Αγαπητοί μου συμπατριώτες, Αποκλείεται να είμαι η μοναδική που να νοιάζεται για τούτον τον τόπο. Αποκλείεται επίσης να είμαι η μοναδική που να τα καταλαβαίνει όλα ή καλλίτερα από κάποιους άλλους ή που τα «μυρίζει» ή τα βλέπει πέρα και έξω από κάποια στεγανά που βάζει θελητά ή αθέλητα ο καθένας στην ζωή του και στην σκέψη του. Δεν είμαι φωστήρας, δεν έχω εκπαίδευση χειρισμών οιασδήποτε μορφής και έκφρασης προπαγάνδας. Απλώς έχω ένα μυαλό και με αυτό πορεύομαι. Δεν ανήκω επίσης στους παθητικούς ακροατές που ύστερα θα σηκώσουν το χέρι να υποβάλλουν ερωτήσεις στο μάθημα ή στις όποιες αγορεύσεις που ακούστηκαν, για κάτι που τάχα δεν κατάλαβαν. Μετά από τρία χρόνια τριβών, ασχέτως προτιμήσεων, διαδοχικών ή μη, οφείλαμε στους εαυτούς μας , είχαμε υποχρέωση στους εαυτούς μας, να έχουμε μάθει και συνάμα να έχουμε πάψει πλέον να είμαστε, ένα κρεμασμένο από χείλη παθητικό ακροατήριο. Οφείλουμε από δω και στο εξής, να αρχίσουμε εμείς οι ίδιοι να απαιτούμε, πρώτα από τους εαυτούς μας , για να καταφέρουμε να απαιτούμε και από αυτούς που βγαίνουν μπροστά, με την καλοπροαίρετη δεν αντιλέγω πρόθεση, υποτίθεται για χάρη όλων μας. Κάποτε είχα αναγκαστεί να γράψω προσπαθώντας να δω την θετική πλευρά, πως δεν πειράζει που έχουν γίνει τόσες προσπάθειες, κόμματα, κομματίδια, πολιτικοί φορείς , κινήματα. Θεώρησα πως η κοινωνία είχε ανάγκη μετά από την απόλυτη απραγία, να βρεθεί εν μέσω διαφόρων ζυμώσεων και τάσεων, που θα της έδιναν την ευκαιρία να κάνει τα πρώτα βήματα ωρίμανσης , τα πρώτα βήματα συμμετοχής της στα κοινά. Περίμενα έστω με αργό ρυθμό, να έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί πως και τι της συμβαίνει γύρο της, ακόμα και αν μεταπηδούσε ανάμεσα σε διαφόρων μορφών εκφράσεις, σαν αυτές που προανέφερα. Μετά μεγάλης λύπης μου διαπιστώνω πως δεν το έχει καταφέρει αυτό, εφ όσον δεν έχει ξεπεράσει τον ρόλο του παθητικού ακροατή, περιμένοντας να του δώσουν λύσεις, αντί η ίδια να τις προτείνει, αντί η ίδια να τις έχει εφεύρει. Δεν σημαίνει πάντως πως δεν έχουν υπάρξει τέτοιες περιπτώσεις. Όποτε έχει συμβεί και έχει πέσει στην αντίληψή μου, πάντα υπάρχει ένα εμπόδιο, άλλοτε φυσικό, άλλοτε τεχνιτό. Αυτό όμως είναι μια άλλη αμαρτωλή ιστορία. Εν τούτοις όμως αναγκάζομαι να κάνω κάποιες διαπιστώσεις – εκτιμήσεις – διευκρινήσεις, με κύριους αποδέκτες των παρακάτω, κυρίως αυτούς που υποτίθεται, βγάζουν κεφάλι μπροστά. 1 1) Δεν χρειαζόμαστε άλλα κινήματα, κόμματα και δεν με ενδιαφέρει πως αλλιώς θα το ονομάσει αυτός που ηγείται. 2 2) Ο κάθε κινηματίας, κομματάρχης και όλα τα εις –ίας ή –άρχης λογικό να ζητά την διεύρυνση της δικής του βάσης. Όλοι αυτοί όμως θα έπρεπε να έχουν σκεφθεί πρώτα, τα ακόλουθα : - Πως ο καθένας από όλους αυτούς, απλώς απαιτεί ; Τι είναι ο καθένας τους που το απαιτεί ; Κάτι ξεχωριστότερο από τον άλλον ; ή είναι σε θέση (εκτός κραυγαλέων περιπτώσεων που στην αρχή αυτού του blog έχω ήδη εκφράσει τις έντονες διαμαρτυρίες μου ειδικά για το πρώτο κίνημα που ξεκίνησε στην Αθήνα και με ελκυστικό τίτλο. Δεν το αναφέρω, γιατί εδώ δεν κρίνεται Ένας, κρίνονται όλοι. Γνήσιοι και μη.) με στοχευόμενες ενέργειες να παραγκωνίσουν άλλους ; Ποιες είναι οι τόσο ουσιαστικές διαφορές τους ; Σε τι τέλος πάντων πρωτοτυπούν ώστε να προτιμηθούν ; Ουδείς ουσιαστικά και το λέω με απόλυτη γνώση αυτού που λέω. Τι στον κόρακα έπραξαν ; Γιατί αν όντως το είχαν πράξει, αρκετοί επίβουλοι θα είχαν σβήσει από τον χάρτη, θα είχε καθαρίσει το τοπίο. Όλοι όμως ζουν και βασιλεύουν, απλά μόνον απαιτώντας, στην ουσία προσφέροντας ένα τίποτα στην αμεσότητα, που κυνηγά τους πολίτες. - Όλοι αυτοί οι ηγήτορες, πως απαιτούν ένωση της βάσης, όταν οι ίδιοι είναι εντελώς ανίκανοι να συμπράξουν με έναν κοινό σκοπό, δίνοντας το χείριστο παράδειγμα στην κοινωνία ; Πως περιμένουν να τους ακολουθήσουν , ορθότερα να τους εμπιστευτούν, όταν ο καθένας κρατά το τσανάκι του ως θεματοφύλακας ; Πως όταν οι πολίτες τους ζητούν οποιασδήποτε μορφής νομική βοήθεια, δεν συνωμοτούν όλοι αυτοί οι σκόρπιοι της θεάς Θέμιδος ; - Με ποιο δικαίωμα αναφέρουν το τελευταίο, δηλαδή την ένωση των πολιτών, ως επιχείρημα στους λόγους τους ; Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι πολιτευτής για να κατανοεί τα απλούστερα της κριτικής. Αν η μερίδα της αντιπροσωπευτικής τους βάσης δεν το καταλαβαίνει από μόνη της , όφειλαν να το έχουν καταλάβει οι ίδιοι, εφ όσον ανέλαβαν τον ρόλο του ηγήτορα. Όφειλαν πρωτίστως οι ίδιοι να προστατέψουν αυτά που δεν είναι ικανή η βάση να ξεχωρίσει. Δεν το κάνουν όμως. Η βελόνα του καθενός κολλά στο «δώστε μας την πρέπουσα κοσμοσυρροή και εμείς θα….» Επαναλαμβάνω μπορεί να έχουν τις καλλίτερες των καλλιτέρων προθέσεις. Δυστυχώς η πλειονότητα τους εμφανίζεται ανεπαρκής και αυτό είναι άξιο εξέτασης. Παράδειγμα, δεν μπορεί να ενεργείς τα δυσκολότερα και να μην ενεργείς για τα αμεσότερα. Δεν υπάρχει λογική… Δεν υπάρχει ισορροπία. - Εξίσου σημαντικότατο είναι να πάψουν όλοι αυτοί οι ηγήτορες να παρουσιάζουν στον κόσμο τους, πως οι ψηφοφόροι φταίνε που έχουμε την τριμερή κυβέρνηση της συμφοράς, επειδή τους εξέλεξαν για δεύτερη φορά. Το θεωρώ αισχρό. Αν ακούγεται βαρύ, τότε ενδεχομένως να είναι θύματα της πιο αισχρής υπόγειας προπαγάνδας. Έχουμε μιλήσει γι αυτήν στο παρελθόν. Δεν υπάρχει μόνον η άμεση, αυτή μέσω των ΜΜΕ δηλαδή, η οποία είναι αναγνωρίσιμη ευκολότερα. Η χείριστη είναι αυτή που με διαβολικό τρόπο, κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα και εδραιώνεται ως πεποίθηση, ανάμεσα στα οικογενειακά πηγαδάκια έως τα φιλικά ή συναδελφικά. Η αρχική πηγή της πάντα είναι άγνωστη. Όπως ένα ανέκδοτο που γέννησε ένας άσημος, αλλά που έφτασε μέχρι τα αυτιά μας και γελάσαμε. Αυτού του είδους η προπαγάνδα, ούσα η πλέον ύπουλη, φωλιάζει στις κυψέλες του νου και κατατρώει την αντικειμενική λογική. Την οποία πεποίθηση – υπόγεια προπαγάνδα, την έχουν ενστερνιστεί αφελώς και συνεχώς την αναπαράγουν, μηδενός εξαιρουμένου οι ηγήτορες, όπως την αναπαράγει για να υποστηρίζει την ποταπή της ύπαρξη, η τωρινή τριμερής κομματική εξουσία. Δεν μπορώ να φανταστώ, πως η ανάγκη αυτοπροβολής υπερέχει τόσο που δεν αφήνει τα περιθώρια ακραιφνούς σκέψης και κριτικής. Ε όχι λοιπόν, ας καταλάβουμε πως κυβερνά και νομοθετεί μια τριμερής που δεν ξεπερνά το 20% και οι τρείς μαζί. Αν δε, ίσχυε η απλή αναλογική, ούτε μπενίτο ούτε κουρέλας θα είχαν εκλεγεί για να συμμετάσχουν στην κοινοβουλευτική τρομάρα. Αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα ξεκάθαρο και κρυστάλλινο για κάθε σκέψη που θέλει να σέβεται τον εαυτόν της. Για να κλείσω τον οργισμένο τούτο γραπτό λόγο, από την στιγμή που όλοι αυτοί οι ηγήτορες δεν μπορούν να βρουν την ελάχιστη κοινή συνισταμένη, που ακούει στο όνομα Ελλάδα, τότε το κάθε απαθές μέλος τής κάθε πολιτικής κίνησης, οφείλει να το απαιτήσει ο καθένας από μόνος του και όλοι μαζί. Να δείτε τότε πόσο θα μαζευτούν όλοι αυτοί οι ηγήτορες. Να δείτε πόσα θα βγουν στην επιφάνεια. Πόσο θα ξεδιαλύνει το τοπίο . Δεν θα ξεδιαλύνει μόνον το τοπίο, αλλά θα ξεδιαλύνουν και όλες μας οι σκέψεις, οι προθέσεις μας και οι ειλικρινείς προθέσεις όλων αυτών. Αν η κίνηση ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 2013 δεν δώσει το ποθητό ζητούμενο, απαιτώντας όλοι μαζί σαν βάση, την συνένωση όλων όσων αγαπούν την πατρίδα, σέβονται το μέλλον της και εκτιμούν ως παρευρισκόμενοι εκεί, το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους, το αύριο θα είναι αμείλικτο και ζοφερό, με το καλλίτερο να απομακρύνεται και να χάνεται στην αιθαλομίχλη των μυαλών μας , των εγωπαθειών μας και των αγκυλώσεών μας. Ας μην απαιτεί τότε κανένας από κανέναν τίποτα, όταν πρώτος ο ίδιος δεν είναι σε θέση να το στηρίξει σε όλα τα επίπεδα, αντίθετα να περιμένει ποιος και πόσοι θα είναι αυτοί που θα αποφασίσουν να δράσουν, για να είναι καλυμμένα τα νώτα τους. Έτσι για να λέμε τα πράγματα, με το όνομά τους και να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Νάγια Υσ : επειδή δεν είχα νωρίτερα τον χρόνο να το γράψω, το συμπεριλαμβάνω ως υστερόγραφο. Εχθές περπατούσα στους δρόμους της πόλης και κάποια στιγμή κοίταξα ψηλά. Πρόσεξα τα αεροπλάνα που ψέκαζαν στην ατμόσφαιρα, αφήνοντας πίσω τους φιδίσιες και διαπλεκόμενες γραμμές, ενώ σε άλλα σημεία το τοπίο έμοιαζε σαν ένα ξανοιγμένο βαμβάκι. Όπου υπήρχε κενό, ο ουρανός ήταν καταγάλανος και αυτοί τον μόλυναν με τις γραμμές τους, τις φούμες τους και τα χημικά τους. Σίγουρα δεν μας ψέκαζαν αρώματα, αν και αυτά ακόμα είναι χημικά, ούτε μας πέταγαν μονές αρβύλες. Με έπιασε οργή. Ήθελα να αρπάξω τον καθένα που κοιτούσα γύρο μου και να του πω, κοίτα ψηλά, ξέρεις τι κάνουν ; Αν όχι ψάξε και ρώτα να μάθεις από μόνος σου, γιατί μπορεί να μην με πιστέψεις. Μην περιμένεις από μένα να σου πω. Δεν το έκανα αυτήν την φορά όπως έτυχε άλλες. Με σταμάτησε η μέχρι σήμερα τρομακτική απάθεια και η ψυχολογία μου. Σήμερα εξοργίστηκα ακόμα περισσότερο, όταν είδα τον ουρανό συννεφιασμένο. Μπορεί να πείτε πως θα ήταν έτσι και αλλιώς. Πως είστε τόσο σίγουροι αν δεν μπορείτε να το συγκρίνετε ; Όπως θεωρώ και αφελέστατο ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο που περιλαμβάνει υποτίθεται κάποιον ιπτάμενο, ο οποίος μας λέει πως ναι μπορούν να ελέγξουν τον καιρό, αλλά ακόμα η Ελλάδα δεν έχει αυτήν την δυνατότητα. Είναι απόλυτα γελοίο. Δηλαδή διαθέτει τα αεροπλάνα, τα βαρέλια, τους φυσητήρες, τις αμέτρητες ώρες πτήσεις, αλλά δεν διαθέτει το περιεχόμενο ; το ευκολότερο ; Ποιοί είναι αυτοί που μας δουλεύουν και εμείς τους δίνουμε βήμα αναπαράγοντάς το ; Για άλλη μια φορά θέλω να σας υπενθυμίσω το σχέδιο blue beam για το οποίο είμαι σχεδόν πεπεισμένη πως θα παίξει σε κάποιο (σύντομο) επόμενο διάστημα. Καλή νύχτα σας Απαραίτητες Διευκρινήσεις

Αγαπητοί μου συμπατριώτες,

Αποκλείεται να είμαι η μοναδική που να νοιάζεται για τούτον τον τόπο.  Αποκλείεται επίσης να είμαι η μοναδική που να τα καταλαβαίνει όλα ή καλλίτερα από κάποιους άλλους ή που τα «μυρίζει» ή τα βλέπει πέρα και έξω  από κάποια στεγανά που βάζει θελητά ή αθέλητα ο καθένας στην ζωή του και στην σκέψη του.  Δεν είμαι φωστήρας, δεν έχω εκπαίδευση χειρισμών οιασδήποτε μορφής και έκφρασης προπαγάνδας.  Απλώς έχω ένα μυαλό και με αυτό πορεύομαι.  Δεν ανήκω επίσης  στους παθητικούς ακροατές που ύστερα θα σηκώσουν το χέρι να υποβάλλουν ερωτήσεις στο μάθημα ή στις όποιες αγορεύσεις που ακούστηκαν, για κάτι που τάχα δεν κατάλαβαν.    Μετά από τρία χρόνια τριβών, ασχέτως προτιμήσεων, διαδοχικών ή μη, οφείλαμε στους εαυτούς μας , είχαμε υποχρέωση στους εαυτούς μας, να έχουμε μάθει και συνάμα να έχουμε πάψει πλέον να είμαστε, ένα κρεμασμένο από χείλη παθητικό ακροατήριο. Οφείλουμε από δω και στο εξής, να αρχίσουμε εμείς οι ίδιοι να απαιτούμε, πρώτα από τους εαυτούς μας , για να καταφέρουμε να απαιτούμε και από αυτούς που βγαίνουν μπροστά, με την καλοπροαίρετη δεν αντιλέγω  πρόθεση, υποτίθεται για χάρη όλων μας. 

Κάποτε είχα αναγκαστεί να γράψω προσπαθώντας να δω την θετική πλευρά, πως δεν πειράζει που έχουν γίνει τόσες προσπάθειες, κόμματα, κομματίδια, πολιτικοί φορείς , κινήματα. Θεώρησα πως η κοινωνία είχε ανάγκη μετά από την απόλυτη απραγία, να βρεθεί εν μέσω διαφόρων ζυμώσεων και τάσεων, που θα της έδιναν την ευκαιρία να κάνει τα πρώτα βήματα ωρίμανσης , τα πρώτα βήματα συμμετοχής της στα κοινά. Περίμενα έστω με αργό ρυθμό, να έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί πως και τι της συμβαίνει γύρο της, ακόμα και αν μεταπηδούσε ανάμεσα σε διαφόρων μορφών εκφράσεις, σαν αυτές που προανέφερα. Μετά μεγάλης λύπης μου διαπιστώνω πως δεν το έχει καταφέρει αυτό, εφ όσον δεν έχει ξεπεράσει τον ρόλο του παθητικού ακροατή, περιμένοντας να του δώσουν λύσεις, αντί η ίδια να τις προτείνει, αντί η ίδια να τις έχει εφεύρει. 

Δεν σημαίνει πάντως πως δεν έχουν υπάρξει τέτοιες περιπτώσεις. Όποτε έχει συμβεί και έχει πέσει στην αντίληψή μου, πάντα υπάρχει ένα εμπόδιο, άλλοτε φυσικό, άλλοτε τεχνιτό.  Αυτό όμως είναι μια άλλη αμαρτωλή ιστορία.

Εν τούτοις όμως αναγκάζομαι να κάνω κάποιες διαπιστώσεις – εκτιμήσεις – διευκρινήσεις, με κύριους αποδέκτες των παρακάτω,  κυρίως αυτούς που υποτίθεται, βγάζουν κεφάλι μπροστά. 

1    1)   Δεν χρειαζόμαστε άλλα κινήματα, κόμματα και δεν με ενδιαφέρει πως αλλιώς θα το ονομάσει αυτός που ηγείται.

2   2)  Ο κάθε κινηματίας, κομματάρχης και όλα τα εις –ίας ή –άρχης λογικό να ζητά την διεύρυνση της δικής του βάσης.  Όλοι αυτοί όμως θα έπρεπε να έχουν σκεφθεί πρώτα, τα ακόλουθα :

-    Πως ο καθένας από όλους αυτούς,  απλώς απαιτεί ; Τι είναι ο καθένας τους που το απαιτεί ; Κάτι ξεχωριστότερο από τον άλλον ;  ή είναι σε θέση (εκτός κραυγαλέων περιπτώσεων που στην αρχή αυτού του blog έχω ήδη εκφράσει τις έντονες διαμαρτυρίες μου ειδικά για το πρώτο κίνημα που ξεκίνησε στην Αθήνα και με ελκυστικό τίτλο. Δεν το αναφέρω, γιατί εδώ δεν κρίνεται Ένας, κρίνονται όλοι.  Γνήσιοι και μη.) με στοχευόμενες ενέργειες να παραγκωνίσουν άλλους ;  Ποιες είναι οι τόσο ουσιαστικές διαφορές τους ; Σε τι τέλος πάντων πρωτοτυπούν ώστε να προτιμηθούν ;  Ουδείς ουσιαστικά και το λέω με απόλυτη γνώση αυτού που λέω. Τι στον κόρακα έπραξαν ; Γιατί αν όντως το είχαν πράξει, αρκετοί επίβουλοι θα είχαν σβήσει από τον χάρτη, θα είχε καθαρίσει το τοπίο.  Όλοι όμως ζουν και βασιλεύουν, απλά μόνον απαιτώντας, στην ουσία προσφέροντας ένα τίποτα στην αμεσότητα, που κυνηγά τους πολίτες.

-    Όλοι αυτοί οι ηγήτορες, πως απαιτούν ένωση της βάσης, όταν οι ίδιοι είναι εντελώς ανίκανοι να συμπράξουν με έναν κοινό σκοπό, δίνοντας το χείριστο παράδειγμα στην κοινωνία ;  Πως περιμένουν να τους ακολουθήσουν , ορθότερα να τους εμπιστευτούν, όταν ο καθένας κρατά το τσανάκι του ως θεματοφύλακας ; Πως όταν οι πολίτες τους ζητούν οποιασδήποτε μορφής νομική βοήθεια, δεν συνωμοτούν όλοι αυτοί οι σκόρπιοι της θεάς Θέμιδος ;  

-    Με ποιο δικαίωμα αναφέρουν το τελευταίο, δηλαδή την ένωση των πολιτών, ως επιχείρημα στους λόγους τους ; Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι πολιτευτής για να κατανοεί τα απλούστερα της κριτικής. Αν η μερίδα της αντιπροσωπευτικής τους βάσης δεν το καταλαβαίνει από μόνη της , όφειλαν να το έχουν καταλάβει οι ίδιοι, εφ όσον ανέλαβαν τον ρόλο του ηγήτορα.  Όφειλαν πρωτίστως οι ίδιοι να προστατέψουν αυτά που δεν είναι ικανή η βάση να ξεχωρίσει. Δεν το κάνουν όμως. Η βελόνα του καθενός κολλά στο «δώστε μας την πρέπουσα κοσμοσυρροή και εμείς θα….»   Επαναλαμβάνω μπορεί να έχουν τις καλλίτερες των καλλιτέρων προθέσεις. Δυστυχώς η πλειονότητα τους εμφανίζεται ανεπαρκής και αυτό είναι άξιο εξέτασης.                                                                                                                           

Παράδειγμα, δεν μπορεί να ενεργείς τα δυσκολότερα και να μην ενεργείς για τα αμεσότερα. Δεν υπάρχει λογική… Δεν υπάρχει ισορροπία.

-    Εξίσου σημαντικότατο είναι να πάψουν όλοι αυτοί οι ηγήτορες να παρουσιάζουν στον κόσμο τους, πως οι ψηφοφόροι φταίνε που έχουμε την τριμερή κυβέρνηση της συμφοράς, επειδή τους εξέλεξαν για δεύτερη φορά. Το θεωρώ αισχρό. Αν ακούγεται βαρύ, τότε ενδεχομένως να είναι θύματα της πιο αισχρής υπόγειας προπαγάνδας.                                                                                                                           

      Έχουμε μιλήσει γι αυτήν στο παρελθόν. Δεν υπάρχει μόνον η άμεση, αυτή μέσω των ΜΜΕ δηλαδή, η οποία είναι αναγνωρίσιμη ευκολότερα.     

Η χείριστη είναι αυτή που με διαβολικό τρόπο, κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα και εδραιώνεται ως πεποίθηση, ανάμεσα στα οικογενειακά πηγαδάκια έως τα φιλικά ή συναδελφικά.  Η αρχική πηγή της πάντα είναι άγνωστη. Όπως ένα ανέκδοτο που γέννησε ένας άσημος, αλλά που έφτασε μέχρι τα αυτιά μας και γελάσαμε. Αυτού του είδους η προπαγάνδα, ούσα η πλέον ύπουλη, φωλιάζει στις κυψέλες του νου και κατατρώει την αντικειμενική λογική.  Την οποία πεποίθηση – υπόγεια προπαγάνδα, την  έχουν ενστερνιστεί αφελώς και συνεχώς την αναπαράγουν, μηδενός εξαιρουμένου οι ηγήτορες,  όπως την αναπαράγει για να υποστηρίζει την ποταπή της ύπαρξη, η τωρινή τριμερής κομματική εξουσία.            Δεν μπορώ να φανταστώ, πως η ανάγκη αυτοπροβολής υπερέχει τόσο που δεν αφήνει τα περιθώρια ακραιφνούς σκέψης και κριτικής.     Ε όχι λοιπόν, ας καταλάβουμε πως κυβερνά και νομοθετεί μια τριμερής που δεν ξεπερνά το 20% και οι τρείς μαζί. Αν δε, ίσχυε η απλή αναλογική, ούτε μπενίτο ούτε κουρέλας θα είχαν εκλεγεί για να συμμετάσχουν στην κοινοβουλευτική τρομάρα.  Αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα ξεκάθαρο και κρυστάλλινο για κάθε σκέψη που θέλει να σέβεται τον εαυτόν της.

Για να κλείσω τον οργισμένο τούτο γραπτό λόγο, από την στιγμή που όλοι αυτοί οι ηγήτορες δεν μπορούν να βρουν την ελάχιστη κοινή συνισταμένη, που ακούει στο όνομα Ελλάδα, τότε το κάθε απαθές μέλος τής κάθε πολιτικής κίνησης, οφείλει να το απαιτήσει ο καθένας από μόνος του και όλοι μαζί. Να δείτε τότε πόσο θα μαζευτούν όλοι αυτοί οι ηγήτορες. Να δείτε πόσα θα βγουν στην επιφάνεια. Πόσο θα ξεδιαλύνει το τοπίο . Δεν θα ξεδιαλύνει μόνον το τοπίο, αλλά θα ξεδιαλύνουν και  όλες μας οι σκέψεις, οι προθέσεις μας και οι ειλικρινείς προθέσεις όλων αυτών.

Αν η κίνηση ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 2013 δεν δώσει το ποθητό ζητούμενο, απαιτώντας όλοι μαζί σαν βάση, την συνένωση όλων όσων αγαπούν την πατρίδα, σέβονται το μέλλον της και εκτιμούν ως παρευρισκόμενοι εκεί, το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους, το αύριο θα είναι αμείλικτο και ζοφερό, με το καλλίτερο να απομακρύνεται και να χάνεται στην αιθαλομίχλη των μυαλών μας , των εγωπαθειών μας και των αγκυλώσεών μας.    Ας μην απαιτεί τότε κανένας από κανέναν τίποτα, όταν πρώτος ο ίδιος δεν είναι σε θέση να το στηρίξει σε όλα τα επίπεδα, αντίθετα να περιμένει ποιος και πόσοι θα είναι αυτοί που θα αποφασίσουν να δράσουν, για να είναι καλυμμένα τα νώτα τους.  Έτσι για να λέμε τα πράγματα, με το όνομά τους και να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.  

Νάγια

Υσ : επειδή δεν είχα νωρίτερα τον χρόνο να το γράψω, το συμπεριλαμβάνω ως υστερόγραφο. Εχθές περπατούσα στους δρόμους της πόλης και κάποια στιγμή κοίταξα ψηλά. Πρόσεξα τα αεροπλάνα που ψέκαζαν στην ατμόσφαιρα, αφήνοντας πίσω τους φιδίσιες και διαπλεκόμενες γραμμές, ενώ σε άλλα σημεία το τοπίο έμοιαζε σαν ένα ξανοιγμένο βαμβάκι. Όπου υπήρχε κενό, ο ουρανός ήταν καταγάλανος και αυτοί τον μόλυναν με τις γραμμές τους, τις φούμες τους και τα χημικά τους. Σίγουρα δεν μας ψέκαζαν αρώματα, αν και αυτά ακόμα είναι χημικά, ούτε μας πέταγαν μονές αρβύλες. 

Με έπιασε οργή. Ήθελα να αρπάξω τον καθένα που κοιτούσα γύρο μου και να του πω, κοίτα ψηλά, ξέρεις τι κάνουν ; Αν όχι ψάξε και ρώτα να μάθεις από μόνος σου, γιατί μπορεί να μην με πιστέψεις. Μην περιμένεις από μένα να σου πω. Δεν το έκανα αυτήν την φορά όπως έτυχε άλλες. Με σταμάτησε η μέχρι σήμερα τρομακτική απάθεια και η ψυχολογία μου.  Σήμερα εξοργίστηκα ακόμα περισσότερο, όταν είδα  τον ουρανό συννεφιασμένο. Μπορεί να πείτε πως θα ήταν έτσι και αλλιώς. Πως είστε τόσο σίγουροι αν δεν μπορείτε να το συγκρίνετε ;  

Όπως θεωρώ και αφελέστατο ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο που περιλαμβάνει υποτίθεται κάποιον ιπτάμενο, ο οποίος μας λέει πως ναι μπορούν να ελέγξουν τον καιρό, αλλά ακόμα η Ελλάδα δεν έχει αυτήν την δυνατότητα. Είναι απόλυτα γελοίο. Δηλαδή διαθέτει τα αεροπλάνα, τα βαρέλια, τους φυσητήρες, τις  αμέτρητες ώρες πτήσεις, αλλά δεν διαθέτει το περιεχόμενο ; το ευκολότερο ;  Ποιοί είναι αυτοί που μας δουλεύουν και εμείς τους δίνουμε βήμα αναπαράγοντάς το ;    

Για άλλη μια φορά θέλω να σας υπενθυμίσω το σχέδιο blue beam για το οποίο είμαι σχεδόν πεπεισμένη πως θα παίξει σε κάποιο (σύντομο) επόμενο διάστημα.

Καλή νύχτα σας