοι άλλοι θα κερδίζουν στις πλάτες των σκληρά εργαζομένων. Φυσικά δεν βρέθηκε κανείς να το αναφέρει.  Μιλάμε για τον απόλυτο ξευτιλισμό της ανθρώπινης διάνοιας και να υπάρχουν άνθρωποι να κάθονται να τον ακούν, ενώ ο ίδιος να έχει πάρει τον ρόλο του «σοφού» δασκάλου»  Δεν υπάρχει, ειλικρινά δεν υπάρχει.  Για την υπογεννητικότητα φυσικά ούτε λόγος. Για την γερασμένη Ευρώπη ούτε λόγος.  Για τους λόγους και τις ποικίλες αιτίες της υπογεννητικότητας επίσης ούτε λόγος.  Για την κλοπή των αποθεματικών των ταμείων ούτε λόγος.  Για την σπατάλη του δημόσιου χρήματος και των ασφαλιστικών ταμείων, στην εισαγόμενη λαίλαπα ούτε λόγος.

 

Να τους πείσει τέλος να πιστεύουν πως η ανθρωπότητα εξαρτάται απ΄τους πολιτικούς και μόνον, γι αυτό θα πρέπει να φροντίζουν να επιλέγουν τους σωστούς. Στο κατά πόσον μπορεί να επιλέξει κάποιος, την κόρη του την Ανανού ως σωστή, ούτε λόγος.  Τον siemensδιαπλεκόμενο υιό ούτε λόγος. Παρά ταύτα, στην ενεργό πολιτική του δράση (αυτή καλά δεν σταμάτησε ποτέ), συμπεριέλαβε τον εαυτόν του στους σωστούς, με κάποιο γελάκι που το συνόδευε.   Το να κερδίζει βέβαια ο καλλίτερος είναι μια υπόθεση που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Οι νέοι θα έπρεπε να το ξέρουν πολύ καλλίτερα αυτό. Θα έπρεπε να ξέρουν γιατί πηγαίνουν σωστοί καθηγητές στα αζήτητα ή γιατί καταχωνιάζονται σοβαρές εφευρέσεις - διατριβές ή πωλούνται κάπου στο εξωτερικό τις περισσότερες των περιπτώσεων σε συγκεκριμένα χέρια και για συγκεκριμένους σκοπούς. 

Θα έπρεπε συνάμα να γνώριζαν ποιες και πόσες είναι οι βασικές αιτίες που δεν εμφανίζεται ή δεν ξεπηδά Ο ηγέτης (!)  Διότι και ηγετική μορφή να υπάρχει, που δεν μπορεί να μην υπάρχει, θα έπρεπε να έχει ανάλογα αφυπνισμένα στελέχη δίπλα του.   Το βλέπουμε και σε όλα τα κινήματα, δράσεις ή κόμματα. Παρακάμπτοντας τις ηγεσίες τους, εστιάζομαι στα πρόσωπα που πλαισιώνουν  αυτές τις ομάδες.  Άτομα βουτηγμένα στις όποιες πεποιθήσεις τους ή στις φιλοδοξίες τους - στα ατομικά τους κέρδη ή τους ρόλους που αναλαμβάνουν ώστε να παραγκωνίσουν άμεσα αυτούς που διαφαίνονται ότι θα διακριθούν αν δεν τους κοπεί ο βήχας, ο λόγος, η συμμετοχή κλπ εν τη γενέσει του. Γραφόμενα μετά λόγου γνώσεως. 

Όσο για την Ευρώπη που δεν έχει κάποια προοπτική συνένωσης στο ορατό μέλλον, θα ήταν το μόνο σημείο που θα συμφωνούσαμε. Σε αυτό που δεν θα συμφωνούσαμε είναι η εξάλειψη των εθνικών κυριαρχιών. Πως δεν μπορεί μια Εθνική κυριαρχία να μην έχει τα ίδια συμφέροντα με την Ευρωπαϊκή κυριαρχία ; Δηλαδή ο βορράς θα πρέπει να κατακτήσει ή να καταλύσει τον νότο, χωρίς συμβατικό πόλεμο, για να θεωρήσει ως ευρωπαϊκό καθήκον την προστασία του νότου ;  Γι αυτό ανάγκασε να ψηφίσει ο νότος τα Δουβλίνα ; Προς τι τόσος λόγος, αποκρύπτοντας απλές ερωτησούλες ;   

Αλλιώς, πως διατηρεί την αυτονομία του ένα διαμέρισμα σε μια μεγάλη πολυκατοικία και δεν μπορεί να κρατηθεί στην περίπτωση των κρατών ;  Ίσως θεωρήσετε το ερώτημα μηδαμινό ή μη συγκρίσιμο. Δεν είναι καθόλου μηδαμινό. Η πραγματικότητα είναι απλή. Οι διάφορες επιστημονικές – οικονομικές και πολιτικές θεωρίες είναι αυτές που μεταμορφώνουν τα απλά σε πολύπλοκα, ακριβώς για να μην μπορεί να εξάγεται το απλό συμπέρασμα. Ο κάθε ειδήμων του είδους, άμεσα θα εμφανιστεί να πει, πως οι λαοί δεν γνωρίζουν την πολυπλοκότητα του συστήματος, επομένως θεωρούνται ανίκανοι να εξάγουν ένα συμπέρασμα, όταν οι μόνοι ειδικοί είναι οι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοί τους.  Δηλαδή ο κάθε Μπόμπολας, Μυτιληναίος και λοιποί, υπάρχει περίπτωση να έχουν τα ίδια συμφέροντα με τον κάθε εργαζόμενο ; ή τα έχουν με τους αποκομμένους πολιτικούς ;;  

Ο κάθε "οφσοράκιας" έχει τα ίδια συμφέροντα με έναν απλό πατριώτη ; ή όπου offshore και πατρίς ;  Όσο για τις off shore, ας μην γελιόμαστε. Μπορεί να περιοριστεί ο αριθμός τους ή τα παραδείσια μέρη, ουδέποτε όμως θα πάψουν να υπάρχουν, μέχρι να αποκαλυφθούν τα  νεώτερα λαγούμια τους.

Σε γενικές γραμμές αυτά ήταν τα σημεία που επέλεξα να αναφερθώ. Όσο για την σύναξη, αυτή κινήθηκε σε καθαρά φιλολογικό επίπεδο χωρίς καμία ουσία, χωρίς κάτι το ξεχωριστό ή μη ήδη γνωστό.

Νάγια

Υσ : α  ξέχασα. Για όποιον θέλει να μην χάσει το κελεπούρι εδώ