Κατόπιν την τόση δική μας αδράνεια επιτρέποντας να φτάσουμε σε αυτήν την απαξιωτική κατάσταση και εικόνα διεθνώς, αλλά σημαντικότερα ως μια διαπραγματευτική δύναμη, αντιμετωπίζουμε εν τέλει τον έναν να καταστρέφει την χώρα μας και τον άλλον να ακολουθεί από κοντά ως υποτιθέμενος πυροσβεστήρας. Τώρα που ο Σαμαράς έδιωξε τους Ρώσους και έβαλε στο παιγνίδι τους Αζέρους, άνοιξαν την πόρτα συνάντησης Σαμαρά και προέδρου των ΗΠΑ. Εμείς που είμαστε σε όλα αυτά ; ή μήπως νομίζουμε πως υπάρχει διαφορά στον τρόπο σκέπτεσθαι διαχείρισης του πλανήτη (όχι μόνον για την Ελλάδα) από πλευράς αυτών των δύο ομοϊδεατών δυνάμεων ; Μήπως η ΕΕ δεν έχει υιοθετήσει απεχθείς νόμους σαν αυτούς τους πέραν του Ατλαντικού ; Που είναι οι διαφορετικές προσπάθειες συμμαχίας, αν υπάρχουν ; ώστε να στηρίξουμε όχι μόνον την Ελλάδα αλλά γενικότερα τους Ευρωπαϊκούς λαούς και όχι μόνον, κατ’ επέκταση ; Προσωπικά δεν βλέπω τίποτα περισσότερο από μια απέραντη απογοήτευση και ένα επερχόμενο ραγδαία χάος. Και εφ όσον αισθανόμαστε μικρή χώρα, γνωρίζοντας πως ποτέ δεν υπήρξε ανεξάρτητη από γεννησιμιού της, δεν θα έπρεπε τους ηγέτες που επιλέγουμε να έχουν σθένος ώστε να θέτουν όρους συνεργασίας, εκμεταλλευόμενοι τις πολλαπλές δυνατότητες της χώρας μας ; Ομολογώ εξαιρετικά δύσκολο φαινόμενο αυτό στους καιρούς μας, όταν ποτέ δεν δώσαμε σημασία σε φωνές που μας ενημέρωναν κατά το παρελθόν για εξαιρετικής σημασίας θέματα, όταν δεν επικρατεί τίποτα διαφορετικό από την διαπλοκή σε κάθε περίπτωση. Γιατί οι φωνές που θα έπρεπε να δώσουμε βάρος θα ήταν αυτές και μόνον αυτές που τις έβαλαν και τις βάλαμε με την συμπεριφορά μας στην απόλυτη αφάνεια. Οι όποιες φωνές του εκ των υστέρων (σήμερα), μοιάζουν απλώς σαν τις μωρές παρθένες, που προσπαθούν να μπουν μέσα στον ναό. Γιατί άλλο συνεργάζομαι και συμμαχώ και άλλο υιοθετώ πολιτικές που επιβάλλονται. Δηλαδή αν έχει κάποιος ανάγκη αυτό που βρίσκει χρήσιμο και πολύτιμο από μένα, αλλά που στην τελική δεν λείπει από κανέναν, δεν σημαίνει πως είναι κανόνας να ακολουθώ τις δικές του αδυναμίες, τύπου ατζέντα 21 (mosando), παρακολουθήσεις και άλλα τέτοια περίεργα και εντελώς απάνθρωπα. Εξηγούμαι τι εννοώ «δεν λείπει από κανέναν». Σημαίνει πως το ότι το πετρέλαιο φθίνει είναι ένα τεράστιο ψέμα. Είναι σαν να πούμε πως η γη θα σταματήσει να αποβάλει τα απόβλητά της ! Μακράν της πραγματικότητας. Είναι σαν να πούμε επίσης πως δεν υπάρχει άφθονη και ανέξοδη ενέργεια στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε (Τέσλα). Άλλωστε αυτό δεν χρησιμοποιεί το Haarp ; Είναι σαν να πούμε πως δεν μπορεί να παραχθεί άπλετη και πάμφθηνη ενέργεια από την διάσπαση του υδρογόνου (Καλογερόπουλος). Υπάρχει έστω ένας λοιπόν που να δώσει απαντήσεις και προτάσεις ; Και αν υπάρχει, που προσωπικά νομίζω ότι υπάρχει, γιατί να βγει στην επιφάνεια, όταν πόσοι θα είναι αυτοί που θα δώσουν σημασία, ώστε να αποκτούν μέσω αυτού γνώσεις και συσπειρωτικές δυναμικές τάσεις, από την στιγμή που εξακολουθητικά ψάχνει να βρει ο καθένας από μας διεξόδους μόνον μέσα από μια ανακατεμένη σούπα ; Νάγια Την πολύ καλημέρα μου

Κατόπιν την τόση δική μας αδράνεια επιτρέποντας να φτάσουμε σε αυτήν την απαξιωτική κατάσταση και εικόνα διεθνώς, αλλά σημαντικότερα ως μια διαπραγματευτική δύναμη, αντιμετωπίζουμε εν τέλει τον έναν να καταστρέφει την χώρα μας και τον άλλον να ακολουθεί από κοντά ως υποτιθέμενος πυροσβεστήρας. Τώρα που ο Σαμαράς έδιωξε τους Ρώσους και έβαλε στο παιγνίδι τους Αζέρους, άνοιξαν την πόρτα συνάντησης Σαμαρά και προέδρου των ΗΠΑ.  

Εμείς που είμαστε σε όλα αυτά ; ή μήπως νομίζουμε πως υπάρχει διαφορά στον τρόπο σκέπτεσθαι διαχείρισης του πλανήτη (όχι μόνον για την Ελλάδα) από πλευράς αυτών των δύο ομοϊδεατών δυνάμεων ; Μήπως η ΕΕ δεν έχει υιοθετήσει απεχθείς νόμους σαν αυτούς τους πέραν του Ατλαντικού ;  Που είναι οι διαφορετικές προσπάθειες συμμαχίας, αν υπάρχουν ; ώστε να στηρίξουμε όχι μόνον την Ελλάδα αλλά γενικότερα τους Ευρωπαϊκούς λαούς και όχι μόνον, κατ’ επέκταση ; 

Προσωπικά δεν βλέπω τίποτα περισσότερο από μια απέραντη απογοήτευση και ένα επερχόμενο ραγδαία χάος. Και εφ όσον αισθανόμαστε μικρή χώρα, γνωρίζοντας πως ποτέ δεν υπήρξε ανεξάρτητη από γεννησιμιού της, δεν θα έπρεπε τους ηγέτες που επιλέγουμε να έχουν σθένος ώστε να θέτουν όρους συνεργασίας, εκμεταλλευόμενοι τις πολλαπλές δυνατότητες της χώρας μας ; Ομολογώ εξαιρετικά δύσκολο φαινόμενο αυτό στους καιρούς μας, όταν ποτέ δεν δώσαμε σημασία σε φωνές που μας ενημέρωναν κατά το παρελθόν για εξαιρετικής σημασίας θέματα, όταν δεν επικρατεί τίποτα διαφορετικό από την διαπλοκή σε κάθε περίπτωση. Γιατί οι φωνές που θα έπρεπε να δώσουμε βάρος θα ήταν αυτές και μόνον αυτές που τις έβαλαν και τις βάλαμε με την συμπεριφορά μας στην απόλυτη αφάνεια. 

Οι όποιες φωνές του εκ των υστέρων (σήμερα), μοιάζουν απλώς σαν τις μωρές παρθένες, που προσπαθούν να μπουν μέσα στον ναό. Γιατί άλλο συνεργάζομαι και συμμαχώ και άλλο υιοθετώ πολιτικές που επιβάλλονται. Δηλαδή αν έχει κάποιος ανάγκη αυτό που βρίσκει χρήσιμο και πολύτιμο από μένα, αλλά που στην τελική δεν λείπει από κανέναν, δεν σημαίνει πως είναι κανόνας να ακολουθώ τις δικές του αδυναμίες, τύπου ατζέντα 21 (mosando), παρακολουθήσεις και άλλα τέτοια περίεργα και εντελώς απάνθρωπα.

Εξηγούμαι τι εννοώ «δεν λείπει από κανέναν». Σημαίνει πως το ότι το πετρέλαιο φθίνει είναι ένα τεράστιο ψέμα.  Είναι σαν να πούμε πως η γη θα σταματήσει να αποβάλει τα απόβλητά της !  Μακράν της πραγματικότητας. Είναι σαν να πούμε επίσης πως δεν υπάρχει άφθονη και ανέξοδη ενέργεια στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε (Τέσλα).  Άλλωστε αυτό δεν χρησιμοποιεί το Haarp ; Είναι σαν να πούμε πως δεν μπορεί να παραχθεί άπλετη και πάμφθηνη ενέργεια από την διάσπαση του υδρογόνου (Καλογερόπουλος). 

Υπάρχει έστω ένας λοιπόν που να δώσει απαντήσεις και προτάσεις ; Και αν υπάρχει, που προσωπικά νομίζω ότι υπάρχει, γιατί να βγει στην επιφάνεια, όταν πόσοι θα είναι αυτοί που θα δώσουν σημασία, ώστε να αποκτούν μέσω αυτού γνώσεις και συσπειρωτικές δυναμικές τάσεις, από την στιγμή που εξακολουθητικά ψάχνει να βρει ο καθένας από μας διεξόδους μόνον μέσα από μια ανακατεμένη σούπα ; 

Νάγια