Η οικονομική κρίση η ένταση της οποίας κλιμακώνεται ημέρα με την ημέρα, προκαλώντας την κατάρρευση όσων “σταθερών” γνωρίζαμε από την δομή της λεγόμενης καπιταλιστικής οικονομίας,μέχρι την απλή καθημερινή ζωή του κάθε πολίτη, ήταν λογικό ότι θα οδηγούσε σε σενάρια που εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν “συνομωσιολογικά”. Η ακατανόητη σκληρότητα των μέτρων που επιβάλει η Γερμανία και οι δορυφόροι της αλλά και η αδυναμία ακόμη και ειδικών υποτίθεται σε θέματα οικονομίας να κατανοήσουν ποιος είναι ο πραγματικός στόχος είναι δεδομένο ότι δημιουργούν ένα …κλίμα μυστηρίου.
Όμως όλα αυτά που πριν από ένα ,δύο ή τρία χρόνια ακούγονταν υπερβολικά, παράδοξα και συνομωσιολογικά, έχουν πια αρχίσει να απασχολούν αναλυτές και δημοσιογράφους πολλών μεγάλων και σοβαρών μέσων ενημέρωσης.

Η “εξουσία σκιά” που όχι απλά εξουσιάζει αλλά είναι δυνάστης όλης της Ευρώπης, είναι το θέμα μιας τέτοιας ανάλυσης από την Ντόϋτσε Βέλε. Μια ανάλυση που υπογράφουν ο Αντρέας Μπέκερ και η Ειρήνη Αναστασοπούλου.

Η ανάλυση ασχολείται με το “κράτος σκιά” που απειλεί την ευρωζώνη με διάλυση.

Διαβάστε λοιπόν τι γράφουν:
“Τί είναι αυτό το κράτος; Μία μη δημοκρατικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση της ευρωζώνης, απαντούν κάποιοι οικονομολόγοι. Η αντίσταση σε αυτό το κράτος διογκώνεται, με κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης.
Ποιος βάρβαρος ηγεμών επιβάλει στους Έλληνες συνεχώς νέα πακέτα λιτότητας; Ποια ανεξιχνίαστη δύναμη σπάει την αντίσταση των Κυπρίων μέσα σε λίγες μέρες;
Η απάντηση: το σκιώδες κράτος του ευρώ.

Σκιώδης κυβέρνηση του ευρώ
Ήδη ο όρος «σκιώδες κράτος» μοιάζει να έρχεται από μύθους φαντασίας όπως ο «Πόλεμος των άστρων» ή ο «Άρχοντας των δαχτυλιδιών». Ο όρος δεν προέρχεται από έναν θεωρητικό υποστηρικτή των συνομωσιών, αλλά από τον Τόμας Mάγερ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της Deutsche Bank. «Σε αυτό το σκιώδες κράτος του ευρώ, υπάρχει μια σκιώδης κυβέρνηση που είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», υποστηρίζει ο Τόμας Μάγερ. «Υπάρχει σκιώδης εκτελεστική εξουσία, το Eurogroup. Και μια κινητή ομάδα δράσης, μια Τask Force για την επιβολή της πειθαρχίας, η οποία είναι η Τρόικα».

Ακόμη κι αν ο όρος σκιώδες κράτος ηχεί σκοτεινά και αντιδημοκρατικά, χωρίς την ύπαρξή του δεν θα μπορούσε να ορθοποδήσει το ευρώ. Διότι υπάρχουν δύο δυνατότητες για την οργάνωση της νομισματικής ένωσης. Η πρώτη προϋποθέτει ουσιαστική ανεξαρτησία της ΕΚΤ που θα εγγυάται την σταθερότητα του κοινού νομίσματος και την υποχρέωση των ανεξάρτητων χωρών-μέλών να τηρούν τους συμπεφωνημένους κανόνες. Αυτή εξάλλου ήταν και η αρχική ιδέα της ΟΝΕ με τα κριτήρια σταθερότητας του Μάαστριχτ.

H EKT πολιτικός παίκτης
Επειδή οι εποχές έχουν περάσει, δεν μένει παρά η δεύτερη δυνατότητα. Που λέει ότι η ΕΚΤ δεν είναι μια ανεξάρτητη προστάτιδα δύναμη του ευρώ, αλλά πολιτικός παίκτης. Αυτό φάνηκε όταν αρνήθηκε την χορήγηση δανείων για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών με αποτέλεσμα η κυβέρνηση της Λευκωσίας να κάνει πίσω. Όπως επίσης και με την ανακοίνωση του διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ότι σε έκτακτες περιπτώσεις θα μπορεί η τράπεζα να αγοράζει χωρίς όριο κρατικά ομόλογα των κρατών σε κρίση.
Επειδή λοιπόν η ΕΚΤ στο μεταξύ έχει γίνει πολιτικός παίκτης που χρηματοδοτεί τα χρέη των μελών της και επειδή το ευρώ, όπως λέει ο οικονομολόγος Μάγερ είναι νόμισμα με το οποίο τα κράτη πληρώνουν τα χρέη τους, η ΕΚΤ χρειάζεται για την εκπλήρωση των καθηκόντων της ένα κράτος. «Όταν δεν υπάρχει κράτος – κι αυτό συμβαίνει στην περίπτωση της ευρωζώνης – μπορείτε να παρακάμψετε αυτό το γεγονός, δημιουργώντας ένα σκιώδες κράτος του ευρώ», λέει ο Τόμας Μάγερ.
Αυτό συνέβη τα περασμένα χρόνια. Οι βάσεις του σκιώδους κράτους του ευρώ μπήκαν με τις συμφωνίες για τις οποίες πολλοί Ευρωπαίοι δεν έχουν γνώση, ούτε έχουν καν ακουστά. Ποιος ξέρει τι είναι το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας για παράδειγμα;

Χωρίς πολιτική νομιμοποίηση
Αυτό το δίκτυο συμβάσεων και νομοθετημάτων περιορίζει την ανεξαρτησία των εθνικών κρατών και τους επιβάλει μια σχετική πειθαρχία για να μπορούν να λειτουργούν μέσα σε ένα σύστημα ροής χρημάτων σε χώρες με δημοσιονομικά χρέη. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης. Το κυπριακό κοινοβούλιο καταψήφισε το πακέτο σωτηρίας, Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση το εφαρμόζει σχεδόν απαράλλακτο. Στην Ιταλία κυβερνούσε μέχρι πρότινος κάποιος που δεν εξελέγη από το λαό. Δεν είναι να απορεί κανείς που το σκιώδες κράτος του ευρώ προσκρούει όλο και περισσότερο στην απορριπτική στάση των πολιτών, υποστηρίζει ο Τόμας Μάγερ. Στο μεταξύ δεν υπάρχει πλειοψηφία που να στηρίζει την Ιταλία και η χώρα είναι ακυβέρνητη.

Η ανεργία στην ευρωζώνη καλπάζει, η οικονομία συρρικνώνεται, οι διαμαρτυρίες εναντίον των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα, στην Ισπανία και σε άλλες χώρες εντείνονται. Και όσο εντείνονται, τόσο περισσότερο κινδυνεύει η ενότητα της νομισματικής ένωσης. «Εάν δεν καταφέρουμε να διατηρήσουμε το γόητρο αυτού του σκιώδους κράτους, τότε απειλούμαστε με την τύχη που είχαν οι χώρες με νόμισμα το ρούβλι», υποστηρίζει ο γερμανός οικονομολόγος”. 

onalert

http://greeknation.blogspot.gr/ 

 

Ν : αμήν και πότε κυρ Θωμά μου (ο Τόμας ντε), να διαλυθεί και να αναδομηθεί εκ νέου με νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα εγκρίνουν οι λαοί, με αυστηρότατες ποινές για όσους ξανά πατήσουν τους όρκους τους. Με την τραγική εμπειρία της ύφεσης, τα κράτη να διατηρούν τα εθνικά τους νομίσματα, ώστε να είναι πιο ευέλικτες οι ασθενέστερες οικονομίες. Υπέρτατο καθήκον όμως των εθνικών ευρωπαϊκών κρατών θα είναι, όλες μαζί να φροντίζουν πρώτα τα κοινά συμφέροντα της Ευρώπης, χωρίς να επιτρέπουν ξένες παρεμβάσεις δουρείων ίππων, στα της γηραιάς ηπείρου.  

Σε όποια χώρα δεν αρέσει, να πάει αλλού να βρει την στέγη της.

 

Μείζουσας σημασίας όμως είναι να καταλάβουμε πως δεν αρκεί μόνον να φύγει κάποια χώρα από το ευρώ, αλλά και από την ευρωζώνη, που είχε σαν σκοπό με την βοήθεια του ευρώ, να καταστρέψει τα εθνικά κράτη. Γι αυτό ο κυρ Θώμας φωνάζει να μην χαθεί η ευκαιρία, όπως χάθηκε με το ρούβλι. Μόνον που το ρούβλι σε εκτεταμένη εδαφική επιρροή, ήταν θέμα χρόνου να καταπολεμηθεί, όταν εκείνο που επιδιώκει την μονοκρατορία του, επιτίθεται όπου μπορεί και με όποιο τρόπο βρίσκει.

Τώρα όσο για το τι κέρδισαν - αν κέρδισαν - στην ουσία δεν κέρδισαν, απλώς άλλαξαν κατεύθυνση, οι χώρες του ρουβλίου, εξαρτώμενες και πάλι υπό του δολαρίου.

Η διαφορά είναι ότι μοιράστηκαν ανάμεσα δύο διαφορετικές στέγες. Πιθανόν οι ευρασπισμένες χώρες υπό καλλίτερες συνθήκες, όμως το μέλλον θα δείξει ποια η τελική κατεύθυνσή τους.  

 

Αισχρό είναι όμως να διακινείται η άποψη ότι τα κράτη δεν μπορούν να  αυτοδιαθέτονται και θα πρέπει να γίνονται σιαμαία για να επιβιώσουν. Αυτό είναι παραλογισμός. Ένας παραλογισμός που στηρίχθηκε τάχατε στην ειρήνη. Μα την ειρήνη, την διατάρασσαν οι κατευθυνόμενες με ανεγκέφαλο τρόπο, εκλεγμένες κυβερνήσεις. Αν οι κυβερνήσεις ήταν εθνικές και ανεξάρτητες, κανένα λόγο δεν θα είχαν να παίζουν με τα όπλα.  

Ως συνήθως ο τρίτος σκιώδης δάκτυλος - η κακιά πεθερά, είναι αυτή που διαλύει τις σχέσεις των ζευγαριών, ασχέτως το βάθος της δύναμης της σχέσης. 

Η οικονομική κρίση η ένταση της οποίας κλιμακώνεται ημέρα με την ημέρα, προκαλώντας την κατάρρευση όσων “σταθερών” γνωρίζαμε από την δομή της λεγόμενης καπιταλιστικής οικονομίας,μέχρι την απλή καθημερινή ζωή του κάθε πολίτη, ήταν λογικό ότι θα οδηγούσε σε σενάρια που εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν “συνομωσιολογικά”. Η ακατανόητη σκληρότητα των μέτρων που επιβάλει η Γερμανία και οι δορυφόροι της αλλά και η αδυναμία ακόμη και ειδικών υποτίθεται σε θέματα οικονομίας να κατανοήσουν ποιος είναι ο πραγματικός στόχος είναι δεδομένο ότι δημιουργούν ένα …κλίμα μυστηρίου.
Όμως όλα αυτά που πριν από ένα ,δύο ή τρία χρόνια ακούγονταν υπερβολικά, παράδοξα και συνομωσιολογικά, έχουν πια αρχίσει να απασχολούν αναλυτές και δημοσιογράφους πολλών μεγάλων και σοβαρών μέσων ενημέρωσης.

Η “εξουσία σκιά” που όχι απλά εξουσιάζει αλλά είναι δυνάστης όλης της Ευρώπης, είναι το θέμα μιας τέτοιας ανάλυσης από την Ντόϋτσε Βέλε. Μια ανάλυση που υπογράφουν ο Αντρέας Μπέκερ και η Ειρήνη Αναστασοπούλου.

Η ανάλυση ασχολείται με το “κράτος σκιά” που απειλεί την ευρωζώνη με διάλυση.

Διαβάστε λοιπόν τι γράφουν:
“Τί είναι αυτό το κράτος; Μία μη δημοκρατικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση της ευρωζώνης, απαντούν κάποιοι οικονομολόγοι. Η αντίσταση σε αυτό το κράτος διογκώνεται, με κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης.
Ποιος βάρβαρος ηγεμών επιβάλει στους Έλληνες συνεχώς νέα πακέτα λιτότητας; Ποια ανεξιχνίαστη δύναμη σπάει την αντίσταση των Κυπρίων μέσα σε λίγες μέρες;
Η απάντηση: το σκιώδες κράτος του ευρώ.

Σκιώδης κυβέρνηση του ευρώ
Ήδη ο όρος «σκιώδες κράτος» μοιάζει να έρχεται από μύθους φαντασίας όπως ο «Πόλεμος των άστρων» ή ο «Άρχοντας των δαχτυλιδιών». Ο όρος δεν προέρχεται από έναν θεωρητικό υποστηρικτή των συνομωσιών, αλλά από τον Τόμας Mάγερ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της Deutsche Bank. «Σε αυτό το σκιώδες κράτος του ευρώ, υπάρχει μια σκιώδης κυβέρνηση που είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», υποστηρίζει ο Τόμας Μάγερ. «Υπάρχει σκιώδης εκτελεστική εξουσία, το Eurogroup. Και μια κινητή ομάδα δράσης, μια Τask Force για την επιβολή της πειθαρχίας, η οποία είναι η Τρόικα».

Ακόμη κι αν ο όρος σκιώδες κράτος ηχεί σκοτεινά και αντιδημοκρατικά, χωρίς την ύπαρξή του δεν θα μπορούσε να ορθοποδήσει το ευρώ. Διότι υπάρχουν δύο δυνατότητες για την οργάνωση της νομισματικής ένωσης. Η πρώτη προϋποθέτει ουσιαστική ανεξαρτησία της ΕΚΤ που θα εγγυάται την σταθερότητα του κοινού νομίσματος και την υποχρέωση των ανεξάρτητων χωρών-μέλών να τηρούν τους συμπεφωνημένους κανόνες. Αυτή εξάλλου ήταν και η αρχική ιδέα της ΟΝΕ με τα κριτήρια σταθερότητας του Μάαστριχτ.

H EKT πολιτικός παίκτης
Επειδή οι εποχές έχουν περάσει, δεν μένει παρά η δεύτερη δυνατότητα. Που λέει ότι η ΕΚΤ δεν είναι μια ανεξάρτητη προστάτιδα δύναμη του ευρώ, αλλά πολιτικός παίκτης. Αυτό φάνηκε όταν αρνήθηκε την χορήγηση δανείων για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών με αποτέλεσμα η κυβέρνηση της Λευκωσίας να κάνει πίσω. Όπως επίσης και με την ανακοίνωση του διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ότι σε έκτακτες περιπτώσεις θα μπορεί η τράπεζα να αγοράζει χωρίς όριο κρατικά ομόλογα των κρατών σε κρίση.
Επειδή λοιπόν η ΕΚΤ στο μεταξύ έχει γίνει πολιτικός παίκτης που χρηματοδοτεί τα χρέη των μελών της και επειδή το ευρώ, όπως λέει ο οικονομολόγος Μάγερ είναι νόμισμα με το οποίο τα κράτη πληρώνουν τα χρέη τους, η ΕΚΤ χρειάζεται για την εκπλήρωση των καθηκόντων της ένα κράτος. «Όταν δεν υπάρχει κράτος – κι αυτό συμβαίνει στην περίπτωση της ευρωζώνης – μπορείτε να παρακάμψετε αυτό το γεγονός, δημιουργώντας ένα σκιώδες κράτος του ευρώ», λέει ο Τόμας Μάγερ.
Αυτό συνέβη τα περασμένα χρόνια. Οι βάσεις του σκιώδους κράτους του ευρώ μπήκαν με τις συμφωνίες για τις οποίες πολλοί Ευρωπαίοι δεν έχουν γνώση, ούτε έχουν καν ακουστά. Ποιος ξέρει τι είναι το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας για παράδειγμα;

Χωρίς πολιτική νομιμοποίηση
Αυτό το δίκτυο συμβάσεων και νομοθετημάτων περιορίζει την ανεξαρτησία των εθνικών κρατών και τους επιβάλει μια σχετική πειθαρχία για να μπορούν να λειτουργούν μέσα σε ένα σύστημα ροής χρημάτων σε χώρες με δημοσιονομικά χρέη. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης. Το κυπριακό κοινοβούλιο καταψήφισε το πακέτο σωτηρίας, Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση το εφαρμόζει σχεδόν απαράλλακτο. Στην Ιταλία κυβερνούσε μέχρι πρότινος κάποιος που δεν εξελέγη από το λαό. Δεν είναι να απορεί κανείς που το σκιώδες κράτος του ευρώ προσκρούει όλο και περισσότερο στην απορριπτική στάση των πολιτών, υποστηρίζει ο Τόμας Μάγερ. Στο μεταξύ δεν υπάρχει πλειοψηφία που να στηρίζει την Ιταλία και η χώρα είναι ακυβέρνητη.

Η ανεργία στην ευρωζώνη καλπάζει, η οικονομία συρρικνώνεται, οι διαμαρτυρίες εναντίον των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα, στην Ισπανία και σε άλλες χώρες εντείνονται. Και όσο εντείνονται, τόσο περισσότερο κινδυνεύει η ενότητα της νομισματικής ένωσης. «Εάν δεν καταφέρουμε να διατηρήσουμε το γόητρο αυτού του σκιώδους κράτους, τότε απειλούμαστε με την τύχη που είχαν οι χώρες με νόμισμα το ρούβλι», υποστηρίζει ο γερμανός οικονομολόγος”. 

onalert

http://greeknation.blogspot.gr/ 

 

Ν : αμήν και πότε κυρ Θωμά μου (ο Τόμας ντε), να διαλυθεί και να αναδομηθεί εκ νέου με νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα εγκρίνουν οι λαοί, με αυστηρότατες ποινές για όσους ξανά πατήσουν τους όρκους τους. Με την τραγική εμπειρία της ύφεσης, τα κράτη να διατηρούν τα εθνικά τους νομίσματα, ώστε να είναι πιο ευέλικτες οι ασθενέστερες οικονομίες. Υπέρτατο καθήκον όμως των εθνικών ευρωπαϊκών κρατών θα είναι, όλες μαζί να φροντίζουν πρώτα τα κοινά συμφέροντα της Ευρώπης, χωρίς να επιτρέπουν ξένες παρεμβάσεις δουρείων ίππων, στα της γηραιάς ηπείρου.  

Σε όποια χώρα δεν αρέσει, να πάει αλλού να βρει την στέγη της.

 

Μείζουσας σημασίας όμως είναι να καταλάβουμε πως δεν αρκεί μόνον να φύγει κάποια χώρα από το ευρώ, αλλά και από την ευρωζώνη, που είχε σαν σκοπό με την βοήθεια του ευρώ, να καταστρέψει τα εθνικά κράτη. Γι αυτό ο κυρ Θώμας φωνάζει να μην χαθεί η ευκαιρία, όπως χάθηκε με το ρούβλι. Μόνον που το ρούβλι σε εκτεταμένη εδαφική επιρροή, ήταν θέμα χρόνου να καταπολεμηθεί, όταν εκείνο που επιδιώκει την μονοκρατορία του, επιτίθεται όπου μπορεί και με όποιο τρόπο βρίσκει.

Τώρα όσο για το τι κέρδισαν - αν κέρδισαν - στην ουσία δεν κέρδισαν, απλώς άλλαξαν κατεύθυνση, οι χώρες του ρουβλίου, εξαρτώμενες και πάλι υπό του δολαρίου.

Η διαφορά είναι ότι μοιράστηκαν ανάμεσα δύο διαφορετικές στέγες. Πιθανόν οι ευρασπισμένες χώρες υπό καλλίτερες συνθήκες, όμως το μέλλον θα δείξει ποια η τελική κατεύθυνσή τους.  

 

Αισχρό είναι όμως να διακινείται η άποψη ότι τα κράτη δεν μπορούν να  αυτοδιαθέτονται και θα πρέπει να γίνονται σιαμαία για να επιβιώσουν. Αυτό είναι παραλογισμός. Ένας παραλογισμός που στηρίχθηκε τάχατε στην ειρήνη. Μα την ειρήνη, την διατάρασσαν οι κατευθυνόμενες με ανεγκέφαλο τρόπο, εκλεγμένες κυβερνήσεις. Αν οι κυβερνήσεις ήταν εθνικές και ανεξάρτητες, κανένα λόγο δεν θα είχαν να παίζουν με τα όπλα.  

Ως συνήθως ο τρίτος σκιώδης δάκτυλος - η κακιά πεθερά, είναι αυτή που διαλύει τις σχέσεις των ζευγαριών, ασχέτως το βάθος της δύναμης της σχέσης.