Μερος 1ο
Μέρος 2ο
Η δολοφονία του "Λιονταριού της Ρούμελης"
Οι δολοφόνοι του, επιχειρούν πρώτα δια της πλαγίας οδού. Ο "Λέοντας της Ρούμελης" είναι άπιαστος. Στήνουν μια σειρά από δολοφονικές απόπειρες εναντίον του που όλες αποτυγχάνουν. Οι κυριότερες είναι τρεις. Η πρώτη από κάποιο Μπούσγο, που του ζητούν οι πρόκριτοι της Λιβαδειάς να τον δολοφονήσει. Η δεύτερη στο καράβι του καπετάν-Αντώνη Βισβίζη με ενέδρα που παραγγέλλει ο Κωλέτης και η τρίτη από τους Αγγλους δολοφόνους του Μαυροκορδάτου.
Σε επιστολή του Οδυσσέα, που διασώθηκε, παραπονιέται πως τρεις φορές η Κυβέρνηση αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει και ότι, ενώ και τις τρεις φορές έπιασε τους δράστες και τους παρέδωσε στις Αρχές, αυτοί αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο ίδιος γράφει πως «οι κυβερνήτες μας από τότε που πήραν το δάνειο, δεν σκέπτονται άλλο τίποτα, απ’ το να δολοφονούν εκείνους που υπερασπίζονται τα δίκαια του λαού... χρησιμοποιούν τα χρή ματα του δανείου όχι για τις ανάγκες του πολέμου... είκοσι ως τριάντα άνθρωποι έχουν πληρωθεί από τους ελεεινούς κυβερνήτες και τριγυρίζουν για να βρουν ευκαιρία να με δολοφονήσουν... θα αναγκαστώ να προτιμήσω τον τουρκικό ζυγό...»! Ο Ανδρούτσος είναι ο μόνος που αντιλαμβάνεται πως οι οθωμανικές συνθήκες για τον ελληνισμό είναι πιο γόνιμες από την εθνικοποίηση ενός αγγλικού, οικονομικού προτεκτοράτου. Βλέπει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων της νέας Αγγλοσαξωνικής Αυτοκρατορίας σε σύγκριση με την γερασμένη Οθωμανική, που οδεύει στο τέλος της.
Βλέπει τον κίνδυνο εκ Δυσμών και δύο αιώνες μπροστά! Βλέπει το σήμερα! Η σκληρή ιδιοσυγκρασία του και η απείθαρχη ορμή του για την απελευθέρωση της Ελλάδος από πάσης φύσεως αρχή τον καθιστούν πραγματικό γεωπολιτικό γνώστη, που προτείνει στον ίδιο τον Γέρο του Μοριά την ριψοκίνδυνη στροφή προς την καθ' ημάς Ανατολή, μέχρι να πέσει ο γερασμένος και αδύναμος μουσουλμάνος γίγαντας με τα πήλινα πόδια. Ηταν θέμα χρόνου, όποιο κι αν ήταν το τίμημα. Πριν το Γένος χαθεί στην σκληρή αγκαλιά της Δύσης από τον χειρότερο αυριανό αγγλικό ζυγό... Λέει χαρακτηρι στικά στον Κολοκοτρώνη, πως ορκιστήκαμε στο «Ελευθερία ή Θάνατος» και όχι στο «Ανεξαρτησία ή Θάνατος» (ή στο «Ασφάλεια ή Θάνατος»... ΠΒ). Οι εχθροί του αλλάζουν σχέδιο και ψάχνουν κατηγορητήριο ωστε να δικασουν τον Οδυσσέα. Τον απομονώνουν πολιτικά και τον εξοντώνουν στρατιωτικά με μοναδική κατηγορία πως "εφόσον δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας".
Του αφαιρούν τον βαθμό του και θέτουν σε κυκλοφορία φήμες ότι έρχεται από τον Μοριά ο Υψηλάντης με το Νικηταρά για να τον συλλάβουν, ενώ αντιθέτως έρχονταν για να εμποδίσουν την κάθοδο του Δράμαλη. Ήθελαν να τον αναγκάσουν να φτάσει στα άκρα από την απελπισία του και να καταφύγει -σαν άλλος Αλκιβιάδης-στους Τούρκους, για να του κολλήσουν αμετάκλητα τη ρετσινιά του προδότη. Πράγμα που δεν έγινε ποτέ βέβαια! Επικηρύσσεται το κεφάλι του με 5000 γρόσια από τον Κωλέττη και αφορίζεται για λαϊκίστικους λόγους από τον επίσκοπο Ιωσήφ, υπουργό Εκκλησιαστικών.
Ο Μακρυγιάννης πληροφορείται τις φήμες και τον ενημερώνει... «Ενώθηκαν σε ένα σώμα να σε βαρέσουνε, να μείνουν αυτοί στο ποδάρι σου.» Οι εχθροί του Οδυσσέα βασίζονται προσχηματικά στα λεγόμενα "καπάκια". Στις προφορικές, ψεύτικες συνθήκες και πληροφορίες με τα οποία ο Ανδρούτσος συχνά εξαπατούσε τους Τούρκους, εξυπηρετώντας τον Αγώνα, όπως έπρατταν εκείνη την εποχή όλοι οι οπλαρχηγοί. Οι εχθροί του, ωστόσο, είναι τόσο άνανδροι και άτιμοι που ανακαλούν την επικήρυξη και τον αφορισμό του παρακαλώντας τον οπλαρχηγό, λίγους μήνες μετά, να ανακόψει την κάθοδο του Δράμαλη. Από την άλλη ο ίδιος παραμένει τόσο ανδρείος και τίμιος που κτυπά τον Δράμαλη και τον εφοδιασμό του, ενώ είχε χίλιους δύο λόγους ζωής και θανάτου να αρνηθεί. Τον Ιανουάριο του 1823, που αρχίζει ο πρώτος ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, αποφεύγει να πάρει μέρος, διαλύοντας τα υπολείμματα της στρατιάς του Δράμαλη στην Ακρατα.
Μετά από 38 ολόκληρα χρόνια, ο φύλακας Κωνσταντίνος Καλατζής που
άλλαξαν το μοιραίο βράδυ οι φονιάδες του, καταθέτει όλη την αλήθεια στην
ελληνική δικαιοσύνη για την απάνθρωπη δολοφονία του ήρωα!
http://antipliroforisi.blogspot.gr/2012/01/1821.html
Πηγή
Μέρος 2ο
Η δολοφονία του "Λιονταριού της Ρούμελης"
Οι δολοφόνοι του, επιχειρούν πρώτα δια της πλαγίας οδού. Ο "Λέοντας της Ρούμελης" είναι άπιαστος. Στήνουν μια σειρά από δολοφονικές απόπειρες εναντίον του που όλες αποτυγχάνουν. Οι κυριότερες είναι τρεις. Η πρώτη από κάποιο Μπούσγο, που του ζητούν οι πρόκριτοι της Λιβαδειάς να τον δολοφονήσει. Η δεύτερη στο καράβι του καπετάν-Αντώνη Βισβίζη με ενέδρα που παραγγέλλει ο Κωλέτης και η τρίτη από τους Αγγλους δολοφόνους του Μαυροκορδάτου.
Σε επιστολή του Οδυσσέα, που διασώθηκε, παραπονιέται πως τρεις φορές η Κυβέρνηση αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει και ότι, ενώ και τις τρεις φορές έπιασε τους δράστες και τους παρέδωσε στις Αρχές, αυτοί αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο ίδιος γράφει πως «οι κυβερνήτες μας από τότε που πήραν το δάνειο, δεν σκέπτονται άλλο τίποτα, απ’ το να δολοφονούν εκείνους που υπερασπίζονται τα δίκαια του λαού... χρησιμοποιούν τα χρή ματα του δανείου όχι για τις ανάγκες του πολέμου... είκοσι ως τριάντα άνθρωποι έχουν πληρωθεί από τους ελεεινούς κυβερνήτες και τριγυρίζουν για να βρουν ευκαιρία να με δολοφονήσουν... θα αναγκαστώ να προτιμήσω τον τουρκικό ζυγό...»! Ο Ανδρούτσος είναι ο μόνος που αντιλαμβάνεται πως οι οθωμανικές συνθήκες για τον ελληνισμό είναι πιο γόνιμες από την εθνικοποίηση ενός αγγλικού, οικονομικού προτεκτοράτου. Βλέπει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων της νέας Αγγλοσαξωνικής Αυτοκρατορίας σε σύγκριση με την γερασμένη Οθωμανική, που οδεύει στο τέλος της.
Βλέπει τον κίνδυνο εκ Δυσμών και δύο αιώνες μπροστά! Βλέπει το σήμερα! Η σκληρή ιδιοσυγκρασία του και η απείθαρχη ορμή του για την απελευθέρωση της Ελλάδος από πάσης φύσεως αρχή τον καθιστούν πραγματικό γεωπολιτικό γνώστη, που προτείνει στον ίδιο τον Γέρο του Μοριά την ριψοκίνδυνη στροφή προς την καθ' ημάς Ανατολή, μέχρι να πέσει ο γερασμένος και αδύναμος μουσουλμάνος γίγαντας με τα πήλινα πόδια. Ηταν θέμα χρόνου, όποιο κι αν ήταν το τίμημα. Πριν το Γένος χαθεί στην σκληρή αγκαλιά της Δύσης από τον χειρότερο αυριανό αγγλικό ζυγό... Λέει χαρακτηρι στικά στον Κολοκοτρώνη, πως ορκιστήκαμε στο «Ελευθερία ή Θάνατος» και όχι στο «Ανεξαρτησία ή Θάνατος» (ή στο «Ασφάλεια ή Θάνατος»... ΠΒ). Οι εχθροί του αλλάζουν σχέδιο και ψάχνουν κατηγορητήριο ωστε να δικασουν τον Οδυσσέα. Τον απομονώνουν πολιτικά και τον εξοντώνουν στρατιωτικά με μοναδική κατηγορία πως "εφόσον δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας".
Του αφαιρούν τον βαθμό του και θέτουν σε κυκλοφορία φήμες ότι έρχεται από τον Μοριά ο Υψηλάντης με το Νικηταρά για να τον συλλάβουν, ενώ αντιθέτως έρχονταν για να εμποδίσουν την κάθοδο του Δράμαλη. Ήθελαν να τον αναγκάσουν να φτάσει στα άκρα από την απελπισία του και να καταφύγει -σαν άλλος Αλκιβιάδης-στους Τούρκους, για να του κολλήσουν αμετάκλητα τη ρετσινιά του προδότη. Πράγμα που δεν έγινε ποτέ βέβαια! Επικηρύσσεται το κεφάλι του με 5000 γρόσια από τον Κωλέττη και αφορίζεται για λαϊκίστικους λόγους από τον επίσκοπο Ιωσήφ, υπουργό Εκκλησιαστικών.
Ο Μακρυγιάννης πληροφορείται τις φήμες και τον ενημερώνει... «Ενώθηκαν σε ένα σώμα να σε βαρέσουνε, να μείνουν αυτοί στο ποδάρι σου.» Οι εχθροί του Οδυσσέα βασίζονται προσχηματικά στα λεγόμενα "καπάκια". Στις προφορικές, ψεύτικες συνθήκες και πληροφορίες με τα οποία ο Ανδρούτσος συχνά εξαπατούσε τους Τούρκους, εξυπηρετώντας τον Αγώνα, όπως έπρατταν εκείνη την εποχή όλοι οι οπλαρχηγοί. Οι εχθροί του, ωστόσο, είναι τόσο άνανδροι και άτιμοι που ανακαλούν την επικήρυξη και τον αφορισμό του παρακαλώντας τον οπλαρχηγό, λίγους μήνες μετά, να ανακόψει την κάθοδο του Δράμαλη. Από την άλλη ο ίδιος παραμένει τόσο ανδρείος και τίμιος που κτυπά τον Δράμαλη και τον εφοδιασμό του, ενώ είχε χίλιους δύο λόγους ζωής και θανάτου να αρνηθεί. Τον Ιανουάριο του 1823, που αρχίζει ο πρώτος ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, αποφεύγει να πάρει μέρος, διαλύοντας τα υπολείμματα της στρατιάς του Δράμαλη στην Ακρατα.
Το τέλος του σπουδαίου αυτού ήρωα ήταν άδικο και φριχτό! 'Οντας
περήφανος και έχοντας εμπιστοσύνη στην ελληνική δίκαιοσύνη, παραδίδεται
αμαχητί στο πρώην πρωτοπαλίκαρο του, τον Γκούρα, για να δικαστεί ως
«ύποπτος για μυστικές συμφωνίες με τους Τούρκους», κατ' εντολή του
Κωλέτη. Οδηγείται έτσι ως κρατούμενος από την σπηλιά του, τη Μαύρη
Τρούπα της Βελίτσας, σε κελί της Ακροπόλεως Αθηνών! Δίκη φυσικά δε
γίνεται ποτέ! Κάποιοι θέλουν να βγάλουν απλά από τη μέση τον "Σταυραετό
της Ρούμελης"! Ο Κωλέτης, υποχείριο των ξένων δανειστών, παραγγέλλει στο
πρώην πρωτοπαλίκαρο του, τον Γκουρα την δολοφονία του Οδυσσέα, τάζοντας
του τη θέση του και εκείνος συνθηματικά γράφει εντολή θανάτου στον
επίσης πρώην σύντροφο του Οδυσσέα, Μαμούρη: «Πούλα γρήγορο το λάδι γιο
να μη πέσει η τιμή του και χαθεί»...
Οι δολοφόνοι του,
τέσσερεις τον αριθμό, οι Μαμούρης, Τριαναταφυλλίνας, Τζαμάλας και ο
στρατιώτης Θεοχάρης από το Λιδορίκι, μπαίνουν τη νύχτα προς ξημέρωμα, 4
προς 5 Ιουνίου 1825, στο κελί του Οδυσσέα. Πρέπει να τον σκοτώσουν με τα
χέρια και με πέτρες και όχι με όπλα και μαχαίρια, για να φανεί
αυτοκτονία. Όμως δεν μπορούν να τον κάνουν καλά κι ας είναι αλυσοδεμένος
και πληγωμένος!
Η στιχομυθία που ακολουθεί είναι χαρακτηριστική: «Ξέρω
πολύ καλά ποιοι είστε και γιατί ήρθατε εδώ μέσα. Ξέρω πολύ καλά ποιος
σας έστειλε. Αν μου λύνατε το ένα χέρι θα βλέπατε ποιος είμαι κι εγώ.
Αυτές εδώ τις σαπιοκοιλιές δε τις συνερίζομαι, αλλά εσύ μωρέ Γιάννη γιατί;».
Του κάνουν το φριχτό «στρίψιμο» των γεννητικών οργάνων, του χτυπάνε με
πέτρα τα γεννητικά όργανα και το πρόσωπο, τον στραγγαλίζουν και μετά τον
ρίχνουν από τον Ιερό βράχο, κάτω -συμβολικά χωρίς να ξέρουν...- από τον
ναό της Απτέρου Νίκης! Ο ιατροδικαστής αλλάζει το αρχικό ιατροδικαστικό
πόρισμα κατόπιν πιέσεως και γράφει αυτοκτονία!
Ήρωας ή προφήτης;
Πιο σπουδαίο λοιπόν κι απ' την ανδρεία του και την πολυμήχανη αντίληψη
του αναδεικνύεται το ήθος του ελεύθερου "Σταυραετού"! Δεν έπεσε από
εχθρικό βόλι! Κανείς δεν τον κατάφερε! Ούτε από εμφύλιο χέρι! Κάλιο να ψόφαγε παρά να έριχνε σε Ρωμιό, όπως έλεγε!
Δολοφονήθηκε άνανδρα ενώ παραδόθηκε στη κυβέρνηση οικιοθελώς για να
δικαστεί! Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται! Καθαρός ουρανός που
σκοτείνιασε γιατί πήρε πρέφα τις πολιτικές μηχανορραφίες των καλαμαράδων
στις ξένες αυλές, τα βρόμικα παιχνίδια των Μεγάλων Δυνάμεων και το
ξεπούλημα της Ρωμιοσύνης! Κατάλαβε από νωρίς πως η Ελλάδα θα έπεφτε σε
χειρότερο ζυγό από τον Τούρκικο! Και έτσι έγινε! Έλεγε συνέχεια
χαρακτηριστικά τη φράση "οι καλαμαράδες θα μας φάνε το κεφάλι".
Ένα μήνα σχεδόν μετά από τη δολοφονία του ο Οδυσσέας Ανδρούτσος
επιβεβαιώνεται άκρως προφητικός. H Ελλάδα δυστυχώς δεν διοικείται από
'Ελληνες! Ο Ιμπραήμ με τον αιγυπτιακό του στόλο εισβάλει στη Πελοπόννησο
και καταπνίγει την Επανάσταση, που αποτυγχάνει σκόπιμα για δεύτερη
φορά, μετά την Μολδοβλαχία. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, με επικεφαλής την
Αγγλία, για τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα εισηγούνται στους Τέκτονες
πολιτικούς της Ελλάδος την υπογραφή της Συνθήκης Υποτέλειας (Act of
Submission) στη Βασίλισσα, ώστε να σώσουν την Ελλάδα από τον Ιμπραήμ.
Οι πολιτικοί και ορισμένοι οπλαρχηγοί υπογράφουν στις 24 Ιουλίου του
1825 αυτή τη Συνθήκη της ντροπής όπου η χώρα βαφτίζεται αγγλικό
προτεκτοράτο, πουλώντας την ελευθερία της, για την ανεξαρτησία της.
Επιβάλλονται τα πρώτα αγγλικά δάνεια για την ανάπτυξη της χώρας και η
σκόπιμη κακοδιαχείριση τους, για να θεμελιωθεί η χιονοστιβάδα του
σημερινού χρέους.
Ακολουθεί μετά από καιρό η
ναυμαχία του Ναβαρίνου όπου οι ξένες δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία
νικούν για χάρη της Ελλάδος τον αιγυπτιακό στόλο και, μετά από τέσσερα
χρόνια πολιτικών ζυμώσεων και την δολοφονία του Καποδίστρια, επιβάλουν
τον ανήλικο Βαυαρό Όθωνα ως πρώτο βασιλιά του προτεκτοράτου και την
χρόνια χρεοκρατία των δανείων και του δυτικού ελέγχου που υπομένουμε
μέχρι σήμερα, ως νεοραγιάδες...
ΠΗΓΗ περιοδικό Τρίτο μάτι τεύχος 194
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Στρατηγού Μακρυγιάννη, ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ Έντνουαρτ Τρελόνι, ΜΕ ΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΤΣΟ
Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ EMU-ΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Σπυρίδωνα Τρικούπη, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
επαναστάσεως
Ιωάννη Λουκά, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Τ.
Βουρνάς, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ NT. Κονόμου, Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ ΚΑΙ
Η ΕΛΛΗ ΝΙΚΗ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ
Γ.Κορδάτος, Ο ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΚΑΙ Η ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Ε. Λιακόπουλος, Ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ Θεόδωρος Δημοσθ. Παναγόπουλος, ΤΑ ΨΙΛΑ ΓΡΑΜ ΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
1ΜΧΑ -Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, ΣΥ ΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ
ΣΕΡΒΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ 1804-1830 Δημήτρης Κιτσίκης,
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥ ΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
Δημήτρη Κιτσίκη, Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΚΤΑΣΙΣΜΟΥ-ΑΛΕΒΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ ΜΠΡΙΤΑ-ΝΙΚΑ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ ΑΡΧΕΙΟ ΒΑΛΛΕΙΑΝΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΔιΑΔΙΚΤΥΟhttp://antipliroforisi.blogspot.gr/2012/01/1821.html
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου