Αν έχετε την υπομονή, θα ακούσετε πώς οι φαρμακοβιομηχανίες, αν θέλετε η ίδια η επιστήμη, αντί να είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι εμπορευματοποιημένη, κάνει κάτι ακόμα πιό χειρότερο. Να εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο, την φύση του και την υφή του, όπου σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε ο καθένας μας , άλλους σκοπούς εξυπηρετεί.
Αν δε, ερευνήσει κανείς, θα βρει διακεκριμένους ιατρούς, που είτε δολοφονήθηκαν, είτε καταδικάστηκαν, είτε περιθωριοποιήθηκαν, στην περίπτωση που ανακάλυπταν κάτι ανατρεπτικό, μα που παρέβαινε όμως τους κανόνες της εμπορευματοποίησης της ασθένειας του ανθρώπου.
Ως ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Βίλμερ Ράιχ.
Παρ΄όλα αυτά, είναι θαυμαστόν πως ο άνθρωπος στο σύνολό του, αντιμετωπίζει διαχρονικά, την ολοφάνερη εκμετάλλευσή του και σταδιακή εξόντωσή του, χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις !
Λες και το αντιμετωπίζει με πλήρη μοιρολατρία και ως πεπρωμένο, καλυμμένος πίσω από φτηνές δικαιολογίες του τύπου : που να
βρεθεί χρόνος για να σκεφτεί κάτι τέτοια ή άστα μην τα σκέφτεσαι γιατί θα τρελαθείς ή άντε και το κατάλαβα, και τι θα αλλάξει ;
Δεν θεωρείται εσείς σημαντικό, αντί να προσκολλάται η σκέψη μας σαν αυτές τις παραπάνω αποτρεπτικές ιδέες, να κοιτάξουμε και πιό πίσω να δούμε από που ξεκίνησε μιά τέτοια νοοτροπία ;
Τι είναι αυτό ακριβώς που μας καθηλώνει άπραγους και ανενεργούς ;
Δεν μοιάζει σαν κάπου αλλού να διοχετεύεται η πρωτογενής μας, αλλά και η δευτερεύουσα ατομική μας ενέργεια , μη γνωρίζοντας εμείς που ακριβώς πηγαίνει ή τη άλλη μορφή παίρνει, πάντως σίγουρα δεν μας ωφελεί ;
Και εφ΄όσον όλα είναι ενέργεια, δεν θα έπρεπε, όπως γεμίζει μιά μπαταρία, να φροντίσουμε να γεμίσουμε και εμείς την δική μας ;
Να βρούμε τις διαρροές και να τις επιδιορθώσουμε, ως Αυτάρκεις μηχανικοί της υλικής μας υπόστασης ; παρά να προτιμούμε να είμαστε διαχρονικά ασθενείς, παραβλέποντας τον εσώτερο μας ευατό ;
Θα πρέπει κάποιος δηλαδή να μας πάρει από το χέρι, να μας υποδείξει κάποια κατεύθυνση για να πράξουμε κάτι από μόνοι μας και μάλιστα προς όφελός μας ;
ή Πιστεύουμε πως οι άλλοι ξέρουν καλλίτερα από εμάς για το καλό μας ;
Σάματι ξέρουμε πιό είναι το καλό μας, αφού άλλοι μας το λένε πάντα ;
Δεχόμαστε να είμαστε ελώδη γλειώδεις υπάρξεις, που φθείρονται ανεπιστρεπτί ;
Αγνώμονες απέναντι του ίδιου μας του εαυτού, αλλά και όποιου καλοκάγαθου Θεού πιστεύει ο καθένας ;
Κατόπιν των παραπάνω, έχουμε το δικαίωμα να λέμε πως αναθρέφουμε παιδιά ;
Και ποιά είναι η κοινωνία που κτίζουν οι γονείς, οι θεσμοί ; αυτή σαν την σημερινή ; υποταγμένη, (δεν δίνω σημασία στους εξωτερικούς παράγοντες τόσο), στους ίδιους μας τους ευατούς ;
Στα Πάθη μας, στις αδυναμίες μας, στις δοξασίες μας, στις αγκυλώσεις μας, στις ψυχολογικές μας εξαρτήσεις, στις ψυχώσεις μας, στις ιδεοληψίες μας ! Εξού και η θραύση των ψυχοφαρμάκων και όλων τέλος πάντων των ασθενειών !
Αυτά μας έμαθαν οι πρόγονοί μας ή θεωρείται κάτι μη χρήσιμο για την δική μας προοπτική ;
Δεν θα έπρεπε ο καθένας μόνος του να βρει τους τρόπους αναπλήρωσης της ενέργειας του, στρεφόμενος προς την μοναδική πηγή ύπαρξης του, τον Θεό Ήλιο ; όπως κάνουν κάθε πρωί όλα τα φυτά ! ¨Ολα τα ενεργειακά
όντα της Πλάσις !
Δεν θα έπρεπε, να ανοίξει τους ορίζοντες του, παρά να κάθεται φυλακισμένος κάποιων ιδεών του, που ούτε καν έχει κάνει τον κόπο να δει εάν είναι δικές του και από που προέκυψαν ή τέλος πάντων εάν συνάδουν σε έναν κόσμο που θα ήθελε να ζει και να ευδαιμονεί ;
Πως θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν κόσμο, παρά εάν δεν το έχει πιστέψει πρώτα μέσα του, εκφυλισμένος από τις αποτρεπτικές του ιδέες ;
Πότε θα αποφασίσει να γίνει δημιουργός πρώτα για τον ίδιο του τον εαυτό και κατ΄επέκταση για τους άλλους, (από το παιδί του , μέχρι τον γείτονα του) και όχι εργάτης ξένων ιδεών , ασύμβατων του έργου εν ω ετάχθη ;
Μα από την άλλη επίσης είναι άξιον απορείας, πως μια χούφτα άνθρωποι και οι εργάτες τους, να ενεργούν τόσο αλαζονικά, που τελικά ασχέτως ότι θα αποβεί εις βάρος τους καταποντιστικά, να πιστεύουν παρ΄ όλα αυτά πως μπορούν να το κάνουν, εξαφανίζοντας ή αλλοτριώνοντας την ανθρώπινη οντότητα, ώστε αυτοί να επικρατήσουν επί του Πλανήτη ;
Διότι περί αυτού πρόκειται ! Πλάνη-τ(γ)η !
Ασπασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου