Του Γιώργου Δελαστίκ
Δεν
χρειάστηκαν παρά λίγο περισσότερες από 24 ώρες για να διαψευστούν
παταγωδώς οι εκτιμήσεις της «Ντι Βελτ», σοβαρής δεξιάς γερμανικής
εφημερίδας. «Ο οίκος αξιολόγησης Φιτς προαναγγέλλει την υποβάθμιση
δανειοληπτικής αξιοπιστίας τεσσάρων χωρών. Η Γαλλία όμως διατηρεί την
κορυφαία βαθμίδα της» έγραφε την Πέμπτη με έκδηλη....
ανακούφιση στους τίτλους σχετικής ανάλυσής της. «Η δεύτερη οικονομία
της Ευρωζώνης μετά τη Γερμανία δεν πρέπει να υπολογίζει σε υποβάθμισή
της στη διάρκεια αυτού του έτους» υπογράμμιζε στο κείμενο. Μόνο που αυτό
το μοιραίο έτος 2012 αποδείχτηκε απίστευτα βραχύ: διήρκεσε... μία μέρα!
Οχι για τη Φιτς, αλλά για τον άλλο αμερικανικό οίκο αξιολόγησης, τον
Standard & Poor's, ο οποίος την Παρασκευή υποβάθμισε τη Γαλλία!
Φωτιά στο ευρώ βάζει αυτό το αμερικανικό πλήγμα στον ίδιο τον πυρήνα της Ευρωζώνης - πόσω μάλλον που ο οίκος Φιτς έχει ουσιαστικά
προαναγγείλει ότι σε δύο εβδομάδες, στα τέλη του μήνα, θα υποβαθμίσει
την πιστοληπτική ικανότητα και της τρίτης και της τέταρτης οικονομικής
δύναμης της Ευρωζώνης, δηλαδή της Ιταλίας και της Ισπανίας, αλλά και του
Βελγίου και της Ιρλανδίας.
Διαρρηγνύει
τον άξονα Γερμανίας - Γαλλίας στον οικονομικό τομέα αυτή η υποβάθμιση. Η
υστερούσα έτσι κι αλλιώς γαλλική οικονομία είναι πρακτικά αδύνατον να
αντέξει επί πολύ να δανείζεται για να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της
με επιτόκια δύο και τρεις φορές υψηλότερα από εκείνα τα οποία δανείζεται
το Βερολίνο. Η συνοχή του πυρήνα της Ευρωζώνης τίθεται έτσι υπό πίεση.
Παράλληλα, οι αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις ευρωπαϊκών κρατών αυξάνουν τις
φυγόκεντρες δυνάμεις στους κόλπους της Ευρωζώνης. Το κόστος παραμονής
στο ευρώ γίνεται δυσβάστακτο για ολοένα και περισσότερες χώρες υπ' αυτές
τις συνθήκες.
«Πλήγμα
κατά της Ευρώπης καταφέρει η Standard & Poor's» τιτλοφορούσε
προχθές η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Χάντελσμπλατ» σχετική ανάλυση
στην ηλεκτρονική της έκδοση. Είναι προφανές ότι η ίδια η επιβίωση του
ευρώ τίθεται όλο και πιο έντονα επί τάπητος και φυσικά για λόγους
εντελώς ανεξάρτητους από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή
της Ιρλανδίας.
Αν
συνεχιστεί πάντως η σημερινή γερμανική πολιτική, η οποία ενισχύει την
ηγεμονία του Βερολίνου στην Ευρώπη με ταυτόχρονη εξαθλίωση των
ευρωπαϊκών λαών, δεν υπάρχει καμιά απολύτως περίπτωση να συνεχίσει να
υπάρχει το ευρώ με την υφιστάμενη μορφή.
Η
Ελλάδα έπεσε θύμα του κλίματος αυτού. Βλέποντας την πανευρωπαϊκή
αναστάτωση και εκβιάζοντας από την πλευρά τους για να κερδίσουν όσα
μπορούν περισσότερα μέσα στην αναμπουμπούλα, οι ιδιωτικές τράπεζες
διέκοψαν ξαφνικά τις συνομιλίες για τις τελικές λεπτομέρειες του
«κουρέματος» του ελληνικού χρέους. «Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι
συζητήσεις με την Ελλάδα και τον επίσημο τομέα διακόπτονται για στοχασμό
του οφέλους μιας εθελοντικής προσέγγισης» αναφέρεται μεταξύ άλλων στην
ανακοίνωση των τραπεζών (Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο),
τινάζοντας στον αέρα ακόμη και τη βάση των διαπραγματεύσεων!
Το
πιστόλι στον κρόταφο της Αθήνας βάζει η εξέλιξη αυτή. Η Μέρκελ και ο
Σαρκοζί επανέλαβαν αυτή την εβδομάδα ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία για το
«κούρεμα» του δημόσιου χρέους, η ΕΕ δεν θα δώσει στην κυβέρνηση
Παπαδήμου το νέο δάνειο, το οποίο προορίζεται κυρίως για την κεφαλαιακή
αναπλήρωση και τον σταδιακό αφελληνισμό του «κουρεμένου» ελληνικού
τραπεζικού συστήματος. Με άλλα λόγια, απειλούν να σπρώξουν την Ελλάδα σε
άμεση χρεοκοπία, βέβαιοι όντες οι τραπεζίτες ότι στο τέλος θα
αποσπάσουν υψηλότερα επιτόκια, τα οποία θα καταστήσουν και το
«κουρεμένο» χρέος μη βιώσιμο!
Απορίες
και υποψίες προκαλεί όμως η στάση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Δεν δείχνει
να προβάλλει σοβαρή αντίσταση στους ωμούς εκβιασμούς των ξένων
κερδοσκόπων. Δεν τρέχει να ζητήσει βοήθεια από τους υποτιθέμενους
εταίρους της στην Ευρωζώνη. Γιατί; Συμπεριφέρεται σαν να αδιαφορεί για
τον κίνδυνο χρεοκοπίας και να έχει μοναδικό μέλημά της την περαιτέρω
περικοπή των μισθών των Ελλήνων εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, οι
οποίοι έχουν ήδη λεηλατηθεί κατά 20% ή 40% ή ακόμη περισσότερο. Τι
ακριβώς επιδιώκει;
Ασπασία : το θέατρο συνεχίζεται με την σύγκρουση των 2 αντίπαλων τεχνοκρατικών δυνάμεων συμφερόντων, μεταφρασμένο στην FED από την μία με επίκουρο την Αγγλία και την Γερμανία από την άλλη, που σκέπτεται τα δικά της αποκλειστικά συμφέροντα και με όσες Κυβερνήσεις του στενού πυρήνα την υποστηρίζουν, μην γλείψουν και εκείνοι κανένα κοκαλάκι, πράγμα όμως που δεν θα κρατήσει για πολύ. Όταν το καράβι γέρνει, τα ποντίκια τρέχουν να σωθούν. Γι αυτό δεν είναι τυχαίο, όταν στις αρχές η Αυστρία έβγαζε κορώνες "εμείς δεν θα βοηθήσουμε την Ελλάδα αν.." αλλά μόλις πρόσφατα δήλωσε "πως η Ελλάδα θα πρέπει να τύχει της μεγαλύτερης δυνατής υποστήριξής μας", ακόμα και αν αυτό καθ΄αυτό δεν αντανακλά προς μία γνήσια τοποθέτηση, αλλά προς ίδιον όφελος τους, με ότι αυτό σημαίνει. Όλα αυτά διαδραματίζονται στις πλάτες ενός μικρού και αποδυναμωμένου κράτους που λέγεται Ελλάδα, με ένα λαό που κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτόν είτε έξωθεν αλλά ούτε και έσωθεν ή μη μόνον αν ο ίδιος το καταλάβει και πράξει τα σωστά συλλογικά.
Το μόνον που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα είναι να εξακολουθούμε να γκρινιάζουμε χωρίς αποτέλεσμα και να μας μένει η γκρίνια στα χείλη. Η κάθοδος στην πλατεία Συντάγματος μοιράζεται σε μέρες και όχι σε συντονισμένες από κοινού προσπάθειες. Η κάθε πλευρά νομίζει, πως η παρουσία της είναι αρκετή έχοντας καταφέρει κάτι, άσχετα αν είναι άνευ ιδιαίτερης σημασίας και συμμετοχής. Αντιθέτως εκθέτουν του κάθε απλού πολίτη το πραγματικό συναίσθημα και επιθυμία του, χωρίς να αποτυπώνεται σε ουσιαστικές πράξεις. Αφήνει δε, περιθώρια στην αντίθετη πλευρά να χρησιμοποιεί προς όφελός της την μοιρασμένη σε κινητοποιήσεις κοινωνία. Ποιός λοιπόν οργανώνει ύπουλα πίσω από αυτό τις αντιδράσεις ή κινητοποιήσεις ; Η κοινωνική συνειδητοποίηση δεν μπορεί να επιτευχθεί ακριβώς επειδή διάφορες ομάδες δεν συνεννοούνται και δεν οργανώνονται σωστά και προγραμματισμένα. Η κάθε ομάδα επιθυμεί να κρατήσει τα σκήπτρα έναντι μιας άλλης.
Άλλο είναι να συγκεντρωθούν χιλιάδες εκατοντάδες άνθρωποι και άλλο ελάχιστοι, που υποβαθμίζουν την κάθε έστω καλοπροαίρετη προσπάθειά τους. Όμως το ίδιο αντιλαμβάνεται κανείς ακόμα και μέσα σε αυτές τις ομάδες. Κάποιοι νομίζουν πως έχουν το αλάθητο της σκέψης και της πράξης ως πρωτοκάθεδροι μιας οργάνωσης και αν τυχόν αντιληφθούν πως υπάρχουν φωνές ή τινές αντιρρήσεις , δείχνουν μια άλλη όψη των προσωπείων τους. Αν ο πρώτος τη τάξει μιας ομάδας γνώριζε πραγματικά το τι συμβαίνει στην βάση του (εκτός αν είναι βουβά σύμφωνος) τότε θα έπαιρνε το σκουπόξυλο για την πρέπουσα χρήση. Τέλος η πληροφόρηση του φτωχού κοινού είναι ελλιπής ακόμα και σε αυτούς τους κύκλους (όχι απαραίτητα σε όλους), μη γνωρίζοντας πραγματικά τι σημαίνει να μείνεις ή να φύγεις από την ΕΕ, όταν η ΕΚΤ δανείζει ορισμένες ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες με την σειρά τους δεν τα ρίχνουν στην αγορά για ανάκαμψη, αλλά δανείζουν φίλες άλλες τράπεζες και τα υπόλοιπα ξαναγυρνούν στηνΕΚΤ υπό μορφή καταθέσεων. Η ΕΚΤ από την αρχή δεν είχε το δικαίωμα να δανείζει κράτη, εν αντιθέσει με την FED, αλλά για τον εαυτόν της να τυπώνει άφθονο χρήμα. Αυτή είναι η Ευρώπη των τραπεζιτών και όχι των λαών, όταν διοικείται από τους διάφορους υπερατλαντικούς τραπεζίτες της και τους λαούς να μην αναγνωρίζουν σε τι παγίδα βρίσκονται !!!
Από την άλλη το νέο σύνθημα και η χειραγώγιση του λαουτζίκου είναι : καλλίτερα της μιας δραχμής τα γιασεμιά παρά καθόλου , νομίζοντας πως αυτό μπορεί να γίνει ως λογικά αποδεκτό !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου