Θα γραφτούν πολλά σχετικά με τον βίο του Νορβηγού βομβιστή . Μιά ακόμα χαμένη ψυχή, στο γενικότερο σύνολο, μιας καλά δομημένης Τάξης Πραγμάτων. Οι μερίδες που αποτελούν ένα καλοκουρδισμένο υπερ-κουτί.
Διάβασα κάπου, πως επειδή η Νορβηγία κατέχει σχεδόν το σύνολο του Ελληνικού χρέους, εποφθαλμιά τον Αιγαιοπελαγίτικο ή Μεσογειακό πλούτο !
Είχα διαβάσει πως Σκανδιναβικές εταιρείες είχαν δείξει ενδιαφέρον για εξορύξεις, προ ΔΝΤ, (όπως Π.Χ και Μ.Χ) αλλά δεν έγιναν αποδεκτές, για τους λόγους που εύχομαι να έχετε καταλάβει !
Σύμφωνοι. Είτε έτσι είτε αλλιώς, κάποιοι θέλουν να πάρουν την μερίδα του λέοντος.
Στις συμμορίες, δεν υπάρχει πάντα κάποιος που στο τέλος είναι ο έντεχνα ριγμένος, εκ των υστέρων διαπιστωμένο και στο τέλος γίνεται και θύμα, αφού έχει επιτελέσει το καθήκον του μέσα στην οικογένεια της συμμαχίας ;
Θα μπορούσε να είναι και έτσι. Θα μπορούσε να είναι Ισλαμικό πρόβλημα λόγω μιας αφίσας που είχε κυκλοφορήσει κατά το παρελθόν με τον Μωάμεθ δεν θυμάμαι πως, λίγο με ενδιέφερε.
Την ίδια σημασία δεν έδωσα στην φωτογραφία του Focus εν σχέση με την Ελλάδα, από την άποψη, πως το να γελοιοποιείται κάποιος είναι πρόβλημα δικό του. Ποτέ δεν εξαρτάται η αξιοπρέπεια μου σύμφωνα με το πως το βλέπει ο άλλος. Η Κατοχή της γνώσης, ποτέ δεν υποβιβάζεται από οιοδήποτε μικροπρεπή. Στο κάτω κάτω της γραφής, η πραγματική Ιστορία είναι αυτή που καταξιώνει ή απαξιώνει ένα σημαντικό γεγονός τόσο στα επι μέρους , όσο και στο σύνολο. ! Τα πάθη και οι έξεις του καιρού, που ως Ερινύες κυκλοφορούν στον Αισθητό μας κόσμο, μας απασχολούν, μας αποπροσανατολίζουν και ποτέ δεν αποδίδουν σωστά ή δίκαια αποτελέσματα ! Αν δε, χρειαστεί θα φτάσει μέχρι και τον πάτο, για να αρχίσει τότε σιγά σιγά να ανεβαίνει. Αυτό είναι και το πρόβλημα. Ο Άνθρωπος δεν μαθαίνει από τα λάθη του και εθίζεται στο να περπατά σε χαραγμένες ράγες. Τρενάκι που πάει, όπου παν αυτές.
Εκεί ο άνθρωπος θα πρέπει να συναντήσει τον εαυτό του και να τον επανεξετάσει, με πιο δίκαιους και ισορροπημένους έλλογους τρόπους !
Το κύριο σημείο είναι στο κατά πόσον μπορεί, να βρει τις σωστές ισορροπίες, ξεπερνώντας τις επιτηδευμένες. Πόσο δηλαδή μπορεί κανείς να είναι δίκαιος με την δική του αντίληψη περί δικαιοσύνης στα πεπραγμένα του κόσμου ! Πόσο μπορεί ο καθένας μας, να καταφέρνει όσο περισσότερο γίνεται , να είναι ειλικρινής με τον εαυτό μου και με τον διπλανό του. Αυτό όμως δεν είναι εύκολο- διαχειρίσιμο, αφού η κρίση περνά μέσα από επιτηδευμένες ενοχές.
Η κρίση σήμερα έχει καλύψει όλο το φάσμα των περιπτώσεων. Δεν σας δίνει την αίσθηση ενός απόλυτου εγκλωβισμού ; Άρα κάπου κώλυσε το μυαλό και πρέπει να γρασάρει το γρανάζι, ή να βρει το εμπόδιο που το σταμάτησε προς την δημιουργία.
Το να υπερασπιστεί κάποιος το σπίτι του, αντίκειται ως αναφέρετο δικαίωμα, κάτω από θρησκευτικούς περιορισμούς ή Αντεθνικούς αποπροσανατολισμούς, στο όνομα μιας μονομερούς καλά κριμένης ανθρωπιστικής έννοιας, συν τον νόμο να μην σε προστατεύει. Είναι σαν να μας προσβάλουν και εμείς αρκούμαστε σε δηλώσεις ή σε μεταξύ μας βρισιές και διαφωνίες, ενώ απλά αδιαφορείς για κάτι που κανονικά δεν πρέπει να μας επηρεάζει, αλλά να μας ενδυναμώνει. Ειδάλλως υποτακτικά το αποδεχόμαστε ως ύβρι με ενοχική αποδοχή, υποκύπτοντας σε φοβικούς υποθάλποντες συναισθηματισμούς.
Χαμένοι στην μετάφραση των λέξεων περί δικαίου, δικαιώματος, ελευθερίας, δημοκρατίας, ωθήσαμε τα πράγματα στην εσχατιά.
Δηλαδή θα πρέπει δημοκρατικά να δεχθώ πως κάποιος επίσης με δημοκρατικούς τρόπους με όλους τους συνεργάτες του μαζί, με έκλεψαν με βίασαν , με εξαπάτησαν και δεν δικαιούμαι την αθώωση για την δική μου ανάλογη εγκληματική πράξη, “λόγω έστω εν βρασμώ ψυχής “ !
Δεν έχουμε καταλάβει πως δεν υπάρχει στην ουσία καλό και κακό. Και οι δύο δρόμοι οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Σκληρότερους ή ελαφρύτερους. Η εξέλιξη ξεδιπλώνεται μέσα από τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις, με γνώμονα ένα ανοικτό νου που θα ζυγιάζει σωστά και αναγκαστικά αν χρειάζεται θα επιμερίζει τα δίκαια με σκοπό στο τέλος να τα συνενώσει. Εάν δεν το κάνει αυτό, τότε αφήνει περισσότερα περιθώρια καταπάτησης των δικών του δικαιωμάτων, που εκ των πραγμάτων οδηγούνται να καταλήξουν σε συλλογικό, τέλος Παγκόσμιο κατεστημένο. Ας πούμε που ήταν οι ταξιτζήδες παλαιότερα στα διόδια και σήμερα εμφανίστηκαν ! Ο καθένας μάχεται λες και έχει κανένα δικό του αποκλειστικό τσιφλίκι, που δεν αφορά κανέναν άλλον, παρά μέχρι να του κτυπήσει την πόρτα. Πχ. Δεν μπορεί μια μειοψηφία να επιβάλει τα super δημοκρατικά της ένστικτα, ενάντια μιας αντίθετης πλειοψηφίας.
Θα μπορούσε στην Νορβηγία να ισχύει και η επίσημη εκδοχή ! Μια ιδεολογία πιο σκληρά μαχητική, σε μια ήδη πλαδαρή κοινωνία, που μένει στις εντυπώσεις και όχι στις ειλικρινείς εκβαθυμένες αιτιάσεις. Είτε ως ιδεολογία σκέτο, είτε ως ιδεολογία μαζί με εκμετάλλευση, πρωταγωνιστικό ρόλο τον έχει ένας νέος που εύκολα έγινε θύμα του ίδιου του του εαυτού. Όμως το δημοκρατικό του δικαίωμα της δικής του σκέψεως δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό, γι αυτό βρίσκεται και στο στόχαστρο συνεχώς. Αφού η χύμα σκέψη εξυπηρετεί, για να λείπουν στοιχεία, να γίνονται πόλεμοι για την σωτηρία του κόσμου, για τα δικαιώματα του ανθρώπου να κτήζονται φυλακές τύπου Γκουαντάναμο, να γίνονται διάσπαρτοι ατέρμωνοι πόλεμοι κάτι παλαιότερα σαν τις Σταυροφορίες ! Εδώ είμαστε, ήρθαμε να σας φέρουμε το φως το αληθινό , με το έτσι θέλω και αφού σας δίνουμε το φως, μας δίνετε τα πάντα !
Πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ποιών δικαιωμάτων, που αντί να βρουν ομαδικούς τάφους Κοσσοβάρων, βρίσκουν συνεχώς ομαδικούς Σέρβων !
Δώστε μας τα πάντα αφού εμείς σας σώζουμε, άσχετα αν σας σπρώξαμε εμείς στο χείλος της Αβύσσου. Δικαίωμα όμως δεν έχεις να μιλήσεις, αφού προέχει η σωτηρία της χώρας. Και εσύ το χάβεις.
Μάθαμε δηλαδή πως καλλίτερα θα ήταν να περιθωριοποιήσουμε τέτοιες ιδέες, ενάντια σε κούφιες λέξεις. Ο Πόλεμος, η μάχη είναι ο συνεχής αγώνας επανένωσης των πάντων. Όπως υπάρχει εντροπία στο Σύμπαν, θα υπάρξει αναγκαστική εντροπία και στο δικό μας εσωτερικό Ήλιο, ο οποίος είναι σκεπασμένος με διάφορα σκουπίδια, ούτε παιχνίδια για μωρά παιδιά. Έτσι η χτυπημένη και μιασμένη διαφορετικότητα, αντιμετωπίζεται κάτι όπως σαν τον Απόστολο Πέτρο : όχι εγώ δεν ξέρω τίποτα για τον φόνο, πα πα δεν θέλω να έχω σχέση με τον φασίστα. Καθ' ήν στιγμήν τον φασίστα τον έχεις πάνω στο κεφάλι σου, που με βελούδινο γάντι, σου δίνει δυνατούς μπάτσους, αφού σε έμαθε να ξεχνάς τον εαυτό σου και να ακολουθείς αυτόν.
Μια αντιδραστική δύναμη που αντί να εκτιμηθεί, υποβαθμίζεται , παραγκωνίζεται με ανυπολόγιστες προεκτάσεις. Κάτι μας λέει ο IRA γι αυτό. Δεν αντιμετωπίζεται ισάξια, όπως ο κάθε άλλος αντίστοιχος οπαδός. Όμως το σύστημα, αναπτύσσοντας ασφαλιστικές δικλείδες , εξοικονομεί οφέλη από όλες τις απόψεις. Ας πούμε π.χ. Πως ο νέος αυτός που προκάλεσε καταστροφή ομάδας κρούσης, θα δικαστεί, θα μπει για κάποια χρόνια, θα φιλοξενηθεί ως special έγκλειστος, μετά από λίγα χρόνια θα αφεθεί ελεύθερος, μια σαπίλα που φτάνει μέχρι την πιο δύσοσμη τουαλέτα. Ανταλλάγματα, μίζες, μαύρο χρήμα, συνωμοσίες, διαπλοκή, μοιάζει με το όλοι μαζί το κάνουμε.
Χαμένοι στον Λαβύρινθο του Μινώταυρου, χάσαμε την είσοδο, αλλά κατάντησε πιο εύκολα να φτάσουμε στον κερασφόρο Μινώταυρο. Έτσι που τα δεδομένα να μην είναι ευδιάκριτα σε μας, περιλουσμένα με πολύ σάλτσα από διάφορα events (γεγονότα) ! Συνήθως εκ πείρας μας, δεν έχουν και ως αντίκτυπο τα καλλιτερότερα για την κοινωνία, που ποτίζει με το αίμα της, με οποιοδήποτε τρόπο, υπόγειους πολέμους διεκδικήσεων, εκμεταλλεύσεων και υπονομεύσεων
Ένας υπόγειος πόλεμος που δεν αφορά εμάς, αλλά εκείνους. Αλλά οι λαοί πληρώνουν με τις ζωές τους , ξένους πολέμους στους οποίους έχουν εθιστεί !
Όσο η ελευθερία και τα δικαιώματα εκλείπουν, τόσο απολυταρχικά συστήματα αναδύονται μέ αιτία τις ίδιες τις αντιδράσεις της βάσης, που υποκύπτει στο παιχνίδι της δικής της παραπλάνησης, που όμως έχει την κατανοητή της πλευρά.
Ο καιρός της ειρήνης θα μπορούσε να έλθει, αν το επίπεδο της συνειδητότητας ήταν ευρέως υψηλό. Οι ενδείξεις και οι αποδείξεις αποδεικνύουν πως η μάχη είναι εκεί έξω και περιμένει.
ΑΣΠΑΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου