Γράφει ο Παναγιώτης Βελισσάρης – Λυμπερίδης Καθώς η οικονομική ισχύς της Κίνας μεγαλώνει όσο περνούν τα χρόνια, τόσο σημαντικότερος παίκτης γίνεται στην παγκόσμια σκακιέρα. Το Πεκίνο έχει αυξήσει την επιρροή και παρουσία του σε μία σειρά από περιοχές του πλανήτη, προωθεί τα δικά του συμφέροντα και παίζει όλο και σημαντικότερο ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις, όντας πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Στην προσπάθειά της να βρεθεί σε κυρίαρχη θέση στην αχανή Ασία, περιοχή όπου ανάγεται σιγά σιγά σε κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας, χρησιμοποιεί όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του. Δεδομένης της οικονομικής ευχέρειας που έχει να επιδείξει, η Κίνα έβαλε στα σκαριά ένα αρκετά φιλόδοξο σχέδιο τόσο με οικονομικές όσο και με πολιτικές προεκτάσεις: Τη δημιουργία ενός Αναπτυξιακού Ταμείου με αποθεματικά ανάλογα αντίστοιχων ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Πρόκειται για μία σκέψη που ουσιαστικά γεννήθηκε από την αναγκαιότητα. Και αυτό γιατί, παρά τα οικονομικά και πληθυσμιακά μεγέθη της, η Κίνα δεν ασκεί παρά ελάχιστη επιρροή στα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στα οποία είναι μέλος, και στα οποία πρωταγωνιστούν οι άμεσοι ανταγωνιστές της. Χαρακτηριστικά, στην Ασιατική Αναπτυξιακή Τράπεζα (AIIB) το Πεκίνο κατέχει μόλις το 5,5% των ψήφων, την ώρα που στο ΔΝΤ έχει μόλις το 4%. Για τις ΗΠΑ το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το 15,7% και το 18%. Το φιλόδοξο σχέδιο αντανακλά και ακόμη μία πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Καθώς, όπως αναφέρει πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, οι επενδύσεις του Πεκίνου στο εξωτερικό σύντομα θα ξεπεράσουν σε ποσό τα χρήματα που επενδύονται στο εσωτερικό της χώρας, οι κινέζικες επιχειρήσεις ψάχνουν διαρκώς νέες αγορές για τα προϊόντα τους. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται η οικοδόμηση πολιτικών και οικονομικών σχέσεων με τις χώρες της Ασίας κάτι που η Κίνα το υλοποιεί σε μεγάλο βαθμό, και με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποκτά ακόμη ένα εργαλείο άσκησης επιρροής στα χέρια όσων χαράσσουν τη στρατηγική κατεύθυνση της χώρας. Ποσά – μαμούθ για φιλόδοξα έργαΗ ιδέα για το νέο επενδυτικό Ταμείο να έγιναν τον Οκτώβριο του 2013 κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψης του προέδρου της χώρας Σι Τζινπίνγκ στην Ινδονησία, όμως οι προσπάθειες υλοποίησής της εντάθηκαν το τελευταίο τρίμηνο, όταν και καθορίστηκαν τόσο η δομή του, όσο και τα οικονομικά μεγέθη του. Όπως αναφέρουν σε πρόσφατο δημοσίευμα τους οι Financial Times, στις συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα αυτές τις ημέρες, το Πεκίνο πρότεινε το αρχικό κεφάλαιο της Ασιατικής Επενδυτικής Τράπεζας Υποδομών, όπως ονομάζεται, να είναι περισσότερα από 100 δισ. δολάρια. Κύριος ρόλος του νέου Ταμείου θα είναι η χρηματοδότηση έργων υποδομής σε μία σειρά από ασιατικές χώρες. Το πρώτο επενδυτικό σχέδιο που πρόκειται να τεθεί υπό την αιγίδα του ΑΙΙΒ είναι η αναβίωση του «δρόμου του Μεταξιού», ένα οδικό δίκτυο που θα συνδέει την Κίνα με τις γειτονικές της χώρες, και από εκεί θα διασχίζει το Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία και θα εκτείνεται προς την Ευρώπη. Παράλληλα, στα σκαριά βρίσκεται και η κατασκευή μίας σιδηροδρομικής γραμμής που θα ξεκινάει από το Πεκίνο και θα εκτείνεται μέχρι την Βαγδάτη, πρωτεύουσα του Ιράκ. Μία ακόμη ενδιαφέρουσα πτυχή της λειτουργίας του νέου Ταμείου είναι πως τα δάνεια που θα χορηγούνται δεν θα συνοδεύονται από την επιβολή πολιτικών όρων στους δανειζομένους, όπως μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία, σε αντίθεση δηλαδή με ότι ισχύει για την Παγκόσμια Τράπεζα. Ισχυρό ενδιαφέρον Μέχρι στιγμής, συζητήσεις σχετικά με το AIIB έχουν γίνει με μία σειρά από χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής της Ευρώπης και της Αυστραλίας, ενώ σύμφωνα με τους Financial Times έχουν ενημερωθεί και οι άμεσοι ανταγωνιστές της Κίνας στην περιοχή, οι ΗΠΑ, η Ινδία και η Ιαπωνία. Ωστόσο, η δομή AIIB, εκτιμούν αναλυτές, θα είναι τέτοια που είτε θα αποκλείει τη συμμετοχή τους, είτε θα περιορίζει σημαντικά την επιρροή που θα ασκούν. Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι το γεγονός ότι συνολικά 22 χώρες κυρίως της Μέσης Ανατολής και της Ασίας έχουν δείξει ζωηρό ενδιαφέρον για το σχέδιο, ενώ με τις 10 από αυτές έχει ήδη υπογραφεί μνημόνιο συνεργασίας, με απώτερο σκοπό η Ασιατική Επενδυτική Τράπεζα Υποδομών να αρχίσει και επίσημα να λειτουργεί μέχρι τα τέλη του 2014. newpost.gr Πηγή: http://www.logiosermis.net/2014/06/blog-post_2914.html#ixzz369j32ACy Η απάντηση της Κίνας στην Παγκόσμια Τράπεζα προκαλεί θόρυβο

Γράφει ο Παναγιώτης Βελισσάρης – Λυμπερίδης

Καθώς η οικονομική ισχύς της Κίνας μεγαλώνει όσο περνούν τα χρόνια, τόσο σημαντικότερος παίκτης γίνεται στην παγκόσμια σκακιέρα.

Το Πεκίνο έχει αυξήσει την επιρροή και παρουσία του σε μία σειρά από περιοχές του πλανήτη, προωθεί τα δικά του συμφέροντα και παίζει όλο και σημαντικότερο ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις, όντας πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.
Στην προσπάθειά της να βρεθεί σε κυρίαρχη θέση στην αχανή Ασία, περιοχή όπου ανάγεται σιγά σιγά σε κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας, χρησιμοποιεί όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του. Δεδομένης της οικονομικής ευχέρειας που έχει να επιδείξει, η Κίνα έβαλε στα σκαριά ένα αρκετά φιλόδοξο σχέδιο τόσο με οικονομικές όσο και με πολιτικές προεκτάσεις: Τη δημιουργία ενός Αναπτυξιακού Ταμείου με αποθεματικά ανάλογα αντίστοιχων ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Πρόκειται για μία σκέψη που ουσιαστικά γεννήθηκε από την αναγκαιότητα. Και αυτό γιατί, παρά τα οικονομικά και πληθυσμιακά μεγέθη της, η Κίνα δεν ασκεί παρά ελάχιστη επιρροή στα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στα οποία είναι μέλος, και στα οποία πρωταγωνιστούν οι άμεσοι ανταγωνιστές της. Χαρακτηριστικά, στην Ασιατική Αναπτυξιακή Τράπεζα (AIIB) το Πεκίνο κατέχει μόλις το 5,5% των ψήφων, την ώρα που στο ΔΝΤ έχει μόλις το 4%. Για τις ΗΠΑ το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το 15,7% και το 18%.

Το φιλόδοξο σχέδιο αντανακλά και ακόμη μία πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Καθώς, όπως αναφέρει πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, οι επενδύσεις του Πεκίνου στο εξωτερικό σύντομα θα ξεπεράσουν σε ποσό τα χρήματα που επενδύονται στο εσωτερικό της χώρας, οι κινέζικες επιχειρήσεις ψάχνουν διαρκώς νέες αγορές για τα προϊόντα τους.

Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται η οικοδόμηση πολιτικών και οικονομικών σχέσεων με τις χώρες της Ασίας κάτι που η Κίνα το υλοποιεί σε μεγάλο βαθμό, και με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποκτά ακόμη ένα εργαλείο άσκησης επιρροής στα χέρια όσων χαράσσουν τη στρατηγική κατεύθυνση της χώρας.

Ποσά – μαμούθ για φιλόδοξα έργαΗ ιδέα για το νέο επενδυτικό Ταμείο να έγιναν τον Οκτώβριο του 2013 κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψης του προέδρου της χώρας Σι Τζινπίνγκ στην Ινδονησία, όμως οι προσπάθειες υλοποίησής της εντάθηκαν το τελευταίο τρίμηνο, όταν και καθορίστηκαν τόσο η δομή του, όσο και τα οικονομικά μεγέθη του.

Όπως αναφέρουν σε πρόσφατο δημοσίευμα τους οι Financial Times, στις συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα αυτές τις ημέρες, το Πεκίνο πρότεινε το αρχικό κεφάλαιο της Ασιατικής Επενδυτικής Τράπεζας Υποδομών, όπως ονομάζεται, να είναι περισσότερα από 100 δισ. δολάρια.

Κύριος ρόλος του νέου Ταμείου θα είναι η χρηματοδότηση έργων υποδομής σε μία σειρά από ασιατικές χώρες. Το πρώτο επενδυτικό σχέδιο που πρόκειται να τεθεί υπό την αιγίδα του ΑΙΙΒ είναι η αναβίωση του «δρόμου του Μεταξιού», ένα οδικό δίκτυο που θα συνδέει την Κίνα με τις γειτονικές της χώρες, και από εκεί θα διασχίζει το Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία και θα εκτείνεται προς την Ευρώπη.

Παράλληλα, στα σκαριά βρίσκεται και η κατασκευή μίας σιδηροδρομικής γραμμής που θα ξεκινάει από το Πεκίνο και θα εκτείνεται μέχρι την Βαγδάτη, πρωτεύουσα του Ιράκ.
Μία ακόμη ενδιαφέρουσα πτυχή της λειτουργίας του νέου Ταμείου είναι πως τα δάνεια που θα χορηγούνται δεν θα συνοδεύονται από την επιβολή πολιτικών όρων στους δανειζομένους, όπως μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία, σε αντίθεση δηλαδή με ότι ισχύει για την Παγκόσμια Τράπεζα.

Ισχυρό ενδιαφέρον

Μέχρι στιγμής, συζητήσεις σχετικά με το AIIB έχουν γίνει με μία σειρά από χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής της Ευρώπης και της Αυστραλίας, ενώ σύμφωνα με τους Financial Times έχουν ενημερωθεί και οι άμεσοι ανταγωνιστές της Κίνας στην περιοχή, οι ΗΠΑ, η Ινδία και η Ιαπωνία. Ωστόσο, η δομή AIIB, εκτιμούν αναλυτές, θα είναι τέτοια που είτε θα αποκλείει τη συμμετοχή τους, είτε θα περιορίζει σημαντικά την επιρροή που θα ασκούν.

Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι το γεγονός ότι συνολικά 22 χώρες κυρίως της Μέσης Ανατολής και της Ασίας έχουν δείξει ζωηρό ενδιαφέρον για το σχέδιο, ενώ με τις 10 από αυτές έχει ήδη υπογραφεί μνημόνιο συνεργασίας, με απώτερο σκοπό η Ασιατική Επενδυτική Τράπεζα Υποδομών να αρχίσει και επίσημα να λειτουργεί μέχρι τα τέλη του 2014.
newpost.gr

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2014/06/blog-post_2914.html#ixzz369j32ACy