a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Σήμερα το θέμα της Παγκοσμιοποίησης είναι στο επίκεντρο όλων των όσων γίνονται.  Πολλές αποκαλυπτικές ειδήσεις, σχηματοποιούν, μέσω της εικόνας,  όλες τις άγνωστες ζοφερές ενός Αόρατου συστήματος πτυχές, ακόμα και με γραπτό λόγο, τα οποία έκαναν πολλούς να αναρωτιόνται, ποιοί είναι αυτοί ;  
Στον χορό των αποκαλύψεων, στην εικόνα δεν θα έπρεπε να λείπουν και τα πρόσωπα που υλοποιούν ένα τέτοιο σχέδιο, που εκ πρώτης όψεως, κανείς δεν θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση, μη γνωρίζοντας πολυποίκιλες πληροφορίες παρελθόντος και των όλων των υποθετικών του μέλλοντος ! 
Ο κάθε ένας από την πλευρά, ζει , οργανώνεται , κινείται, σύμφωνα με αυτά που οι προσδοκίες του καλύπτονται, χωρίς να γνωρίζει καν ποιές είναι οι πραγματικά εσωτερικές του.

Στο βίντεο βλέπουμε, πως η επιστήμη, μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνον δεξιόστροφα, αλλά κυρίως αριστερόστροφα !  Από λειτουργούς, που κανονικά όλοι μας πρέπει να αισθανόμαστε λειτουργοί στην ζωή μας, ειδάλλως παύουμε να ανήκουμε στην κατηγορία της φύσης των ανθρώπων, μας μετατρέπει σε απόλυτους εκμεταλλευτές.
Αυτό όμως δεν είναι πολιτική.  Ανήκει στην σκοτεινή ανθρώπινη πλευρά , που κάποιος άλλος εκμεταλλεύτηκε και την μετάλλαξε ή την καλλιέργησε !   
Σαν να λέμε, μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις !    
Αυτό ακριβώς που μας συμβαίνει τώρα ! 
Έχω πολλές φορές σκεφτεί, το πόση δυστυχία υπάρχει στον κόσμο, ακόμα και σε αυτούς που εικονικά φαντάζουν στα μάτια μας, ως : τι ανάγκη έχει αυτός !    Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες και όχι εν σχέση με τον πλούτο, αλλά με την ευθύνη των πράξεων που παίρνει ο κάθε ένας μας στην ζωή , που ξεκινούν ως σκεπτομορφές και επιστρέφουν να υλοποιηθούν στη ζωή μας, ως αντανάκλαση της διανοητικής μας δράσης !   Το να βλέπουμε ένα Καγιέν, δεν σημαίνει οτί το οδηγεί ένας ευτυχισμένος άνθρωπος !

Η πολυφωνία της πληροφορίας και η αντιφατικότητα της, η έλλειψη της ηθικής και της αγνής συναδέλφωσης, μας φέρνει στον κέντρο του κύκλου και όχι ως δορυφόρους.   Βρισκόμενοι στο κέντρο, δεχόμαστε τις επιρροές όλων των δορυφόρων που κυκλοφορούν γύρο μας.   Άραγε, έχει σημασία η ονοματολογία τους ;  Έχει μόνον από μία άποψη σημασία.  Αφού έχουμε μάθει μέσα σε όρια που το σηματοδοτούν κάποιες λέξεις με μεταβλητές έννοιες στον χρόνο, φίλες και φίλοι μου, είμαστε μόνοι μας.  Ναι απόλυτα μόνοι για να κάνουμε τους δικούς μας συνειρμούς και επιλογές, άρα αποφάσεις.  
Έχει σημασία αν λέγεται Μεσσίας, αν λέγεται εξωγήινος, αν λέγεται άνοιγμα πύλης , όπως και αν λέγεται, εν σχέση με την βάσιμη ουσία των πραγμάτων ;


Αν η επιστήμη δεν λειτούργησε, αλλά ακολούθησε κάποιες επιταγές, σημαίνει πώς  είναι κάτι που εύκολα μπορεί να εξαλειφθεί, με όσα βίντεο και όσες αναλύσεις μπορεί να δει κάποιος ; Μα φυσικά όχι !
Άρα, όσες υπέρ αναλύσεις και αν εκτυλίσσονται, για μας δεν έχει περισσότερη σημασία, παρά την υπογράμμιση της δικής μας θέσης, το προσωπικό μας γίγνεσθαι και τον κόσμο που ξεχάσαμε να οραματιζόμαστε.


Αν επιθυμώ να αγαπήσω και να αγκαλιάσω τον διπλανό μου, θα πρέπει να έχω ξεκαθαρίσει γιατί το κάνω, μέχρι που το κάνω, πως το κάνω, χωρίς να παραβιάζονται οι προσωπικοί χώροι με το περιεχόμενό τους, καμιάς πλευράς.


Πάρα πολλοί μιλούν για διάφορες λαίλαπες.  Από εμάς εξαρτάται να βρούμε ποιά έχει αληθινή γλώσσα , αντί να ωθείται η οργή προς την εκμετάλλευσή της.  Αυτό δεν είναι εύκολο, αν δεν εξερευνήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, κλείνοντας την πόρτα πίσω μας στους δορυφόρους.  Έχοντας γερές βάσεις, όχι πατώντας σε σανίδες που πλέουν σε κινούμενο έδαφος ! 

Τότε δεν θα χρειάζεται κανείς κανένα προσκλητήριο, μέσω κανενός μέσου τεχνολογικού ή ανθρωπίνου.   Καλόν είναι να βλέπουμε τους πάντες και τα πάντα, όχι για να τους κριτικάρουμε, αλλά για να μπορούμε να βλέπουμε πίσω από τις λέξεις .  Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι αυτή που μας λέει, πως για να εδραιωθεί, θα μας φέρει σε οργή και αγανάκτηση, μετά θάρθει ο σωτήρας και μετά η μεταμόρφωση, μην τρελαθούμε ;
Σαφώς γίνεται κάτι πάρα πολύ μεγάλο.  Μπορεί όμως κάποιος, έστω ένας να μας πει, τι πραγματικά γίνεται ;   Σίγουρα ρέπει προς κάτι κακό και ολέθριο, όπως και εάν έχει ονοματιστεί ή σχηματιοποηθεί (matrix).


Δεν θα πρέπει όμως να είμαστε εξόχως υποψιασμένοι, στο ότι μπορεί να είναι έτσι , μπορεί όμως να είναι και αλλιώς ;   Και αν μπορεί να είναι αλλιώς, θα πρέπει να μάθουμε ποιό είναι το αλλιώς.  Γιατί όπως και αν έλθει αυτό το αλλιώς, σίγουρα δεν θα έχει προσωπείο, άγνωστο σε μας, γιατί θα μας απωθήσει και τέτοια τροπή δεν είναι επιθυμητή !  

Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένω και δεν με πειράζει που μπορεί να επαναλαμβάνομαι, αλλά είναι τόσο σημαντικό αυτό ως θέμα, που θα ήθελα να την εκφράσω όσο περισσότερο μπορώ, ώστε τουλάχιστον να γίνει κατανοητή και μετά ας μπεί στον κάλαθο των αχρήστων, ή ας αξιοποιηθεί.  Είπαμε είμαστε ελεύθεροι και με την αγκύλωση μιας άχαρης και άνοης ελευθερίας, χάσαμε τα αυγά και τα πασχάλια.  


Καλόν θα ήταν να αρχίσουν να αλλάζουν οι εσωτερικές μας εικόνες, καταφέρνοντας να επιστρέφουν αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερη θετική ενέργεια από το περιβάλλον και προκαλώντας το ίδιο στους γύρο μας.
Αυτό είναι μια αληθινή πράξη στήριξης στον διπλανό μας, αφού θα πηγάζει από εμάς.   Έχουν καταφέρει οι σκέψεις μας πάντα να είναι τερατομορφές, ρέπουμε πρώτα στις πιο καταστροφικές ιδέες !  Χάνουμε την ενέργεια μας, τις άμυνες μας ως ενεργιακά όντα, προς ανούσια και άσχετα πράγματα.  Ίδου η παγκόσμια οικονομική κρίση.  Ένα τερατώδες ψέμα !  

Όσο και αν φαίνεται δύσκολο και χρονοβόρο στο να επιτευχθεί ευρέως, είναι γιατί απλά δεν κατανούμε την έννοια της χρονικής διάστασης, στην οποία ζούμε (τρισδιάστατα όντα σε τετραδιάστατο περιβάλλον)!     Ίσως αν την κατανοήσουμε, να αντιληφθούμε πως ο χρόνος δεν είναι παρά μια ιδέα που δείνει χώρο, όχι ουσιαστικά χρόνο.  Αλλού θα δωθεί η ευκαρία για περισσότερα.
Είμαστε στραμμένοι όλοι προς μια μόνον κατεύθυνση, χωρίς να αναρωτιόμαστε, αν υπάρχει και άλλη ή άλλες πλευρές των πραγμάτων !


Ο Χριστός όταν μίλησε "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ",  δεν εννοούσε τους ηλιθίους, εννοούσε αυτούς που νομίζουν ότι με αυτά που μαθαίνουν και ακολουθούν, χάνουν τελικά τον προσανατολισμό τους.  Αφού η επιστήμη εξελίσσεται καθαρά υλιστικά, δεν μπορεί παρά αυτό να εκφράζει, μέσω των αντιπροσώπων της.  Εφ όσον η επιστήμη διέγραψε παντελώς την έννοια της Ηθικής, του φιλοσοφείν , της ενόρασης και της κόσμιας δημιουργίας, πως θα μπορέσει να απεγκλωβιστεί εύκολα μέσα από την πλάνη της ;  Αυτός είναι και ο λόγος, που ο καθένας πρέπει να βρεί το αντίγραφό του και να το εξετάσει, ώστε να βρει, τί τρομακτικές διαφορές παρουσιάζουν.  Έχουμε αποκλείσει από τους στόχους μας, ως άλλοι Οδυσσέας,  με την αποδοχή μας, την γνώση και την δύναμη του αόρατου σε μας πνεύματος μας !

Ο πόλεμος σήμερα, πέραν της υλικής του υπόστασης, οργή, τανκς, όπλα, που δεν κάνουν τίποτα άλλο από να στρέφονται τελικά απέναντί μας, αφού μας έχουν απο- προσανατολίσει εδώ και χιλιετηρίδες, έχει μια μεγαλλίτερη και ουσιωδέστερη σημασία, αυτόν τον πνευματικόΑυτό είναι και το σημείο που καίει.
Να είστε σίγουροι, κανείς μας δεν μπορεί να πει απόλυτα : κοίτα τα πράγματα είναι έτσι ή αλλιώς.  Μπορεί να είναι άπειρα έτσι και αλλιώς.  Σίγουρα όμως το δικό μας έτσι ή αλλιώς θα είναι μοναδικό, όπως ο κάθε μικρότερος ή μεγαλλίτερος κύκλος, όπου γεννώνται άλλοι και όλα μαζί αναπτύσσονται εν αρμονία !

Από αρχής κόσμου, έστω όσο μας έχουν επιτρέψει να ξέρουμε και όσο από μόνοι μας ψάχνουμε, ο πόλεμος είναι καθαρά πνευματικός.  Εφ  όσον στον υλικό κόσμο δεν κάνει τίποτ'  άλλο παρά να επαναλαμβάνεται, αυτό οφείλεται στο ότι έχει παραμελήσει το μέσα του, την ίδια του την φύση.  Εκεί είναι ακριβώς και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου.   Το θυμάται λίγο μετά από πολέμους και ξαναγυρνά πάντα στα ίδια, άσχετα αν ταυτόχρονα εξελίσσεται με όποιο τρόπο και με όποιες προτροπές.  


Η απάντηση θα έλθει μόνον από μέσα μας και όχι απέξω μας !  Πρέπει να το καταλάβουμε.  Να είστε σίγουροι, πως όσες αποκλίσεις και αν υπάρχουν στην ΓΥΜΝΕΣ εσωτερικότητες μας,  απλά θα παρέχει εφόδια για κάτι καλλίτερο και ανοδικό, όχι στατικό και αποχαυνωτικό !


Ένα απαρτχάιντ δεν γεννιέται από μόνο του, αλλά στο κατά πόσον ο άνθρωπος ακόμα και αν θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο, μπορεί να εργαστεί ώστε  να κάνει και τον διπλανό του ανώτερο.  Αλλά να πάρει και από αυτόν, την σοφία της τέχνης του και της δικής του φιλοσοφίας .  Δεν υπάρχει δρόμος, όσο και μακρύς να είναι , να μην οδηγεί στην Ιθάκη !  Όχι να τον εκμεταλλεύεται και να τον κατηγορεί και από πάνω ως κατώτερο, γιατί αυτόματα γίνεται κατώτερος ο ίδιος, αφού κατακρίνει !  Και ποια η διαφορά ακόμα και από την πλευρά των μαύρων, να κατακρίνουν ανάλογα τους λευκούς, ή δεν έχει σημασία, απαξιωτικά ;  
Μην κρίνεται να μην κριθείτε.  Μια διδασκαλία που πότε δεν διδάχθηκε όπως έπρεπε.  Κάτι σαν η μετεμψύχωση του Σωκράτη στην λέξη Χριστός ! Μια Ανώτερη οντότητα. που πέρασε μέσα από την ανάγκη της προσωποποίησης και όχι της Ιδέας της και της Φιλοσοφίας της !  Αυτός είναι και ο λόγος της εξαπλωμένης καταγρεούργησης ή της μισοεπεξήγησής της ! 


Η ανωτερότητα είναι στην προσφορά, όχι στην αρπαγή ! Η γνώση δεν είναι στην επιστήμη, αλλά στην εσωτερικότητα που κάνει την διαφορά.   Γιατί να είμαστε σίγουροι, πως όταν όλοι μας γίνουμε ενορατικοί, μόνον τότε όλα θα είναι σαν να είναι και δικά μας και δεν θα υπάρχει ανάγκη ούτε της μοιρασιάς, ούτε η κριτική της διαφορετικότητας.   Η αμοιβή μας είναι η εσωτερική μας άνωση, αυτή που μας ξεκολλά από ανούσιες και διασκορπιστηκές ιδέες. 
Η ύλη δεν σημαίνει πως είναι κάτι ολέθριο.  Όχι είναι μία εξαίσια αίσθηση, με μεγάλο εσωτερισμό, αφού στις λεπτότερες - λεπτεπίλεπτες μορφές της είναι εκπληκτική !
Φανταστείτε, ένα αιθέριο κομμάτι ύφασμα, πως κυματιστά κινείται όταν δέχεται την επίδραση της βαρύτητας ή έλξης !  Φανταστείτε τον αιθέρα που υπάρχει, δεν τον βλέπεται, αλλά σας χαϊδεύει το πρόσωπο, ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένετε.

Αν δεν προσπαθήσουμε να το κάνουμε κτήμα μας και σκοπό την αυτογνωσία μας, ίσως να γίνουμε μάρτυρες μιας καταστροφής, που εμείς οι ίδιοι, από το πόστο του ο καθένας , θα έχουμε επιλέξει, για μια ακόμα ανούσια επανάληψη, έχοντας πάντα φυσικά θύματα εμάς.

ΑΣΠΑΣΙΑ

ΠΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ ;

Σήμερα το θέμα της Παγκοσμιοποίησης είναι στο επίκεντρο όλων των όσων γίνονται.  Πολλές αποκαλυπτικές ειδήσεις, σχηματοποιούν, μέσω της εικόνας,  όλες τις άγνωστες ζοφερές ενός Αόρατου συστήματος πτυχές, ακόμα και με γραπτό λόγο, τα οποία έκαναν πολλούς να αναρωτιόνται, ποιοί είναι αυτοί ;  
Στον χορό των αποκαλύψεων, στην εικόνα δεν θα έπρεπε να λείπουν και τα πρόσωπα που υλοποιούν ένα τέτοιο σχέδιο, που εκ πρώτης όψεως, κανείς δεν θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση, μη γνωρίζοντας πολυποίκιλες πληροφορίες παρελθόντος και των όλων των υποθετικών του μέλλοντος ! 
Ο κάθε ένας από την πλευρά, ζει , οργανώνεται , κινείται, σύμφωνα με αυτά που οι προσδοκίες του καλύπτονται, χωρίς να γνωρίζει καν ποιές είναι οι πραγματικά εσωτερικές του.

Στο βίντεο βλέπουμε, πως η επιστήμη, μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνον δεξιόστροφα, αλλά κυρίως αριστερόστροφα !  Από λειτουργούς, που κανονικά όλοι μας πρέπει να αισθανόμαστε λειτουργοί στην ζωή μας, ειδάλλως παύουμε να ανήκουμε στην κατηγορία της φύσης των ανθρώπων, μας μετατρέπει σε απόλυτους εκμεταλλευτές.
Αυτό όμως δεν είναι πολιτική.  Ανήκει στην σκοτεινή ανθρώπινη πλευρά , που κάποιος άλλος εκμεταλλεύτηκε και την μετάλλαξε ή την καλλιέργησε !   
Σαν να λέμε, μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις !    
Αυτό ακριβώς που μας συμβαίνει τώρα ! 
Έχω πολλές φορές σκεφτεί, το πόση δυστυχία υπάρχει στον κόσμο, ακόμα και σε αυτούς που εικονικά φαντάζουν στα μάτια μας, ως : τι ανάγκη έχει αυτός !    Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες και όχι εν σχέση με τον πλούτο, αλλά με την ευθύνη των πράξεων που παίρνει ο κάθε ένας μας στην ζωή , που ξεκινούν ως σκεπτομορφές και επιστρέφουν να υλοποιηθούν στη ζωή μας, ως αντανάκλαση της διανοητικής μας δράσης !   Το να βλέπουμε ένα Καγιέν, δεν σημαίνει οτί το οδηγεί ένας ευτυχισμένος άνθρωπος !

Η πολυφωνία της πληροφορίας και η αντιφατικότητα της, η έλλειψη της ηθικής και της αγνής συναδέλφωσης, μας φέρνει στον κέντρο του κύκλου και όχι ως δορυφόρους.   Βρισκόμενοι στο κέντρο, δεχόμαστε τις επιρροές όλων των δορυφόρων που κυκλοφορούν γύρο μας.   Άραγε, έχει σημασία η ονοματολογία τους ;  Έχει μόνον από μία άποψη σημασία.  Αφού έχουμε μάθει μέσα σε όρια που το σηματοδοτούν κάποιες λέξεις με μεταβλητές έννοιες στον χρόνο, φίλες και φίλοι μου, είμαστε μόνοι μας.  Ναι απόλυτα μόνοι για να κάνουμε τους δικούς μας συνειρμούς και επιλογές, άρα αποφάσεις.  
Έχει σημασία αν λέγεται Μεσσίας, αν λέγεται εξωγήινος, αν λέγεται άνοιγμα πύλης , όπως και αν λέγεται, εν σχέση με την βάσιμη ουσία των πραγμάτων ;


Αν η επιστήμη δεν λειτούργησε, αλλά ακολούθησε κάποιες επιταγές, σημαίνει πώς  είναι κάτι που εύκολα μπορεί να εξαλειφθεί, με όσα βίντεο και όσες αναλύσεις μπορεί να δει κάποιος ; Μα φυσικά όχι !
Άρα, όσες υπέρ αναλύσεις και αν εκτυλίσσονται, για μας δεν έχει περισσότερη σημασία, παρά την υπογράμμιση της δικής μας θέσης, το προσωπικό μας γίγνεσθαι και τον κόσμο που ξεχάσαμε να οραματιζόμαστε.


Αν επιθυμώ να αγαπήσω και να αγκαλιάσω τον διπλανό μου, θα πρέπει να έχω ξεκαθαρίσει γιατί το κάνω, μέχρι που το κάνω, πως το κάνω, χωρίς να παραβιάζονται οι προσωπικοί χώροι με το περιεχόμενό τους, καμιάς πλευράς.


Πάρα πολλοί μιλούν για διάφορες λαίλαπες.  Από εμάς εξαρτάται να βρούμε ποιά έχει αληθινή γλώσσα , αντί να ωθείται η οργή προς την εκμετάλλευσή της.  Αυτό δεν είναι εύκολο, αν δεν εξερευνήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, κλείνοντας την πόρτα πίσω μας στους δορυφόρους.  Έχοντας γερές βάσεις, όχι πατώντας σε σανίδες που πλέουν σε κινούμενο έδαφος ! 

Τότε δεν θα χρειάζεται κανείς κανένα προσκλητήριο, μέσω κανενός μέσου τεχνολογικού ή ανθρωπίνου.   Καλόν είναι να βλέπουμε τους πάντες και τα πάντα, όχι για να τους κριτικάρουμε, αλλά για να μπορούμε να βλέπουμε πίσω από τις λέξεις .  Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι αυτή που μας λέει, πως για να εδραιωθεί, θα μας φέρει σε οργή και αγανάκτηση, μετά θάρθει ο σωτήρας και μετά η μεταμόρφωση, μην τρελαθούμε ;
Σαφώς γίνεται κάτι πάρα πολύ μεγάλο.  Μπορεί όμως κάποιος, έστω ένας να μας πει, τι πραγματικά γίνεται ;   Σίγουρα ρέπει προς κάτι κακό και ολέθριο, όπως και εάν έχει ονοματιστεί ή σχηματιοποηθεί (matrix).


Δεν θα πρέπει όμως να είμαστε εξόχως υποψιασμένοι, στο ότι μπορεί να είναι έτσι , μπορεί όμως να είναι και αλλιώς ;   Και αν μπορεί να είναι αλλιώς, θα πρέπει να μάθουμε ποιό είναι το αλλιώς.  Γιατί όπως και αν έλθει αυτό το αλλιώς, σίγουρα δεν θα έχει προσωπείο, άγνωστο σε μας, γιατί θα μας απωθήσει και τέτοια τροπή δεν είναι επιθυμητή !  

Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένω και δεν με πειράζει που μπορεί να επαναλαμβάνομαι, αλλά είναι τόσο σημαντικό αυτό ως θέμα, που θα ήθελα να την εκφράσω όσο περισσότερο μπορώ, ώστε τουλάχιστον να γίνει κατανοητή και μετά ας μπεί στον κάλαθο των αχρήστων, ή ας αξιοποιηθεί.  Είπαμε είμαστε ελεύθεροι και με την αγκύλωση μιας άχαρης και άνοης ελευθερίας, χάσαμε τα αυγά και τα πασχάλια.  


Καλόν θα ήταν να αρχίσουν να αλλάζουν οι εσωτερικές μας εικόνες, καταφέρνοντας να επιστρέφουν αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερη θετική ενέργεια από το περιβάλλον και προκαλώντας το ίδιο στους γύρο μας.
Αυτό είναι μια αληθινή πράξη στήριξης στον διπλανό μας, αφού θα πηγάζει από εμάς.   Έχουν καταφέρει οι σκέψεις μας πάντα να είναι τερατομορφές, ρέπουμε πρώτα στις πιο καταστροφικές ιδέες !  Χάνουμε την ενέργεια μας, τις άμυνες μας ως ενεργιακά όντα, προς ανούσια και άσχετα πράγματα.  Ίδου η παγκόσμια οικονομική κρίση.  Ένα τερατώδες ψέμα !  

Όσο και αν φαίνεται δύσκολο και χρονοβόρο στο να επιτευχθεί ευρέως, είναι γιατί απλά δεν κατανούμε την έννοια της χρονικής διάστασης, στην οποία ζούμε (τρισδιάστατα όντα σε τετραδιάστατο περιβάλλον)!     Ίσως αν την κατανοήσουμε, να αντιληφθούμε πως ο χρόνος δεν είναι παρά μια ιδέα που δείνει χώρο, όχι ουσιαστικά χρόνο.  Αλλού θα δωθεί η ευκαρία για περισσότερα.
Είμαστε στραμμένοι όλοι προς μια μόνον κατεύθυνση, χωρίς να αναρωτιόμαστε, αν υπάρχει και άλλη ή άλλες πλευρές των πραγμάτων !


Ο Χριστός όταν μίλησε "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ",  δεν εννοούσε τους ηλιθίους, εννοούσε αυτούς που νομίζουν ότι με αυτά που μαθαίνουν και ακολουθούν, χάνουν τελικά τον προσανατολισμό τους.  Αφού η επιστήμη εξελίσσεται καθαρά υλιστικά, δεν μπορεί παρά αυτό να εκφράζει, μέσω των αντιπροσώπων της.  Εφ όσον η επιστήμη διέγραψε παντελώς την έννοια της Ηθικής, του φιλοσοφείν , της ενόρασης και της κόσμιας δημιουργίας, πως θα μπορέσει να απεγκλωβιστεί εύκολα μέσα από την πλάνη της ;  Αυτός είναι και ο λόγος, που ο καθένας πρέπει να βρεί το αντίγραφό του και να το εξετάσει, ώστε να βρει, τί τρομακτικές διαφορές παρουσιάζουν.  Έχουμε αποκλείσει από τους στόχους μας, ως άλλοι Οδυσσέας,  με την αποδοχή μας, την γνώση και την δύναμη του αόρατου σε μας πνεύματος μας !

Ο πόλεμος σήμερα, πέραν της υλικής του υπόστασης, οργή, τανκς, όπλα, που δεν κάνουν τίποτα άλλο από να στρέφονται τελικά απέναντί μας, αφού μας έχουν απο- προσανατολίσει εδώ και χιλιετηρίδες, έχει μια μεγαλλίτερη και ουσιωδέστερη σημασία, αυτόν τον πνευματικόΑυτό είναι και το σημείο που καίει.
Να είστε σίγουροι, κανείς μας δεν μπορεί να πει απόλυτα : κοίτα τα πράγματα είναι έτσι ή αλλιώς.  Μπορεί να είναι άπειρα έτσι και αλλιώς.  Σίγουρα όμως το δικό μας έτσι ή αλλιώς θα είναι μοναδικό, όπως ο κάθε μικρότερος ή μεγαλλίτερος κύκλος, όπου γεννώνται άλλοι και όλα μαζί αναπτύσσονται εν αρμονία !

Από αρχής κόσμου, έστω όσο μας έχουν επιτρέψει να ξέρουμε και όσο από μόνοι μας ψάχνουμε, ο πόλεμος είναι καθαρά πνευματικός.  Εφ  όσον στον υλικό κόσμο δεν κάνει τίποτ'  άλλο παρά να επαναλαμβάνεται, αυτό οφείλεται στο ότι έχει παραμελήσει το μέσα του, την ίδια του την φύση.  Εκεί είναι ακριβώς και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου.   Το θυμάται λίγο μετά από πολέμους και ξαναγυρνά πάντα στα ίδια, άσχετα αν ταυτόχρονα εξελίσσεται με όποιο τρόπο και με όποιες προτροπές.  


Η απάντηση θα έλθει μόνον από μέσα μας και όχι απέξω μας !  Πρέπει να το καταλάβουμε.  Να είστε σίγουροι, πως όσες αποκλίσεις και αν υπάρχουν στην ΓΥΜΝΕΣ εσωτερικότητες μας,  απλά θα παρέχει εφόδια για κάτι καλλίτερο και ανοδικό, όχι στατικό και αποχαυνωτικό !


Ένα απαρτχάιντ δεν γεννιέται από μόνο του, αλλά στο κατά πόσον ο άνθρωπος ακόμα και αν θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο, μπορεί να εργαστεί ώστε  να κάνει και τον διπλανό του ανώτερο.  Αλλά να πάρει και από αυτόν, την σοφία της τέχνης του και της δικής του φιλοσοφίας .  Δεν υπάρχει δρόμος, όσο και μακρύς να είναι , να μην οδηγεί στην Ιθάκη !  Όχι να τον εκμεταλλεύεται και να τον κατηγορεί και από πάνω ως κατώτερο, γιατί αυτόματα γίνεται κατώτερος ο ίδιος, αφού κατακρίνει !  Και ποια η διαφορά ακόμα και από την πλευρά των μαύρων, να κατακρίνουν ανάλογα τους λευκούς, ή δεν έχει σημασία, απαξιωτικά ;  
Μην κρίνεται να μην κριθείτε.  Μια διδασκαλία που πότε δεν διδάχθηκε όπως έπρεπε.  Κάτι σαν η μετεμψύχωση του Σωκράτη στην λέξη Χριστός ! Μια Ανώτερη οντότητα. που πέρασε μέσα από την ανάγκη της προσωποποίησης και όχι της Ιδέας της και της Φιλοσοφίας της !  Αυτός είναι και ο λόγος της εξαπλωμένης καταγρεούργησης ή της μισοεπεξήγησής της ! 


Η ανωτερότητα είναι στην προσφορά, όχι στην αρπαγή ! Η γνώση δεν είναι στην επιστήμη, αλλά στην εσωτερικότητα που κάνει την διαφορά.   Γιατί να είμαστε σίγουροι, πως όταν όλοι μας γίνουμε ενορατικοί, μόνον τότε όλα θα είναι σαν να είναι και δικά μας και δεν θα υπάρχει ανάγκη ούτε της μοιρασιάς, ούτε η κριτική της διαφορετικότητας.   Η αμοιβή μας είναι η εσωτερική μας άνωση, αυτή που μας ξεκολλά από ανούσιες και διασκορπιστηκές ιδέες. 
Η ύλη δεν σημαίνει πως είναι κάτι ολέθριο.  Όχι είναι μία εξαίσια αίσθηση, με μεγάλο εσωτερισμό, αφού στις λεπτότερες - λεπτεπίλεπτες μορφές της είναι εκπληκτική !
Φανταστείτε, ένα αιθέριο κομμάτι ύφασμα, πως κυματιστά κινείται όταν δέχεται την επίδραση της βαρύτητας ή έλξης !  Φανταστείτε τον αιθέρα που υπάρχει, δεν τον βλέπεται, αλλά σας χαϊδεύει το πρόσωπο, ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένετε.

Αν δεν προσπαθήσουμε να το κάνουμε κτήμα μας και σκοπό την αυτογνωσία μας, ίσως να γίνουμε μάρτυρες μιας καταστροφής, που εμείς οι ίδιοι, από το πόστο του ο καθένας , θα έχουμε επιλέξει, για μια ακόμα ανούσια επανάληψη, έχοντας πάντα φυσικά θύματα εμάς.

ΑΣΠΑΣΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου