Το βίντεο με την συνέντευξη του Πούτιν είναι προ ολίγων ημερών και προ της συνάντησης των G20. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι άχρηστο να το δει κάποιος. Χρησιμοποιεί την γλώσσα της διπλωματίας και την χειρίζεται εξαιρετικά έμπειρα, ως βετεράνος που είναι. Παράδειγμα στην ερώτηση «αν θα εμπλεκόταν σε κάποιο πόλεμο εξ αιτίας της Συρίας» πολύ έξυπνα ανταπαντά «πως εμείς δεν διατηρούμε στρατούς σε άλλες χώρες, εκτός των δύο Ρωσικών βάσεων που υπάρχουν σε πρώην Σοβιετικά εδάφη, επομένως δεν έχουμε τέτοια πρόθεση». Δεν σημαίνει βέβαια πως η Ρωσία αν δεν την σαμποτάριζαν εκ των έσω με τα ανδρείκελα πρώην προέδρους, ώστε να κρατούν μεγάλες εταιρείες σήμερα στα χέρια τους κάποιοι μεγιστάνες, ότι δεν θα διατηρούσε περισσότερες βάσεις. Αυτό όμως είναι μια άλλη και υποθετική ιστορία. Η βλακώδης ερώτηση αν έχουν παραδοθεί οι S300, προφανώς με το σκεπτικό «αφού είναι …. Κακιά χώρα», κάποιος θα έπρεπε να αντιπαραθέσει στον δημοσιογράφο, «τότε γιατί δεν παραδόθηκαν ποτέ στην Κύπρο ή γιατί ποτέ δεν στήθηκαν στην Κρήτη από την αρχή που λοξοδρόμησαν προς τα εκεί ; Είχαμε λιγότερο δικαίωμα στην άμυνα ;» Όλο αυτό το σκηνικό είναι εντελώς παραπλανητικό για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δηλαδή ένας έστω κακός δεν έχει δικαίωμα να αμυνθεί σε κάποιον άλλον κακό ; Πως ένας «καλός» τότε χρησιμοποιεί άχρηστα επιθετικά και αμυντικά όπλα για τον εαυτό του, όταν δεν έχει ουσιαστικό αντίπαλο απέναντί του ; Διότι δεν φαντάζομαι η Αμερική να φοβάται παράδειγμα πως πύραυλοι της Συρίας θα φτάσουν στα εδάφη της (!) Επομένως λειτουργεί για λογαριασμό τρίτου, που βρίσκεται ίσως εντός της εμβέλειας της Συρίας. Και ποιος είναι αυτός που καθορίζει «ποιος είναι ο λιγότερο χειρότερος ;» Έχει πειράξει ή έχει απειλήσει κάποιον διεθνώς η Συρία, όπως άλλα γνωστά και μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, κράτη, όταν μάλιστα έχουν καταπατήσει εδάφη ,βασισμένα σε ένα χαρτί που υπέγραψαν οι προηγούμενοι κάτοχοι, δηλαδή οι Άγγλοι ; Φίλος μου είπε πως «μετά την απόφαση του Πούτιν όλα δείχνουν πως η κατάσταση ρέπει προς μια κατεύθυνση». Δηλαδή ότι οι ισχυρές δυνάμεις τείνουν να ομαδοποιηθούν, να γίνει δηλαδή μία πλευρά. Αυτό δεν μπορεί να το πει κάποιος εύκολα με σιγουριά. Αντίθετα η πρόταση του Πούτιν ήταν ένας εξυπνότατος διπλωματικός χειρισμός. Τι είπε δηλαδή ; «να παραδώσει η κυβέρνηση Άσαντ τα χημικά» οπότε όλα τότε λύνονται. Ας υποθέσουμε πως η κυβέρνηση παραδίδει κάποια χημικά, ποιος θα παραδώσει τα χημικά που κρατούν οι αντικαθεστωτικοί ; Πως