Α : με το παρακάτω άρθρο από kapistri τίθεται το παραπάνω θέμα. Όχι μόνον γι αυτόν αλλά για όλους προσθέτω εγώ. Τι βαυκαλίζομαι όμως τώρα. Στο ερώτημα που τίθεται στο κείμενο, η απάντηση είναι : φυσικά υπάρχει τρόπος για όλα. Η Νομική επιστήμη πάει όπου την πας. Το σοβαρότατο πρόβλημα όμως είναι πως δεν υπάρχει ψυχικό κάλος, ανδρεία και ήθος, από πλευράς των εκπροσώπων της τόσο εύπλαστης Νομικής επιστήμης. ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΥΡΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ Ο Πολ Τόμσεν είναι ανεπιθύμητος στη χώρα. Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Εθνους της Κυριακής» δείχνει πως τελευταία τα έργα και ημέρες του υψηλόβαθμου στελέχους του ΔΝΤ διακρίνονται από ισχυρές δόσεις αλαζονείας, ιταμή στάση απέναντι σε υπουργούς και προκλητικές απαιτήσεις. Ο τεχνοκράτης, που έχει τεράστια ευθύνη για τη βύθιση της χώρας σε βαθιά ύφεση, αντί να κάνει την αυτοκριτική του, να ζητήσει συγνώμη από τον ελληνικό λαό και να αλλάξει το μείγμα της πολιτικής, επιτίθεται αλαζονικά, πιέζει εκβιαστικά και απειλεί με αγέρωχο ύφος. Είναι πλέον persona non grata και η κυβέρνηση οφείλει, στο όνομα τουλάχιστον της αξιοπρέπειας, αλλά και της αντίθεσής της στην πολιτική του κ. Τόμσεν και ΣΙΑ, που θα μας οδηγήσει οριστικά στο σπιράλ του θανάτου, να ζητήσει την αντικατάσταση αυτού του αλαζόνα και αποτυχημένου τεχνοκράτη. Αλλά και εμείς ενδεχομένως μπορούμε να αντιδράσουμε νομικά κατά της τρόικας, στο όνομα της αρχής της καταχρηστικότητας (οι νομικοί είναι πιο αρμόδιοι να αποφανθούν αν είναι εφικτό), γιατί ουσιαστικά επιμένουν πεισματικά σε μία πολιτική που απέτυχε, πράγμα που έχουν παραδεχθεί ακόμα και οι Μέρκελ, Ολι Ρεν και διεθνούς φήμης οικονομολόγοι. Οταν στρεφόμαστε κατά της τρόικας δεν σημαίνει πως δίνουμε συγχωροχάρτι στις ελληνικές κυβερνήσεις ούτε στο πολιτικό σύστημα γενικώς, αφού έδειξαν πως είναι ανίκανοι να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες, σημειωτέον, αποδέχονταν στα λόγια. Η λογική του Μαυρογιαλούρου, δυστυχώς, για ακόμα μία φορά θριάμβευσε και οι συντεχνίες νίκησαν, τουλάχιστον στα σημεία. Η κυβέρνηση να ζητήσει την αντικατάσταση του Πολ Τόμσεν

Α : με το παρακάτω άρθρο από kapistri τίθεται το παραπάνω θέμα. Όχι μόνον γι αυτόν αλλά για όλους προσθέτω εγώ. Τι βαυκαλίζομαι όμως τώρα.  Στο ερώτημα που τίθεται στο κείμενο, η απάντηση είναι : φυσικά υπάρχει τρόπος για όλα.  Η Νομική επιστήμη πάει όπου την πας.  Το σοβαρότατο πρόβλημα όμως είναι πως δεν υπάρχει ψυχικό κάλος, ανδρεία και ήθος, από πλευράς των εκπροσώπων της τόσο εύπλαστης Νομικής επιστήμης.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΥΡΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ 

Ο Πολ Τόμσεν είναι ανεπιθύμητος στη χώρα. Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Εθνους της Κυριακής» δείχνει πως τελευταία τα έργα και ημέρες του υψηλόβαθμου στελέχους του ΔΝΤ διακρίνονται από ισχυρές δόσεις αλαζονείας, ιταμή στάση απέναντι σε υπουργούς και προκλητικές απαιτήσεις.

Ο τεχνοκράτης, που έχει τεράστια ευθύνη για τη βύθιση της χώρας σε βαθιά ύφεση, αντί να κάνει την αυτοκριτική του, να ζητήσει συγνώμη από τον ελληνικό λαό και να αλλάξει το μείγμα της πολιτικής, επιτίθεται αλαζονικά, πιέζει εκβιαστικά και απειλεί με αγέρωχο ύφος.

Είναι πλέον persona non grata και η κυβέρνηση οφείλει, στο όνομα τουλάχιστον της αξιοπρέπειας, αλλά και της αντίθεσής της στην πολιτική του κ. Τόμσεν και ΣΙΑ, που θα μας οδηγήσει οριστικά στο σπιράλ του θανάτου, να ζητήσει την αντικατάσταση αυτού του αλαζόνα και αποτυχημένου τεχνοκράτη.

Αλλά και εμείς ενδεχομένως μπορούμε να αντιδράσουμε νομικά κατά της τρόικας, στο όνομα της αρχής της καταχρηστικότητας (οι νομικοί είναι πιο αρμόδιοι να αποφανθούν αν είναι εφικτό), γιατί ουσιαστικά επιμένουν πεισματικά σε μία πολιτική που απέτυχε, πράγμα που έχουν παραδεχθεί ακόμα και οι Μέρκελ, Ολι Ρεν και διεθνούς φήμης οικονομολόγοι.

Οταν στρεφόμαστε κατά της τρόικας δεν σημαίνει πως δίνουμε συγχωροχάρτι στις ελληνικές κυβερνήσεις ούτε στο πολιτικό σύστημα γενικώς, αφού έδειξαν πως είναι ανίκανοι να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες, σημειωτέον, αποδέχονταν στα λόγια. Η λογική του Μαυρογιαλούρου, δυστυχώς, για ακόμα μία φορά θριάμβευσε και οι συντεχνίες νίκησαν, τουλάχιστον στα σημεία.