Στην προηγούμενη ανάρτηση υπάρχει τραγουδάκι που ο τίτλος λέει : δεν μας ανήκει τίποτα ! Όντως δεν μας ανήκει τίποτα ή μας ανήκει κάτι ; Και αν μας ανήκει κάτι ποιό είναι αυτό ; Υπάρχουν διάφορες θεωρίες, πως η ανθρωπότητα βάλετε από αλλότριες δυνάμεις, που σκοπεύουν να την καθ υποτάξουν , να την υποδουλώσουν. Την εποχή που το Χόλυγουντ κυκλοφόρησε το Matrix, έντονα κυκλοφόρησε η σκέψη πως αυτοί που χειρίζονται τις μηχανές (computer, χρηματιστήριο, κλπ) έχουν ανάγκη να χρησιμοποιήσουν την ανθρώπινη ενέργεια για την δική τους επιβίωση ! Με το σκεπτικό, αφού έχουν τα χρήματα ούτως ή άλλως τι νόημα έχει τα θέατρα σκιών ! Σε αυτήν την περίπτωση σωστά θα σκεφτεί κάποιος, τι να την κάνουν την ανθρώπινη ενέργεια, όταν μπορούν να έχουν εύκολα άλλη καλλίτερη, με χωρίς εν δυνάμει ¨επαναστατικές “ τάσεις που θα πρέπει να ελέγχουν και από πάνω (εμάς) ! Κάνοντας συσχετισμούς, δεν απέχει από την θεωρεία του Σπηλαίου του Πλάτωνα, όπου οι μηχανές φύλακες παρουσιάζουν την πραγματικότητα υπό μορφή σκιών. Σαν να λέμε αφήνει την φαντασία του κάθε “τυφλού “ ατόμου να σκιαγραφεί την δική του πραγματικότητα σύμφωνα με τα υπάρχοντα δοσμένα δεδομένα (πχ. παρωπίδες, αλυσίδες) βάσει των οποίων θα κάνει τους συσχετισμούς, έως ότου κάποιος θα επιστρέψει “απέξω” να του πει μιά άλλη αλήθεια που κατάφερε εκείνος να δει πίσω από το παραβάν . Σίγουρα πολύ ανώτερη της προηγουμένης, όχι όμως η Αλήθεια ! Και αυτό γιατί, όταν επιστρέφει κάποιος πίσω για να δώσει επιπλέον πληροφορίες που κρύπτονται ή αλλοιώνονται, έχει σκοπό την ανάπτυξη της ανάγκης της ομού μετάβασης πίσω από το παραβάν, ώστε να ακουστούν οι νέες αντιλήψεις πέριξ της αποκάλυψης του Νέου, για να οδηγηθούν όλοι μαζί εκ νέου στην επόμενη αναζήτηση, πίσω ίσως από ένα νέο παραβάν της επόμενης εποχής, χωρίς όμως να είναι και απαραίτητο !. Σε κάποιο Blog, διάβαζα πως το matrix είναι αναγραμματισμός της λέξης Χιράμ, καμπαλιστική μυστική φιλοσοφική θεωρεία. Μια τεχνητή πρακτική, αποκάλυψης , επαλήθευσης , αλλά και απόκρυψης λέξεων και εννοιών, μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Παρόμοιες φιλοσοφικές τάσεις υπάρχουν και στην Ινδική φιλοσοφία, που στην γλώσσα τους το ονομάζουν MAYA : ψευδαίσθηση, πλάνη ! Όμως ακόμα και ο Χριστιανισμός με το “μυστήριο” βάπτιση, εισάγει έναν μυστηριακό κώδικα στην ζωή του βρέφους, δηλαδή ο Άνθρωπος απαλλάσσεται από μία κατάσταση που την κουβαλά διαχρονικά και μεταβαίνει σε μία άλλη, αφήνοντας πίσω του το “προπατορικό “ αμάρτημα και την “αμαρτωλή “ σκέψη που αρχικά την προκάλεσε . Βέβαια με τον Χριστό που πήρε στους ώμους του αυτό το βάρος, το επόμενο βήμα είναι το βάπτισμα του πυρός (Άγιο Πνεύμα). Που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στο κόσμο της αλήθειας.. Στην Αρχαία Ελλάδα ο Ηράκλειτος, ανάφερε σε έναν καλό του φίλο επάνω στη συζήτηση, την φράση : ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΤΟΥΣ. ΟΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ. Δηλαδή σαν να λέμε, όλοι οι «ξυπνητοί», βλέπουν και αντιλαμβάνονται μια κοινή (σχεδόν) πραγματικότητα, η οποία κατά τους φιλοσόφους, μπορεί και να ΜΗΝ υπάρχει! Ενώ οι «κοιμισμένοι», δηλαδή αυτοί που έχουν παραδώσει τα ηνία στην Ψυχή (αφού ο εγκέφαλος κοιμάται), καταφέρνουν να φτάνουν σε κόσμους «ξεχωριστούς», σε κόσμους που μπορεί να φτάσει η Ψυχή του καθενός μας… Άρα σαν να λέμε, πως όσο ο “ξυπνητός “ μοναχικός νους χρησιμοποιείται για να βγάλει ένα λογικό συμπέρασμα, ανάλογα με τις δυνατότητες του, δεν κάνει τίποτ' άλλο , από το να δημιουργεί συνεχώς πνευματικούς δαιδάλους με χαοτικό αποτέλεσμα , για τον ίδιο και την σχέση με τους γύρο του ! Πολλά matrix σκέψεων του εγώ στην ανθρώπινη μάχη της Ζωής. Συνηθίσαμε λοιπόν να φτιάχνουμε την δική μας πραγματικότητα , σύμφωνα με τις δομές της κοινωνίας. Η λογική περνά από τα μονοπάτια που έχει στρώσει πριν από μας , για μας, η εκάστοτε καλοστημένη κοινωνία. Η αντίληψη των πραγμάτων και των αξιών, γίνεται με τους γνώριμους νομοτελειακούς νόμους των κοινωνιών. Αν η κοινωνία καταξιώνει μια “ταυτότητα” τότε την ακολουθούμε πιστά. Οι ανταλλαγές προσδιορισμού και καταξίωσης αρχινούν πάντα με στερεότυπες ερωτήσεις, τύπου “με τι ασχολείστε ; “ Από την απάντηση ο ερωτών αμέσως κατατάσσει τον συνομιλητή του σε ποια κοινωνική ομάδα ανήκει, την επιτυχία του, την αυτοπεποίθηση του κλπ. Κατά τον ίδιο αντιληπτικό τρόπο αντιμετωπίζονται στο σήμερα οι περιβαλλοντολογικοί υπερασπιστές, τρανό παράδειγμα ο Ντέϊβιντ Ρότσιλντ, που κατασκεύασε το Plastiki καταμαράν για να διασχίσει τον Ειρηνικό ωκεανό το 2010 σε ηλικία 31 ετών, που σημαίνει πως θα γίνει 33ων το 2012 !!!!!!!!!!!! Με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν πως καλύπτει όλες τις προδιαγραφές, του νέου “ Σωτήρα “ . Προσοχή, γιατί η ψυχή αποτυπώνει αυτό που η λογική του εγώ της επιτάσσει ! Ο Neo , πρωταγωνιστής στο matrix κατόπιν επιλογής ανακαλύπτει πως ζει μια εικονική πραγματικότητα που του την έχουν επιβάλει και έτσι αποφασίζει να γίνει μαχητής, το εξιλαστήριο θύμα, υπέρ της ανθρωπότητας .Άραγε ανακαλύπτει Την κενή, από αληθινή ύπαρξη, ουσία των φαινομένων ;;;;Παραπονείται ότι τον πονούν τα μάτια βλέποντας την πραγματικότητα, για να πάρει απάντηση από τον Μορφέα, πως τον πονούν επειδή δεν τα έχει χρησιμοποιήσει ποτέ.Γίνεται μία προσομοίωση της ρήσης του Χριστού : «απεκρίθη ο Ιησούς και είπεν αυτώ: αμήν αμήν λέγω σοι εάν μη τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν την βασιλείαν του Θεού» (Ιωάννης F.-3). Σε αναλύσεις της ταινίας διάβαζα, πως το όνομα neo δεν είναι παρά η λέξη Νέο , καινούργιο ή αλλιώς Μεσσίας , ο λυτρωτής του κόσμου ! Η λέξη anderson (Tom Aderson το αρχικό όνομα του neo), σημαίνει Άντρας, matrix σημαίνει xiram όπως προανέφερα, και η trinity (τριάδα) που είναι η προφήτισσα (άγιο πνεύμα), μαζί με τον Μορφέα (πατέρα) και τον neo (υιός) αποτελούν την γνωστή τριαδική οντότητα που αποκαλύπτεται από πανάρχαιες θρησκείες μέχρι τις μέρες μας . Έως ότου όμως ο Neo smith και γι αυτό στο τέλος πεθαίνει , για να ξεναγεννηθεί στον Ναβουχοδονόσορ (βαβυλώνιος βασιλιάς που ψάχνει πάντα την ερμηνεία των ονείρων του) σκάφος του Μορφέα (θεός του ύπνου και των ονείρων) ! Το σκάφος κατευθύνεται στην περιοχή Zion (Σιών !) που βρίσκεται κοντά στον πυρήνα της γής (νύξη περί κοίλης γης) και η οποία είναι εκτός Matrix (θαύμα ! άρα ούτε καν στον ουρανό, αλλά κάπου χθόνια στην γη !). Ο Neo στην δεύτερη ταινία συναντά τον Αρχιτέκτονα του Matrix, τον Μεροβίγγειο , για να του ζητήσει τα κλειδιά της λύσης. Μεροβίγγεια δυναστεία υπάρχει στον Μεσαίωνα, συνδεδεμένη με το Αίμα και το Άγιο δισκοπότηρο. Όμως το σκάφος Ναβουχοδονόσορ, δεν είναι παρά ένας ακόμα υπέρ υπολογιστής, που έχει την δυνατότητα να μπαίνει στο σύστημα του Matrix και να λειτουργούν εκεί μέσα με υπεράνθρωπες δυνατότητες (δηλαδή είναι οι πεφωτισμένοι ;) , κρατώντας επαφές με φίλους στον “πραγματικό “ κόσμο ώστε να μπορούν να επεμβαίνουν αναλόγως , αλλά που στην τελική τα βρίσκουν σκούρα από τα όντα με τα μαύρα, που έχουν δημιουργηθεί μόνο και μόνον για την προστασία του ονείρου matrix ! Ο Κρίστοφερ Γκάους, στις αναλύσεις του σχετικά με την ταινία, αποδεικνύει ότι το Matrix είναι σε ένα βαθμό διασκευή της ανησυχίας του Ντεκάρτ ότι, αφού όλα όσα βιώνουμε βρίσκονται στη δική μας εσωτερική πνευματική κατάσταση, τότε μπορεί, εν τέλει, να ζούμε σε μια ψευδαίσθηση που έχει δημιουργηθεί από έναν κακόβουλο δαίμονα. Απλά στη βουδιστική θεώρηση αυτός ο δαίμονας είναι η ίδια μας η άγνοια... Ο Φίλιπ Ντικ έχει γράψει: «Δεν εκπέσαμε εξ αιτίας ενός ηθικού σφάλματος, αλλά εξ αιτίας ενός διανοητικού σφάλματος: πήραμε τον κόσμο των φαινομένων για αληθινό. Ο φαινομενικός κόσμος δεν υπάρχει. Είναι η υπόσταση των πληροφοριών τις οποίες επεξεργάζεται ο νους». Αρκετά νεώτερη ούσα, ποτέ μου δεν είχα ξεχάσει σε κάποιο βιβλίο του Νίτσε που έγραφε : αυτά που βλέπετε δεν είναι αληθινά. Ούτε το δέντρο, ούτε το ρυάκι..... ! Γεγονός είναι πως η έννοια του πραγματικού έχει γίνει τόσο απόμακρη, που τελικά ούτε άνθρωποι ή άνθρωποι μηχανές ή σκέτο μηχανές, ενδιαφέρεται κανείς από αυτούς να ανακαλύψει. Δηλαδή ενώ στην αρχή υπήρχαν πιστά ή έστω πλαστά αντίγραφα του πρωτοτύπου, στην πορεία αυτή η έννοια χάθηκε, χάνοντας κάθε έννοια ύπαρξης αυθεντικού. (Εδώ κατ΄ εμέ χωρά ο Ησίοδος και οι κατηγορίες των 5 γενών). Γι αυτό στην ταινία και η περιοχή Σιών, παρουσιάζεται ως μια τελείως άγονη γωνιά της γης. Οπότε ο υπέρ matrix κόσμος, είναι η μόνη αλήθεια και πραγματικότητα, για να επιβιώνει κανείς και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό , αφού η επιλογή της άγονης περιοχής, δεν μοιάζει με Λούνα πάρκ. Οι μάγοι του αρχαίου Μεξικού γνώριζαν ότι «τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτα» και ότι οι αφέντες τους φτιάχνουν τα κατάλληλα συστήματα πεποιθήσεων για να επιβιώνουν... Δηλαδή όπως στην ταινία , από την θέαση του Δον Χουάν: ο κόσμος είναι το όνειρο σου! Υπάρχει μόνο όσο και όπως εσύ τον ονειρεύεσαι. Για να αλλάξει, αρκεί να αλλάξεις το σημείο συναρμογής του κόσμου αυτού, μέσα σου!... Ο Σάιφερ (cypher= μηδενικό, κρυπτογραφία, μηδέν, αλλά και Lucifer = Εωσφόρος) προδίδει τον Μορφέα ως άλλος Ιούδας, αφού προτιμά την ζουμερή του μπριζόλα ως αντάλλαγμα της προδοσίας. Πιστεύει πως είναι καλλίτερα κάποιος να ζει στην ψευδαίσθηση που είναι πιο ευχάριστη, από την πραγματικότητα της γης του Μορφέα.Όμως η μπριζόλα, μπορεί να γίνει και ο αποπροσανατολισμός που ρίχνεις στον σκύλο, ή τον φύλακα, όταν θέλεις να πετύχεις κάτι, στρέφοντας την προσοχή αλλιώς.Δηλαδή ένα matrix παιχνίδι ευχαρίστησης, παρά υποδούλωσης. Μία άλλη άποψη πιό αισιόδοξης πλευράς ! Είναι ολέθριο που ο ανθρώπινος νους έχει υποταχθεί σε έννοιες όπως ομοιομορφία και συμμόρφωση , όταν έχει να ανακαλύψει ένα Θαυμάσιο κόσμο Δημιουργίας και φωτεινής ενέργειας ! Αντί να είναι παίχτης, έγινε ένας παθητικός θεατής. Ο Σάιφερ, στην ταινία υποστηρίζει πως δεν υπάρχει περιθώριο να σωθεί ο άνθρωπος, αφού είναι ευχαριστημένος στον κόσμο του Λούνα Πάρκ που ζει, αντί της πραγματικότητας και που στο τέλος τέλος δεν ενδιαφέρεται κανείς για αυτήν ! (αυτό είναι μία πολύ σοβαρή παρατήρηση !) Έτσι ο βάτραχος σιγοβράζοντας στην αρχή, ένιωθε ευχαρίστηση και δεν αντέδρασε. Όταν το νερό άρχισε να γίνεται πιό καυτό , ακόμα το άντεχε και δεν διαμαρτυρόταν, έχανε όμως από τις δυνάμεις του. Μέχρι που έβρασε το νερό και οι δυνάμεις του, οι άμυνές του δεν υπήρχαν πια για να τον ελευθερώσουν. Σαν τον πίθηκο που έμαθε να τρώει ξύλο για να μη πάρει την μπανάνα πάνω από την σκάλα, πράγμα που έμαθε και στους επόμενους συγκατοίκους του, μέχρι που πλέον έδερνε ο κάθε προηγούμενος τον επόμενο, χωρίς να ξέρει το γιατί !! Μια τακτική καλοστημένης ύπουλης αποδοχής, μην πάει και ξυπνήσει το γομάρι και έλθει ανάποδα ο ντουνιάς , όπως λέει ο Βάρναλης, Με λίγα λόγια, χαμένος στην μετάφραση ενός απέραντου θεάτρου, χάνοντας τον χρόνον του έστω με τα σοβαρότερα που υποτίθεται έχει να προσφέρει η ζωή, αλλά που ούτε αυτά δεν έγιναν λίπασμα για κάτι νέο, αλλά πραγματικές φιγούρες που κοζάρουν ως άλλοι εαυτοί μας , στην κοινωνία που όλοι μας κτίσαμε, σε παγκόσμιο επίπεδο.Δεν υπάρχει χρόνος σήμερα να δει μόνον κανείς τα δικά του. Ο χρόνος κυλά πιό απειλητικά αυτή την φορά, ακόμα ταχύτερα και από την περιβόητη Βιομηχανική επανάσταση, την καταδίκη του ανθρώπου. Φαίνεται απίθανη ή τρελή η υποψία ότι είμαστε βυθισμένοι μέσα σε μια «εναλλακτική πραγματικότητα». Αλλά ακόμα και ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ προειδοποίησε τον Ιανουάριο του 1961 ότι μια κρυφή/εναλλακτική κυβέρνηση την οποία αποκαλούσε «Στρατιωτικο-βιομηχανικό Σύμπλεγμα» απειλούσε τις πολιτικές ελευθερίες στην «πιο ελεύθερη» χώρα της Δύσης:«Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβει τα μέτρα της, κατά της απόκτησης ανεξέλεγκτης επιρροής, επιδιωκόμενης ή μη, από το Στρατιωτικο-βιομηχανικό Σύμπλεγμα. Η πιθανότητα ανάπτυξης μιας καταστροφικής επιρροής υφίσταται και θα συνεχισθεί. Δεν πρέπει ποτέ ν' αφήσουμε το βάρος του συμπλέγματος αυτού να θέσει σε κίνδυνο τις ελευθερίες μας ή τις δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν θα πρέπει να παίρνουμε τίποτα σαν δεδομένο». Και δεν ήταν ο μόνος. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ρήγκαν, εν μέσω της ακροαματικής διαδικασίας για το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας, ο γερουσιαστής Daniel K. Inouye προειδοποίησε: « Υπάρχει μια σκοτεινή κυβέρνηση με την δική της αεροπορία, το δικό της ναυτικό, τον δικό της μηχανισμό χρηματοδότησης και την ικανότητα να προωθεί τις δικές της αντιλήψεις περί εθνικού συμφέροντος, ανεξέλεγκτη ακόμα και από τον Ιδιο τον νόμο»! Βιώνουμε αυτόν τον τεχνητό κόσμο να πυκνώνει γύρω μας σχεδόν κάθε στιγμή, λέει ο Alfred Adask. «Ανοίξτε την τηλεόραση, απαντήστε στο τηλέφωνο, οδηγείστε το αυτοκίνητο σας, ανάψτε τα φώτα στο καθιστικό σας. Πόσες κινήσεις μπορείτε να κάνετε στις οποίες να μην εμπλέκεται μια εταιρεία; Οι εταιρείες παράγουν ουσιαστικά ό,τι τρώμε και καταναλώνουμε. Μας παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και ένα πλήθος υπηρεσιών. Πληρώνουν για να παίζονται οι διαφημίσεις που είναι απαραίτητες για τις τηλεοπτικές εκπομπές που βλέπουμε». Ο Σάμιουελ Χάντιγκτον , καθηγητής του Χάρβαρντ και στρατηγικός νους του «Πολέμου των Πολιτισμών» λέει χαρακτηριστικά , οι «δημοκρατικές» κοινωνίες δεν μπορούν να λειτουργήσουν παρά μόνο αν οι πολίτες γίνουν παθητικοί! Σε άλλη ανάρτηση είχα αναφέρει, πως η άκρη του νήματος είναι ακριβώς εκεί στην πτώση. Μια πτώση που ήταν οικειοθελής, αλλά δεν ήταν ιδέα καλού και κακού, απλά τρόπος χειρισμού της πνευματικής διανόησης ! Την στιγμή που ο “Αδάμ “ δεν άντεχε τον εαυτό του και ζήτησε βοήθεια, εκεί ακριβώς είναι και το σημείο αναφοράς ! Θα μου πείτε τι λέω τώρα ! Τίποτα σημαντικό δεν λέω , πέρα του ότι η Αρχή είναι εκεί ακριβώς που κώλυσε ο νους, αλλά που είναι χαραγμένη μέσα στην ψυχή. Χωρίς την βοήθεια του όμως, ώστε μαζί να αρχίσουν τις ανασκαφές, τότε ο νους κάνει ή ωθείται να παίζει τα παιχνίδια του, εν αγνοία του συνόλου της ατομικής αλλά και συλλογικής ύπαρξής μας ! Η Εύα , ο άλλος ο εαυτός του Αδάμ (εξ ου και η πλευρά) που είναι η ιέρεια της ύλης (τρώει το μήλο) το οποίο κατασπαράζει τον ίδιο τον Αδάμ ! Δεν γράφω τούτα τα λόγια, με σκοπό να αποδείξω τίποτα. Απλά η μαγιά μου ήταν, ποιός και τι ήταν αυτό που έκανε τον κόσμο μας έτσι και όχι αλλιώς. Εάν συνεχίζαμε πάνω σε αυτήν την ιδέα, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, πάντοτε χρησιμοποιώντας και τα 3 όπλα της φύσεως μας (νους, ψυχή , καρδιά), ο κόσμος μας μπορεί να μην ήταν ένα θεϊκό βασίλειο και γιατί όχι, αλλά σίγουρα απείρως καλλίτερο αυτού που κτήσαμε και εν συνεχεία που οδηγούμαστε να επιλέξουμε. Αν συνεχίζαμε στα αχνάρια της Σωκρατικής διαλεκτικής, η ατομική μας και η συλλογική μας εικόνα - πραγματικότητα θα ήταν τελείως διαφορετική ! Υπάρχει βέβαια και η άποψη περί ενός matrix μέσα στο υπέρ matrix , που φτιάχτηκε μόνον για τις μηχανές, αφού επαναστάτησαν όταν διαπίστωσαν πως δεν μπορούσαν να αποχωριστούν αυτό που κουβαλούσαν ! Σε θρίλερ του 1977 που λεγόταν "Demon Seed". Είναι η ιστορία ενός υπολογιστή με τεχνητή νοημοσύνη που στο έργο ονομάζεται Πρωτέας. Ο Πρωτέας μόλις συνειδητοποίησε την ύπαρξή του ρώτησε τον δημιουργό του: "ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΓΙΑΤΡΕ;" Το ότι το matrix βγήκε από το Χόλιγουντ στις αίθουσες, σίγουρα έχει την σημασία του. Σε μια ταινία που όλα είναι μπερδεμένα, μέχρι και την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, τον μάγο του οζ και το Μπάτμαν, την ελληνική μυθολογία με την αμερικάνικη ηθικοπλαστική, περιλαμβάνει, μας λέει πολλά ! Λέει μια αλήθεια, που ακούγεται σαν παραμύθι για να γίνει αποδεκτή, καλλίτερα να γίνει κατανοητή. Το θέμα όμως το λύνει ο Αριστοτέλης στο Θ' βιβλίο της Μεταφυσικής του: «ού γάρ εστί το ψεύδος και το αληθές εν τοίς πράγμασι... αλλά εν διανοία».Το ότι ο εγκέφαλός μας υπό-λειτουργεί, μη έχοντας ο ίδιος “διανοητικά αυτόνομα μάτια” κλεισμένος σε μία κοιλότητα, δεν αντιλαμβάνεται άμεσα τον εξωτερικό κόσμο, που στην παρούσα φάση, μας δίνει την δυνατότητα της αμφίδρομης σχέσης, αλλά δεν μας αφήνει να κλειστούμε στον εσωτερικό μας κόσμο. Όπως λέει ο Μορφέας στον Νήο: «Πώς ορίζεις το πραγματικό; Αν μιλάς γι' αυτά που μπορείς να αισθανθείς, αυτά που μπορείς να μυρίσεις, αυτά που μπορείς να γευθείς και να δεις, τότε το πραγματικό είναι απλώς ηλεκτρικά σήματα τα οποία ερμηνεύονται από τον εγκέφαλο σου». Στη μεγάλη δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει για το Matrix, ο David Chalmers συνεισφέρει με μια δική του εκδοχή, αυτή ενός παλιού φιλοσοφικού παράδοξου: του εγκέφαλου μέσα στο δοχείο: Ένας εγκέφαλος χωρίς σώμα πλέει μέσα σε ένα δοχείο, μέσα στο εργαστήριο ενός επιστήμονα. Ο επιστήμονας έχει κανονίσει ώστε ο εγκέφαλος να διεγείρεται με το ίδιο είδος πληροφοριών που δέχεται ένας φυσιολογικός εγκέφαλος στο σώμα ενός ανθρώπου. Η εσωτερική κατάσταση του εγκεφάλου είναι ακριβώς όμοια με αυτήν ενός φυσιολογικού εγκεφάλου, παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος εγκέφαλος δεν ανήκει σε σώμα. Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τα πράγματα ακριβώς όπως θα τα αντιλαμβανόταν ο καθένας μας. Ο εγκέφαλος φαίνεται ότι παραπλανάται σε μεγάλο βαθμό. Έχει κάθε είδους λανθασμένες αντιλήψεις για τον κόσμο. Πιστεύει ότι έχει σώμα, αλλά δεν έχει. Πιστεύει ότι περπατά έξω στην λιακάδα, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται μέσα σε ένα σκοτεινό εργαστήριο. Πιστεύει ότι είναι σε ένα μέρος, όταν στην πραγματικότητα βρίσκεται κάπου αλλού. (Αντίστοιχα, σκεφθείτε πόσο πραγματικό σας φαίνεται κάθε όνειρο σας την ώρα ακριβώς που το ονειρεύεστε...) Η κατάσταση του Νήο στην αρχή της ταινίας The Matrix είναι κάτι ανάλογο. Πιστεύει ότι ζει σε μια πόλη, ότι έχει μαλλιά, πιστεύει ότι είναι στο 1999 και πιστεύει ότι έξω είναι λιακάδα. Στην πραγματικότητα, επιπλέει στον χώρο, δεν έχει μαλλιά, βρίσκεται στο 2199 περίπου και ο κόσμος έχει σκοτεινιάσει από τον πόλεμο. Έτσι, ένα εγκλωβισμένο ον δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει αν βρίσκεται στην κατάσταση του εγκεφάλου μέσα στο δοχείο ή όχι... Ο εγκέφαλος που δέχεται ηλεκτρομαγνητικά σήματα, εκπέμπει και τα ανάλογα. Οι σκέψεις γίνονται οντότητες εγκλωβισμένες στην έννοια του χώρου και του χρόνου ξεχωριστά, σαν ξεχωριστά δοχεία. Ούτε καν μαζί ως μία έννοια, έστω ενός δοχείου. Αυτό όμως το αφήνω για άλλο κεφάλαιο, που θα αναρτηθεί εντός του Αυγούστου, ως παράλληλα σύμπαντα. Οι σκέψεις μας είναι αυτές που παράγουν ένα matrix κάτω από διάφορες επιρροές.Είναι πραγματικά μια δαιδαλώδης υπόθεση, διανοητικά δύσκολα αντιληπτή και πολυσύνθετη. Ό,τι μας ανήκει είναι ακριβώς αυτό που σκεφτόμαστε, ο χώρος των ιδεών, που γίνεται οντότητα και την αντιμετωπίζουμε από τον υλικό μας μικρο χώρο ως matrix μέχρι το υπερ matrix μιας μικρής ελίτ, μόνον που αυτό έχει ήδη κάνει πολύ καλά την δουλειά του, αφού εμείς αποτινάξαμε την σημασία της ύπαρξης της ψυχής, ως ο αέναος μεταφορέας γνώσεως και φωτός ! Το μυστήριο, έγινε απλά μια εγωιστική περιχαρακωμένη λογική ανάλυση, που αν δεν ξεπεραστεί, το super matrix, θα μας καταπιεί. Κάποτε είχα ερωτηθεί, τι είναι μετά από εδώ και είχα απαντήσει, αυτό που πιστεύεις !Αν τώρα κάποιοι νομίζουν, α ωραία αφού πιστεύω στην άλλη ζωή και πράττω το ορθό, άρα θα έχω καλή ζωή, απλά σφάλλουν ! Μιας και οι σκέψεις μιας μελλοντικής ζωής, είναι δομημένη επάνω στις ίδιες επιβεβλημένα υπάρχουσες, με τις αντιφατικότητες τους, την ελλειμματικότητα τους, την αντιπαλότητά τους. Το πνεύμα της ανταλλαγής, μεταφράζεται σε πεδίο κατάκτησης. Το σημαντικότερο όλων είναι να κατανοήσουμε πως στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τον κόσμο μας σε Παραδεισένιο, όπως και εάν το εννοούμε. Σίγουρα θα είναι καλλίτερο από το μοιρασμένο εγωιστικό υπάρχον και θα δοθεί η ευκαιρία μιας νέας επανεκκίνησης, με πραγματικά πανέμορφη προοπτική ! Συμπέρασμα , η υπέρβαση του εγώ μας, είναι ο κάβος χειροπέδες που κρατά το καράβι μας στο λιμάνι, μακριά από την λύτρωση μας ! Με την βοήθεια από http://www.musicheaven.gr/ Ασπασία ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΤΙ ; (MATRIX)

Στην προηγούμενη ανάρτηση υπάρχει τραγουδάκι που ο τίτλος λέει : 

δεν μας ανήκει τίποτα !

Όντως δεν μας ανήκει τίποτα ή μας ανήκει κάτι ; Και αν μας ανήκει κάτι ποιό είναι αυτό ;

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες, πως η ανθρωπότητα βάλετε από αλλότριες δυνάμεις, που σκοπεύουν να την καθ υποτάξουν , να την υποδουλώσουν.

Την εποχή που το Χόλυγουντ κυκλοφόρησε το Matrix, έντονα κυκλοφόρησε η σκέψη πως αυτοί που χειρίζονται τις μηχανές (computer, χρηματιστήριο, κλπ) έχουν ανάγκη να χρησιμοποιήσουν την ανθρώπινη ενέργεια για την δική τους επιβίωση ! Με το σκεπτικό, αφού έχουν τα χρήματα ούτως ή άλλως τι νόημα έχει τα θέατρα σκιών ! Σε αυτήν την περίπτωση σωστά θα σκεφτεί κάποιος, τι να την κάνουν την ανθρώπινη ενέργεια, όταν μπορούν να έχουν εύκολα άλλη καλλίτερη, με χωρίς εν δυνάμει ¨επαναστατικές “ τάσεις που θα πρέπει να ελέγχουν και από πάνω (εμάς) !

Κάνοντας συσχετισμούς, δεν απέχει από την θεωρεία του Σπηλαίου του Πλάτωνα, όπου οι μηχανές φύλακες παρουσιάζουν την πραγματικότητα υπό μορφή σκιών. Σαν να λέμε αφήνει την φαντασία του κάθε “τυφλού “ ατόμου να σκιαγραφεί την δική του πραγματικότητα σύμφωνα με τα υπάρχοντα δοσμένα δεδομένα (πχ. παρωπίδες, αλυσίδες) βάσει των οποίων θα κάνει τους συσχετισμούς, έως ότου κάποιος θα επιστρέψει “απέξω” να του πει μιά άλλη αλήθεια που κατάφερε εκείνος να δει πίσω από το παραβάν . 

Σίγουρα πολύ ανώτερη της προηγουμένης, όχι όμως η Αλήθεια !

Και αυτό γιατί, όταν επιστρέφει κάποιος πίσω για να δώσει επιπλέον πληροφορίες που κρύπτονται ή αλλοιώνονται, έχει σκοπό την ανάπτυξη της ανάγκης της ομού μετάβασης πίσω από το παραβάν, ώστε να ακουστούν οι νέες αντιλήψεις πέριξ της αποκάλυψης του Νέου, για να οδηγηθούν όλοι μαζί εκ νέου στην επόμενη αναζήτηση, πίσω ίσως από ένα νέο παραβάν της επόμενης εποχής, χωρίς όμως να είναι και απαραίτητο !.

Σε κάποιο Blog, διάβαζα πως το matrix είναι αναγραμματισμός της λέξης Χιράμ, καμπαλιστική μυστική φιλοσοφική θεωρεία. Μια τεχνητή πρακτική, αποκάλυψης , επαλήθευσης , αλλά και απόκρυψης λέξεων και εννοιών, μέσα στις ίδιες τις λέξεις.

Παρόμοιες φιλοσοφικές τάσεις υπάρχουν και στην Ινδική φιλοσοφία, που στην γλώσσα τους το ονομάζουν MAYA : ψευδαίσθηση, πλάνη !

Όμως ακόμα και ο Χριστιανισμός με το “μυστήριο” βάπτιση, εισάγει έναν μυστηριακό κώδικα στην ζωή του βρέφους, δηλαδή ο Άνθρωπος απαλλάσσεται από μία κατάσταση που την κουβαλά διαχρονικά και μεταβαίνει σε μία άλλη, αφήνοντας πίσω του το “προπατορικό “ αμάρτημα και την “αμαρτωλή “ σκέψη που αρχικά την προκάλεσε . Βέβαια με τον Χριστό που πήρε στους ώμους του αυτό το βάρος, το επόμενο βήμα είναι το βάπτισμα του πυρός (Άγιο Πνεύμα). Που θα οδηγήσει τον άνθρωπο στο κόσμο της αλήθειας..

Στην Αρχαία Ελλάδα ο Ηράκλειτος, ανάφερε σε έναν καλό του φίλο επάνω στη συζήτηση, την φράση :
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΤΟΥΣ.

ΟΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ.

Δηλαδή σαν να λέμε, όλοι οι «ξυπνητοί», βλέπουν και αντιλαμβάνονται μια κοινή (σχεδόν) πραγματικότητα, η οποία κατά τους φιλοσόφους, μπορεί και να ΜΗΝ υπάρχει!
Ενώ οι «κοιμισμένοι», δηλαδή αυτοί που έχουν παραδώσει τα ηνία στην Ψυχή (αφού ο εγκέφαλος κοιμάται), καταφέρνουν να φτάνουν σε κόσμους «ξεχωριστούς», σε κόσμους που μπορεί να φτάσει η Ψυχή του καθενός μας…

Άρα σαν να λέμε, πως όσο ο “ξυπνητός “ μοναχικός νους χρησιμοποιείται για να βγάλει ένα λογικό συμπέρασμα, ανάλογα με τις δυνατότητες του, δεν κάνει τίποτ' άλλο , από το να δημιουργεί συνεχώς πνευματικούς δαιδάλους με χαοτικό αποτέλεσμα , για τον ίδιο και την σχέση με τους γύρο του !

Πολλά matrix σκέψεων του εγώ στην ανθρώπινη μάχη της Ζωής. 

Συνηθίσαμε λοιπόν να φτιάχνουμε την δική μας πραγματικότητα , σύμφωνα με τις δομές της κοινωνίας. Η λογική περνά από τα μονοπάτια που έχει στρώσει πριν από μας , για μας, η εκάστοτε καλοστημένη κοινωνία. Η αντίληψη των πραγμάτων και των αξιών, γίνεται με τους γνώριμους νομοτελειακούς νόμους των κοινωνιών. 

Αν η κοινωνία καταξιώνει μια “ταυτότητα” τότε την ακολουθούμε πιστά. Οι ανταλλαγές προσδιορισμού και καταξίωσης αρχινούν πάντα με στερεότυπες ερωτήσεις, τύπου “με τι ασχολείστε ; “ Από την απάντηση ο ερωτών αμέσως κατατάσσει τον συνομιλητή του σε ποια κοινωνική ομάδα ανήκει, την επιτυχία του, την αυτοπεποίθηση του κλπ.

Κατά τον ίδιο αντιληπτικό τρόπο αντιμετωπίζονται στο σήμερα οι περιβαλλοντολογικοί υπερασπιστές, τρανό παράδειγμα ο Ντέϊβιντ Ρότσιλντ, που κατασκεύασε το Plastiki καταμαράν για να διασχίσει τον Ειρηνικό ωκεανό το 2010 σε ηλικία 31 ετών, που σημαίνει πως θα γίνει 33ων το 2012 !!!!!!!!!!!!

Με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν πως καλύπτει όλες τις προδιαγραφές, του νέου  “ Σωτήρα “ .

Προσοχή, γιατί η ψυχή αποτυπώνει αυτό που η λογική του εγώ της επιτάσσει !

Ο Neo , πρωταγωνιστής στο matrix κατόπιν επιλογής ανακαλύπτει πως ζει μια εικονική πραγματικότητα που του την έχουν επιβάλει και έτσι αποφασίζει να γίνει μαχητής, το εξιλαστήριο θύμα, υπέρ της ανθρωπότητας .

Άραγε ανακαλύπτει Την κενή, από αληθινή ύπαρξη, ουσία των φαινομένων ;;;;

Παραπονείται ότι τον πονούν τα μάτια βλέποντας την πραγματικότητα, για να πάρει απάντηση από τον Μορφέα, πως τον πονούν επειδή δεν τα έχει χρησιμοποιήσει ποτέ.

Γίνεται μία προσομοίωση της ρήσης του Χριστού : «απεκρίθη ο Ιησούς και είπεν αυτώ: αμήν αμήν λέγω σοι εάν μη τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν την βασιλείαν του Θεού» (Ιωάννης F.-3).

Σε αναλύσεις της ταινίας διάβαζα, πως το όνομα neo δεν είναι παρά η λέξη Νέο , καινούργιο ή αλλιώς Μεσσίας , ο λυτρωτής του κόσμου ! Η λέξη anderson (Tom Aderson το αρχικό όνομα του neo), σημαίνει Άντρας, matrix σημαίνει xiram όπως προανέφερα, και η trinity (τριάδα) που είναι η προφήτισσα (άγιο πνεύμα), μαζί με τον Μορφέα (πατέρα) και τον neo (υιός) αποτελούν την γνωστή τριαδική οντότητα που αποκαλύπτεται από πανάρχαιες θρησκείες μέχρι τις μέρες μας . 

 

Έως ότου όμως ο Neo smith και γι αυτό στο τέλος πεθαίνει , για να ξεναγεννηθεί στον Ναβουχοδονόσορ (βαβυλώνιος βασιλιάς που ψάχνει πάντα την ερμηνεία των ονείρων του) σκάφος του Μορφέα (θεός του ύπνου και των ονείρων) ! Το σκάφος κατευθύνεται στην περιοχή Zion (Σιών !) που βρίσκεται κοντά στον πυρήνα της γής (νύξη περί κοίλης γης) και η οποία είναι εκτός Matrix (θαύμα ! άρα ούτε καν στον ουρανό, αλλά κάπου χθόνια στην γη !).

Ο Neo στην δεύτερη ταινία συναντά τον Αρχιτέκτονα του Matrix, τον Μεροβίγγειο , για να του ζητήσει τα κλειδιά της λύσης. Μεροβίγγεια δυναστεία υπάρχει στον Μεσαίωνα, συνδεδεμένη με το Αίμα και το Άγιο δισκοπότηρο.

Όμως το σκάφος Ναβουχοδονόσορ, δεν είναι παρά ένας ακόμα υπέρ υπολογιστής, που έχει την δυνατότητα να μπαίνει στο σύστημα του Matrix και να λειτουργούν εκεί μέσα με υπεράνθρωπες δυνατότητες (δηλαδή είναι οι πεφωτισμένοι ;) , κρατώντας επαφές με φίλους στον “πραγματικό “ κόσμο ώστε να μπορούν να επεμβαίνουν αναλόγως , αλλά που στην τελική τα βρίσκουν σκούρα από τα όντα με τα μαύρα, που έχουν δημιουργηθεί μόνο και μόνον για την προστασία του ονείρου matrix !

Ο Κρίστοφερ Γκάους, στις αναλύσεις του σχετικά με την ταινία, αποδεικνύει ότι το Matrix είναι σε ένα βαθμό διασκευή της ανησυχίας του Ντεκάρτ ότι, αφού όλα όσα βιώνουμε βρίσκονται στη δική μας εσωτερική πνευματική κατάσταση, τότε μπορεί, εν τέλει, να ζούμε σε μια ψευδαίσθηση που έχει δημιουργηθεί από έναν κακόβουλο δαίμονα. Απλά στη βουδιστική θεώρηση αυτός ο δαίμονας είναι η ίδια μας η άγνοια...

Ο Φίλιπ Ντικ έχει γράψει: «Δεν εκπέσαμε εξ αιτίας ενός ηθικού σφάλματος, αλλά εξ αιτίας ενός διανοητικού σφάλματος: πήραμε τον κόσμο των φαινομένων για αληθινό. 

Ο φαινομενικός κόσμος δεν υπάρχει. Είναι η υπόσταση των πληροφοριών τις οποίες επεξεργάζεται ο νους».

Αρκετά νεώτερη ούσα, ποτέ μου δεν είχα ξεχάσει σε κάποιο βιβλίο του Νίτσε που έγραφε : αυτά που βλέπετε δεν είναι αληθινά. Ούτε το δέντρο, ούτε το ρυάκι..... !

Γεγονός είναι πως η έννοια του πραγματικού έχει γίνει τόσο απόμακρη, που τελικά ούτε άνθρωποι ή άνθρωποι μηχανές ή σκέτο μηχανές, ενδιαφέρεται κανείς από αυτούς να ανακαλύψει. Δηλαδή ενώ στην αρχή υπήρχαν πιστά ή έστω πλαστά αντίγραφα του πρωτοτύπου, στην πορεία αυτή η έννοια χάθηκε, χάνοντας κάθε έννοια ύπαρξης αυθεντικού. (Εδώ κατ΄ εμέ χωρά ο Ησίοδος και οι κατηγορίες των 5 γενών). Γι αυτό στην ταινία και η περιοχή Σιών, παρουσιάζεται ως μια τελείως άγονη γωνιά της γης. Οπότε ο υπέρ matrix κόσμος, είναι η μόνη αλήθεια και πραγματικότητα, για να επιβιώνει κανείς και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό , αφού η επιλογή της άγονης περιοχής, δεν μοιάζει με Λούνα πάρκ.

Οι μάγοι του αρχαίου Μεξικού γνώριζαν ότι «τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτα» και ότι οι αφέντες τους φτιάχνουν τα κατάλληλα συστήματα πεποιθήσεων για να επιβιώνουν...

Δηλαδή όπως στην ταινία , από την θέαση του Δον Χουάν: ο κόσμος είναι το όνειρο σου! Υπάρχει μόνο όσο και όπως εσύ τον ονειρεύεσαι. Για να αλλάξει, αρκεί να αλλάξεις το σημείο συναρμογής του κόσμου αυτού, μέσα σου!...

Ο Σάιφερ (cypher= μηδενικό, κρυπτογραφία, μηδέν, αλλά και Lucifer = Εωσφόρος) προδίδει τον Μορφέα ως άλλος Ιούδας, αφού προτιμά την ζουμερή του μπριζόλα ως αντάλλαγμα της προδοσίας.

Πιστεύει πως είναι καλλίτερα κάποιος να ζει στην ψευδαίσθηση που είναι πιο ευχάριστη, από την πραγματικότητα της γης του Μορφέα.

Όμως η μπριζόλα, μπορεί να γίνει και ο αποπροσανατολισμός που ρίχνεις στον σκύλο, ή τον φύλακα, όταν θέλεις να πετύχεις κάτι, στρέφοντας την προσοχή αλλιώς.

Δηλαδή ένα matrix παιχνίδι ευχαρίστησης, παρά υποδούλωσης.

Μία άλλη άποψη πιό αισιόδοξης πλευράς !

Είναι ολέθριο που ο ανθρώπινος νους έχει υποταχθεί σε έννοιες όπως ομοιομορφία και συμμόρφωση , όταν έχει να ανακαλύψει ένα Θαυμάσιο κόσμο Δημιουργίας και φωτεινής ενέργειας ! Αντί να είναι παίχτης, έγινε ένας παθητικός θεατής.

Ο Σάιφερ, στην ταινία υποστηρίζει πως δεν υπάρχει περιθώριο να σωθεί ο άνθρωπος, αφού είναι ευχαριστημένος στον κόσμο του Λούνα Πάρκ που ζει, αντί της πραγματικότητας και που στο τέλος τέλος δεν ενδιαφέρεται κανείς για αυτήν ! (αυτό είναι μία πολύ σοβαρή παρατήρηση !)

Έτσι ο βάτραχος σιγοβράζοντας στην αρχή, ένιωθε ευχαρίστηση και δεν αντέδρασε. Όταν το νερό άρχισε να γίνεται πιό καυτό , ακόμα το άντεχε και δεν διαμαρτυρόταν, έχανε όμως από τις δυνάμεις του. Μέχρι που έβρασε το νερό και οι δυνάμεις του, οι άμυνές του δεν υπήρχαν πια για να τον ελευθερώσουν. Σαν τον πίθηκο που έμαθε να τρώει ξύλο για να μη πάρει την μπανάνα πάνω από την σκάλα, πράγμα που έμαθε και στους επόμενους συγκατοίκους του, μέχρι που πλέον έδερνε ο κάθε προηγούμενος τον επόμενο, χωρίς να ξέρει το γιατί !! Μια τακτική καλοστημένης ύπουλης αποδοχής, μην πάει και ξυπνήσει το γομάρι και έλθει ανάποδα ο ντουνιάς , όπως λέει ο Βάρναλης, Με λίγα λόγια, χαμένος στην μετάφραση ενός απέραντου θεάτρου, χάνοντας τον χρόνον του έστω με τα σοβαρότερα που υποτίθεται έχει να προσφέρει η ζωή, αλλά που ούτε αυτά δεν έγιναν λίπασμα για κάτι νέο, αλλά πραγματικές φιγούρες που κοζάρουν ως άλλοι εαυτοί μας , στην κοινωνία που όλοι μας κτίσαμε, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεν υπάρχει χρόνος σήμερα να δει μόνον κανείς τα δικά του. Ο χρόνος κυλά πιό απειλητικά αυτή την φορά, ακόμα ταχύτερα και από την περιβόητη Βιομηχανική επανάσταση, την καταδίκη του ανθρώπου.

Φαίνεται απίθανη ή τρελή η υποψία ότι είμαστε βυθισμένοι μέσα σε μια «εναλλακτική πραγματικότητα». Αλλά ακόμα και ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ προειδοποίησε τον Ιανουάριο του 1961 ότι μια κρυφή/εναλλακτική κυβέρνηση την οποία αποκαλούσε «Στρατιωτικο-βιομηχανικό Σύμπλεγμα» απειλούσε τις πολιτικές ελευθερίες στην «πιο ελεύθερη» χώρα της Δύσης:«Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβει τα μέτρα της, κατά της απόκτησης ανεξέλεγκτης επιρροής, επιδιωκόμενης ή μη, από το Στρατιωτικο-βιομηχανικό Σύμπλεγμα. Η πιθανότητα ανάπτυξης μιας καταστροφικής επιρροής υφίσταται και θα συνεχισθεί. Δεν πρέπει ποτέ ν' αφήσουμε το βάρος του συμπλέγματος αυτού να θέσει σε κίνδυνο τις ελευθερίες μας ή τις δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν θα πρέπει να παίρνουμε τίποτα σαν δεδομένο».

Και δεν ήταν ο μόνος. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ρήγκαν, εν μέσω της ακροαματικής διαδικασίας για το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας, ο γερουσιαστής Daniel K. Inouye προειδοποίησε: « Υπάρχει μια σκοτεινή κυβέρνηση με την δική της αεροπορία, το δικό της ναυτικό, τον δικό της μηχανισμό χρηματοδότησης και την ικανότητα να προωθεί τις δικές της αντιλήψεις περί εθνικού συμφέροντος, ανεξέλεγκτη ακόμα και από τον Ιδιο τον νόμο»!

Βιώνουμε αυτόν τον τεχνητό κόσμο να πυκνώνει γύρω μας σχεδόν κάθε στιγμή, λέει ο Alfred Adask. «Ανοίξτε την τηλεόραση, απαντήστε στο τηλέφωνο, οδηγείστε το αυτοκίνητο σας, ανάψτε τα φώτα στο καθιστικό σας. Πόσες κινήσεις μπορείτε να κάνετε στις οποίες να μην εμπλέκεται μια εταιρεία; Οι εταιρείες παράγουν ουσιαστικά ό,τι τρώμε και καταναλώνουμε. Μας παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και ένα πλήθος υπηρεσιών. Πληρώνουν για να παίζονται οι διαφημίσεις που είναι απαραίτητες για τις τηλεοπτικές εκπομπές που βλέπουμε».

Ο Σάμιουελ Χάντιγκτον , καθηγητής του Χάρβαρντ και στρατηγικός νους του «Πολέμου των Πολιτισμών» λέει χαρακτηριστικά , οι «δημοκρατικές» κοινωνίες δεν μπορούν να λειτουργήσουν παρά μόνο αν οι πολίτες γίνουν παθητικοί!

Σε άλλη ανάρτηση είχα αναφέρει, πως η άκρη του νήματος είναι ακριβώς εκεί στην πτώση. Μια πτώση που ήταν οικειοθελής, αλλά δεν ήταν ιδέα καλού και κακού, απλά τρόπος χειρισμού της πνευματικής διανόησης !

Την στιγμή που ο “Αδάμ “ δεν άντεχε τον εαυτό του και ζήτησε βοήθεια, εκεί ακριβώς είναι και το σημείο αναφοράς ! Θα μου πείτε τι λέω τώρα ! Τίποτα σημαντικό δεν λέω , πέρα του ότι η Αρχή είναι εκεί ακριβώς που κώλυσε ο νους, αλλά που είναι χαραγμένη μέσα στην ψυχή. Χωρίς την βοήθεια του όμως, ώστε μαζί να αρχίσουν τις ανασκαφές, τότε ο νους κάνει ή ωθείται να παίζει τα παιχνίδια του, εν αγνοία του συνόλου της ατομικής αλλά και συλλογικής ύπαρξής μας !

Η Εύα , ο άλλος ο εαυτός του Αδάμ (εξ ου και η πλευρά) που είναι η ιέρεια της ύλης (τρώει το μήλο) το οποίο κατασπαράζει τον ίδιο τον Αδάμ !

Δεν γράφω τούτα τα λόγια, με σκοπό να αποδείξω τίποτα. Απλά η μαγιά μου ήταν, ποιός και τι ήταν αυτό που έκανε τον κόσμο μας έτσι και όχι αλλιώς. Εάν συνεχίζαμε πάνω σε αυτήν την ιδέα, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, πάντοτε χρησιμοποιώντας και τα 3 όπλα της φύσεως μας (νους, ψυχή , καρδιά), ο κόσμος μας μπορεί να μην ήταν ένα θεϊκό βασίλειο και γιατί όχι, αλλά σίγουρα απείρως καλλίτερο αυτού που κτήσαμε και εν συνεχεία που οδηγούμαστε να επιλέξουμε. 

Αν συνεχίζαμε στα αχνάρια της Σωκρατικής διαλεκτικής, η ατομική μας και η συλλογική μας εικόνα - πραγματικότητα θα ήταν τελείως διαφορετική ! 

Υπάρχει βέβαια και η άποψη περί ενός matrix μέσα στο υπέρ matrix , που φτιάχτηκε μόνον για τις μηχανές, αφού επαναστάτησαν όταν διαπίστωσαν πως δεν μπορούσαν να αποχωριστούν αυτό που κουβαλούσαν !

Σε θρίλερ του 1977 που λεγόταν "Demon Seed". Είναι η ιστορία ενός υπολογιστή με τεχνητή νοημοσύνη που στο έργο ονομάζεται Πρωτέας. Ο Πρωτέας μόλις συνειδητοποίησε την ύπαρξή του ρώτησε τον δημιουργό του: "ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΓΙΑΤΡΕ;"

Το ότι το matrix βγήκε από το Χόλιγουντ στις αίθουσες, σίγουρα έχει την σημασία του.

Σε μια ταινία που όλα είναι μπερδεμένα, μέχρι και την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, τον μάγο του οζ και το Μπάτμαν, την ελληνική μυθολογία με την αμερικάνικη ηθικοπλαστική, περιλαμβάνει, μας λέει πολλά !

Λέει μια αλήθεια, που ακούγεται σαν παραμύθι για να γίνει αποδεκτή, καλλίτερα να γίνει κατανοητή.

Το θέμα όμως το λύνει ο Αριστοτέλης στο Θ' βιβλίο της Μεταφυσικής του: «ού γάρ εστί το ψεύδος και το αληθές εν τοίς πράγμασι... αλλά εν διανοία».

Το ότι ο εγκέφαλός μας υπό-λειτουργεί, μη έχοντας ο ίδιος “διανοητικά αυτόνομα μάτια” κλεισμένος σε μία κοιλότητα, δεν αντιλαμβάνεται άμεσα τον εξωτερικό κόσμο, που στην παρούσα φάση, μας δίνει την δυνατότητα της αμφίδρομης σχέσης, αλλά δεν μας αφήνει να κλειστούμε στον εσωτερικό μας κόσμο.

Όπως λέει ο Μορφέας στον Νήο: «Πώς ορίζεις το πραγματικό; Αν μιλάς γι' αυτά που μπορείς να αισθανθείς, αυτά που μπορείς να μυρίσεις, αυτά που μπορείς να γευθείς και να δεις, τότε το πραγματικό είναι απλώς ηλεκτρικά σήματα τα οποία ερμηνεύονται από τον εγκέφαλο σου».

Στη μεγάλη δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει για το Matrix, ο David Chalmers συνεισφέρει με μια δική του εκδοχή, αυτή ενός παλιού φιλοσοφικού παράδοξου: του εγκέφαλου μέσα στο δοχείο: Ένας εγκέφαλος χωρίς σώμα πλέει μέσα σε ένα δοχείο, μέσα στο εργαστήριο ενός επιστήμονα. Ο επιστήμονας έχει κανονίσει ώστε ο εγκέφαλος να διεγείρεται με το ίδιο είδος πληροφοριών που δέχεται ένας φυσιολογικός εγκέφαλος στο σώμα ενός ανθρώπου.
Η εσωτερική κατάσταση του εγκεφάλου είναι ακριβώς όμοια με αυτήν ενός φυσιολογικού εγκεφάλου, παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος εγκέφαλος δεν ανήκει σε σώμα. Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τα πράγματα ακριβώς όπως θα τα αντιλαμβανόταν ο καθένας μας.
Ο εγκέφαλος φαίνεται ότι παραπλανάται σε μεγάλο βαθμό. Έχει κάθε είδους λανθασμένες αντιλήψεις για τον κόσμο. Πιστεύει ότι έχει σώμα, αλλά δεν έχει. Πιστεύει ότι περπατά έξω στην λιακάδα, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται μέσα σε ένα σκοτεινό εργαστήριο.
Πιστεύει ότι είναι σε ένα μέρος, όταν στην πραγματικότητα βρίσκεται κάπου αλλού. (Αντίστοιχα, σκεφθείτε πόσο πραγματικό σας φαίνεται κάθε όνειρο σας την ώρα ακριβώς που το ονειρεύεστε...)
Η κατάσταση του Νήο στην αρχή της ταινίας The Matrix είναι κάτι ανάλογο. Πιστεύει ότι ζει σε μια πόλη, ότι έχει μαλλιά, πιστεύει ότι είναι στο 1999 και πιστεύει ότι έξω είναι λιακάδα. Στην πραγματικότητα, επιπλέει στον χώρο, δεν έχει μαλλιά, βρίσκεται στο 2199 περίπου και ο κόσμος έχει σκοτεινιάσει από τον πόλεμο. Έτσι, ένα εγκλωβισμένο ον δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει αν βρίσκεται στην κατάσταση του εγκεφάλου μέσα στο δοχείο ή όχι...

Ο εγκέφαλος που δέχεται ηλεκτρομαγνητικά σήματα, εκπέμπει και τα ανάλογα. Οι σκέψεις γίνονται οντότητες εγκλωβισμένες στην έννοια του χώρου και του χρόνου ξεχωριστά, σαν ξεχωριστά δοχεία. Ούτε καν μαζί ως μία έννοια, έστω ενός δοχείου. Αυτό όμως το αφήνω για άλλο κεφάλαιο, που θα αναρτηθεί εντός του Αυγούστου, ως παράλληλα σύμπαντα. 

Οι σκέψεις μας είναι αυτές που παράγουν ένα matrix κάτω από διάφορες επιρροές.

Είναι πραγματικά μια δαιδαλώδης υπόθεση, διανοητικά δύσκολα αντιληπτή και πολυσύνθετη.

Ό,τι μας ανήκει είναι ακριβώς αυτό που σκεφτόμαστε, ο χώρος των ιδεών, που γίνεται οντότητα και την αντιμετωπίζουμε από τον υλικό μας μικρο χώρο ως matrix μέχρι το υπερ matrix μιας μικρής ελίτ, μόνον που αυτό έχει ήδη κάνει πολύ καλά την δουλειά του, αφού εμείς αποτινάξαμε την σημασία της ύπαρξης της ψυχής, ως ο αέναος μεταφορέας γνώσεως και φωτός ! Το μυστήριο, έγινε απλά μια εγωιστική περιχαρακωμένη λογική ανάλυση, που αν δεν ξεπεραστεί, το super matrix, θα μας καταπιεί.

Κάποτε είχα ερωτηθεί, τι είναι μετά από εδώ και είχα απαντήσει, αυτό που πιστεύεις !

Αν τώρα κάποιοι νομίζουν, α ωραία αφού πιστεύω στην άλλη ζωή και πράττω το ορθό, άρα θα έχω καλή ζωή, απλά σφάλλουν ! Μιας και οι σκέψεις μιας μελλοντικής ζωής, είναι δομημένη επάνω στις ίδιες επιβεβλημένα υπάρχουσες, με τις αντιφατικότητες τους, την ελλειμματικότητα τους, την αντιπαλότητά τους.  Το πνεύμα της ανταλλαγής, μεταφράζεται σε πεδίο κατάκτησης.

Το σημαντικότερο όλων είναι να κατανοήσουμε πως στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τον κόσμο μας σε Παραδεισένιο, όπως και εάν το εννοούμε.  Σίγουρα θα είναι καλλίτερο από το μοιρασμένο εγωιστικό υπάρχον και θα δοθεί η ευκαιρία μιας νέας επανεκκίνησης, με πραγματικά πανέμορφη προοπτική !   

Συμπέρασμα , η υπέρβαση του εγώ μας, είναι ο κάβος χειροπέδες που κρατά το καράβι μας στο λιμάνι, μακριά από την λύτρωση μας ! 

Με την βοήθεια από http://www.musicheaven.gr/

Ασπασία