νομιμοποιείται ο ένοπλος εξοπλισμός των υποτιθέμενων αντικαθεστωτικών που έχουν τρέξει από γνωστές χώρες, όπως Σαουδαραβία ή Αφρική όπου εκεί βρίσκεις τους πιο εύκολους μισθοφόρους και δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ο εξοπλισμός του αμυνόμενου ; Γιατί θα πρέπει να κατηγορείται αυτός που βρίσκει και χρησιμοποιεί τα χημικά ή βιολογικά όπλα και δεν κατηγορείται αυτός τα παράγει και τα διαθέτη και συνάμα αυτός που τα παράγει να είναι η δύση, ενώ στην ανατολή να είναι απαγορευμένο ; Πως γίνεται να παράγει κάτι το οποίο αναθεματίζει για άλλους ; Και αν δεν επρόκειτο ποτέ να έχει την πρόθεση να τα χρησιμοποιήσει η δύση, τότε γιατί έδωσε άδεια παραγωγής και διάθεσης τέτοιων όπλων ; Εδώ ο κόσμος πεινάει και υποφέρει από τέτοιου είδους πολιτικές, προς τι τότε σπαταλά χρήματα σε μη χρήσιμα ή μη «ηθικά» όπλα ; Πολύ σωστά είπε ο Πούτιν πως «δεν υπερασπίζομαι μία κυβέρνηση, αλλά τον διεθνή Νόμο» Αυτόν που υποτίθεται ότι θεσπίστηκε μετά τα αιματοκυλίσματα και ο οποίος παραβιάζεται ανελλιπώς σχεδόν από τότε (!) Δεν γίνεται να θεωρείται νόμιμος ένας που τα χρησιμοποιεί και τα παράγει επίσης, ενώ ένας οποιοσδήποτε μη αρεστός από τους προηγούμενους, όχι. Διότι αυτός είναι νόμος της ζούγκλας και αν είναι κιόλας, γιατί το θέμα χωρά πολύ συζήτηση. Τέλος. Αυτό είναι σαδισμός και ψυχοπάθεια. Στο Ιράκ επιτέθηκαν αφού είχαν πάει οι εμπειρογνώμονες, οι οποίοι ως «νόμιμοι» κατάσκοποι, παρέδωσαν τοποθεσίες και σημεία που επισκέφθηκαν. Άλλωστε ήταν οι πρώτοι που γνώριζαν για την μη ύπαρξη των πυρηνικών. Στο πόπολο απεδείχθη πως δεν υπήρχαν, μετά το πέρας του πολέμου, εκ των υστέρων. Επομένως, το ίδιο δεν συμβαίνει και στην Συρία αυτήν την στιγμή ; Μερικοί δικοί μας εδώ είναι για τα μπάζα, αφήνω στην άκρη τους πολιτικούς που τοποθετούνται - άσχετα αν κρύβονται πίσω από παράνομους εκλογικούς νόμους και πολλές φορές μαγειρεμένα αποτελέσματα ή επικοινωνιακά τρικ. Αναφέρομαι σαν τρανό παράδειγμα στην σερνική γριά δημοσιογραφάρα, που επιτέλους άνοιξε τα χαρτιά της. Το συμβόλαιο πάντως που είχε με τον σταθμό που τον σταμάτησε και που συνεχώς επαναλάμβανε για να το … εμπεδώσουμε «το πόσο θα τον κρατήσουν εκεί», παρ’ όλο που του ζητήθηκε δεν το έχει δημοσιοποιήσει ακόμα, ώστε να συγκρίνουμε τα λεγόμενά του. Μάρκετινγκ η όλη υπόθεση. Προσπαθεί αυτή η σερνική γριά λοιπόν να μας πείσει «το πόσο άσχημα περνούσαν οι Ιρακινοί, ενώ σήμερα ζουν ζωή «χαρισάμενη (!!)», χωρίς να κάνει ουδεμία αναφορά για την μη ύπαρξη των πυρηνικών, όταν άλλα κράτη και μάλιστα κουτσουλιά, είναι σαν αστακοί. Προσπαθεί να μας πείσει πως «οι Λίβυοι που είχαν βγει στους δρόμους υπερασπιζόμενοι την κυβέρνησή τους και την χώρα τους ούσα η πλειοψηφία, ήταν τρελοί και σήμερα που τους τα πήραν όλα, από δω και πέρα πχ. που δεν θα έχουν μερίσματα από τα κέρδη του πλούτου της χώρας τους (ένα παράδειγμα από τα πολλά καλά που είχαν) θα ζουν ευτυχέστερα (!!). Μας μιλά για τον χασάπη και την οικογένεια των λιονταριών της Συρίας ασαφώς, αλλά ουδείς άμεμπτος, αλλά δεν κάνει αναφορά στα πεπραγμένα των γερακιών και των αετών, που γίνονται ολοφάνερα και με διεθνείς αποδείξεις και κατακραυγές. Έκανε έναν ολόκληρο κύκλο σχεδόν τεσσάρων χρόνων για να επιβεβαιώσει όσους τον κατηγορούσαν για το τι μεγάλο λαμόγιο είναι. Άρχισε να υποστηρίζει από πάρα πολύ καιρό τώρα, για όσους δεν τον έχουν καταλάβει, τον Σαμαρά. Για τους δύσπιστους θα τους θυμίσω, τι προπαγάνδα έκανε προ εκλογών επί Παπαδήμου, «για το πόσο λάθος θα ήταν αν βγαίναμε από το ευρώ», ανακόπτοντας την φρενήρη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ - αγνότερου τότε με τις συνιστώσες του απ’ ό, τι σήμερα. Αντίθετα σήμερα υποστηρίζει το αντίθετο για το ευρώ και την παραμονή μας σε αυτό, απλά επειδή υποστήριζε ανέκαθεν τους Αμερικανούς. «καλημέρα στην πρεσβεία και στους ροδόσταυρους !» Όσο και να θέλει κάποιος να ξεπλυθεί από την βρώμα, με του βγει από την γούρνα, αμέσως ξαναλερώνεται. Αν βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση είναι επειδή είμαστε ένας λαός εκτός του «φοβισμένος» που εύκολα θα πει κάποιος, είμαστε ένας λαός – όπως όλοι οι λαοί φυσικά - που έχει παντελή μεσάνυχτα για το τι συμβαίνει γύρο του και στην ζωή του. Τον έμαθαν πως χωρίς γκαουλάιτερς δεν μπορεί να επιβιώσει. Με αποτέλεσμα αντί να ενωνόμαστε, να διχαζόμαστε κάτω από πιο ζυγό θα είμαστε. Επιλέγουμε δηλαδή έναν ζυγό από μόνοι μας. Είμαστε ανίκανοι φίλοι μου και όχι ανίσχυροι. Αν πατούσαμε γερά στα πόδια μας, είχαμε συγκροτημένη την σκέψη μας και τις γνώσεις μας και δεν βλέπαμε τον άλλον ως αντίπαλο –όπως μας έμαθαν, η θέση μας θα ήταν αξιοζήλευτη. Αυτό θα έπρεπε να γνωρίζουμε, να μας έχει γίνει μάθημα με τόσα παθήματα που έχουμε πάθει εξ αιτίας της αγνωσίας μας και της ανικανότητά μας και όχι να κρυβόμαστε πίσω από δικαιολογίες ή επειδή ο Σιμόν Πέρες ως αντιπρόσωπος και σύμφωνα με την εικονική πραγματικότητα της αντιπροσώπευσης ενός μικρού κράτους, πάτησε σε αυτό με διπλωματική γλώσσα, για να μας κάνει μάθημα «πως σε μια παγκόσμια κοινότητα, δεν μπορεί να είναι κανένας μόνος του, όταν είναι μικρός». Λες και οι συμμαχίες που επιθυμεί ένας κράτος, δεν το κάνει ισχυρότερο από ό,τι είναι. Απλά το ζήτημα αφορούσε με ποιόν να συμμαχεί…… Κλείνοντας θα αναφέρω άποψη φίλου, επειδή προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ να την αποδεχθώ. Ότι «προσπαθούν να εξαλείψουν το «κακό» καταφέρνοντας να αδρανοποιήσουν τους ανθρώπους, πράγμα που το έχουν καταφέρει και πως θα το καταφέρουν περισσότερο στο μέλλον», ελπίζω – εύχομαι και προσεύχομαι, όχι από πλευράς μου. Εννοείται εγρήγορση όχι για το κακό, αλλά για το καλό. Δεν επιθυμώ να έχω τίποτα με κανέναν λαό, αντίθετα είμαι υπέρ του ανθρώπου, του δικαίου και της αρμονίας. Ο ήλιος βγαίνει για όλους μας το ίδιο, χωρίς μυστικότητα, επιλεκτικότητα, με το ίδιο δικαίωμα και όχι μόνον για μερικούς – μερικούς ή να ισχύουν άλλα για κάποιους. Ούτε μου είναι εικόνα αρεστή, να περπατώ στους δρόμους της Αθήνας και αντί να βλέπω ωραία πράγματα, να βλέπω να κρέμονται από τους ώμους αστυνομικών αυτόματα και ρόπαλα σε διάφορες γωνίες και αυτό θρασύτατα να λέγεται «ασφάλεια του πολίτη». ΝΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ, ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ. ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΥΣΙΑΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟ. ΟΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ, ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ή ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΥΠΟΥΛΗΣ ΠΕΙΘΟΥΣ ή ΚΟΡΟΪΔΟΕΥΟΝΤΑΣ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ή ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΣΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ. N. Η θέση του Πούτιν για τη Συρία. Βίντεο προ της συνόδου των G20

Το βίντεο με την συνέντευξη του Πούτιν είναι προ ολίγων ημερών και προ της συνάντησης των G20. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι άχρηστο να το δει κάποιος. Χρησιμοποιεί την γλώσσα της διπλωματίας και την χειρίζεται εξαιρετικά έμπειρα, ως βετεράνος που είναι. Παράδειγμα στην ερώτηση «αν θα εμπλεκόταν σε κάποιο πόλεμο εξ αιτίας της Συρίας» πολύ έξυπνα ανταπαντά «πως εμείς δεν διατηρούμε στρατούς σε άλλες χώρες, εκτός των δύο Ρωσικών βάσεων που υπάρχουν σε πρώην Σοβιετικά εδάφη, επομένως δεν έχουμε τέτοια πρόθεση».  Δεν σημαίνει βέβαια πως η Ρωσία αν δεν την σαμποτάριζαν εκ των έσω με τα ανδρείκελα πρώην προέδρους, ώστε να κρατούν μεγάλες εταιρείες σήμερα στα χέρια τους κάποιοι μεγιστάνες, ότι δεν θα διατηρούσε περισσότερες βάσεις. Αυτό όμως είναι μια άλλη και υποθετική ιστορία.               

Η βλακώδης ερώτηση αν έχουν παραδοθεί οι S300, προφανώς με το σκεπτικό «αφού είναι …. Κακιά χώρα», κάποιος θα έπρεπε να αντιπαραθέσει στον δημοσιογράφο, «τότε γιατί δεν παραδόθηκαν ποτέ στην Κύπρο ή γιατί ποτέ δεν στήθηκαν στην Κρήτη από την αρχή που λοξοδρόμησαν προς τα εκεί ;  Είχαμε λιγότερο δικαίωμα στην άμυνα ;»   Όλο αυτό το σκηνικό είναι εντελώς παραπλανητικό για ολόκληρη την ανθρωπότητα.  Δηλαδή ένας έστω κακός δεν έχει δικαίωμα να αμυνθεί σε κάποιον άλλον κακό ;  Πως ένας «καλός» τότε χρησιμοποιεί άχρηστα επιθετικά και αμυντικά όπλα για τον εαυτό του, όταν δεν έχει ουσιαστικό αντίπαλο απέναντί του ; Διότι δεν φαντάζομαι η Αμερική να φοβάται παράδειγμα πως πύραυλοι της Συρίας θα φτάσουν στα εδάφη της (!)  Επομένως λειτουργεί για λογαριασμό τρίτου, που βρίσκεται ίσως εντός της εμβέλειας της Συρίας. Και ποιος είναι αυτός που καθορίζει «ποιος είναι ο λιγότερο χειρότερος ;»   Έχει πειράξει ή έχει απειλήσει κάποιον διεθνώς η Συρία, όπως άλλα γνωστά και μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, κράτη, όταν μάλιστα έχουν καταπατήσει εδάφη ,βασισμένα σε ένα χαρτί που υπέγραψαν οι προηγούμενοι κάτοχοι, δηλαδή οι Άγγλοι ;  

Φίλος μου είπε πως «μετά την απόφαση του Πούτιν όλα δείχνουν πως η κατάσταση ρέπει προς μια κατεύθυνση». Δηλαδή ότι οι ισχυρές δυνάμεις τείνουν να ομαδοποιηθούν, να γίνει δηλαδή μία πλευρά.  Αυτό δεν μπορεί να το πει κάποιος εύκολα με σιγουριά. Αντίθετα η πρόταση του Πούτιν ήταν ένας εξυπνότατος διπλωματικός χειρισμός. Τι είπε δηλαδή ; «να παραδώσει η κυβέρνηση Άσαντ τα χημικά» οπότε όλα τότε λύνονται.  Ας υποθέσουμε πως η κυβέρνηση παραδίδει κάποια χημικά, ποιος θα παραδώσει τα χημικά που κρατούν οι αντικαθεστωτικοί ;  Πως νομιμοποιείται ο ένοπλος εξοπλισμός των υποτιθέμενων αντικαθεστωτικών που έχουν τρέξει από γνωστές χώρες, όπως Σαουδαραβία ή Αφρική όπου εκεί βρίσκεις τους πιο εύκολους μισθοφόρους και δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ο εξοπλισμός του αμυνόμενου ;   Γιατί θα πρέπει να κατηγορείται αυτός που βρίσκει και χρησιμοποιεί τα χημικά ή βιολογικά όπλα και δεν κατηγορείται αυτός τα παράγει και τα διαθέτη και συνάμα αυτός που τα παράγει να είναι η δύση, ενώ στην ανατολή να είναι απαγορευμένο ; Πως γίνεται να παράγει κάτι το οποίο αναθεματίζει για άλλους ;   Και αν δεν επρόκειτο ποτέ να έχει την πρόθεση να τα χρησιμοποιήσει η δύση, τότε γιατί έδωσε άδεια παραγωγής και διάθεσης τέτοιων όπλων ;  Εδώ ο κόσμος πεινάει και υποφέρει από τέτοιου είδους πολιτικές, προς τι τότε σπαταλά χρήματα σε μη χρήσιμα ή μη «ηθικά» όπλα ;

Πολύ σωστά είπε ο Πούτιν πως «δεν υπερασπίζομαι μία κυβέρνηση, αλλά τον διεθνή Νόμο» Αυτόν που υποτίθεται ότι θεσπίστηκε μετά τα αιματοκυλίσματα και ο οποίος παραβιάζεται ανελλιπώς σχεδόν από τότε (!)  Δεν γίνεται να θεωρείται νόμιμος ένας που τα χρησιμοποιεί και τα παράγει επίσης, ενώ ένας οποιοσδήποτε μη αρεστός από τους προηγούμενους, όχι. Διότι αυτός είναι νόμος της ζούγκλας και αν είναι κιόλας, γιατί το θέμα χωρά πολύ συζήτηση. Τέλος.  Αυτό είναι σαδισμός και ψυχοπάθεια.    

Στο Ιράκ επιτέθηκαν αφού είχαν πάει οι εμπειρογνώμονες, οι οποίοι ως «νόμιμοι» κατάσκοποι, παρέδωσαν τοποθεσίες και σημεία που επισκέφθηκαν. Άλλωστε ήταν οι πρώτοι που γνώριζαν για την μη ύπαρξη των πυρηνικών.  Στο πόπολο απεδείχθη πως δεν υπήρχαν, μετά το πέρας του πολέμου, εκ των υστέρων. Επομένως, το ίδιο δεν συμβαίνει και στην Συρία αυτήν την στιγμή ; 

Μερικοί δικοί μας εδώ είναι για τα μπάζα, αφήνω στην άκρη τους πολιτικούς που τοποθετούνται - άσχετα αν κρύβονται πίσω από παράνομους εκλογικούς νόμους και πολλές φορές μαγειρεμένα αποτελέσματα ή επικοινωνιακά τρικ.  Αναφέρομαι σαν τρανό παράδειγμα στην σερνική γριά δημοσιογραφάρα, που επιτέλους άνοιξε τα χαρτιά της.  Το συμβόλαιο πάντως που είχε με τον σταθμό που τον σταμάτησε και που συνεχώς επαναλάμβανε για να το … εμπεδώσουμε «το πόσο θα τον κρατήσουν εκεί», παρ’ όλο που του ζητήθηκε δεν το έχει δημοσιοποιήσει ακόμα, ώστε να συγκρίνουμε τα λεγόμενά του.  Μάρκετινγκ η όλη υπόθεση.  Προσπαθεί αυτή η σερνική γριά λοιπόν να μας πείσει «το πόσο άσχημα περνούσαν οι Ιρακινοί, ενώ σήμερα ζουν ζωή «χαρισάμενη (!!)», χωρίς να κάνει ουδεμία αναφορά για την μη ύπαρξη των πυρηνικών, όταν άλλα κράτη και μάλιστα κουτσουλιά, είναι σαν αστακοί.  Προσπαθεί να μας πείσει πως «οι Λίβυοι που είχαν βγει στους δρόμους υπερασπιζόμενοι την κυβέρνησή τους και την χώρα τους ούσα η πλειοψηφία, ήταν τρελοί και σήμερα που τους τα πήραν όλα, από δω και πέρα πχ. που δεν θα έχουν μερίσματα από τα κέρδη του πλούτου της χώρας τους (ένα παράδειγμα από τα πολλά καλά που είχαν) θα ζουν ευτυχέστερα (!!).  Μας μιλά για τον χασάπη και την οικογένεια των λιονταριών της Συρίας ασαφώς, αλλά ουδείς άμεμπτος, αλλά δεν κάνει αναφορά στα πεπραγμένα των γερακιών και των αετών, που γίνονται ολοφάνερα και με διεθνείς αποδείξεις και κατακραυγές.  Έκανε έναν ολόκληρο κύκλο σχεδόν τεσσάρων χρόνων για να επιβεβαιώσει όσους τον κατηγορούσαν για το τι μεγάλο λαμόγιο είναι.   Άρχισε να υποστηρίζει από πάρα πολύ καιρό τώρα, για όσους δεν τον έχουν καταλάβει, τον Σαμαρά.  Για τους δύσπιστους θα τους θυμίσω, τι προπαγάνδα έκανε προ εκλογών επί Παπαδήμου, «για το πόσο λάθος θα ήταν αν βγαίναμε από το ευρώ», ανακόπτοντας την φρενήρη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ - αγνότερου τότε με τις συνιστώσες του απ’ ό, τι σήμερα. Αντίθετα σήμερα υποστηρίζει το αντίθετο για το ευρώ και την παραμονή μας σε αυτό, απλά επειδή υποστήριζε ανέκαθεν τους Αμερικανούς. «καλημέρα στην πρεσβεία και στους ροδόσταυρους !»  

Όσο και να θέλει κάποιος να ξεπλυθεί από την βρώμα, με του βγει από την γούρνα, αμέσως ξαναλερώνεται.   Αν βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση είναι επειδή είμαστε ένας λαός εκτός του «φοβισμένος» που εύκολα θα πει κάποιος, είμαστε ένας λαός – όπως όλοι οι λαοί φυσικά - που έχει παντελή μεσάνυχτα για το τι συμβαίνει γύρο του και στην ζωή του.  Τον έμαθαν πως χωρίς γκαουλάιτερς δεν μπορεί να επιβιώσει.  Με αποτέλεσμα αντί να ενωνόμαστε, να διχαζόμαστε κάτω από πιο ζυγό θα είμαστε. Επιλέγουμε δηλαδή έναν ζυγό από μόνοι μας. Είμαστε ανίκανοι φίλοι μου και όχι ανίσχυροι.  Αν πατούσαμε γερά στα πόδια μας, είχαμε συγκροτημένη την σκέψη μας και τις γνώσεις μας και δεν βλέπαμε τον άλλον ως αντίπαλο –όπως μας έμαθαν, η θέση μας θα ήταν αξιοζήλευτη.  Αυτό θα έπρεπε να γνωρίζουμε, να μας έχει γίνει μάθημα με τόσα παθήματα που έχουμε πάθει εξ αιτίας της αγνωσίας μας και της ανικανότητά μας και όχι να κρυβόμαστε πίσω από δικαιολογίες ή επειδή ο Σιμόν Πέρες ως αντιπρόσωπος και σύμφωνα με την εικονική πραγματικότητα της αντιπροσώπευσης ενός μικρού κράτους, πάτησε σε αυτό με διπλωματική γλώσσα,  για να μας κάνει μάθημα «πως σε μια παγκόσμια κοινότητα, δεν μπορεί να είναι κανένας μόνος του, όταν είναι μικρός».   Λες και οι συμμαχίες που επιθυμεί ένας κράτος, δεν το κάνει ισχυρότερο από ό,τι είναι. Απλά το ζήτημα αφορούσε με ποιόν να συμμαχεί……

Κλείνοντας θα αναφέρω άποψη φίλου, επειδή προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ να την αποδεχθώ. Ότι «προσπαθούν να εξαλείψουν το «κακό» καταφέρνοντας να αδρανοποιήσουν τους ανθρώπους, πράγμα που το έχουν καταφέρει και πως θα το καταφέρουν περισσότερο στο μέλλον», ελπίζω – εύχομαι και προσεύχομαι, όχι από πλευράς μου.  Εννοείται εγρήγορση όχι για το κακό, αλλά για το καλό.  

Δεν επιθυμώ να έχω τίποτα με κανέναν λαό, αντίθετα είμαι υπέρ του ανθρώπου, του δικαίου και της αρμονίας. Ο ήλιος βγαίνει για όλους μας το ίδιο, χωρίς μυστικότητα,  επιλεκτικότητα, με το ίδιο δικαίωμα και όχι μόνον για μερικούς – μερικούς ή να ισχύουν άλλα για κάποιους.  Ούτε μου είναι εικόνα αρεστή, να περπατώ στους δρόμους της Αθήνας και αντί να βλέπω ωραία πράγματα, να βλέπω να κρέμονται από τους ώμους αστυνομικών αυτόματα και ρόπαλα σε διάφορες γωνίες και αυτό θρασύτατα να λέγεται «ασφάλεια του πολίτη».

 

ΝΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ, ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ. ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΥΣΙΑΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟ. ΟΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ, ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ή ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΥΠΟΥΛΗΣ ΠΕΙΘΟΥΣ ή ΚΟΡΟΪΔΟΕΥΟΝΤΑΣ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ή ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΩΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΣΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ.                                                                                                                          N.