Η μεταμόρφωση του τραπεζικού συστήματος άλλαξε στα τέλη της δεκαετίας του 2000 με τον Μπιλ Κλίντον. Μέχρι την αλλαγή ίσχυε η νομοθεσία glass steagall. O νόμο "glass steagall" περί τραπεζών, εφαρμόστηκε από τον γερουσιαστή Carter Glass από το 1933, αφού είχε ακολουθήσει η μεγάλη ύφεση του 1929 και είχε μειωθεί σημαντικά η τραπεζική εμπιστοσύνη. Οι τέσσερις διατάξεις αυτού του νόμου περιόριζαν τις δραστηριότητες των τραπεζών προστεύοντας τους εμπορικούς τίτλους, μεταξύ εμπορικών τραπεζών και επιχειρηματιών. Με νέο νόμο υπό τον Salomon Smith Barney το 1999 που καταργούσε τις παραπάνω διατάξεις, επέτρεψε στην Federal Reserve Board , στην City Bank και γενικά στις εμπορικές τράπεζες και στις θυγατρικές τους να διευρύνουν τον όγκο των δραστηριοτήτων τους σε διάφορους τίτλους, δηλαδή αποκτούσαν τίτλους διαφόρων εταιρειών, αλλαγή η οποία σήμερα όπως αποδεικνύεται σύμφωνα με αρμόδιους σχολιαστές, προκάλεσε την νέα οικονομική ύφεση. Με άλλα λόγια ο νόμος glass steagall Act με την εφαρμογή του, διέσπασε και διαχώρισε τις μεγάλες τράπεζες σε εμπορικές από επενδυτικές τράπεζες, απαγορεύοντας επίσης τον συνδυασμό τους. Τον νόμο τον είχε υποστηρίξει ο πρόεδρος Ρούσβελτ το 1945. Απαγόρευε στις Εθνικές τράπεζες την αγορά ή την πώληση κινητών αξιών, εκτός αν ήταν για λογαριασμό του πελάτη ή αν είχαν αγοραστεί από την τράπεζα ως επενδυτικοί τίτλοι, η αξία των οποίων προσδιορίζετο από τον έλεγχο και την αξία του Εθνικού νομίσματος, βάσει των οποίων λειτουργούσαν οι τράπεζες επενδύσεων. Περισσότερα http://en.wikipedia.org/wiki/Glass%E2%80%93Steagall_Act TooBigHasFailed Νόμος Glass Steagall (βίντεο)

Η μεταμόρφωση του τραπεζικού συστήματος άλλαξε στα τέλη της δεκαετίας του 2000 με τον Μπιλ Κλίντον. Μέχρι την αλλαγή ίσχυε η νομοθεσία glass steagall.
O νόμο "glass steagall" περί τραπεζών, εφαρμόστηκε από τον γερουσιαστή Carter Glass από το 1933, αφού είχε ακολουθήσει η μεγάλη ύφεση του 1929 και είχε μειωθεί σημαντικά η τραπεζική εμπιστοσύνη. Οι τέσσερις διατάξεις αυτού του νόμου περιόριζαν τις δραστηριότητες των τραπεζών προστεύοντας τους εμπορικούς τίτλους, μεταξύ εμπορικών τραπεζών και επιχειρηματιών.

Με νέο νόμο υπό τον Salomon Smith Barney το 1999 που καταργούσε τις παραπάνω διατάξεις, επέτρεψε στην Federal Reserve Board ,  στην City Bank και γενικά στις εμπορικές τράπεζες και στις θυγατρικές τους να διευρύνουν τον όγκο των δραστηριοτήτων τους σε διάφορους τίτλους, δηλαδή αποκτούσαν τίτλους διαφόρων εταιρειών, αλλαγή η οποία σήμερα όπως αποδεικνύεται σύμφωνα με αρμόδιους σχολιαστές, προκάλεσε την νέα οικονομική ύφεση. 
Με άλλα λόγια ο νόμος glass steagall Act με την εφαρμογή του, διέσπασε και διαχώρισε τις μεγάλες τράπεζες σε εμπορικές από επενδυτικές τράπεζες, απαγορεύοντας επίσης τον συνδυασμό τους.  Τον νόμο τον είχε υποστηρίξει ο πρόεδρος Ρούσβελτ το 1945.
Απαγόρευε στις Εθνικές τράπεζες την αγορά ή την πώληση κινητών αξιών, εκτός  αν ήταν για λογαριασμό του πελάτη ή αν είχαν αγοραστεί από την τράπεζα ως επενδυτικοί τίτλοι, η αξία των οποίων προσδιορίζετο από τον έλεγχο και την αξία του Εθνικού νομίσματος, βάσει των οποίων λειτουργούσαν οι τράπεζες επενδύσεων.   

Περισσότερα http://en.wikipedia.org/wiki/Glass%E2%80%93Steagall_Act

 TooBigHasFailed