O «Βασιλιάς των Γιόγκι του Θιβέτ», o Λάμα Όλε Νύνταλ ήρθε στην Ελλάδα
και μας μίλησε για την κρίση και το πώς θα την αντιμετωπίσουμε.
Πολλοί που θα δουν το βίντεο μπορεί να απογοητευθούν, αφού οι προτάσεις του, δεν θα τους δίνουν άμεσες λύσεις, όμως αυτά που λέει είναι μια απλή μεγάλη αλήθεια.
Οι παλιοί έλεγαν "ουδέν κακόν αμιγές καλού" και έτσι είναι. Όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τις καταστάσεις στην ζωή του και δη τις αρνητικές με θετικό μάτι, έχει και την δυνατότητα να τις επεξεργαστεί και να ανακαλύψει νέες προοπτικές που μέχρι εκείνη την στιγμή τού ήταν άγνωστες.
Όσο και να συνεχίσει να λέει "μα δεν έχω να φάω" ή "δεν έχω να ζήσω" δεν κάνει τίποτ' άλλο από το να αναπαράγει αυτό που του έχουν επιβάλει. Αντίθετα έχει την δυνατότητα να μετατρέψει τον σκοταδισμό σε φως, προς όφελος του. Μπορεί το όφελος να μην είναι απαραίτητα υλικό, αλλά σίγουρα έχει σχέση με το να κάνει πράγματα που δεν είχε κάνει μέχρι σήμερα λόγω έλλειψης χρόνου, να συνειδητοποιήσει εν ηρεμία τα τεκταινόμενα, να ανοίξει τους πνευματικούς του ορίζοντες, να πλησιάσει την ιστορία και μέσα από αυτήν να διαπιστώσει, πως διάφορα πρόσωπα και γεγονότα ρύθμισαν και καθοδήγησαν την ζωή της ανθρωπότητας μέχρι τις μέρες μας. Τότε θα ανακαλύψει την πραγματική τροφή!
Όταν ο εσωτερισμός βρει διεξόδους και κάποιες απαντήσεις σε ερωτηματικά , όταν τα γρανάζια της σκέψης μέσω της γνώσης αρχίζουν και δουλεύουν, είναι γεγονός πως η ενδυνάμωση της προσωπικότητάς μας, μας βοηθά να πλησιάσουμε τον διπλανό μας, να ξεφύγουμε από κλασικά στερεότυπα και οι αποφάσεις μας και οι στόχοι μας να γίνονται πιο ευδιάκριτοι από ό,τι όταν βυθιζόμαστε στην έντεχνη καταθλιπτική καταπιεστική καθημερινότητα, αναλωμένοι στο να βρίσκουμε απλώς στηρίγματα. Εύκολα μετά μπορούμε να βρούμε τους τρόπους πως θα αμυνθούμε και θα εκτοπίσουμε, μαζί με αυτά ή αυτούς που την προξενούν. Μέχρι να γίνει αυτό, εξακολουθούμε να είμαστε παθητικοί παρατηρητές και μάλιστα με μια εύθραυστη κριτική προς κάθε κατεύθυνση.
Όταν ο εσωτερικός κόσμος είναι γαλήνιος, ισορροπημένος, τότε με σύνεση και σωφροσύνη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα του εξωτερικού κόσμου, διαμορφώνοντάς τον ανάλογα.
Το σημαντικό είναι πως όταν κατανοείς μια κατάσταση και τα μειονεκτήματά της, ευκολότερα αποδέχεσαι και ζυγιάζεις αυτό που προτείνουν πιο θαρραλέοι ή αφυπνισμένοι άνθρωποι, αντί να βρίσκεσαι μέσα στην μιζέρια που σου επιβάλλεται χωρίς να γνωρίζεις αν υπάρχουν άλλοι δρόμοι. Το μόνον που βλέπεις μπροστά σου είναι αδιέξοδα, χωρίς πραγματικά να υπάρχουν. Έτσι το λάθος επόμενο βήμα είναι να υποτάσσεσαι αποδεχόμενος πως είσαι ανήμπορος και στο "'εχει ο Θεός". Δεν σας ακούγεται παράξενα, πως τόσοι πολιτικοί έχουν αναφερθεί είτε στο "ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος" λες και δεν είναι μεγάλος για όλους τους ανθρώπους και εχθές μάλιστα άκουσα και τον Σαμαρά να λέει τα ίδια "ο θεός είναι μεγάλος" !!!
Φυσικά ο Θεός είναι μεγάλος, αλλά άμα είμαι εγώ μικρός, τότε δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσω ούτε το τι μου έχει προσφέρει, ούτε να ευγνωμονώ για τα δώρα που μου έχει χαρίσει.
Εκείνος είναι μεγάλος και ζητά να γίνω και εγω (εμείς) μεγάλος με τις ανάλογες δυνατότητες, που έχει χαρίσει σε όλους τους ανθρώπους. Δεν περιμένει ούτε έχει ανάγκη να τον δοξολογώ και να τον προσκυνώ. Έργο περιμένει και το έργο ξεκινά πρώτα από το μέσα μας. Όταν σέβομαι και εκτιμώ αυτό που είμαι, αρκεί να είμαι σε θέση να το αναγνωρίζω, τότε σέβομαι και εκτιμώ αυτόματα και Εκείνον. Αυτός είναι και ο μόνος δρόμος της συνένωσής μας, αυτή είναι η μόνη πραγματική ανταπόδοση.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η κοινωνία μας δεν έχει βρει ακόμα τον κοινό παλμό της, σε μια τόσο ευδιάκριτη αρνητική κατάσταση. Η κριτική μας όταν στηρίζεται σε πεποιθήσεις και σε απλά εμφυτευμένες γνώσεις ή προτροπές, το υπόβαθρο είναι σαθρό και ευάλωτο. Εύκολο να σπάσει, να διαλυθεί, σαν το άγαλμα του ονείρου του Ναβουχοδονόσορα, με τα οστράκινα πέλματα. Στιβαρό από την κεφαλή μέχρι το σώμα και τα πόδια, με συνεχώς μειούμενη την αξία των υλικών, μέχρι τέλος το εύθραυστο οστράκινο υλικό των πελμάτων !!
Η αλήθεια είναι αυτή που μας ενώνει και η γνώση είναι το εργαλείο της. Το σπουδαιότερο, νικάμε την λήθη. Όσο περισσότερο νικάς την λήθη, τόσο ανοίγονται σκουριασμένα πορτόνια της ψυχής και ξεπηδά , αλήθεια σας λέω η συνειδητότητα ή καλλίτερα μέρος αυτής, ανάλογα με το επίπεδο ζωής / διάστασης στην οποία ζούμε.
Το βίντεο το βρήκα στο http://thesecretrealtruth.blogspot.com/ και δείτε τι προτείνει ο Λάμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου