Ποιος θα το φανταζόταν ότι στήθηκε ολόκληρη οργάνωση μέσα από τους δρόμους της τέχνης, για να αποδείξει η «προοδευτική» Αμερική πως δεν ήταν έρημος, αλλά μια «πολιτισμένη» χώρα, η οποία είχε κάποια καινούργια ιδέα να παρουσιάσει. Εφηύρε λοιπόν τον Αμερικανικό εξπρεσιονισμό, για τον οποίο ξόδεψε τεράστια ποσά διαφήμισης, προβολής και εκθέσεων, σε μια περίοδο «ψυχρού» πολέμου, κατά την οποία ο αντίπαλος τυλιγμένος στον ζουρλομανδύα δεν μπορούσε να αντιδράσει …….. Το σχέδιο έπρεπε να μείνει μυστικό στους αριστερούς κύκλους της Αμερικής, που στην ουσία αυτός ήταν και ο στόχος. Το όλο εγχείρημα ονομάστηκε «Προώθηση American Art» ή το «μακρύ λουρί» Η επιπλέον ραδιουργία ήταν ότι μέσω της νέας «τέχνης» προσπάθησαν να περάσουν και νόημα πολιτικό. Έναν αόριστο σοσιαλισμό . Εκεί κρύφτηκε και ο φιλελευθερισμός. Οι έχοντες αναλλάβει και οργανώσει αυτήν την υπηρεσία στην CIA, προήρχοντο από τα Παν/μια Yael & Harvard. Εν τούτοις το 1950 χρηματοδοτείται ακόμα μία ιδέα από τον Διεθνή Οργανισμό Division (ΙΟΔ) ο οποίος οργανώθηκε από τον Tom Braden. Ήταν η έδρα που επιχορήγησε την εκδοχή "της Φάρμας των Ζώων" του Τζορτζ Όργουελ, και η οποία χρηματοδοτεί Αμερικανούς καλλιτέχνες της τζαζ, διεθνή προγράμματα, περιοδείες της Boston Symphony Orchestra κλπ. Πράκτορές της είχαν τοποθετηθεί στην κινηματογραφική βιομηχανία, σε εκδοτικούς οίκους, ακόμη και ως συγγραφείς ταξιδιού για τους περίφημους οδηγούς Fodor. Η όλη σκέψη είχε βάση τον αναρχισμό ως avant-garde ή άλλως ως κίνημα της Αμερικής ο «Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός». Επειδή όμως ο «Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός» ήταν ακριβός για να μετακινείται, κλήθηκαν στο παιγνίδι διαπρεπείς άνθρωποι, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Nelson Rockefeller, όπου μαζί με την μητέρα του συν-ίδρυσαν το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Ο Ροκφέλερ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές του αφηρημένου εξπρεσιονισμού (τον οποίο ονόμασε «ελεύθερη ζωγραφική επιχείρηση"). Το Μουσείο του ήταν συμβεβλημένο με το Κογκρέσο για να οργανώσει την Πολιτιστική Ελευθερία και να επιμελείται περισσότερες σημαντικές εκθέσεις τέχνης, αλλά ήταν επίσης συνδεδεμένο από διάφορες γέφυρες, με την CIA. Παράδειγμα ο Tom Braden, ήταν ο πρώτος αρχηγός του Τομέα Διεθνών Οργανώσεων της CIA και εκτελεστικός γραμματέας του μουσείου το 1949. Ο Tom Braden, στα ογδόντα του, ζει στο Woodbridge, στην Βιρτζίνια, σε ένα σπίτι γεμάτο με αφηρημένα εξπρεσιονιστικά έργα και φυλάσσεται από τεράστιους Αλσατούς, εξηγώντας : «Θέλαμε να ενώσουμε όλους τους ανθρώπους που ήταν συγγραφείς, ήταν μουσικοί, ήταν καλλιτέχνες, για να αποδείξουμε ότι η Δύση και οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αφιερωμένες στην ελευθερία της έκφρασης και του πνευματικού επιτεύγματος, χωρίς άκαμπτα εμπόδια ως προς το τι θα πρέπει να γράψουμε και τι θα πρέπει να πούμε, και τι πρέπει να κάνουμε και τι θα πρέπει να ζωγραφίσουμε, αντίθετα με ό, τι συνέβαινε στη Σοβιετική Ένωση. Νομίζω ότι ήμασταν το πιο σημαντικό τμήμα που είχε ο οργανισμός και νομίζω ότι έπαιξε τεράστιο ρόλο στον Ψυχρό Πόλεμο. " Μυστική επιχείρηση Το 1958 η περιοδεύουσα έκθεση "The New American Art», με έργα των Πόλοκ, de Kooning, Motherwell και άλλους, επρόκειτο να εκτεθούν στο Παρίσι. Η Tate Gallery ήταν πρόθυμη να εκθέσει τα δικά της έργα δίπλα τους, όμως δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά την μεταφορά τους. Αργά την ίδια ημέρα, ένας Αμερικανός εκατομμυριούχος και εραστής της τέχνης, Julius Fleischmann, παρενέβη με μετρητά και η παράσταση παρουσιάστηκε στο Λονδίνο. Τα χρήματα που προβλέφθηκαν από τον Fleischmann δεν ήταν δικά του, αλλά της CIA. Ήρθαν μέσω ενός φορέα που ονομάζεται ίδρυμα Farfield, στο οποίο ο Fleischmann ήταν πρόεδρος, αλλά άσχετος βέβαια με το να είναι ένας φιλανθρωπικός βραχίονας ενός εκατομμυριούχου. Το ίδρυμα ήταν ένα μυστικός αγωγός της CIA με κεφάλαια δικά της. Έτσι, έχοντας άγνοια Tate, κοινό και καλλιτέχνες, η έκθεση μεταφέρθηκε στο Λονδίνο με έξοδα Αμερικανών φορολογουμένων, για σκοπούς που εξυπηρετούσαν λεπτούς προπαγανδιστικούς σκοπούς ενός Ψυχρού Πολέμου. Το κείμενο είναι ελεύθερη μετάφραση άρθρου από το http://www.independent.co.uk/news/world/modern-art-was-cia-weapon-1578808.html Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ . "Προώθηση The New American Art" ή "το μακρύ λουρί" ή "ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός"

Ποιος θα το φανταζόταν ότι στήθηκε ολόκληρη οργάνωση μέσα από τους δρόμους της τέχνης, για να αποδείξει η «προοδευτική» Αμερική πως δεν ήταν έρημος, αλλά μια «πολιτισμένη» χώρα, η οποία είχε κάποια καινούργια ιδέα να παρουσιάσει. Εφηύρε λοιπόν τον Αμερικανικό εξπρεσιονισμό, για τον οποίο ξόδεψε τεράστια ποσά διαφήμισης, προβολής και εκθέσεων, σε μια περίοδο «ψυχρού» πολέμου, κατά την οποία ο αντίπαλος τυλιγμένος στον ζουρλομανδύα δεν μπορούσε να αντιδράσει ……..  Το σχέδιο έπρεπε να μείνει μυστικό στους αριστερούς κύκλους της Αμερικής, που στην ουσία αυτός ήταν και ο στόχος. Το όλο εγχείρημα ονομάστηκε «Προώθηση American Art» ή το «μακρύ λουρί»

Η επιπλέον ραδιουργία ήταν ότι μέσω της νέας «τέχνης» προσπάθησαν να περάσουν και νόημα πολιτικό. Έναν αόριστο σοσιαλισμό . Εκεί κρύφτηκε και ο φιλελευθερισμός.

Οι έχοντες αναλλάβει και οργανώσει αυτήν την υπηρεσία στην CIA, προήρχοντο από τα Παν/μια Yael  & Harvard. 

Εν τούτοις το 1950 χρηματοδοτείται ακόμα μία ιδέα από τον Διεθνή Οργανισμό Division (ΙΟΔ) ο οποίος οργανώθηκε από τον Tom Braden. Ήταν η έδρα που επιχορήγησε την εκδοχή "της Φάρμας των Ζώων" του Τζορτζ Όργουελ, και η οποία χρηματοδοτεί Αμερικανούς καλλιτέχνες της τζαζ, διεθνή προγράμματα, περιοδείες της Boston Symphony Orchestra κλπ. Πράκτορές της είχαν τοποθετηθεί στην κινηματογραφική βιομηχανία, σε εκδοτικούς οίκους, ακόμη και ως συγγραφείς ταξιδιού για τους περίφημους οδηγούς Fodor. Η όλη σκέψη είχε βάση τον αναρχισμό ως avant-garde ή άλλως ως κίνημα της Αμερικής ο «Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός».

Επειδή όμως ο «Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός» ήταν ακριβός για να μετακινείται, κλήθηκαν στο παιγνίδι διαπρεπείς άνθρωποι, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Nelson Rockefeller, όπου μαζί με την μητέρα του συν-ίδρυσαν το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.          Ο Ροκφέλερ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές του αφηρημένου εξπρεσιονισμού (τον οποίο ονόμασε «ελεύθερη ζωγραφική επιχείρηση"). Το Μουσείο του ήταν συμβεβλημένο με το Κογκρέσο για να οργανώσει την Πολιτιστική Ελευθερία και να επιμελείται περισσότερες σημαντικές εκθέσεις τέχνης, αλλά ήταν επίσης συνδεδεμένο από διάφορες γέφυρες, με την CIA. Παράδειγμα ο Tom Braden, ήταν ο πρώτος αρχηγός του Τομέα Διεθνών Οργανώσεων της CIA και εκτελεστικός γραμματέας του μουσείου το 1949.

Ο Tom Braden, στα ογδόντα του, ζει στο Woodbridge, στην Βιρτζίνια, σε ένα σπίτι γεμάτο με αφηρημένα εξπρεσιονιστικά έργα και φυλάσσεται από τεράστιους Αλσατούς, εξηγώντας :  
«Θέλαμε να ενώσουμε όλους τους ανθρώπους που ήταν συγγραφείς, ήταν μουσικοί, ήταν καλλιτέχνες, για να αποδείξουμε ότι η Δύση και οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αφιερωμένες στην ελευθερία της έκφρασης και του πνευματικού επιτεύγματος, χωρίς άκαμπτα εμπόδια ως προς το τι θα πρέπει να γράψουμε  και τι θα πρέπει να πούμε, και τι πρέπει να κάνουμε και τι θα πρέπει να ζωγραφίσουμε, αντίθετα με ό, τι συνέβαινε στη Σοβιετική Ένωση. Νομίζω ότι ήμασταν το πιο σημαντικό τμήμα που είχε ο οργανισμός και νομίζω ότι έπαιξε τεράστιο ρόλο στον Ψυχρό Πόλεμο. "
 
Μυστική επιχείρηση
 
Το 1958 η περιοδεύουσα έκθεση "The New American Art», με έργα των Πόλοκ, de Kooning, Motherwell και άλλους, επρόκειτο να εκτεθούν στο Παρίσι. Η Tate Gallery ήταν πρόθυμη να εκθέσει τα δικά της έργα δίπλα τους, όμως δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά την μεταφορά τους. Αργά την ίδια ημέρα, ένας Αμερικανός εκατομμυριούχος και εραστής της τέχνης, Julius Fleischmann, παρενέβη με  μετρητά και η παράσταση παρουσιάστηκε στο Λονδίνο.
Τα χρήματα που προβλέφθηκαν από τον Fleischmann δεν ήταν δικά του, αλλά της CIA. Ήρθαν μέσω ενός φορέα που ονομάζεται ίδρυμα Farfield, στο οποίο ο Fleischmann ήταν πρόεδρος, αλλά άσχετος βέβαια με το να είναι ένας φιλανθρωπικός βραχίονας ενός εκατομμυριούχου.  Το ίδρυμα ήταν ένα μυστικός αγωγός της CIA με κεφάλαια δικά της.
Έτσι, έχοντας άγνοια Tate, κοινό και καλλιτέχνες, η έκθεση μεταφέρθηκε στο Λονδίνο με έξοδα Αμερικανών φορολογουμένων, για σκοπούς που εξυπηρετούσαν λεπτούς  προπαγανδιστικούς σκοπούς ενός Ψυχρού Πολέμου.  

Το κείμενο είναι ελεύθερη μετάφραση άρθρου από το http://www.independent.co.uk/news/world/modern-art-was-cia-weapon-1578808.html