a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Με αφορμή την ανάρτηση "εν εξελίξει άγνωστος πόλεμος " ΕΔΩ, αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω τα παρακάτω.  

Περπατούσα μια μέρα στον δρόμο και διάβασα ένα μήνυμα τοίχου : Δύο πόρτες έχει η ζωή και στις δυό έχουν βάλει φύλακες. 
Από μόνο του ως μήνυμα είναι απογοητευτικό. Όμως είναι άξιο αξιολόγησης. Φίλος μου είπε : κάποτε υπήρχε το μήνυμα πρόσεχε θα έλθουν οι κομμουνιστές να σου πάρουν το σπίτι, σήμερα ήλθε ο καπιταλισμός για να στο “ διασφαλίσει “ !
Σαν να λέμε, όλες οι πλευρές είναι καλυμμένες και εμείς περικυκλωμένοι στο πεδίο της μάχης.

Πόσοι είναι αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο ; κάποιοι θα πουν 7 αδελφές, άλλος κάποιες οικογένειες που έχουν σχέσεις μεταξύ τους. Ακόμα και αν δεν υπάρχει εξ αίματος συγγένεια, που υπάρχει στις περισσότερες των περιπτώσεων, συνδέονται μέσα από μυστικές οργανώσεις ή φανερές “ Μη Κυβερνητικές “ , σαν τους οικολόγους, που καμιά σχέση δεν έχουν επίσης με την πραγματικότητα, παρά μόνον κατ΄όνομα. Απλά καλύπτουν την νέα θέση της οικονομικής στρατηγικό-πολιτικής.
Μάλιστα, αλλά πόσοι μπορεί να είναι. Χιλιάδες ; Ελάχιστα εκατομμύρια σε ολόκληρο τον κόσμο, μπροστά στα δισεκατομμύρια που είμαστε όλοι εμείς ;
Δηλαδή μια χούφτα άνθρωποι που παραπαίουν, ορίζουν τις τύχες όλων των υπολοίπων, από την πρώτη μέρα της γέννησής μας. 
Μόνο που οι πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, αφού ο " φόβος φυλά τα έρμα " !

Εκείνοι είναι άξιοι θαυμασμού, αφού ακόμα καταφέρνουν δεξιοτεχνικά, να κρατούν χαμηλά τις συνειδήσεις. Συνειδήσεις, που εκμαυλίστηκαν στο πέρασμα του χρόνου, χάνοντας την επαφή με την πραγματικότητα. Και αν ακόμα καταφέρνουν κάποιες να ανακαλύπτουν την μεγάλη συνωμοσία, αισθάνονται άπραγες, χωρίς θέληση, Θάρρος και ψυχικό σθένος !
Ως μονάδα, φοβάται πως αν σηκώσει πρώτος την ρομφαία του θάρρους, θα εκμηδενιστεί. Από την άλλη δεν τολμά να αισθανθεί πως η ζωή του εξαρτάται μόνον από τον ίδιο, αφού συνενωθεί με τους ομοίους του για την προάσπιση κοινών απαραίτητων, απαράβατων, φυσιολογικών, άμεσα απαιτητών αναγκών.

Ποιό θα μπορούσε να είναι το μαγικό ραβδί, που θα έδινε την ώθηση , την σπιρτάδα, σε μια καμμένη γη, σε έναν ολότελα θολωμένο νου, σε μια αγκυλωμένη συνείδηση !
Όλοι σύντομα θα αποζητούμε λύσεις επιβίωσης, σε μια χαοτική εξαθλιωμένη κατάσταση .
Οι περισσότεροι θα νομίσουν, πως αν επιλέξουν κάποια πλευρά θα τους δώσει λύση στις απαντήσεις. Μάθαμε να περιμένουμε τις λύσεις απέξω και δεν κάνουμε τον κόπο να τις βρούμε από μέσα. Να μάθουμε τις δυνατότητες μας, τις αντοχές μας, τα ψυχικά μας αποθέματα. Να ανακαλύψουμε το θάρρος, που θα μας απεμπλέξει από όλο αυτόν τον συρφετό και το κακό συναπάντημα.
Δεν γνωρίζουμε, ποιά είναι αυτά τα περιβόητα δικαιώματά μας και πως να τα διαχειριστούμε.
Σήμερα ή αύριο αν πάμε, που θα πάμε σε εκλογές, τι πιστεύετε πως θα είναι το αποτέλεσμα, αν ο ψηφοφόρος είναι ανενημέρωτος ως προς το ποιές ακριβώς είναι οι δυνατές επιλογές του;
Η ανάγκη ενός κοινού στόχου και κοινών χειρισμών μόνον, μπορεί να φέρει λύσεις.

Λύσεις είναι μόνον, η συνειδητότητα , η συναδελφοσύνη κάτω από κοινούς στόχους και σκοπούς, η ατομική και συλλογή ελευθερία, συνοδευόμενη με σεβασμό στην διαφορετικότητα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια , τον αυτο & αλληλό-σεβασμό, την αυτοδιάθεση, μακριά από κατευθυντήριες γραμμές και ξεπερασμένους λόγους.

Αν αυτό δεν είναι εύκολα ή άμεσα εφικτό, τότε δεν μένει παρά να γίνει η λιγότερο χειρότερη επιλογή συμμάχων, μέσα από την κόπρο του Αυγεία και τα δεδομένα της ζοφερής πραγματικότητας !

Τον Καραμανλή τον απομάκρυναν κακήν κακώς, επειδή έκανε συμφωνία με την Ρωσία, προσπαθώντας να κρατηθεί μακριά από τον έλεγχο του ΔΝΤ και την Ε.Ε. Τους είπε ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, ΟΧΙ στην ονομασία των Σκοπίων. Απεδείχθη όμως λίγος των περιστάσεων, άνευ Θάρρους, αφού δεν μπορούσε να περιορίσει και να ελέγξει τους συνεργάτες του, προς την επίτευξη των στόχων του. Αν ακόμα άνοιγε το στόμα του να πει κάτι, αμέσως θα βρισκόντουσαν γλωσσοκοπάνες που θα άρχιζαν την τάδε ή την δείνα κριτική, που ίσως να χειροτέρευε ακόμα περισσότερο τα πράγματα, από ό,τι ήδη είναι. Εδώ δεν είναι εύκολα κατανοητά τα αυτονόητα από τους πολλούς, θα άκουγαν κάποιον που στην τελική δεν θα μπορούσε να τα πει με τις λέξεις και το νόημα που θα έπρεπε ;
Φυσικά πάντα υπάρχουν οι εφεδρείες, όταν το σύστημα που στην κυριολεξία τρέμει αρχίζει να μυρίζεται, τάσεις ανατροπής καταστάσεων, που δεν θα μπορεί να ελέγξει, ασχέτως της φαινομενικής κάλυψης και προστασίας που κατέχει ! Τότε θα ανοίξει το σεντούκι, να βγάλει αυτούς που άφησαν τον εαυτό τους αλώβητο, για να τους αφήσει να παρουσιαστούν ως σωτήρες κατά του κατεστημένου !

Στην περίπτωση, πως όλοι είναι ίδιοι και στην διαπίστωση πως όλα είναι πολύ καλά οργανωμένα και περιχαρακωμένα, μια αλλαγή στρατηγικής εντός των ζοφερών ορίων μιας ανούσιας πραγματικότητας, μήπως θα ήταν καλλίτερη ; Μήπως θα ήταν καλλίτερα, η εξασφάλιση μιας καλής γειτονίας με την Τουρκία, με κοινούς οικονομικούς στόχους και οφέλη ; Μια μικρή Αιγαιοπελαγίτικη συνομοσπονδία ; Άσχημα θα ήταν το 50/50, από την πλήρη εκχώρηση και απογύμνωση των πάντων ; Αν η Τουρκία παρουσιάζει επιθετική στάση απέναντι μας, είναι απλά επειδή οι προτάσεις που βάλθηκαν στο τραπέζι δεν έγιναν αποδεκτές από πλευράς Ελλάδας. 
Αν μας πολεμά, πολεμά ταυτόχρονα αυτά στα οποία είπε : απεταξάμην. Αν άφοβα μιλά για το Κυπριακό, είναι γιατί ξέρει πολύ καλά, πως είναι η Αχίλλειος πτέρνα της αδρανούς ανομοιογενούς Ευρώπης. Έκαναν στροφή στις πολιτικές τους, κατανοώντας νωρίτερα τα σχέδια των ολίγων. 
Μέχρι σήμερα, έχουμε δει αρκετούς με τις “ποδίτσες “, δεν έχουμε όμως ακούσει για κανέναν από την δική τους πλευρά σε ανάλογη θέση. Μέχρι και τον πρώην Ρώσο πρόεδρο έχουμε δει, όπως και τον Ιρανό !!
Ποιό το περίεργο, τα συμφέροντα να προηγούνται, ώστε να κάνουν τις μυστικές τους συμφωνίες με το Ισραήλ, αφήνοντας και οι δύο πλευρές πίσω την περσινή εμπειρία του ma vi Marmara ; Το Ισραήλ δήλωσε πως μια συμμαχία χωρίς την Τουρκία μέσα, δεν είναι αρκετή.
Και εμείς καθόμαστε άπραγοι, αφού έχει προεπιλεγεί, χωρίς τον ξενοδόχο, η μοιρασιά των ιματίων, στο ανήμπορο σώμα της Ελλάδας και των κατοίκων της.  Χαρτιά πεταμένα ως άχρηστα, που κάηκαν πριν καν εξεταστούν οι πιθανότητες τους.
Σκέψεις που αναλώνονται σε επίπεδο σήριαλ και εκπομπών, που κανείς δεν μπορεί πραγματικά να τις αξιολογήσει, το τι ρόλο παίζουν .  Αν πχ. εξυπηρετούν την διαιώνιση και απομάκρυνση ημών των ιδίων, από άλλες πιθανόν προοπτικές, βασισμένες σε μια διαχρονική εύλογα συναισθηματική εχθρικότητα ; 
Ο Εχθρός του εχθρού μου , μπορεί να είναι ή να γίνει (που έγινε) εν δυνάμει και δικός μου εχθρός !  

Ακόμα και αν φαίνεται ως μία αποτυχημένη σκέψη, σίγουρα θα άξιζε να ανήκει στην σφαίρα της ανάλυσης , από αυτήν που ήδη γνωρίζουμε μαζί με τα αποτελέσματά της και το φανερά πλέον απάνθρωπο προσωπείο της.

Μεγάλος στρατηγός είχε πει, πως δεν έχει σημασία το πόσο στρατιωτικά ή αριθμητικά ισχυρός είσαι, αλλά στο πόσους αριθμητικά προδότες έχεις στους κόλπους σου, εν σχέση με τους αντιπάλους σου.
Με άλλα λόγια, ο εχθρός συνήθως είναι πάντα εντός των Πυλών και ποτέ εκτός.
Τα τείχη κατά κύριο λόγο, έπεφταν ή άνοιγαν τρωτές πορτούλες εκ των έσω ! 

ΑΣΠΑΣΙΑ  
ΕΧΘΡΟΣ ή ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΦΙΛΟΣ ;

Με αφορμή την ανάρτηση "εν εξελίξει άγνωστος πόλεμος " ΕΔΩ, αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω τα παρακάτω.  

Περπατούσα μια μέρα στον δρόμο και διάβασα ένα μήνυμα τοίχου : Δύο πόρτες έχει η ζωή και στις δυό έχουν βάλει φύλακες. 
Από μόνο του ως μήνυμα είναι απογοητευτικό. Όμως είναι άξιο αξιολόγησης. Φίλος μου είπε : κάποτε υπήρχε το μήνυμα πρόσεχε θα έλθουν οι κομμουνιστές να σου πάρουν το σπίτι, σήμερα ήλθε ο καπιταλισμός για να στο “ διασφαλίσει “ !
Σαν να λέμε, όλες οι πλευρές είναι καλυμμένες και εμείς περικυκλωμένοι στο πεδίο της μάχης.

Πόσοι είναι αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο ; κάποιοι θα πουν 7 αδελφές, άλλος κάποιες οικογένειες που έχουν σχέσεις μεταξύ τους. Ακόμα και αν δεν υπάρχει εξ αίματος συγγένεια, που υπάρχει στις περισσότερες των περιπτώσεων, συνδέονται μέσα από μυστικές οργανώσεις ή φανερές “ Μη Κυβερνητικές “ , σαν τους οικολόγους, που καμιά σχέση δεν έχουν επίσης με την πραγματικότητα, παρά μόνον κατ΄όνομα. Απλά καλύπτουν την νέα θέση της οικονομικής στρατηγικό-πολιτικής.
Μάλιστα, αλλά πόσοι μπορεί να είναι. Χιλιάδες ; Ελάχιστα εκατομμύρια σε ολόκληρο τον κόσμο, μπροστά στα δισεκατομμύρια που είμαστε όλοι εμείς ;
Δηλαδή μια χούφτα άνθρωποι που παραπαίουν, ορίζουν τις τύχες όλων των υπολοίπων, από την πρώτη μέρα της γέννησής μας. 
Μόνο που οι πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, αφού ο " φόβος φυλά τα έρμα " !

Εκείνοι είναι άξιοι θαυμασμού, αφού ακόμα καταφέρνουν δεξιοτεχνικά, να κρατούν χαμηλά τις συνειδήσεις. Συνειδήσεις, που εκμαυλίστηκαν στο πέρασμα του χρόνου, χάνοντας την επαφή με την πραγματικότητα. Και αν ακόμα καταφέρνουν κάποιες να ανακαλύπτουν την μεγάλη συνωμοσία, αισθάνονται άπραγες, χωρίς θέληση, Θάρρος και ψυχικό σθένος !
Ως μονάδα, φοβάται πως αν σηκώσει πρώτος την ρομφαία του θάρρους, θα εκμηδενιστεί. Από την άλλη δεν τολμά να αισθανθεί πως η ζωή του εξαρτάται μόνον από τον ίδιο, αφού συνενωθεί με τους ομοίους του για την προάσπιση κοινών απαραίτητων, απαράβατων, φυσιολογικών, άμεσα απαιτητών αναγκών.

Ποιό θα μπορούσε να είναι το μαγικό ραβδί, που θα έδινε την ώθηση , την σπιρτάδα, σε μια καμμένη γη, σε έναν ολότελα θολωμένο νου, σε μια αγκυλωμένη συνείδηση !
Όλοι σύντομα θα αποζητούμε λύσεις επιβίωσης, σε μια χαοτική εξαθλιωμένη κατάσταση .
Οι περισσότεροι θα νομίσουν, πως αν επιλέξουν κάποια πλευρά θα τους δώσει λύση στις απαντήσεις. Μάθαμε να περιμένουμε τις λύσεις απέξω και δεν κάνουμε τον κόπο να τις βρούμε από μέσα. Να μάθουμε τις δυνατότητες μας, τις αντοχές μας, τα ψυχικά μας αποθέματα. Να ανακαλύψουμε το θάρρος, που θα μας απεμπλέξει από όλο αυτόν τον συρφετό και το κακό συναπάντημα.
Δεν γνωρίζουμε, ποιά είναι αυτά τα περιβόητα δικαιώματά μας και πως να τα διαχειριστούμε.
Σήμερα ή αύριο αν πάμε, που θα πάμε σε εκλογές, τι πιστεύετε πως θα είναι το αποτέλεσμα, αν ο ψηφοφόρος είναι ανενημέρωτος ως προς το ποιές ακριβώς είναι οι δυνατές επιλογές του;
Η ανάγκη ενός κοινού στόχου και κοινών χειρισμών μόνον, μπορεί να φέρει λύσεις.

Λύσεις είναι μόνον, η συνειδητότητα , η συναδελφοσύνη κάτω από κοινούς στόχους και σκοπούς, η ατομική και συλλογή ελευθερία, συνοδευόμενη με σεβασμό στην διαφορετικότητα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια , τον αυτο & αλληλό-σεβασμό, την αυτοδιάθεση, μακριά από κατευθυντήριες γραμμές και ξεπερασμένους λόγους.

Αν αυτό δεν είναι εύκολα ή άμεσα εφικτό, τότε δεν μένει παρά να γίνει η λιγότερο χειρότερη επιλογή συμμάχων, μέσα από την κόπρο του Αυγεία και τα δεδομένα της ζοφερής πραγματικότητας !

Τον Καραμανλή τον απομάκρυναν κακήν κακώς, επειδή έκανε συμφωνία με την Ρωσία, προσπαθώντας να κρατηθεί μακριά από τον έλεγχο του ΔΝΤ και την Ε.Ε. Τους είπε ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, ΟΧΙ στην ονομασία των Σκοπίων. Απεδείχθη όμως λίγος των περιστάσεων, άνευ Θάρρους, αφού δεν μπορούσε να περιορίσει και να ελέγξει τους συνεργάτες του, προς την επίτευξη των στόχων του. Αν ακόμα άνοιγε το στόμα του να πει κάτι, αμέσως θα βρισκόντουσαν γλωσσοκοπάνες που θα άρχιζαν την τάδε ή την δείνα κριτική, που ίσως να χειροτέρευε ακόμα περισσότερο τα πράγματα, από ό,τι ήδη είναι. Εδώ δεν είναι εύκολα κατανοητά τα αυτονόητα από τους πολλούς, θα άκουγαν κάποιον που στην τελική δεν θα μπορούσε να τα πει με τις λέξεις και το νόημα που θα έπρεπε ;
Φυσικά πάντα υπάρχουν οι εφεδρείες, όταν το σύστημα που στην κυριολεξία τρέμει αρχίζει να μυρίζεται, τάσεις ανατροπής καταστάσεων, που δεν θα μπορεί να ελέγξει, ασχέτως της φαινομενικής κάλυψης και προστασίας που κατέχει ! Τότε θα ανοίξει το σεντούκι, να βγάλει αυτούς που άφησαν τον εαυτό τους αλώβητο, για να τους αφήσει να παρουσιαστούν ως σωτήρες κατά του κατεστημένου !

Στην περίπτωση, πως όλοι είναι ίδιοι και στην διαπίστωση πως όλα είναι πολύ καλά οργανωμένα και περιχαρακωμένα, μια αλλαγή στρατηγικής εντός των ζοφερών ορίων μιας ανούσιας πραγματικότητας, μήπως θα ήταν καλλίτερη ; Μήπως θα ήταν καλλίτερα, η εξασφάλιση μιας καλής γειτονίας με την Τουρκία, με κοινούς οικονομικούς στόχους και οφέλη ; Μια μικρή Αιγαιοπελαγίτικη συνομοσπονδία ; Άσχημα θα ήταν το 50/50, από την πλήρη εκχώρηση και απογύμνωση των πάντων ; Αν η Τουρκία παρουσιάζει επιθετική στάση απέναντι μας, είναι απλά επειδή οι προτάσεις που βάλθηκαν στο τραπέζι δεν έγιναν αποδεκτές από πλευράς Ελλάδας. 
Αν μας πολεμά, πολεμά ταυτόχρονα αυτά στα οποία είπε : απεταξάμην. Αν άφοβα μιλά για το Κυπριακό, είναι γιατί ξέρει πολύ καλά, πως είναι η Αχίλλειος πτέρνα της αδρανούς ανομοιογενούς Ευρώπης. Έκαναν στροφή στις πολιτικές τους, κατανοώντας νωρίτερα τα σχέδια των ολίγων. 
Μέχρι σήμερα, έχουμε δει αρκετούς με τις “ποδίτσες “, δεν έχουμε όμως ακούσει για κανέναν από την δική τους πλευρά σε ανάλογη θέση. Μέχρι και τον πρώην Ρώσο πρόεδρο έχουμε δει, όπως και τον Ιρανό !!
Ποιό το περίεργο, τα συμφέροντα να προηγούνται, ώστε να κάνουν τις μυστικές τους συμφωνίες με το Ισραήλ, αφήνοντας και οι δύο πλευρές πίσω την περσινή εμπειρία του ma vi Marmara ; Το Ισραήλ δήλωσε πως μια συμμαχία χωρίς την Τουρκία μέσα, δεν είναι αρκετή.
Και εμείς καθόμαστε άπραγοι, αφού έχει προεπιλεγεί, χωρίς τον ξενοδόχο, η μοιρασιά των ιματίων, στο ανήμπορο σώμα της Ελλάδας και των κατοίκων της.  Χαρτιά πεταμένα ως άχρηστα, που κάηκαν πριν καν εξεταστούν οι πιθανότητες τους.
Σκέψεις που αναλώνονται σε επίπεδο σήριαλ και εκπομπών, που κανείς δεν μπορεί πραγματικά να τις αξιολογήσει, το τι ρόλο παίζουν .  Αν πχ. εξυπηρετούν την διαιώνιση και απομάκρυνση ημών των ιδίων, από άλλες πιθανόν προοπτικές, βασισμένες σε μια διαχρονική εύλογα συναισθηματική εχθρικότητα ; 
Ο Εχθρός του εχθρού μου , μπορεί να είναι ή να γίνει (που έγινε) εν δυνάμει και δικός μου εχθρός !  

Ακόμα και αν φαίνεται ως μία αποτυχημένη σκέψη, σίγουρα θα άξιζε να ανήκει στην σφαίρα της ανάλυσης , από αυτήν που ήδη γνωρίζουμε μαζί με τα αποτελέσματά της και το φανερά πλέον απάνθρωπο προσωπείο της.

Μεγάλος στρατηγός είχε πει, πως δεν έχει σημασία το πόσο στρατιωτικά ή αριθμητικά ισχυρός είσαι, αλλά στο πόσους αριθμητικά προδότες έχεις στους κόλπους σου, εν σχέση με τους αντιπάλους σου.
Με άλλα λόγια, ο εχθρός συνήθως είναι πάντα εντός των Πυλών και ποτέ εκτός.
Τα τείχη κατά κύριο λόγο, έπεφταν ή άνοιγαν τρωτές πορτούλες εκ των έσω ! 

ΑΣΠΑΣΙΑ  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου