Προβληματισμός στη Δύση από τις ανεξέλεγκτες ισλαμικές ομάδες Ιούλιος 14, 2013. Ο Μπασάρ αλ Άσαντ είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος σήμερα. Η Αμερική και η Ευρώπη έτριβαν τα χέρια τους κάθε φορά που ένας υπουργός ή στρατηγός αυτομολούσε και πήγαινε στην αντιπολίτευση. Κάθε διάσπαση στην κυβέρνηση του Άσαντ παρουσιάζονταν ως «σημείο αιχμής». Και τώρα, οι προβλέψεις του στρατοπέδου του Άσαντ- τις οποίες επί μήνες δημοσιοποιεί- αποδεικνύονται αληθινές. Οι αντάρτες χωρίζονται. Οι αντάρτες πολεμούν μεταξύ τους. Οι Ισλαμιστές βρίσκονται σε πόλεμο με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Τώρα ο Ομπάμα και ο Κάμερον θα πρέπει να πάρουν μια ανάσα. Το μόνο που θέλουν ή τουλάχιστον ήθελαν, ήταν να στείλουν όπλα στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό για να ‘αγωνισθεί’ για τη «δημοκρατία» κατά του φασιστικού καθεστώτος του δικτάτορα της Δαμασκού. Τώρα, όμως, τα πράγματα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν καθώς οι ομάδες της ‘Αλ Κάιντα’ άρχισαν να σκοτώνουν έναν- έναν τους ηγέτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Και τώρα, τα καλά παιδιά από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό αγωνίζονται κατά των κακών που υποστηρίζονται από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και των χωρών της Εγγύς Ανατολής και πρέπει να τους βοηθήσουμε. Αλλά, η ιστορία μας διδάσκει ότι οι καλοί μπορεί να γίνουν κακοί και οι κακοί να κερδίσουν. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι Ισλαμιστές κονιορτοποιούσαν τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό; Τα όπλα των δυτικών θα έπεφταν στα χέρια των Ισλαμιστών και της οργάνωσης Τζαμπχάτ αλ Νούσρα. Υπάρχει, τώρα πια, άλλο ένα ενδεχόμενο στους κόσμους που εκπροσωπούν οι John Kerry και William Hague (υπουργοί Εξωτερικών ΗΠΑ και Βρετανίας). Για αντιμετωπίσει ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός τους Ισλαμιστές πρέπει να συνεργασθεί με τον αντίπαλό του που κάθεται στο προεδρικό μέγαρο της Δαμασκού: Τον Άσαντ... Το δίλημμα δεν είναι καινοφανές. Εκδηλώθηκε τόσο στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας πριν γίνει κομμουνιστική με τον εμπλοκή του Βρετανού πρωθυπουργού Τσώρτσιλ, αλλά και στο Αφγανιστάν με τους σοβιετικούς και τους Ταλιμπάν και ακόμη στην Αλγερία, όπου οι εχθροί αναγκάστηκαν να γίνουν σύμμαχοι για την αντιμετώπιση του νέου εχθρού... Πηγή ρωσικού άρθρου: Robert Fisk. Independent, July 12, 20013 http://www.echedoros-a.gr/2013/07/blog-post_6958.html Συρία: Ενδεχόμενη Συμμαχία Άσαντ με Ελεύθερο Συριακό Στρατό εναντίον των Ισλαμιστών

Προβληματισμός στη Δύση από τις ανεξέλεγκτες ισλαμικές ομάδες

Ιούλιος 14, 2013.

Ο Μπασάρ αλ Άσαντ είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος σήμερα. Η Αμερική και η Ευρώπη έτριβαν τα χέρια τους κάθε φορά που ένας υπουργός ή στρατηγός αυτομολούσε και πήγαινε στην αντιπολίτευση.

Κάθε διάσπαση στην κυβέρνηση του Άσαντ παρουσιάζονταν ως «σημείο αιχμής».

Και τώρα, οι προβλέψεις του στρατοπέδου του Άσαντ- τις οποίες επί μήνες δημοσιοποιεί- αποδεικνύονται αληθινές.

 Οι αντάρτες χωρίζονται. Οι αντάρτες πολεμούν μεταξύ τους. Οι Ισλαμιστές βρίσκονται σε πόλεμο με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό.

Τώρα ο Ομπάμα και ο Κάμερον θα πρέπει να πάρουν μια ανάσα.

 Το μόνο που θέλουν ή τουλάχιστον ήθελαν, ήταν να στείλουν όπλα στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό για να ‘αγωνισθεί’ για τη «δημοκρατία» κατά του φασιστικού καθεστώτος του δικτάτορα της Δαμασκού.

Τώρα, όμως, τα πράγματα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν καθώς οι ομάδες της ‘Αλ Κάιντα’ άρχισαν να σκοτώνουν έναν- έναν τους ηγέτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.

Και τώρα,  τα καλά παιδιά από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό αγωνίζονται κατά των κακών που υποστηρίζονται από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και των χωρών της Εγγύς Ανατολής και πρέπει να τους βοηθήσουμε.

Αλλά, η ιστορία μας διδάσκει ότι οι καλοί μπορεί να γίνουν κακοί και οι κακοί να  κερδίσουν. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι Ισλαμιστές κονιορτοποιούσαν τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό; Τα όπλα των δυτικών θα έπεφταν στα χέρια των Ισλαμιστών και της οργάνωσης Τζαμπχάτ αλ Νούσρα.

Υπάρχει, τώρα πια, άλλο ένα ενδεχόμενο στους κόσμους που εκπροσωπούν οι John Kerry και William Hague (υπουργοί Εξωτερικών ΗΠΑ και Βρετανίας). Για αντιμετωπίσει ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός  τους Ισλαμιστές πρέπει να συνεργασθεί με τον αντίπαλό του που κάθεται στο προεδρικό μέγαρο της Δαμασκού: Τον Άσαντ...

Το δίλημμα δεν είναι καινοφανές. Εκδηλώθηκε τόσο στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας πριν γίνει κομμουνιστική με τον εμπλοκή του Βρετανού πρωθυπουργού Τσώρτσιλ, αλλά και στο Αφγανιστάν με τους σοβιετικούς και τους Ταλιμπάν και ακόμη στην Αλγερία, όπου οι εχθροί αναγκάστηκαν να γίνουν σύμμαχοι για την αντιμετώπιση του νέου εχθρού...

Πηγή ρωσικού άρθρου: Robert Fisk. Independent, July 12, 20013

http://www.echedoros-a.gr/2013/07/blog-post_6958.html