eimaiasfalis.gr: Ιδιωτικές κλινικές: «Δεν κάνουμε πίσω»! Από Δευτέρ...

eimaiasfalis.gr: Ιδιωτικές κλινικές: «Δεν κάνουμε πίσω»! Από Δευτέρα μπλόκο και από τα Διαγνωστικά.
...:   Σ τη δύνη των κινητοποιήσεων από μεγάλα ιδιωτικά κέντρα κλινικές και διαγνωστικά, έχει βρεθεί πια η κυβέρνηση και ο Άδωνις Γεωργιάδη...

"Στα χρόνια της υπομονής"

Την καλησπέρα μου σε όλους τους φίλους. Σήμερα ήταν μια ημέρα δύσκολη, μια μέρα της υπομονής. Μου πέρασε μέσα στην όλη φάση το τραγουδάκι και μας το αφιερώνω. Να είστε όλοι σας καλά και εύχομαι μια μέρα όλοι να φτάσουμε να αντιληφθούμε τα πράγματα όπως τα έχουν μερικοί ήδη αντιληφθεί. Και η αντίληψη δεν έχει μία κατεύθυνση, έχει πολλές κατευθύνσεις όσες και οι πιθανότητες. Με την μέθοδο της ατόπου απαγωγής πλησιάζει ο διαλογιζόμενος όλο προς την αλήθεια. ΕΙ - ΘΕ                                          Ν.

KainourgiaToraZoi

Η απάτη της εξέλιξης

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αποδεχθεί και υιοθετήσει την ύπουλα λανθασμένη θεωρία της εξέλιξης.

Η θεωρία λέει ότι με την πάροδο του χρόνου εξελισσόμαστε. Ότι με την πάροδο του χρόνου γινόμαστε καλύτεροι, πιο πολιτισμένοι. Θέλετε και απόδειξη; Κοιτάξτε γύρω σας:
-Θαυμαστά κτίρια, μουσεία, νοσοκομεία, γέφυρες, πάρκα…

-Θαυμαστά αεροπλάνα, πλοία, υπολογιστές, μηχανές παντός είδους…
-Υπολογιστές, ηχοσυστήματα, κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις…
-Ανθρωπιστικές κινήσεις, γιορτές, μουσική, θέατρα, αθλητισμός…
Ποιος μπορεί να έχει το θράσος να μας θεωρεί απολίτιστους;
Είναι όμως έτσι;
Δυστυχώς για εσάς πολιτισμένοι ανεγκέφαλοι τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά:
Είμαστε οι ίδιοι βάρβαροι του χθες ή μάλλον πολύ χειρότεροι από ότι ήμασταν την εποχή των σπηλαίων. Δεν το πιστεύετε;
Ας πάρουμε το παγκόσμιο πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο του κόσμου: τις ισχυρές ΗΠΑ.

Με πληθυσμό 315 εκατομμύρια «ευτυχείς» Αμερικανούς το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ είναι κάπου 17 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ υπάρχουν 26 εκατομμύρια άνεργοι και 59 εκατομμύρια ανασφάλιστοι. Όμως οι Αμερικανοί (που μας τα έχουν πρήξει με την δημοκρατία, την ισότητα, την ελευθερία και τον ανθρωπισμό και που προσεύχονται για την ειρήνη πριν από κάθε νέα στρατιωτική εισβολή) πληρώνουν κάθε χρόνο 682 δισεκατομμύρια δολάρια για εξοπλισμούς.
Και αν δεν πειστήκατε ακόμα ανεγκέφαλοι βάρβαροι για την βαρβαρότητα που δέρνει την «πολιτισμένη» κοινωνία μας, με όλες τις «ανθρωπιστικές» ευαισθησίες της, θα σας πω και τα εξής ολίγα:
Υπάρχουν κάπου 1,5 δισεκατομμύριο υπέρβαροι στην γη, από τους οποίους μισό δισεκατομμύριο είναι παχύσαρκοι. Ταυτόχρονα σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονται και πεθαίνουν από πείνα πάνω από 20000 άνθρωποι την ημέρα ένας κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα…
Επίσης μέχρι τώρα πέθαναν έξι εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών και ΣΗΜΕΡΑ θα πεθάνουν περίπου 750 γυναίκες κατά την διάρκεια της γέννας.
Ταυτόχρονα (μέχρι τώρα φέτος) έχουμε πληρώσει πάνω από 320 δισεκατομμύρια δολάρια για ναρκωτικά.
Να μην μιλήσω για τα παιδιά-σκλάβους που δουλεύουν στα ορυχεία για να έχετε διαμάντια, χρυσά δαχτυλίδια και σταυρούς, κινητά και υπολογιστές και ακριβά χαλιά με λεπτούς κόμπους.
Να μην μιλήσω για την παγκόσμια παιδική πορνεία που συντηρείται από τους υπέρβαρους «πολιτισμένους».
Να μην μιλήσω για…

Πόσο πιο πολιτισμένοι και ανώτεροι από τους ανθρώπους των σπηλαίων αισθάνεστε τώρα;

Πηγή:Αποκάλυψη το ένατο κύμαhttp://eimaiasfalis.blogspot.gr/2013/10/blog-post_7240.html?spref=fb

Πατρίδα δεν είναι το κράτος !

Η εθνική επιβίωση είναι υπεράνω ιδεολογιών, ταξικών διαφορών, προσωπικών αδικιών και συμφερόντων

Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο, ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί, να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να τρομοκρατεί.

Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.

του ΔΙΟΝΥΣΗ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ *
Ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.
Στα σύνορα του Έβρου η απέναντι όχθη πλημμύρισε με τουρκικά άρματα μάχης, που μάρσαραν νυχθημερόν εκφοβιστικά και πανέτοιμα να περάσουν το ποτάμι. Στη δική μας πλευρά ο αριθμός των αρμάτων ήταν ασήμαντος σε σχέση με των Τούρκων και αρχίσαμε τα «κολοκοτρωναίικα» τα κάναμε κυκλικές βόλτες μέσα από δάση και χωριά για να φαίνονται περισσότερα. (Εικόνα τρομακτικής ανισότητας, που θα έπρεπε να την έχουν αντικρίσει όσοι με ασυγχώρητη ανευθυνότητα μιλάνε για μείωση των εξοπλισμών.)
Ο ίλαρχος Ν.Μ., διοικητής μιας Ίλης Αναγνωρίσεως, διέθετε στον τομέα ευθύνης του πλάι στο ποτάμι 4 έφεδρους αξιωματικούς και 144 στρατιώτες, συν 2 «βοηθητικούς» που δεν έφεραν όπλο.

Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έλαβε μια επείγουσα διαταγή από τη Μεραρχία και κάλεσε προσκλητήριο στη μονάδα του. Ανέλυσε στους συγκεντρωμένους την κατάσταση, μίλησε για την τουρκική υπεροπλία και ζήτησε από τους στρατιώτες του 30 εθελοντές να περάσουν την ίδια νύχτα το ποτάμι, με επικεφαλής τον ίδιο και τους 4 έφεδρους αξιωματικούς τους, για δολιοφθορά στα εχθρικά τανκς. Οι πιθανότητες να γυρίσουν ζωντανοί ήταν μηδαμινές, είτε πετύχαινε η αποστολή τους είτε όχι γι’ αυτό τούς έδωσε είκοσι λεπτά προθεσμία να συζητήσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν μόνοι τους ποιοι θα συμμετείχαν εθελοντικά. Μάλιστα προέτρεψε όσους ήταν παντρεμένοι ή είχαν προστατευόμενα μέλη στην οικογένειά τους να μη συμμετάσχουν στο εγχείρημα.

Στην ουσία ο ίλαρχος Ν.Μ. απάλλαξε τους στρατιώτες του από κάθε όρκο και υποχρέωση και τους έδωσε το δικαίωμα να επιλέξουν οι ίδιοι αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.
Ο Έβρος ήταν ανέκαθεν για τον στρατό ο κάλαθος των «αχρήστων». Ήταν μία χρόνια πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, στην οποία η δικτατορία είχε προσδώσει διαστάσεις τιμωρίας. Στον Έβρο έστελναν όλους τους παρίες, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα για καλύτερη μετάθεση, τους κοινωνικά απροσάρμοστους και κυρίως τους αντίθετους στο καθεστώς, στους οποίους μάλιστα επιφύλασσε και την ανάλογη περιποίηση.
Αυτή πάνω κάτω ήταν η κοινωνική σύνθεση και της μονάδας του Ν.Μ., που οι οπλίτες της συσκέπτονταν μεταξύ τους για είκοσι λεπτά και συγκεντρώθηκαν πάλι με τον ήχο της σάλπιγγας. Ο ίλαρχος διέταξε οι 30 εθελοντές να κάνουν ένα βήμα μπροστά για να αποσπαστούν από τους υπόλοιπους. Τότε ένα βήμα μπροστά δεν έκαναν μόνο 30 άντρες, αλλά αυτομάτως και οι 144, μαζί τους και οι 2 «βοηθητικοί».

Αυτά τα παιδιά ήταν απλοί στρατιώτες.

Δεν είχαν την ψυχοτεχνική εκπαίδευση για καταδρομικές επιχειρήσεις ούτε τον απαιτούμενο ειδικό εξοπλισμό και την ανάλογη υποστήριξη, εύλογα θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή την αποστολή θανάτου. Όμως αποφάσισαν να υπερβάλουν εαυτόν, διέγραψαν τις ταλαιπωρίες που τους υπέβαλλε το ανελεύθερο καθεστώς και ήταν έτοιμα να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα, όπως ακριβώς οι πατέρες τους πολέμησαν τους Ιταλούς υπό τη μεταξική δικτατορία: η αντίθεσή τους στο δικτατορικό καθεστώς δεν επηρέασε σε τίποτα τη φιλοπατρία τους.
Ένιωθαν ως το κύτταρό τους, χωρίς να χρειαστεί να τους το πει κανείς, ότι η εθνική επιβίωση είναι υπεράνω ιδεολογιών, ταξικών διαφορών, προσωπικών αδικιών, συμφερόντων κ.λπ.

Γιατί το κράτος δεν είναι πατρίδα.

Το κράτος είναι απλώς ένα σύστημα διαχείρισης της κοινωνίας που αλλάζει ανάλογα με τα πρόσωπα τα οποία εντελώς πρόσκαιρα και συγκυριακά το στελεχώνουν. Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο, ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί, να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να τρομοκρατεί.

Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.

Η πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο.
Αυτή μας προσδιορίζει και νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας. Επειδή είμαστε πρόσωπα, και όχι τυχαία άτομα, υπάρχουμε εν χώρω και χρόνω με δικό μας ήθος και έθος. Άλλωστε η ανθρώπινη ποικιλία τρόπων, αισθημάτων, εμπειριών και έκφρασης συνιστά τη διαφορετικότητα, που είναι ζωή και ευλογία, δίνει μορφή και περιεχόμενο στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
Τελικώς η σύγκρουση τότε με την Τουρκία αποσοβήθηκε με οδυνηρές υποχωρήσεις εκ μέρους μας, μία από αυτές ήταν η επαίσχυντη απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή στο νησί το 1974.
Και από τότε, χωρίς να γίνει πόλεμος, επί 40 ολόκληρα χρόνια χάνουμε σταθερά ανθρώπους και δικαιώματα.

Ιδίως από το 1996 και μετά έχουμε οδηγηθεί σε μια κατάσταση «φινλανδοποίησης» έναντι της Τουρκίας, η οποία συνεχώς διατυπώνει νέες απειλές και νέες απαιτήσεις: Ίμια, γκρίζες ζώνες, S-300, υφαλοκρηπίδα, Θράκη, casus belli για τα 12 μίλια, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών (για να ακολουθήσουν τη μοίρα της Κύπρου), διχοτόμηση του Αιγαίου και ίσως άλλα που δεν τα γνωρίζουμε. Και, επειδή «τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν κάτι άλλο δεν υποχωρήσει», εμείς τα τελευταία δέκα χρόνια, άτολμοι και περιδεείς, γλείφουμε για «ελληνοτουρκική φιλία», μεταμφιέζουμε τον τρόμο μας σε «σωφροσύνη» και σκιζόμαστε να εξυπηρετήσουμε τους απέναντι σε ό,τι θέλουν: υποστήριξη στην Ευρώπη, τερατούργημα Ανάν, οικονομικά ανοίγματα και διάφορα άλλα αναξιοπρεπή, ενώ ο κατάλογος των πεσόντων μας μεγαλώνει ασταμάτητα: Σιαλμάς, Βλαχάκος, Γιαλοψός, Καραθανάσης, Ηλιάκης.

Όμως όλα έχουν ένα όριο.

Η πορεία ενός έθνους δεν καθορίζεται από ευκαιριακά συμφέροντα και ανεπαρκείς ηγεσίες. Περιλαμβάνεται στις θυσίες των νεκρών μας, στο παρόν το δικό μας και στο μέλλον αυτών που έρχονται. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μπορεί να τα χάσουμε μόνο μετά από στρατιωτική ήττα, ουδείς από τους κρατούντες νομιμοποιείται να τα παραχωρήσει σε διαπραγματεύσεις.

Όποιος μιλάει για ελευθερία και ανεξαρτησία χωρίς να είναι έτοιμος να ματώσει είναι απατεώνας. Ούτε το δικαστήριο της Χάγης ούτε οποιοσδήποτε άλλος διεθνής οργανισμός μπορεί να αποφανθεί αν επιτρέπεται να αναπνέουμε ακόμη τον αέρα της πατρίδας μας ή αν η Θράκη, η Κύπρος και τα νησιά είναι δικά μας.
Η αλήθεια είναι μία και πανάρχαιη:

Δικό σου είναι μόνο αυτό που μπορείς να προστατεύσεις

.

* Δημοσιεύεται στο  βιβλίο του «Ημών των Ιδίων» , για όσους δεν το γνωρίζουν ο Δ. Χαριτόπουλος ήταν από τα κορυφαία ονόματα στον  χώρο της διαφήμισης με πολύ λαμπρό όνομα και εξαιρετικές δημιουργίες. Ήταν  μέρος του συστήματος που περιγράφει και ενδεχομένως είναι ακόμα, αλλά τώρα πια  μάλλον βρίσκεται στις παρυφές αυτού.

 

Από : http://tonoikaipnevmata.wordpress.com/

Φόρουμ Εθνικής πολιτικής και Στρατηγικής 5.11.2013

Αγαπητοί φίλοι/φίλες, συμπατριώτες , συμπατριώτισσες , καλημέρα σας. 

Όπως ήδη έχουμε ενημερώσει, η Αδούλωτη Κερύνεια ξεκίνησε με σειρά εκδηλώσεων και ενεργειών να προβληματίσει την κοινή γνώμη για τη δράση του σκοτεινού παρασκηνίου το οποίο δεν έπαψε να εργάζεται και να απεργάζεται ιδέες, πρωτοβουλίες και εξελίξεις οι οποίες στόχο έχουν την Κυπριακή Δημοκρατία και τα Δίκαια και Δικαιώματα του Λαού μας. 

Η Αδούλωτη Κερύνεια θεωρεί, αξιολογώντας όλα τα δεδομένα , ότι περνούμε ξανά τις προ του Σχεδίου ΑΝΝΑΝ στιγμές. Οι εχθροί μας συντονισμένα εργάζονται για την παγίδευση και «εξόντωσή μας» ώστε να υποταχθούμε αμαχητί στα άνομα σχέδιά τους τα οποία αποκλειστικό στόχο και σκοπό έχουν την ικανοποίηση των στρατηγικών και οικονομικών τους συμφερόντων. Η λανθασμένη , ηττοπαθής και δουλοπρεπής διαχείριση του Κυπριακού η οποία απο το 1974 εξελικτικά έχει εκφυλίσει το Κυπριακό απο ένα τεράστιο Διεθνές 

Πρόβλημα εισβολής , κατοχής και βάναυσης καταπάτησης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε μια δικοινοτική διαφορά διευκολύνει τον κατακτητή και τους συνοδοιπόρους του Βρετανούς να επεκτείνουν την εχθρική προς την Κυπριακή υπόθεση συμμαχία . Στο εχθρικό στρατόπεδο ρυμουλκύθηκε σταδιακά  ο ΟΗΕ , ακόμη και το ΕΔΑΔ και τώρα και η Ευρωπαϊκή Ενωση άρχισε να μπαίνει δυναμικά στο ίδιο ανήθικο και παράνομο παιγνίδι, το οποίο δυστυχώς συντηρεί η Κυπριακή Πολιτική Ηγεσία, Κυβέρνηση και Κόμματα εμμένοντας σε λύση ΔΔΟ. Και ας μην διαμρτυρηθούν κάποιοι ότι βάζουμε όλους στο ίδιο καλάθι.  Όσοι συνεχίζουν να επιμένουν να κρατούν ώς λάβαρο αγώνα τη λύση ΔΔΟ θέτουν τον εαυτό τους στο ίδιο καλάθι διότι όλες οι υποχωρήσεις , όλες οι εκπτώσεις που έγιναν και θα συνεχίσουν να γίνονται συμβαίνουν στο όνομα και για να βολέψουν τη λύση  ΔΔΟ. Με αυτή την εμμονή σε λύση ΔΔΟ ουσιαστικά τίθεται ολόκληρη η Κύπρος  υπο τον στρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας.

Αυτόν τον στρατηγικό έλεγχο η Τουρκία επιχειρεί αυτή τη στιγμή να τον εδραιώσει και επεκτείνει περαιτέρω μέσω του ελέγχου της εκμετάλλευσης του ενεργειακού μας πλούτου και μεσω του άλλου πολυτιμότερου αγαθού, του νερού.  Η Τουρκία ως κατοχική δύναμη κατασκευάζει ανενόχλητη πάνω στην κατεχόμενη γή μας μεγάλο φράγμα νερού και τώρα ποντίζει αγωγούς για να μεταφέρει νερό στην Κύπρο απο την Τουρκία. Τίθενται οι βάσεις μακροπρόθεσμα και για παραγωγή ηλεκτρισμού, και για μεταφορά αερίου, πέραν απο τον έλεγχο του αγροτικού τομέα μέσω του νερού.

Στις 5.11.2013 η Αδούλωτη Κερύνεια, επιχειρεί σε ένα «Φόρουμ Εθνικής πολιτικής και στρατηγικής» να  καταγραφούν  εισηγήσεις αποτροπής του σχεδιασμού  να τεθεί η Κύπρος υπο τον στρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας μέσω της ενέργειας και του νερού και σας προσκαλούμε να παραστείτε. Επισυνάπτεται η σχετική πρόσκληση με τις λεπτομέρειες της εκδήλωσης. Δώστε το μήνυμα και σε άλλους  γνωστούς και φίλους. Θα σας περιμένουμε.

Για το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια
Ιωάννης Σιεκέρσαββας
Γραμματέας
http://vimasaronikou.wordpress.com/ 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:Οι πικρές αλήθειες για τους S-300 και ο ρόλος του Σημίτη στην τραγωδία του Ελληνισμού!

Ν : αναφερόμαστε σε συγκυρίες επειδή δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως οι άνθρωποι γράφουν την ιστορία με τις πρωτοβουλίες τους.  Η αδράνεια φέρνει άσχημα αποτελέσματα. Όπως τώρα, αν η Ελλάδα είχε πατριώτες και τίμιους πολιτικούς, σε καμία περίπτωση δεν θα είχε φτάσει σε αυτό το σημείο. Όμως στην πολιτική βλέπουμε τους εαυτούς μας. Όχι ότι οπωσδήποτε είμαστε όπως ακριβώς είναι αυτοί, αλλά μας βοηθά να καταλάβουμε τι πραγματικά μας έκανε να τους επιλέγουμε μέχρι και τις προηγούμενες εκλογές και δεν αναφέρομαι σε κόμματα ως ποσοστά που είναι μειοψηφικά έτσι κι αλλιώς, αναφέρομαι σε αυτούς που σταυρώθηκαν ως ....... εκπρόσωποι, τρομάρα μας, μάλλον σας. Τώρα τα περί ΟΝΕ κλπ. καταλαβαίνουμε σήμερα πολύ καλά πως δεν θα έπρεπε να έχουμε ενταχθεί σε καμία περίπτωση.

 

του Γιάννου Χαραλαμπίδη
Σύμφωνα με τον Γλαύκο Κληρίδη, κατά την τελευταία επί του θέματος συνάντηση των ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου στην Αθήνα, πριν από την απόφαση του Δεκεμβρίου του 1998, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης εξήγησε ότι ο στόχος των Αθηνών ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και της Κύπρου στην ΕΕ.
Εάν γινόταν κρίση, οι στόχοι αυτοί θα τελούσαν εν κινδύνω και η Ελλάδα δεν είχε πρόθεση να εμπλακεί σε περιπέτειες. Συνεπώς, σε περίπτωση κρίσης δεν θα υπερασπιζόταν την Κύπρο. Εκ των πραγμάτων το «casus belli», που είχε τεθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ακυρωνόταν από τον Κώστα Σημίτη.

Ο Πρόεδρος Κληρίδης, για όσους είχαν ζήσει από κοντά τα γεγονότα και από αυτόπτες μάρτυρες, επισήμανε ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα εγκατέλειπε την Κύπρο και ότι «θα έπαιρνε ο ίδιος την υπόθεση πάνω του». Όπως και έγινε. Το Δεκέμβριο του 1998, ο Πρόεδρος Κληρίδης ανέλαβε όλη την ευθύνη και οι S-300 εξορίστηκαν στην Κρήτη!

Η συνάντηση στον Αστέρα 

Οι μαρτυρίες συμμετεχόντων στα γεγονότα προς τον γράφοντα αναφέρουν ότι τα πάντα ήταν γνωστά εκ των προτέρων. Περί το Σεπτέμβριο του 1998, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος και ο Αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης είχαν καλέσει τον τότε Κύπριο Υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου Ιωάννη Κασουλίδη στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Αστέρας στη Βουλιαγμένη. Εκεί ο Θεόδωρος Πάγκαλος ανέλαβε το «δύσκολο έργο», να εξηγήσει δηλαδή στον Κασουλίδη, γιατί δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν οι S-300 στην Κύπρο. Και για να είναι πειστικός, άρχισε να αναλύει την ελληνοτουρκική ιστορία, για να επιδείξει ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα για την Ελλάδα και ότι η Αθήνα δεν μπορούσε να υπερασπιστεί την Κύπρο! Αυθημερόν, ο κ. Κασουλίδης είχε στείλει μήνυμα προς τον Πρόεδρο Κληρίδη με τον τότε πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα Χριστόδουλο Πασιαρδή, ο οποίος πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε στην Κύπρο.

Το μήνυμα ελήφθη. Το ξύλωμα του Δόγματος και της πολιτικής της αποτροπής, η οποία είχε συνταυτιστεί με το ελληνικό casus belli σε περίπτωση τουρκικής προέλασης και τους S-300 απεβίωνε. Και από την πολιτική της αποτροπής, Ελλάδα και Κύπρος μετέπιπταν σε αυτήν του κατευνασμού και της ένταξης στην Ε.Ε. Όμως, με μια διαφορά. Το σενάριο δεν προέβλεπε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά των κρατιδίων του Ανάν! Συγκυριακά και μόνο γλίτωσε από διάλυση η Κυπριακή Δημοκρατία και δεν εντάχθηκε το 2004 στην Ε.Ε. το ψευδοκράτος ως ισότιμο (όπως υποστήριζε τις 3 Αυγούστου του 2003 ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, υπερασπιζόμενος το σχέδιο Ανάν) των ελεύθερων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα υποβιβαζόταν σε ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος.

Στρατηγικές αλλαγές και ΝΑΤΟ

Της ακύρωσης της άφιξης των S-300 στην Κύπρο ακολούθησε τον Ιανουάριο του 1999 η σύλληψη του Οτσαλάν και ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας, το Μάρτιο οι βομβαρδισμοί σε βάρος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας και το φθινόπωρο του 1999 η διπλωματία των Σεισμών, δηλαδή η νέα προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας, η οποία ήταν προαποφασισμένη, αφού ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου,  κάλεσε περί το Φεβρουάριο σε αποστολή του στο Παρίσι Κυπρίους (μεταξύ των οποίων και ο γράφων) και Ελλαδίτες δημοσιογράφους, για να τους εξηγήσει τη νέα πολιτική της επαναπροσέγγισης. Παρόντες ήταν και οι άγνωστοι τότε συνοδοί του, Δημήτρης Δρούτσας (νυν Αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών και Παύλος Γερουλάνος νυν Υπουργός Πολιτισμού).

Συνεπώς:

1. Είτε με την εγκατάσταση των S-300 θα εδημιουργείτο ένα νέο γεωστρατηγικό περιβάλλον, επί τη βάσει του οποίου η Ελλάδα, αναλαμβάνοντας το ρίσκο της κρίσης, θα ξανάμπαινε στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής μέσω Κύπρου, αφαιρώντας από την Τουρκία σημαντικό ρόλο εντός και εκτός ΝΑΤΟ. Και θα ενίσχυε γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά τη θέση της διεθνώς, και θα ήταν αξιόπιστη πλέον η αποτροπή και η αλλαγή των ισοζυγίων δυνάμεων.

2. Είτε θα υποχωρούσε για να πάρει ανταλλάγματα, αποδεχόμενη, όμως, τη συνέχιση της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, που σηματοδοτήθηκε με την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Σίγουρο, πλέον, είναι ότι η ακύρωση της ανάπτυξης των S-300 στην Κύπρο ήταν τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, ξεκινώντας από τα Βαλκάνια και καταλήγοντας στη Μέση Ανατολή, που σταδιακά αναβάθμιζε γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά την Τουρκία. Μια αναβάθμιση που ξεπερνά τα όρια των ισοζυγίων δυνάμεων και σήμερα θέτει σε κρίση τις σχέσεις της με το Ισραήλ, του οποίου η Άγκυρα απειλεί την πρωτοκαθεδρία ως περιφερειακής δύναμης.

Η θυσία του Δόγματος, η ισχυρή Ελλάδα και η ένταξη στην Ε.Ε.

ΕΠΕΙΔΗ, όμως, περί ανταλλαγμάτων ο λόγος, ως αποτέλεσμα της ακύρωσης της εγκατάστασης των S-300 στην Κύπρο, ορθό είναι θα εξετάσουμε ποια ήταν η στρατηγική Σημίτη και σε τι αποσκοπούσε. Εάν και πού πέτυχε, εάν και πού απέτυχε και γιατί. Η πολιτική Σημίτη στηριζόταν στην εξής λογική: Να θυσιαστεί το Δόγμα και οι S-300 και η στρατηγική της αποτροπής, για να ληφθούν τα εξής ανταλλάγματα:

1. Να ενταχθεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ για να γίνει ισχυρότερη, και να μπορεί να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια και αλλού.

2. Να λυθεί το Κυπριακό και να ενταχθεί η Κύπρος την Ε.Ε. Μακροπρόθεσμα, η Ελλάδα μπήκε μεν στην ΟΝΕ, αλλά με ψεύτικα στοιχεία και κρυφούς δανεισμούς υψηλών επιτοκίων, τους οποίους πληρώνει ώς σήμερα. Τελικώς, έγινε μεν μέλος της ΟΝΕ, όμως καταρρέει σήμερα οικονομικά, λόγω και των κακών πολιτικών και οικονομικών διαχειριστικών ενεργειών των κυβερνήσεων Σημίτη και Κώστα Καραμανλή.

Η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ ισχυρή. Και αν τώρα οι Τούρκοι αφαιρούν από την «Κόκκινη Βίβλο» αναφορά τους στο casus belli στο Αιγαίο, είναι ζήτημα συναφές:

Α. Με τα οικονομικά χάλια της Ελλάδας, η οποία δεν συνιστά αποτρεπτική απειλή.

Β. Με το ότι τα τουρκικά πολεμικά πλοία φθάνουν έξω από την Εύβοια και το Σούνιο.

Γ. Με το γεγονός ότι οι γκρίζες ζώνες έχουν εμπεδωθεί στο Αιγαίο, που σημαίνει το πάγωμα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Δ. Με το ότι η Τουρκία εμπέδωσε αυτό το οποίο ήθελε: Τη φινλανδοποίηση της Ελλάδας.

Ε. Με το γεγονός ότι οι θεωρίες Νταβούτογλου εμφανίζουν φραστικά τις «αποτρεπτικές και μη απειλές», ως εν δυνάμει χώρους συνεργασίας, εφόσον η Τουρκία έχει ήδη επιβάλει τους όρους της.

Και στην περίπτωση της Ελλάδας, η φινλανδοποίηση είναι γεγονός. Με τη στροφή από τη «hard», δηλαδή τη «σκληρή πολιτική», προς τη «soft», δηλαδή την «ήπια πολιτική», κερδίζει τις εντυπώσει διεθνώς, αλλά και την ουσία της επιβολής των δικών της κανόνων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ποια Κύπρος;

ΣΕ ό,τι αφορά την Κύπρο, η αλήθεια για τα αποτελέσματα της πολιτικής Σημίτη, την οποία αποδέχθηκε και υιοθέτησε η Λευκωσία, έχει ήδη λεχθεί: Συγκυριακά γλίτωσε τη διάλυση η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία δεν εντάχθηκε στην Ε.Ε. ως αποτέλεσμα της στρατηγικής Σημίτη, αλλά του όχι των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν, το οποίο σχέδιο Ανάν ήταν τμήμα της πολιτικής - στρατηγικής Σημίτη. Συνέβη το εξής αξιοσημείωτο: Το σκηνικό στο Κυπριακό εξελίχθηκε καλύτερα απ' ό,τι προέβλεπε η στρατηγική Αθηνών - Λευκωσίας.

Η στρατηγική αυτή προνοούσε ακύρωση του Δόγματος, διευκόλυνση της πορείας της Τουρκίας για να καταστεί υποψήφιο για ένταξη κράτος και ένταξη των «κρατών του Ανάν» στην ΕΕ, που σήμαινε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανενόχλητη πορεία της Τουρκίας, για πλήρη ένταξή της στην Ε.Ε. Η υπόθεση των S-300 είναι απλώς ένα τμήμα και μόνο της ιστορίας της Κύπρου και του Ελληνισμού γενικότερα, το οποίο, εάν κάποιος αναλύσει ενδελεχώς, θα κατανοήσει το σταθερό στρατηγικό έλλειμμα, που χαρακτηρίζει τις σχέσεις Αθηνών και Λευκωσίας ως προς την Τουρκία, την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και το διεθνές περιβάλλον. Και διδάσκει ότι ακόμη και όταν κάτι βγαίνει θετικό, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που συνιστά αποτέλεσμα στρατηγικών επιλογών και πολύ περισσότερο προκύπτει από συγκυρίες…
Σημερινή, Ινφογνώμων

http://www.analystsforchange.org/2013/10/s-300.html 

Μπλακ άουτ με τις κινητοποιήσεις στη Δράμα! (BINTEO)

Με σύνθημα «Μια μέρα και μια νύχτα για την Δράμα» ο εμπορικός σύλλογος και η ομοσπονδία οργανώνουν μία πανδραμινή κινητοποίηση.
Έμποροι και επαγγελματίες φέρονται αποφασισμένοι να ξεκινήσουν μια προσπάθεια συστράτευσης και συσπείρωσης όλων των Δραμινών ανεξαρτήτως επαγγέλματος.
Tα καταστήματα είναι κλειστά και οι έμποροι βρίσκονται στους δρόμους.
Πηγή:dramini.gr
Από : http://asimbibastosnews.blogspot.gr/2013/10/binteo.html?spref=fb

Το νεοφιλελεύθερο "επιχειρείν" της υποθήκευσης μιας ολόκληρης ζωής.

Αυτό το καλοκαίρι, ο Jordan Elpern-Waxman είχε μια έμπνευση. Εγκατέλειψε την εργασία του, προκειμένου να ξεκινήσει μια επιχείρηση με  μπύρες και, όπως κάνουν οι περισσότεροι νέοι επιχειρηματίες, θα πλήρωνε μόνος του το όλο εγχείρημα. «Είχα ξοδέψει όλες τις οικονομίες μου και έβαλα τα πάντα στην πιστωτική μου. Ξύπνησα ένα πρωί, κοίταξα  τον ισολογισμό και είπα ‘γαμώτο, πώς θα ξεπληρώσω αυτό το πράγμα;» είπε ο Elpern – Waxman. Έτσι, έκανε κάτι ασυνήθιστο: πούλησε μια μετοχή από το μέλλον του.

Επισκέφθηκε ένα νέο site που ονομάζεται Upstart (νεόπλουτος). Ιδρύθηκε πέρυσι από πρώην υπαλλήλους της Google και είναι μια crowdfunding αγορά, όπου οι άνθρωποι που ψάχνουν πως να ξεκινήσουν μια επιχείρηση ή να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους μπορεί να συγκεντρώσουν μετρητά από τους επενδυτές. Σε αντάλλαγμα, θα πληρώσουν κάποια από αυτά που θα κερδίσουν τα επόμενα πέντε ή δέκα χρόνια – το ποσοστό που θα πρέπει να καταβάλεις καθορίζεται από το ποσό που θες να συγκεντρώσεις και από την αλγοριθμική εκτίμηση του Upstart για τις δυνατότητες των κερδών σου. Για τριάντα χιλιάδες δολάρια σήμερα, ίσως να καταλήξεις να πληρώσεις, ας πούμε, δύο τοις εκατό του εισοδήματός σου για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Οι οικονομολόγοι αποκαλούν αυτό το είδος συμφωνίας μια σύμβαση ανθρώπινου κεφαλαίου. Τέτοιες συμβάσεις μοιάζουν σαν μία φιλελεύθερη φαντασίωση – που διαδόθηκαν από τον Μίλτον Φρίντμαν- αλλά μάλλον θα γίνουν πιο συχνές. Άλλες εταιρείες, όπως η Lumni και η Pave, κάνουν παρόμοια πράγματα και υπάρχει ζήτηση καθώς η μεγαλύτερη πρόκληση που οι νέοι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν αυτές τις μέρες είναι το χρέος. Το χρέος των φοιτητικών δανείων είναι 1,2 τρις δολάρια, χάρη στην αύξηση του κόστους των κολλεγίων και της μείωσης της κρατικής στήριξης για την εκπαίδευση. Ο μέσος απόφοιτος κολεγίου το 2012 χρώσταγε είκοσι επτά χιλιάδες δολάρια σε φοιτητικά δάνεια  και όσοι πηγαίνουν σε μεταπτυχιακό ή σε επαγγελματικές σχολές συνήθως χρωστάνε πολύ περισσότερα. Ο μέσος εικοσάρης οφείλει σαράντα πέντε χιλιάδες δολάρια. Το να αποκτήσεις χρήματα για να ξεκινήσει μια επιχείρηση, εν τω μεταξύ, φαίνεται πιο δύσκολο από ποτέ. Μια μελέτη του Kauffman Foundation διαπίστωσε ότι σχεδόν εξήντα τοις εκατό των μικρών επιχειρήσεων βασίζονται σε πιστωτικές κάρτες για να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους.
Για τους νέους, ο δανεισμός βάσει του μέλλοντος μπορεί να έχει νόημα, διότι το εισόδημα αυξάνεται συνήθως με την ηλικία. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι νέοι Αμερικανοί έχουν καθορισμένη καταβολή χρεών. Πληρώνουν το ίδιο ποσό κάθε μήνα, ανεξάρτητα από το πόσο καλά τα καταφέρνουν. Αυτό πιέζει τους ανθρώπους να κάνουν ό,τι δουλειά είναι διαθέσιμη και τους αποθαρρύνει από το να επενδύουν περισσότερο στην εκπαίδευση, ενώ, όπως μια πρόσφατη μελέτη του Γραφείου για την Προστασία του Καταναλωτή αναφέρει, μπορεί να αποτρέψει την ανάληψη ρίσκων και την καινοτομία. «Είδα ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, όπου υπήρχαν άνθρωποι που μόλις τελείωσαν το σχολείο, οι οποίοι είχαν κάτι ενδιαφέρον και συναρπαστικό που θα ήθελαν να κάνουν, αλλά οι οποίοι ήταν έτοιμοι  να αποδεχθούν τη δουλειά στο Raytheon, ή οτιδήποτε άλλο», λέει ο Dave Girouard, ένας από τους ιδρυτές του Upstart. «Δεν ήταν ενθουσιασμένοι για τη νέα δουλειά, αλλά ρεαλιστικά ήταν αυτό που έπρεπε να κάνουν».

Οι συμβάσεις ανθρώπινου κεφαλαίου παρέχουν μεγαλύτερη ευελιξία. Εάν έχεις μια καλή χρονιά, θα πληρώσεις περισσότερα. Αν παιδεύεσαι ή πηγαίνεις σχολείο, θα πληρώνεις λιγότερα. Κατά τα έτη που θα κερδίζεις λιγότερα από ένα προσυμφωνημένο ποσό δεν θα  πληρώνεις  και το έτος προστίθεται στο τέλος της σύμβασης. Αυτό δεν είναι κατ ‘ανάγκη φθηνότερο από τους παραδοσιακούς τρόπους εξεύρεσης χρημάτων, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να κολλήσεις με μια πληρωμή που δεν μπορείς να αντέξεις οικονομικά. (Στο Upstart, το μέγιστο ποσό που θα καταβάλει ο επενδυτής είναι επτά τοις εκατό του εισοδήματός σας και ο μέσος όρος είναι τρία ή τέσσερα τοις εκατό). Αυτό κάνει ευκολότερη την ανάληψη του ρίσκου για μια νέα επιχείρηση.

Το Upstart εξακολουθεί να είναι ένα πείραμα. Λιγότερα από εκατό άτομα έχουν ολοκληρώσει τη χρηματοδότηση μέχρι σήμερα. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η ιδέα είναι εγγενώς λανθασμένη – ότι οι οφειλέτες θα κρύψoυν το εισόδημά τους ή απλά θα πάρουν τα χρήματα και θα τεμπελιάζουν. Και για κάποιους η ιδέα μοιάζει με μια μισθωμένη υπηρεσία. Όπως το θέτει ο Girouard, «υπάρχει η ενστικτώδης αντίδραση που λέει, ‘αμάν, δεν ξέρω γι ‘αυτό’. Είναι μια κατανοητή αντίδραση, αλλά η αναλογία είναι εσφαλμένη: ένα μερίδιο των κερδών σας δεν είναι ένα μέρος του εαυτού σας. Και θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι νέοι άνθρωποι είναι ήδη δεσμευμένοι: με τα φοιτητικά δάνεια και τις εταιρείες πιστωτικών καρτών. Υπάρχουν επίσης προηγούμενα: η αρχική καριέρα του Μοχάμεντ Άλι στην πυγμαχία χρηματοδοτήθηκε από μια κοινοπραξία υποστηρικτών του που πλήρωσαν  την εκπαίδευσή του σε αντάλλαγμα ενός μεριδίου από τα κέρδη του. Οι παίκτες των τουρνουά πόκερ συχνά δεσμεύονται από τους επενδυτές. Η δημιουργική εργασία συχνά χρηματοδοτείται με παρόμοιο τρόπο. Οι εκδότες δίνουν εκ των προτέρων ποσά στους συγγραφείς και λαμβάνουν τη συντριπτική πλειοψηφία των κερδών έως ότου η προκαταβολή αποσβεστεί.

Πράγματι, στην ουσία, μια σύμβαση ανθρωπίνου κεφαλαίου είναι αυτό που λέμε δάνειο εξαρτώμενο από το εισόδημα: το πόσο θα εξοφλήσεις εξαρτάται από το πόσα κερδίζεις. Και τα  φοιτητικά δάνεια που εξαρτώνται από το εισόδημα είναι συνηθισμένα. Το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Αυστραλίας χρηματοδοτείται από ειδικό φόρο για τους πτυχιούχους, συνδεδεμένο με το πόσα κερδίζουν. Η Βρετανία χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα αποπληρωμής με βάση το εισόδημα. Και, από το 2009, ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό των ομοσπονδιακών φοιτητικών δανείων στις ΗΠΑ έγινε με βάση το εισόδημα, αν και αυστηροί κανόνες επιλεξιμότητας και η γενικότερη σύγχυση σημαίνον ότι οι περισσότεροι δανειολήπτες φοιτητές είναι ακόμα κολλημένοι σε σχέδια πάγιων πληρωμών.
Το Upstart μπορεί να επιτύχει ή να αποτύχει, αλλά η αρχή πίσω από αυτό είναι απίθανο να εξαφανιστεί. Αυτό δεν είναι απολύτως μια καλοήθης ανάπτυξη. Τα σχέδια με βάση το εισόδημα καθιστούν ευκολότερο για τους φοιτητές να αποπληρώσουν τα δάνειά τους , αλλά επίσης ενισχύουν την ιδέα ότι η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης είναι ευθύνη του ατόμου και όχι του κράτους. 

Παρόλα αυτά, με τους όρους τους, είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Ο παλιός τρόπος δανεισμού βασιζόταν σε έναν κόσμο στον οποίο η αγορά εργασίας ήταν σταθερή και ο καθένας είχε ένα σταθερό εισόδημα. Αυτός ο κόσμος της εργασίας αλλάζει. Πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος με τον οποίο την χρηματοδοτούμε.
http://www.newyorker.com/talk/financial/2013/11/04/131104ta_talk_surowiecki
Από : http://www.antinews.gr/

Greeks Vs Greeks - Έλληνες εναντίον Ελλήνων (ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ Ν...

Πιο πολύ θα έλεγα "Τα μεγάλα λάθη των Ελλήνων" και αυτό επειδή ξέφυγαν από την φύση τους. Οι μεγάλοι Σοφοί του γένους τα έλεγαν, οι φυλές δεν άκουγαν και οι γενιές δεν νοιάζονταν. Παρ' όλο που ενώθηκαν οι φυλές έστω με την βία μέσω του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Έλληνες ποτέ δεν έκαναν προσπάθεια να νοιώθουν ως ένα είδος και ισχύ με την ένωση. Ήταν πάντοτε τοπικιστές και αυτό έχει την φυσιολογική έννοια του. Οι πόλεις κράτη ζούσαν στην μνήμη τους. Αργότερα διαβρώθηκαν οι σκέψεις και τα νοήματα, ήταν δηλαδή στραβό το κλίμα το έφαγε και ο γάϊδαρος ....... Εύχομαι η Ελλάδα γρήγορα να σηκωθεί στα πόδια της και να νοιώσει ανάταση και δικαιωμένη στην ψυχή της !

Περί του εν Δελφοίς Έψιλον

AkratosAetos

Μήνυση σε βάρος του Θεόδωρου Πάγκαλου

Μήνυση σε βάρος του πρώην υπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου σχετικά με όσα δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό για παρακολουθήσεις Αμερικανών πρέσβεων σε Αθήνα και Άγκυρα εκ μέρους της ΕΥΠ, κατέθεσε στο Αστυνομικό Τμήμα Παπάγου ο δικηγόρος Άγις Τάτσης.

Ο κ. Τάτσης ζητά την εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας σε βάρος του κ. Πάγκαλου, σε βάρος του οποίου ζητά να ασκηθεί ποινική δίωξη για σειρά κακουργηματικών πράξεων και ακολούθως να συλληφθεί καθώς πλέον δεν καλύπτεται από ασυλία.

Ο μηνυτής υποστηρίζει ότι εφόσον αποτελούν αληθή γεγονότα οι δηλώσεις του πρώην υπουργού, συνιστούν «αποκάλυψη μυστικών πολιτείας» και όπως τονίζει εκθέτουν σε κίνδυνο τη χώρα και τους υπαλλήλους της.

Ο δικηγόρος επισημαίνει επίσης ότι ακόμη και αν δεν αποδειχθούν βάσιμα τα όσα είπε ο μηνυόμενος και πάλι συνιστούν «έκθεση της πολιτείας σε κίνδυνο αντιποίνων» και «διατάραξη των ειρηνικών σχέσεων με άλλα κράτη».

Η μήνυση θα διαβιβαστεί στην Εισαγγελία.

Πηγή: ΑΜΠΕ  

http://www.nooz.gr/greece/minusi-se-varos-tou-8eodorou-pagkalou   

Καλημέρα πρόοοοοτυπά μου. Είμαστε πρότυπο στην Ευρώπη άκουσα να λέει ο υπουργός Εργασίας. Ακούς εσύ που λες ότι είσαι Ευρωπαίος ; Γάλλε, Άγγλε, Γερμανέ, Ολλανδέ, Αυστριακέ κλπ. Εσύ δεν έχεις γίνει ακόμα πρότυπο όπως εμείς. Πρέπει να γίνεις σαν και εμάς, για να έχεις εθνική «υπερηφάνεια». Για περισσότερες "χρήσιμες" πληροφορίες στον Ελλαδίτη μας υπουργό. 0030 μπροστά, όσο για τα υπόλοιπα νούμερα στην μυστική υπηρεσία πληροφοριών της χώρας σου. Είμαστε όπως καταλαβαίνεις μία οικογένεια και σαν οικογένεια που είμαστε δεν μπορεί τα αδέλφια να έχουν διαφορετική μεταχείριση και δημιουργηθούν ψυχασθένειες. Ξύπνα Ευρωπαίε πολίτη, γιατί από ευρωπαίος, θα φύγει το ευρω και θα μείνει σκέτο το ....... -παίος (!!!!!!)

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ; (βίντεο)

Αυτό το βίντεο μπορεί να είναι παλαιότερο, αλλά πρέπει να το ακούσουν όλοι πολύ προσεκτικά. 

Επιλογές από την ομιλία του κ. Καψάλα, μιας και τα περισσότερα είναι γνωστά :

- το 20% του πληθυσμού χρειάζεται παγκοσμίως για την παραγωγή και αυτό φυσικά θα φθίνει, εφ όσον προχωρούν προς την ρομποτική .....
- το 6% του πληθυσμού κρατά τον παγκόσμιο πλούτο
- δεν ενδιαφέρονται για χρήματα, αλλά μόνον για εξουσία
- για αυτούς είμαστε άθροισμα και όχι σύνολο
- επιθυμούν να φτιάξουν Megaλουπόλεις και όχι μεγαλουπόλεις. Οι μεγαλουπόλεις όπως επεξηγεί καθηγήτρια πανεπιστημίου έχουν συνοχή και κοινούς δεσμούς, ενώ οι μεγκαλουπόλεις αναπτύσσονται αναρχικά, όχι άναρχα που σημαίνει ανεπαρκείς !
- οι περιφερειάρχες ως μικροί άρχοντες μπορούν να παρακάμψουν την κεντρική κυβέρνηση του κράτους και να αποτανθούν κατ΄ ευθείαν στην Ε.Ε. Με αυτόν τον τρόπο καθορίζονται οι εξαθλιωτικές ΕΟΖ.  (γι αυτό ταξείδεψαν Τατούλης Πελ/σου, Μπακογιάννης Καρπενησίου κλπ στην Γερμανία ; )
- θέλουν να πεθάνει η ύπαιθρος και η φυσική τοπική μικρή παραγωγή, αφού την παγκόσμια διατροφική αλυσίδα με ό,τι σημαίνει αυτό, την κατέχει η γνωστή Mosando.
------------------------------------------
* Άκουσα κάποια στιγμή σε δελτίο ειδήσεων, πως 3.800.000 Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δηλαδή σχεδόν ο μισός πληθυσμός.
* Όσοι λοιπόν αναρωτιούνται ποιός είπε ΟΧΙ το '40, η απάντηση είναι : ο αντίστοιχος που είπε ΝΑΙ στην εποχή μας.
* Όσοι αναλώνονται, ποιός είναι και ποιός δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο ή καθόλου εγκληματική οργάνωση, δεν έχουν παρά να το κρίνουν εκ του αποτελέσματος, δηλαδή πράξεις, ενέργειες, αποφάσεις, συμφωνίες, λεγόμενα. Η λέξη έγκλημα δεν αυξομειώνεται από διακοσμητικά επίθετα, η ουσία της λέξεως παραμένει σταθερή. Δεν υπάρχει ολίγον έγκλημα. Όπου υπάρχουν αθώα θύματα, με αίμα ή χωρίς αίμα, υπάρχει έγκλημα και ας βάλει ο καθένας ό,τι διακοσμητικό επίθετο θέλει μπρος ή πίσω από την λέξη.  Δηλαδή δεν μπορεί να ακούγεται από πολιτικούς κομμάτων (σας λέω είναι ΕΝΑ μεταξύ τους και μην αμφιβάλετε γι αυτό) να λένε : όχι δεν δέχομαι τον όρο "εγκληματική οργάνωση" θα μπορούσα να έλεγα πως έγινε εκείνο, το άλλο ....... - ερώτηση : έκαναν οικονομικά εγκλήματα ; - ναι βέβαια έκαναν οικονομικά εγκλήματα.  Εθνικά εγκλήματα διεπράχθησαν θα ρωτούσα εγώ ; Μπορεί κανείς να πει όχι ; Τα θέματα απαξίωσης δημόσιας υγείας και παιδείας είναι έγκλημα ; Η κλοπή των ομολογιούχων ; Η εξαθλιωτική εξαρτημένη διαβίωση είναι έγκλημα ;  Δηλαδή τι τελικά θεωρείται έγκλημα βρε παιδί μου ;                          Ν.

Χωρίς λόγια

Δημήτρης Κοντογιάννης

http://www.arxaiaithomi.gr/ 

Η Υπέρτατη Μύηση !!!

Fileas Fong

Προειδοποιήσεις Αυτοάμυνας : 

 

- Οι τολμηρές ιδέες έπαψαν να σοκάρουν, γιατί
άντεξαν στον χρονο,ωριμασαν εγιναν
παντοδύναμες και σπρώχνουν το ανθρώπινο γένος να ανέβει πνευματικά.
Τα νέα στοιχεία που ακολουθούν θα πυροδοτήσουν ένα πνευματικό ξάφνιασμα για τον καθένα και περισσότερο γι αυτούς, οι οποίοι σε προηγούμενες ενσαρκώσεις τους στη γη, έζησαν τις δοκιμασίες μύησηςτων μυστηρίων.

 

Ο αναγνώστης πρέπει να πάρει θέση αυτοάμυνας, γιατί υπάρχουν πολύμορφες και καλοστημένες πλεκτάνες αποπροσανατολισμού από την εκκλησία και το εξουσιαστικό κατεστημένο, που προσπαθούν να προκαλέσουν σύγχυση με τους επαγγελματίες Έλληνες, που παρουσιάζονται σαν μύστες ή ιεροφάντες ή υπερασπιστές του Ελληνισμού.Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, πρέπει να επιβιώσουν οι έξυπνοι για να γίνουν δάσκαλοι και συνεχιστές της παράδοσης. 

 

Πρέπει να ξεπεραστούν όλες οι φοβίες, οι δισταγμοί και αισθήματα ενοχής που νοιώθουν κάποιοι όταν βγαίνουν από το μαντρί του ιερωμένου. Ο μόνος σύμμαχος τους στην προσπάθεια αυτή, θα πρέπει είναι ο καλύτερος εαυτός τους. Όλες οι θρησκείες του κόσμου οδηγούν στον δογματισμό και χάνονται στην αβεβαιότητα. Η θρησκεία και η πίστη είναι προσωπικό ζήτημα επιλογής. 

Προειδοποίηση : Δεν περιθωριοποιείται έτσι απλά η Τουρκία…

Επειδή πολλά λέγονται στην Ελλάδα και ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά μας είναι ότι όσο γρήγορα και «ακραία» ενθουσιαζόμαστε, άλλο τόσο απογοητευόμαστε, κάτι που δεν συνάδει με την απαιτούμενη «διεθνοπολιτική μας σοβαρότητα»…
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Η πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η τουρκική διπλωματία στις σχέσεις της με τη Δύση συνολικά (πλην Ελλάδος φυσικά που ήταν πάντοτε… «γαλαντόμα» και… κοσμοπολίτικη, πολύ «υπεράνω» που λένε…) δίνει την αίσθηση σεισμικών αλλαγών στο γεωστρατηγικό τοπίο της περιοχής, αλλαγές οι οποίες θα αφήσουν την Τουρκία έξω από τη νομή του πλούτου από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνο.

Ενώ υπήρξαμε από τους πρώτους που επισημάναμε το γεγονός αυτών των αλλαγών, όταν η συντριπτική πλειοψηφία εξακολουθούσε να βλέπει «δράκους» και συνωμοσίες κάθε είδους, προειδοποιούμε σήμερα, ότι η ευφορία που επικρατεί και θέλει την τουρκική περιθωριοποίηση ως συντελεσμένη, είναι εκτός από αδικαιολόγητη και αντιπαραγωγική, αφού εάν δεν ληφθούν όλα τα κατάλληλα μέτρα από την ελληνική διπλωματία, παράλληλα με την παρέμβαση σε κάθε λογής «ομάδες» που μελετούν τα θέματα της περιοχής, τότε είμαστε καταδικασμένοι να εκπλαγούμε δυσάρεστα άλλη μια φορά και στη συνέχεια να βασανιστούμε από τις ίδιες αυτοκαταστροφικές συνωμοσιολογίες και τους «δράκους» που προαναφέρθηκαν…
Αυτό το οποίο οφείλουμε να κρατήσουμε και να αξιοποιήσουμε, είναι, πολύ απλά, ότι στην παρούσα συγκυρία οι συνθήκες εντός των οποίων καλείται να λειτουργήσει η ελληνική διπλωματία είναι καλύτερες από ποτέ και οι οιωνοί όντως θετικοί. Το πρόβλημα το έχει όμως η ελληνική διπλωματία, αφού αδυνατεί να ξεπεράσει το «σύνδρομο» της ψυχολογικής ανάγκης να μη δυσαρεστεί κανέναν, με αποτέλεσμα, την ώρα κάποιοι από τους καινούργιους συμμάχους αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα ζητήματα με αυτόν που εσύ συνδιαλέγεσαι, είναι προφανές ότι είναι αντιπαραγωγικό εσύ να χαριεντίζεσαι, χωρίς καν να φροντίσεις να αναφέρεις με την πλέον στεντόρεια φωνή, ώστε να ακουστεί στις πρωτεύουσες ενδιαφέροντος, όσα πρέπει να πεις.

Κι αυτό, διότι επιχειρώντας να μη δυσαρεστήσεις ένα κράτος του οποίου η μη φιλική συμπεριφορά και η περιφερειακή ηγεμονική του διάθεση είναι δεδομένη, κάνεις ζημιά στις σχέσεις με άλλα κράτη μέσω της συμμαχίας των οποίων ευελπιστείς να σπάσεις αυτό τον ιδιότυπο «γεωπολιτικό αποκλεισμό» στον οποίο αφέθηκε με τα χρόνια να περιέλθεις…

Η πρώτη επισήμανση που θα επιθυμούσαμε να κάνουμε, είναι ότι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία εάν ο αγωγός που θα μεταφέρει τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου στη Δύση θα περάσει από την Τουρκία (αφού νομοτελειακά θα περάσει μετά και από την Ελλάδα), αλλά πρώτον, το πώς θα επιλυθεί (;) το Κυπριακό και το ΑΝ η χώρα θα κατορθώσει να σπάσει τα δεσμά του εσωτερικού επιχειρηματικού κατεστημένου με τις πολιτικές τους «ορντινάτσες», ώστε να καταστεί εφικτή η αξιοποίηση και των δικών μας υδρογονανθράκων. Ένας τομέας όπου συνεχώς διακρίνουμε να μαζεύονται σύννεφα… Διότι προς το παρόν, η συζήτηση για το φυσικό αέριο δεν αφορά ελλαδικά και αυτό ας μην το ξεχνάμε.

Εν κατακλείδι, η Τουρκία έχει αποδυθεί σε μια συντονισμένη διπλωματική κινητοποίηση που θα αναιρέσει στην πράξη τις αρνητικές συνέπειες των αντιδυτικών ενεργειών του παρορμητικού και ολίγον «χωριάτη» διπλωματικά ισλαμιστή πρωθυπουργού της (κινέζικα α/α, ξεπούλημα πρακτόρων της Mossad στους Ιρανούς, κ.λπ.).
Εξάλλου, μόνο τυφλός δεν θα μπορούσε να διακρίνει ότι στο παρασκήνιο βρίσκεται σε εξέλιξη μεθόδευση ανατροπής του και αντικατάστασής του από τον «μετριοπαθή» πρόεδρο, Αμπντουλάχ Γκιουλ, με «μαέστρο» τον πανίσχυρο Φετχουλάχ Γκιουλέν που ζει μόνιμα (;) στις ΗΠΑ και έχει εξαιρετικές επαφές εκεί, άρα, σημαντικό τμήμα του ισλαμιστικού κυερνώντος κόμματος AKP συνωμοτεί για να ανατρέψει τον Ερντογάν (άντε μετά να μη στηρίζεται στη ΜΙΤ και τον κάθε Δρ. Χακάν Φιντάν, που ακούει τους πάντες, ό,τι κινείται πολιτικά στη χώρα)…

Βέβαια, οι Αμερικανοί που διαπραγματεύονται και συντονίζονται με τον Γκιουλέν, ίσως και να είναι τόσο κορόιδα (κυριολεκτικά) που δεν αντιλαμβάνονται τα χειραγώγησή τους από έναν πιο ακραίο – σε σύγκριση με τον Ερντογάν – αλλά πολύ πιο έξυπνο ταυτόχρονα ισλαμιστή και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους θα τα βρουν ξανά μπροστά τους τις δεκαετίες που ακολουθούν.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Αλί Μπαμπατζάν, έχει αναλάβει με επιτυχία να πείσει τις ΗΠΑ για την αξία της επιχειρηματικής συνεργασίας του με την Τουρκία, «χτυπώντας» εκεί που δεν σκαμπάζουν από γεωπολιτική… στα εμπορικά και επιχειρηματικά επιμελητήρια… Ετοιμάζουν επιχειρηματικό συνέδριο με συμμετοχή εκατοντάδων επιχειρηματιών στην Κωνσταντινούπολη το 2014 που θα αποτελέσει τον προάγγελο Τουρκο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.

Και να μην ξεχνάμε, ο Μπαμπατζάν έχει ισχυρά επιχειρήματα στο ακροατήριο που απευθύνεται… θα τους θυμίσει με αποδείξεις την προσήλωση της Τουρκίας στην κολοσσιαία προμήθεια των μαχητικών πέμπτης γενιάς, τύπου F-35 Lightning II της Lockheed Martin και τη συνεργασία για 109 – αρχικά – ελικοπτέρων της Sikorsky, ενώ υπάρχουν και άλλα, πολλά… Κι όποιος θεωρεί τους Τούρκους «χαμένους από χέρι», ας το ξανασκεφτεί… Πάει και ο ηγέτης της αντιπολίτευσης στις ΗΠΑ πλέον για… γνωριμίες. Θα δούμε πολλά.
http://www.defence-point.gr/news/?p=87774 

Ο εργοστασιάρχης στον Παράδεισο (ποίημα)

Ο εργοστασιάρχης στον Παράδεισο

'Αη Πέτρο! βγάλ' το καντινάτσο,
τράβα την πόρτα στα καρούλια
κι άνοιχ' τη διάπλατη να μπω.
Συγχωροχάρτια φέρνω μάτσο
για φαγωμένα μεροδούλια
κι ό,τι σημάδι μου θαμπό
το καθαρίσαν οι παπάδες
με λειτουργιές και με λαμπάδες.

Κι αν έκανα σα νέος τρέλλες
κι αν παραγλέντησα με νιές,
(δεν είμαστε όλοι μας Χριστοί)
λογάριασε πόσες κοπέλες
που τσ' είχα "μεταχειριστεί"
τις βόλεψα με προξενιές
κι έδωκα προίκα μετρητή
σ' αυτές και στον προξενητή.

'Εκανα κάμποσα καλά
στη ζήση μου την περασμένη
και τώρα πού' ρθα εδώ ψηλά
με γέλιο καλωσόρισέ με
ψήσε καφέ και κέρασέ με,
κι αφού πια τίποτα δε μένει
Αη Πέτρο, βγαλ' το καντινάτσο
στο πλάι του Χριστού να κάτσω.

(Τρίβολος, 23.6.1933)
http://www.sarantakos.com/kibwtos/axtos_ergost.html 

Το ψεύτικο ρητό του Ισοκράτη

Το ψεύτικο ρητό του Ισοκράτη για την «αυτοκαταστροφή της δημοκρατίας»

Τέσσερις μέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και μ’ αφορμή την εξέγερση των παιδιών που τα έλεγαν αλήτες, μια εφημερίδα που θέλει να περνιέται για σοβαρή, ο Ελεύθερος Τύπος, κυκλοφόρησε με την πρώτη σελίδα της, σε κατάμαυρο φόντο και με κάτι γραμματάρες να, πιασμένη από το εξής ρητό, δήθεν του Ισοκράτη:

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα,  την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.

Λέω «δήθεν» ρητό, διότι αυτά τα πράγματα ο Ισοκράτης δεν τα είπε ποτέ· άλλωστε δεν θέλει και πολλή αρχαιομάθεια για να υποψιαστούμε πως η φράση «η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται» ακούγεται πολύ μοντέρνα. Ας δούμε λοιπόν τι είπε όντως ο Ισοκράτης, στον Αρεοπαγιτικό λόγο του.

Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ' ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.

Βέβαια, μετάφραση δεν μας χρειάζεται διότι όλοι εμείς οι Έλληνες την έχουμε μία και ενιαία και τρισχιλιετή. Επειδή όμως μπορεί να μας διαβάζει και κανείς αλλοδαπός που δεν μετέχει της ημετέρας παιδείας, μεταφράζω πρόχειρα το απόσπασμα:

Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.

Μ’ άλλα λόγια, ο Ισοκράτης δεν μίλησε για «δημοκρατία που αυτοκαταστρέφεται». Αυτό είναι προϊόν ερμηνείας, για να μην πω προϊόν φαντασίας. Όπως προϊόν φαντασίας, που καμιά σχέση δεν έχει με το πραγματικό ρητό του Ισοκράτη, είναι και η ατάκα ότι η δημοκρατία «κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας». Το απόσπασμα είναι πειραγμένο, ή μουσαντένιο για να χρησιμοποιήσω μια λέξη της επικαιρότητας.

Φυσικά, πρόκειται για λαθροχειρία ολκής. Ίσως θα ήταν αυστηρό να χρεώσουμε τη λαθροχειρία στην εφημερίδα. Το πλαστό ρητό κυκλοφορεί από παλιότερα στο Διαδίκτυο, κυρίως σε ελληνοκεντρικά ιστολόγια, ενώ ένας φίλος με ενημέρωσε πως το είχε δει κορνιζαρισμένο σε αστυνομικό τμήμα του υπολοίπου Αττικής. Αν όμως δεν είναι υπεύθυνη για τη λαθροχειρία η καλή εφημερίδα, ασφαλώς έφταιξε που ανεξέταστα έβαλε στην πρώτη σελίδα της κάτι τόσο χτυπητό χωρίς να το ελέγξει· για να μην πω ότι στάθηκε πολύ πρόθυμη να υιοθετήσει την ελληναράδικη πλαστογραφία.

Συμπέρασμα;Για άλλη μια φορά, οι ελληναράδες χρησιμοποιούν τους αρχαίους όπως ο μεθυσμένος τον φανοστάτη: όχι για να φωτίσουν το δρόμο τους, αλλά σαν δεκανίκι που θα στηρίξει τα σαθρά τους επιχειρήματα.  

Πηγή : http://www.sarantakos.com/isocratis2.htm

Διαβάστε επίσης  http://www.sarantakos.com/isocratfin.htm

Ο Κεμάλ της ......... Χρυσαυγής και το μεγάλο παραμύθι !

- Γεννήθηκε σ’ ένα φτωχό χωριουδάκι της σημερινής Ανατολικής Θράκης και φύλαγε μέχρι τα 8 του χρόνια πρόβατα

- Έρευνα αποδεικνύει ότι ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης και δεν ήταν «πρωτευουσιάνος», όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο τουρκικός εθνικισμός

- Σε καμιά τουρκική βιογραφία ή εγκυκλοπαίδεια δεν υπάρχει η αλήθεια, εντούτοις φαίνεται να τη γνώριζαν πολλοί, ακόμη και το ελληνικό κράτος

Της Αγνής Αναστασίου 

Πριν από μερικά χρόνια, η πομακική εφημερίδα «Ζαγάλισα», μετά από πληροφορίες ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο παραμύθι, διενήργησε επιτόπια έρευνα πολλών μηνών. 

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα ευρήματα αυτά, ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης -δεν ήταν «πρωτευουσιάνος» όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο τουρκικός εθνικισμός- αλλά σε ένα μικρό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά, τη Χρυσαυγή, όπου μέχρι τα οκτώ περίπου χρόνια του φύλαγε αγελάδες και πρόβατα στους γύρω λόφους! Εκεί πήγε στο δημοτικό σχολείο. Φυσικά σε καμιά τουρκική βιογραφία ή εγκυκλοπαίδεια δεν θα διαβάσετε αυτήν την αλήθεια.

Μαρτυρίες από το χωριό Χρυσαυγή
Όταν οι χριστιανοί Ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες πρωτοήρθαν (1922) στο Σαρίγιερ (σήμερα Χρυσαυγή), οι Τούρκοι του χωριού δεν είχαν φύγει ακόμα. Έφευγαν σταδιακά. Στο διάστημα αυτό συγκατοίκησαν χριστιανοί πρόσφυγες και ντόπιοι μουσουλμάνοι. Μάλιστα, αναπτύχθηκαν και κάποιες φιλίες, παρά τις εντάσεις της εποχής. Από τους ντόπιους μουσουλμάνους του χωριού έμαθαν οι Έλληνες ότι ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στο χωριό αυτό και μέχρι περίπου οκτώ χρονών είχε μεγαλώσει εκεί. Μάλιστα, λίγα χρόνια πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών, στη Χρυσαυγή ζούσε και η γριά μαμμή που τον είχε ξεγεννήσει, η Φατμέ Χανούμ, η οποία πρέπει να πέθανε γύρω στο 1911. Τότε, αρχές της δεκαετίας του 1920, ο τουρκικός εθνικισμός δεν είχε προλάβει να δημιουργήσει τον μύθο ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, έτσι ήταν πολύ φυσικό να γνωρίζουν όλοι και να λένε την αλήθεια.

Αίθουσα εκδηλώσεων στο χωριό Σαρίγιερ 

Στο σπίτι στο Σαρίγερ, όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ, εγκαταστάθηκε η οικογένεια του πρόσφυγα από την ανατολική Θράκη Ανδρέα Στάθη, ο οποίος αργότερα έγινε και πρόεδρος του χωριού Χρυσαυγή. Οι συγχωριανοί του, αστειευόμενοι επειδή εγκαταστάθηκε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ, τον φώναζαν με το παρατσούκλι «Κεμάλ»! Ο Α. Στάθης πέθανε το 1979 στη Χρυσαυγή.
Το σπίτι του Κεμάλ ήταν διώροφο, χτισμένο από πέτρες και πλιθιά. Βρισκόταν στην άκρη του χωριού μακριά από το τζαμί και δεν ανήκε στην κατηγορία των πλούσιων, αλλά των φτωχών σπιτιών. Οι τοίχοι του σπιτιού σώζονταν σε ύψος μισού περίπου μέτρου μέχρι τις αρχές του 1980. Τα σπίτι του όπως και τα υπόλοιπα του χωριού τα είχαν γκρεμίσει οι Θρακιώτες πρόσφυγες το 1924-25, για να πάρουν τις πέτρες και να χτίσουν καινούργια σπίτια στη σημερινή νέα Χρυσαυγή (πιο κοντά στον Λαγκαδά).
Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι, πριν μεταναστεύσουν, θυμούνταν ότι σε νεαρή ηλικία έβοσκαν με τον μικρό Κεμάλ πρόβατα και αγελάδες γύρω από το χωριό. Ήταν ένα συνηθισμένο παιδί της εποχής του. Όμως στη συνέχεια, χωρίς να γνωρίζουν γιατί, η μητέρα του τον πήρε και έφυγαν στη Θεσσαλονίκη. Η αλήθεια αυτή αποσιωπήθηκε από τον καλπάζοντα τουρκικό εθνικισμό, ο οποίος επιθυμούσε να παρουσιάσει τον Κεμάλ γεννημένο στη μεγάλη πόλη της Θεσσαλονίκης, η οποία άκμαζε και έλαμπε στα Βαλκάνια την εποχή εκείνη, και όχι σε ένα άγνωστο φτωχό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά.
Τουρκικές μαρτυρίες
Τούρκοι πρόσφυγες που έφυγαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών από το χωριό γνώριζαν την αλήθεια και, παρά τα ψέματα του τουρκικού εθνικισμού, ερχόντουσαν, πριν από το 1981, για προσκύνημα στον αληθινό τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Υπήρχε μάλιστα ένας ντόπιος αγελαδάρης, ο Κωνσταντίνος Γιαμουτζής, ο οποίος γνώριζε την αληθινή ιστορία και αυτός συνόδευε τους επισκέπτες από την Τουρκία στο Σαρίγιερ και τους έδειχνε τα ερείπια του σπιτιού. 
Αργότερα άρχισαν να έρχονται και με λεωφορεία από την Τουρκία. Πολλοί επισκέπτες Τούρκοι γνωρίζουν την αλήθεια και την επιβεβαιώνουν. Μάλιστα, ένας Τούρκος από τη Σμύρνη προσκύνησε, φίλησε το χώμα και πήρε πέτρες από τα θεμέλια του σπιτιού του Κεμάλ για ενθύμιο. Όταν τον ρώτησαν εάν θα πάει και στο σπίτι της Θεσσαλονίκης, είπε: «Αυτό είναι ψέμα. Ντροπή που άλλαξαν τον τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Προσβάλλουν τη μνήμη του. Δεν θα επισκεφτώ το ψευτο-σπίτι της Θεσσαλονίκης».
Φαίνεται ότι και κάποιοι Τούρκοι αξιωματούχοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά δεν τολμούν να την αποκαλύψουν. Το 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε τη Χρυσαυγή ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του, συνοδευόμενοι και από τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο. Ο ίδιος ήξερε την αλήθεια και γι’ αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Στάθηκε με σεβασμό και τράβηξε πολλές φωτογραφίες. Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του:

«Γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε τον λόγο…». 

Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση μουσείου, το οποίο θα βοηθούσε και την ανάπτυξη του χωριού…
Αλλά, ακόμα και αν ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη, τότε σύμφωνα με μαρτυρία που διασώθηκε από την ίδια την αδερφή του, τη Μακμπουλέ, «ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε σε αυτό το σπίτι, αλλά σε ένα άλλο, σε κοντινή γειτονιά» (βλ. Μουσταφά Κεμάλ, Χ. Χριστοδούλου, Θεσσαλονίκη 2007, σ. 28). Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση το μουσείο έχει στηθεί σε λάθος σπίτι. Ελληνικές υπερβολές
Γιατί, λοιπόν, το ελληνικό κράτος δέχθηκε ως πόλη γέννησης του Κεμάλ τη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα το σπίτι-μαϊμού της οδού Αγ. Δημητρίου, δίπλα στο τουρκικό προξενείο; Η απάντηση βρίσκεται στο κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που επικρατούσε τη δεκαετία του 1930, κατά την οποία πολλές υπερβολές και χειρονομίες φιλίας ανταλλάσσονταν μεταξύ των ελληνικών κυρίως και τουρκικών κυβερνήσεων.
Ο τουρκικός εθνικισμός -με την ανοχή του ιδίου του Κεμάλ- είχε ήδη ανακηρύξει ως πόλη γέννησής του τη Θεσσαλονίκη και δεν θα ήταν ευγενικό εκ μέρους της Ελλάδας να απομυθοποιήσει τον μύθο. Δεν θα είχε άλλωστε καμία σημασία για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Το 1934 η ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι-μαϊμού μία πινακίδα, όπου αναφερόταν ότι «εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ».
Και το 1937, η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά, σε μία συμβολική κίνηση προς τη… φίλη Τουρκία, έδωσε εντολή στον Δήμο Θεσσαλονίκης να αγοράσει το σπίτι-μαϊμού από την ελληνική οικογένεια Σεραφειμίδου, που το κατοικούσε. Όταν η οικογένεια αρνήθηκε να το πουλήσει, προφανώς από εθνική ευαισθησία, τότε το κράτος προχώρησε στην υποχρεωτική απαλλοτρίωσή του… Μετά, ο τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Μερκουρίου ενημέρωσε επίσημα την κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού, ότι χαρίζει το σπίτι στο τουρκικό κράτος! Προφανώς και η ελληνική κυβέρνηση γνώριζε την αλήθεια, αλλά θέλησε με αυτήν την κίνηση να κολακεύσει τον ίδιο τον Κεμάλ. Η επίσημη αναγνώριση του σπιτιού από την ελληνική κυβέρνηση θα έκλεινε οριστικά το ζήτημα. Όμως πέρα από την επίσημη ιστορία, που γράφεται και επιβάλλεται από πολιτικές σκοπιμότητες, υπάρχει και η αλήθεια του λαού, η μνήμη του οποίου δεν αλλοιώνεται από τέτοιες σκοπιμότητες. Αυτή καταγράφηκε, όπως διασώθηκε αρχικά από τους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού Σαρίγερ και στη συνέχεια μεταδόθηκε στους χριστιανούς πρόσφυγες. Η αλήθεια στη λαϊκή μνήμη επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Οι Τούρκοι, χαρούμενοι για την ανέλπιστη ελληνική δωρεά, πήραν το σπίτι-μαϊμού και στη συνέχεια έφεραν έπιπλα-μαϊμού και άλλες απομιμήσεις από το ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης, ακόμα και… ρούχα του Κεμάλ, και τα εκθέτουν πλέον στο μουσείο, δίνοντας την εντύπωση στον σημερινό επισκέπτη του μουσείου, ότι τα έπιπλα-μαϊμού και οι φορεσιές χρησιμοποιήθηκαν μέσα σε αυτό το σπίτι, από τον ίδιο τον Κεμάλ, αλλά το χέρι του Κεμάλ ποτέ δεν ακούμπησε αυτά τα ιμιτασιόν έπιπλα… Σφαγή στημένη μόνο στο ψέμα
Τα μεσάνυχτα της 5ης προς 6η Σεπτεμβρίου 1955 εξερράγη βόμβα στον κήπο του τουρκικού Προξενείου, η οποία προκάλεσε μικρές ζημιές σε υαλοπίνακες στην παρακείμενη υποτιθέμενη οικία του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η βόμβα, όπως εξακριβώθηκε από τις έρευνες των ελληνικών Αρχών και όπως απεδείχθη αργότερα στη δίκη των πρωταιτίων των γεγονότων το 1961, μεταφέρθηκε από την Τουρκία και συγκεκριμένα από Τούρκο πράκτορα και τοποθετήθηκε στη συνέχεια από τον Τούρκο κλητήρα του Προξενείου.
Η τουρκική εφημερίδα «Ιstanbul Express» κυκλοφόρησε σε έκτακτη έκδοση και δημοσίευσε τις φωτογραφίες φρικτά παραποιημένες, ούτως ώστε να δίδεται η εντύπωση ότι στο σπίτι του πατέρα των Τούρκων είχε σημειωθεί μια τεράστια έκρηξη από βόμβα που είχαν τοποθετήσει οι Έλληνες. Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, γνωστό με το όνομα «Σεπτεμβριανά του 1955». 
 
Αυτό το μεγάλο ψέμα, για τη βόμβα στο δήθεν σπίτι του Κεμάλ, είχε ως αποτέλεσματουρκικός όχλος, ο οποίος ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες άτομα, να κινηθεί κατά παντός του ελληνικού. Μέσα σε εννέα περίπου ώρες καταστράφηκαν 1.004 σπίτια, άλλα 2.500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν 4.348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στη Μονή Βαλουκλή, ένας μικρός αριθμός αρμενικών και εβραϊκών περιουσιών, ορισμένες αρμενικές εκκλησίες και μια εβραϊκή συναγωγή.
Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογένειας οι βιασμοί, ενώ καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους. Πολλοί ιερωμένοι ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική». Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος, ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς και ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου. Πηγή: Zagalisa.gr Σημερινή / Sigmalive
Από : http://networkedblogs.com/QxLUv

Συζήτηση με μια καλή μου φίλη.

Όλο και περισσότερο κατανοώ πως όλα αυτά που γίνονται δεν γίνονται τυχαία. Όχι τυχαία τουλάχιστον ως προς μια κάποια άλλη πλευρά, που θα φωτογραφηθεί στα περαιτέρω.

Είχα μία συζήτηση με μία φίλη μου που είχε πάει Δράμα – Καβάλα, σε έναν γάμο. Πολλές ώρες ταξείδι με τραίνο, που το εσωτερικό τους έχει αλλάξει, δηλαδή έχουν τοποθετηθεί καθίσματα τύπου λεωφορείων. Αλλά θα πούμε και άλλα πράγματα πιο κάτω σχετικά με το τραίνο.

Δεν θα μπορούσα βέβαια να μην την ρωτήσω τι εντύπωση απεκόμισε με τις εκεί συναναστροφές της. Ό,τι και να σας να πω είναι λίγο και την πιστεύω. Οι άνθρωποι ζουν στον κόσμο τους. Τα βλέπουν όλα τέλεια. Τόσο, που μερικοί έχουν αποφασίσει να ….. γίνουν μέχρι και …… «Γερμανοί» επειδή θα μας σώσουν (!)  Δηλαδή διάφορες προφητείες Πατροκοσμάδων κλπ σχετικά με το ότι «ο καλός θα υποδύεται το πρόβατο αλλά από κάτω θα κρύβεται ο λύκος και δεν θα τον καταλαβαίνουν» όχι μόνον είναι πέρα για πέρα αληθινές, αλλά υπάρχουν πολλών ειδών προβιές που κρύβουν λύκους.  Δεν έχουμε δηλαδή μόνον να αποκαλύψουμε το προσωπείο των πολύ ισχυρών, αλλά και σε διαβάθμιση, των κατωτέρων.

Πριν κάποια χρόνια εύρισκα την επαρχία πιο ώριμη από την αστική κοινωνία. Ειδικά τον νεαρό κόσμο. Πως γίνεται και μερικοί από τους αστούς, παράδειγμα όπως η αφεντιά μου, να εμφανίζονται καλλίτεροι από την πάλαι ποτέ ώριμη επαρχία ;  Πως γίνεται να τους φορολογούν το αγροτεμάχιο και αυτοί να ζουν στην καρακοσμάρα τους ; Πως γίνεται να τους φορολογούν τον στάβλο και να μην νοιάζονται ;
Όπως δε μου είπε η φιλενάδα μου, το φαινόμενο της «νόσου» είναι εξαπλωμένο σε όλες τις ηλικίες.  Όσο για πρόθεση ψήφου ; Καλλίτερα να μην σας απογοητεύσω.

Δεν μπόρεσα κατά την διάρκεια της συζήτησης να μην της προφέρω τις τολμηρές μου σκέψεις : «μήπως άλλα ψεκάζουν σε εμάς εδώ και άλλα στην επαρχία ;», «μήπως στην Αθήνα η επίδραση τους δεν είναι η ίδια, όπως στην επαρχία ;», πήγε το μυαλό μου τρομάρα μου και εμένα, στα προστατευτικά ενεργειακά πεδία. Τι άλλο μπορεί να σκεφθεί κανείς εν μέσω παράνοιας ;
Όπως μου έλεγε δε στην Δράμα οι ψεκασμοί γίνονται με όλες τις πιθανές διασταυρώσεις, ούτε «επουράνιο sex» να έκαναν. Πράγμα που παρατήρησα και στην Αθήνα, όχι μόνον σήμερα. Ενώ είχα συνηθίσει να βλέπω δηλαδή ευθείες τεμνόμενες γραμμές, τώρα βλέπω να γίνονται κυκλικές και περιφερειακές.
Όσο δε περί αυτού του θέματος, ούτε λόγος (!) Εδώ τους πηγαίνουν «όλα καλά επί της γης», στους ουρανούς δεν θα πήγαιναν ;

Για να επανέλθω λοιπόν στο τραίνο, ήταν γεμάτο ορθίους οι οποίοι είχαν πληρώσει κανονικά για μια θέση, ενώ στην πραγματικότητα θα έκαναν ταξείδι ωρών στο πόδι. Μάλιστα ηλιθίως κάποιος πετάχτηκε να πει το σόφισμα «τι θα έπρεπε δηλαδή να γίνει, να μην πάμε στις υποχρεώσεις μας ;»
«να πάτε αλλά καθιστοί, εφ όσον ο οργανισμός θα πρόσθετε ένα επιπλέον τραίνο. Αντίθετα αγόγγυστα αποδέχεστε να σας μεταχειρίζονται σαν ζώα, μάλλον σαν αποσκευές και δεν παραπονιέστε που κάθεστε στα σκαλοπάτια των θυρών ή όρθιοι.  Ταξειδεύουμε ο ένας πάνω στον άλλον, επειδή αυτοί οι κύριοι απαξιώνουν την δημόσια επιχείρηση για να την ξεπουλήσουν όσο όσο και μετά εσείς, όλοι μας βέβαια, θα πηγαινοερχόμαστε – αν μπορούμε - υποτίθεται άνετα και καθιστοί, πληρώνοντας ακριβά εισιτήρια, χωρίς καμία ασφάλεια, αφού ο κανόνας κέρδος δεν νοιάζεται για επενδύσεις στην ασφάλεια» είπε η φίλη μου και λίγα τους είπε.  Με την εμπειρία της, της είχε περάσει η ίδια εικόνα που πέρασε και από το δικό μου μυαλό όσο μου έλεγε τούτα, δηλαδή τα τραίνα των Ινδιών, όπου οι άνθρωποι κρέμονται σαν σταφύλια.
Το success story το λεγόμενο.   
      
Σε κάποιες φάσεις άκουγα μου είπε η φίλη μου, μια νεαρά η οποία μεγαλοφώνως  επαναλάμβανε «ήθελα να ήξερα ποιοι είναι αυτοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ»……. «Και εγώ θα ήθελα να ήξερα ποιοι είναι αυτοί που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ» αποφάσισε να φωνάξει μην αντέχοντας η φιλενάδα μου.  Μετά ακολούθησε σιωπή και τις άηχες σκέψεις τις διέκοπτε ο ήχος του κουρασμένου τραίνου. Περιττό να σας πω πως η μηχανή του τραίνου άναψε. Στην κάθοδό του, παράταγε βαγόνια σε δυο σταθμούς.

Τελικώς μένω άφωνη καθημερινά για ό,τι μας συμβαίνει. Την φίλη μου και εμένα, μας αρρωσταίνουν – μας εξοργίζουν – μας θυμώνουν, αυτά που τραβούν οι συνάνθρωποί μας, όπως όλοι μας δηλαδή, μικρό παράδειγμα οι όρθιοι στο τραίνο,  ενώ αυτοί παραμένουν είτε αδιάφοροι είτε αμέτοχοι – συμβιβασμένοι, πεπεισμένοι για το όπως και αν χαρακτηρίζουν πεπρωμένο τους …..(!)  Κλείνοντας της επανέλαβα αυτό που γνωρίζουν ως άποψή μου από την πρώτη στιγμή οι ελάχιστοι κοντινοί μου φίλοι.  «Είναι καιρός για σπορά. Πολύ σπορά. Πρέπει να ξεκινήσουμε από το Άλφα». Αλλά το γνήσιο Άλφα, όχι το α, το βου, το γου κλπ

Το ακόμα πιο δυσάρεστο είναι, πως τα τρέχοντα γεγονότα δεν αφορούν μόνον την Ελλάδα. Ξέρω πως μερικοί φίλοι χρησιμοποιούν την λέξη Τουρκοκουτόχορτο και να έχουν εν μέρει δίκιο. Άλλοι χρησιμοποιούν με πιο ευκολία λέξεις όπως : πρόβατα, στόκοι και κάποτε προσωπικά την λέξη.. κάφροι. Η έννοια πατρίδα σαν να μην υπάρχει.
Ε λοιπόν δεν μπορώ να φανταστώ πως μόνον οι Έλληνες (έστω μερίδα) αγαπούν την ελευθερία τους και την ανεξαρτησία τους, όπως το έχουν αποδείξει έτσι κι αλλιώς ιστορικά. Από την άλλη όμως, δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που να μην αγαπά, να μην επιδιώκει και να μην προσεύχεται για αυτά τα δυό τουλάχιστον.

Τι στο καλό λοιπόν συμβαίνει τέλος πάντων στον πλανήτη μας ;;;;  
Τι στο καλό συμβαίνει στον άνθρωπο ;;;;

Νάγια