Λογικό ακούγεται η πρόθεση να ήταν το διαδίκτυο. Από κει και πέρα, αυτό που έχει σημασία, είναι πως χειριζόμαστε και εμείς από πλευράς μας τον συγκεκριμένο χώρο, πάντοτε ενωμένοι. Ίσως να είμαστε μια μικρή αγορά για έναν κολοσσό. Μια ενωτική ακτιβιστική κίνηση όμως, γίνεται παράδειγμα που βρίσκει μιμητές.παντού, εύκολα επεκτάσιμη. Ιδέα εύκολη και έξυπνη υπάρχει στα σκαριά του νου. Αρκεί αληθινή θέληση να υπάρχει. Αν και ο κόσμος του, δεν είναι διαφορετικός από ό,τι και στις κοινωνίες. Θέλει χρόνο πολύ μέχρι να φτάσουν οι άνθρωποι, που έχουν αναλάβει τον έλεγχο της κριτικής, της αντικρουόμενης πληροφορίας, κοινώς του κατασκόπου, να ξεπεράσουν, να αντιληφθούν ολόκληρο το θεμελιώδες βιβλίο, ασφαλισμένοι, κρυμμένοι και σκεπτόμενοι τα χάρτινα που πέφτουν.
Πρέπει να καταλάβουμε πως η τρομοκρατία είναι συστημική, σαν να λέμε 1 + 1 = 2 και να μην υπάρχει περιθώριο αμφισβήτισης. 17ν, ελα, μπες, βγες κλπ, όλα στην ίδια υπηρεσία.
Είχα μία συζήτηση νωρίτερα με φίλη, για θέματα που ενδιαφέρουν όλους μας και ανάμεσα στα τόσα, μου είπε μια ιστορία, που έχει αξία να την μεταφέρω :
αφού μου εξήγησε με λίγα λόγια ποιός ήταν ο πατέρας της, μια μέρα πριν τρία χρόνια, ψάχνοντας κάπου να εργαστεί, πάει στον πατέρα της και του λέει "πατέρα το μόνον που βρίσκω είναι σε εισπρακτική !!". Και εκείνος της απαντά "μην κάνεις αυτό που κατακρίνεις. Όσα χρήματα και να παίρνεις, πρέπει να ξέρεις τον σκοπό της πηγής τους".
Συμπέρασμα, άλλο η εργασία , άλλο η δουλεία .
Δεν έχω περισσότερα να πω. Ας αναλογιστούμε ποιές είναι οι ηθικές μας βάσεις , αν υπάρχουν και σίγουρα μετά θα ξέρουμε ποιά θάναι η επιλογή * Το μπλέ ή κόκκινο χαπάκι .................Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου