a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013



Η φωτογραφία του Νίκου του Τερζή τα λέει όλα από μόνη της. Αλλά βρε καλοί μου φίλοι δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να γράψω και τα δικά μου εσώψυχα, που συνέπεσαν με το νόημα της φωτογραφίας του δημιουργού.

Χθες βράδυ λοιπόν στην ευρύτερη περιοχή των Ηλυσίων γινόταν ο κακός χαμός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες !

Βγαίνω και εγώ να δω τι συμβαίνει, άσχετη και μοιραία, χωμένη στα τεκταινόμενα της χώρας μας.  Περνούσαν νεαροί εκπέμποντας ντεσιμπέλ φωνών, για να μην πω αγριοφωνάρες, κινητά στα χέρια, μπουκαλάκια, γέλια και χαρές. Ένας από αυτούς γυρνά και μου λέει «απόψε δεν θα κοιμηθεί κανένας».  Συμφώνησα και εγώ, τι άλλο μπορούσα να κάνω. Δεν ήξερα τι μου γινόταν, συζήτηση θα άρχιζα ; Θόρυβος από βαρελότα, στρακαστρούτες και βεγγαλικά.  Αν δεν έβλεπε κανείς τους νεαρούς να περνούν χαρωποί και δεν άκουγε με μια φωνή τις χαρούμενες χορωδίες των ανθρώπων, θα σκεπτόταν «μα τι συμβαίνει», μπορεί και να τρόμαζε, αν δεν έβλεπε κάποια στιγμή τα βεγγαλικά να σβήνουν στον νυχτερινό ουρανό. Λαός τραγουδούσε ή συνθηματολογούσε κάπου πιο πέρα στην περιοχή. Ρώταγα και εγώ να μάθω από τον σύντροφο μου τι ήξερε να μου πει, αλλά εκείνος δεν έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον εξ αιτίας της δικής του άγνοιας.  

Μπαίνω στο Internet να μάθω τι έχει συμβεί και διαπιστώνω πως ο Παναθηναϊκός πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδος στο μπάσκετ.  Έξω εξακολουθούσε να γίνεται της μουρλής. «Πάμε πάμε πάμε»  να λέει ο ένας στον άλλον, «δεν βλέπεις έρχονται πολλοί». Κάποιοι άλλοι έλιωναν επιτοπίως τα ελαστικά τους στην άσφαλτο. Τρέλα ; μανία;  Τι ακριβώς γινόταν δεν μπορώ να σας το περιγράψω, ξέρω όμως πως μπορείτε να το φανταστείτε.  Το μυαλό μου πήγε στους ανθρώπους που βρίσκονταν έξω στην βροχή μπροστά στο κτήριο της ΕΡΤ. Σκέφτηκα τους εργαζόμενους που είναι κλεισμένοι μέσα στο κτήριό της.  Διάφορα κινήματα αναρωτιόνται που είναι η νεολαία. Και όλη σχεδόν η νεολαία είχε μαζευτεί εν μια νυχτί σε μια περιοχή, ούτε που ξέρω γιατί στην συγκεκριμένη, που ακριβώς και γιατί όχι κάπου αλλού, δεν έχει και τόση σημασία.

Αφού έμαθα γιατί γινόταν ο κακός χαμός, η παρα μεθεπόμενη σκέψη ήταν : που να τολμήσεις να τους πεις «έχετε σκοπό να περάσετε και από την ΕΡΤ ; 
« Ξέρετε τι γίνεται εκεί ;» «Ξέρετε ότι κάποιοι άλλοι πιστεύοντας σε έναν αγώνα, βρίσκονται εκεί για να παλέψουν για το μέλλον, τις ζωές τους και για κάποια βασικά ιδανικά ;» ή «κάποιοι βρίσκονται  οικειοθελώς πολιορκημένοι ;» .  Προσωπικά και στο περίπου μπορώ να φανταστώ πως θα αντιδρούσαν. Γιατί αυτός ο τόσο συγχρονισμένος δυναμικός παλμός δεν έδειξε ποτέ μέχρι τώρα, την αποφασιστική του παρουσία, στα τόσο σοβαρά θέματα που απασχολούν όλους μας ; 

Εσείς οι άνδρες σας ακούω να λέτε, «ε καλά, γυναίκα δεν είσαι ; ξέρουμε οι γυναίκες δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο» και άλλα πιθανά περιφρονητικά σχετικά.  Ναι σαφώς δεν είμαι, ούτε ποτέ θα υπάρξω, όταν όλα αυτά δεν έχουν σχέση με αθλητισμό και άμυλα, αλλά με αλλονών διαπλεκόμενα συμφέροντα, ίντριγκες, υπερκέρδη, πλυντήρια και τον γνωστό τον τζόγο, σε έναν παράλληλο βωμό εκμετάλλευσης της ανθρώπινης αδυναμίας, πάθους, εκτόνωσης  και της εύκολης βιομηχανίας ελπίδας της κερδοφορίας και των στοιχημάτων. Ψιλά γράμματα αυτά, αλλά χρήσιμα για σκέψη.  Όταν αυτές οι ομάδες κρατούν μόνον τους τίτλους ως πρόσχημα εντυπώσεων και ηχητικών οικείων ακουσμάτων, με το ανθρώπινο δυναμικό, στο μεγαλύτερο ποσοστό τουλάχιστον, να μην είναι ούτε καν Έλληνες, ώστε να υπερασπιστείς την μία ή την άλλη ομάδα, δεν αντιλαμβάνομαι προς τι το τόσο πάθος (!)  Είναι σαν να λες πως ο ΟΤΕ είναι δικό σου, ενώ αυτός ανήκει στην Siemens, που τον λεηλάτησαν με την βοήθεια των ενδο προδοτών. Τουλάχιστον ανταποκρίθηκα και εγώ μαζί με όλους τους άλλους το 2004, αφού ήταν ….. θέμα εθνικό.     Το πόσο Εθνικό βέβαια, είναι μεγάλη κουβέντα και ας μην την πιάσουμε. Αλλά είναι γνωστά τα στημένα παιγνίδια και οι μυστικές συμφωνίες, ακόμα και σε επίπεδο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Μήπως πάει το μυαλό σας στην γνωστή μας Παπαρίζου, που μετά από μερικά χρόνια, μας βγήκε σε ομοφυλοφιλική φωτογραφία ; Όλα τα «Εθνικά κέρδη» μέσα σε μια χρονιά.

Κάτι ανάλογο δεν έκαναν οι Γερμανοί κατακτητές με τους Πολωνούς (αν δεν κάνω λάθος) σε ποδοσφαιρικό αγώνα στον Β’ π.π ; Για να μην αναφερθώ στο κλοτσοσκούφι και μην αρχίσετε παρακαλώ, πως είναι άθλημα αρχαίο Ελληνικό.  Στην εποχή της χούντας οι αναρχικοί με το γνωστό τους σήμα έγραφαν στην ιστορία των δρόμων «σας αποκοιμίζουν με ποδόσφαιρο» ή «το ποδόσφαιρο είναι το όπιο των λαών». Πέρασε η εποχή αλλά το όπιο έμεινε, ικανό τόσο που να κρατά τις διαχωριστικές του γραμμές, μακριά από το σύνολο, τον παλμό και την πραγματική ανάγκη της κοινωνίας.  Και αν όλα αυτά θεωρηθούν υπερβολή, δεν με πειράζει, σας γράφω αυτό που ακριβώς αισθάνομαι και έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι, ευχόμενη να δώσετε έστω την ελάχιστη σημασία σε μερικά από αυτά.  Ν.

* φωτογραφία από εδώ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ μόνο για τα ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ !



Η φωτογραφία του Νίκου του Τερζή τα λέει όλα από μόνη της. Αλλά βρε καλοί μου φίλοι δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να γράψω και τα δικά μου εσώψυχα, που συνέπεσαν με το νόημα της φωτογραφίας του δημιουργού.

Χθες βράδυ λοιπόν στην ευρύτερη περιοχή των Ηλυσίων γινόταν ο κακός χαμός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες !

Βγαίνω και εγώ να δω τι συμβαίνει, άσχετη και μοιραία, χωμένη στα τεκταινόμενα της χώρας μας.  Περνούσαν νεαροί εκπέμποντας ντεσιμπέλ φωνών, για να μην πω αγριοφωνάρες, κινητά στα χέρια, μπουκαλάκια, γέλια και χαρές. Ένας από αυτούς γυρνά και μου λέει «απόψε δεν θα κοιμηθεί κανένας».  Συμφώνησα και εγώ, τι άλλο μπορούσα να κάνω. Δεν ήξερα τι μου γινόταν, συζήτηση θα άρχιζα ; Θόρυβος από βαρελότα, στρακαστρούτες και βεγγαλικά.  Αν δεν έβλεπε κανείς τους νεαρούς να περνούν χαρωποί και δεν άκουγε με μια φωνή τις χαρούμενες χορωδίες των ανθρώπων, θα σκεπτόταν «μα τι συμβαίνει», μπορεί και να τρόμαζε, αν δεν έβλεπε κάποια στιγμή τα βεγγαλικά να σβήνουν στον νυχτερινό ουρανό. Λαός τραγουδούσε ή συνθηματολογούσε κάπου πιο πέρα στην περιοχή. Ρώταγα και εγώ να μάθω από τον σύντροφο μου τι ήξερε να μου πει, αλλά εκείνος δεν έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον εξ αιτίας της δικής του άγνοιας.  

Μπαίνω στο Internet να μάθω τι έχει συμβεί και διαπιστώνω πως ο Παναθηναϊκός πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδος στο μπάσκετ.  Έξω εξακολουθούσε να γίνεται της μουρλής. «Πάμε πάμε πάμε»  να λέει ο ένας στον άλλον, «δεν βλέπεις έρχονται πολλοί». Κάποιοι άλλοι έλιωναν επιτοπίως τα ελαστικά τους στην άσφαλτο. Τρέλα ; μανία;  Τι ακριβώς γινόταν δεν μπορώ να σας το περιγράψω, ξέρω όμως πως μπορείτε να το φανταστείτε.  Το μυαλό μου πήγε στους ανθρώπους που βρίσκονταν έξω στην βροχή μπροστά στο κτήριο της ΕΡΤ. Σκέφτηκα τους εργαζόμενους που είναι κλεισμένοι μέσα στο κτήριό της.  Διάφορα κινήματα αναρωτιόνται που είναι η νεολαία. Και όλη σχεδόν η νεολαία είχε μαζευτεί εν μια νυχτί σε μια περιοχή, ούτε που ξέρω γιατί στην συγκεκριμένη, που ακριβώς και γιατί όχι κάπου αλλού, δεν έχει και τόση σημασία.

Αφού έμαθα γιατί γινόταν ο κακός χαμός, η παρα μεθεπόμενη σκέψη ήταν : που να τολμήσεις να τους πεις «έχετε σκοπό να περάσετε και από την ΕΡΤ ; 
« Ξέρετε τι γίνεται εκεί ;» «Ξέρετε ότι κάποιοι άλλοι πιστεύοντας σε έναν αγώνα, βρίσκονται εκεί για να παλέψουν για το μέλλον, τις ζωές τους και για κάποια βασικά ιδανικά ;» ή «κάποιοι βρίσκονται  οικειοθελώς πολιορκημένοι ;» .  Προσωπικά και στο περίπου μπορώ να φανταστώ πως θα αντιδρούσαν. Γιατί αυτός ο τόσο συγχρονισμένος δυναμικός παλμός δεν έδειξε ποτέ μέχρι τώρα, την αποφασιστική του παρουσία, στα τόσο σοβαρά θέματα που απασχολούν όλους μας ; 

Εσείς οι άνδρες σας ακούω να λέτε, «ε καλά, γυναίκα δεν είσαι ; ξέρουμε οι γυναίκες δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο» και άλλα πιθανά περιφρονητικά σχετικά.  Ναι σαφώς δεν είμαι, ούτε ποτέ θα υπάρξω, όταν όλα αυτά δεν έχουν σχέση με αθλητισμό και άμυλα, αλλά με αλλονών διαπλεκόμενα συμφέροντα, ίντριγκες, υπερκέρδη, πλυντήρια και τον γνωστό τον τζόγο, σε έναν παράλληλο βωμό εκμετάλλευσης της ανθρώπινης αδυναμίας, πάθους, εκτόνωσης  και της εύκολης βιομηχανίας ελπίδας της κερδοφορίας και των στοιχημάτων. Ψιλά γράμματα αυτά, αλλά χρήσιμα για σκέψη.  Όταν αυτές οι ομάδες κρατούν μόνον τους τίτλους ως πρόσχημα εντυπώσεων και ηχητικών οικείων ακουσμάτων, με το ανθρώπινο δυναμικό, στο μεγαλύτερο ποσοστό τουλάχιστον, να μην είναι ούτε καν Έλληνες, ώστε να υπερασπιστείς την μία ή την άλλη ομάδα, δεν αντιλαμβάνομαι προς τι το τόσο πάθος (!)  Είναι σαν να λες πως ο ΟΤΕ είναι δικό σου, ενώ αυτός ανήκει στην Siemens, που τον λεηλάτησαν με την βοήθεια των ενδο προδοτών. Τουλάχιστον ανταποκρίθηκα και εγώ μαζί με όλους τους άλλους το 2004, αφού ήταν ….. θέμα εθνικό.     Το πόσο Εθνικό βέβαια, είναι μεγάλη κουβέντα και ας μην την πιάσουμε. Αλλά είναι γνωστά τα στημένα παιγνίδια και οι μυστικές συμφωνίες, ακόμα και σε επίπεδο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Μήπως πάει το μυαλό σας στην γνωστή μας Παπαρίζου, που μετά από μερικά χρόνια, μας βγήκε σε ομοφυλοφιλική φωτογραφία ; Όλα τα «Εθνικά κέρδη» μέσα σε μια χρονιά.

Κάτι ανάλογο δεν έκαναν οι Γερμανοί κατακτητές με τους Πολωνούς (αν δεν κάνω λάθος) σε ποδοσφαιρικό αγώνα στον Β’ π.π ; Για να μην αναφερθώ στο κλοτσοσκούφι και μην αρχίσετε παρακαλώ, πως είναι άθλημα αρχαίο Ελληνικό.  Στην εποχή της χούντας οι αναρχικοί με το γνωστό τους σήμα έγραφαν στην ιστορία των δρόμων «σας αποκοιμίζουν με ποδόσφαιρο» ή «το ποδόσφαιρο είναι το όπιο των λαών». Πέρασε η εποχή αλλά το όπιο έμεινε, ικανό τόσο που να κρατά τις διαχωριστικές του γραμμές, μακριά από το σύνολο, τον παλμό και την πραγματική ανάγκη της κοινωνίας.  Και αν όλα αυτά θεωρηθούν υπερβολή, δεν με πειράζει, σας γράφω αυτό που ακριβώς αισθάνομαι και έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι, ευχόμενη να δώσετε έστω την ελάχιστη σημασία σε μερικά από αυτά.  Ν.

* φωτογραφία από εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου