Κυκλοφορώντας στο χθές, στο εδώ και στο Πέραν !!
Αγαπητοί μου αναγνώστες,
ευρισκόμενοι μπλεγμένοι μέσα σε μια χάρτινη πραγματικότητα, που καθορίζει σκέψεις, ψυχολογία και τρόπο ζωής , συνεπικουρούμενα με την ζέση για την ανεύρεση των "πως και γιατί", θέλησα να γράψω δυο αράδες, μα τον θεό Χαμουραμπί, όχι εύκολες.
Όχι γιατί θα εμπλακούν "επιστημονικοί όροι", αλλά ως απώτερα νοήματα.
Αν έχετε διαβάσει τις αναρτήσεις Γιγαλμές και Παράλληλα σύμπαντα, έχετε πάρει μια ιδέα μιας κάποιας προ-ιστορίας, καλά νοθευμένης, παραποιημένης, περιπεπλεγμένης, μέχρι που η προσάραξη όλων μαζί, σε ένα όρος από όπου ξανά ξεκινήσαμε, είναι απόλυτα βολική και σκοταδιστική.
Φανταστικό, αληθινό και ψέμα, περνούν από την σφαίρα της φαντασίας, του μύθου , του λογικού και του παράλογου.
Στην μορφή ζωής που γνωρίζουμε και που κατά την γνώμη μου η αντίληψή της είναι παντελώς λάθος, , η συνεχής αντιπαλότητα όλων αυτών των τάσεων, δεν βοηθά να αποκωδικοποιήσει κάποιος εύκολα τουλάχιστον τα κοινά σημεία.
Ο μεν ολιγότερο γνώστης πραγμάτων, μπερδεύεται ευκολότερα, με αποτέλεσμα να προτιμά ως λύση "το εδώ και τώρα", οι δε επιστήμονες με την σειρά τους, καρφωμένοι στις προσωπικές τους απόψεις, αρέσκονται να κλείνουν προς μια ή άλλη πλευρά, χωρίς τελικά να αποδίδουν τα της επιστήμης τους, στην ανθρωπότητα.
Εφ όσον τα πάντα λαμβάνουν συνεχώς μια διαφορετική μορφή, όπως ας πούμε με την σημερινή γνωστή κατάσταση και τα συμπαρομαρτούντα της, το καλλίτερο που έχει να κάνει κάποιος, είναι να παραμείνει πιστός σε θέσεις κλειδιά, κοινά με τους διάφορους μύθους και δοξασίες.
Στην ανθρωπότητα ποτέ δεν δυνόταν η δυνατότητα μιας σαφούς και ειλικρινούς αφήγησις παλαιοτέρων γεγονότων , ανά εποχή. Ούτε και στην σημερινή .
Με το σκεπτικό, πως αλλάζοντας σημείο παρατήρησις, τα πάντα τροποποιούν την αντίληψη χώρου και χρόνου, το καλλίτερο όλων θα ήταν μια αποστασιοποίηση από τα πάντα, κρατώντας όμως τα καλλίτερα κομμάτια που βοηθούν στην ανεύρεση ενός επόμενου σκαλοπατιού αλήθειας.
Έχοντας το κρατούμενο "την έννοια κατακλυσμός" και συνδυάζοντας τις διάφορες περιγραφές, καταλήγω, πως σίγουρα η ανθρωπότητα πέρασε πολλάκις μέσα από καταλυτικές φυσικές καταστροφικές περιόδους, όσο και κοινωνικές, που άλλαξαν την πορεία του στο συνολικό , αλλά και ατομικό του Είναι.
Τα πάντα ρυθμίζονταν και σερβίρονταν, μέσα από ιερατεία, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προσπαθούσαν να επιβάλλουν το καθένα την δική του άποψη και εκδοχή, ως δεδομένη και μοναδική. Ακόμα και αν λάβουμε σοβαρά υπ' όψιν μας την δική μας Ελληνική θρησκεία, ευκολότερα συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε, μόνον κρατώντας το απόσταγμα των σοφών, το οποίο προσπερνά σημεία, γεγονότα και μυστήρια.
Δηλαδή ακόμα και ο Χριστός, είτε ως μύστης είτε ως Θεάνθρωπος, είτε ως μετενσάρκωση (προσοχή με την έννοια πως πάντα όλοι μας γυρνάμε πίσω ξανά ξανά, μέχρι να βρούμε αυτό που χάθηκε) δεν ήταν τυχαίο, λέγοντας μας "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ". Θεωρώ πως, όπως όντας παρατηρητές μέσα και έξω από κάθε κατεστημένο, όπως ως αντικειμενικοί κριτές ενός εξωγενούς προβλήματος, έχουμε καλλίτερη και πιο ανεξάρτητη αντίληψη, τότε και μόνον τότε αποκτούμε την δυνατότητα να βρούμε την αλήθεια που αναλογεί στον καθένας μας.
Φανταστείτε πως προσπαθείτε να κατανοήσετε την γή , όχι πατώντας την, αλλά ως εξωγήινοι ερευνητές. Είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνετε, πως δεν θα έχετε πια τήν ίδια άποψη .
Η φωτογραφία της δεν είναι απαραίτητα αυτό ακριβώς που δείχνει !! Ποτέ δεν έχουμε υπάρξει εκεί αυτοπροσώπως, αλλά και ούτε πολλές φορές άφησαν τους κοσμοναύτες τους (οι οποίοι προερχόντουσαν από τις ίδιες κλίκες), να αποσαφηνίσουν τα όσα κατανόησαν. Αντίθετα έχουμε περίεργα διαστημικά ατυχήματα !! Υπήρξαν κάποιοι που μίλησαν για κάτι διαφορετικό, αλλά βρέθηκαν να ζουν κρυμμένοι σε περίεργες χώρες. Ο εξωγήϊνος του Οργουελ, παρέμεινε τάχατε μυστικός, για να καλλιεργήσει ελεύθερες φαντασιώσεις και ενδεχομένως να υποστηρίξει αλλώτριες θεωρίες.
Η απλούστευση των πραγμάτων και θεωριών, κορφολογώντας όμως τις κορφές (ό,τι καλλίτερο σε συνδυασμό , με το ό,τι χειρότερο), θα αποτελέσουν τους λιγότερο χειραγωγημένους και καθοδηγημένους όρους και προτροπές, στο σταυροδρόμι μας.
Ο πόθος "που ήμουν και που πάω", γιατί βρέθηκα εδώ και αν βρέθηκα με την θέλησή μου ή μη, έγινε κουμπί, που κάθε καλοθελητής μπορεί να το χειριστεί, όπως εκείνος νομίζει.
Η γνώση έμεινε σε χαμένους παπύρους, καμένες βιβλιοθήκες, κρυμμένα βιβλία σε τάφους και κατακόμβες, σε σκόρπιες ιστοριούλες.
Με άλλα λόγια, πιάνοντας την λέξη "γκοίμ", χαρακτηρισμός ανατολικών θρησκειών, που επηρέασαν τον δυτικό κόσμο και τις δοξασίες του, τα πράγματα πήραν μορφή αχταρμά. Αφού ο επηρεασμός πέρασε στον πυρήνα των δυτικών θρησκευτικών αντιλήψεων, ο Νέος κατακτημένος κόσμος (Ελλάδα, Μάγια, Ίνκας, Κέλτες , Ινδιάνοι κ.α.) , έπρεπε να παραδοθεί στις νεόφερτες αντιλήψεις των κατακτητών. (Σουμέριοι, Ασσύριοι, Αιγύπτιοι με τις ζωομορφές τους, με τα φτερά τους και τις ουρές τους ! που μέσω των κατακτητών άλλαξαν προσωπεία)
Εφ όσον με την εξέλιξη της η ανθρωπότητα ξεπέρασε την άποψη πως είναι αναλώσιμος. βορά των θεών, καθιερώθηκε ο φόβος της τιμωρίας και των καθολικών κανόνων της. Αφήνοντας όμως ίχνη αυτού που αντικατέστησε, για ευνόητους λόγους. Κατά την γνώμη μου, μετατράπηκε σε βορά σκέψης, αντί της ύλης που αντικαταστάθηκε. Πάλι σαν να λέμε δεν άλλαξε τίποτα, παρά ως μορφή κσι τάση.
Προσπαθώντας να αντιληφθώ που γίνεται το λάθος, που κάθε φορά άλλαζε τρόπο αφήγησης και καταληκτικού αποτελέσματος, πχ. πτώση του Αδάμ, μέχρι κατακλυσμούς πάσης φύσεως και αιτιών, κατάλαβα πως κάποιος ή κάποιοι κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να προτιμούν την εδραίωση δοξασιών, πεποιθήσεων και γιατί όχι δεισιδαιμονιών, ώστε το μυστικό αν θέλετε να είναι καλά κρυμμένο από πολύ σκόνη , με πολύ ψέμα και λιγότερη αλήθεια. Με τίποτα δεν ξεχνώ πως δεν είμαι παρά ένας απλός άνθρωπος όπως ο καθένας από εσάς,, αλλά ως λάτρης πάντοτε του ανεξάρτητου και αδέσμευτου, σεβόμενη τα προστατευτικά όρια που άπαντα έχουν, θέλησα να φτάσω σε κάποιο συμπέρασμα και να το αποθέσω εδώ, χωρίς το ζητούμενο κάποιας αναίτιας αξίας. Γιατί η αξία, γεννάται μόνον όταν γεννηθεί κάτι νέο και όχι προ αυτού. Η δε απόδοση της, είναι ανάλογη των αντιλήψεων και των κτιστών πεποιθήσεων. Κανένα όμως γεγονός δεν στηρίζεται σε κάποια υπολογισμένη αξία, αφού η αξία όλων είναι μία και μοναδική (όχι πυραμοειδής, που λάθος έχουμε μάθει ή με τον τρόπο που την έχουμε μάθει). Είναι εφάμιλλη και κυρίαρχη σε όλα τα δεδομένα, βασισμένη στην απλή έννοια της αξίας της ίδιας της ύπαρξής , ανάμεσα σε άλλες.
Αλλιώς, Ποιο το νόημα ύπαρξης ενός Θεού ; Με τι μέταλλο θα την υπολογίσω ; Με τι χαρτούρα θα την αποτιμήσω ;
Σε ποιό ισχυρό γιατί, θα δοθεί μια ισχυρή απάντηση της ύπαρξης Του ; Της ύπαρξής μου ; της ύπαρξης όλων μας ; Οι αρχαίοι έφτασαν στην Ανάγκη. Άρα πέρα από την ανάγκη, δεν υπάρχει παρά η αξία του ΕΙΝΑΙ - ΥΠΑΡΧΩ και μόνον. Δεν θα μπορούσε δηλαδή να αξίζει χωρίς γιατί ; Να έχει απλά την αξία του Είναι ; Του υπάρχειν ; Αν δεν μπορώ να βρω τα γιατί και τα πως, ευκολότερα θα ήταν να τα δεχθώ ως έχουν και όχι πως θα μου άρεσε να είναι, ώστε να απελευθερωθώ ;
Σε ολόκληρη την καταγεγραμμένη ιστορία, η πίστη της καθυπόταξις του ανθρώπινου προσανατολισμού είναι γεγονός. Το ότι οι δικοί μας Σοφοί, είτε γνώριζαν τα μυστήρια ή μέρος αυτών είτε ήταν αγνοί από επηρεασμούς , έκαναν φιλότιμη προσπάθεια να δώσουν γνώση χρήσιμη στον άνθρωπο, για την πορεία του μέλλοντός του. Δεν έχω σκοπό στο παρόν να εκθειάσω κανέναν, αφού έχω σκοπό να παρουσιάσω όσο πιο αντικειμενικά την προσωπική μου άποψη, ατενίζοντας το άγνωστο, που αμφιβάλω τελικά αν είναι στην πραγματικότητα τόσο άγνωστο.
Ο τρόπος είναι πάντα λάθος.
Αν παραδείγματος χάριν, υπήρξε η Λεμουρία ή η Ατλαντίδα προσβάσιμη στον άνθρωπο ή υπερβόρεια Θούλη μη εύκολα προσβάσιμη στον άνθρωπο, κατάλαβα πως λίγη σημασία έχουν στην πραγματικότητα. Αν όλες οι θεωρίες του κόσμου, μπορούν να χωρέσουν στον εγκεφαλικό υπολογιστή, τότε όλα αυτά και άπειρα τόσα, (όσα υφίστανται στον έξω μας κόσμο γραμμένα η διαδεδομένα ), άλλο τόσο υφίστανται εν δυνάμει μέσα μας οι αρχετυπικές έννοιες, στον σκληρό δίσκο της ψυχής μας. Όμως αυτά τα δύο έχουν διαφορετικούς οφθαλμούς.
Αιτία που δεν βρίσκουμε την κατάλληλη γλώσσα για να τα αποκωδικοποιήσουμε.
Απ΄ ότι φαίνεται κατακλυσμοί έγιναν, όπως θα γίνονται πάντα, αλλά ποτέ ως καθολική καταστροφική μορφή. Αν με την ανάπτυξη της τεχνολογίας (που πολλές φορές έφαγε τα μούτρα της και δυστυχώς εις βάρος των αδαών), κατάφερνε ο άνθρωπος να επιφέρει ή να επιτυγχάνει γήινες καταστροφές ή μετατροπές, ελέγχοντας τους σεισμούς, την φωτιά της γης (Ηφαιστος), τα ηλεκτομαγνητικά της πεδία (Τέσλα) , βαρύτητα κλπ, πράγμα που γίνεται μία από τα ίδια και σήμερα, δεν έχουν παρά να μπορούν να βρούν τις ερμηνείες τους για κάθε ταξιδευτή του χρόνου.
Από την στιγμή που ο άνθρωπος γύρισε την πλάτη του σε αυτό που λέγεται φύση και έλαβε θέση αντιπάλου, κατακτητή και μονάρχη, φυσικό ήταν οι κοσμοθεωρίες και οι θρησκοληψίες να λάβουν θέσεις, που θα προάσπιζαν τα νέα δεδομένα. Όμως για να γίνει αυτό, τα πολλά μυαλά έπρεπε να στραφούν αλλού. Λίγοι να είναι αυτοί που θα γνωρίζουν τα δικά τους πεπραγμένα, αποδίδοντάς τα κακώς γενόμενα, σε εξωγενείς παράγοντες, πολλές φορές σε εξωτικές μορφές, διαστημικές διαστάσεις και θεοποιημένες δυνάμεις και διδαχές.
Στην υπόθεση της στοιχειώδους βάσης, πως στην τέταρτη διάσταση όλα τα γνωστά αντιληπτά αλλάζουν εντελώς υπόσταση, πρέπει να αρχίζουν να αλλάζουν και οι δικές μας πεποιθήσεις.
Αν ας πούμε στην τέταρτη διάσταση (για όσους έχουν δει το ντοκιμαντέρ Χρόνος-Κρόνος, αλλά και χολιγουντιανές ταινίες που παίζουν τον ρόλο του Αη Γιάννη του Προδρόμου) , το σίγουρο είναι πως η δυνατότητα της ύλης να είναι διαπεραστική η μία μέσα από την άλλη, τότε δεν υπάρχει σύγκρουση, αλλά πλέξη που εξάγει νέο πλεκτό και ούτω καθ΄εξής.
Κανείς δεν μπορεί να με πείσει, πως στον Σύμπαν, υπάρχουν τρακαρισμένοι πλανήτες αποθηκευμένοι σε ειδικούς χώρους, όπως τα τρακαρισμένα αυτοκίνητα, περιμένοντας κάποιον φαναρτζή να τα σενιάρει για να ξαναβγούν στην κυκλοφορία ! Ούτε μπορεί να με πείσει πως το ισχυρότερο, καταποντίζει το αδυνατότερο. Απλά τα πάντα κινούνται, μέσα σε μια συγκεκριμένη διάταξη και σκοπό. Περιδινίζονται στην Μαύρη Τρύπα , την μήτρα του Σύμπαντος , έλκονται στο ρεύμα της δίνης και σε κατάλληλη στιγμή είτε θα εκτοξευθούν εκ νέου είτε όλα στο Τέλος θα απορροφηθούν , γυρνώντας στην πηγή τους.
Η γέννηση της διαφορετικότητας, του νέου στην παρούσα Κόσμια φάση, είναι θεμελιώδης και ζωογόνα, που υπηρετούν την Ανάγκη της Συμπαντικής λειτουργίας και πορείας.
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και ο άνθρωπος, που ενώ θα έπρεπε να είναι σε μια τελείως διάφορη στάση και θέση στο σύμπαν, έγινε παιχνίδι στους γνώστες της μυστικιστικής πραγματείας και των δυνάμεών της.
Σίγουρα πολλοί να νομίζουν, πως η σημερινή κατάσταση της χώρας μας είναι πιο σημαντική από τέτοιες ιδέες. Δεν θα προσπαθήσω να πείσω κανέναν βέβαια, αλλά έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία. Αν τίποτα τυχαίο (αφού η θεωρία της τύχης, έχει την ίδια κατασταλτική επιρροή όπως η ελπίδα), είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε αυτές τις παραμέτρους, που κάνουν ό,τι είναι δυνατόν να μας κρατούν μακριά από οποιαδήποτε άλλη σκέψη, πέραν αυτής που θέλουν , να σε καθηλώνουν εκεί ακριβώς που θέλουν.
Η άποψη ενός Ανθρώπου Θεού ή γέννημα Θεού, ή μιας εξελικτικής Φυσικής Νομοτελειακής Συμπαντικής διεργασίας με όλες τις ιδιότητες και νόμους της, στον αντίποδα καλλίτερα εξυπηρετεί η ανθρωπότητα να αναλώνεται σε απολυταρχικού τύπου καθοδήγηση, γιατί τότε όχι οι βράχοι του πλανήτη δεν θα φτάνουν, ούτε η κάθε πιθανή υπολειπόμενη καλή διάθεση της μη εκδίκησης, δεν θα είναι αρκετή για να τους σώσει !!
Θα επαναλαμβάνω συνεχώς, πως στο παρελθόν μας, βρίσκεται η λύση μας. Στην διανόηση και ενόραση κατοικεί η λύση μας . Σήμερα η ίδια η ουσία του Σύμπαντος δείχνει τον δρόμο που εμείς αποποιούμαστε, ως μύθους άνευ νοήματος, κομίζοντας τα αποτέλεσματα των δικών μας ενεργειών και απαξιώσεων, ήτοι να μας αφυπνίσει, εφ' όσον όμως είμαστε έτοιμοι και σε θέση να διερευνήσουμε , να ξανά θυμηθούμε το ποιοί είμαστε και που πάμε. Όχι κολλημένοι σε θεωρίες, αλλά σε υπεριδεατούς κόσμους και διαστάσεις. Είναι ευκολότερη η άποψη του μυρμηγκιού ή του γκοίμ, ώστε κανείς να κλείσει τα βιβλία ή τους διαύλους του πνευματικότητας του, παραδομένος στο συναίσθημα του τίποτα δεν υπάρχει ή ότι όλα είναι αναλώσιμα και φθαρτά ή θνητά ή περατά.
Τίποτα δεν είναι αναλώσιμο, τίποτα δεν είναι άχρηστο, αδύναμο ή τροφή κάποιου άλλου, έστω και αν στην παρούσα γνώση μας, η ζωή τρέφεται με ζωή. Οι Εωσφορικές φιδίσιες νουθεσίες, που έχουν στερεωθεί ως Ερινύες στις πρώην καθάριες ενεργειακές μας σκέψεις, μας επιβάλλουν έννοιες της κατανάλωσης και της υποταγής, μιας κοσμοαντίληψης πάνω στις οποίες κτήστηκε το οικοδόμημα των Κοινωνιών, με τερματισμό την πλήρη επιβολή και τον σκοταδισμό τους. Πως αλλιώς θα μπορούσε η κατανάλωση να περάσει ως μέσον διαβίωσης στις κοινωνίες, όταν η ίδια η ζωή δεν έπαιρνε ως θεοσοφική και κοσμογονική θεωρία, την θέση της στην έγκλειστη ανθρώπινη διαχρονική ιστορική κοινωνία ; Πως σήμερα θα διαχειριζόταν την έννοια περιορισμού, ως μέσον ασφάλειας ή ως μόνη λύση , Ή τα περί ισοπεδωτικής ισότητας, όταν η νουθεσία δεν ήταν πως ένας Παράδεισος δεν κατακτιέται από ατίθασα μαυλά, δεν κατακτιέται αν όλοι μας δεν περπατούμε ρακένδυτοι στον δρόμο, στο όνομα τίποτα δεν παίρνουμε μαζί μας (που δεν παίρνουμε μαζί μας, αλλά με άλλη έννοια, αυτής της υπερβολής, της υπεροψίας , της απόλυτης κατοχής). Αν το δάκρυ της θυσίας δεν μετατρεπόταν σε ταπείνωση και υποταγή, με κέρδος τα ουρί του Παραδείσου !
" Όσα εκ των άνω τόσα και εκ των κάτω" , είναι ο θεμέλιος λίθος της σύμπλευσης, συνύπαρξης, συνοδοιπορίας, συνεμπλοκής των κάτω και των άνω. Δεν είναι η Γη κανένας σκουπιδότοπος και εμείς τα σκουπίδια του, σαν τα κακά παιδιά της φυλακής ανακύκλωσης.
Αν παραλληλίσω τον άξονα που συνδέει την υπερβόρεια Θούλη, της μυστικής θερμής πολιτείας του πολικού Βορρά με αυτήν την Ατλάντια Νότιας Θούλης, σε αντιδιαστολή τον Συμπαντικό άξονα που διαπερνά τους πόλους του πλανήτη γη συνεχίζοντας προς τα πάνω και προς τα κάτω, σχηματικά δεν είναι τίποτα άλλο από την πηγή της πνευματικής δύναμης και κλιμάκωσης.
Αν ο χάρακας του άξονα έχει κέντρο κύκλισης το σημείο μηδέν, τότε οι αριθμοί λαμβάνουν πρόσημο + ή -, ανάλογα με την θέση μέτρησης ή αντίληψης.
Από εμάς εξαρτάται το που κατατάσσουμε τον εαυτό μας. Στα γκοίμ, ή στα φωτεινά άστρα οντότητες, που εγκλωβίστηκαν από τις εδώ οντότητες του χώρου και του χρόνου τούτου ;
Αν αυτό γίνει αντιληπτό, πηδώντας τα επίπλαστα γεγονότα της καθημερινής μας ζωής που μας τιθασεύουν, η μετάβαση μας είναι κοντύτερα από ποτέ. Εφ όσον η εκτροπή των πόλων της γης, που σαν ένα άλλο φυσικό φαινόμενο, είναι νομοτελειακά δεδομένο, σε περίπου τακτά χρονικά Συμπαντικά διαστήματα, τότε θα έπρεπε η ανθρωπότητα να είναι ορθά ενημερωμένη για τα φαινόμενα μυστικιστικά ή μη, που την περιμένουν. Αντ ' αυτού όμως παίζουν με τους νόμους της φύσεως και των στοιχείων της, κρατώντας μας απόμακρα με κραχ και υφέσεις και άλλα δεινά, αυτών που προσπαθούν να αποκρύψουν και που ίσως ως θεοί να τολμήσουν !
Όμως αυτός που γεννήθηκε και συνεχίζει να παραμένει στον συγκεκριμένο χώρο και χρόνο με τα συγκεκριμένα συστατικά από τα οποία αποτελείται, δεν προτίθεται ούτε να αλλάξει σπίτι, γιατί πιθανόν δεν μπορεί να ανήκει αλλού προφανώς, αλλά ούτε και ό,τι πέσει μέσα σε αυτό να το αφήσει να φύγει, με οποιοδήποτε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο.
Όπως σε κάθε πρόβλημα, η λύση είναι στο μυαλό του ανθρώπου, έτσι όλες οι λύσεις καταλήγουν εκεί και μόνον εκεί, αφού όμως έχει περάσει από το Εγώ στο Εμείς, στο Πέραν.
Μην τους αφήσουμε να κάνουν αυτό που θέλουν. Ο άνθρωπος οφείλει να ξαναθυμηθεί πως είναι ένας σημαντικός παράγοντας στο Συμπαντικό γίγνεσθαι. Όσο περιμένει ή παραμένει στις υποτιμημένες σκέψεις του, όσο δεν ξεκαθαρίζει τα του οίκου του (Γη, ευατός), το Σύμπαν θα τον τιμωρεί συνεχώς, αφού από αυτόν εξαρτάται το τι θα λάβει πίσω και τι Νέα προοπτική θα Του προσδώσει.
Ασπασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου