Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με τον Τhierry Meyssan (Μέρος Α’) O Γάλλος καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής Thierry Meyssan, σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο σερβικό περιοδικό Geopolitika, καταθέτει τις απόψεις του για τα ζητήματα που επηρέασαν και εξακολουθούν να επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις: τα σημαδιακά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, τα δρώμενα στη Συρία και την κατάσταση στα Βαλκάνια, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα. Voltaire Network 16 Δεκεμβρίου 2012 Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους Μέρος Α’ Geopolitika: Κύριε Meyssan, αποκτήσατε διεθνή φήμη όταν δημοσιεύθηκε το βιβλίο σας «Η τρομακτική απάτη», το πρώτο βιβλίο-αποτέλεσμα έρευνας, το οποίο έθεσε υπό αμφισβήτηση την επίσημη εκδοχή των αμερικανικών αρχών σχετικά με την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Το βιβλίο σας είχε παγκόσμια απήχηση. Απαγορεύθηκε το 2002 στις ΗΠΑ, αλλά έχει στην πορεία ενθαρρύνει και άλλους διανοούμενους να εκφράζουν τις όποιες αμφιβολίες τους σχετικά με εκείνα τα τραγικά γεγονότα. Θα μπορούσατε να πείτε εν συντομία στους αναγνώστες μας τι πραγματικά συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου; Τι χτύπησε και τι προκάλεσε την έκρηξη στο κτίριο του Πενταγώνου; Ήταν αεροπλάνο το αντικείμενο που συνετρίβη ή μήπως κάτι άλλο; Τι συνέβη με τα αεροπλάνα που συνετρίβησαν στους «δίδυμους πύργους»; Και τι έγινε με το τρίτο κτίριο δίπλα στους πύργους; Ποιο είναι το βαθύτερο πλαίσιο της επίθεσης εκείνης, η οποία είχε παγκόσμιο αντίκτυπο και άλλαξε τον κόσμο; Thierry Meyssan: Θεωρώ εκπληκτικό το γεγονός ότι ο παγκόσμιος Τύπος δεν έκανε τίποτε άλλο εκτός από το να αναπαραγάγει την επίσημη εκδοχή, αφ 'ενός επειδή ήταν παράλογη, και αφ’ ετέρου, επειδή αδυνατεί να εξηγήσει τα γεγονότα. Την ιδέα ότι ένας φανατικός, με ορμητήριο μια σπηλιά στο Αφγανιστάν, και είκοσι άτομα, οπλισμένα με κοπίδια, θα μπορούσαν να καταστρέψουν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και το Πεντάγωνο προτού προλάβει να αντιδράσει ο ισχυρότερος στρατός στον κόσμο, δεν αξίζει να την επεξεργαστεί κανείς ούτε για σενάριο κόμικ. Και όμως, όσο πιο παράλογη και μακάβρια είναι μια ιστορία, τόσο λιγότερες απορίες γεννώνται και απασχολούν τους δημοσιογράφους των Δυτικών ΜΜΕ. Επιπλέον, η επίσημη εκδοχή δεν δίνει καμιά εξήγηση σχετικά με την σκανδαλώδη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία που παρατηρήθηκε εις βάρος των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις επιθέσεις, ούτε για τη φωτιά στο κτιριακό συγκρότημα δίπλα στον Λευκό Οίκο, ούτε καν για την κατάρρευση του τρίτου πύργου του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Σε κανένα από εκείνα τα γεγονότα δεν γίνεται ούτε η παραμικρή αναφορά στην τελική έκθεση της Προεδρικής Εξεταστικής Επιτροπής. Η ουσία είναι ότι κανείς ποτέ δεν μιλάει για το μόνο σημαντικό πράγμα που συνέβη εκείνη την ημέρα: το γεγονός ότι μετά το χτύπημα κατά του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, ενεργοποιήθηκε παράνομα η συνέχεια του σχεδίου της κυβέρνησης. Υπάρχει μια διαδικασία που προβλέπεται στις ΗΠΑ σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου. Σε περίπτωση εξόντωσης των πολιτικών αρχών, αναλαμβάνει την διακυβέρνηση μια εναλλακτική στρατιωτική κυβέρνηση. Στις 11 Σεπτεμβρίου, στις 10:30 π.μ. περίπου, το σχέδιο αυτό ενεργοποιήθηκε παράνομα, παρ’ όλο που οι πολιτικές αρχές είχαν ακόμα τη δυνατότητα να ασκούν τις αρμοδιότητές τους. Η εξουσία πέρασε στα χέρια των στρατιωτικών, οι οποίοι τελικά την επέστρεψαν στους πολιτικούς γύρω στις 4:30 μ.μ. Κατά τη διάρκεια εκείνης της φάσης, οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων μετακίνησαν όλα σχεδόν τα μέλη του Κογκρέσου και τα μέλη της κυβέρνησης σε πυρηνικά καταφύγια, ώστε να είναι ασφαλή. Υπήρξε, επομένως, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα για λίγες ώρες, όσον ακριβώς χρόνο χρειάζονταν οι πραξικοπηματίες προκειμένου να επιβάλουν την πολιτική γραμμή τους: μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο εσωτερικό της χώρας και τον παγκόσμιο επεκτατισμό, με αυθαίρετες στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό. Δύο μόλις ημέρες αργότερα, στις 13 Σεπτεμβρίου, το νομοσχέδιο «Patriot Act» κατατέθηκε στη Γερουσία. Δεν ήταν νομοσχέδιο, αλλά ένας ογκώδης, αντισυνταγματικός αντιτρομοκρατικός κώδικας που συντάχθηκε μυστικά και σταδιακά, τα προηγούμενα δύο με τρία χρόνια. Στις 15 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος Μπους ενέκρινε το σχέδιο της «διεθνούς αντιτρομοκρατικής ρήτρας», μέσω του οποίου σχεδίου θεσπίστηκε ένα ολοκληρωμένο σύστημα, που προέβλεπε απαγωγές, μυστικές φυλακές, βασανιστήρια και δολοφονίες. Κατά την ίδια συνεδρίαση, εγκρίθηκε ένα σχέδιο για τις διαδοχικές επιθέσεις που θα οργανώνονταν στη συνέχεια, από το Αφγανιστάν μέχρι το Ιράκ, τον Λίβανο, τη Λιβύη, τη Συρία, τη Σομαλία, το Σουδάν και το Ιράν. Σήμερα βλέπουμε ότι το μισό από το πρόγραμμα εκείνο έχει ήδη ολοκληρωθεί. Οι επιθέσεις εκείνες, το πραξικόπημα και τα συνεπακόλουθα εγκλήματα οργανώθηκαν από εκείνο που θα έπρεπε να αποκαλείται "βαθύ κράτος" (με την ίδια έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την μυστική στρατιωτική εξουσία στην Τουρκία ή την Αλγερία). Τα γεγονότα αυτά είχαν σχεδιαστεί από μια πολύ κλειστή ομάδα: τους λεγόμενους «στρωσιανούς», δηλαδή, τους μαθητές του φιλοσόφου Leo Strauss. Πρόκειται για τα ίδια άτομα που κατάφεραν να πείσουν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να αρχίσει εκ νέου την χρηματοδότηση των εξοπλισμών το 1995, και τα ίδια άτομα που οργάνωσαν τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, για παράδειγμα, ότι ο Alija Itzetbegovic είχε ως πολιτικό σύμβουλό του τον Richard Pearle, ως στρατιωτικός σύμβουλό του τον Osama bin-Laden, και ως σύμβουλό του σε θέματα Τύπου τον Bernard-Henri Lévy. Geopolitika: Τόσο το βιβλίο σας εκείνο, όσο και η αντιαμερικανική στάση που έχετε ελεύθερα εκφράσει μέσω του ανεξάρτητου ιστολογίου σας, Voltaire Network, ήταν η πηγή των προβλημάτων που είχατε σε προσωπικό επίπεδο με την κυβέρνηση του πρώην Γάλλου προέδρου, Nicolas Sarkozy. Μπορείτε να μας πείτε κάτι περισσότερο; Πράγματι, στο άρθρο που γράψατε για τον κ. Sarkozy, με τίτλο "Επιχείρηση Sarkozy: πώς η CIA τοποθέτησε έναν πράκτορά της στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας", δημοσιεύσατε ευαίσθητες πληροφορίες που θύμιζαν πολιτικο-αστυνομικό θρίλερ. Thierry Meyssan: Να διευκρινίσω, κατ’ αρχάς, ότι δεν έχω αντιαμερικανικές απόψεις. Αντι-ιμπεριαλιστικές, ναι. Και θεωρώ ότι ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένα θύμα, ανάμεσα στα άλλα θύματα, της πολιτικής ηγεσίας του. Όσον αφορά τον Nicolas Sarkozy, απεκάλυψα ότι είχε ανατραφεί στη Νέα Υόρκη στα εφηβικά του χρόνια, από τον Πρέσβη Frank Wisner (τον Νεώτερο). O Wisner ήταν ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη της CIA, η οποία παρεμπιπτόντως ιδρύθηκε από τον πατέρα του, Frank Wisner (τον Πρεσβύτερο). Επομένως, είναι απολύτως φυσικό η καριέρα του Nicolas Sarkozy να είχε διαμορφωθεί εξ ολοκλήρου από την CIA. Συνεπώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι, αφού γίνει πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον και όχι αυτά των Γάλλων. Εσείς οι Σέρβοι θα είστε εξοικειωμένοι, πιστεύω, με τον Frank Wisner τον Νεώτερο: ήταν ο άνθρωπος ο οποίος, ως ειδικός εκπρόσωπος του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, οργάνωσε τη μονομερή διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Όλες αυτές τις πληροφορίες τις παρουσίασα λεπτομερώς κατά τη διάρκεια εισήγησής μου στο Ευρασιατικό Φόρουμ των Μέσων Ενημέρωσης (Εurasian Media Forum) που οργανώθηκε στο Καζακστάν, όπου και μου ζητήθηκε να αναπτύξω το θέμα σε ένα άρθρο, με σκοπό να παρουσιαστεί στην γνωστή ρωσική τηλεοπτική εκπομπή του Mikhail Leontyev, «Odnako». Τελικά, από μια διαβολική σύμπτωση, το άρθρο μου δημοσιεύθηκε λίγες ημέρες πριν, σε ρωσικό περιοδικό, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γεωργία, όταν ο Sarkozy ήταν στη Μόσχα. Ο τότε Πρωθυπουργός Vladimir Putin έβαλε το περιοδικό στο τραπέζι πριν από την έναρξη της συζήτησης τους. Αυτό προφανώς δεν βελτίωσε τις σχέσεις μου με τον Sarkozy. (Συνεχίζεται) Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους Thierry Meyssan : την 11η Σεπτεμβρίου υπήρξε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα μερικών ωρών, μέχρι να επιστρέψουν την εξουσία στους πολιτικούς.........(που να δείτε τι λέει για τον "φίλο" Σαρκοζύ)

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με τον Τhierry Meyssan (Μέρος Α’)

 
O Γάλλος καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής Thierry Meyssan, σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο σερβικό περιοδικό Geopolitika, καταθέτει τις απόψεις του για τα ζητήματα που επηρέασαν και εξακολουθούν να επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις: τα σημαδιακά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, τα δρώμενα στη Συρία και την κατάσταση στα Βαλκάνια, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα. 

Voltaire Network
16 Δεκεμβρίου 2012
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Μέρος Α’ 

Geopolitika: Κύριε Meyssan, αποκτήσατε διεθνή φήμη όταν δημοσιεύθηκε το βιβλίο σας «Η τρομακτική απάτη», το πρώτο βιβλίο-αποτέλεσμα έρευνας, το οποίο έθεσε υπό αμφισβήτηση την επίσημη εκδοχή των αμερικανικών αρχών σχετικά με την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. 

Το βιβλίο σας είχε παγκόσμια απήχηση. Απαγορεύθηκε το 2002 στις ΗΠΑ, αλλά έχει στην πορεία ενθαρρύνει και άλλους διανοούμενους να εκφράζουν τις όποιες αμφιβολίες τους σχετικά με εκείνα τα τραγικά γεγονότα. 

Θα μπορούσατε να πείτε εν συντομία στους αναγνώστες μας τι πραγματικά συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου; Τι χτύπησε και τι προκάλεσε την έκρηξη στο κτίριο του Πενταγώνου; Ήταν αεροπλάνο το αντικείμενο που συνετρίβη ή μήπως κάτι άλλο; Τι συνέβη με τα αεροπλάνα που συνετρίβησαν στους «δίδυμους πύργους»; Και τι έγινε με το τρίτο κτίριο δίπλα στους πύργους; Ποιο είναι το βαθύτερο πλαίσιο της επίθεσης εκείνης, η οποία είχε παγκόσμιο αντίκτυπο και άλλαξε τον κόσμο; 

Thierry Meyssan: Θεωρώ εκπληκτικό το γεγονός ότι ο παγκόσμιος Τύπος δεν έκανε τίποτε άλλο εκτός από το να αναπαραγάγει την επίσημη εκδοχή, αφ 'ενός επειδή ήταν παράλογη, και αφ’ ετέρου, επειδή αδυνατεί να εξηγήσει τα γεγονότα. 

Την ιδέα ότι ένας φανατικός, με ορμητήριο μια σπηλιά στο Αφγανιστάν, και είκοσι άτομα, οπλισμένα με κοπίδια, θα μπορούσαν να καταστρέψουν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και το Πεντάγωνο προτού προλάβει να αντιδράσει ο ισχυρότερος στρατός στον κόσμο, δεν αξίζει να την επεξεργαστεί κανείς ούτε για σενάριο κόμικ. Και όμως, όσο πιο παράλογη και μακάβρια είναι μια ιστορία, τόσο λιγότερες απορίες γεννώνται και απασχολούν τους δημοσιογράφους των Δυτικών ΜΜΕ. 

Επιπλέον, η επίσημη εκδοχή δεν δίνει καμιά εξήγηση σχετικά με την σκανδαλώδη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία που παρατηρήθηκε εις βάρος των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις επιθέσεις, ούτε για τη φωτιά στο κτιριακό συγκρότημα δίπλα στον Λευκό Οίκο, ούτε καν για την κατάρρευση του τρίτου πύργου του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Σε κανένα από εκείνα τα γεγονότα δεν γίνεται ούτε η παραμικρή αναφορά στην τελική έκθεση της Προεδρικής Εξεταστικής Επιτροπής. 

Η ουσία είναι ότι κανείς ποτέ δεν μιλάει για το μόνο σημαντικό πράγμα που συνέβη εκείνη την ημέρα: το γεγονός ότι μετά το χτύπημα κατά του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, ενεργοποιήθηκε παράνομα η συνέχεια του σχεδίου της κυβέρνησης. Υπάρχει μια διαδικασία που προβλέπεται στις ΗΠΑ σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου. Σε περίπτωση εξόντωσης των πολιτικών αρχών, αναλαμβάνει την διακυβέρνηση μια εναλλακτική στρατιωτική κυβέρνηση. Στις 11 Σεπτεμβρίου, στις 10:30 π.μ. περίπου, το σχέδιο αυτό ενεργοποιήθηκε παράνομα, παρ’ όλο που οι πολιτικές αρχές είχαν ακόμα τη δυνατότητα να ασκούν τις αρμοδιότητές τους. Η εξουσία πέρασε στα χέρια των στρατιωτικών, οι οποίοι τελικά την επέστρεψαν στους πολιτικούς γύρω στις 4:30 μ.μ. Κατά τη διάρκεια εκείνης της φάσης, οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων μετακίνησαν όλα σχεδόν τα μέλη του Κογκρέσου και τα μέλη της κυβέρνησης σε πυρηνικά καταφύγια, ώστε να είναι ασφαλή. Υπήρξε, επομένως, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα για λίγες ώρες, όσον ακριβώς χρόνο χρειάζονταν οι πραξικοπηματίες προκειμένου να επιβάλουν την πολιτική γραμμή τους: μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο εσωτερικό της χώρας και τον παγκόσμιο επεκτατισμό, με αυθαίρετες στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό. 

Δύο μόλις ημέρες αργότερα, στις 13 Σεπτεμβρίου, το νομοσχέδιο «Patriot Act» κατατέθηκε στη Γερουσία. Δεν ήταν νομοσχέδιο, αλλά ένας ογκώδης, αντισυνταγματικός αντιτρομοκρατικός κώδικας που συντάχθηκε μυστικά και σταδιακά, τα προηγούμενα δύο με τρία χρόνια. Στις 15 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος Μπους ενέκρινε το σχέδιο της «διεθνούς αντιτρομοκρατικής ρήτρας», μέσω του οποίου σχεδίου θεσπίστηκε ένα ολοκληρωμένο σύστημα, που προέβλεπε απαγωγές, μυστικές φυλακές, βασανιστήρια και δολοφονίες. Κατά την ίδια συνεδρίαση, εγκρίθηκε ένα σχέδιο για τις διαδοχικές επιθέσεις που θα οργανώνονταν στη συνέχεια, από το Αφγανιστάν μέχρι το Ιράκ, τον Λίβανο, τη Λιβύη, τη Συρία, τη Σομαλία, το Σουδάν και το Ιράν. Σήμερα βλέπουμε ότι το μισό από το πρόγραμμα εκείνο έχει ήδη ολοκληρωθεί. 

Οι επιθέσεις εκείνες, το πραξικόπημα και τα συνεπακόλουθα εγκλήματα οργανώθηκαν από εκείνο που θα έπρεπε να αποκαλείται "βαθύ κράτος" (με την ίδια έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την μυστική στρατιωτική εξουσία στην Τουρκία ή την Αλγερία). Τα γεγονότα αυτά είχαν σχεδιαστεί από μια πολύ κλειστή ομάδα: τους λεγόμενους «στρωσιανούς», δηλαδή, τους μαθητές του φιλοσόφου Leo Strauss. 

Πρόκειται για τα ίδια άτομα που κατάφεραν να πείσουν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να αρχίσει εκ νέου την χρηματοδότηση των εξοπλισμών το 1995, και τα ίδια άτομα που οργάνωσαν τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, για παράδειγμα, ότι ο Alija Itzetbegovic είχε ως πολιτικό σύμβουλό του τον Richard Pearle, ως στρατιωτικός σύμβουλό του τον Osama bin-Laden, και ως σύμβουλό του σε θέματα Τύπου τον Bernard-Henri Lévy. 

Geopolitika: Τόσο το βιβλίο σας εκείνο, όσο και η αντιαμερικανική στάση που έχετε ελεύθερα εκφράσει μέσω του ανεξάρτητου ιστολογίου σας, Voltaire Network, ήταν η πηγή των προβλημάτων που είχατε σε προσωπικό επίπεδο με την κυβέρνηση του πρώην Γάλλου προέδρου, Nicolas Sarkozy. Μπορείτε να μας πείτε κάτι περισσότερο; Πράγματι, στο άρθρο που γράψατε για τον κ. Sarkozy, με τίτλο "Επιχείρηση Sarkozy: πώς η CIA τοποθέτησε έναν πράκτορά της στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας", δημοσιεύσατε ευαίσθητες πληροφορίες που θύμιζαν πολιτικο-αστυνομικό θρίλερ. 

Thierry Meyssan: Να διευκρινίσω, κατ’ αρχάς, ότι δεν έχω αντιαμερικανικές απόψεις. Αντι-ιμπεριαλιστικές, ναι. Και θεωρώ ότι ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένα θύμα, ανάμεσα στα άλλα θύματα, της πολιτικής ηγεσίας του. 

Όσον αφορά τον Nicolas Sarkozy, απεκάλυψα ότι είχε ανατραφεί στη Νέα Υόρκη στα εφηβικά του χρόνια, από τον Πρέσβη Frank Wisner (τον Νεώτερο). O Wisner ήταν ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη της CIA, η οποία παρεμπιπτόντως ιδρύθηκε από τον πατέρα του, Frank Wisner (τον Πρεσβύτερο). Επομένως, είναι απολύτως φυσικό η καριέρα του Nicolas Sarkozy να είχε διαμορφωθεί εξ ολοκλήρου από την CIA. Συνεπώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι, αφού γίνει πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον και όχι αυτά των Γάλλων. 

Εσείς οι Σέρβοι θα είστε εξοικειωμένοι, πιστεύω, με τον Frank Wisner τον Νεώτερο: ήταν ο άνθρωπος ο οποίος, ως ειδικός εκπρόσωπος του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, οργάνωσε τη μονομερή διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. 

Όλες αυτές τις πληροφορίες τις παρουσίασα λεπτομερώς κατά τη διάρκεια εισήγησής μου στο Ευρασιατικό Φόρουμ των Μέσων Ενημέρωσης (Εurasian Media Forum) που οργανώθηκε στο Καζακστάν, όπου και μου ζητήθηκε να αναπτύξω το θέμα σε ένα άρθρο, με σκοπό να παρουσιαστεί στην γνωστή ρωσική τηλεοπτική εκπομπή του Mikhail Leontyev, «Odnako». 

Τελικά, από μια διαβολική σύμπτωση, το άρθρο μου δημοσιεύθηκε λίγες ημέρες πριν, σε ρωσικό περιοδικό, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γεωργία, όταν ο Sarkozy ήταν στη Μόσχα. Ο τότε Πρωθυπουργός Vladimir Putin έβαλε το περιοδικό στο τραπέζι πριν από την έναρξη της συζήτησης τους. Αυτό προφανώς δεν βελτίωσε τις σχέσεις μου με τον Sarkozy. 

(Συνεχίζεται)

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους