Παιδική πορνεία
Το δουλεμπόριο και η πορνεία, παρά τους νόμους και τα μέτρα πολλών χωρών, δυστυχώς δεν έχει μειωθεί. Αντιθέτως σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών, της Unicef και του Διεθνούς Οργανισμού για την Εργασία, τα τελευταία 40 χρόνια πάνω από 35 εκατομμύρια άνθρωποι εκ των οποίων η πλειοψηφία είναι παιδιά, “βυθίστηκαν” στη πορνεία.
Σύμφωνα με τη Unicef 1 εκατομμύριο παιδιά πωλούνται στην Ασία με σκοπό την πορνεία. Από αυτά το 50% πωλούνται από γνωστό και φιλικό πρόσωπο, το 40% πωλούνται από τις οικογένειες τους και το 10% από λοιπούς συγγενείς. Ο αριθμός των παιδόφιλων τουριστών υπολογίζεται ότι αποτελεί το 1% του συνολικού αριθμού των ταξιδιωτών.
Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό ECPAT οι πελάτες κατηγοριοποιούνται ως εξής :
- Στους περιστασιακούς παιδόφιλους.
- Στους καθ’ έξιν παιδόφιλους, οι οποίοι σκοπίμως επισκέπτονται χώρες όπου η παιδική πορνεία είναι αυξημένη και τα παιδιά είναι φτηνά.
- Στους διεστραμμένους και βίαιους παιδόφιλους.
- Τέλος είναι μια κατηγορία τουριστών, οι οποίοι ,με την ευκαιρία της
επίσκεψής τους στις συγκεκριμένες χώρες, επιζητούν νέες εμπειρίες δίχως ηθικούς φραγμούς και με καθαρή συνείδηση.
Οι περισσότεροι πελάτες προέρχονται από την Ιαπωνία, τις Η.Π.Α., την Αυστραλία και την πολιτισμένη Ευρώπη ( όπως Αγγλία, Γερμανία ακόμα και Ελλάδα ). Το 57% ανήκουν στις ηλικίες 40-60 ετών. Μάλιστα παλαιότερα δημοσιογραφική έρευνα στη χώρα μας απέδειξε ότι 15.000 Έλληνες περίπου επισκέφθηκαν χώρες όπως η Ταϋλάνδη όπου είναι έντονη η παιδική πορνεία. Υπάρχουν ταξιδιωτικά γραφεία, που διοργανώνουν τα συγκεκριμένα αυτά ταξίδια στις συγκεκριμένες χώρες και υπόσχονται μεγάλη ποικιλία και συχνές εναλλαγές παιδιών κατά τη διάρκεια της παραμονής τους. Ή βιομηχανία του “σεξ” έχει τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομία της Ταϋλάνδης. Υπολογίζεται ότι διακινούνται πάνω από 4 δισεκατομμύρια$ συναλλάγματος ετησίως.
Από τη στιγμή που το παιδί εισέρχεται στον κόσμο της πορνείας, ο μέσος όρος ζωής του (σύμφωνα με στατιστικές ) είναι 8-10 χρόνια. Τα περισσότερα πεθαίνουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) ή από τις βιαιοπραγίες και τα βασανιστήρια ή κάποια άλλα αυτοκτονούν.
Μιλάμε για μικρά παιδάκια, που δεν είναι ανεπτυγμένα οργανικά, δεν έχουν μεγαλώσει καν και ενώ θα έπρεπε να είναι στην αγκαλιά της μητέρας τους, γίνονται έρμαιο και παιχνίδι στα χέρια του κάθε διεστραμμένου που η ίδια η μητέρα έστειλε τις περισσότερες φορές.
Είναι τραγικό αν αναλογιστούμε ότι τα παιδιά αυτά εργάζονται σε μαγαζιά “βιτρίνες” όπως είναι αίθουσες μασάζ ή μπαρ που τραγουδάνε καραόκε και τους δίνουν ναρκωτικές ουσίες ή ακόμα τα ποτίζουν μέχρι τελικής πτώσεως αλκοόλ και αυτό βέβαια να έχει σαν αποτέλεσμα να πεθαίνουν σε λίγα χρόνια και από κύρωση του ήπατος εκτός από τους παραπάνω λόγους που αναφέραμε.
Είναι φρικτό να γίνεται παζάρι παιδιών και να πηγαίνουν οι παιδόφιλοι να τα διαλέγουν και να λένε “Όσο πιο μικρό τόσο καλύτερο”. Τα περισσότερα όταν θα τα ρωτήσεις το όνομα τους θα σου απαντήσουν Try on, δηλαδή δοκίμασέ με.
Πολλά είναι τα κορίτσια που υποβάλλονται σε επεμβάσεις συρραφής του παρθενικού υμένα αρκετές φορές διότι η παρθένα έχει μεγαλύτερη ζήτηση και φυσικά αποδίδει περισσότερα κέρδη στους μαστροπούς. Όσες έχουν την ατυχία (και δυστυχώς είναι αμέτρητες) να μείνουν έγκυες, οι προαγωγοί τους δεν τις οδηγούν στην άμβλωση. Περιμένουν να περάσει ο 9ος μήνας κυήσεως τους και τις σκοτώνουν αμέσως μετά αφού γεννήσουν και πουλούν τα όργανα των νεογέννητων.
Η πορνεία προκαλεί σημαντικά προβλήματα Δημόσιας Υγείας στη Ταϋλάνδη. Οι εκδιδόμενες γυναίκες και τα εκδιδόμενα παιδιά, έχουν μειωμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας , με αποτέλεσμα να προκύπτουν προβλήματα τόσο στον τομέα της πρόληψης ( λόγω ελλιπούς ενημέρωσης για τα νοσήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά) , όσο και στον τομέα της θεραπευτικής παρέμβασης ( καθώς η διάγνωση και η θεραπεία καθυστερούν). Οι πελάτες έχουν την επιμονή να μην χρησιμοποιούν μέτρα προφύλαξης γιατί από μόνοι τους θεωρούνται υγιείς.
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα που έκανε ο υποψήφιος διδάκτωρ Β’ δερματολογικής κλινικής πανεπιστημίου Αθηνών, Ανάργυρος Κουρής, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, στις εκδιδόμενες γυναίκες παρατηρείται αυξημένη νοσηρότητα από Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα(ΣΜΝ), μεταξύ αυτών ΗΙV/AIDS και αυξημένο ποσοστό προβλημάτων από την ψυχική σφαίρα.
Συγκεκριμένα:
Ενώ στον γενικό πληθυσμό ένα ποσοστό 38% θα νοσήσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του από κάποιο ΣΜΝ, στη περίπτωση των εκδιδόμενων γυναικών, το ποσοστό ανέρχεται στο 100%.Τα ΣΜΝ που ανευρίσκονται πιο συχνά, είναι τα οξυτενή κονδυλώματα (ιός θηλώματος, HPV), οι γονοκοκκικές λοιμώξεις (Neisseria gonorrhoeae), το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα (Chlamydia frachomatis), ο έρπης των γεννητικών οργάνων, το μαλακό έλκος των γεννητικών οργάνων (αιμόφιλος ducreyi) η σύφιλη (treponema pallidum), διάφορες μυκητιάσεις, οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C.
Ο HIV ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στην Ταϋλάνδη το 1984, ωστόσο η καθυστέρηση στην λήψη μέτρων από τους αρμόδιους φορείς Δημόσιας Υγείας, οδήγησε στο να λάβει η λοίμωξη από τον ιό HIV διαστάσεις πανδημίας τα τελευταία χρόνια, Στον γενικό πληθυσμό παρατηρούνται δεκάδες χιλιάδες νέα κρούσματα κάθε χρόνο και η επίπτωση του υιού είναι 3,4% με αναλογία ανδρών – γυναικών.
Στις εκδιδόμενες γυναίκες ωστόσο η επίπτωση του HIV ανέρχεται στο 48%.
Η διαβίωση σε συνθήκες εγκλεισμού, σε ένα έντονα στρεσογόνο περιβάλλον χαρακτηρίζεται από απομόνωση, απόσυρση, αποξένωση, τρομερή ψυχολογική πίεση και οδηγεί σε πλήθος προβλημάτων από την ψυχική σφαίρα όπως είναι συναισθηματική κατάρρευση, αγχώδης διαταραχές. Κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας κ.α.
Έχουμε όλοι μας υποχρέωση να μην αποσιωπούμε στο φαινόμενο που λέγεται παιδική πορνεία, τα βλέπουμε, τ’ ακούμε, τα διαβάζουμε καθημερινά άλλα κανείς μας δεν κάνει τίποτα. Η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιού θεωρείται ποινικό αδίκημα, και τιμωρείται στην χώρα μας, ακόμα και αν η εγκληματική πράξη έχει διαπραχθεί σε άλλη χώρα.
Γράφοντας το άρθρο αυτό σκεφτόμουνα καθ’ όλη τη διάρκεια : Τι λόγο ύπαρξης έχει ένας άρρωστος και διεστραμμένος που ασελγεί πάνω σε ένα μικρό παιδί; Κατά τη γνώμη μου καμία. Ας μη γίνουμε λοιπόν συνένοχοι τους. Ας μη κλείσουμε τα μάτια σε κάτι παρόμοιο που θα δούμε. Ας μη κλείσουμε τα αυτιά σε κάτι παρόμοιο που θα ακούσουμε. Αν θέλουμε να λεγόμαστε ακόμα άνθρωποι…
Το διαδίκτυο είναι φίλος μας στη προκείμενη περίπτωση γιατί θα είναι ο οδηγός μας στην πληροφόρηση μας για την επίλυση του προβλήματος. Πολλές σελίδες(blogs) έχουν ασχοληθεί με αυτό το σύγχρονο ζήτημα και επίσης ακόμη και βίντεο(YouTube) μιλούν για το θέμα μας και τέλος ακόμη και τραγούδια και στην ελληνική πραγματικότητα είναι ένα ξεκίνημα για την πληροφόρηση μας….
Γεγονότα
Μια ανατριχιαστική ιστορία βιασμού, κακοποίησης, αλλά και πορνείας, ενός μικρού κοριτσιού στην ανατολική Αττική, είδε το φως της δημοσιότητας και πραγματικά σοκάρει.
Δύο γονείς κακοποιούσαν την 15χρονη κόρη τους, από τα 11 της χρόνια και την εξέδιδαν προκειμένου, όπως οι ίδιοι υποστήριξαν στους αστυνομικούς που τους συνέλαβαν, να καλύπτουν τις ανάγκες του σπιτιού.
Κοριτσια:* Μέχρι 1,8 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως κορίτσια, πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
* 60-100 εκατομμύρια κορίτσια ήταν θύματα καταναγκαστικών αμβλώσεων, παιδοκτονιών, κακής σίτισης και ανεπαρκούς ιατρικής περίθαλψης.
Η βία κατά των γυναικών αν ο κόσμος σμικρυνθεί σε ένα παγκόσμιο χωριό 1.000 ατόμων:
* 500 είναι γυναίκες
* Θα ήταν 510, αλλά 10 δεν γεννήθηκαν ποτέ εξαιτίας επιλεκτικής λόγω φύλου άμβλωσης.
* 300 είναι από την Ασία.
* 167 θα ξυλοκοπηθούν στη διάρκεια της ζωής τους.
* 100 θα είναι θύματα βιασμού ή απόπειρας βιασμού κατά τη διάρκεια της ζωή τους.
Γεωγραφική κατανομή της βίας κατά των γυναικών /νεαρών κοριτσιών:
* Ανεξαρτήτως περιοχής, οι βιασμοί σπάνια καταγγέλλονται και οι δράστες χαίρουν ατιμωρησίας, κυρίως στις εμπόλεμες περιοχές, όπου η σεξουαλική βία γιγαντώνεται.
Η ενδοοικογενειακή βία δεν λείπει, δυστυχώς, από καμία χώρα του πλανήτη.
* Ασία:
Δεν υπάρχει καμία προστασία για τις γυναίκες που ζουν στις χώρες του Κόλπου, καθώς την κηδεμονία τους την έχει άνδρας συγγενής.
Σε Ινδία, Ινδονησία, Σρι Λάνκα και Μαλαισία εφαρμόζεται ακόμη ο ακρωτηριασμός των σεξουαλικών οργάνων.
Σε Ιράν, Τουρκία, Πακιστάν γίνονται ακόμη «φόνοι τιμής».
* Αφρική:
Σε 28 χώρες υφίσταται ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών, βάρβαρος αναχρονισμός που αρκετοί μετανάστες έχουν φέρει και στις χώρες υποδοχής στην Ευρώπη.
Οι βιασμοί στις εμπόλεμες περιοχές είναι μαζικοί (Κονγκό, Σουδάν/Νταρφούρ, Ρουάντα, Σιέρα Λεόνε) και εκτεταμένη η σεξουαλική δουλεία και το τράφικινγκ γυναικών.
Η σεξουαλική βία κατά των γυναικών έχει οδηγήσει σε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης από τον ιό του AIDS: ειδικότερα στα κορίτσια και στις νεαρές γυναίκες στην υποσαχάρια Αφρική, που συχνά αναφέρουν ότι εξαναγκάστηκαν σε σεξουαλική συνεύρεση, η διάδοση του ιού του AIDS είναι τρεις φορές υψηλότερη από τον μέσο όρο των αγοριών στις αντίστοιχες ηλικίες.
Στη Νότια Αφρική σκοτώνεται μία γυναίκα κάθε 18 ώρες.
* Αμερική:
Στις ΗΠΑ, ένα όπλο στο σπίτι αυξάνει τον κίνδυνο της δολοφονίας κατά 41%, δηλαδή κατά 272 γυναίκες. Μία στις τρεις γυναίκες ιθαγενείς θα βιαστεί στη διάρκεια της ζωής της.
Μεξικό: Αδιερεύνητες και ατιμώρητες παραμένουν απαγωγές, βιασμοί και δολοφονίες γυναικών στο Χουάρες.
Το ίδιο συμβαίνει και με γυναίκες στη Γουατεμάλα.
Κολομβία: «Εξαφανίζεται» μία γυναίκα κάθε 14 μέρες.
* Ευρώπη:
Χαρακτηρίζεται ανεπαρκής η προστασία στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας ενώ ατιμωρησία ή απροθυμία παραπομπής περιβάλλει τους δράστες των επιθέσεων.
Στη Ρωσία δολοφονήθηκαν 14.000 γυναίκες το 1999,
στη Βρετανία δολοφονούνται από τους συντρόφους τους περίπου δύο γυναίκες την εβδομάδα και στην Ισπανία μία κάθε πέντε μέρες.
