Α : γνωρίζετε την υπόθεση cooper ;; για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν πρόκειται για μία σύμβαση που είχε συναφθεί μεταξύ της χώρας και ενός consortium Αμερικανικών εταιρειών που έληξε το 2010 από εποχής του 1940 !!! Αφορούσε τον στρατηγικό και όχι μόνον πλούτο της χώρας ο οποίος ετίθετο υπό την αιγίδα αυτών των εταιρειών. Με την γνωστοποίηση της υπόθεσης στην κοινή γνώμη από τον συγγραφέα Μπάτση (άσχετα αν δεν είχε πάρει χαμπάρι η πρώτη), είχε ως αποτέλεσμα να τουφεκιστεί μαζί με τον Μπελογιάννη. Άρα το ακόλουθο ερώτημα δεν είναι καθόλου ανεδαφικό. Δεν θα πρέπει με τίποτα να επαναληφθεί ένα τέτοιο φαινόμενο, όσο και αν φωνάζουν κάποιοι να προχωρήσουν σε ενέργειες εξόρυξης είτε στο Ιόνιο είτε στο Αιγαίο, επειδή υπάρχουν συγκεκριμένες ενδιαφερόμενες εταιρείες. Κάποτε πρέπει η Ελλάδα να πάψει να ξεπουλά τον Εθνικό πλούτο της, αντί να τον διαπραγματεύεται σωστά και προς όφελος του Εθνικού συμφέροντος !!!
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 31, 2012
Γράφει η Ανακόντα
“Το Συμβούλιο της Επικρατείας στην γνωμοδότησή του (υπ΄ αριθμ.
2/2012) επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή νομοθεσία αναγνωρίζει ότι τα κράτη
μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ασκούν κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα
επί των πηγών υδρογονανθράκων στην επικράτεια τους, καθώς και ότι για
λόγους εθνικής ασφάλειας τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να
βάζουν περιορισμούς ή να αρνούνται την πρόσβαση στις δραστηριότητες
διερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων σε φορέα που ελέγχεται από
τρίτη χώρα ή υπηκόους τρίτης χώρας.”
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/01/2012_424875
Με απλά λόγια: οι διαγωνισμοί θα πρέπει μεν να γίνονται με διαφανή
κριτήρια για όλους, αλλά το Ελληνικό κράτος ΔΕΝ έχει δικαίωμα να
περιορίσει ή να αρνηθεί την πρόσβαση στους Ελληνικούς υδρογονάνθρακες σε
εταιρία που ελέγχεται από ευρωπαϊκή χώρα η οποία, λ.χ. δεν υποστηρίζει
το δικαίωμα της ανακήρυξης Ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο ή, συγκεκριμένα, στο σύμπλεγμα της Μεγίστης!
Για να προλάβω θεωρίες περί Δικαίου της Θάλασσας ως μέρος του
Κοινοτικού Κεκτημένου, σημειώνω ότι αν δοθεί το δικαίωμα εκμετάλλευσης
υδρογονανθράκων σε μία ευρωπαϊκή εταιρία π.χ. στο Ιόνιο, παύει να
υπάρχει διαπραγματευτικό κίνητρο στη χώρα η οποία ελέγχει αυτή την
εταιρία ώστε να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για να αποδεχθεί το Δίκαιο
της Θάλασσας ως μέρος της διαδικασίας ένταξής της – να μην πιάσω πιο
σοβαρά διαπραγματευτικά επιχειρήματα και πω ακριβώς το αντίθετο…
Περιορισμός ή άρνηση πρόσβασης μπορεί να τεθεί μόνο σε
εταιρία από χώρα ΕΚΤΟΣ Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμα και αν αυτή υποστηρίζει
τις Ελληνικές θέσεις!
Θεωρητικό(;) τυχαίο ερώτημα: το Ελληνικό κράτος έχει δικαίωμα να
περιορίσει ή να αρνηθεί την πρόσβαση σε ευρωπαϊκή εταιρία η οποία
ελέγχεται από π.χ. Τούρκους ή Αιγύπτιους με Βρετανική ή Γερμανική υπηκοότητα;
Έχει λοιπόν γίνει κατανοητό ότι η διαδικασία η οποία έχει
υιοθετηθεί μέχρι σήμερα και ακολουθείται στην πράξη από το Ελληνικό
κράτος ως προς την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων (Ιόνιο & μισή
Κρήτη τώρα, Αιγαίο μέχρι Κύπρο αργότερα) εξυπηρετεί ΑΛΛΑ συμφέροντα και
όχι τα Ελληνικά;
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/01/2012_424875
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου