Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ιφικράτη Αμυρά (μάλλον το 2010) με τον καθηγητή Ανδρέα Αθηναίο. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. Το πραγματικό χρέος είναι 40 δις. Όταν όμως ξαφνικά σκέφτηκαν να μονοπωλήσουν και να κερδοφορήσουν από το τραπουλόχαρτο ως προϊόν, μη επιτρέποντας στα κράτη να τυπώνουν το δικό τους χρήμα, αλλά να το αγοράζουν με τύπωμα ομολόγων, το χρέος άρχισε να εκτινάσσεται για να φτάσει σήμερα στα 500 δις. € Την περίοδο της κατοχής, οι Γερμανοί επέβαλαν στην Ελλάδα το κατοχικό δάνειο, το οποίο δεν ήταν τίποτα άλλο από την χρηματοδότηση της κατοχής τους με ό,τι δραματικά συνεπακόλουθα προέκυψαν εξ αιτίας αυτής. Κυκλοφορούσαν στην χώρα παράδειγμα τα τανκς, με πληρωμένα τα έξοδα από τους δύστυχους πένητες Έλληνες. Το δάνειο αυτό σύμφωνα με τον καθηγητή, η σημερινή αξία του ανέρχεται στα 500 δις δραχμές. Με το ίδιο καταναγκαστικό δάνειο χρηματοδότησαν τον πόλεμο του Ρόμελ στην Μέση Ανατολή. Η ειρωνεία είναι πως άλλοι αφαιμάζουν κάθε χρόνο την Γερμανία με πολεμικές αποζημιώσεις, ενώ η Ελλάδα δεν έχει διεκδικήσει να πάρει ούτε ένα μάρκο. Κάτι αντίστοιχο λοιπόν με το κατοχικό δάνειο, είναι και η έκδοση ομολόγων μέσω των οποίων πιστώνεται λογιστικά με νούμερα, ένα χρηματικό ποσόν στην χώρα. Δηλαδή πληρώνουμε για άλλη μια φορά, την κατοχή που επέβαλαν με την έκδοση του € ως ενιαίο νόμισμα. Ένα Βίαιο μέσον που είχε ως σκοπό να ενοποιήσει τα κράτη μέλη, αφού δεν μπορούσαν να ενωθούν πολιτικά ! Με την υποτίμηση (κούρεμα η γνωστή λέξη. Προφανώς για ευνόητους λόγους για την μη συνειδητή πραγματικότητα), υποτιμήθηκε η αξία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Ακούμε σήμερα για νέα υποτίμηση (κούρεμα), όπερ σημαίνει ακίνητο που άξιζε 1 εκατ. και έφτασε 300 χιλ με την πρώτη υποτίμηση, με την επικείμενη δεύτερη θα εξευτελιστεί εντελώς. Το μεγάλο όγκο ομολόγων το έχουν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν θυμάστε είχαν αρχίσει κατά πολύ πριν την κρίση να σπείρουν την ιδέα της κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων, προετοιμάζοντας το έδαφος ψυχολογικά. Όλα καλά και ψυχολογικά προμελετημένα. Διότι πέραν του δημόσιου δανεισμού μέσω αυτών τα οποία ουδέποτε αποπλήρωσε το κράτος κλέβοντας και αδυνατίζοντας τα , όρα ΝΑΤ, ήξεραν πως θα έλθει κάποια στιγμή «η ώρα των ομολόγων». Συνεπώς όχι μόνον δεν μας χαρίζουν τίποτα, αντίθετα μας καταστρέφουν, απαξιώνοντας μας. Όλοι έχουμε καταλάβει ποιος είναι ο προσχεδιασμένος λόγος και από αυτήν την στρατηγική δεν απουσιάζει καμία πλευρά της Τρόϊκα. Οι μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, αν δεν είναι κουκλοθέατρο ή στάχτη στα μάτια ως καλοθελητής, τότε αφορούν δικές τους μοιρασιές, σαν να είναι δικά τους περιουσιακά στοιχεία (!) ΣΤΟΧΟΣ Η ΣΥΛΗΣΗ. Ο καθηγητής υπέρμαχος της δραχμής όπως και εγώ, τονίζει εντόνως, πως δεν θα έχει αξία να επιστρέψουμε στην δραχμή, αν η εκτύπωση και η νομισματική της ρύθμιση δεν βρίσκεται στα χέρια του κράτους. Τώρα τελευταία άρχισαν πάλι το τροπάριο της Κασσιανής ότι θα μας πάνε στην δραχμή. Τότε αν ρυθμίζεται από έξωθεν εντολές, εκείνοι θα σκοπεύουν να την υποτιμήσουν, με ανάλογες επιπτώσεις όπως παραπάνω. Αυτό βέβαια το φαινόμενο δεν αφορά μόνον την Ελλάδα, αλλά όλα τα κράτη χωρίς διαχωρισμό σε βόρεια και νότια. Για τυχόν δύσπιστους οποιουδήποτε ευρωπαϊκού Έθνους που διαβάζουν αυτά, ας σκεφτούν πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, πόσες κρυμμένες αλήθειες έχουν αποκαλυφθεί αφήνοντας τους περισσότερους με ανοικτό το στόμα, αν όχι απελπιστικά απογοητευμένους και τότε ας αναρωτηθούν για το ποσοστό της ανακρίβειας των προθέσεων, όπως προαναφέρθηκε. Είναι γεγονός πως βρίζουμε την Ελλάδα για τα σημερινά μας παθήματα, εύχομαι και μαθήματα. Δεν υπογράφει ή αποφασίζει η Ελλάδα όμως. Δεν αποφασίζουμε εμείς. Υπογράφει και αποφασίζει κάποιος άνθρωπος που έχει πέντε δάκτυλα να βάλει την υπογραφή του, ενώ με διάφορες αλχημείες βρέθηκε εκεί. Το να λες επίσης πως αυτό δεν είναι κράτος, σημαίνει πως είμαστε εμείς που φταίμε και όχι αυτοί που εν πάσει περιπτώσει εκλέξαμε. Ούτε όλα όσα νομοθετούνται τα επιβάλει η Τρόϊκα, όπως τα χαράτσια οθωμανικής προέλευσης. Οι φαεινές ιδέες είναι εγχώριων προελεύσεων εμπνεύσεις Ελλαδιτών, κατοικούντων σε αυτήν την πανέμορφη γη. Όσο για την υψηλή φορολογία που γίνεται αναφορά από τον καθηγητή , αλλά και στα διάφορα talk show, με την γνωστή ατάκα «δεν θα έρθει κανείς να επενδύσει», έχει την σημασία του. Είναι η απαγορευμένη αόρατη ζώνη, επειδή την προετοιμάζουν ταχέως να την βάλουν στο χέρι και δεν θέλουν ανεπιθύμητους. Έδωσε όμως ως γεγονός, ώθηση εξαγωγής κεφαλαίων. Ο μόνος που θα φορολογείται θα είναι ο εργαζόμενος. Μετά τι θα κάνουν ; θα αλληλο-φορολογούνται ; Μια μέρα σε κάποιο άλλο βίντεο είχα ακούσει κάποιον να λέει «δώστε δουλειές για να φορολογήσουμε (!)». Η ύφεση υπήρξε καθαρά πολιτική συνειδητή απόφαση. Το αποδεικνύουν τα προεκλογικά λεγόμενα αμφοτέρων των πολιτικών της κωλοτούμπας σε καρμπόν. Ενώ υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις, με εσωτερική αυτοχρηματοδότηση, ώστε να ανακάμψει η οικονομία, παρέδωσαν την χώρα αμαχητί στους ξένους γνώριμους, παραποιώντας τα στοιχεία ταυτοχρόνως. Ούτε τότε δηλαδή παρ’ όλο το χάλι μπορούσε η χώρα να υπαχθεί στον μηχανισμό. Ξευτίλα, ντροπή και εθνική προδοσία ασυγχώρητη εκ μέρους τους. Όπως πολιτική απόφαση ήταν να μην δημιουργήσουν μία κρατική τράπεζα, μέσω της οποίας να δανείζονται με 1% από την ΕΚΤ και, όχι με 5 ή 6% από τις ιδιωτικές. Δηλαδή και κερδοσκοπούν και, τις ζημιές τους τις πληρώνουμε εμείς, δηλαδή όλοι οι λαοί. Κάποτε το έλεγε και ο Τσίπρας, αλλά έκανε και αυτός τέτοια κωλοτούμπα, που κάνει παρέα με τους υπόλοιπους. Όσο για όσους φοβούνται πως άμα πάει κανείς στην δραχμή δεν θα μας δίνει κανείς τίποτα, ας σκεφθεί πως κάλλιστα μπορεί να κάνει ανταλλαγή προϊόντων, όπως το κάνει το Ιράν και άλλες χώρες. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια κατέστρεψαν την οποιαδήποτε παραγωγή στην χώρα, με χρηματοδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ, όπως τα ψαροκάικα που στην θέση τους αλωνίζουν τα Τουρκικά αλιευτικά, αμπέλια, καπνά και ένα σωρό άλλα. Δηλαδή μέσω ΕΣΠΑ πλήρωναν για την καταστροφή της χώρας με την δική μας συμμετοχή, για το εύκολο χρήμα, μη σκεπτόμενος κανένας από μας το αύριο της πατρίδας και των παιδιών μας. Κατά τα άλλα βρήκαν πάτημα, εκτός της γεωστρατηγικής τους πολιτικής, να ασκούν και κίτρινη πολιτική εις βάρος των «τεμπέληδων» και των «αγράμματων». Αυτή ήταν η εικόνα που τους δώσαμε ως πολίτες. Το συμπέρασμα όμως αυτό προκύπτει από το πώς βλέπουμε και αισθανόμαστε τούτο τον τόπο. Τον αισθανόμαστε ως οντότητα, ως υπόσταση ή απλώς σαν κάτι αδιάφορο που δεν έχει σημασία ποιος το κατέχει ; Έχει ιστορική ταυτότητα που μας συνδέει με την δική μας ; Αυτός που δεν αισθάνεται την Ελλάδα ως οντότητα, αλλά την βλέπει ως καταναλωτής «εγώ να περνάω καλά» ή «σώζων εαυτόν σωθήτω», αυτός είναι χειρότερος και συμφωνώ με τον καθηγητή , από αυτόν που επέλεξε να είναι προδότης και δωσίλογος. Πράγμα που σημαίνει πως ο προδότης τουλάχιστον κατανοεί την ύπαρξη της Ελληνικής οντότητας μαζί με το σύνολο των κατοίκων της (και όχι ως μονάδες), αποδεικνύοντας το με την απόφασή του αυτή.. Σε κάποιο άλλο σημείο ξεκαθαρίζει πως : η αξία του χρήματος, το αντίκρισμα δηλαδή, δεν εξαρτάται από κάποιο απόθεμα χρυσού ή άλλου μετάλλου, αλλά βασίζεται στην παραγωγή. Όταν αυτή δεν υπάρχει, τότε δημιουργείται και αυξάνεται ο πληθωρισμός . Και τέλος σε άλλο σημείο επισημαίνει, πως όταν δεν υπάρχει αυτοεκτίμηση στο άτομο, τότε δεν είναι ικανό να εκτιμήσει τον οποιοδήποτε άλλον. Αυτό θα έκανε καλό να το ακούσουν μερικοί μερικοί, γιατί αυτοεκτίμηση δεν σημαίνει λύπηση. Ν. heiraklitos Ο καθηγητής Ανδρέας Αθηναίος μιλά στο ΕΔΩ ΣΥΝΤΑΓΜΑ στον Ιφικράτη Αμυρά !!!!

Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ιφικράτη Αμυρά (μάλλον το 2010) με τον καθηγητή Ανδρέα Αθηναίο.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.

Το πραγματικό χρέος είναι 40 δις. Όταν όμως ξαφνικά σκέφτηκαν να μονοπωλήσουν και να κερδοφορήσουν από το τραπουλόχαρτο ως προϊόν, μη επιτρέποντας στα κράτη να τυπώνουν το δικό τους χρήμα, αλλά να το αγοράζουν με τύπωμα ομολόγων, το χρέος άρχισε να εκτινάσσεται για να φτάσει σήμερα στα 500 δις. €

Την περίοδο της κατοχής, οι Γερμανοί επέβαλαν στην Ελλάδα το κατοχικό δάνειο, το οποίο δεν ήταν τίποτα άλλο από την χρηματοδότηση της κατοχής τους με ό,τι δραματικά συνεπακόλουθα προέκυψαν εξ αιτίας αυτής.  Κυκλοφορούσαν στην χώρα παράδειγμα τα τανκς, με πληρωμένα τα έξοδα από τους δύστυχους πένητες Έλληνες.  Το δάνειο αυτό σύμφωνα με τον καθηγητή, η σημερινή αξία του ανέρχεται στα 500 δις δραχμές. Με το ίδιο καταναγκαστικό δάνειο χρηματοδότησαν τον πόλεμο του Ρόμελ στην Μέση Ανατολή.  Η ειρωνεία είναι πως άλλοι αφαιμάζουν κάθε χρόνο την Γερμανία με πολεμικές αποζημιώσεις, ενώ η Ελλάδα δεν έχει διεκδικήσει να πάρει ούτε ένα μάρκο. 

Κάτι αντίστοιχο λοιπόν με το κατοχικό δάνειο, είναι και η έκδοση ομολόγων μέσω των οποίων πιστώνεται λογιστικά με νούμερα, ένα χρηματικό ποσόν στην χώρα. Δηλαδή πληρώνουμε για άλλη μια φορά, την κατοχή που επέβαλαν με την έκδοση του € ως ενιαίο νόμισμα. Ένα Βίαιο μέσον που είχε ως σκοπό να ενοποιήσει τα κράτη μέλη, αφού δεν μπορούσαν να ενωθούν πολιτικά !  Με την υποτίμηση (κούρεμα η γνωστή λέξη.  Προφανώς για ευνόητους λόγους για την μη συνειδητή πραγματικότητα), υποτιμήθηκε η αξία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Ακούμε σήμερα για νέα υποτίμηση (κούρεμα), όπερ σημαίνει ακίνητο που άξιζε 1 εκατ. και έφτασε 300 χιλ με την πρώτη υποτίμηση, με την επικείμενη δεύτερη θα εξευτελιστεί εντελώς. Το μεγάλο όγκο ομολόγων το έχουν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν θυμάστε είχαν αρχίσει κατά πολύ πριν την κρίση να σπείρουν την ιδέα της κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων, προετοιμάζοντας το έδαφος ψυχολογικά.

Όλα καλά και ψυχολογικά προμελετημένα. Διότι πέραν του δημόσιου δανεισμού μέσω αυτών τα οποία ουδέποτε αποπλήρωσε το κράτος κλέβοντας και αδυνατίζοντας τα , όρα ΝΑΤ, ήξεραν πως θα έλθει κάποια στιγμή  «η ώρα των ομολόγων».

Συνεπώς όχι μόνον δεν μας χαρίζουν τίποτα, αντίθετα μας καταστρέφουν, απαξιώνοντας μας. Όλοι έχουμε καταλάβει ποιος είναι ο προσχεδιασμένος λόγος και από αυτήν την στρατηγική δεν απουσιάζει καμία πλευρά της Τρόϊκα. Οι μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, αν δεν είναι κουκλοθέατρο ή στάχτη στα μάτια ως καλοθελητής, τότε αφορούν δικές τους μοιρασιές, σαν να είναι δικά τους περιουσιακά στοιχεία (!)

ΣΤΟΧΟΣ Η ΣΥΛΗΣΗ.

Ο καθηγητής υπέρμαχος της δραχμής όπως και εγώ, τονίζει εντόνως, πως δεν θα έχει αξία να επιστρέψουμε στην δραχμή, αν η εκτύπωση και η νομισματική της ρύθμιση δεν βρίσκεται στα χέρια του κράτους. Τώρα τελευταία άρχισαν πάλι το τροπάριο της Κασσιανής ότι θα μας πάνε στην δραχμή. Τότε αν ρυθμίζεται από έξωθεν εντολές, εκείνοι θα σκοπεύουν να την υποτιμήσουν, με ανάλογες επιπτώσεις όπως παραπάνω. Αυτό βέβαια το φαινόμενο δεν αφορά μόνον την Ελλάδα, αλλά όλα τα κράτη χωρίς διαχωρισμό σε βόρεια και νότια. Για τυχόν δύσπιστους οποιουδήποτε ευρωπαϊκού Έθνους που διαβάζουν αυτά, ας σκεφτούν πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, πόσες κρυμμένες αλήθειες έχουν αποκαλυφθεί αφήνοντας τους περισσότερους με ανοικτό το στόμα, αν όχι απελπιστικά απογοητευμένους και τότε ας αναρωτηθούν για το ποσοστό της ανακρίβειας των προθέσεων, όπως προαναφέρθηκε.  

Είναι γεγονός πως βρίζουμε την Ελλάδα για τα σημερινά μας παθήματα, εύχομαι και μαθήματα. Δεν υπογράφει ή αποφασίζει η Ελλάδα όμως. Δεν αποφασίζουμε εμείς. Υπογράφει και αποφασίζει κάποιος άνθρωπος που έχει πέντε δάκτυλα να βάλει την υπογραφή του, ενώ με διάφορες αλχημείες βρέθηκε εκεί. 

Το να λες επίσης πως αυτό δεν είναι κράτος, σημαίνει πως είμαστε εμείς που φταίμε και όχι αυτοί που εν πάσει περιπτώσει εκλέξαμε. 

Ούτε όλα όσα νομοθετούνται τα επιβάλει η Τρόϊκα, όπως τα χαράτσια οθωμανικής προέλευσης. Οι φαεινές ιδέες είναι εγχώριων προελεύσεων εμπνεύσεις Ελλαδιτών, κατοικούντων σε αυτήν την πανέμορφη γη.  

Όσο για την υψηλή φορολογία που γίνεται αναφορά από τον καθηγητή , αλλά και στα διάφορα talk show, με την γνωστή ατάκα «δεν θα έρθει κανείς να επενδύσει», έχει την σημασία του. Είναι η απαγορευμένη αόρατη ζώνη, επειδή την προετοιμάζουν ταχέως να την βάλουν στο χέρι και δεν θέλουν ανεπιθύμητους. Έδωσε όμως ως γεγονός, ώθηση εξαγωγής κεφαλαίων. Ο μόνος που θα φορολογείται θα είναι ο εργαζόμενος. Μετά τι θα κάνουν ; θα αλληλο-φορολογούνται ;  Μια μέρα σε κάποιο άλλο βίντεο είχα ακούσει κάποιον να λέει «δώστε δουλειές για να φορολογήσουμε (!)». 

Η ύφεση υπήρξε καθαρά πολιτική συνειδητή απόφαση. Το αποδεικνύουν τα προεκλογικά λεγόμενα αμφοτέρων των πολιτικών της κωλοτούμπας σε καρμπόν.   Ενώ υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις, με εσωτερική αυτοχρηματοδότηση, ώστε να ανακάμψει η οικονομία, παρέδωσαν την χώρα αμαχητί στους ξένους γνώριμους, παραποιώντας τα στοιχεία ταυτοχρόνως. Ούτε τότε δηλαδή παρ’ όλο το χάλι μπορούσε η χώρα να υπαχθεί στον μηχανισμό. Ξευτίλα, ντροπή και εθνική προδοσία ασυγχώρητη εκ μέρους τους. 

Όπως πολιτική απόφαση ήταν να μην δημιουργήσουν μία κρατική τράπεζα, μέσω της οποίας να δανείζονται με 1% από την ΕΚΤ και, όχι με 5 ή 6% από τις ιδιωτικές. Δηλαδή και κερδοσκοπούν και, τις ζημιές τους τις πληρώνουμε εμείς, δηλαδή όλοι οι λαοί.  Κάποτε το έλεγε και ο Τσίπρας, αλλά έκανε και αυτός τέτοια κωλοτούμπα, που κάνει παρέα με τους υπόλοιπους.

Όσο για όσους φοβούνται πως άμα πάει κανείς στην δραχμή δεν θα μας δίνει κανείς τίποτα, ας σκεφθεί πως κάλλιστα μπορεί να κάνει ανταλλαγή προϊόντων, όπως το κάνει το Ιράν και άλλες χώρες. 

Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια κατέστρεψαν την οποιαδήποτε παραγωγή στην χώρα, με χρηματοδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ, όπως τα ψαροκάικα που στην θέση τους αλωνίζουν τα Τουρκικά αλιευτικά, αμπέλια, καπνά και ένα σωρό άλλα. Δηλαδή μέσω ΕΣΠΑ πλήρωναν για την καταστροφή της χώρας με την δική μας συμμετοχή, για το εύκολο χρήμα, μη σκεπτόμενος κανένας από μας το αύριο της πατρίδας και των παιδιών μας.  Κατά τα άλλα βρήκαν πάτημα, εκτός της γεωστρατηγικής τους πολιτικής, να ασκούν και κίτρινη πολιτική εις βάρος των «τεμπέληδων» και των «αγράμματων». Αυτή ήταν η εικόνα που τους δώσαμε ως πολίτες. 

Το συμπέρασμα όμως αυτό προκύπτει από το πώς βλέπουμε και αισθανόμαστε τούτο τον τόπο. Τον αισθανόμαστε ως οντότητα, ως υπόσταση ή απλώς σαν κάτι αδιάφορο που δεν έχει σημασία ποιος το κατέχει ;  Έχει ιστορική ταυτότητα που μας συνδέει με την δική μας ; Αυτός που δεν αισθάνεται την Ελλάδα ως οντότητα, αλλά την βλέπει ως καταναλωτής «εγώ να περνάω καλά» ή «σώζων εαυτόν σωθήτω», αυτός είναι χειρότερος και συμφωνώ με τον καθηγητή , από αυτόν που επέλεξε να είναι προδότης και δωσίλογος. Πράγμα που σημαίνει πως ο προδότης τουλάχιστον κατανοεί την ύπαρξη της Ελληνικής οντότητας μαζί με το σύνολο των κατοίκων της (και όχι ως μονάδες), αποδεικνύοντας το με την απόφασή του αυτή..   

Σε κάποιο άλλο σημείο ξεκαθαρίζει πως : η αξία του χρήματος, το αντίκρισμα δηλαδή, δεν εξαρτάται από κάποιο απόθεμα χρυσού ή άλλου μετάλλου, αλλά βασίζεται στην παραγωγή. Όταν αυτή δεν υπάρχει, τότε δημιουργείται και αυξάνεται ο πληθωρισμός .  

Και τέλος σε άλλο σημείο επισημαίνει, πως όταν δεν υπάρχει αυτοεκτίμηση στο άτομο, τότε δεν είναι ικανό να εκτιμήσει τον οποιοδήποτε άλλον.  Αυτό θα έκανε καλό να το ακούσουν μερικοί μερικοί, γιατί αυτοεκτίμηση δεν σημαίνει λύπηση.    Ν.

heiraklitos