1. Εισαγωγή Στις 9 Δεκεμβρίου 1948, στη σκιά του Ολοκαυτώματος και κατά ένα μεγάλο μέρος χάρη στις ακούραστες προσπάθειες του ίδιου του Λέμκιν, τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Αυτή η σύμβαση ορίζει τη «γενοκτονία» ως διεθνές έγκλημα, για την πρόληψη και την τιμωρία του οποίου δεσμεύονται τα συμβαλλόμενα κράτη. Η γενοκτονία ορίζεται ως εξής: Γενοκτονία αποτελεί οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις, η οποία διαπράττεται με σκοπό την καταστροφή, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας: (α) Η δολοφονία μελών της ομάδας. (β) Η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας. (γ) Η εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωσή της. (δ) Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας. (ε) Η δια της βίας μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε μια άλλη ομάδα. 2. Ο όρος γενοκτονία (genocide) Ο ελληνικός όρος γενοκτονία είναι ταυτόσημος με τον διεθνώς χρησιμοποιούμενο όρο genocide που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γένος και κτείνω (=φονεύω). Τόσο ο ελληνικός όσο και ο διεθνής όρος δημιουργήθηκαν επίσημα (όρος διεθνούς δικαίου) μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Με αυτόν τον όρο αποδίδεται κυριολεκτικά η από τους αρχαιότατους χρόνους υφιστάμενη έννοια και ακριβέστερα ένα από τα αρχαιότερα μαζικά εγκλήματα που αποβλέπουν στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο. Η γενοκτονία μπορεί να επιδιωχθεί είτε με σειρά ομαδικών φόνων, όλων ή σχεδόν όλων των μελών μιας φυλής, είτε με συστηματική εξασθένιση αυτής (με διάφορα μέσα) μέχρι τη βαθμιαία εξάλειψή της φυλής. Στα βίαια δε μέσα αυτά περιλαμβάνονται και σειρά απαγορευτικών μέτρων επί εθνικών, θρησκευτικών, γλωσσικών, ηθικών, ιστορικών ή άλλων παραδόσεων προκειμένου να επέλθει διαφοροποίηση ή αλλοίωση της καταδιωκόμενης φυλής με βέβαιη την συν τω χρόνω απώλεια του εθνικού και φυλετικού γνωρίσματός της. Στις 9 Δεκεμβρίου 1948, στη σκιά του Ολοκαυτώματος τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Αυτή η σύμβαση ορίζει τη «γενοκτονία» ως διεθνές έγκλημα, για την πρόληψη και την τιμωρία του οποίου δεσμεύονται τα συμβαλλόμενα κράτη. Η γενοκτονία ορίζεται ως εξής: Γενοκτονία αποτελεί οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις η οποία διαπράττεται με σκοπό την καταστροφή, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας: (α) Η δολοφονία μελών της ομάδας. (β) Η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας. (γ) Η εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωσή της. (δ) Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας. (ε) Η δια της βίας μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε μια άλλη ομάδα. 3. Εισαγωγή του όρου Τον όρο τζινοσάιντ (και κατ' αναλογία ο δημιουργούμενος ελληνικός γενοκτονία) διετύπωσε πρώτος ο Πολωνός δικηγόρος Raphael Lemkin (Λέμκιν) το 1944 λίγο πριν από τη Δίκη της Νυρεμβέργης, κατά των πρωταιτίων της εξολόθρευσης των Εβραίων από του ναζισμού. Η φρίκη και ο αποτροπιασμός που προκάλεσε σε όλο τον κόσμο η συστηματικά οργανωμένη από τους ναζιστές βάρβαρη προσπάθεια βιολογικής εξόντωσης της εβραϊκής φυλής, πριν από τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη διάρκειά του (1933 - 1945), ώθησε τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να χαρακτηρίσει επίσημα τη γενοκτονία ως έγκλημα που τιμωρείται με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Έτσι ο όρος αυτός απετέλεσε και το κύριο κατηγορητήριο όρο στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Ειδική σύμβαση, που ενέκρινε η συνέλευση τον Δεκέμβριο του 1948, όρισε ότι οι δράστες τέτοιου εγκλήματος (είτε είναι όργανα ενός κράτους, στρατιωτικοί ή πολιτικοί υπάλληλοι, είτε απλοί πολίτες) πρέπει να θεωρούνται προσωπικά και ατομικά υπεύθυνοι για το έγκλημα αυτό και να δικάζονται από τα δικαστήρια του τόπου όπου διαπράχθηκαν τα εγκλήματα ή από το διεθνές δικαστήριο. Η αρχή αυτή εφαρμόστηκε σε πολλές ποινικές δίκες εγκληματιών πολέμου, όπως για παράδειγμα στη δίκη του Γερμανού συνταγματάρχη Άντολφ Άιχμαν που έγινε στο κράτος του Ισραήλ. 4. Το προμελετημένο έγκλημα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου εναντίον του Ελληνικού Λαού Η πολιτική που εφάρμοσε στην Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά του γενικού κριτηρίου της γενοκτονίας, καθώς και τα γνωρίσματα των όρων της γενοκτονίας: β, γ, δ, και ε. Συγκεκριμένα ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 6 Οκτωβρίου 2009 έως 11 Νοεμβρίου 2011 επιτέλεσε μαζί με την κυβέρνησή του τα εξής εγκλήματα κατά του Ελληνικού Λαού, που αναγνωρίζονται ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: (β) Η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας. (γ) Η εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωσή της. (δ) Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας. (ε) Η δια της βίας μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε μια άλλη ομάδα. Σύμφωνα με στοιχεία ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας έχει πάθει λόγω των δραματικών συνθηκών που τους επεφύλαξε η συνειδητή πολιτική του Γιώργου (Τζέφρυ) Παπανδρέου, βαριά κατάθλιψη, που είχε και έχει ως αποτέλεσμα και την σωματική τους βλάβη. Οι συνθήκες διαβίωσης που έχει δημιουργήσει εσκεμμένα, προγραμματισμένα και οργανωμένη, οδηγούν πραγματικά στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωση των Ελλήνων. Η επιβολή των μέτρων του μνημονίου, που κατά επίσημη ομολογία και στην Ελλάδα, αλλά προ πάντων από επίσημους κύκλους στο εξωτερικό, οδήγησε στην καθομολογουμένη αυτοκτονία περίπου τεσσάρων χιλιάδων Ελλήνων πολιτών, στη γενικότερη εξαθλίωση και εξαχρείωση του ελληνικού πληθυσμού με την ανεργία ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων ανέργων και την ανεργία κυρίως των νέων πάνω από 65%, δημιουργούν συνθήκες οι οποίες προωθούν την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και της αδυναμίας γεννήσεων στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας και συνεπώς του αφανισμού της ελληνικής φυλής. Η έξοδος της ελπίδας του μέλλοντος και τη ύπαρξης της Ελλάδας ως εθνότητας, φυλής, που είναι η ελληνική νεολαία, στο εξωτερικό και μάλιστα το αξιολογότερο και δυναμικότερο τμήμα της, παρ' όλο που άμεσα δεν γίνεται δια της βίας, όμως ωθεί τη νεολαία και μάλιστα το πιο παραγωγικό της κομμάτι από κάθε άποψη στο εξωτερικό. Το αποτέλεσμα είναι οφθαλμοφανές: Οι Έλληνες λόγω γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας στο εσωτερικό και φυγής της νεολαίας στο εξωτερικό, λόγω της πλήρους εξαθλίωσης, καθώς και της ανεξέλεγκτης εισαγωγής λαθρομεταναστών, κυρίως από ισλαμικές χώρες, θα αποτελέσουν στην ίδια τους την πατρίδα σε πρώτη φάση μειονότητα και σε δεύτερη φάση θα διακινδυνεύσουν από αφανισμό ως εθνότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου σε διατεταγμένη αμερικανική υπηρεσία ήθελε να φτιάξει από την Ελλάδα μια πολυπολιτισμική, πολυεθνική, πολυφυλετική και πολυθρησκευτική χώρα με ανοιχτά σύνορα. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται ήδη από ξένους διανοούμενους, όπως ο Γερμανός οικονομικός αναλυτής Dirk Mόller, που αποκάλεσε τον Γιώργο Παπανδρέου στο περιοδικό Focus «εκτελεστική μαριονέττα» των Αμερικανών. Aλλά και o ίδιος ο πατέρας του εξομολογήθηκε τα εξής κατά την διάρκεια συνάντησης με 4 δημοσιογράφους (οι δύο εν ζωή), σε κάποια στιγμή, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε άδεια από την ελληνική βουλή 10 εβδομάδων: "Πρόεδρε, μα καλά τι πάει να κάνει στην Ουάσιγκτον 10 ολόκληρους μήνες;" και η "πληρωμένη" απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου: "Εμ, πάει να γίνει πράκτορας με ...μεταπτυχιακό!!" Ο Γιώργος Παπανδρέου (βασικά και όλοι όσοι συνέβαλαν στην ανωτέρω καταστροφή, αρχής γενομένης από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της Ελλάδας), θα πρέπει να παραπεμφθεί στα εθνικά και διεθνή δικαστήρια ως υπόλογος εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Για την επίτευξη του στόχου αυτού πρέπει να δημιουργήσουμε έναν φορέα, έναν σύλλογο, ο οποίος θα φέρει τον τίτλο: Σύλλογος Γενοκτονίας των Ελλήνων, που θα επιληφθεί όλων αυτών των θεμάτων. Με τη δημιουργία του συλλόγου θα κληθούν όλοι όσοι υπέστησαν τις συνέπειες των εγκλημάτων γενοκτονίας, αλλά και άλλοι, να εγγραφούν ως μέλη του συλλόγου, που αποκλειστικός του σκοπός θα είναι αγωγή του Γιώργου Παπανδρέου στα εθνικά ή διεθνή δικαστήρια για το έγκλημα της γενοκτονίας του ελληνικού λαού, ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. ΠΗΓΗ http://math-telos-agras.pblogs.gr/ Το προμελετημένο έγκλημα της γενοκτονίας των Ελλήνων από τον ΓΑΠ και η τιμωρία.

1. Εισαγωγή
Στις 9 Δεκεμβρίου 1948, στη σκιά του Ολοκαυτώματος και κατά ένα μεγάλο μέρος χάρη στις ακούραστες προσπάθειες του ίδιου του Λέμκιν, τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Αυτή η σύμβαση ορίζει τη «γενοκτονία» ως διεθνές έγκλημα, για την πρόληψη και την τιμωρία του οποίου δεσμεύονται τα συμβαλλόμενα κράτη. 

Η γενοκτονία ορίζεται ως εξής:
Γενοκτονία αποτελεί οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις, η οποία διαπράττεται με σκοπό την καταστροφή, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας:
(α) Η δολοφονία μελών της ομάδας.
(β) Η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας.
(γ) Η εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωσή της.
(δ) Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας.
(ε) Η δια της βίας μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε μια άλλη ομάδα.

2. Ο όρος γενοκτονία (genocide)
Ο ελληνικός όρος γενοκτονία είναι ταυτόσημος με τον διεθνώς χρησιμοποιούμενο όρο genocide που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γένος και κτείνω (=φονεύω). Τόσο ο ελληνικός όσο και ο διεθνής όρος δημιουργήθηκαν επίσημα (όρος διεθνούς δικαίου) μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Με αυτόν τον όρο αποδίδεται κυριολεκτικά η από τους αρχαιότατους χρόνους υφιστάμενη έννοια και ακριβέστερα ένα από τα αρχαιότερα μαζικά εγκλήματα που αποβλέπουν στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο.
Η γενοκτονία μπορεί να επιδιωχθεί είτε με σειρά ομαδικών φόνων, όλων ή σχεδόν όλων των μελών μιας φυλής, είτε με συστηματική εξασθένιση αυτής (με διάφορα μέσα) μέχρι τη βαθμιαία εξάλειψή της φυλής. Στα βίαια δε μέσα αυτά περιλαμβάνονται και σειρά απαγορευτικών μέτρων επί εθνικών, θρησκευτικών, γλωσσικών, ηθικών, ιστορικών ή άλλων παραδόσεων προκειμένου να επέλθει διαφοροποίηση ή αλλοίωση της καταδιωκόμενης φυλής με βέβαιη την συν τω χρόνω απώλεια του εθνικού και φυλετικού γνωρίσματός της.
 Στις 9 Δεκεμβρίου 1948, στη σκιά του Ολοκαυτώματος τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Αυτή η σύμβαση ορίζει τη «γενοκτονία» ως διεθνές έγκλημα, για την πρόληψη και την τιμωρία του οποίου δεσμεύονται τα συμβαλλόμενα κράτη. Η γενοκτονία ορίζεται ως εξής:
Γενοκτονία αποτελεί οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις η οποία διαπράττεται με σκοπό την καταστροφή, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας:
(α) Η δολοφονία μελών της ομάδας.
(β) Η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας.
(γ) Η εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωσή της.
(δ) Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας.
(ε) Η δια της βίας μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε μια άλλη ομάδα.

3. Εισαγωγή του όρου
Τον όρο τζινοσάιντ (και κατ' αναλογία ο δημιουργούμενος ελληνικός γενοκτονία) διετύπωσε πρώτος ο Πολωνός δικηγόρος Raphael Lemkin (Λέμκιν) το 1944 λίγο πριν από τη Δίκη της Νυρεμβέργης, κατά των πρωταιτίων της εξολόθρευσης των Εβραίων από του ναζισμού. Η φρίκη και ο αποτροπιασμός που προκάλεσε σε όλο τον κόσμο η συστηματικά οργανωμένη από τους ναζιστές βάρβαρη προσπάθεια βιολογικής εξόντωσης της εβραϊκής φυλής, πριν από τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη διάρκειά του (1933 - 1945), ώθησε τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να χαρακτηρίσει επίσημα τη γενοκτονία ως έγκλημα που τιμωρείται με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Έτσι ο όρος αυτός απετέλεσε και το κύριο κατηγορητήριο όρο στη Δίκη της Νυρεμβέργης.
Ειδική σύμβαση, που ενέκρινε η συνέλευση τον Δεκέμβριο του 1948, όρισε ότι οι δράστες τέτοιου εγκλήματος (είτε είναι όργανα ενός κράτους, στρατιωτικοί ή πολιτικοί υπάλληλοι, είτε απλοί πολίτες) πρέπει να θεωρούνται προσωπικά και ατομικά υπεύθυνοι για το έγκλημα αυτό και να δικάζονται από τα δικαστήρια του τόπου όπου διαπράχθηκαν τα εγκλήματα ή από το διεθνές δικαστήριο. Η αρχή αυτή εφαρμόστηκε σε πολλές ποινικές δίκες εγκληματιών πολέμου, όπως για παράδειγμα στη δίκη του Γερμανού συνταγματάρχη Άντολφ Άιχμαν που έγινε στο κράτος του Ισραήλ.

4. Το προμελετημένο έγκλημα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου εναντίον του Ελληνικού Λαού
Η πολιτική που εφάρμοσε στην Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά του γενικού κριτηρίου της γενοκτονίας, καθώς και τα γνωρίσματα των όρων της γενοκτονίας: β, γ, δ, και ε.
Συγκεκριμένα ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 6 Οκτωβρίου 2009 έως 11 Νοεμβρίου 2011 επιτέλεσε μαζί με την κυβέρνησή του τα εξής εγκλήματα κατά του Ελληνικού Λαού, που αναγνωρίζονται ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας:
(β) Η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας.
(γ) Η εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωσή της.
(δ) Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας.
(ε) Η δια της βίας μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε μια άλλη ομάδα.
Σύμφωνα με στοιχεία ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας έχει πάθει λόγω των δραματικών συνθηκών που τους επεφύλαξε η συνειδητή πολιτική του Γιώργου (Τζέφρυ) Παπανδρέου, βαριά κατάθλιψη, που είχε και έχει ως αποτέλεσμα και την σωματική τους βλάβη.

Οι συνθήκες διαβίωσης που έχει δημιουργήσει εσκεμμένα, προγραμματισμένα και οργανωμένη,  οδηγούν πραγματικά στην ολοσχερή ή μερική φυσική εξόντωση των Ελλήνων.

Η επιβολή των μέτρων του μνημονίου, που κατά επίσημη ομολογία και στην Ελλάδα, αλλά προ πάντων από επίσημους κύκλους στο εξωτερικό, οδήγησε στην καθομολογουμένη αυτοκτονία περίπου τεσσάρων χιλιάδων Ελλήνων πολιτών, στη γενικότερη εξαθλίωση και εξαχρείωση του ελληνικού πληθυσμού με την ανεργία ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων ανέργων και την ανεργία κυρίως των νέων πάνω από 65%, δημιουργούν συνθήκες οι οποίες προωθούν την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και της αδυναμίας γεννήσεων στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας και συνεπώς του αφανισμού της ελληνικής φυλής.

Η έξοδος της ελπίδας του μέλλοντος και τη ύπαρξης της Ελλάδας ως εθνότητας, φυλής, που είναι η ελληνική νεολαία, στο εξωτερικό και μάλιστα το αξιολογότερο και δυναμικότερο τμήμα της, παρ' όλο που άμεσα δεν γίνεται δια της βίας, όμως ωθεί τη νεολαία και μάλιστα το πιο παραγωγικό της κομμάτι από κάθε άποψη στο εξωτερικό. Το αποτέλεσμα είναι οφθαλμοφανές: Οι Έλληνες λόγω γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας στο εσωτερικό και φυγής της νεολαίας  στο εξωτερικό, λόγω της πλήρους εξαθλίωσης, καθώς και της ανεξέλεγκτης εισαγωγής λαθρομεταναστών, κυρίως από ισλαμικές χώρες, θα αποτελέσουν στην ίδια τους την πατρίδα σε πρώτη φάση μειονότητα και σε δεύτερη φάση θα διακινδυνεύσουν από αφανισμό ως εθνότητα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου σε διατεταγμένη αμερικανική υπηρεσία ήθελε να φτιάξει από την Ελλάδα μια πολυπολιτισμική, πολυεθνική, πολυφυλετική και πολυθρησκευτική χώρα με ανοιχτά σύνορα. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται ήδη από ξένους διανοούμενους, όπως ο Γερμανός οικονομικός αναλυτής Dirk Mόller, που αποκάλεσε τον Γιώργο Παπανδρέου στο περιοδικό Focus «εκτελεστική μαριονέττα» των Αμερικανών. Aλλά και o ίδιος ο πατέρας του εξομολογήθηκε τα εξής κατά την διάρκεια συνάντησης με 4 δημοσιογράφους (οι δύο εν ζωή), σε κάποια στιγμή, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε άδεια από την ελληνική βουλή 10 εβδομάδων: "Πρόεδρε, μα καλά τι πάει να κάνει στην Ουάσιγκτον 10 ολόκληρους μήνες;" και η "πληρωμένη" απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου: "Εμ, πάει να γίνει πράκτορας με ...μεταπτυχιακό!!"

Ο Γιώργος Παπανδρέου (βασικά και όλοι όσοι συνέβαλαν στην ανωτέρω καταστροφή, αρχής γενομένης από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της Ελλάδας), θα πρέπει να παραπεμφθεί στα εθνικά και διεθνή δικαστήρια ως υπόλογος εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. 

Για την επίτευξη του στόχου αυτού πρέπει να δημιουργήσουμε έναν φορέα, έναν σύλλογο, ο οποίος θα φέρει τον τίτλο: Σύλλογος Γενοκτονίας των Ελλήνων,  που θα επιληφθεί όλων αυτών των θεμάτων. Με τη δημιουργία του συλλόγου θα κληθούν όλοι όσοι υπέστησαν τις συνέπειες των εγκλημάτων γενοκτονίας, αλλά και άλλοι, να εγγραφούν ως μέλη του συλλόγου, που αποκλειστικός του σκοπός θα είναι αγωγή του Γιώργου Παπανδρέου στα εθνικά ή διεθνή δικαστήρια για το έγκλημα της γενοκτονίας του ελληνικού λαού, ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
ΠΗΓΗ 
http://math-telos-agras.pblogs.gr/