ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Γιώργος Χατζημαρκάκης : μαϊντανός εισαγωγής

22/05/2010

Γ

  του Γιώργου Λακόπουλου

Ανέκαθεν κάθε πολιτική περίοδος είχε και τους μαϊντανούς της. Η διαφορά με τη σημερινή είναι ότι υπάρχουν και μαϊντανοί εισαγωγής, δεν ξέρεις ούτε πού φύτρωσαν, ούτε με τι λιπάσματα καλλιεργήθηκαν. Ένας τέτοιος μαϊντανός πρόκυψε εσχάτως από τη Γερμανία. Σαραντάρης ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων. Φυσικά Γερμανός πολίτης, αλλά με ελληνική καταγωγή- από την Κρήτη εν προκειμένω.

Ο άνθρωπος αρχίζει να γίνεται πολύ ενοχλητικός. Εμφανίζεται με «υφάκι» κάθε τόσο στα μέσα ενημέρωσης, δικάζει, απονέμει ποινές και τις εκτελεί κιόλας. Πότε αποφαίνεται ότι «ο Αλογοσκούφης είναι απατεώνας» και ποτέ «ο Καραμανλής είναι εγκληματίας και πρέπει να πάει φυλακή». Θα είχε την πλάκα του αν η προβολή που έχουν στα ελληνικά ΜΜΕ αυτές οι μπαρούφες, δεν ήταν δείγμα της συλλογικής αυτοταπείνωσης που διανύουμε.

Ο εν λόγω «εισαγγελέας» είναι πολίτης άλλης χώρας με την οποία δεν τα πάμε και πολύ καλά ως Ελλάδα τώρα τελευταία. Το ευρωβουλευτιλίκι δεν αλλάζει αυτή την ιδιότητα. Τι ακριβώς καπνό φουμάρει δεν το ξέρουμε, αλλά ούτε και έχει σημασία- αν και πολλοί τον ενθυμούνται να ενδιαφέρεται για την πορεία γερμανικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα κάποτε. Εν πάση περιπτώσει, τα λόμπι στο ευρωκοινοβούλιο και στην πολιτική δεν είναι τίποτε καινούργιο.

Καινούργιο είναι το θράσος του εν λόγω πολιτευτή το ελληνικό όνομα και την ελληνική καταγωγή. Ίσως και η δική μας αφασία που του επιτρέπει να παριστάνει στα τηλεοπτικά παράθυρα τον δήμιο η έστω το βοηθό δημίου. Η προσβλητική φρασεολογία του, αν δεν απηχεί κάποια συγκεκριμένη αντίληψη για την Ελλάδα, αν δεν είναι προϊόν κομπασμού και ανοησίας, μόνο καθ’ υπαγόρευση μπορεί να νοηθεί.

Ο Αλογοσκούφης και ο Καραμανλής είναι έλληνες πολιτικοί. Πόσο καλοί και πόσο κακοί αποτελεί αρμοδιότητα του ελληνικού λαού και απ’ ότι φαίνεται την έχει ασκήσει στο ακέραιο. Για την πολιτική τους μπορεί φυσικά να έχει λόγο και ο τελευταίος Χατζηαβάτης, με ή χωρίς ελληνική ταυτότητα. Για τις ποινικές ευθύνες τους όμως αρμοδία είναι η ελληνική Δικαιοσύνη, από την οποία δεν υπήρξε καμιά κατηγόρια για τον πρώην Πρωθυπουργό και τον πρώην υπουργό Οικονομίας. Αν υπάρξει, η χώρα έχει νόμους και κανόνες για να τις διεκπεραιώσει. Αν είναι να βάλουμε στη φυλακή και τον Καραμανλή και τον Αλογοσκουφη και οποιονδήποτε, πρέπει να διατυπωθεί κατηγόρια και ότι άλλο προβλέπεται σε ευνομούμενο κράτος. Και το ίδιο φυσικά ισχύέι για οποιονδήποτε Έλληνα πολιτικό. Το δικαίωμα να τον στήνουν στον τοίχο οι ξένοι δεν το έχουμε εκχωρήσει. Είναι δική μας δουλειά. Της Βουλής και της Δικαιοσύνης.

Ο ανεκδιήγητος Γερμανός που αποφαίνεται ότι πρέπει να μπουν στη φυλακή τι ρόλο παίζει σ’ αυτό το έργο; Και πώς δεν βρέθηκε ένας Έλληνας ευρωβουλευτής να του τρίψει στα μούτρα ότι η Ελλάδα παραμένει κυρίαρχο κράτος. Ότι δεν χρειάζεται αλλοδαπούς –ούτε πολυδιαφημισμένους ομογενείς- για να αποδώσει δικαιοσύνη στην επικράτεια της; Ένας γερμανός πολιτικός δεν πάει να είναι γερμανός πολιτικός, με κυβερνητική συμμετοχή του κόμματος τους μάλιστα. Ότι είναι και ευρωβουλευτής δεν αλλάζει τα πράγματα. Γιατί όπως έλεγε ο άγγλος πολιτικός Μπέβρλι Μπάξτερ: «Πολλοί μπορούν να γίνουν μέλη της Βουλής χωρίς να χάσουν την ασημαντότητα τους».
http://www.protagon.gr/