Φίλοι μου βρέθηκα πολύ γρηγορότερα κοντά σας, από ότι φανταζόμουν ! Ένα μικρό θαύμα ή μια παράταση..... Έτσι ως πρώτο θέμα μετά από απουσία μιας μέρας είναι το ακόλουθο : Για να κατανοήσει ένα ανθρώπινο μυαλό ότι ο κόσμος τον οποίο βιώνει είναι ένα ψέμα, είναι τρομακτικά δύσκολο, καθήν στιγμήν, η θεώρηση των πραγμάτων δίνεται ως δεδομένη εξ αρχής ! Γίνεται δυσκολότερο επίσης και από πρακτικής πλευράς, εντασσόμενος ακούσια ως μέλος μιας κοινωνίας, αφού ούτως ή άλλως μέσα σε κάποια από τις μορφές της θα γεννηθεί και θα πολιτογραφηθεί ! Όμως το ίδιο θα συνέβαινε , ακόμα και εάν προσπαθούσε να ξεπεράσει με τον νου του τα σύνορα της κοινωνίας που ζει, φανταζόμενος τον εαυτό του ως κάτοικο της ΓΗΣ. Γιατί αυτό ; Απλά γιατί όσο και να κοιτάξουμε γύρο μας, δεν θα βρούμε πραγματικά ουσιαστικές διαφορές, παρά μόνον επιφανειακές ! Δηλαδή πόση διαφορά έχει ο τρόπος ένταξης ενός νου στον δυτικό κόσμο, από αυτόν του ανατολικού ; Δεν έχουν και οι δύο κόσμοι τις φόρμες εκείνες μέσα στις οποίες κινούνται ; Σαφώς ΝΑΙ. Η μοναδική αρχή που μπορεί να γίνει, στο πραγματικά τεράστιο αδιέξοδο που έχει έλθει η ανθρωπότητα, είναι μόνον μία. Η επιστροφή του ανθρώπου στο είναι του. Εάν δεν γνωρίσει το είναι του, δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο, από το να αλλάζει εξωτερικές εμφανήσεις, χωρίς αποτέλεσμα, εμποδίζοντάς τον να ανακαλύψει όχι μόνον το ποιος πραγματικά είναι, αλλά και ποιές είναι τελικά οι δυνατότητές του ! Δεν θα καταφέρνει κανένα επιπλέον βήμα, πέραν των ορίων που του προκαθορίζουν, είτε ως σκέψη, είτε ως βίος είτε ακόμα και ως κίνηση. Αν όμως ανακάλυπτε την απεραντοσύνη στην μικρογραφία του είναι του, τότε ίσως να μπορούσε να μιλήσει και για ΠΑΝ ΑΓΑΠΗ. Δεν το επικεντρώνω μόνον στον Πανανθρώπινον, γιατί ακόμα και έτσι εκφρασμένον, είναι από μόνο του περιοριστικόν ! Αν καταφέρναμε όμως να εντάξουμε ΑΠΑΝΤΑ στον όρο (έμψυχα και άψυχα), αυτό θα άνοιγε εντελώς ξεχασμένους ή καλλίτερα αγνοημένους δρόμους. Θα το λέω πάντα και μερικά πράγματα θα τα επαναλαμβάνω συνεχώς, ως θεμελιώδεις λίθους. Η επιστροφή στην Εδέμ, αν σας αρέσει έτσι, ή στο Πλατωνικό Φως, αν σας αρέσει αλλιώς, είναι τόσο ατομική όσο και συλλογική προσπάθεια ! Α. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Φίλοι μου βρέθηκα πολύ γρηγορότερα κοντά σας, από ότι φανταζόμουν !  Ένα μικρό θαύμα ή μια παράταση.....    Έτσι ως πρώτο θέμα μετά από απουσία μιας μέρας είναι το ακόλουθο : 

Για να κατανοήσει ένα ανθρώπινο μυαλό ότι ο κόσμος τον οποίο βιώνει είναι ένα ψέμα, είναι τρομακτικά δύσκολο, καθήν στιγμήν, η θεώρηση των πραγμάτων δίνεται ως δεδομένη εξ αρχής !  Γίνεται δυσκολότερο επίσης και από πρακτικής πλευράς, εντασσόμενος ακούσια ως μέλος μιας κοινωνίας, αφού ούτως ή άλλως μέσα σε κάποια από τις μορφές της θα γεννηθεί και θα πολιτογραφηθεί !    Όμως το ίδιο θα συνέβαινε , ακόμα και εάν προσπαθούσε να ξεπεράσει με τον νου του τα σύνορα της κοινωνίας που ζει, φανταζόμενος τον εαυτό του ως κάτοικο της ΓΗΣ.   Γιατί αυτό ;  Απλά γιατί όσο και να κοιτάξουμε γύρο μας, δεν θα βρούμε πραγματικά ουσιαστικές διαφορές, παρά μόνον επιφανειακές !   Δηλαδή πόση διαφορά έχει ο τρόπος ένταξης ενός νου στον δυτικό κόσμο, από αυτόν του ανατολικού ;  Δεν έχουν και οι δύο κόσμοι τις φόρμες εκείνες μέσα στις οποίες κινούνται ;  Σαφώς ΝΑΙ.   

Η μοναδική αρχή που μπορεί να γίνει, στο πραγματικά τεράστιο αδιέξοδο που έχει έλθει η ανθρωπότητα, είναι μόνον μία.  Η επιστροφή του ανθρώπου στο είναι του.  Εάν δεν γνωρίσει το είναι του, δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο, από το να αλλάζει εξωτερικές εμφανήσεις, χωρίς αποτέλεσμα, εμποδίζοντάς τον να ανακαλύψει όχι μόνον το ποιος πραγματικά είναι, αλλά και ποιές είναι τελικά οι δυνατότητές του !   

Δεν θα καταφέρνει κανένα επιπλέον βήμα, πέραν των ορίων που του προκαθορίζουν, είτε ως σκέψη, είτε ως βίος είτε ακόμα και ως κίνηση.   

Αν όμως ανακάλυπτε την απεραντοσύνη στην μικρογραφία του είναι του,  τότε ίσως να μπορούσε να μιλήσει και για ΠΑΝ ΑΓΑΠΗ.  Δεν το επικεντρώνω μόνον στον Πανανθρώπινον, γιατί ακόμα και έτσι εκφρασμένον, είναι από μόνο του περιοριστικόν !  Αν καταφέρναμε όμως να εντάξουμε ΑΠΑΝΤΑ στον όρο (έμψυχα και άψυχα), αυτό θα άνοιγε εντελώς ξεχασμένους ή καλλίτερα αγνοημένους δρόμους.  

Θα το λέω πάντα και μερικά πράγματα θα τα επαναλαμβάνω συνεχώς, ως θεμελιώδεις λίθους.  Η επιστροφή στην Εδέμ, αν σας αρέσει έτσι, ή στο Πλατωνικό Φως, αν σας αρέσει αλλιώς, είναι τόσο ατομική όσο και συλλογική προσπάθεια !    Α.