a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

«Προσφορά»

 
Έχουμε πει όλοι τόσα πολλά, που θα μπορούσε κάποιος να  αναρωτηθεί  αν η ουσία για κάθε τι έχει χάσει το νόημά της. Από την άλλη όμως τα πολλά λόγια μας δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει. Μια ανάγκη για έκφραση, ένα ζήτημα για επίλυση ίσως.  Εδώ σε εμάς ισχύουν όλα, γιατί είμαστε ο λαός που αναζητούμε την επίλυση των προβλημάτων μας, φιλοσοφώντας.
Μήπως όμως πλέον θα έπρεπε να υιοθετήσουμε το γνωμικό: «Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» και να μειώσουμε τα πομπώδη λόγια και να αρχίσουμε να δουλεύουμε για την Πατρίδα; Υπάρχουν γύρω μας κυψέλες δημιουργίας που βάσει των ενδιαφερόντων μας και των ενασχολήσεων μας μπορούμε να προσφέρουμε τις γνώσεις και την εργασία μας.
Ωφέλιμο θα είναι να αναπτυχτούν όλες εκείνες οι δραστηριότητες που κάνουν μια κοινωνία χρήσιμη, πολιτισμένη. Μου έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση μια τέτοια προσπάθεια που γίνεται στα Εξάρχεια, με ένα μαγαζάκι που λέγεται « Σκόρος» και εκεί μπορεί όποιος θέλει να βρει ρούχα, αντικείμενα, βιβλία τα οποία τα περισσότερα είναι χρησιμοποιημένα σε άριστη κατάσταση.
Στην Πλάκα υπάρχει μια ομάδα κατοίκων όπου παραδίδουν μαθήματα γλώσσας, μαθηματικών, και άλλων μαθημάτων σε όποιον τα χρειάζεται, αμοισθεί.
Σε μια άλλη γειτονιά υπάρχει πρωτοβουλία κατοίκων και φροντίζουν ηλικιωμένα άτομα, μα κυρίως δείχνουν την αναγνώριση των χρόνων που πέρασαν στους σεβάσμιους  και την εκτίμηση που τους πρέπει.
Αλλού πάλι, δάσκαλοι συγκεντρώνουν τη νεολαία της γειτονιάς, της περιοχής και την απασχολούν δημιουργικά ώστε να περιοριστούν οι «εύκολοι δρόμοι» και οι «τεχνητοί παράδεισοι». Επιτρέψτε μου σε αυτήν την αναφορά μου να παραθέσω το όνομα ενός θεόσταλτου δασκάλου, του κ. Μητροπέτρου και την καταπληκτική δουλειά που κάνει με τους μαθητές του Λύκειο τους στο Κερατσίνι (για την ακρίβεια του λόγου, δεν γνωρίζω αν και σήμερα παραμένει εκεί).
Ενδεικτικά είναι τα παραπάνω, που λίγο αν σκεφτούμε το όφελος της ύπαρξής των θα τρέχαμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο. Είναι μοναδικό το αίσθημα της προσφοράς. Και εμείς είμαστε λαός που το κατέχουμε αυτό.
Αφού η Πολιτεία δεν μας δείχνει το δρόμο, ας τον βρούμε μόνοι μας κοιτάζοντας και ακούγοντας γύρω μας. Μπορούμε να πετάξουμε τις παρωπίδες που μας απομονώνουν  και να βρεθούμε ανάμεσα σε άλλους που νοιάζονται, προσφέρουν και θέλουν μέσα από την ανιδιοτέλεια τους να φέρουν την Πατρίδα εκεί που της αξίζει. Υψηλά, Ιδανικά!
Έτσι μετά από μία κοπιώδη ημέρα θα μπορούμε δίκαια πλέον να έχουμε για ξεκούραση τη συζήτηση και την ανταλλαγή  απόψεων γιατί και αυτό είναι στο κύτταρό μας!
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα
ΣΩΣΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ! ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΥΓΓΥΗΣ !

«Προσφορά»

 
Έχουμε πει όλοι τόσα πολλά, που θα μπορούσε κάποιος να  αναρωτηθεί  αν η ουσία για κάθε τι έχει χάσει το νόημά της. Από την άλλη όμως τα πολλά λόγια μας δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει. Μια ανάγκη για έκφραση, ένα ζήτημα για επίλυση ίσως.  Εδώ σε εμάς ισχύουν όλα, γιατί είμαστε ο λαός που αναζητούμε την επίλυση των προβλημάτων μας, φιλοσοφώντας.
Μήπως όμως πλέον θα έπρεπε να υιοθετήσουμε το γνωμικό: «Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» και να μειώσουμε τα πομπώδη λόγια και να αρχίσουμε να δουλεύουμε για την Πατρίδα; Υπάρχουν γύρω μας κυψέλες δημιουργίας που βάσει των ενδιαφερόντων μας και των ενασχολήσεων μας μπορούμε να προσφέρουμε τις γνώσεις και την εργασία μας.
Ωφέλιμο θα είναι να αναπτυχτούν όλες εκείνες οι δραστηριότητες που κάνουν μια κοινωνία χρήσιμη, πολιτισμένη. Μου έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση μια τέτοια προσπάθεια που γίνεται στα Εξάρχεια, με ένα μαγαζάκι που λέγεται « Σκόρος» και εκεί μπορεί όποιος θέλει να βρει ρούχα, αντικείμενα, βιβλία τα οποία τα περισσότερα είναι χρησιμοποιημένα σε άριστη κατάσταση.
Στην Πλάκα υπάρχει μια ομάδα κατοίκων όπου παραδίδουν μαθήματα γλώσσας, μαθηματικών, και άλλων μαθημάτων σε όποιον τα χρειάζεται, αμοισθεί.
Σε μια άλλη γειτονιά υπάρχει πρωτοβουλία κατοίκων και φροντίζουν ηλικιωμένα άτομα, μα κυρίως δείχνουν την αναγνώριση των χρόνων που πέρασαν στους σεβάσμιους  και την εκτίμηση που τους πρέπει.
Αλλού πάλι, δάσκαλοι συγκεντρώνουν τη νεολαία της γειτονιάς, της περιοχής και την απασχολούν δημιουργικά ώστε να περιοριστούν οι «εύκολοι δρόμοι» και οι «τεχνητοί παράδεισοι». Επιτρέψτε μου σε αυτήν την αναφορά μου να παραθέσω το όνομα ενός θεόσταλτου δασκάλου, του κ. Μητροπέτρου και την καταπληκτική δουλειά που κάνει με τους μαθητές του Λύκειο τους στο Κερατσίνι (για την ακρίβεια του λόγου, δεν γνωρίζω αν και σήμερα παραμένει εκεί).
Ενδεικτικά είναι τα παραπάνω, που λίγο αν σκεφτούμε το όφελος της ύπαρξής των θα τρέχαμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο. Είναι μοναδικό το αίσθημα της προσφοράς. Και εμείς είμαστε λαός που το κατέχουμε αυτό.
Αφού η Πολιτεία δεν μας δείχνει το δρόμο, ας τον βρούμε μόνοι μας κοιτάζοντας και ακούγοντας γύρω μας. Μπορούμε να πετάξουμε τις παρωπίδες που μας απομονώνουν  και να βρεθούμε ανάμεσα σε άλλους που νοιάζονται, προσφέρουν και θέλουν μέσα από την ανιδιοτέλεια τους να φέρουν την Πατρίδα εκεί που της αξίζει. Υψηλά, Ιδανικά!
Έτσι μετά από μία κοπιώδη ημέρα θα μπορούμε δίκαια πλέον να έχουμε για ξεκούραση τη συζήτηση και την ανταλλαγή  απόψεων γιατί και αυτό είναι στο κύτταρό μας!
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου