Ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε την ανάγκη, όταν αισθανόταν καταπιεσμένος, να βρει διάφορους τρόπους να ξεφύγει. Συνήθως στα δύσκολα έχουμε ένα αίσθημα φυγής.
Λες και η φυγή λύνει το πρόβλημα. Δυστυχώς το πρόβλημα μας ακολουθεί όπου και εάν είμαστε σαν μεσοφόρι , αφού οι φορείς του προβλήματος, είμαστε κατά κανόνα εμείς,
άσχετα αν ακόμα δεν το έχουμε καταλάβει, αφού συνεχώς κοιτάμε προς τα έξω !
Αρκετοί βρίσκουν διέξοδο στο αδιέξοδό τους, δημιουργώντας αδιέξοδα στους άλλους. Κερδίζουν χρόνο ;
Αποκτούν ένα πρόσκαιρο συναίσθημα σαδιστικής ευχαρίστησης ;
Όπως και να χει το πράγμα, η αναζήτηση απαντήσεων ή λύσεων ποτέ δεν έλειψε, ούτε πρόκειται να λείψει.
Οι αναγκαιότητες αυτές, άφησαν κάποιες ιστορικές χαρακτηριστικές μορφές λύσεων . Βρήκα λοιπόν κάποιες από αυτές, που έφεραν λύσεις εκεί ακριβώς που ούτε οι άνθρωποι της κάθε εποχής περίμεναν.
Ακόμα και αν στις περισσότερες από αυτές δεν λείπει το αίμα και ο αγώνας, παρ΄ όλα αυτά, έχει αποδειχθεί πως η εξυπνάδα , η ευρηματικότητα και οι έξυπνοι χειρισμοί, έχουν πολλά να προσφέρουν σε όλους τους τους τομείς, αν αξιοποιηθούν μάλιστα σωστά και σε καίρια σημεία, αλλά απαραίτητα ομαδικά και όχι αποσπασματικά ή χιλιο-διασπαστικά !
Από τους παρακάτω 10 τρόπους επανάστασης, έχρισα top 1 την περίπτωση 4, αφού έχει και λίγο χιούμορ μέσα.
Ο Συγγραφέας των 10 περιπτώσεων είναι ο δημοσιογράφος Γιώργος Μαυρίδης, που σήμερα εργάζεται στο ραδιοφωνικό σταθμό FM 100 Ξάνθης.
Ασπασία
[1] Στείλε Πακέτο Έκπληξη!
Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 βρήκε τον Λένιν στην Ελβετία. Στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην πατρίδα του βρέθηκε αντιμέτωπος με το εχθρικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί ανάμεσα σε Γερμανία και Ρωσία λόγω πολέμου. Οι Γερμανοί, αν και πίστευαν στην ικανότητά του να πείσει τους Ρώσους να αποχωρήσουν από τον πόλεμο, δίσταζαν να του επιτρέψουν να διασχίσει τη χώρα τους με τρένο, φοβούμενοι για την επιρροή των μαρξιστικών του απόψεων στο γερμανικό λαό. Τελικά, ο Λένιν ταξίδεψε κλειδωμένος σε ένα τρένο μέσα από τη Γερμανία και έφτασε στη Ρωσία έτοιμος να ενταχθεί στο πολιτικό σώμα της χώρας.
Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 βρήκε τον Λένιν στην Ελβετία. Στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην πατρίδα του βρέθηκε αντιμέτωπος με το εχθρικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί ανάμεσα σε Γερμανία και Ρωσία λόγω πολέμου. Οι Γερμανοί, αν και πίστευαν στην ικανότητά του να πείσει τους Ρώσους να αποχωρήσουν από τον πόλεμο, δίσταζαν να του επιτρέψουν να διασχίσει τη χώρα τους με τρένο, φοβούμενοι για την επιρροή των μαρξιστικών του απόψεων στο γερμανικό λαό. Τελικά, ο Λένιν ταξίδεψε κλειδωμένος σε ένα τρένο μέσα από τη Γερμανία και έφτασε στη Ρωσία έτοιμος να ενταχθεί στο πολιτικό σώμα της χώρας.
[2] Ντύσου Καλά και Οργάνωσε Ένα Πάρτι
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1773, πολίτες της Βοστόνης στη βορειοανατολική Αμερική εξέφρασαν την αντίθεσή τους ως προς το μονοπώλιο που είχε παραχωρήσει η βρετανική κυβέρνηση σε επιχειρήσεις της ανατολικής Ινδίας για την παραγωγή και την πώληση τσαγιού. Οι διαδηλωτές φόρεσαν ινδικές στολές και πέταξαν μεγάλες ποσότητες τσαγιού, σε μια κίνηση που έμεινε στην ιστορία ως «Το πάρτι τσαγιού της Βοστόνης». Αποτέλεσμα της κίνησης αυτής ήταν μία επιχειρηματική επανάσταση, μιας και εφαρμόστηκε φορολογική ισότητα στις βρετανικές αποικίες που απαγόρευε τις φοροαπαλλαγές και την κερδοσκοπία εις βάρος των τοπικών χονδρεμπόρων τσαγιού.
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1773, πολίτες της Βοστόνης στη βορειοανατολική Αμερική εξέφρασαν την αντίθεσή τους ως προς το μονοπώλιο που είχε παραχωρήσει η βρετανική κυβέρνηση σε επιχειρήσεις της ανατολικής Ινδίας για την παραγωγή και την πώληση τσαγιού. Οι διαδηλωτές φόρεσαν ινδικές στολές και πέταξαν μεγάλες ποσότητες τσαγιού, σε μια κίνηση που έμεινε στην ιστορία ως «Το πάρτι τσαγιού της Βοστόνης». Αποτέλεσμα της κίνησης αυτής ήταν μία επιχειρηματική επανάσταση, μιας και εφαρμόστηκε φορολογική ισότητα στις βρετανικές αποικίες που απαγόρευε τις φοροαπαλλαγές και την κερδοσκοπία εις βάρος των τοπικών χονδρεμπόρων τσαγιού.
[3] Βγάλε Λόγο
Το βράδυ της 22ης Μαΐου του 1963 βρήκε τραγικό θάνατο ο Γρηγόρης Λαμπράκης, λίγο μετά το πέρας της ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη. Ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο ήταν αρκετό για να τον οδηγήσει σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, όπου τέσσερις μέρες μετά άφησε την τελευταία του πνοή. Το χτύπημα κατά του Λαμπράκη προκάλεσε τεράστια πολιτική κρίση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να κάνουν λόγο για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας! Αποτέλεσμα της κρίσης; Η κυβέρνηση Καραμανλή (που αμφισβητούνταν έντονα για νοθεία στις εκλογές του 1961) παραιτήθηκε σε λιγότερο από τρεις βδομάδες!
Το βράδυ της 22ης Μαΐου του 1963 βρήκε τραγικό θάνατο ο Γρηγόρης Λαμπράκης, λίγο μετά το πέρας της ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη. Ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο ήταν αρκετό για να τον οδηγήσει σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, όπου τέσσερις μέρες μετά άφησε την τελευταία του πνοή. Το χτύπημα κατά του Λαμπράκη προκάλεσε τεράστια πολιτική κρίση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να κάνουν λόγο για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας! Αποτέλεσμα της κρίσης; Η κυβέρνηση Καραμανλή (που αμφισβητούνταν έντονα για νοθεία στις εκλογές του 1961) παραιτήθηκε σε λιγότερο από τρεις βδομάδες!
[4] Θυμήσου τις Τοπικές Ευαισθησίες
Τα σακουλάκια πυρίτιδας που χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί κατά το 18ο αιώνα για το γέμισμα των τουφεκιών ήταν σφραγισμένα με λίπος και κάθε φορά που κάποιος στρατιώτης γέμιζε το όπλο του έπρεπε να σκίζει τη σακούλα με το στόμα. Έτσι, όταν κυκλοφόρησε η φήμη πως το λίπος με το οποίο σφραγίζονταν οι συσκευασίες ήταν από αγελάδες και γουρούνια, όλοι οι Ινδοί στρατιώτες των βρετανικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Ινδία αντέδρασαν. Ο λόγος ήταν απλός: σύμφωνα με το θρήσκευμά τους (Ινδουιστές και Μουσουλμάνοι) δεν επιτρεπόταν να τρώνε χοιρινό ή βοδινό κρέας. Η αντίδραση των Ινδών στρατιωτών τιμωρήθηκε με ασυνήθιστη αυστηρότητα, κάτι που οδήγησε στην εξάπλωση της Ινδικής Επανάστασης το 1857!
Τα σακουλάκια πυρίτιδας που χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί κατά το 18ο αιώνα για το γέμισμα των τουφεκιών ήταν σφραγισμένα με λίπος και κάθε φορά που κάποιος στρατιώτης γέμιζε το όπλο του έπρεπε να σκίζει τη σακούλα με το στόμα. Έτσι, όταν κυκλοφόρησε η φήμη πως το λίπος με το οποίο σφραγίζονταν οι συσκευασίες ήταν από αγελάδες και γουρούνια, όλοι οι Ινδοί στρατιώτες των βρετανικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Ινδία αντέδρασαν. Ο λόγος ήταν απλός: σύμφωνα με το θρήσκευμά τους (Ινδουιστές και Μουσουλμάνοι) δεν επιτρεπόταν να τρώνε χοιρινό ή βοδινό κρέας. Η αντίδραση των Ινδών στρατιωτών τιμωρήθηκε με ασυνήθιστη αυστηρότητα, κάτι που οδήγησε στην εξάπλωση της Ινδικής Επανάστασης το 1857!
[5] Ξάφνιασε τον Εαυτό σου!
Το 1569 ο κυβερνήτης William του Orange της Ολλανδίας, ενόσω πολεμούσε με τους Ισπανούς, παραχώρησε ειδικά προνόμια σε μία ομάδα πειρατών (γνωστή και ως «Οι Ζητιάνοι της Θάλασσας»), ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό του. Επί τρία χρόνια λεηλατούσαν ισπανικά πλοία μεταφέροντας τη λεία τους σε βρετανικά λιμάνια, έως ότου το 1572 η βασίλισσα Ελισάβετ ξαφνικά τους απαγόρευσε την πρόσβαση στην Αγγλία!
Δίχως να έχουν πού να αγκυροβολήσουν, ήταν πλέον απαραίτητο να καταλάβουν κάποιο λιμάνι για να το χρησιμοποιούν ως βάση για ξεφόρτωμα και εργασίες επισκευών. Η πρώτη τους επίθεση έγινε στην ολλανδική πόλη Brielle, από την οποία έλειπε –για καλή τους τύχη– ο ισπανικός στόλος. Στη συνέχεια κινήθηκαν και εναντίον της πόλης Vlissingen καταλαμβάνοντάς την και δίνοντας έτσι το έναυσμα για την αρχή της ολλανδικής επανάστασης για την ανεξαρτησία από ξένους κυβερνήτες.
Το 1569 ο κυβερνήτης William του Orange της Ολλανδίας, ενόσω πολεμούσε με τους Ισπανούς, παραχώρησε ειδικά προνόμια σε μία ομάδα πειρατών (γνωστή και ως «Οι Ζητιάνοι της Θάλασσας»), ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό του. Επί τρία χρόνια λεηλατούσαν ισπανικά πλοία μεταφέροντας τη λεία τους σε βρετανικά λιμάνια, έως ότου το 1572 η βασίλισσα Ελισάβετ ξαφνικά τους απαγόρευσε την πρόσβαση στην Αγγλία!
Δίχως να έχουν πού να αγκυροβολήσουν, ήταν πλέον απαραίτητο να καταλάβουν κάποιο λιμάνι για να το χρησιμοποιούν ως βάση για ξεφόρτωμα και εργασίες επισκευών. Η πρώτη τους επίθεση έγινε στην ολλανδική πόλη Brielle, από την οποία έλειπε –για καλή τους τύχη– ο ισπανικός στόλος. Στη συνέχεια κινήθηκαν και εναντίον της πόλης Vlissingen καταλαμβάνοντάς την και δίνοντας έτσι το έναυσμα για την αρχή της ολλανδικής επανάστασης για την ανεξαρτησία από ξένους κυβερνήτες.
[6] Γνώρισε το Κοινό σου
Το αγγλικό Book of Prayer (βιβλίο με ύμνους της Προτεσταντικής Εκκλησίας της Αγγλίας) προκάλεσε πλήθος θετικών κυρίως αντιδράσεων, μιας και χρησιμοποιούσε για πρώτη φορά μία γλώσσα κατανοητή σε όλους (έως τότε ήταν γραμμένο στα Λατινικά). Στις δυτικές όμως περιοχές της Αγγλίας οι κάτοικοι δεν ήταν τόσο ευχαριστημένοι, προχωρώντας σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Η απάντηση της βρετανικής κυβέρνησης ήταν άμεση και βίαιη: στις 5 Αυγούστου του 1549 ο στρατός κατακρεούργησε τους αγρότες που είχαν συγκεντρωθεί για να διαδηλώσουν. Αιτία της επανάστασης; Το βιβλίο είχε μεταφραστεί μόνο στα Αγγλικά και όχι στα Κορνουαλικά, γλώσσα που χρησιμοποιούνταν αρκετά σε αυτές τις περιοχές!
Το αγγλικό Book of Prayer (βιβλίο με ύμνους της Προτεσταντικής Εκκλησίας της Αγγλίας) προκάλεσε πλήθος θετικών κυρίως αντιδράσεων, μιας και χρησιμοποιούσε για πρώτη φορά μία γλώσσα κατανοητή σε όλους (έως τότε ήταν γραμμένο στα Λατινικά). Στις δυτικές όμως περιοχές της Αγγλίας οι κάτοικοι δεν ήταν τόσο ευχαριστημένοι, προχωρώντας σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Η απάντηση της βρετανικής κυβέρνησης ήταν άμεση και βίαιη: στις 5 Αυγούστου του 1549 ο στρατός κατακρεούργησε τους αγρότες που είχαν συγκεντρωθεί για να διαδηλώσουν. Αιτία της επανάστασης; Το βιβλίο είχε μεταφραστεί μόνο στα Αγγλικά και όχι στα Κορνουαλικά, γλώσσα που χρησιμοποιούνταν αρκετά σε αυτές τις περιοχές!
[7] Κάνε Μακροβούτι
Αν και σχετικά άγνωστο, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πώς ξεκίνησε ο Τριακονταετής Πόλεμος στη Βοημία της Γερμανίας (1618-1648), μία εκτεταμένη πολεμική σύρραξη με θρησκευτικά αίτια όπου συμμετείχαν όλες οι μεγάλες τότε ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Στις 23 Μαΐου του 1618 στο κάστρο της Πράγας, ένα προτεσταντικό δικαστήριο βρήκε ενόχους δύο αυτοκρατορικούς αξιωματούχους με την κατηγορία της παραποίησης της Επιστολής της Μεγαλειότητας, η οποία συντάχθηκε από τον αυτοκράτορα Rudolf II και κατοχύρωνε τη θρησκευτική ανεξαρτησία. Η επιλογή και η επιβολή της τιμωρίας έγινε άμεσα και βεβιασμένα: οι Προτεστάντες πέταξαν τους δύο κυβερνήτες και τους ακόλουθούς τους από ένα παράθυρο του Προξενείου της Βοημίας, πιστεύοντας πως θα κατέληγαν νεκροί. Και όμως, οι «παραβάτες» είχαν την τύχη να προσγειωθούν πάνω σε ένα σωρό κοπράνων, δίχως να πάθουν κάτι σημαντικό. Το αποτέλεσμα της βεβιασμένης αυτής και απερίσκεπτης τιμωρίας ήταν βαρύ για ολόκληρη την Ευρώπη, αφού οδήγησε στον Τριακονταετή Πόλεμο!
Αν και σχετικά άγνωστο, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πώς ξεκίνησε ο Τριακονταετής Πόλεμος στη Βοημία της Γερμανίας (1618-1648), μία εκτεταμένη πολεμική σύρραξη με θρησκευτικά αίτια όπου συμμετείχαν όλες οι μεγάλες τότε ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Στις 23 Μαΐου του 1618 στο κάστρο της Πράγας, ένα προτεσταντικό δικαστήριο βρήκε ενόχους δύο αυτοκρατορικούς αξιωματούχους με την κατηγορία της παραποίησης της Επιστολής της Μεγαλειότητας, η οποία συντάχθηκε από τον αυτοκράτορα Rudolf II και κατοχύρωνε τη θρησκευτική ανεξαρτησία. Η επιλογή και η επιβολή της τιμωρίας έγινε άμεσα και βεβιασμένα: οι Προτεστάντες πέταξαν τους δύο κυβερνήτες και τους ακόλουθούς τους από ένα παράθυρο του Προξενείου της Βοημίας, πιστεύοντας πως θα κατέληγαν νεκροί. Και όμως, οι «παραβάτες» είχαν την τύχη να προσγειωθούν πάνω σε ένα σωρό κοπράνων, δίχως να πάθουν κάτι σημαντικό. Το αποτέλεσμα της βεβιασμένης αυτής και απερίσκεπτης τιμωρίας ήταν βαρύ για ολόκληρη την Ευρώπη, αφού οδήγησε στον Τριακονταετή Πόλεμο!
[8] Μη Μου Κουράζεσαι
Ο William III του Orange-Nassau κατάφερε να «ρίξει» από το θρόνο της Αγγλίας τον Καθολικό τότε αυτοκράτορα James II, δίχως να κουραστεί ιδιαίτερα! Με την υποστήριξη όλων των προτεσταντών αξιωματούχων της εποχής, τα στρατεύματά του έφτασαν στην περιοχή Torbay της Μεγάλης Βρετανίας στις 5 Νοεμβρίου του 1688 έτοιμα να δώσουν την τελική μάχη. Τελικά, το στράτευμα του James II αρνήθηκε να πολεμήσει, αναγκάζοντας το βασιλιά να διαφύγει στη Γαλλία, παίρνοντας μαζί του όλα τα βασιλικά κοσμήματα. Αποτέλεσμα; Η βρετανική βουλή παραιτήθηκε, ανακηρύσσοντας τον William III και τη γυναίκα του Μαίρη (αδελφή του James II) μονάρχες της Αγγλίας. Έτσι, η Glorious Revolution στη Βρετανία ολοκληρώθηκε αναίμακτα…
Ο William III του Orange-Nassau κατάφερε να «ρίξει» από το θρόνο της Αγγλίας τον Καθολικό τότε αυτοκράτορα James II, δίχως να κουραστεί ιδιαίτερα! Με την υποστήριξη όλων των προτεσταντών αξιωματούχων της εποχής, τα στρατεύματά του έφτασαν στην περιοχή Torbay της Μεγάλης Βρετανίας στις 5 Νοεμβρίου του 1688 έτοιμα να δώσουν την τελική μάχη. Τελικά, το στράτευμα του James II αρνήθηκε να πολεμήσει, αναγκάζοντας το βασιλιά να διαφύγει στη Γαλλία, παίρνοντας μαζί του όλα τα βασιλικά κοσμήματα. Αποτέλεσμα; Η βρετανική βουλή παραιτήθηκε, ανακηρύσσοντας τον William III και τη γυναίκα του Μαίρη (αδελφή του James II) μονάρχες της Αγγλίας. Έτσι, η Glorious Revolution στη Βρετανία ολοκληρώθηκε αναίμακτα…
[9] Διάβαζε τα Μικρά Γράμματα
Όταν ο βασιλιάς Prasutagus του Iceni (κέλτικη φυλή που ζούσε στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού Norfolk της Μεγάλης Βρετανίας, τον 1ο αιώνα μ.Χ.) πέθανε, πίστευε πως θα μπορούσε να κληροδοτήσει τη βασιλεία του στους απογόνους τους. Κάτι τέτοιο όμως ήταν αδύνατο, αφού το 43 μ.Χ. αυτός μαζί με άλλους 10 Βρετανούς βασιλείς παρέδωσε την εξουσία του στον Κλαύδιο, στρατηγό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με αντάλλαγμα μερική ανεξαρτησία.
Όταν λοιπόν κατέφθασαν στην περιοχή Ρωμαίοι αξιωματούχοι για τη διοίκηση του Iceni, ήρθαν αντιμέτωποι με το εξής περιστατικό: Πολλοί Ρωμαίοι πολίτες είχαν δανείσει υπέρογκα ποσά στον Prasutagus και την αυλή του για τα έξοδα της πολυτελούς ζωής τους, τα οποία όμως μπροστά στον κίνδυνο να τα χάσουν λόγω του θανάτου του βασιλιά τα ζήτησαν άμεσα πίσω! Αποτέλεσμα; To Βασίλειο του Iceni να χρεοκοπήσει και ολόκληρη η φυλή να επαναστατήσει υπό την ηγεσία της Boudica (συζύγου του Prasitagus) ενάντια στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 60 μ.Χ. (για άλλους 61 μ.Χ.).
Όταν ο βασιλιάς Prasutagus του Iceni (κέλτικη φυλή που ζούσε στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού Norfolk της Μεγάλης Βρετανίας, τον 1ο αιώνα μ.Χ.) πέθανε, πίστευε πως θα μπορούσε να κληροδοτήσει τη βασιλεία του στους απογόνους τους. Κάτι τέτοιο όμως ήταν αδύνατο, αφού το 43 μ.Χ. αυτός μαζί με άλλους 10 Βρετανούς βασιλείς παρέδωσε την εξουσία του στον Κλαύδιο, στρατηγό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με αντάλλαγμα μερική ανεξαρτησία.
Όταν λοιπόν κατέφθασαν στην περιοχή Ρωμαίοι αξιωματούχοι για τη διοίκηση του Iceni, ήρθαν αντιμέτωποι με το εξής περιστατικό: Πολλοί Ρωμαίοι πολίτες είχαν δανείσει υπέρογκα ποσά στον Prasutagus και την αυλή του για τα έξοδα της πολυτελούς ζωής τους, τα οποία όμως μπροστά στον κίνδυνο να τα χάσουν λόγω του θανάτου του βασιλιά τα ζήτησαν άμεσα πίσω! Αποτέλεσμα; To Βασίλειο του Iceni να χρεοκοπήσει και ολόκληρη η φυλή να επαναστατήσει υπό την ηγεσία της Boudica (συζύγου του Prasitagus) ενάντια στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 60 μ.Χ. (για άλλους 61 μ.Χ.).
[10] Κάνε Αποχή από τα Μαθήματα
Στις 14 Νοεμβρίου του 1973, φοιτητές του Πολυτεχνείου Αθηνών αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα, αρχίζοντας διαδηλώσεις ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της χώρας. Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», όπως αποκαλούσαν τους εαυτούς τους, κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο και μέσω ραδιοφωνικού σταθμού που λειτουργούσε μέσα στο χώρο άρχισαν να εκπέμπουν επαναστατικά μηνύματα. Τρεις μέρες αργότερα τανκ γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου, δίνοντας τέλος στην κατάληψη. Ακολούθησε έξοδος των φοιτητών και συγκρούσεις με αστυνομικούς και στρατιώτες, με αποτέλεσμα πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σηματοδότησε την αρχή του τέλους για τη Χούντα των συνταγματαρχών και την επιστροφή της Ελλάδας στο δημοκρατικό πολίτευμα, λίγους μήνες αργότερα.
ΠΗΓΗΣτις 14 Νοεμβρίου του 1973, φοιτητές του Πολυτεχνείου Αθηνών αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα, αρχίζοντας διαδηλώσεις ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της χώρας. Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», όπως αποκαλούσαν τους εαυτούς τους, κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο και μέσω ραδιοφωνικού σταθμού που λειτουργούσε μέσα στο χώρο άρχισαν να εκπέμπουν επαναστατικά μηνύματα. Τρεις μέρες αργότερα τανκ γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου, δίνοντας τέλος στην κατάληψη. Ακολούθησε έξοδος των φοιτητών και συγκρούσεις με αστυνομικούς και στρατιώτες, με αποτέλεσμα πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σηματοδότησε την αρχή του τέλους για τη Χούντα των συνταγματαρχών και την επιστροφή της Ελλάδας στο δημοκρατικό πολίτευμα, λίγους μήνες αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου