Παίρνω το δικαίωμα να αποτανθώ σε σας, λόγω ηλικίας και ως ένα μέλος αυτής της κοινωνίας που κάποτε μεγάλωσε με ιδανικά, ήθος και αξιοπρέπεια. Τα χρόνια του πολέμου και του εμφύλιου σπαραγμού, δεν ήταν πολύ μακριά τότε, οπότε οι συνειδήσεις είχαν πρόσφατη αφύπνιση, τουλάχιστον σε κάποια βασικά σημεία της ζωής. Οφείλω πρώτα να σας πω, πως και εγώ στην ηλικία σας έκανα τα ίδια και χειρότερα.
Σας μιλώ όμως ως μια γυναίκα που κάποτε έκανε την πρώτη επανάσταση στο οικογενειακό της περιβάλλον, σε χρόνια που η γυναίκα δεν είχε την ίδια αντιμετώπιση που έχει σήμερα, για το δικαίωμα της ελεύθερης άποψις και της ατομικής ελευθερίας , άσχετα αν ο πειθαρχημένος πατέρας μου (λόγω Αεροπορίας) ζητούσε απόλυτη υποταγή. Πολύ αργότερα κατανόησα, πως ένας ρόλος πατέρα και μάνας μαζί, είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο επίτευγμα. Ο ρόλος του γονιού-δασκάλου εννόησα πως δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Οι ρόλοι και οι ετικέτες στην ζωή, έχουν υπάρξει καθοριστικές και καταλυτικές στην ανάπτυξη ενός ατόμου, με επέκταση την τοπική κοινωνία. ΄Οταν οι κοινωνίες όμως δεν έχουν συνοχή ανάμεσα στα μέλη, τότε είναι ευάλωτες από οποιοδήποτε εξωγενή και εσωγενή παράγοντα. Το πρόβλημα παιδιά μου είναι, πως ο άνθρωπος για να είναι ικανός να αποτάξει τους ρόλους και τις ετικέτες που του επέβαλαν, χρειάζεται μεγάλη αυτογνωσία. Πολύ προσωπική προσπάθεια και τεράστια κατανάλωση φαιάς ουσίας.
¨Ομως και πάλι ούτε η οικογένεια, ούτε η κοινωνία, ούτε το πανεπιστήμιο, σας βοήθησαν, αφού σας έμαθαν "τι τα σκέφτεσαι αυτά τώρα, μην χαλάς την φαιά ουσία του εγκεφάλου σου ".
Οι καθοδηγητές του πνεύματος μέσω της ανθρώπινης σκέψης, εκμεταλλευόμενοι την Σωκρατική ιδέα " πολίτης του πλανήτη " σας εξαπάτησαν χωρίς να το καταλάβετε. Γιατί για να έχει το δικαίωμα κάποιος να λέει πως είναι πολίτης του πλανήτη, πρέπει να τον έχουν μάθει πρώτα να είναι πολίτης της ίδιας του της χώρας. Να γνωρίζει τα δικαιώματα του και τις δίκαιες υποχρεώσεις του, αλλά και τις υποχρεώσεις της πατρίδας του -κράτους του απέναντί του.
Ένας ενεργός πολίτης, οφείλει να γνωρίζει την ιστορία του και τους λόγους για τους οποίους οι πρόγονοι του, έχυσαν το αίμα τους, αντί να τρέχουν σαν φοβισμένα ελάφια για να σωθούν.
Να ξέρουν αν τους αδίκησαν ή τους επιβράβευσαν εμπράκτως και όχι απλά λεκτικώς " οι Έλληνες πολεμούν σαν Ήρωες " Τσώρτσιλ και μετά από πίσω να του σκάβουν τον λάκκο, επειδή συμφέρει την Διεθνή τρέχουσα κατάσταση, που μόνον σήμερα δυστυχώς κατανόησα τους βαθύτερους λόγους, ρίχνοντας μας στην μεταξύ μας φαγωμάρα !
Μάθαμε να λέμε πως δεν είμαστε κατοχικά παιδιά, όταν οι γονείς μάς έλεγαν "το ψωμί δεν πρέπει να πετιέται", αλλά σήμερα βρεθήκατε αντιμέτωποι στην χειρότερη κατοχική περίοδο που πέρασε ποτέ αυτός ο τόπος. Όταν ο Πάγκαλος είπε πως την Επανάσταση την έκαναν κάποιοι αγράμματοι, ίσως να μην το δεχθήκατε, γιατί δεν σκεφτήκατε, πως έχοντας πράγματι ένα χαρτί ως πασαπόρτι για την οικονομική σας διαβίωση, τελικά δεν είσαστε λιγότερο αμόρφωτοι από τους ήρωές μας.
Τουλάχιστον εκείνοι ήταν άριστα γνώστες των ιδανικών και των αξιών. Γιατί τα είχαν μάθει μέσα από την ίδια τους την ζωή και ας μην είχαν "χαρτί" για να γίνουν δεκτοί στα πλούσια σαλόνια τους. Στην σημερινή αργκό ήταν άνθρωποι "του πεζοδρομίου της ζωής". Το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ των πανεπιστημίων. Οι γονείς όμως με το κατοχικό σύνδρομο, σας τα παρείχαν όλα, άθελά τους σας έδωσαν ακόμα μία και σας έστειλαν πιο βαθιά, στην άγνοια και τον πνευματικό σκοταδισμό. Οπότε τι σκεφτόσασταν εσείς, όταν βγαίνετε για το ψωμί κάποιου πολύπαθου άλλου λαού, αφού κάποιος σας πήρε από το χέρι και σας έβγαλε έξω ;
Η ζωή, αυτό το υπέρογκο αλλά και υπέροχο μεγάλο βιβλίο που καταγράφει τις ζωές όλων μας, με τον τρόπο της , βάζοντας με αλλού από εκεί που όδευα, με βοήθησε να ανακαλύψω την δυνατότητα μου να αμφισβητώ, όχι για να αμφισβητώ, αλλά για αυτό που η ζωή με προέτρεπε να ορώ. Το ποιά ήταν τελικά η ίδια η ζωή, η κοινωνία που ζούσα και ζω, αυτό που λέγεται πατρίδα και το νόημα της, αυτό που λέγεται άνθρωπος με ατομική ελευθερία και προσωπική ανεξάρτητη σκέψη.
Κάποτε στο σχολείο που εσείς δεν γνωρίσατε, βγάζαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο ήρωές μας, ενώ σήμερα κάποιοι που κρατούν το μαχαίρι και το πεπόνι, ξαναγράφουν την ιστορία, όπως συμφέρει στο παρόν. Γιατί παιδιά μου η ιστορία και όχι μόνον, έχει ξαναγραφτεί πολλές φορές κατά το δοκούν ανά εποχή. Στην ανατολή της νέας χιλιετίας, που έβαλε την σφραγίδα της με αίμα αθώων πολιτών του πλανήτη (Δίδυμοι), μπορεί να μην δώσατε σημασία "ως πολίτες του πλανήτη" και τον λόγο για τον οποίο έγινε. Αλλά κατά τα άλλα, αρέσκεστε να θεωρείτε τους εαυτούς σας, πολίτες του πλανήτη. Σας ωθούν να πολεμάτε για ξένα συμφέροντα, αλλά δεν σας έμαθαν ποτέ να πολεμάτε για τα δικά σας. Σας προορίζουν κάποιους από εσάς να δώσετε το αίμα σας, για πολυεθνικούς στρατούς και όργανα καταστολής. Μα αν είναι να χάσετε την ζωή σας, γιατί να μην την χάσετε πρώτα για την πατρίδα σας ; Καταστέλλετε ως βιοποριστικό επάγγελμα τον ίδιο τον λαό σας, καταστέλλετε άλλους λαούς, αντί να μην καταστείλετε πρώτα αυτούς που σας επιβάλλουν παραμορφωμένες έννοιες και δοξασίες ; Αυτοαναιρείται μόνοι σας τον εαυτό σας, χωρίς να το καταλαβαίνετε.
Αν πηγαίνετε να προασπίσετε τα δικαιώματα άλλου λαού, πως και δεν κατανοείτε ότι αυτοί οι ίδιοι που σας καθοδηγούν , καταστρατηγούν την δική σας Δημοκρατία, το δικό σας Σύνταγμα ; με νομικίστικες φόρμουλες, που εσείς σπουδάζετε στα πανεπιστήμια της χώρας ;
Γιατί δεν πολεμήσατε την ώρα που έπρεπε, για το ιερότερο δικαίωμα σας που είναι η ψήφος, αντί να τους αφήσετε να εισάγουν την έννοια της ανούσιας Λευκής, με γνώμονα την κοινωνική αποσυμπίεση και όχι την προσμετρούμενη αξία της και σημασία της ;;
Κι αυτό γιατί, στα πάντα πέρασε ένας οδοστρωτήρας, κάνοντας σας να πιστεύετε πράγματα που δεν έχετε ερευνήσει, που δεν έχετε ρωτήσει, που δεν έχετε φιλτράρει με τον εαυτό σας.
Πως μπορεί κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του πολίτη του πλανήτη, όταν δεν κάνει τον κόπο να μάθει ποιοί είναι οι άλλοι πολίτες αυτού του πλανήτη, την ιστορία τους και τις καταβολάδες τους ;
Μα αφού δεν γνωρίζει σήμερα ο νέος, από που ήλθε και που πάει ! Όταν υποβιβάζει την ίδια την αξία της ως νεολαία, εμφανιζόμενη αναρμόδια, δημοσιοποιώντας άγνοια , για το τι γιορτάζει το χώμα που πατά ;
Όταν το αίμα βράζει, όταν όλα γύρο σου φαίνονται ήσυχα και επιφανειακά ωραία, δεν βλέπεις ότι το φρούτο ήταν και είναι σάπιο από μέσα, τυλιγμένο με ένα πολύ ωραίο σελοφάν απ' έξω, γαρνιρισμένο με ωραίες γενικού περιεχομένου μπουρδολογίες.
Σας έμαθαν να απαξιώνετε την ιστορία σας, χωρίς να λάβετε υπ' όψιν σας πως χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχατε στην χώρα που γνωρίσατε όπως όταν ανοίξατε τα μάτια σας.
Μάθατε από τους γονείς σας, χωρίς εκείνοι να το πολύ καταλαβαίνουν, να μην υπηρετείτε την Ελλάδα και μάλιστα στον Έβρο, αλλά πίσω από το γραφείο κάποιου τάδε υψηλόβαθμου Αξιωματικού !
Σας εμφύτεψαν στα πανεπιστήμια που πήγατε, πως δεν υπάρχει νόημα να πολεμήσετε για κάτι και σιγά μην βγάλετε εσείς το φίδι από την τρύπα και πως όλοι είμαστε ακριβώς το ίδιο και εσείς το χάψατε. Μήπως σήμερα βιαίως καταλάβατε, πώς αλλιώς θα μπορούσαν να συλήσουν την χώρα σας, αν δεν σας είχαν πολτοποιήσει την μόρφωσή σας και κατευθύνει την μορφή των οραμάτων σας ; Η άνεση σας να διαλέξετε άλλες χώρες για μόρφωση και καταξίωση, το βρήκατε σαν εύκολη λύση, αφού δεν είχατε κάποιον δίπλα σας, να σας δώσει τις σωστές κατευθύνσεις και ένα όραμα. Το όραμα σάς έμαθαν να είναι μακριά από τον τόπο σας. Πέσατε εύκολα στο "όπου γη και πατρίς" ως κεφαλαιούχοι ενός συστήματος που σήμερα θέλει να σας πάρει μαζί του, στην άβυσσο που βρίσκεται.
Δεν είναι καιρός για να κατηγορεί κανείς κανέναν. Το να διαπιστώνεις ένα λάθος, δεν σου δίνει μετά το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν, αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό, που δεν απόδειξες το διαφορετικό. Δεν συνέκρινες , το να σου ζητούν να απαρνηθείς την πατρίδα σου, ποιά διαφορά θα είχε από το να απαρνηθείς την οικογένειά σου ; Δεν έψαξες να βρεις τι βρίσκεται από πίσω και γιατί. Από πόσο βάθος χρόνου έρχεται, τι έχει καταφέρει και που το πάει !
Έβγαινες στους δρόμους για να υπερασπιστείς τις αριστερές σου πεποιθήσεις, την έννοια της δημοκρατίας, αλλά σήμερα που σου τις επιβάλλουν τις πρώτες και σου καταλύουν την δεύτερη, αυτοί που εφηύραν τα ιδεολογήματα (δημοκρατία είναι η σαντιγί), δεν σου αρέσει, αλλά και ούτε θέλεις να μαχηθείς γι αυτά. Έπεσες στον λάκκο της ίδιας της ιδεοληψίας σου . Κάνεις καταλήψεις παν/μίων και σχολείων , άνευ ουσίας και αποτελέσματος, γιατί έτσι σε έμαθαν πως γίνονται οι αγώνες. Πχ. Πολυτεχνείο, που εξακολουθείς να πηγαίνεις ακόμα στεφάνι, όταν αυτοί που ήταν τότε μέσα, κάνουν άλλα σήμερα στην απ' έξω. Δεν το βλέπεις ; Τι περισσότερο πρέπει να γίνει για να καταλάβεις, Να δεις το δάσος πέρα απ' το δεντράκι σου !
Αφήστε πίσω σας, ό,τι σας έχουν ποτίσει οι ινστρούχτορες της πολιτικής και του πνευματικού σκοταδισμού και μην γυρίσετε ποτέ ξανά το κεφάλι σας πίσω. Κοιτάξτε μόνον μπροστά, ανοίγοντας τα 114 μάτια σας και ξεριζώστε τίτλους και ετικέτες που σας φόρτωσαν. Φροντίστε να βρείτε αυτές που επιθυμείτε εσείς, την δική σας αλήθεια, οριοθετείστε εσείς την δική σας αξιοπρέπεια. Μην αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας, ως δουλικοί που θέλουν να φύγουν ως επαίτες, πιστεύοντας πως θα βρούν την γη της επαγγελίας, ενώ αυτή ήδη έχει μπει στην σειρά για τον κλίβανο.
Συσπειρωθείτε δίπλα από καθηγητές που το σύστημα τους έβαλε στο περιθώριο. Αναζητείστε διδασκάλους, που έχουν να σας εμφυσήσουν κάτι το διαφορετικό, το πραγματικά Αληθινό, ωραίο και σπουδαίο. Αποφύγετε τους λάγνους ρήτορες, ωσάν Σειρήνες. Μην υποβιβάζετε τους εαυτούς σας σε πρόβατα επί σφαγή, ούτε ο φόβος να σας κατακλύζει την καρδιά σας.
ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ !
Ασπασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου