ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Δέστε το βίντεο και απολαύστε κουκλοθέατρο. Δεν σκεφτήκαμε όμως ποτέ, πως εκείνοι κάνουν πάρα πολύ καλά την δουλειά τους. Τους βγάζω το καπέλο . Με ακρίβεια και μακρόπνοο σχεδιασμό. Ποιοί είναι άραγε ;  Ακούσαμε για την πολιτική της επόμενης χιλιετίας ! Και είπα ποιός είσαι βρε παιδί μου ! Τι παιδί θαύμα είσαι εσύ που γνωρίζεις τι ακριβώς θα κάνεις μετά από χίλια χρόνια και κάθομαι και τους ακούω και από πάνω , χωρίς ερευνητικό μάτι ! ¨Ετσι επειδή κάποιοι με έπεισαν πως κάπως έτσι είναι τα πράγματα, έτσι τα βρήσκουμε , τι μπορούμε να κάνουμε εμείς και άλλα τοιαύτα ! Χωριστήκαμε σε ομαδούλες και αρχίσαμε να παίζουμε ποδόσφαιρο μεταξύ μας. Αφήσαμε την προσωπική μας πρόοδο αποκλειστικά και μόνον σε ότι μας μάθαιναν και με τον τρόπο που μας τα μάθαιναν αυτά που μας μάθαιναν. Όμως θα μπορούσαν να ήταν έστω και αυτά αρκετά, αρκεί να χρησιμοποιούσαμε λίγο το μυαλό μας,, να είμασταν πιο ενεργοί στα γύρο δρώμενα, με καταλύτη εμάς.

Να ασχολιόμασταν λίγο με τον εαυτό μας, όχι σαν λούσο και είδος προβολής ή προς πώληση, αλλά σαν εύρημα προς διερεύνηση και αυτο αναζήτηση ! Το γνωστό σε όλους Γνώθις εαυτόν. Ειλικρινείς με την ίδια μας την ύπαρξη, μέσα από την τρισυπόστατη φύση μας ΝΟΥΣ-ΚΑΡΔΙΑ-ΨΥΧΗ (το τρισυπόστατο του Θεού αν σας λέει κάτι μέσα από πολλές κατ΄όνομα Μονοθεϊστικές Θρησκείες . Αλλιώς το “ κατ΄εικόνα και ομοίωση “ ). Γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε την δυνατότητα, να κατανοήσουμε ΤΟ ΑΠΑΝ. Τότε θα είμασταν Ο ΘΕΟΣ.

Αναγνωρίζοντας την θέση μας ως μέλος στο ΑΠΑΝ,  μέσα από την όποια ερευνητική και αντιληπτική θέση βρίσκετε ο καθένας μας, ανακαλύπτοντας την κάθε προσωπική δυνατότητα μας, λαμβάνοντας την κάθε δυνατή εμπειρία , λειτουργώντας και αξιοποιώντας τον νου μας, κτίζοντας τον κόσμο που πραγματικά εμείς θέλουμε, έχουμε την δυνατότητα να ενταχθούμε στην χώρα των Θεών.
Αυτών που μας έδωσαν ΤΑ ΔΩΡΑ αλλά εμείς τα απαρνηθήκαμε !

Σήμερα, ο πραγματικός πόλεμος είναι καθαρά διανοητικός. Γιατί η νόηση και η μονοσήμαντη κατεύθυνσή μας είναι αυτή που μας έφερε εδώ. ¨Οσο και να ψάχνουμε για εξωτερικούς παράγοντες, πάντα το πρόβλημα ξεκινά από την ίδια μας την αντίληψη περί της ύπαρξής μας. Όντας αποστασιοποιημένοι από την αέναη ανέλιξη , μεταμόρφωση ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ (Ηράκλειτος ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ) , αρκεστήκαμε σε μια διανοητική, πολιτιστική, εξελικτική αγκύλωση, στατική μονογραμμική πορεία, απαρνούμενοι συστηματικά, συστατικά και στοιχεία, που αποτελούν το σύνολο της ύπαρξης μας. Μείναμε έρμαια μιας διαχρονικής ουτοπικής εικονικής δικής μας υλοποιημένης πραγματικότητας, κλειδώνοντας την αυτο - δημιουργία μέσω του Νου μας, υποβοηθούμενοι εξακολουθητικά από την έξωθεν πραγματικότητα, που εμείς σταδιακά υλοποιήσαμε με τις σκέψεις μας. Πολύ σωστά έλεγε ο Νίτσε, πως ο κόσμος μας δεν είναι πραγματικός, αλλά επίπλαστος, εικονικός. Μια λερναία Ύδρα των δικών μας κατευθυνόμενων σκέψεων.

Η Αμφισβήτηση και η αντιπαλότητα ξεπηδούσε μόνον μέσα από ένα κριτικό πνεύμα, στους εκάστοτε νόμους τής κάθε ομάδας ποδοσφαίρου . Η μία πλευρά έναντι της άλλης, ή όλες μαζί ένα κουβάρι. Η υπερβολή στο κόκκινο καμπανάκι. Το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ πήγε περίπατο. Το μην κρίνεις γιατί θα κριθείς, έγινε ένα προτεταμένο δάκτυλο υποβολής και καταστολής ! Η κρίση δεν είναι όπλο για την ίδια την κρίση, αλλά για την σύγκριση. Η σύγκριση θα πλέξει νέο δημιούργημα και ούτω καθεξής. Η απαίτηση του Σωκράτη από τους μαθητές του, να μην μένουν σε αυτά που τους λέει και ακούν, αλλά να γεννούν νέες ιδέες, γιατί αυτός είναι ο σκοπός της ύπαρξης μας.

Ο δρόμος προς την Θέαση.

Αντί να ενταχθούμε, ως αναπόσπαστο εξελικτικό κομμάτι ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ στον οποίο βρεθήκαμε, κατακυριεύσαμε τη γη ως βάρβαροι κατακτητές, γιατί έτσι μας έμαθαν. Κανένας σεβασμός , κανένα ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής, παρά η επικράτηση της εκάστοτε πιό δυνατής ομάδας ή ομάδων.

Αυτή η τακτική τρόπου διαχρονικής πορείας, φυσικά ξεκινά από την μονάδα. Ο Εγωιστής, περιχαρακωμένος και αγκυλωμένος άνθρωπος, πάνω στην όποια βολή ο καθένας είχε επιλέξει, μέσα από το αλά καρτ.

Αποστασιοποιημένοι, έκαστος στον κόσμο που κατόρθωνε να στρώνει και στον οποίο αρκείτο.

Ξέχασε πως το κύριο συστατικό του νοήματος ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ, είναι η ΑΝΑΓΚΗ ! Μα αυτή δεν έχει όρια, μόνον ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ! (Πλάτων)

Τουλάχιστον οι Σοφοί Αρχαίοι Έλληνες, ανέπτυξαν όχι έναν στατικό πολιτισμό , υλικοτεχνικό και μόνον, αλλά Έγραψαν την ίδια τους την ιστορία , την ζωή τους, τα ήθη και έθιμά τους, την επιστήμη τους, την διανόηση τους, την Φιλοσοφία τους, καταγράφοντας τα στην ίδια ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ τους. Ώστε να τα βρούν οι επόμενοι , να τα ερμηνεύσουν και να τα ξεπεράσουν και έμειναν αξεπέραστοι. 
Μα ο άνθρωπος παραδομένος να βλέπει τον εαυτό του, αδρανή μέσα από τους επαναλαμβανόμενους καθρέπτες, αρνήθηκε την ίδια του την υπόσταση ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ! Αφήσαμε σε ξένες προς την φύση μας επιρροές , να οικοδομήσουμε ένα παρόν ασύμβατο με την οντότητα μας και τον προορισμό της.

Αγνοώντας με τους αιώνες την σύνθεση της ύπαρξης μας, βολευτήκαμε να χρησιμοποιούμε τα απολύτως απαραίτητα συστατικά μας, αφού κάποιοι άλλοι είχαν αναλάβει να καλύπτουν κατά καιρούς τις υπόλοιπες αναδυόμενες ανάγκες μας. Οι εξωτερικές ωραιοποιημένες και λατρευτικές δυνάμεις. 

Ο Νους αδρανής στις έτοιμες τροφές, , η Καρδιά βολεμένη στο πως μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, χωρίς καν να κάνει τον κόπο για τον δικό της κόσμο, να μάθει ποιά είναι τελικά και ποιές οι δυνατότητες της., και η Ψυχή βουτηγμένη στα νερά της θλίψης και του πόνου.

Ιδού τα αποτελέσματα, μια χούφτα άνθρωποι στον κόσμο ή μέσα σε κάθε κράτος, να του έχουν δοθεί τέτοια δικαιώματα με την δική μας ανοχή και αποχή, για να εμπαίζουν την διάνοια μας την αξιοπρέπεια μας, αφού εμείς φροντίσαμε να μην την υπολογίζουμε χωρίς τους δικούς μας συγκρητισμούς και διαλογισμούς, δεχόμενοι το αλά καρτ μενού στην διαχρονική ανθρώπινη ιστορία .

Σήμερα που έχουμε την αίσθηση της μιας μικρής γειτονιάς, χωρίς να έχουμε αντιληφθεί τι μπορεί να σημαίνει αυτό και πως μπορεί να λειτουργήσει, πόση Σωκρατική σοφία αποκτήσαμε για να έχουμε δικαίωμα να συζητούμε περί πολίτες του πλανήτη, όταν δεν έχουμε αποκτήσει καν τις βασικές αρχές δομής και νόμους της ύπαρξης μας ;

Στην μικρή γειτονιά, μείνανε 2 ομάδες που παίζουν πόκα – μπλόφα, όπως στα Καζίνο τους όπου παιρνούν την ώρα τους, πάνω στου κασίδη το κεφάλι, άλλως στου καραγκιόζη την καμπούρα, για ποιά τελικά θα είναι η απόφαση του ανενεργού και ετερόφωτου ανθρώπου.

Θα τραβήξει άσσο ή μπαστούνι Και νάσου τα λαμπάκια αναβοσβήνουν !

Θέλει κόπο, τόλμη και χρόνο για να αναδιπλωθεί και να επαναπροσδιορίσει ο άνθρωπος και δη στην προκειμένη ο ¨Ελληνας , ως προς τα του οίκου του γενικώς και την επανάκτηση της διανοητικής του δράσης, έχοντας εργαλεία τα φώτα των Σοφών του !!!!  Το ταξίδι του Οδυσσέα είναι μοναχικό, αφού τελικά φτάνει πίσω στην χαμένη του Ιθάκη μόνος !

Ασπασία