Διάβαζα στο ΙΣΧΥΣ την παρακάτω δήλωση του Τούρκου Προέδρου. Η οποία ομολογουμένως δεν είναι καθόλου αμελητέα. Είναι άκρως σημαντική. Όμως περισσότερο, αυτό που δεν μου αρέσει, είναι ότι αυτές οι δηλώσεις έγιναν κατά την επίσκεψή του, κατόπιν φιλικής προσκλήσεως, στην Ρωσία !!!!Εδώ έχω ένα να πω, πως ο Πνευματικός Κόσμος της Ευρώπης, έχει Ιστορική ευθύνη στην πλάνη την οποία έχει περιέλθει, αφήνοντας τις πολιτικές και οικονομικές κλίκες να ορίζουν τις τύχες των Εθνών τους. Καλό είναι το φαγοπότι, καλά και τα οφίτσια, αλλά τι να το κάνεις, όταν στο τέλος θα βλέπεις τα ραδικάκια ανάποδα και οι λίγοι θα πίνουν εις υγείαν του κορόιδου ; Τι λέω τώρα ; και ποιός πνευματικός κόσμος να σε ακούσει ; Εδώ δεν σε ακούει ή δεν σε καταλαβαίνει καλά καλά ο διπλανός σου. Η φίλη Ρωσία όμως, πως σκέπτεται ; Στο http://ceregreece.org/ ανακαλύπτουμε τις οικονομικές συμφωνίες που συνάπτουν αυτές οι δύο χώρες μεταξύ τους. Παραθέτω εδώ όμως , την πιο σημαντική παράγραφο, που κατ' εμέ τα λέει όλα : Οι δύο χώρες περισσότερο αναζητούν μοχλούς πίεσης προκειμένου να «συνετιστούν» οι φυσικοί τους σύμμαχοι. Παράλληλα, δοκιμάζουν τις αντοχές των εταίρων τους θέλοντας να διευρύνουν τα περιθώρια ελιγμών τους, αφού θεωρούν πως οι υφιστάμενες επιλογές τους δεν εξασφαλίζουν απαραίτητα και αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους. Η δήλωση Γκιούλ «Όλοι μας πρέπει να σκεφθούμε την επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τον Νορβηγό υπήκοο διότι αυτή η επίθεσης δεν έχει καμία σχέση με μια καθορισμένη θρησκεία και δεν διασυνδέεται με την γεωγραφική δομή αλλά δείχνει πολύ καθαρά ότι οι ιδεολογίες της φανατικής δεξιάς δημιουργούν μεγάλο ρίσκο. Στις περιπτώσεις αυτές ξέρουμε ότι πολλές φορές γίνονται τα «στραβά μάτια», λόγω των συμφερόντων της εσωτερικής πολιτικής, ενώ πρέπει να δοθεί πολύ πιο σκληρός αγώνας. Η οικονομία της Ευρώπης βαριανασαίνει λόγω του γηραιού πληθυσμού. Αυτό σημαίνει την ανάγκη περισσότερων μεταναστών. Η Ευρώπη αντί της πολιτικής διακρίσεων έχει περισσότερη ανάγκη να αγκαλιασθεί με τις διαφορές. Όλοι πρέπει να δείξουν θάρρος αυτοκριτικής, χωρίς την πολιτική διάκρισης, με γνώμονα την ανοχή, που θα μεταφερθεί πάντοτε στα ύψη αναδύοντας μια νέα γλώσσα δημοκρατίας» Άραγε πως μπορεί να μεταφράσει κάποιος, από το τώρα και τα δεδομένα του, αλλά και σε βάθος χρόνου, τα παραπάνω ;; Ασπασία ΓΚΙΟΥΛ : ΣΟΒΑΡΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΡΩΣΙΑ !!

Διάβαζα στο ΙΣΧΥΣ την παρακάτω δήλωση του Τούρκου Προέδρου.  Η οποία ομολογουμένως δεν είναι καθόλου αμελητέα.  Είναι άκρως σημαντική.  Όμως περισσότερο, αυτό που δεν μου αρέσει, είναι ότι αυτές οι δηλώσεις έγιναν κατά την επίσκεψή του, κατόπιν φιλικής προσκλήσεως, στην Ρωσία !!!!

Εδώ έχω ένα να πω, πως ο Πνευματικός Κόσμος της Ευρώπης, έχει Ιστορική ευθύνη στην πλάνη την οποία έχει περιέλθει, αφήνοντας τις πολιτικές και οικονομικές κλίκες να ορίζουν τις τύχες των Εθνών τους.  Καλό είναι το φαγοπότι, καλά και τα οφίτσια, αλλά τι να το κάνεις, όταν στο τέλος θα βλέπεις τα ραδικάκια ανάποδα και οι λίγοι θα πίνουν εις υγείαν του κορόιδου ;

Τι λέω τώρα ; και ποιός πνευματικός κόσμος να σε ακούσει ;  Εδώ δεν σε ακούει ή δεν σε καταλαβαίνει καλά καλά ο διπλανός σου.  

Η φίλη Ρωσία όμως, πως σκέπτεται  ;  Στο http://ceregreece.org/ ανακαλύπτουμε τις οικονομικές συμφωνίες που συνάπτουν αυτές οι δύο χώρες μεταξύ τους.  Παραθέτω εδώ όμως , την πιο σημαντική παράγραφο, που κατ' εμέ τα λέει όλα : 

Οι δύο χώρες περισσότερο αναζητούν μοχλούς πίεσης προκειμένου να «συνετιστούν» οι φυσικοί τους σύμμαχοι. Παράλληλα, δοκιμάζουν τις αντοχές των εταίρων τους θέλοντας να διευρύνουν τα περιθώρια ελιγμών τους, αφού θεωρούν πως οι υφιστάμενες επιλογές τους δεν εξασφαλίζουν απαραίτητα και αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους.

Η δήλωση Γκιούλ 

«Όλοι μας πρέπει να σκεφθούμε την επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τον Νορβηγό υπήκοο διότι αυτή η επίθεσης δεν έχει καμία σχέση με μια καθορισμένη θρησκεία και δεν διασυνδέεται με την γεωγραφική δομή αλλά δείχνει πολύ καθαρά ότι οι ιδεολογίες της φανατικής δεξιάς δημιουργούν μεγάλο ρίσκο. Στις περιπτώσεις αυτές ξέρουμε ότι πολλές φορές γίνονται τα «στραβά μάτια», λόγω των συμφερόντων της εσωτερικής πολιτικής, ενώ πρέπει να δοθεί πολύ πιο σκληρός αγώνας. Η οικονομία της Ευρώπης βαριανασαίνει λόγω του γηραιού πληθυσμού. Αυτό σημαίνει την ανάγκη περισσότερων μεταναστών. Η Ευρώπη αντί της πολιτικής διακρίσεων έχει περισσότερη ανάγκη να αγκαλιασθεί με τις διαφορές. Όλοι πρέπει να δείξουν θάρρος αυτοκριτικής, χωρίς την πολιτική διάκρισης, με γνώμονα την ανοχή, που θα μεταφερθεί πάντοτε στα ύψη αναδύοντας μια νέα γλώσσα δημοκρατίας»

Άραγε πως μπορεί να μεταφράσει κάποιος, από το τώρα και τα δεδομένα του, αλλά και σε βάθος χρόνου, τα παραπάνω ;;

Ασπασία