a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013



Ν : Τις αμέτρητες φορές που με έχουν αγκαλιάσει τα όμορφα και βαθιά νερά του Κυπαρισσιακού κόλπου, ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου πως πέρα από την ευεργετικότητα, τον πλούτο, την ομορφιά της θάλασσας και του τοπίου, κάποια άλλα κρυμμένα μυστικά της ήταν γνωστά σε άλλους και μάλιστα σαν μήλα των Εσπερίδων.   
Ένα όμως θέλω να σημειώσω και να τονίσω εδώ και αυτό δεν είναι δικό μου, αλλά ακούγεται απόλυτα λογικό. Καλά ακούγονται όλες αυτές οι ενεργειακές και κερδοφόρες πηγές. Δεν θέλω εδώ να αναφερθώ στην δωρισμένη και χωρίς κόστος ενέργεια που μας περιβάλλει και που θα απελευθέρωνε την ανθρωπότητα από την ανθρωποφαγία και τον άκρατο πλουτισμό των ολίγιστων. Θέλω όμως να αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό που άκουσα σε ομιλία αστροφυσικού. «Το αέριο υποβαστάζει σε σχετική σταθερότητα τα εσωτερικά κούφια τοιχώματα της γης» ή όπου αυτό παράγεται σαν ένα απόλυτα φυσικό αποτέλεσμα μιας άλλης φυσικής διεργασίας.  Όταν αυτή η σχέση διαταραχθεί και εφ’ όσον όλα έχουν τον αλληλένδετο λόγο ύπαρξής τους,  τότε μπορούμε να καταλάβουμε πως δεν είναι δύσκολο να αλλάξει και να μεταμορφωθεί η μορφολογία του εδάφους, επιρρεάζοντας καταστροφικά τα διαβιούντα όντα στην επιφάνειά της. Αυτό έτσι για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του θέματος.  Ο άνθρωπος πρέπει να αλλάξει μυαλά τάχιστα ......!!!!

Εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν πριν από λίγες μέρες στο δεύτερο συνέδριο «Balkans Οil and Gas Summit» και αφορούν στις γραμμές σεισμικών δεδομένων και τις έρευνες του σκάφους «Nordic Explorer», τις οποίες παρουσίασε ο καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Αβραάμ Ζελιλίδης.
 

Ο ίδιος μίλησε στο συνέδριο για τις έρευνες, τα στοιχεία που μέχρι τώρα έχουν συλλεχθεί και τις πολλά υποσχόμενες περιοχές για εξορύξεις μεγάλων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα. 

Μίλησε ακόμη για τις μέχρι τώρα ενδείξεις στη Δυτική Ελλάδα, ενώ ξεκαθαρίζει πως, αν βιαστούμε, μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάπτυξη της περιοχής μέσω των υδρογονανθράκων.
Ο Αβραάμ Ζελιλίδης δουλεύει πάνω στο θέμα των πετρελαίων εδώ και 20 χρόνια. Οι έρευνές του προκύπτουν από ερευνητικές δραστηριότητες του εργαστηρίου και τα λεγόμενά του, όπως και ο ίδιος φροντίζει από την αρχή της συζήτησης να ξεκαθαρίσει, στηρίζονται σε αποτελέσματα εννέα διδακτορικών διατριβών. Τα δε μοντέλα που προέκυψαν από αυτές τις έρευνες ήταν από εργασίες στην ύπαιθρο.
Βλέποντας την παρουσίαση της PGS, ο κ. Ζελιλίδης ζήτησε να του διατεθούν δύο καινούριες και δύο γραμμές παλιές, τις οποίες επανεπεξεργάστηκε με καινούρια τεχνολογία για την περιοχή γύρω από τη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά. Παρατήρησε, λοιπόν, πως οι γραμμές αυτές έχουν πολλές λεπτομέρειες που στο παρελθόν δε φαίνονταν.
Εξήγησε, μάλιστα, στο συνέδριο πως παρατηρήθηκαν δομές τέτοιες που δίνουν την αίσθηση της εύκολης συγκέντρωσης και προστασίας των παραγόμενων υδρογονανθράκων.
«Έχοντας κάνει αναλύσεις, εκτιμώ ότι το μοντέλο που προτείνουμε μπορεί να υποστηριχθεί στις έρευνες. Και περιμένω τα οριστικά αποτελέσματα της PGS για να δούμε πώς θα παντρέψουμε τα γεωλογικά μοντέλα που προκύπτουν από μελέτες στην ύπαιθρο, με αυτά που προκύπτουν από αυτές τις έρευνες. Στο συγκεκριμένο συνέδριο αναλύθηκαν όλες οι δραστηριότητές μας και όλες οι εξελίξεις για την Ελλάδα πάνω στο θέμα των υδρογονανθράκων» σημείωσε.
 
Οι «πολλά υποσχόμενες» περιοχές
Ο ίδιος μιλά για τους Παξούς και τα όσα ανέφερε για την περιοχή στο συνέδριο: «Μέσα από τις δικές μας έρευνες και αναλύσεις, για να ξεχωρίζουμε καλύτερα τις περιοχές, οριοθετήσαμε μια περιοχή και είπαμε πως από εδώ και πέρα θα την ονομάζουμε Λεκάνη των Παξών. Για να τη ξεχωρίζουμε από τη Λεκάνη της Πρέβεζας, τα Διαπόντια Νησιά κ.λπ. Μέσα, λοιπόν, από μια ερώτηση που ήρθε από τον κ. Ρήγα για το ποια περιοχή θα πρότεινα σε μία εταιρεία σήμερα, είπα πως η λεκάνη των Παξών είναι η πιο εύκολη, η πιο άμεσα αξιοποιήσιμη. Δεν είπα ότι είναι η καλύτερη, αλλά αυτή που σήμερα μπορεί να αξιοποιήσει άμεσα κανείς.
Μπορούμε να μιλήσουμε για περισσότερο υποσχόμενες περιοχές. Είπα ότι και τα Διαπόντια νησιά είναι άμεσα αξιοποιήσιμα, αλλά πιθανόν τα κοιτάσματα να είναι μικρότερα. Ακόμη πιο βόρεια της Κέρκυρας επίσης, υπάρχουν ενδιαφέρουσες περιοχές και άμεσα αξιοποιήσιμες, όμως θεωρώ ότι δυτικά των Παξών, μέχρι και τα σύνορα με την Ιταλία, Νότια μέχρι την Κεφαλλονιά, και Βόρεια μέχρι τη Δυτική Κέρκυρα, είναι μία από τις καλύτερες λεκάνες, που μπορεί να κρύβει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Τα νερά δεν είναι βαθιά, άρα μια εταιρεία μεσαίου μεγέθους μπορεί εύκολα να τα αξιοποιήσει. Από εκεί και έπειτα, και η λεκάνη της Πρέβεζας είναι επίσης σημαντική και μπορεί να αξιοποιηθεί, αν και μπορεί να έχει μικρότερα κοιτάσματα.
Ο Κυπαρισσιακός, επίσης, είναι μεγάλη δύναμη. Θεωρείται ισοδύναμη με τους Παξούς. Μάλιστα, σχολιάζοντας με τον κ. Ρήγα στο συνέδριο, του είπα πως, μπορεί να είναι τυχεροί. Να πάρουν μια περιοχή για 3 εκ. και να βγάλουν ένα τρισεκατομμύριο!»
Ο κ. Ζελιλίδης, με βάση τις παρατηρήσεις που έκανε από τις δύο γραμμές της PGS, βλέπει τις θεωρίες του και τα μοντέλα που εισηγείται για την ύπαρξη υδρογονανθράκων μεγάλων ποσοτήτων τόσο στον Κυπαρισσιακό όσο και στο Βόρειο Ιόνιο, να επιβεβαιώνονται: «Αυτό που έχω πει και κατά το παρελθόν και προς το παρόν δε φαίνεται να υπάρχει λόγος να μην το υπερασπιστώ, είναι ότι ο Κυπαρισσιακός μπορεί να κρύβει περισσότερο από ένα τρισ. κυβικά μέτρα μεθανίου. Αυτό το υποστηρίζω μέχρι και σήμερα. Όλο αυτό, όμως, θα φανεί».
 
«Ανάπτυξη και Χρήμα:  
Μπορούμε να ελπίζουμε»
Αν όλα τα παραπάνω, τελικά, ισχύουν και αν οι χειρισμοί από το κράτος, το οποίο μόνο να κερδίσει θα έχει από αυτή την ιστορία, κινηθεί άμεσα, η πολυπόθητη ανάπτυξη για τον τόπο θα μπορούσε, σύμφωνα με τον καθηγητή, να έρθει μέσα από αυτές τις επενδύσεις: «Αν όλα αυτά ισχύουν, σημαίνει για την περιοχή ένα πράγμα: Ανάπτυξη. Και πολύ χρήμα. Πολλές θέσεις εργασίας, δίκτυα. Ανάπτυξη και περιφερειακή. Θα στηθούν επιχειρήσεις… Και η τοπική ακόμη αυτοδιοίκηση με το 5% των εσόδων που θα πάρει, αν επαληθευτεί η πρόβλεψη του υπουργείου για 200 εκ. βαρέλια στον Πατραϊκό μόνο, θα έχει τεράστια κέρδη. Τα έσοδα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας θα είναι περισσότερα από αυτά που παίρνει από το ΕΣΠΑ».
Από το να ξεκινήσει μια επένδυση μέχρι να αρχίσει να «τρέχει» το ρευστό θα περάσει βέβαια μια δεκαετία, εξηγεί ο καθηγητής, ενώ σε ερώτηση για το αν τελικά υπάρχει ελπίδα ο ίδιος απαντά, πως ναι.
Μπορούμε να ελπίζουμε; «Να ελπίζουμε, αρκεί η Πολιτεία να κινηθεί λίγο πιο γρήγορα. Αυτό που συζητάμε τώρα εμείς, το συζητάνε σε δεκάδες άλλες χώρες, ιδιαίτερα στο Βαλκάνια. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι χώρες ελπίζουν ότι, αν βρεθούν κοιτάσματα στο σπίτι τους, θα αναπτυχτούν. Είναι τυχαίο ότι οκτώ χώρες των Βαλκανίων ξεκίνησαν σχεδόν μαζί; Πιστεύουν ότι υπάρχει ελπίδα. Αυτό που διαισθάνομαι είναι πως, αν οι μεγάλοι παίκτες ανά τον κόσμο είναι δέκα εταιρείες και βγουν ξαφνικά 100 περιοχές στα Βαλκάνια, δεν μπορούν να πάρουν και τους 100. Θεωρώ ότι θα ξεκινήσουν με αυτούς που θα βγουν πρώτοι στην αγορά. Όποιος τρέξει πιο γρήγορα, ίσως προσελκύσει πιο γρήγορα τους μεγάλους παίκτες…».
 
ΠΗΓΗ:patrisnews 
http://www.gargalianoi.com/ 
Κρύβει ένα τρισεκατομμύριο κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ο Κυπαρισσιακός κόλπος.



Ν : Τις αμέτρητες φορές που με έχουν αγκαλιάσει τα όμορφα και βαθιά νερά του Κυπαρισσιακού κόλπου, ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου πως πέρα από την ευεργετικότητα, τον πλούτο, την ομορφιά της θάλασσας και του τοπίου, κάποια άλλα κρυμμένα μυστικά της ήταν γνωστά σε άλλους και μάλιστα σαν μήλα των Εσπερίδων.   
Ένα όμως θέλω να σημειώσω και να τονίσω εδώ και αυτό δεν είναι δικό μου, αλλά ακούγεται απόλυτα λογικό. Καλά ακούγονται όλες αυτές οι ενεργειακές και κερδοφόρες πηγές. Δεν θέλω εδώ να αναφερθώ στην δωρισμένη και χωρίς κόστος ενέργεια που μας περιβάλλει και που θα απελευθέρωνε την ανθρωπότητα από την ανθρωποφαγία και τον άκρατο πλουτισμό των ολίγιστων. Θέλω όμως να αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό που άκουσα σε ομιλία αστροφυσικού. «Το αέριο υποβαστάζει σε σχετική σταθερότητα τα εσωτερικά κούφια τοιχώματα της γης» ή όπου αυτό παράγεται σαν ένα απόλυτα φυσικό αποτέλεσμα μιας άλλης φυσικής διεργασίας.  Όταν αυτή η σχέση διαταραχθεί και εφ’ όσον όλα έχουν τον αλληλένδετο λόγο ύπαρξής τους,  τότε μπορούμε να καταλάβουμε πως δεν είναι δύσκολο να αλλάξει και να μεταμορφωθεί η μορφολογία του εδάφους, επιρρεάζοντας καταστροφικά τα διαβιούντα όντα στην επιφάνειά της. Αυτό έτσι για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του θέματος.  Ο άνθρωπος πρέπει να αλλάξει μυαλά τάχιστα ......!!!!

Εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν πριν από λίγες μέρες στο δεύτερο συνέδριο «Balkans Οil and Gas Summit» και αφορούν στις γραμμές σεισμικών δεδομένων και τις έρευνες του σκάφους «Nordic Explorer», τις οποίες παρουσίασε ο καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Αβραάμ Ζελιλίδης.
 

Ο ίδιος μίλησε στο συνέδριο για τις έρευνες, τα στοιχεία που μέχρι τώρα έχουν συλλεχθεί και τις πολλά υποσχόμενες περιοχές για εξορύξεις μεγάλων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα. 

Μίλησε ακόμη για τις μέχρι τώρα ενδείξεις στη Δυτική Ελλάδα, ενώ ξεκαθαρίζει πως, αν βιαστούμε, μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάπτυξη της περιοχής μέσω των υδρογονανθράκων.
Ο Αβραάμ Ζελιλίδης δουλεύει πάνω στο θέμα των πετρελαίων εδώ και 20 χρόνια. Οι έρευνές του προκύπτουν από ερευνητικές δραστηριότητες του εργαστηρίου και τα λεγόμενά του, όπως και ο ίδιος φροντίζει από την αρχή της συζήτησης να ξεκαθαρίσει, στηρίζονται σε αποτελέσματα εννέα διδακτορικών διατριβών. Τα δε μοντέλα που προέκυψαν από αυτές τις έρευνες ήταν από εργασίες στην ύπαιθρο.
Βλέποντας την παρουσίαση της PGS, ο κ. Ζελιλίδης ζήτησε να του διατεθούν δύο καινούριες και δύο γραμμές παλιές, τις οποίες επανεπεξεργάστηκε με καινούρια τεχνολογία για την περιοχή γύρω από τη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά. Παρατήρησε, λοιπόν, πως οι γραμμές αυτές έχουν πολλές λεπτομέρειες που στο παρελθόν δε φαίνονταν.
Εξήγησε, μάλιστα, στο συνέδριο πως παρατηρήθηκαν δομές τέτοιες που δίνουν την αίσθηση της εύκολης συγκέντρωσης και προστασίας των παραγόμενων υδρογονανθράκων.
«Έχοντας κάνει αναλύσεις, εκτιμώ ότι το μοντέλο που προτείνουμε μπορεί να υποστηριχθεί στις έρευνες. Και περιμένω τα οριστικά αποτελέσματα της PGS για να δούμε πώς θα παντρέψουμε τα γεωλογικά μοντέλα που προκύπτουν από μελέτες στην ύπαιθρο, με αυτά που προκύπτουν από αυτές τις έρευνες. Στο συγκεκριμένο συνέδριο αναλύθηκαν όλες οι δραστηριότητές μας και όλες οι εξελίξεις για την Ελλάδα πάνω στο θέμα των υδρογονανθράκων» σημείωσε.
 
Οι «πολλά υποσχόμενες» περιοχές
Ο ίδιος μιλά για τους Παξούς και τα όσα ανέφερε για την περιοχή στο συνέδριο: «Μέσα από τις δικές μας έρευνες και αναλύσεις, για να ξεχωρίζουμε καλύτερα τις περιοχές, οριοθετήσαμε μια περιοχή και είπαμε πως από εδώ και πέρα θα την ονομάζουμε Λεκάνη των Παξών. Για να τη ξεχωρίζουμε από τη Λεκάνη της Πρέβεζας, τα Διαπόντια Νησιά κ.λπ. Μέσα, λοιπόν, από μια ερώτηση που ήρθε από τον κ. Ρήγα για το ποια περιοχή θα πρότεινα σε μία εταιρεία σήμερα, είπα πως η λεκάνη των Παξών είναι η πιο εύκολη, η πιο άμεσα αξιοποιήσιμη. Δεν είπα ότι είναι η καλύτερη, αλλά αυτή που σήμερα μπορεί να αξιοποιήσει άμεσα κανείς.
Μπορούμε να μιλήσουμε για περισσότερο υποσχόμενες περιοχές. Είπα ότι και τα Διαπόντια νησιά είναι άμεσα αξιοποιήσιμα, αλλά πιθανόν τα κοιτάσματα να είναι μικρότερα. Ακόμη πιο βόρεια της Κέρκυρας επίσης, υπάρχουν ενδιαφέρουσες περιοχές και άμεσα αξιοποιήσιμες, όμως θεωρώ ότι δυτικά των Παξών, μέχρι και τα σύνορα με την Ιταλία, Νότια μέχρι την Κεφαλλονιά, και Βόρεια μέχρι τη Δυτική Κέρκυρα, είναι μία από τις καλύτερες λεκάνες, που μπορεί να κρύβει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Τα νερά δεν είναι βαθιά, άρα μια εταιρεία μεσαίου μεγέθους μπορεί εύκολα να τα αξιοποιήσει. Από εκεί και έπειτα, και η λεκάνη της Πρέβεζας είναι επίσης σημαντική και μπορεί να αξιοποιηθεί, αν και μπορεί να έχει μικρότερα κοιτάσματα.
Ο Κυπαρισσιακός, επίσης, είναι μεγάλη δύναμη. Θεωρείται ισοδύναμη με τους Παξούς. Μάλιστα, σχολιάζοντας με τον κ. Ρήγα στο συνέδριο, του είπα πως, μπορεί να είναι τυχεροί. Να πάρουν μια περιοχή για 3 εκ. και να βγάλουν ένα τρισεκατομμύριο!»
Ο κ. Ζελιλίδης, με βάση τις παρατηρήσεις που έκανε από τις δύο γραμμές της PGS, βλέπει τις θεωρίες του και τα μοντέλα που εισηγείται για την ύπαρξη υδρογονανθράκων μεγάλων ποσοτήτων τόσο στον Κυπαρισσιακό όσο και στο Βόρειο Ιόνιο, να επιβεβαιώνονται: «Αυτό που έχω πει και κατά το παρελθόν και προς το παρόν δε φαίνεται να υπάρχει λόγος να μην το υπερασπιστώ, είναι ότι ο Κυπαρισσιακός μπορεί να κρύβει περισσότερο από ένα τρισ. κυβικά μέτρα μεθανίου. Αυτό το υποστηρίζω μέχρι και σήμερα. Όλο αυτό, όμως, θα φανεί».
 
«Ανάπτυξη και Χρήμα:  
Μπορούμε να ελπίζουμε»
Αν όλα τα παραπάνω, τελικά, ισχύουν και αν οι χειρισμοί από το κράτος, το οποίο μόνο να κερδίσει θα έχει από αυτή την ιστορία, κινηθεί άμεσα, η πολυπόθητη ανάπτυξη για τον τόπο θα μπορούσε, σύμφωνα με τον καθηγητή, να έρθει μέσα από αυτές τις επενδύσεις: «Αν όλα αυτά ισχύουν, σημαίνει για την περιοχή ένα πράγμα: Ανάπτυξη. Και πολύ χρήμα. Πολλές θέσεις εργασίας, δίκτυα. Ανάπτυξη και περιφερειακή. Θα στηθούν επιχειρήσεις… Και η τοπική ακόμη αυτοδιοίκηση με το 5% των εσόδων που θα πάρει, αν επαληθευτεί η πρόβλεψη του υπουργείου για 200 εκ. βαρέλια στον Πατραϊκό μόνο, θα έχει τεράστια κέρδη. Τα έσοδα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας θα είναι περισσότερα από αυτά που παίρνει από το ΕΣΠΑ».
Από το να ξεκινήσει μια επένδυση μέχρι να αρχίσει να «τρέχει» το ρευστό θα περάσει βέβαια μια δεκαετία, εξηγεί ο καθηγητής, ενώ σε ερώτηση για το αν τελικά υπάρχει ελπίδα ο ίδιος απαντά, πως ναι.
Μπορούμε να ελπίζουμε; «Να ελπίζουμε, αρκεί η Πολιτεία να κινηθεί λίγο πιο γρήγορα. Αυτό που συζητάμε τώρα εμείς, το συζητάνε σε δεκάδες άλλες χώρες, ιδιαίτερα στο Βαλκάνια. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι χώρες ελπίζουν ότι, αν βρεθούν κοιτάσματα στο σπίτι τους, θα αναπτυχτούν. Είναι τυχαίο ότι οκτώ χώρες των Βαλκανίων ξεκίνησαν σχεδόν μαζί; Πιστεύουν ότι υπάρχει ελπίδα. Αυτό που διαισθάνομαι είναι πως, αν οι μεγάλοι παίκτες ανά τον κόσμο είναι δέκα εταιρείες και βγουν ξαφνικά 100 περιοχές στα Βαλκάνια, δεν μπορούν να πάρουν και τους 100. Θεωρώ ότι θα ξεκινήσουν με αυτούς που θα βγουν πρώτοι στην αγορά. Όποιος τρέξει πιο γρήγορα, ίσως προσελκύσει πιο γρήγορα τους μεγάλους παίκτες…».
 
ΠΗΓΗ:patrisnews 
http://www.gargalianoi.com/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου