a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

για ν’ απολαύσουμε τις επιτυχίες των πολιτικών μας, τις «αποκρατικοποιήσεις» – ξεπούλημα της χώρας, την πολιτική τεχνολογία και το δομημένο διάλογο! Ν’ απολαύσουμε τις δράσεις και επιχειρήσεις των επιτυχημένων Γερμανών και Τούρκων στη χώρα των παππούδων μας, το Harvard να μας διδάσκει τη ΝΕΑ ταυτότητα μας και την Ορθή δόξα – πίστη (εμπιστοσύνη), την euroscola… Να συνηθίσουμε στην τόση Δημοκρατία και στον τόσο Πολιτισμό. Θα μείνουμε διότι είναι ανάγκη να καταλάβουμε πόσο άχρηστοι είμαστε, εμείς, ο λαός μας, η χώρα μας, οι εθνικές μας επαναστάσεις, οι αγώνες, οι δάσκαλοι μας, η δικαιοσύνη… γιατί μέσα από τον κάλαθο τον αχρήστων που μας πέταξαν οι πολιτικοί μας της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ με τη διαπλοκή, τη γραφειοκρατία, τα συμφέροντα και την κερδοσκοπία, πρέπει να μάθουμε το ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ και το ΝΕΟ ρόλο μας μέσα σ’ αυτόν!
Η εικόνα από  τα «μαγαζάκια» -περίπτερα  των ξένων χωρών που στήθηκαν για να σκυλέψουν τη ψυχορραγούσα πατρίδα μας και τους συμπατριώτες μας που τρέχουν ν’ αναζητήσουν πληροφορίες για εύρεση εργασίας στις χώρες των «δανειστών-σωτήρων»  δεν ξεκολλά από το μυαλό μου.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAΤους οδηγούν να φύγουν και φεύγουν, αντί να μείνουν και να διώξουν εκείνους που πρέπει να φύγουν, τους επιεικώς  ανίκανους πολιτικούς! Φεύγουν διότι το οφείλουν στα παιδιά τους, στον εαυτό τους, στην οικογένεια τους, γιατί δεν έχουν δουλειά, όμως σκέφτονται όσους αφήνουν πίσω  με τις ίδιες αγωνίες, πρόβλημα επιβίωσης και χωρίς ελπίδα, σκέφτονται ότι οφείλουν στην πατρίδα τους κάτι τις. Σκέφτηκαν άραγε ότι αν όλοι φεύγαμε θα μέναμε χωρίς πατρίδα, διότι πατρίδα άλλο δεν είναι από την ψυχή του λαού της; Αναλογίσθηκαν τη νοσταλγία του Οδυσσέα (αν διάβασαν ποτέ την Οδύσσεια) για την Ιθάκη, να μην υπάρχει τόπος να μιλήσεις τη γλώσσα σου, να βρεις ένα ταπεινό ερημοκλήσι να κάμεις το σταυρό σου, ν’ αγναντέψεις το απέραντο γαλάζιο λουσμένο στο φως, ν’ ακούσεις ένα νησιώτικο και να ‘μπεις στο χορό…; Κι αν όσοι μείνουν καταφέρουν το θαύμα εκείνοι σκέφθηκαν πως θα τους αντικρύσουν, τι θα τους πουν, όταν θελήσουν να επιστρέψουν;

Εμείς θα μείνουμε και θ’ αντέξουμε διότι πριν από εμάς άλλοι άντεξαν σε φυλακές, ανάλογες και πολύ χειρότερες της δικής μας, και αναχαίτισαν την εγκαθίδρυση της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ. Τώρα ήρθε η σειρά μας και το θέμα είναι αν θέλουμε να επιβιώσουμε στην κόλαση απάνθρωπα ή να ζήσουμε στον παράδεισο ανθρώπινα.
Εμείς θα μείνουμε !

για ν’ απολαύσουμε τις επιτυχίες των πολιτικών μας, τις «αποκρατικοποιήσεις» – ξεπούλημα της χώρας, την πολιτική τεχνολογία και το δομημένο διάλογο! Ν’ απολαύσουμε τις δράσεις και επιχειρήσεις των επιτυχημένων Γερμανών και Τούρκων στη χώρα των παππούδων μας, το Harvard να μας διδάσκει τη ΝΕΑ ταυτότητα μας και την Ορθή δόξα – πίστη (εμπιστοσύνη), την euroscola… Να συνηθίσουμε στην τόση Δημοκρατία και στον τόσο Πολιτισμό. Θα μείνουμε διότι είναι ανάγκη να καταλάβουμε πόσο άχρηστοι είμαστε, εμείς, ο λαός μας, η χώρα μας, οι εθνικές μας επαναστάσεις, οι αγώνες, οι δάσκαλοι μας, η δικαιοσύνη… γιατί μέσα από τον κάλαθο τον αχρήστων που μας πέταξαν οι πολιτικοί μας της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ με τη διαπλοκή, τη γραφειοκρατία, τα συμφέροντα και την κερδοσκοπία, πρέπει να μάθουμε το ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ και το ΝΕΟ ρόλο μας μέσα σ’ αυτόν!
Η εικόνα από  τα «μαγαζάκια» -περίπτερα  των ξένων χωρών που στήθηκαν για να σκυλέψουν τη ψυχορραγούσα πατρίδα μας και τους συμπατριώτες μας που τρέχουν ν’ αναζητήσουν πληροφορίες για εύρεση εργασίας στις χώρες των «δανειστών-σωτήρων»  δεν ξεκολλά από το μυαλό μου.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAΤους οδηγούν να φύγουν και φεύγουν, αντί να μείνουν και να διώξουν εκείνους που πρέπει να φύγουν, τους επιεικώς  ανίκανους πολιτικούς! Φεύγουν διότι το οφείλουν στα παιδιά τους, στον εαυτό τους, στην οικογένεια τους, γιατί δεν έχουν δουλειά, όμως σκέφτονται όσους αφήνουν πίσω  με τις ίδιες αγωνίες, πρόβλημα επιβίωσης και χωρίς ελπίδα, σκέφτονται ότι οφείλουν στην πατρίδα τους κάτι τις. Σκέφτηκαν άραγε ότι αν όλοι φεύγαμε θα μέναμε χωρίς πατρίδα, διότι πατρίδα άλλο δεν είναι από την ψυχή του λαού της; Αναλογίσθηκαν τη νοσταλγία του Οδυσσέα (αν διάβασαν ποτέ την Οδύσσεια) για την Ιθάκη, να μην υπάρχει τόπος να μιλήσεις τη γλώσσα σου, να βρεις ένα ταπεινό ερημοκλήσι να κάμεις το σταυρό σου, ν’ αγναντέψεις το απέραντο γαλάζιο λουσμένο στο φως, ν’ ακούσεις ένα νησιώτικο και να ‘μπεις στο χορό…; Κι αν όσοι μείνουν καταφέρουν το θαύμα εκείνοι σκέφθηκαν πως θα τους αντικρύσουν, τι θα τους πουν, όταν θελήσουν να επιστρέψουν;

Εμείς θα μείνουμε και θ’ αντέξουμε διότι πριν από εμάς άλλοι άντεξαν σε φυλακές, ανάλογες και πολύ χειρότερες της δικής μας, και αναχαίτισαν την εγκαθίδρυση της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ. Τώρα ήρθε η σειρά μας και το θέμα είναι αν θέλουμε να επιβιώσουμε στην κόλαση απάνθρωπα ή να ζήσουμε στον παράδεισο ανθρώπινα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου