Ο 2010 ΤΚ7 ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΑΞΕΙΔΙ !

Ο μικρός αδερφός της γης έχει διάμετρο 300 μέτρα (video)

Ένας μικρός διαστημικός βράχος διαμέτρου 300 μέτρων μοιράζεται περίπου την ίδια τροχιά με τη Γη και

προηγείται του πλανήτη στο αιώνιο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο, ανακοίνωσαν αστρονόμοι. Αυτό σημαίνει ότι η Γη είναι ο τέταρτος πλανήτης κοντά στον οποίο ανακαλύπτονται «τρωικά σώματα».

Στην αστρονομία, τρωικά ονομάζονται τα σώματα, συνήθως αστεροειδείς, που κινούνται στην ίδια τροχιά με άλλα, μεγαλύτερα σώματα, χωρίς ποτέ να συγκρούονται μαζί τους.

Αυτό συμβαίνει επειδή τα τρωικά σώματα ισορροπούν στα λεγόμενα «σημεία Λαγκράνζ», όπου οι βαρυτικές δυνάμεις που δέχονται σχεδόν εξουδετερώνουν η μία την άλλη.

Η Γη, επομένως, δεν κινδυνεύει από τον 2010 TK7, όπως βαφτίστηκε ο νέος αστεροειδής. Οι ερευνητές που υπογράφουν την ανακάλυψη στο περιοδικό Nature διαβεβαιώνουν ότι η τροχιά του μικρού βράχου θα παραμείνει σταθερή και ακίνδυνη για τα επόμενα 10.000 χρόνια.

Μέχρι σήμερα, οι αστρονόμοι είχαν ανακαλύψει αρκετά τρωικά σώματα που συνοδεύουν τον Άρη και σχεδόν 5,000 που συνοδεύουν τον Δία (ο δακτύλιος ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία συγκεντρώνει χιλιάδες διαστημικούς βράχους και ονομάζεται Ζώνη των Αστεροειδών).

Η ανακάλυψη τρωικών αντικειμένων κοντά στη Γη είναι πολύ πιο δύσκολη υπόθεση, δεδομένου ότι οι πιθανές τους θέσεις βρίσκονται προς την πλευρά του πλανήτη που έχει μέρα και επομένως κρύβονται από το εκτυφλωτικό φως του Ήλιου.

Όμως ο 2010 TK7 δεν εντοπίστηκε με επίγεια όργανα αλλά με το διαστημικό τηλεσκόπιο Wise (Ευρυγώνιος Υπέρυθρος Εξερευνητής), το οποίο εκτοξεύτηκε το 2009 και μέχρι σήμερα έχει ανακαλύψει 123 αντικείμενα κοντά στη Γη.

Οι πρώτες εκτιμήσεις για την τροχιά του επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια από το γαλλο-καναδικό τηλεσκόπιο στη Χαβάη. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Μάρτιν Κόνορ του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα στον Καναδά.

Ο αστεροειδής βρίσκεται σήμερα σε απόσταση 80 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (κάτι παραπάνω από το μισό της απόστασης Γης-Ήλιου), περιστασιακά όμως πλησιάζει στα 25 εκατομμύρια χλμ.

http://www.blog.gr/ 

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ !

Έτσι συναίνεσαν στις ΗΠΑ τα ξημερώματα για να μην χρεοκοπήσουν. Ευχαρίστησε για τα tweets ο Ομπάμα! (video)

Tη συμφωνία Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών για την αύξηση του ορίου του αμερικανικού χρέους, έπειτα

από πολυήμερες και σκληρές διαπραγματεύσεις, ανακοίνωσε τα ξημερώματα ο πρόεδρος Ομπάμα.

O πρόεδρος των ΗΠΑ κάλεσε τους βουλευτές των δύο πλευρών «να κάνουν το σωστό» και να εγκρίνουν τη προτεινόμενη συμφωνία ώστε να αποτραπεί μία καταστροφική χρεοκοπία. Κι ενώ η έγκριση της συμφωνίας από τη Γερουσία πρέπει να θεωρείται σίγουρη, το ίδιο δεν ισχύει για τη Βουλή των Αντιπροσώπων που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών.

Οι ηγέτες των δύο πλευρών επέλεξαν να συμφωνήσουν στη στρατηγική που θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ελλείμματος και την αποφυγή της στάσης πληρωμών, επιλογή που εάν δεν γινόταν θα έφερνε καταστροφικά αποτελέσματα για τη οικονομία μας», ανακοίνωσε από το Λευκό Οίκο ο Μπαράκ Ομπάμα.

http://www.blog.gr/ 

ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΙΩΝΕΙ.

Μιά μέρα είχα ακούσει στις ειδήσεις, πως όλο και λιγοστεύουν τα χέρια στις φυτείες, με αποτέλεσμα αν συνεχιστεί έτσι, κάποια στιγμή να πάψει η παραγωγή και να υπάρξει έλλειψη της.  Παρ΄ όλα αυτά, νομίζω πως υπάρχει ήδη σοκολάτα μεταλλαγμένη !  Α.

Εφηύραν σοκολάτα που δεν λιώνει!

Όταν ακούμε την λέξη σοκολάτα και παιδί στην ίδια πρόταση η εικόνα που σχηματίζουμε όλοι στο μυαλό μας είναι

 ένα πιτσιρίκι με ένα κομμάτι σοκολάτας στα χέρια, στα ρούχα, στο πρόσωπο, στο καναπέ και λίγο στα μαλλιά αν σε αγκαλιάσει. Κι αν ανατρέξουμε στο παρελθόν θα θυμηθούμε ότι κι εμείς σαν πιτσιρίκια έχουμε πασαλειφτεί και πασαλείψει, κι μαμά από πίσω να φωνάζει πως θα φύγει ο λεκές.

Την λύση σε αυτό το πρόβλημα έρχεται να δώσει ένα εργοστάσιο στην Βόρεια Ιρλανδία που έχει κατοχυρώσει και δίπλωμα ευρεσιτεχνίας φτιάχνοντας μια σοκολάτα που αντέχει ακόμη και σε 45 βαθμούς κελσίου. Η σοκολάτα αυτή αποτελείται από 100% βέλγικη σοκολάτα και είναι κατάλληλη για παιδιά άνω των τεσσάρων ετών.

Ο Paul Jackson, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας που την κατασκεύασε λέει: «Βρήκαμε έναν τρόπο να παράγουμε τη σοκολάτα σε εμπορική κλίμακα και έχουμε κατοχυρώσει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» και συμπληρώνει «δεν υπάρχει στην αγορά άλλη παρόμοια σοκολάτα, ενώ μέχρι στιγμής έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους αγοραστές από τον Καναδά και τη Ρωσία».

http://www.blog.gr/ 

ΛΙΒΥΗ

Διάβαζα λοιπόν πως οι σύμμαχοι έκαναν χειρουργικές επεμβάσεις στα δορυφορικά "πιάτα " του Καντάφι, ώστε να πλήξουν τους πομπούς αναμετάδοσης.   Δηλαδή με "δημοκρατικές διαδικασίες " αν κάποιος χρησιμοποιεί την τεχνολογία αυτών των ίδιων που την εφήυραν και την οποία χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, αλλά στην περίπτωση που δεν τους αρέσει ο χρήστης , την πλήττουν !

Επίσης κρατώ μία επιφύλαξη σε μια είδηση που διάβαζα και η οποία αναφερόταν στην καταστροφή του αρδευτικού ΘΑΥΜΑΤΟΣ της Λιβύης, που τροφοδοτεί το 70% του πληθυσμού με νερό !

Δηλαδή η ανθρωπιστική τους βοήθεια, εκτός των βομβαρδισμών και των αμέτρητων θυμάτων, στοχεύει στο να εξαθλιώσει το μεγαλλίτερο μέρος του πληθυσμού, προξενώντας εντέχνως δυστυχία, λοιμώξεις, λοιμό, σαν να λέμε ύπουλο κτύπημα στην πλάτη.  Αυτό θεωρείτε ηθική και αξιοπιστία ενός άγνωστου πολέμου ;

Πηγή της πληροφορίας http://english.pravda.ru/news/world/23-07-2011/118577-nato_war_crimes-0/

Να χαίρονται τα ψεύτικα τα "λόγια τα μεγάλα "  , να χαίρονται τους παχυλούς τίτλους των οργανισμών τους ΟΗΕ και σια.  

Από την κάθε πλατεία στον πλανήτη μέχρι  τον κάθε βομβαρδισμό τους, ένας είναι ο σκοπός, να δώσουν οι λαοί την αφορμή, να ξεκινήσουν τον πολυπόθητο αρμαγγεδώνα τους, που θα μειώσει πληθυσμούς, θα φέρει καταστροφές και ποιός μετά θα ανοικοδομήσει τις καταστροφές ;  Αυτοί οι ίδιοι που κατηγορούν άλλους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όταν οι ίδιοι είναι οι πρωτεργάτες και τα κεφάλαια τους.  Και είναι τόσο κοντόφθαλμοι, που να νομίζουν πως οι πράξεις τους μένουν κρυφές ή πως οι λαοί δεν αντιλαμβάνονται τι και πως το πράττουν !

Η αλαζονεία τους είναι αυτή που τους πνίξει ! 

Ασπασία 

Μία ερώτηση στον Δήμαρχο της πόλης των Αθηνών.

Θα μπορούσε να είχε το σωστό αντίκτυπο ο καθαρισμός της πλατείας Συντάγματος από τις σκηνές, αφού ο κάθε αγανακτισμένος δεν τις έχει ανάγκη, για την παρουσία εκεί. 

Αλλά θα ήθελα να μου εξηγήσει, γιατί δεν κάνει το ίδιο και για τις σκηνές που βρίσκονται εδώ και 2 χρόνια στα προπύλαια του Παν/μίου στην Πανεπιστημίου και μάλιστα δεν αφορούν καν Ελληνικό θέμα, αλλά άλλων ξένων ομάδων; ;;;;

Τι κάνετε για αυτήν την περίπτωση Κε Καμίνη ;  2 μέτρα και 2 σταθμά ;

Και περιμένετε μέρος των πράξεων σας να γίνουν κατανοητές και αποδεκτές !!!

Δεν νομίζω Κε Καμίνη μου !

Ασπασία

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.

Άρθρο-φωτιά των Financial Times για τα Τυχερά Παιχνίδια!

Άρθρο-φωτιά των Financial Times για τα Τυχερά Παιχνίδια!

Άρθρο - "φωτιά" των Financial Times για την πρακτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος στο θέμα της απελευθέρωσης της αγοράς τυχερών παιχνιδιών.
Με τον εύγλωτο τίτλο,  " Η Ελλάδα αφηφά την Ευρωπαϊκή Ένωση" η ανταποκρίτρια της εφημερίδας Kerin Hope, κάνει λόγο για  ένα νομοσχέδιο που έρχεται σε "ευθεία σύγκρουση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ανταγωνισμού" ενώ παράλληλα εκφράζονται σοβαρές ενστάσεις περί του καθεστώτος διαφάνειας για ένα νομοσχέδιο που ενδέχεται να κρίνει και το σύνολο των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα!
Το 24betgr.com αναδημοσιεύει (στα Αγγλικά) το ρεπορτάζ των Financial Times που θα προκαλέσει αναπόφευκτα αίσθηση:...
Συνέχεια στο http://attikanea.blogspot.com/

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ.

Εξήγησε ποτέ κανείς με ειλικρίνεια , χωρίς αερολογίες και γενικολογίες, τι σήμαιναν τα βήματα και οι αποφάσεις τους ;

Άκουγα σήμερα μία συνέντευξη του Συνταγματολόγου Κασιμάτη, ο οποίος ανέφερε πως τα Διεθνή δικαστήρια αναθεωρούν απόψεις τους, στο κατά πόσον και πότε ένας πολιτικός ηγέτης μπορεί να χαρακτηριστεί ως δυνάστης ενάντια στο λαό του.  Δηλαδή όταν οι οικονομικό-πολιτικές υποβιβάζουν το βιωτικό επίπεδο, θέτοντας την κοινωνία στο χείλος του γκρεμού, αυτό είναι παράνομο και πέρα από κάθε έννοια Διεθνούς δικαίου.  Αυτά για την ενημέρωση !    

Αν δεν θέλετε να μην διαβάσετε όλη την συνέντευξη, τουλάχιστον διαβάστε προς το τέλος την κοκκινισμένη παράγραφο !  

Θα το έλεγα, σε διαφορετικά μήκη κύματος, Λαοί και Κυβερνήσεις.  Α.

 

Κυριακή, 31 Ιουλίου 2011

Συνέντευξη Ευ Βενιζέλου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Στους δημοσιογράφους Δ. Τσιόδρα και Δ. Καδδά
Ερώτηση: Παρά τις αποφάσεις στη σύνοδο κορυφής και τις υπεραισιόδοξες δηλώσεις, από πολλές πλευρές διατυπώνονται
...αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του σχεδίου και το ερώτημα παραμένει: Είναι βιώσιμο το ελληνικό χρέος σε τόσο υψηλό επίπεδο, όταν από μελέτες προκύπτει ότι δημόσιο χρέος μεγέθους άνω του 90% του ΑΕΠ είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο;

Ευ. Βενιζέλος: Εάν αυτό που λέτε αλήθευε, τότε θα είχε πρόβλημα βιωσιμότητας συνολικά η ευρωζώνη, καθώς το δημόσιο χρέος στο σύνολο της ευρωζώνης κινείται κοντά στο επίπεδο του 90% του ΑΕΠ. Η βιωσιμότητα ενός δημοσίου χρέους σχετίζεται με τη μέση διάρκειά του, με το μέσο επιτόκιο και άρα το κόστος εξυπηρέτησης, με τις ετήσιες δανειακές ανάγκες, οι οποίες αποτυπώνονται σε απόλυτους αριθμούς και συνδέονται με τις δυνατότητες που έχει η αγορά να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες αυτές. Και βέβαια σχετίζεται με τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας, δηλαδή με το ρυθμό ανάπτυξης, καθώς δεν πρέπει να μας απασχολεί μόνον ο αριθμητής που κλάσματος που αποτυπώνει το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και ο παρονομαστής, δηλαδή αυτό καθεαυτό το μέγεθος του ΑΕΠ, που εξαρτάται από το ρυθμό ανάπτυξης, την ανταγωνιστικότητα και τις επιδόσεις μιας οικονομίας.
Το πόσο σημαντική ήταν η απόφαση της συνόδου κορυφής δεν εξαρτάται από τις αισιόδοξες δηλώσεις αλλά από την αντίδραση της αγοράς και των ίδιων των οίκων αξιολόγησης, που παρά τους τυπικούς χαρακτηρισμούς για πρώτη φορά εκφράζονται θετικά για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και για τις δυνατότητες να βγει από την περιδίνηση με ένα χρέος το οποίο είναι βιώσιμο.

Ερώτηση: Μπορεί η Ελλάδα, με τόσο βάρος που συνεχίζει να κουβαλάει, να έχει πρωτογενή πλεονάσματα επί σειρά ετών (πράγμα που δεν έχει γίνει ποτέ από καμιά χώρα), προκειμένου να μειώσει το χρέος, ή θα οδηγηθούμε σε ένα νέο «αρνητικό σπιράλ» και σε μακροχρόνια ύφεση που θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο;

Ευ. Βενιζέλος: Η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση, γιατί αλίμονο εάν γίνεται όλη αυτή η προσπάθεια για τη δημοσιονομική εξυγίανση και ταυτόχρονα η Ελλάδα κουβαλάει όχι μόνο το βάρος εξυπηρέτησης του χρέους της αλλά παράγει και μέσα από την πρωτογενή διαχείριση νέα ελλείμματα.

Ερώτηση: Οποιον όρο και αν χρησιμοποιήσουμε, επί της ουσίας η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που έφτασε στη χρεοκοπία.

Ευ. Βενιζέλος: Οχι, η Ελλάδα δεν έφτασε στη χρεοκοπία, θα μπορούσε να οδηγηθεί στη χρεοκοπία αλλά υπήχθη σε ένα πρόγραμμα διάσωσης και ανασυγκρότησης. Αυτό είναι μία θεμελιώδης διαφορά. Από το να απειλούμαι από τη χρεοκοπία μέχρι να βρεθώ σε κατάσταση χρεοκοπίας, η διαφορά είναι τεράστια.

Ερώτηση: Πώς μπορούν να προωθηθούν αλλαγές και να υλοποιηθούν οι πολιτικές που έχετε ψηφίσει, όταν η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας είναι απέναντι;

Ευ. Βενιζέλος: Μα, το ζήτημα είναι να πείσουμε τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας για την ανάγκη να εφαρμοστεί υπό συνθήκες εθνικής ενότητας και κοινωνικής συνοχής ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που έχει αρχή, μέση και τέλος.

Ερώτηση: Ακόμη και με το καλύτερο σενάριο, η Ελλάδα θα ακολουθήσει πολιτική λιτότητας για δεκαετίες. Πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο; Πότε βλέπετε να μπαίνει η χώρα σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης;

Ευ. Βενιζέλος: Δεν θα έλεγα ότι αυτό είναι μία πολιτική «λιτότητας». Είναι μία πολιτική δημοσιονομικής εξυγίανσης και σταθερότητας, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από εξίσου κρίσιμες πολιτικές υποστήριξης της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης η χώρα μας πρέπει να έχει, έστω και δειλά, από του χρόνου. Και αυτό θα επιτευχθεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, μέσα από την εξυγίανση, όχι μόνο της δημοσιονομικής κατάστασης αλλά και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, γιατί η ρευστότητα των τραπεζών είναι αυτή που θα τροφοδοτήσει τη ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας. Ενα βασικό στοιχείο των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου είναι η απόλυτη διασφάλιση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και από πλευράς διοχέτευσης ρευστότητας μέσα από το ευρωσύστημα και από πλευράς κεφαλαιακής επάρκειας, καθώς προβλέπονται 20 δισ. για την κεφαλαιακή ενίσχυση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Οι ελληνικές τράπεζες γίνονται έτσι οι ασφαλέστερες ίσως στην Ευρώπη, αυτό μπορεί να είναι δυσάρεστο για κάποιους μετόχους αλλά είναι πάρα πολύ ευχάριστο για την ελληνική οικονομία, για τους καταθέτες, για τις επιχειρήσεις, για τα νοικοκυριά. Και γι' αυτό έχουμε ήδη ενδείξεις επιστροφής καταθέσεων στις τράπεζες.

Ερώτηση: Εχετε αναγνωρίσει ότι πολλά φορολογικά μέτρα είναι άδικα. Πότε θα αρθούν αυτές οι αδικίες;

Ευ. Βενιζέλος: Πράγματι, λόγω της ταχύτητας και της πίεσης μπορεί να υπάρχουν μέτρα τα οποία είναι στις λεπτομέρειές τους και στο συσχετισμό τους με άλλα μέτρα άδικα, και αυτές οι αδικίες θα αρθούν μέσα από το εθνικό φορολογικό σύστημα, ο διάλογος για το οποίο ξεκινάει αύριο, Δευτέρα. Με στόχο μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου να μπορούμε να εμφανίσουμε ολοκληρωμένο το σχέδιο ενός εθνικού φορολογικού συστήματος απλού, ευανάγνωστου, σταθερού, ισορροπημένου, που να έχει καθαρά αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, να διέπεται από πνεύμα κοινής λογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, ένα εθνικό φορολογικό σύστημα στο οποίο ο καθένας θα βλέπει ότι έχει μια καθαρή θέση και ότι η θέση του αυτή είναι δίκαιη σε σχέση με τους διπλανούς του.

Ερώτηση: Οι συντελεστές του ΦΠΑ θα αλλάξουν; Το 23% για την εστίαση θα ισχύσει από τον Σεπτέμβρη ή θα αλλάξει;

Ευ. Βενιζέλος: Το εθνικό φορολογικό σύστημα θα εξετάσει και το ζήτημα των συντελεστών του ΦΠΑ, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών υποχρεώσεων που έχουμε αναλάβει και εφόσον υπηρετούμε τους ίδιους αριθμητικούς στόχους. Αλλά αυτοί οι αριθμητικοί στόχοι μπορεί να εξυπηρετηθούν με διαφορετικά επιμέρους μέτρα, πάντα σε συνεργασία με τους θεσμικούς μας εταίρους. Εφόσον όμως υπάρχει ένας νόμος, αυτός θα εφαρμοστεί.

Ερώτηση: Η Ε.Ε. προβλέπει και εμπράγματες εγγυήσεις από την πλευρά της Ελλάδας. Τι εγγυήσεις θα είναι αυτές; Αυτό το θέμα δεν ήταν «κόκκινη γραμμή» για τον Γ. Παπανδρέου;

Ευ. Βενιζέλος: Οχι, είναι λάθος αυτό. Δεν προβλέπονται εμπράγματες εγγυήσεις. Προβλέπεται ένα σύστημα χρηματοοικονομικών εγγυήσεων. Η ευρωζώνη, μέσω του EFSF, είναι αυτή που δίνει τις μεγάλες εγγυήσεις και για να γίνει το PSI, το σχήμα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, και για να διασφαλιστεί -εφόσον χρειαστεί- η πλήρης χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών και η κάλυψη της ρευστότητάς τους. Ζήτημα εμπραγμάτων εγγυήσεων δεν ετέθη, ούτε τίθεται.

Ερώτηση: Ο Β. Σόιμπλε δήλωσε καθαρά ότι «υπερχρεωμένες χώρες πρέπει να παραχωρούν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους στις Βρυξέλλες, σε αντάλλαγμα της βοήθειας που δέχονται». Αυτός είναι ο τρόπος τελικά για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης;

Ευ. Βενιζέλος: Δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν πράγματα τα οποία είναι πολύ απλά και σχεδόν αυτονόητα. Η συμμετοχή σε έναν διεθνή οργανισμό, ακόμα κι αν αυτός είναι απλώς ο ΟΗΕ, και πολύ περισσότερο η συμμετοχή σε μία οικονομική και νομισματική ένωση προφανώς και συνεπάγεται περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας των συμμετεχουσών χωρών. Αυτό προβλέπεται ρητά από το άρθρο 28, παρ. 2 και 3 του Συντάγματός μας.

Ερώτηση: Η νέα δανειακή σύμβαση θα συνοδεύεται και από νέο μνημόνιο, με πρόσθετα μέτρα;

Ευ. Βενιζέλος: Δεν έχει διαμορφωθεί κατ' αρχάς μια νέα δανειακή σύμβαση, διότι δεν πρόκειται να ακολουθηθεί το σχήμα του διακρατικού δανείου, όπως έγινε το 2010, καθώς η συμμετοχή του δημόσιου τομέα, δηλαδή η συμμετοχή εν προκειμένω της ευρωζώνης, θα περάσει μέσα από το EFSF. Το δε ΔΝΤ θα μετάσχει με βάση τους δικούς του κανόνες, δηλαδή με αποφάσεις των δικών του καταστατικών οργάνων. Τα μέτρα, άλλωστε, τα οποία περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και τους εφαρμοστικούς νόμους είναι μέτρα που έχουν ληφθεί ενόψει του νέου προγράμματος.
http://www.evenizelos.gr
http://pikri-sokolata.blogspot.com/ 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ;

Την πικρή αλήθεια που κρύβει η κυβέρνηση από τους Ελληνες αναφορικά με την πρόσφατη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το δημόσιο χρέος αποκάλυψε ο διεθνής Τύπος. Με...
εκτενείς αναλύσεις που δημοσιεύονται σε δύο κορυφαία ξένα ειδησεογραφικά δίκτυα, το Reuters και την ηλεκτρονική έκδοση της αμερικανικής εφημερίδας «Wall Street Journal» αποδεικνύουν με αριθμούς ότι, παρά τα λεγόμενα της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των Ευρωπαίων ηγετών, το πακέτο της συμφωνίας των Βρυξελλών αντί να μειώνει το ελληνικό δημόσιο χρέος (δηλαδή το βάρος στην παρούσα και στις επόμενες γενιές των Ελλήνων) το αυξάνει και μάλιστα πολύ! Συγκεκριμένα, ενώ φέτος το δημόσιο χρέος θα διαμορφωνόταν με βάση τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο 156,7% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (το εθνικό μας εισόδημα), λόγω του νέου πακέτου, θα αυξηθεί φέτος στο 164,7% και το 2012 θα εκτοξευτεί στο 179%!

Γιατί γίνεται αυτό; Διότι εν ολίγοις η χαριστική, όπως παρουσιάστηκε από την πανηγυρίζουσα ελληνική κυβέρνηση, συμφωνία των Βρυξελλών δεν είναι τελικά και τόσο χαριστική για τους Ελληνες, αφού θα φορτωθούν με πρόσθετα δανειακά βάρη. Μάλιστα, αυτό θα γίνει προκειμένου να εξασφαλιστούν οι ξένες τράπεζες που θα δεχτούν να ανταλλάξουν τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν με νέα έως και 30ετή ελληνικά ομόλογα. Ετσι, εκτός από τους τόκους-μαμούθ που θα φορτωθούν οι Ελληνες από την μεγάλη επιμήκυνση του ελληνικού χρέους, θα φορτωθούν και νέα δάνεια.

Ας δούμε με ποιον περίπλοκο τρόπο γίνεται αυτό το φόρτωμα της Ελλάδας με εξτρά χρέος, ενώ υποτίθεται ότι η Ελλάδα ελαφρύνεται. Ο αρθρογράφος της «Wall Street Journal» Τσαρλς Φορέλ περιγράφει πώς αυξάνεται το ελληνικό χρέος.

Η συμφωνία προβλέπει ότι οι ιδιώτες πιστωτές θα ανταλλάξουν, στο πλαίσιο εφαρμογής της συμφωνίας, ελληνικά ομόλογα αξίας 135 δισ. ευρώ με νέα ελληνικά ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας και αξίας περίπου 121,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή το ελληνικό χρέος θα μειωθεί κατά 13,5 δισ. ευρώ, αλλά στο τέλος του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2019. Φέτος, όμως, και τον επόμενο χρόνο το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί, καθώς η συμφωνία των Βρυξελλών προβλέπει και κάτι άλλο. Η Ελλάδα θα πρέπει να εγγυηθεί άμεσα την αποπληρωμή των νέων ελληνικών ομολόγων, «παρκάροντας» χρήματα σε έναν ειδικό λογαριασμό (ομόλογα μηδενικού επιτοκίου και πολύ υψηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης), τα οποία θα δοθούν στους κατόχους των νέων ελληνικών ομολόγων στην περίπτωση που η Ελλάδα βαρέσει κανόνι, δηλαδή δηλώσει αδυναμία να αποπληρώσει τα νέα ομόλογα. Πρόκειται για εγγυήσεις που θα βρεθούν μέσω νέου δανεισμού της Ελλάδας. Συγκεκριμένα η Ελλάδα θα δανειστεί από τον μηχανισμό στήριξης των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης φέτος το ποσό των 18 δισ. ευρώ. Με βάση τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ελληνικό δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί φέτος στο τέλος του 2011 στα 352,6 δισ. ευρώ ή 156,7%. Με την προσθήκη των 18 δισ. ευρώ που θα δανειστεί η Ελλάδα για να δώσει τις εγγυήσεις στις ξένες τράπεζες, το χρέος θα ανέβει φέτος στα 370,6 δισ. ευρώ ή στο 165,7% του ΑΕΠ.

Ο αρθρογράφος του Reuters Χιούγκο Ντίξον προχωρεί ακόμη περισσότερο, εκτιμώντας ότι το 2012 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα αυξηθεί στο 179% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Οπως εξηγεί ο ίδιος, στο ποσό των «εγγυήσεων» που πρέπει να δανειστεί η Ελλάδα θα πρέπει να προστεθεί και ένα ποσό ύψους περίπου 20 δισ. ευρώ που θα δανειστεί η Ελλάδα, προκειμένου να στηρίξει με νέα κεφάλαια τις ελληνικές τράπεζες που θα υποστούν ζημιές από την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων που έχουν με νέα ομόλογα. Με βάση αυτόν τον υπολογισμό τελικά το ελληνικό χρέος εκτοξεύεται στο 179% του ΑΕΠ το 2012.

Ο αρθρογράφος του Reuters τονίζει ότι η ανάλυση για την πορεία του ελληνικού χρέους βρίσκεται σε αντιδιαστολή με όσα είπαν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μάλιστα, αναφέρεται συγκεκριμένα στον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος στη συνέντευξη που έδωσε αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου Κορυφής είπε ότι το χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί κατά 24%. «Προφανώς αγνοούσε το κόστος των εγγυήσεων και της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών» λέει ο αρθρογράφος του Reuters.

Ανεπαρκή θεωρεί τη συμφωνία των Βρυξελλών για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και ο κορυφαίος αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας «Financial Times» Βόλφγκανγκ Μίνχαου. Ο Γερμανός αναλυτής σημειώνει ότι, για να είναι βιώσιμο το ελληνικό χρέος, θα πρέπει να μειωθεί κατά 50%, κάτι που με τη συμφωνία δεν επιτυγχάνεται.
 

http://www.report24.gr  

http://pikri-sokolata.blogspot.com/

Ελληνοαμερικανός καθηγητής έκανε μεγάλη δωρεά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Κυριακή, 31 Ιουλίου 2011

Ελληνοαμερικανός καθηγητής έκανε μεγάλη δωρεά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Ο διαπρεπής Ελληνοαμερικανός Καθηγητής, αριστοτελιστής John P. Anton (Ιωάννης Π. Αντωνόπουλος), δώρισε χιλιάδες σπάνια βιβλία στο Εργαστήριο Πλατωνικών και Αριστοτελικών Μελετών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ο καθηγητής J. P. Anton αναδεικνύεται ο....
μεγαλύτερος ευεργέτης του Εργαστηρίου,
με δεύτερο κατά σειράν τον Αιγυπτιώτη διαπρεπή Ελληνοαμερικανό Καθηγητή Πλάτωνα Ρήγο. "Και στους δύο, καθώς και σ’όλους τους άλλους, μικρούς και μεγάλους, εκφράζεται ακόμη μία φορά δημοσίως η ευγνωμοσύνη μας", αναφέρουν οι υπεύθυνοι του Εργαστηρίου.

http://www.katoci.com/
http://thoureios.blogspot.com/ 

ΟΙ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΗΤΑΝ ΣΤΕΡΙΑ !

Μεγάλης έκτασης άγνωστα αρχαία τεχνικά έργα,βυθισμένα στα νερά του Αιγαίου

 

Πρίν από 20.000 χρόνια περίπου ξεκίνησε το τέλος του τελευταίου παγετώνα. Μέχρι πρίν από 11.000 χρόνια ακόμα γίνονταν εκτεταμένες τεκτονικές ανακατατάξεις και ανύψωση της θαλάσσιας στάθμης, γεγονότα που έχουν μείνει σε θρύλους κι έτσι από στόμα σε στόμα έφτασαν ως τις μέρες μας οι διάφοροι κατακλυσμοί που αναφέρονται στην Μυθολογία πολλών λαών του πλανήτη.

Τα τελευταία 20.000 χρόνια η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει περίπου 130 μέτρα. Τότε, ένα μεγάλο μέρος των Κεντρικών Κυκλάδων ήταν ενωμένο μεταξύ του, δηλαδή τα νησιά Άνδρος, Τήνος, Μύκονος, Σύρος, Πάρος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος ήταν ένα ενιαίο κομμάτι γης, το οποίο άρχισε να χωρίζεται βαθμιαία, όπως ανέβαιναν τα νερά και τα ψηλότερα μέρη και βουνά απομονώθηκαν και έγιναν νησιά.

Μελετώντας το Αιγαίο και γνωρίζοντας τις σχετικές μεταβολές της στάθμης της θάλασσας και του επιπέδου της ακτής μπορεί κανείς να αναζητήσει και να βρεί με επιτυχία, ναυάγια και κατασκευές και να υπολογίσει περίπου πότε κατασκευάστηκαν η βούλιαξαν και ποιό σκοπό, πιθανώς, εξυπηρετούσαν.

Για όλα αυτά μίλησε στην «Ελεύθερη Έρευνα» ο ωκεανογράφος-βιολόγος, επαγγελματίας δύτης και μηχανικός εναλίων έργων με μεταπτυχιακές σπουδές στις ύφαλες τεχνικές κατασκευές, Πέτρος Νικολαΐδης. Κατά την διάρκεια της συνέντευξης μας έδειξε και μας επεξήγησε πολλές φωτογραφίες αρχαίων τεχνικών κατασκευών σκεπασμένων σήμερα από τα νερά του Αιγαίου, από το αρχείο του, τις οποίες έχει λάβει ο ίδιος είτε υποθαλασσίως σε διάστημα πολυετών υποθαλάσσιων ερευνητικών προγραμμάτων και περιηγήσεων, είτε από χαμηλό ύψος πετώντας με ελικόπτερο. Ένα μέρος των πολύ εντυπωσιακών αυτών φωτογραφιών δημοσιεύουμε παρακάτω.

(Copyright Peter Nicolaides / Aegean Institute, qwww.aegeaninstitute.orga, wwww.aegeandiving.grr,wwww.octopuseatrips.comm).

Ο Πέτρος Νικολαΐδης είναι ωκεανογράφος-βιολόγος, επαγγελματίας δύτης και ειδικός μηχανικός εναλίων έργων με μεταπτυχιακές σπουδές στις ύφαλες και παράκτιες κατασκευές. Από τις αρχές του 1970 συνεργάζεται με αποστολές ξένων πανεπιστημίων στο Αιγαίο, στα πεδία θαλάσσιας οικολογίας και υποβρύχιας αρχαιολογίας, ως επίσης και με τον Jacques-Yves Cousteau επάνω στο ερευνητικό πλοίο Calypso, στα ναυάγια του Βρεταννικού και των Αντικυθήρων και σε αποστολή του National Geographic Foundation, κατά την οποία και υπέδειξε άγνωστο μέχρι τότε ναυάγιο ανακαλύππτωντας έτσι το αρχαιότερο γνωστό Κυκλαδικό ναυάγιο της Δοκού (της τρίτης χιλιετίας π.Χ.). Την ίδια εποχή, ασχολήθηκε παράλληλα με ύφαλα τεχνικά έργα, όπως ποντίσεις και προσαιγιαλώσεις αγωγών, καλωδίων, εξέδρες άντλησης πετρελαίων και ναυαγιαιρέσεις. Τα τελευταία δεκατρία χρόνια λειτουργεί στην Πάρο Σχολή Θαλάσσιας Οικολογίας και Περιβαλλοντικής Αγωγής για μαθητές, φοιτητές και ερασιτέχνες δύτες. Πρόσφατα, τηλεοπτικές παραγωγές της Γερμανικής τηλεόρασης (ZDF, ΑRTE, ARD, και Spiegel TV) αλλά και της ΝΕΤ (σειρά Αιγαίο, νυν και αεί) παρουσίασαν τις δραστηριότητές του στο Αιγαίο. Τον Μάιο του 2009, κλήθηκε και πάλι να συνεργασθεί με το National Geographic και το ΥΠ.ΠΟ. γιά παραγωγή νέας ταινίας γιά το ναυάγιο του Βρεταννικού και κατόπιν και γιά άλλα ναυάγια στο Αιγαίο.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ κ. ΠΕΤΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

«Ε.Ε»: Κύριε Νικολαΐδη, πριν μας δείξετε τις σκεπασμένες σήμερα από τα νερά του Αιγαίου αρχαίες τεχνικές κατασκευές, εξηγείστε μας πώς και πότε υπολογίζετε, ότι καλύφθηκαν από την θάλασσα.

- Πρίν από 20.000 χρόνια άρχισε να λειώνει ο τελευταίος παγετώνας. Το νερό που ήταν παγιδευμένο στους πόλους της Γης απελευθερώνεται και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει.

«Ε.Ε.»: Παγκοσμίως;

- Παγκοσμίως. Κατά τόπους όλα αυτά τα γεγονότα έχουν μείνει σε θρύλους κι έτσι από στόμα σε στόμα έφτασαν ως τις μέρες μας οι διάφοροι κατακλυσμοί της Μυθολογίας. Από 20.000 χρόνια πρίν και μέχρι σήμερα, η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει 130 μέτρα περιπου, οπότε μέγα μέρος των κεντρικών Κυκλάδων ήταν ενωμένο, δηλαδή τα νησιά Άνδρος, Τήνος, Μύκονος, Σύρος, Πάρος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος ήταν ένα ενιαίο κομμάτι γης, το οποίο άρχισε να χωρίζεται σε νησιά, όπως ανέβαινε η στάθμη της θάλασσας.

Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας τα τελευταίες χιλιάδες χρόνια.

«Ε.Ε.»: Αυτά γίνονταν σχετικά αργά ή απότομα;

- Αργά, αλλά και σε ορισμένες περιόδους «πιό γρήγορα», σε εισαγωγικά όμως, δηλαδή π.χ. μιά ανοδος 15 μέτρων σε 500 χρόνια.

«Ε.Ε.»: Βιαίως, εννοώ σε μια - δυό μέρες.

- Όχι, τέτοια δεν έχουν γίνει. Τέτοια πιθανώς γίνονταν σε παλαιότερους γεωλογικούς χρόνους, όταν άνοιγε και έκλεινε το Γιβραλτάρ, αλλά βέβαια ποτέ σε μιά δύο μέρες. Ξέρουμε από γεωλογικά δεδομένα πυρήνων που πήραμε απο τον βυθό στις αρχές του 1970, ότι η Μεσόγειος είχε αδειάσει, ξεραθεί και ξαναγεμίσει σαράντα περίπου φορές. Μιλάμε πρίν από 250-400 εκατομμύρια χρόνια και το γεγονός αυτό έχει να κάνει με την αέναη κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών.

Βλέποντας οικολογικά το θέμα, η Μεσόγειος κι ιδιαίτερα η Ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο είναι η κοιτίδα του Πολιτισμού λόγω του κλίματος, το οποίο ήταν το κατάλληλο και γέννησε πολλούς πολιτισμούς. Βλέπουμε σε αρχαίες παραστάσεις επάνω σε πινάκια (πιάτα) ψάρια, πολλά ψάρια και θαλάσσιους οργανισμούς. Είναι σαν να λέμε σήμερα ένα γεμάτο πιάτο «σούσι», καθότι πολλά τρώγονταν ωμά.

Πρίν από 100.000 χρόνια η θερμοκρασία της Γής ήταν πολύ χαμηλότερη. Όταν μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια άρχισε η θερμοκρασία να ανεβαίνει, άρχισε εντονώτερα και η ανθρώπινη δραστηριότητα. Πάντως παγκοσμίως η έντονα καταγεγραμμένη ανθρώπινη δραστηριότητα άρχισε πριν από περίπου 11.000 χρόνια. Είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά, όπως π.χ., το ότι τώρα βρίσκουμε απολιθώματα από θαλάσσιους οργανισμούς στη Σαχάρα, απολιθώματα νάνων ελεφάντων και ιπποποτάμων στα Δωδεκάνησα, Κρήτη κ.α.

Μελετώντας λοιπόν το Αιγαίο και γνωρίζοντας τα σχετικά ανεβοκατεβάσματα της στάθμης της θάλασσας μπορεί κανείς να ψάξει και να βρεί με αρκετή επιτυχία, ναυάγια και κατασκευές και να καταλάβει περίπου, πότε έγιναν και ίσως, ποιό σκοπό εξυπηρετούσαν.

Αριστερά: Ο Πέτρος Νικολαΐδης εκπαιδεύει ξένους φοιτητές σε προσομοίωση υποβρύχιας αρχαιολογικής οπτικής αποτύπωσης (φωτομωσαϊκό) σε υποτιθέμενο ναυάγιο. Δεξιά: Μέρος του εξοπλισμού για τις υποβρύχιες έρευνες και αποτυπώσεις.

Μυστηριώδεις λαξεύσεις παράκτια της αρχαίας Πρεπεσίνθου και της Πάρου

Το νησί Δεσποτικό, η Αρχαία Πρεπέσινθος, που αναφέρεται από τον Στράβωνα και τον Πλίνιο, κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο και πρίν, ήταν ενωμένο με την Αντίπαρο. Στη βόρεια παραλία, φαίνονται πολύ καθαρά, λαξεύσεις στο υπόστρωμα του βράχου στα ρηχά, οι οποίες «χάνονται» μέσα στη γη και έχουν κατεύθυνση προς τον χώρο Μάνδρα, όπου έχουν βρεθεί εξαιρετικά αρχαιολογικά ευρήματα, που χρονολογούνται από το 1.000 π.Χ.. Αυτές οι λαξεύσεις, στις οποίες είχε αναφερθεί ο αρχαιολόγος Χρ. Τσούντας από τη δεκαετία του 1890 και ο Rubensohn στις αρχές του 20^ου αιώνα αποτελούν έκτοτε άλυτο αρχαιολογικό μυστήριο. Μοιάζουν με αυτές του Δριού και του Βουτάκου, στην νοτιο-ανατολική και νοτιο-δυτική Πάρο, τους γνωστούς, λανθασμένα και ως «νεώσοικους» του Δριού (σ.σ.: νεώσοικος= οίκος της νηός / νεώς, ναύς= πλοίο), είμαι όμως πεπεισμένος, ότι οι λαξεύσεις του Δεσποτικού αλλά και οι άλλες, ούτε ως προς την κατασκευή, ούτε ως προς την κλίση, ούτε την έκταση, τον αριθμό, την τεχνοτροπία, το μήκος, ούτε -κυρίως- ως προς τη φορά τους σε σχέση με την ακτογραμμή, έχουν καμμία σχέση με νεώσοικους.

Διαβρωμένα υπολείμματα αρχαίων τεχνικών έργων στη Νότια Πάρο, σκεπασμένων σήμερα από τα νερά της θάλασσας. Το μηκος τους ξεπερνά τα 300 μέτρα!

Μοιάζουν σε εμένα περισσότερο με οδηγούς/ράγιες, για την ελεγχόμενη κύλιση βαρέων αντικειμένων, δηλαδή, τοποθετούνται μέσα φάλαγγες, («κατρακύλια» που λέμε σήμερα στα καρνάγια) και με τη βοήθεια ζωϊκού λιπαντικού (άλειμμα) στα τοιχώματα, γιά να γλυστράει ο φάλαγγας, τοποθετούμε επάνω μιά παλέττα, που φέρει ένα μεγάλο όγκο μαρμάρου 10-15 τόνων, όπως αυτούς που βλέπουμε στα εγκαταλελειμμένα ημίεργα στα λατομεία, στο Μαράθι της Πάρου. Εκτιμώ, πως είναι πολύ απίθανο να είχαν δαπανήσει κυριολεκτικά χιλιάδες εργατώρες να κατασκευάσουν αυτά τα έργα σε δυό τρείς θέσεις γύρω από την Πάρο και στην Πρεπέσινθο, χωρίς αυτό να είχε σχέση με μεγάλη οικονομική δραστηριότητα της εποχής τους: το μάρμαρο. Εξετάζοντάς το ως ειδικευμένος μηχανικός παρακτίων και εναλίων έργων αλλά και ως πρακτικός άνθρωπος της θάλασσας με πείρα 40 ετών, για εμένα είναι ένας πολύ ευφυής κι ασφαλής τρόπος μεταφόρτωσης μαρμάρου σε πλοία ή και σχεδίες. Εκτιμώ, ότι χρονολογικά, πρέπει να βρισκόμαστε γύρω στο 700 π.Χ., όταν η μεταλλουργία βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο και έτσι γίνεται εφικτή η εξόρυξη μεγάλων τεμαχίων μαρμάρου και ξεκινά η εξαγωγή με έντονους ρυθμούς. Η χρονολόγηση αυτή συνάδει και με την σχετική θέση των λαξεύσεων αυτών με την επιφάνεια της θάλασσας τότε.

Παρατηρώ, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, για τις κατασκευές, που βρίσκονται στην ξηρά, τα αυλάκια έχουν κι επίχρισμα από μέσα, γιατί όταν έχεις κάτι βαρύ να μεταφέρεις θέλεις να είναι λεία η επιφάνεια, να μην σκαλώνει ο φάλαγγας, ώστε να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη πορεία του αντικειμένου από και προς το πλοίο με ταχύτητα και ακρίβεια. Εκεί χρησιμοποιούσαν και χοιρινό λίπος γιά λίπανση, το άλειμμα που βρίσκουμε ακόμα και σήμερα σε εφαρμογες στα νησιά και με το ίδιο όνομα που απανταται και σε περιγραφές του Ομήρου!

«Ε.Ε»: Πότε χρονολογείτε τις αύλακες αυτές;

- Από υπολογισμούς, που έχω κάνει του σημερινού επιπέδου της θάλασσας και του επιπέδου του 1.000 π.Χ., τις τοποθετώ κάπου εκεί, στην Εποχή δηλαδή του Σιδήρου. Για να λαξεύσει κανείς τις τεράστιες αυτές αύλακες σίγουρα χρειάζεται σίδηρος, οπότε υπολογίζουμε μετά το 1.000 π.Χ. προς το 800, το 700 ίσως. Αυτό το 700 π.Χ. συμπίπτει και με την εποχή, όπου υπήρχε πολύ υψηλή γνώση στην μεταλλουργία. Και αρχίζει η εξαγωγή Παριανού λυχνίτη συστηματικά. Τα κράματα χάλυβα τότε ήσαν απίστευτα σκληρά, που ακόμα και σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθούν. Συναινούν όλα τα στοιχεία, ότι αυτά πρέπει να έχουν αρχίσει να γίνονται τότε, που υπήρξε η ανάπτυξη του χάλυβα και μπόρεσαν να λαξεύσουν τέτοιες κατασκευές με σχετική ευκολία. Είναι και η στάθμη της θάλασσας, που μας βοηθά στην χρονολόγηση, τα μισά αυλάκια είναι μέσα και τα μισά έξω. Πιστεύω πως επέλεγαν το κατάλληλο αυλάκι ώστε το καθισμένο πλοίο να σηκωθεί σε λίγες μέρες με την παλίρροια μετα την φόρτωση. Τα παράλληλα προς την ακτή αυλάκια έχουν όλα και μία ελαφρά κλίση προς τα βαθειά.

Για παράδειγμα από την κλασσική εποχή μέχρι σήμερα η διαφορά της στάθμης της θάλασσας είναι 2,5 με 3,5 μέτρα. Αυτή η διαφορά του ενός μέτρου οφείλεται, στο ότι δεν είναι μόνο η στάθμη της θάλασσας, που ανεβαίνει. Συγχρόνως πρέπει να συνυπολογίσουμε, ότι βρισκόμαστε σε ένα πολύ ενεργό γεωλογικό χώρο, όπου γίνονται πολλές αναμοχλεύσεις και ανακατατάξεις λιθοσφαιρικών πλακών από κάτω, άλλα νησιά σηκώνονται από τη μιά μεριά, αλλά βυθίζονται από την άλλη (π.χ. Κρήτη).

Η ύπαρξη λοιπόν αυτών στη βόρεια ακτή του Δεσποτικού, είναι για εμένα ένα πρόσθετο, πολύ ενισχυτικό στοιχείο της άποψής μου, ότι αυτά χρησιμοποιούνταν για την ελεγχόμενη μεταφόρτωση μαρμάρου. Το Δεσποτικό δεν έχει μάρμαρο και όλος ο μεγάλος αρχαίος ναός εκεί είναι κατασκευασμένος από Παριανό μάρμαρο. Δεν υπάρχουν ίχνη κανενός άλλου λιμενικού έργου στην Πρεπέσινθο-Δεσποτικό, το οποίο έστω να μας δίνει κάποια στοιχεία γιά το πώς μετέφεραν και ανέβασαν τόσους όγκους μαρμάρου στην Μάνδρα Δεσποτικού.

Άγνωστες αρχαίες κατασκευές στη θάλασσα της Πάρου φωτογραφημένες από ελικόπτερο

(αποκλειστικά δικαιώματα Πέτρου Νικολαϊδη και Ινστιτούτου Αιγαίου).

Στη φωτογραφία φαίνονται άψογα ευθείες κατασκευές φτιαγμένες με μεγάλη επιμέλεια. Τέτοια έργα έχουν βρεθεί σε τρείς περιοχές γύρω από την Πάρο. Αυτό σημαίνει πως ό,τι καιρό και να είχε, πάντοτε θα υπήρχε ετοιμοπαράδοτο μάρμαρο στην παραλία. Οι Ρωμαίοι εξόρυσαν πάρα πολύ μάρμαρο από την Πάρο. Γινόταν κυριολεκτικά ένας «χαμός» εξόρυξης και μεταφοράς.

«Ε.Ε.»: Αντίστοιχες κατασκευές δεν πρέπει να υπήρχαν και στη στεριά, για την μεταφορά των αντικειμένων;

- Βεβαίως,αλλά για μερικούς λόγους κυρίως, έχουν εξαφανισθεί. Είτε έχουν αποδομηθεί και χρησιμοποιηθεί ως δομικά υλικά σε μεταγενέστερες κατασκευές, είτε σκεπάστηκαν από προσχώσεις με την παρόδο του χρόνου. Αλλά τέτοιες αυλακώσεις βλέπουμε και στην δυτική είσοδο του Παρθενώνα. Βέβαια, στην ξηρά, μην ξεχνάμε, οι μεταφορές γίνονταν εύκολα, κυρίως με την χρήση τροχών.

Το ημικύκλιο που διακρίνεται,πιθανώς να ήταν η ευρύτερη βάση κάποιου αγάλματος ή αναθήματος. Βρίσκεται στα βόρεια της Πάρου,ευτυχώς μακρυά από την παραλία, σε μικρό βάθος.

Το υποθαλάσσιο τείχος Πάρου-Αντιπάρου

Πρίν από 11.000 - 11.500 χρόνια η Πάρος με τη Νάξο ήταν ενωμένες. Το μέγιστο βάθος ανάμεσά τους σήμερα είναι 35 μέτρα. Το εικονιζόμενο στενό μεταξύ Πάρου – Αντιπάρου ήταν ακόμα στεριά πολύ πιό πρόσφατα στο χρόνο, έως 7.200 χρόνια πρίν. Τότε, άρχισε να δημιουργειται ένα παλιρροϊκό, θαλάσσιο «ποταμάκι», όπως στο στενό του Ευρίπου. Έτσι εξηγείται και η πολύ μεγάλη αλιευτική δραστηριότητα στο Σάλιαγκο, χωρίς χρήση αγκιστριών αλλά με την χρήση καμακιών και διβαριών

Οι τέσσερις σταυροί στο κέντρο της παρακάτω φωτογραφίας υποδεικνύουν μιά ξέρα. Το αμέσως από πάνω νησί είναι το Ρεμματονήσι, «νησί Γουλανδρή» και πιό πάνω ο Σάλιαγκος, όπου έχει πιστοποιηθεί μιά από τις αρχαιότερες παρουσίες ανθρώπου στο νότιο Αιγαίο, τουλάχιστον από το 6.400 χρόνια πριν, οπότε υπολογίζεται ότι υπήρχε εκεί μιά σχετικά μεγάλη για εκείνα τα χρόνια αποικία περίπου 300 ανθρώπων, υποστηρίζει ο Colin Renfrew (τώρα Λόρδος), που έκανε τις ανασκαφές εκεί και στο Πυργάκι το 1964 και που τώρα κανει καταπληκτικές ανασκαφές στην Κέρο.

Το στενό ανάμεσα στην Πάρο, δεξιά, και την Αντίπαρο, αριστερά. Οι περιβάλλουσες γραμμές είναι οι ισοβαθείς των 5 μέτρων. Πολύ πρόσφατα στον γεωλογικό χρόνο, 7.200 χρόνια πριν, τα νησιά αυτά ήταν ενωμένα.

Υπάρχει κι ένα τείχος, ολότελα σκεπασμένο από τα νερά, που ενώνει την Πάρο με την Αντίπαρο (Από την Πούντα δεξιά στον παραπάνω χάρτη, μέσω της ξέρας, πάει αριστερά.) Το τείχος είναι σε τέτοιο βάθος, που υπολόγισα, ότι πρέπει να είχε αρχίσει να χτίζεται την εποχή πριν την ακμή του Σάλιαγκου. Δηλαδή, όταν άρχισαν να χάνουν την επαφή με την αντίπερα «όχθη», άρχισαν να τοποθετούν μεγάλες πέτρες στο κατακλυζόμενο στενό και όπως ανέβαινε η στάθμη της θάλασσας, προσέθεταν και άλλες Έτσι δημιουργήθηκε σιγά-σιγά μιά λιθοδομή, ένα τείχος-γέφυρα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Βρήκα και κάποιες ασυνέχειες στο τείχος.

«Ε.Ε.»: Τουτέστιν;

- Όταν ανέσκαψε ο Colin Renfrew το Σάλιαγκo, ενώ βρήκε απίστευτα πολλά κιλά υπολειμμάτων τροφής από τη θάλασσα, δεν βρήκε ούτε ένα αγκίστρι. Βρήκε κόκκαλα από μεγάλους τόννους μήκους 1.5 μ, κόκκαλα από φάλαινα και χιλιάδες όστρακα. Ενώ σε άλλους αρχαίους παραθαλάσσιους οικισμούς (Φτελιά Μυκόνου, Μαρουλάς Κύθνου) έχουν βρεθεί πολλά αγκίστρια διαφόρων ειδών, εδώ, ούτε ένα! Μόνο πολλές αιχμές βελών και δοράτων απο οψιανό λίθο Μήλου.

Το ελαφρά οφιοειδές αρχαίο «τείχος»-γέφυρα, στο μέσο της φωτογραφίας, που ένωνε την Πάρο με την Αντίπαρο, τώρα κάτω από τα νερά του Αιγαίου.Οι περιοχές με πιό σκούρο χρώμα είναι φυκιάδες Ποσειδωνίας. Η φωτογραφία έχει ληφθεί από ελικόπτερο. Το βάθος της θάλασσας εδώ είναι 5,50 - 6 μέτρα. Η διατομή του τείχους είναι σχήματος τραπεζίου. Η στέψη της λιθορριπής αυτής βρίσκεται στα -3 μέτρα. Οι πέτρες κατα μέσο όρο έχουν βάρος, όσο μπορεί να σηκώσει και να κουβαλήσει ένας άνθρωπος, περίπου 25-30 κιλά.

Σκέφτομαι λοιπόν, ότι αυτοί οι άνθρωποι, έποικοι όντες, από όσο γνωρίζουμε, από Καρία και Λυκία (τα κεραμικά τους, εκείνης της εποχής, μοιάζουν πάρα πολύ με αυτά του Σαλιάγκου) και θεωρώ, ότι ψάρευαν με τον ίδιο τρόπο, που ψάρευαν και στα ποτάμια της Καρίας και της Λυκίας, όπως έκαναν και κάνουν οι Σκωτσέζοι στην Σκωτία, ή οι Ινδιάνοι στα ποτάμια της Β. Αμερικής. Φράζουν δηλαδή, μερικώς το ποτάμι με πέτρες αναγκάζοντας έτσι τα ψάρια να περάσουν από μία πολύ στενή δίοδο, όπου είτε τα καμακώνουν, είτε βάζουν κάποιο δίκτυ και τα μαζεύουν. Τι να τα έκαναν τα αγκίστρια λοιπόν; Είχαν φτιάξει τη γέφυρά τους λοιπόν που χρησίμευε και ως διβάρι.

Αιγαίο: κοιτίδα και χωνευτήρι πολλών επάλληλων Πολιτισμών

«Ε.Ε.»: Γιατί οι Κυκλάδες και το Αιγαίο έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη Πολιτισμών;

- Εκτιμώ ότι οι κυριότεροι λόγοι αρχικά, είναι γεωλογικοί και βιολογικοί, δηλαδή περιβαλλοντικός. Μπορείς να αναπτύξεις πολιτισμό και γενικώς να υπάρχει μία συνέχεια εκεί, που έχεις να φάς, να πιείς και να ζήσεις χωρίς σοβαρούς φυσικούς κινδύνους. Φανταστείτε πώς θα ήταν αυτά τα μέρη πρίν μερικές χιλιάδες χρόνια. Σε ένα τέτοιο μέρος μπορείς να αναπτύξεις πολιτισμό, γιατί έχεις κατάλληλες, καλές συνθήκες ζωής, έχεις τροφή, έχεις πρόσβαση σε πρώτες ύλες, όπως οψιανό από Μήλο, μάρμαρο από Πάρο, Νάξο, Τήνο, σμύριδα από Νάξο, μέταλλα από Σίφνο κ.λπ..

Τα νησιά επίσης έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα. Προάγουν μια βιοποικιλότητα, όχι μόνον στα ζώα και στα φυτά, η οποία έχει βέβαια τις ρίζες της στη γεωλογική ποικιλότητα, αλλά προκύπτει και μιά πολιτισμική ποικιλότητα. Από τη στιγμή, που χωρίζονται π.χ. η Νάξος και η Πάρος πριν 10,000 χρόνια, αλλιώς θα φτιάξουν το αγγείο κάποιοι στο ένα νησί, αλλιώς οι άλλοι στο άλλο νησί. Άλλες ιδέες θα αναπτύξει ο ένας, άλλες ο άλλος. Και έτσι παράγεται και πολιτισμική ποικιλότητα, που εξελίσσεται σε πλούτο.

Άγνωστη, σημαντικών διαστάσεων αρχαία κατασκευή, σκεπασμένη σήμερα από την θάλασσα στον Άγιο Νικόλαο, Σπόων Καρπάθου. Στην περιοχή βρίσκεται επίσης αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος δεν έχει τύχει ακόμη, κατάλληλης προσοχής και αξιοποίησης.

Ο κυριότερος όμως, παράγων γέννησης πολιτισμου είναι ο προκύπτων ελεύθερος χρόνος για δημιουργία. Πιστεύω, ότι το Αιγαίο ήταν (και είναι) ένας μοναδικός χώρος γιά την ανάπτυξη του πνεύματος και του φωτός ακριβώς διότι λόγω περιβαλλοντικών συνθηκών είχες εξοικονομήσει τον ελεύθερο χρόνο, ώστε να έχεις και την πολυτέλεια να σκεφθείς, να στοχασθείς. Όταν πρέπει να τρέχεις ως νομάς πίσω από τα κοπάδια και να κρύβεσαι από το λιοντάρι να μην σε φάει και είσαι συνέχεια «στο τρέξιμο», πού να σκεφτείς, πού να γεννήσεις πολιτισμό και ιδέες. Όταν όμως, αρχίζεις κι έχεις ελεύθερο χρόνο, τότε πιά μπορείς να αρχίσεις να κοσμείς ένα χρηστικό πήλινο αντικείμενο με παραστάσεις, να ασχολείσαι και με την φιλοσοφία, τα μαθηματικά, το θέατρο, τη μουσική, την ποίηση, τη λογοτεχνία, την δημοκρατία και άλλες πρωτοποριακές ιδέες.

[ Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους φίλους μου Βασίλη Καμπά και Νίκο Βυριώτη, που πρώτοι εντόπισαν την πρωτοφανή έκταση των λαξεύσεων στα παράκτια ρηχά γύρω από την Πάρο το φθινόπωρο του 2006.

Π. Νικ. ]

Αγγελική Ρέτουλα

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2011/07/blog-post_7711.html#ixzz1ThrL81Kk

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΕΣ ΜΑΣ !

Η διπλή γνώση "Μόνο για την παλιά αλήθεια χρειάζεται κανείς να ξέρει πολλά."

Αναδημοσιεύω εδώ μια ιστορία που διηγήθηκε ο Μπερτ Χέλλινγκερ με τη λήξης ενός σεμιναρίου Οικογενειακής Αναπαράστασης λέγοντας πως πρόκειται για μια ιστορία φιλοσοφίας, όπου οι αντίπαλοι παλεύουν για την αλήθεια και την κατανόηση, όπως άλλοι παλεύουν για τη λύση και τη θεραπεία. Όμως και εδώ δεν μπορεί να υφίσταται αυτός που φαίνεται να κερδίζει χωρίς αυτόν που υποκύπτει. Και συνεχίζει: «Γιατί πως θα μπορούσε κανείς να προσπεράσει την πηγή, ενώ ακόμη πίνει από αυτήν; Εμείς καθώς ακκούμε την ιστορία, δε χρειάζεται να βγάλουμε συμπεράσματα, κι έτσι, απελευθερωμένοι με θαυμαστό τρόπο από τον περιορισμό των αντιθέτων, θα νιώσουμε πράγματα, όσο συνεχίζουμε απλώς να ακούμε. Όταν και πάλι έχουμε επεξεργαστεί ή πράξει και χρειαστεί να αποφασίσουμε, μόνο τότε μας διακατέχουν και πάλι τα αντίθετα.»

Η διπλή γνώση

Ένας μαθητευόμενος ρώτησε ένα σοφό πως υποτάσσεται η μονάδα στο σύνολο και πως η γνώση για τα πολλά από τη γνώση για την πληρότητα ξεχωρίζει.

Ο σοφός είπε:

«Το διασκορπισμένο γίνεται ολόκληρο, όταν βρίσκει το κέντρο του και ενεργεί συγκεντρωμένα. Γιατί μόνο τότε, με το κέντρο, το πολύ γίνεται υπαρκτό και πραγματικό, και ως απλή μας εμφανίζεται η πληρότητα του, σχεδόν σαν λίγη,

Σαν ήρεμη δύναμη προς το κοντινό, που παραμένει χαμηλά

Και κοντά σε αυτό που στηρίζει.

Για να βιώσω την πληρότητα ή να τη μεταδώσω, δε χρειάζεται κάθε τι μοναδικό\να το ξέρω,

Να το λέω,

Να το έχω,

Να το κάνω.

Όποιος στην πόλη θέλει να φτάσει

Διασχίζει μία και μοναδική πύλη.

Όποιος χτυπά μια καμπάνα μια φορά

Κάνει με αυτό τον ήχο πολλές ακόμη να ηχήσουν, κι όποιος κόβει ένα ώριμο μήλο δεν χρειάζεται να εξιχνιάσει την προέλευση του. Το κρατά στο χέρι και το τρώει.»

Ο μαθητευόμενος διαφώνησε, λέγοντας πως όποιος θέλει την αλήθεια θα έπρεπε να ξέρει όλες τις λεπτομέρειες.

Ο σοφός όμως είχε μια αντίρρηση:

«Μόνο για την παλιά αλήθεια χρειάζεται κανείς να ξέρει πολλά. Η αλήθεια που οδηγεί πιο περά, να είναι καινούργια και τολμηρή. Γιατί κρύβει μυστικό το τέλος της, όπως ένας σπόρος το δέντρο. Όποιος ακόμα διστάζει να δράσει, γιατί θέλει να γνωρίζει παραπάνω, απ’ όσα του επιτρέπει το επόμενο βήμα, παραμελεί αυτό που ενεργεί. Παίρνει το νόμισμα για την πραμάτεια και από τα δέντρα κάνει ξύλο.»

Ο μαθητευόμενος νόμισε ότι αυτό μπορούσε να είναι μόνο ένα μέρος της απάντησης και τον παρακάλεσε για λίγο ακόμα. Ο σοφός όμως έγνεψε αρνητικά, γιατί η πληρότητα είναι στην αρχή, όπως ένα βαρέλι γεμάτο με μηλίτη: γλυκό και θολωμένο. Και χρειάζεται ζύμση και αρκετό καιρό για να αποκτήσει διαφάνεια. Όποιος τότε πιεί, αντί μόνο να δοκιμάσει, εύκολα έρχεται σε ζάλη. 

Πηγή «Μονοπάτια της αγάπης» - Ο Bert Helliger μας διδάσκει την Οικογενειακή Αναπαράσταση – εκδ. Αλφάβητο Ζωής – Συστημική Σκέψη και Πράξη

http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/07/blog-post_28.html#ixzz1Thovc7A3