Στο Κόσοβο είναι οι ίδιες οι διεθνείς δυνάμεις που έχουν συμβάλει στην αύξηση του τράφικινγκ, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη βιάστηκαν δεκάδες χιλιάδες γυναίκες στο πεντάμηνο διάστημα των συγκρούσεων, το 1992.
- Σκοπός της Σύμβασης είναι, γενικότερα, η διασφάλιση, σε όλα τα συμβαλλόμενα κράτη, του σεβασμού των δικαιωμάτων επιμέλειας και επικοινωνίας, που υφίσταται σύμφωνα με το δίκαιο ενός από αυτά και ειδικότερα, η διασφάλιση της άμεσης επιστροφής ενός παιδιού που μετακινήθηκε ή κατακρατήθηκε παράνομα από το Κράτος, στο οποίο είχε τη συνήθη διαμονή του, σε ένα από τα άλλα συμβαλλόμενα κράτη.
- Ως παράνομη θεωρείται η μετακίνηση ή η κατακράτηση, εφόσον έγινε κατά παραβίαση του δικαιώματος επιμελείας, το οποίο ήταν αναγνωρισμένο υπέρ ορισμένου φυσικού προσώπου ή νομικού προσώπου ή άλλης οργανώσεως, είτε αποκλειστικά, είτε από κοινού με άλλους από το δίκαιο του Κράτους, όπου το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του αμέσως πριν από τη μετακίνηση και το οποίο (δικαίωμα επιμέλειας) ασκούνταν πραγματικά κατά το χρόνο της μετακίνησης ή της κατακράτησης, ή θα είχε ασκηθεί πραγματικά εάν δεν είχε επισυμβεί το γεγονός αυτό (άρθρο 3 της Σύμβασης). Το δικαίωμα της επιμέλειας αναφέρεται στη μέριμνα για το πρόσωπο του παιδιού και περιλαμβάνει ιδίως το δικαίωμα καθορισμού του τόπου διαμονής αυτού (άρθρο 5 περ. α' της Σύμβασης). Το πρόσωπο που ισχυρίζεται ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος της επιμέλειας παιδιού, ηλικίας κάτω των 16 ετών, σύμφωνα με το άρθρο 4 εδ. β' της Σύμβασης, έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί απευθείας στις δικαστικές ή διοικητικές αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών (άρθρο 29 της Σύμβασης) και να ζητήσει, με εφαρμογή των προβλεπόμενων διαδικασιών επείγοντος χαρακτήρα (όπως των ασφαλιστικών μέτρων για την Ελλάδα), να διαταχθεί η άμεση επιστροφή του παιδιού (άρθρα 11 και 12 της Σύμβασης).
- Εφόσον από την παράνομη μετακίνηση του παιδιού μέχρι το χρόνο κατάθεσης της αίτησης ενώπιον της δικαστικής ή διοικητικής αρχής του Συμβαλλόμενου Κράτους, όπου βρίσκεται το παιδί, διέρρευσε χρονικό διάστημα μικρότερο του έτους, η αρχή που επιλαμβάνεται είναι υποχρεωμένη να διατάξει την άμεση επιστροφή του (άρθρο 12 παρ. 1 της Σύμβασης). Σύμφωνα όμως με τη διάταξη του άρθρου 13 της Σύμβασης, η δικαστική αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση επιστροφής του παιδιού που μετακινήθηκε ή κατακρατήθηκε παράνομα δεν δεσμεύεται από τη σύμβαση να διατάξει την επιστροφή του, εφόσον αποδεικνύεται, πλην άλλων, είτε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η επιστροφή του παιδιού να το εκθέσει σε φυσική ή ψυχική δοκιμασία, ή να το περιαγάγει με οποιονδήποτε τρόπο σε μια αφόρητη κατάσταση (άρθρο 13 εδάφ. 1 περ. β' της Σύμβασης), είτε διαπιστωθεί ότι το παιδί αντιτίθεται στην επιστροφή του και έχει ήδη την ηλικία και την ωριμότητα που υπαγορεύουν να ληφθεί υπόψη η γνώμη του (άρθρο 13 εδάφ. 2 της Σύμβασης). Με τη διάταξη, επομένως, ορίζεται, ως αιτιολογικός σύνδεσμος μεταξύ των αντικειμενικών γεγονότων, της επιστροφής ως αιτίου αφενός και της δοκιμασίας ή αφόρητης καταστάσεως ως αποτελέσματος αφετέρου, η εκτίμηση της υπάρξεως σοβαρού κινδύνου, δηλαδή η κρίση λογικού και επιμελούς ανθρώπου ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό καθ' εαυτό το γεγονός της επιστροφής και όχι έκτακτες ή άλλες εξαιρετικές συμπτώσεις έχει, μετά σφοδρής πιθανότητας και υπό τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, τη γενική τάση να επιφέρει τα αποδοκιμαζόμενα υπό της συμβάσεως αποτελέσματα. Τέτοια πιθανότητα πολύ περισσότερο υπάρχει όταν η προηγούμενη παρουσία του παιδιού στον τόπο απομακρύνσεως είχε ήδη επιφέρει στο παρελθόν, κατά τις αποδείξεις σε συνδυασμό με τις πληροφορίες του κράτους της συνήθους διαμονής, τα αποδοκιμαζόμενα αποτελέσματα.
Απαγωγές-Εμπόριο οργάνων Το εμπόριο οργάνων είναι η αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων με τελικό σκοπό τη μεταμόσχευσή τους σε αρρώστους. Η πρακτική είναι παράνομη στις περισσότερες χώρες, ωστόσο η πώληση του ενός νεφρού στο Ιράν, με σκοπό το κέρδος, επιτρέπεται, ενώ στην Κίνα συνηθίζεται να λαμβάνονται όργανα από νεκρούς ή εκτελεσμένους φυλακισμένους. Οι νεφροί είναι το πιο κοινό αντικείμενο του εμπορίου οργάνων, καθώς ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει δυο από αυτούς και έτσι κάποιος που βρίσκεται σε ένδεια μπορεί να πωλήσει τον έναν. Τα χρήματα που λαμβάνουν οι δότες νεφρού αυτής της κατηγορίας κυμαίνονται από 800-10.000 δολάρια, ενώ ο λήπτης του οργάνου καταβάλει αρκετά περισσότερα χρήματα. Επίσης υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία τόσο του δότη όσο και του λήπτη, λόγω μετεγχειρητικών επιπλοκών ή ανοσολογικής ασυμβατότητας.
Το φαινόμενο έχει παρουσιαστεί επειδή η ζήτηση οργάνων προς μεταμόσχευση από ασθενείς είναι μεγαλύτερη από την προσφορά είτε από ζωντανούς είτε από νεκρούς δότες. Έτσι, το εμπόριο οργάνων ανθεί ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως στην Ινδία, το Πακιστάν, τη Βραζιλία και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που θεωρούνται "εξαγωγείς" οργάνων, ενώ κυριότεροι λήπτες ("εισαγωγείς") είναι χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία κ.α.· σε ορισμένες από αυτές τις χώρες ο αριθμός μεταμοσχεύσεων που γίνεται σε υπηκόους τους σε τρίτες χώρες ξεπερνά αυτόν των μεταμοσχεύσεων που γίνονται στο εσωτερικό τους. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "τουρισμός μεταμοσχεύσεων", όρος που περιγράφει τη μετακίνηση είτε του δότη, είτε του λήπτη είτε και των δυο στο εξωτερικό προκειμένου να λάβει χώρα η μεταμόσχευση. Στη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική έχει διαπιστωθεί ότι δραστηριοποιούνται κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων (trafficking) με σκοπό το παράνομο εμπόριο οργάνων.
Στις διαφορετικές αντιλήψεις και ηθικές κατηγοριών πληθυσμών στην Ελλάδα, αποδίδουν την έξαρση της εμπορίας παιδιών επώνυμοι καθηγητές πανεπιστημίων, εν έτει 2008 που χωρίς κανένα δισταγμό πουλάνε σε γνωστούς τους μεσάζοντες τα παιδιά τους. Δεν κρύβουν πια τα λόγια τους ούτε οι υπεύθυνοι συλλόγων που με τη σφραγίδα τους κάνουν αγώνα επί χρόνια, για να σωθούν αθώες ψυχές από χέρια γονέων που τα κακοποιούν. Όπως ο Κώστας Γιαννόπουλος του Χαμόγελου του Παιδιού. Με λόγια σταράτα μιλάει για κυκλώματα κάποιων τσιγγάνων που στη Μακεδονία έχουν δράσει και δρουν και πλησιάζουν πάμφτωχες οικογένειες ομογενών τους και αγοράζουν έναντι 20.000 ευρώ παιδιά ηλικίας 6,7,8 ετών. Γιατί τα αγοράζουν; Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν παραδέχτηκε επίσημα το κύκλωμα αγοραπωλησίας παιδιών για πορνεία και για εμπόριο οργάνων. Ειδικά το δεύτερο ήταν βωμολοχία στο στόμα τους Στην Ελλάδα να υπάρχει εμπόριο οργάνων; Ποτέ.
Από το 1992 όταν η κυρία Μαραγκοπούλου ξεστόμισε το εμπόριο οργάνων που γίνεται, πήγαν να τη φάνε ..Χαλούσε την εικόνα των μεγαλογιατρών που προσπαθούσαν να μεγαλουργήσουν στο χώρο των μεταμοσχεύσεων Τους χάλασε τον αγώνα της δωρεάς οργάνων. Επιβεβαίωναν ότι στην Ελλάδα γίνεται εμπόριο οργάνων. Στην Ελλάδα δρα εδώ και χρόνια κύκλωμα εκμετάλλευσης παιδιών και ας λένε οι γονείς που συλλαμβάνονται ότι τα πωλούν για υιοθεσία σε συγγενείς για να ξοφλήσουν χρέη. Ποιος υιοθετεί παιδί 6 και 8 ετών; Κανένας. Αυτά τα παιδιά πάνε για πορνεία και για εμπόριο οργάνων. Μάλιστα κοινό μυστικό εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι ότι τα μελαμψά παιδιά είναι πιο γερά, άρα τα όργανά τους μπορεί να κάνουν στους πιθανούς λήπτες. Αυτή είναι η αντίληψη Για πρώτη φορά φαίνεται το ποτήρι να ξεχειλίζει. Πολλοί μιλάνε πια για το εμπόριο οργάνων και στην Ελλάδα , που επιμελώς κάποιοι το καλύπτουν Στο βούλευμα της εισαγγελίας Θεσσαλονίκης για την υπόθεση του Αλεξ που η δίκη θα γίνει στις 26 Σεπτεμβρίου και ήδη κατηγορούμενοι είναι τα πέντε παιδιά, τα αλητάκια για την ελληνική κοινωνία της Βέροιας, που ήξερε αλλά δε μιλούσε, και θα φάνε αυτά την κάποια καμπάνα, υπάρχει ήδη μέσα ιατροδικαστική εξέταση της κυρίας ..Αναφέρει τι τραύματα θανάσιμα είχε ο Αλεξ, αναλυτικά στο πίσω μέρος της κεφαλής του. Δηλαδή, ή το είδε το πτώμα και το εξέτασε και δεν μας το αποκάλυψε, ή έγραψε το σενάριό της και η αδέκαστη δικαιοσύνη θα το δεχτεί και θα αποφασίσει και το κυριότερο θα το βάλει στο αρχείο. Αφού η ιατροδικαστής έχει υπόμνημα για την κατάσταση του Αλεξ, του θύματος ρωτώ. Που είναι το θύμα; ποιος το έκρυψε;
Αυτό που συμβαίνει εδώ και καιρό στην Ουγκάντα, θυμίζει ταινία θρίλερ. Τη χώρα στοιχειώνουν δεκάδες απαγωγές και τελετουργικές δολοφονίες παιδιών, παρά τις εντατικές προσπάθειες των αρχών να εντοπίσουν τους ενόχους και να εξαλείψουν το φαινόμενο. Μόνο κατά το τελευταίο 12μηνο υπήρξαν 300 περιπτώσεις εκ των οποίων οι 12 μόνον κατέληξαν στα δικαστήρια. Τα περιστατικά αυτά στα οποία εμπλέκονται και «μάγοι», έχουν να κάνουν με το μακάβριο εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων και έχουν πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ακόμη και ένα ειδικό αστυνομικό κλιμάκιο, που συστάθηκε με την στήριξη των Αμερικανών, απέτυχε στις προσπάθειές του να εξιχνιάσει τα εγκλήματα που μαστίζουν τη χώρα.
Χτυπημένοι από την έλλειψη τροφίμων και τη γενικευμένη πείνα, οι εξαθλιωμένοι κάτοικοι της χώρας καταφεύγουν σε απαγωγές παιδιών τα οποία και μεταπωλούν σε «μάγους». Αυτοί με τη σειρά τους, πουλάνε ειδικές «τελετουργικές θυσίες» σε άτομα που πιστεύουν πως κάτι τέτοιο θα βελτιώσει την οικονομική τους κατάστασή. Πολλά είναι τα πτώματα θυμάτων απαγωγής που ανακαλύπτονται με διάφορα όργανά τους αφαιρεμένα. Το γεγονός αυτό οδηγεί την αστυνομία στη πεποίθηση πως πολλοί λαθρέμποροι οργάνων, «μεταμφιέζουν» τις δραστηριότητές τους σε τελετουργικές θυσίες, προκειμένου να κρύψουν τα ίχνη τους και να ρίξουν το βάρος σε άλλους.
'Eμπορία ανθρώπων' σημαίνει τη συλλογή, τη μεταφορά, τη μετακίνηση, την υπόθαλψη ανθρώπων μέσω απειλής ή χρήση βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, απαγωγής, εξαπάτησης, απάτης, κατάχρηση δύναμης ή μιας ευάλωτης κατάστασης, ή της πληρωμής ή λήψης χρημάτων με σκοπό τη συγκατάθεση ενός ατόμου ώστε να ασκήσει εξουσία πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο με σκοπό την εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση περιλαμβάνει την εκπόρνευση του άλλου, ή άλλες μορφές σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αναγκαστική εργασία ή υπηρεσίες, δουλεία ή πράξεις όμοιες με δουλεία, υποτέλεια ή αφαίρεση οργάνων. Τα κέρδη που αποφέρει το παγκόσμιο εμπόριο ανθρώπων στα εγκληματικά δίκτυα μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων.
Ποιες μορφές έχει;
Πορνεία, Βιομηχανία του Σεξ
Εξαναγκαστική εργασία
Επαιτεία
Εμπόριο βρεφών
Εμπόριο οργάνων
Πορνογραφία
Αγορά νυφών
Υποχρεωτική στράτευση ανηλίκων
Γιατί συμβαίνει;
Η εμπορία ανθρώπων δεν είναι αποκλειστικά και μόνο γέννημα της φτώχειας και της άνισης κατανομή του πλούτου, αλλά - κατά βάση - είναι γνήσιο τέκνο μιας ιδεολογίας που διαχωρίζει το ανθρώπινο είδος σε ανώτερους και κατώτερους κοινωνικά, φυσικά και πνευματικά ανθρώπους. Η δουλεία ενυπάρχει αιώνες σε όλες σχεδόν τους πολιτισμούς, πλήττει τα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Trafficking
Σύγχρονη μορφή της δουλείας είναι το trafficking. Οι γυναίκες και τα παιδιά ως ευάλωτες κοινωνικές ομάδες έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά θυματοποίησης τόσο για το σεξουαλικό εμπόριο όσο και για την εξαναγκαστική εργασία αλλά και τις υπόλοιπες μορφές που λαμβάνει το φαινόμενο.
Παρά τις διεθνείς απαγορεύσεις, οι σεξουαλικές κακοποιήσεις γυναικών και παιδιών αποτελούν πάγια πρακτική, τόσο κατά τη διάρκεια ειρηνικών όσο και εμπόλεμων περιόδων, ενώ οι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι. Βασικοί παράγοντες ενισχύουν και διατηρούν το φαινόμενο: Πρώτον, η ευάλωτη, άνιση και «συμπληρωματική» κοινωνική θέση των γυναικών και των παιδιών κατά την ειρηνική περίοδο και δεύτερον, η αδιαφορία των κυβερνήσεων για τη λήψη σοβαρών μέτρων πρόληψης, επιβολής ποινών στους δράστες και κοινωνικής ενσωμάτωσης του θύματος κατά τη μεταπολεμική περίοδο.
Πώς εκπορνεύονται τα θύματα;
Σε χώρες, όπου το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού είναι χαμηλό και η οικονομική κατάσταση άσχημη, η επιχείρηση του σεξ παρουσιάζει μεγάλη άνθιση. Τα θύματα μεταφέρονται, κυρίως, στα αστικά κέντρα, όπου υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση οίκων ανοχής και χώρων σεξουαλικής διασκέδασης. Από την στιγμή που το άτομο πωλείται βαρύνεται έναντι του ιδιοκτήτη του πορνείου με τα έξοδα της μετακίνησής του, το ποσό που εδόθη στο άτομο από το οποίο πωλήθηκε (γονείς, συγγενείς…), καθώς και ό,τι ποσό κατεβλήθη στις αστυνομικές και λοιπές αρχές για παροχή προστασίας. Το ποσό αυτό συγκεντρωτικά αποτελεί το χρέος, το οποίο θα πρέπει να αποπληρώσει σταδιακά το άτομο με την εργασία του. Επί της ουσίας πρόκειται για μορφή δουλείας. Πρακτικά, ακόμη και όταν το ποσό εξοφληθεί, το θύμα μεταφέρεται ή μεταπωλείται σε άλλη επιχείρηση, οπότε εκ νέου αρχίζει η ίδια διαδικασία εξόφλησης.
Τα άτομα κρατούνται υπό συνθήκες φυλάκισης, με κάποιες διαφοροποιήσεις, ανάλογα με το είδος της επιχείρησης χωρίς πάντως δυνατότητα διαφυγής. Οι γυναίκες και τα παιδιά που κρατούνται φυλακισμένες στα κάθε είδους πορνεία, ζούνε υπό καθεστώς εκφοβισμού και ψυχολογικής βίας. Σπάνια επιχειρούν να φύγουν λόγω της σκληρής τιμωρίας που έπειτα υφίστανται, της άγνοιας γλώσσας της χώρας στην οποία βρίσκονται και του φόβου σύλληψής τους.
Εργάζονται πολλές ώρες ημερησίως, όλες τις ημέρες τις εβδομάδας, με εξαίρεση τις πρώτες ημέρες της εμμήνου ρύσεως. Συχνά, υποχρεούνται στην αδιάκοπη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών προκειμένου να μη σταματούν ποτέ την εργασία τους και όσον αφορά στους ανήλικους συχνά στην λήψη ορμονών. Δεν έχουν δικαίωμα να αρνηθούν πελάτη, ούτε τις σεξουαλικές προτιμήσεις ή διαστροφές αυτού καθώς και να απαιτήσουν την χρήση προφυλακτικού. Πολλές φορές βιάζονται, ξυλοκοπούνται και κακοποιούνται σωματικά από τους πελάτες. Τα θύματα είναι συχνά χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών και αλκοόλ και γενικότερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, τόσο σωματικής όσο και ψυχικής.
Οι περιπτώσεις εγκυμοσύνης αντιμετωπίζονται με εκτρώσεις ή με πώληση των μωρών που γεννιούνται.
Τι είναι η εξαναγκαστική εργασία;
H εξαναγκαστική εργασία αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή δουλείας. Περισσότερα από 20 εκ. άνθρωποι παγκοσμίως (γυναίκες, παιδιά και άνδρες) βρίσκονται υπό συνθήκες δέσμιας εργασίας. Το άτομο και η εργασία του παρέχονται ως εγγύηση για την αποπληρωμή δανείου, του ιδίου ή μέλους της οικογένειας. Το δάνειο μπορεί να είναι ελάχιστο, όσο για παράδειγμα είναι το κόστος αγοράς ενός φαρμάκου, αλλά ικανό να καταστήσει το άτομο υπόδουλο για πολλά χρόνια. Στην πραγματικότητα το δάνειο δεν εξοφλείται ποτέ. Σε κάποιες χώρες – ιδίως όπου ενυπάρχει έντονο το σύστημα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης - το χρέος κληρονομείται από γενεά σε γενεά. Το άτομο μπορεί να εργάζεται σε σπίτια, αγρούς, εργοστάσια, βιομηχανίες, βιοτεχνίες κ.α. έως και 18 ώρες ημερησίως και κρατείται υπό συνθήκες φυλάκισης. Μορφή της υποχρεωτικής εργασίας είναι και η παιδική δουλεία.
Στο θεσμό της υποχρεωτικής εργασίας και της δουλείας βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να ευδοκιμήσει και να λειτουργήσει ένα σύστημα παραοικονομίας, το οποίο αποφέρει μεγάλο μέρος των κερδών της παγκόσμιας οικονομίας.
Διαφορετικοί τρόποι σεξουαλικής εκμετάλλευσης
Μια γυναίκα μπορεί να κρατείται δέσμια από έναν μόνο άνδρα ο οποίος την αγοράζει απευθείας από τους διακινητές και την εκδίδει. Οι περιπτώσεις αυτές συνήθως συνδέονται και με υψηλότατα ποσοστά κακοποίησης των γυναικών αυτών, οι οποίες ζούνε δέσμιες στο ίδιο σπίτι με τον εκμεταλλευτή - κακοποιητή τους αλλά και την οικογένεια αυτού εάν υπάρχει. Εναλλακτικά, είναι πιθανό μια κοπέλα να βρίσκεται να δουλεύει σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί, να την εκμεταλλεύεται και να την εξωθεί στην πορνεία ο ιδιοκτήτης του και παράλληλα να της επιτρέπεται να δημιουργήσει σχέση με κάποιον πελάτη ο οποίος έπειτα με την σειρά του θα αποτελέσει τον «προστάτη» της. Η τελευταία περίπτωση χρησιμοποιείται και ως μέθοδος χειραγώγησης και ελέγχου των κοριτσιών που εργάζονται στα bars δεδομένου ότι οι εν λόγω «φίλοι» - προστάτες είναι κατά βάσει γνωστοί του αφεντικού. Ψυχολογικά οι κοπέλες νοιώθουν ότι βρίσκονται κοντά σε έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής καθώς εργάζονται και έχουν και προσωπική ζωή. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και η απόδοση κάποιας ελάχιστης χρηματικής αμοιβής, η οποία δεν αντιστοιχεί φυσικά στο ποσό που εισπράττει ο εκμεταλλευτή τους και το οποίο είναι πολλαπλάσιο. Τέλος, η νέα τάση που επικρατεί στον χώρο της πορνείας και της πορνογραφίας είναι η παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών και η μεταφορά σεξουαλικών σκηνών και ερωτικών περιπτύξεων μέσω του διαδικτύου. Αντίστοιχα μπορεί να λειτουργεί και για τους ανηλίκους.
Αξίζει εδώ να υπογραμμιστεί ότι η ελληνική νομοθεσία τιμωρεί τον πελάτη με ποινή φυλάκισης έως και 6 μήνες αρκεί να αποδειχθεί η γνώση του δράστη σχετικά με την πραγματική κατάσταση του θύματος.
http://dikaiomatapaidiou.wikispaces.com/
Το δουλεμπόριο και η πορνεία, παρά τους νόμους και τα μέτρα πολλών χωρών, δυστυχώς δεν έχει μειωθεί. Αντιθέτως σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών, της Unicef και του Διεθνούς Οργανισμού για την Εργασία, τα τελευταία 40 χρόνια πάνω από 35 εκατομμύρια άνθρωποι εκ των οποίων η πλειοψηφία είναι παιδιά, “βυθίστηκαν” στη πορνεία.
Σύμφωνα με τη Unicef 1 εκατομμύριο παιδιά πωλούνται στην Ασία με σκοπό την πορνεία. Από αυτά το 50% πωλούνται από γνωστό και φιλικό πρόσωπο, το 40% πωλούνται από τις οικογένειες τους και το 10% από λοιπούς συγγενείς. Ο αριθμός των παιδόφιλων τουριστών υπολογίζεται ότι αποτελεί το 1% του συνολικού αριθμού των ταξιδιωτών.
Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό ECPAT οι πελάτες κατηγοριοποιούνται ως εξής :
- Στους περιστασιακούς παιδόφιλους.
- Στους καθ’ έξιν παιδόφιλους, οι οποίοι σκοπίμως επισκέπτονται χώρες όπου η παιδική πορνεία είναι αυξημένη και τα παιδιά είναι φτηνά.
- Στους διεστραμμένους και βίαιους παιδόφιλους.
- Τέλος είναι μια κατηγορία τουριστών, οι οποίοι ,με την ευκαιρία της
επίσκεψής τους στις συγκεκριμένες χώρες, επιζητούν νέες εμπειρίες δίχως ηθικούς φραγμούς και με καθαρή συνείδηση.
Οι περισσότεροι πελάτες προέρχονται από την Ιαπωνία, τις Η.Π.Α., την Αυστραλία και την πολιτισμένη Ευρώπη ( όπως Αγγλία, Γερμανία ακόμα και Ελλάδα ). Το 57% ανήκουν στις ηλικίες 40-60 ετών. Μάλιστα παλαιότερα δημοσιογραφική έρευνα στη χώρα μας απέδειξε ότι 15.000 Έλληνες περίπου επισκέφθηκαν χώρες όπως η Ταϋλάνδη όπου είναι έντονη η παιδική πορνεία. Υπάρχουν ταξιδιωτικά γραφεία, που διοργανώνουν τα συγκεκριμένα αυτά ταξίδια στις συγκεκριμένες χώρες και υπόσχονται μεγάλη ποικιλία και συχνές εναλλαγές παιδιών κατά τη διάρκεια της παραμονής τους. Ή βιομηχανία του “σεξ” έχει τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομία της Ταϋλάνδης. Υπολογίζεται ότι διακινούνται πάνω από 4 δισεκατομμύρια$ συναλλάγματος ετησίως.
Από τη στιγμή που το παιδί εισέρχεται στον κόσμο της πορνείας, ο μέσος όρος ζωής του (σύμφωνα με στατιστικές ) είναι 8-10 χρόνια. Τα περισσότερα πεθαίνουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) ή από τις βιαιοπραγίες και τα βασανιστήρια ή κάποια άλλα αυτοκτονούν.
Μιλάμε για μικρά παιδάκια, που δεν είναι ανεπτυγμένα οργανικά, δεν έχουν μεγαλώσει καν και ενώ θα έπρεπε να είναι στην αγκαλιά της μητέρας τους, γίνονται έρμαιο και παιχνίδι στα χέρια του κάθε διεστραμμένου που η ίδια η μητέρα έστειλε τις περισσότερες φορές.
Είναι τραγικό αν αναλογιστούμε ότι τα παιδιά αυτά εργάζονται σε μαγαζιά “βιτρίνες” όπως είναι αίθουσες μασάζ ή μπαρ που τραγουδάνε καραόκε και τους δίνουν ναρκωτικές ουσίες ή ακόμα τα ποτίζουν μέχρι τελικής πτώσεως αλκοόλ και αυτό βέβαια να έχει σαν αποτέλεσμα να πεθαίνουν σε λίγα χρόνια και από κύρωση του ήπατος εκτός από τους παραπάνω λόγους που αναφέραμε.
Είναι φρικτό να γίνεται παζάρι παιδιών και να πηγαίνουν οι παιδόφιλοι να τα διαλέγουν και να λένε “Όσο πιο μικρό τόσο καλύτερο”. Τα περισσότερα όταν θα τα ρωτήσεις το όνομα τους θα σου απαντήσουν Try on, δηλαδή δοκίμασέ με.
Πολλά είναι τα κορίτσια που υποβάλλονται σε επεμβάσεις συρραφής του παρθενικού υμένα αρκετές φορές διότι η παρθένα έχει μεγαλύτερη ζήτηση και φυσικά αποδίδει περισσότερα κέρδη στους μαστροπούς. Όσες έχουν την ατυχία (και δυστυχώς είναι αμέτρητες) να μείνουν έγκυες, οι προαγωγοί τους δεν τις οδηγούν στην άμβλωση. Περιμένουν να περάσει ο 9ος μήνας κυήσεως τους και τις σκοτώνουν αμέσως μετά αφού γεννήσουν και πουλούν τα όργανα των νεογέννητων.
Η πορνεία προκαλεί σημαντικά προβλήματα Δημόσιας Υγείας στη Ταϋλάνδη. Οι εκδιδόμενες γυναίκες και τα εκδιδόμενα παιδιά, έχουν μειωμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας , με αποτέλεσμα να προκύπτουν προβλήματα τόσο στον τομέα της πρόληψης ( λόγω ελλιπούς ενημέρωσης για τα νοσήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά) , όσο και στον τομέα της θεραπευτικής παρέμβασης ( καθώς η διάγνωση και η θεραπεία καθυστερούν). Οι πελάτες έχουν την επιμονή να μην χρησιμοποιούν μέτρα προφύλαξης γιατί από μόνοι τους θεωρούνται υγιείς.
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα που έκανε ο υποψήφιος διδάκτωρ Β’ δερματολογικής κλινικής πανεπιστημίου Αθηνών, Ανάργυρος Κουρής, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, στις εκδιδόμενες γυναίκες παρατηρείται αυξημένη νοσηρότητα από Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα(ΣΜΝ), μεταξύ αυτών ΗΙV/AIDS και αυξημένο ποσοστό προβλημάτων από την ψυχική σφαίρα.
Συγκεκριμένα:
Ενώ στον γενικό πληθυσμό ένα ποσοστό 38% θα νοσήσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του από κάποιο ΣΜΝ, στη περίπτωση των εκδιδόμενων γυναικών, το ποσοστό ανέρχεται στο 100%.Τα ΣΜΝ που ανευρίσκονται πιο συχνά, είναι τα οξυτενή κονδυλώματα (ιός θηλώματος, HPV), οι γονοκοκκικές λοιμώξεις (Neisseria gonorrhoeae), το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα (Chlamydia frachomatis), ο έρπης των γεννητικών οργάνων, το μαλακό έλκος των γεννητικών οργάνων (αιμόφιλος ducreyi) η σύφιλη (treponema pallidum), διάφορες μυκητιάσεις, οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C.
Ο HIV ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στην Ταϋλάνδη το 1984, ωστόσο η καθυστέρηση στην λήψη μέτρων από τους αρμόδιους φορείς Δημόσιας Υγείας, οδήγησε στο να λάβει η λοίμωξη από τον ιό HIV διαστάσεις πανδημίας τα τελευταία χρόνια, Στον γενικό πληθυσμό παρατηρούνται δεκάδες χιλιάδες νέα κρούσματα κάθε χρόνο και η επίπτωση του υιού είναι 3,4% με αναλογία ανδρών – γυναικών.
Στις εκδιδόμενες γυναίκες ωστόσο η επίπτωση του HIV ανέρχεται στο 48%.
Η διαβίωση σε συνθήκες εγκλεισμού, σε ένα έντονα στρεσογόνο περιβάλλον χαρακτηρίζεται από απομόνωση, απόσυρση, αποξένωση, τρομερή ψυχολογική πίεση και οδηγεί σε πλήθος προβλημάτων από την ψυχική σφαίρα όπως είναι συναισθηματική κατάρρευση, αγχώδης διαταραχές. Κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας κ.α.
Έχουμε όλοι μας υποχρέωση να μην αποσιωπούμε στο φαινόμενο που λέγεται παιδική πορνεία, τα βλέπουμε, τ’ ακούμε, τα διαβάζουμε καθημερινά άλλα κανείς μας δεν κάνει τίποτα. Η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιού θεωρείται ποινικό αδίκημα, και τιμωρείται στην χώρα μας, ακόμα και αν η εγκληματική πράξη έχει διαπραχθεί σε άλλη χώρα.
Γράφοντας το άρθρο αυτό σκεφτόμουνα καθ’ όλη τη διάρκεια : Τι λόγο ύπαρξης έχει ένας άρρωστος και διεστραμμένος που ασελγεί πάνω σε ένα μικρό παιδί; Κατά τη γνώμη μου καμία. Ας μη γίνουμε λοιπόν συνένοχοι τους. Ας μη κλείσουμε τα μάτια σε κάτι παρόμοιο που θα δούμε. Ας μη κλείσουμε τα αυτιά σε κάτι παρόμοιο που θα ακούσουμε. Αν θέλουμε να λεγόμαστε ακόμα άνθρωποι…
Το διαδίκτυο είναι φίλος μας στη προκείμενη περίπτωση γιατί θα είναι ο οδηγός μας στην πληροφόρηση μας για την επίλυση του προβλήματος. Πολλές σελίδες(blogs) έχουν ασχοληθεί με αυτό το σύγχρονο ζήτημα και επίσης ακόμη και βίντεο(YouTube) μιλούν για το θέμα μας και τέλος ακόμη και τραγούδια και στην ελληνική πραγματικότητα είναι ένα ξεκίνημα για την πληροφόρηση μας….
Γεγονότα
Μια ανατριχιαστική ιστορία βιασμού, κακοποίησης, αλλά και πορνείας, ενός μικρού κοριτσιού στην ανατολική Αττική, είδε το φως της δημοσιότητας και πραγματικά σοκάρει.
Δύο γονείς κακοποιούσαν την 15χρονη κόρη τους, από τα 11 της χρόνια και την εξέδιδαν προκειμένου, όπως οι ίδιοι υποστήριξαν στους αστυνομικούς που τους συνέλαβαν, να καλύπτουν τις ανάγκες του σπιτιού.
Κοριτσια:* Μέχρι 1,8 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως κορίτσια, πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
* 60-100 εκατομμύρια κορίτσια ήταν θύματα καταναγκαστικών αμβλώσεων, παιδοκτονιών, κακής σίτισης και ανεπαρκούς ιατρικής περίθαλψης.
Η βία κατά των γυναικών αν ο κόσμος σμικρυνθεί σε ένα παγκόσμιο χωριό 1.000 ατόμων:
* 500 είναι γυναίκες
* Θα ήταν 510, αλλά 10 δεν γεννήθηκαν ποτέ εξαιτίας επιλεκτικής λόγω φύλου άμβλωσης.
* 300 είναι από την Ασία.
* 167 θα ξυλοκοπηθούν στη διάρκεια της ζωής τους.
* 100 θα είναι θύματα βιασμού ή απόπειρας βιασμού κατά τη διάρκεια της ζωή τους.
Γεωγραφική κατανομή της βίας κατά των γυναικών /νεαρών κοριτσιών:
* Ανεξαρτήτως περιοχής, οι βιασμοί σπάνια καταγγέλλονται και οι δράστες χαίρουν ατιμωρησίας, κυρίως στις εμπόλεμες περιοχές, όπου η σεξουαλική βία γιγαντώνεται.
Η ενδοοικογενειακή βία δεν λείπει, δυστυχώς, από καμία χώρα του πλανήτη.
* Ασία:
Δεν υπάρχει καμία προστασία για τις γυναίκες που ζουν στις χώρες του Κόλπου, καθώς την κηδεμονία τους την έχει άνδρας συγγενής.
Σε Ινδία, Ινδονησία, Σρι Λάνκα και Μαλαισία εφαρμόζεται ακόμη ο ακρωτηριασμός των σεξουαλικών οργάνων.
Σε Ιράν, Τουρκία, Πακιστάν γίνονται ακόμη «φόνοι τιμής».
* Αφρική:
Σε 28 χώρες υφίσταται ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών, βάρβαρος αναχρονισμός που αρκετοί μετανάστες έχουν φέρει και στις χώρες υποδοχής στην Ευρώπη.
Οι βιασμοί στις εμπόλεμες περιοχές είναι μαζικοί (Κονγκό, Σουδάν/Νταρφούρ, Ρουάντα, Σιέρα Λεόνε) και εκτεταμένη η σεξουαλική δουλεία και το τράφικινγκ γυναικών.
Η σεξουαλική βία κατά των γυναικών έχει οδηγήσει σε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης από τον ιό του AIDS: ειδικότερα στα κορίτσια και στις νεαρές γυναίκες στην υποσαχάρια Αφρική, που συχνά αναφέρουν ότι εξαναγκάστηκαν σε σεξουαλική συνεύρεση, η διάδοση του ιού του AIDS είναι τρεις φορές υψηλότερη από τον μέσο όρο των αγοριών στις αντίστοιχες ηλικίες.
Στη Νότια Αφρική σκοτώνεται μία γυναίκα κάθε 18 ώρες.
* Αμερική:
Στις ΗΠΑ, ένα όπλο στο σπίτι αυξάνει τον κίνδυνο της δολοφονίας κατά 41%, δηλαδή κατά 272 γυναίκες. Μία στις τρεις γυναίκες ιθαγενείς θα βιαστεί στη διάρκεια της ζωής της.
Μεξικό: Αδιερεύνητες και ατιμώρητες παραμένουν απαγωγές, βιασμοί και δολοφονίες γυναικών στο Χουάρες.
Το ίδιο συμβαίνει και με γυναίκες στη Γουατεμάλα.
Κολομβία: «Εξαφανίζεται» μία γυναίκα κάθε 14 μέρες.
* Ευρώπη:
Χαρακτηρίζεται ανεπαρκής η προστασία στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας ενώ ατιμωρησία ή απροθυμία παραπομπής περιβάλλει τους δράστες των επιθέσεων.
Στη Ρωσία δολοφονήθηκαν 14.000 γυναίκες το 1999,
στη Βρετανία δολοφονούνται από τους συντρόφους τους περίπου δύο γυναίκες την εβδομάδα και στην Ισπανία μία κάθε πέντε μέρες.
Στο Κόσοβο είναι οι ίδιες οι διεθνείς δυνάμεις που έχουν συμβάλει στην αύξηση του τράφικινγκ, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη βιάστηκαν δεκάδες χιλιάδες γυναίκες στο πεντάμηνο διάστημα των συγκρούσεων, το 1992.
Σύμβαση της Χάγης «για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών».
- Σύμβαση της Χάγης «για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών». Σκοπός της σύμβασης. Έννοια παράνομης μετακίνησης ή κατακράτησης. Δικαίωμα επιμέλειας του τέκνου. Μετακίνηση τέκνου από την αλλοδαπή στην Ελλάδα κατά παράβαση αλλοδαπής δικαστικής απόφασης ως προς το δικαίωμα επιμέλειας. Μη δέσμευση δικαστικής αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση επιστροφής του παιδιού, εφόσον αποδεικνύεται σοβαρός κίνδυνος για το παιδί. Απόρριψη της αίτησης επιστροφής στην ημεδαπή του ανήλικου τέκνου, λόγω σαφούς βούλησής του να παραμείνει στην αλλοδαπή.- Σκοπός της Σύμβασης είναι, γενικότερα, η διασφάλιση, σε όλα τα συμβαλλόμενα κράτη, του σεβασμού των δικαιωμάτων επιμέλειας και επικοινωνίας, που υφίσταται σύμφωνα με το δίκαιο ενός από αυτά και ειδικότερα, η διασφάλιση της άμεσης επιστροφής ενός παιδιού που μετακινήθηκε ή κατακρατήθηκε παράνομα από το Κράτος, στο οποίο είχε τη συνήθη διαμονή του, σε ένα από τα άλλα συμβαλλόμενα κράτη.
- Ως παράνομη θεωρείται η μετακίνηση ή η κατακράτηση, εφόσον έγινε κατά παραβίαση του δικαιώματος επιμελείας, το οποίο ήταν αναγνωρισμένο υπέρ ορισμένου φυσικού προσώπου ή νομικού προσώπου ή άλλης οργανώσεως, είτε αποκλειστικά, είτε από κοινού με άλλους από το δίκαιο του Κράτους, όπου το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του αμέσως πριν από τη μετακίνηση και το οποίο (δικαίωμα επιμέλειας) ασκούνταν πραγματικά κατά το χρόνο της μετακίνησης ή της κατακράτησης, ή θα είχε ασκηθεί πραγματικά εάν δεν είχε επισυμβεί το γεγονός αυτό (άρθρο 3 της Σύμβασης). Το δικαίωμα της επιμέλειας αναφέρεται στη μέριμνα για το πρόσωπο του παιδιού και περιλαμβάνει ιδίως το δικαίωμα καθορισμού του τόπου διαμονής αυτού (άρθρο 5 περ. α' της Σύμβασης). Το πρόσωπο που ισχυρίζεται ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος της επιμέλειας παιδιού, ηλικίας κάτω των 16 ετών, σύμφωνα με το άρθρο 4 εδ. β' της Σύμβασης, έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί απευθείας στις δικαστικές ή διοικητικές αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών (άρθρο 29 της Σύμβασης) και να ζητήσει, με εφαρμογή των προβλεπόμενων διαδικασιών επείγοντος χαρακτήρα (όπως των ασφαλιστικών μέτρων για την Ελλάδα), να διαταχθεί η άμεση επιστροφή του παιδιού (άρθρα 11 και 12 της Σύμβασης).
- Εφόσον από την παράνομη μετακίνηση του παιδιού μέχρι το χρόνο κατάθεσης της αίτησης ενώπιον της δικαστικής ή διοικητικής αρχής του Συμβαλλόμενου Κράτους, όπου βρίσκεται το παιδί, διέρρευσε χρονικό διάστημα μικρότερο του έτους, η αρχή που επιλαμβάνεται είναι υποχρεωμένη να διατάξει την άμεση επιστροφή του (άρθρο 12 παρ. 1 της Σύμβασης). Σύμφωνα όμως με τη διάταξη του άρθρου 13 της Σύμβασης, η δικαστική αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση επιστροφής του παιδιού που μετακινήθηκε ή κατακρατήθηκε παράνομα δεν δεσμεύεται από τη σύμβαση να διατάξει την επιστροφή του, εφόσον αποδεικνύεται, πλην άλλων, είτε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η επιστροφή του παιδιού να το εκθέσει σε φυσική ή ψυχική δοκιμασία, ή να το περιαγάγει με οποιονδήποτε τρόπο σε μια αφόρητη κατάσταση (άρθρο 13 εδάφ. 1 περ. β' της Σύμβασης), είτε διαπιστωθεί ότι το παιδί αντιτίθεται στην επιστροφή του και έχει ήδη την ηλικία και την ωριμότητα που υπαγορεύουν να ληφθεί υπόψη η γνώμη του (άρθρο 13 εδάφ. 2 της Σύμβασης). Με τη διάταξη, επομένως, ορίζεται, ως αιτιολογικός σύνδεσμος μεταξύ των αντικειμενικών γεγονότων, της επιστροφής ως αιτίου αφενός και της δοκιμασίας ή αφόρητης καταστάσεως ως αποτελέσματος αφετέρου, η εκτίμηση της υπάρξεως σοβαρού κινδύνου, δηλαδή η κρίση λογικού και επιμελούς ανθρώπου ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό καθ' εαυτό το γεγονός της επιστροφής και όχι έκτακτες ή άλλες εξαιρετικές συμπτώσεις έχει, μετά σφοδρής πιθανότητας και υπό τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, τη γενική τάση να επιφέρει τα αποδοκιμαζόμενα υπό της συμβάσεως αποτελέσματα. Τέτοια πιθανότητα πολύ περισσότερο υπάρχει όταν η προηγούμενη παρουσία του παιδιού στον τόπο απομακρύνσεως είχε ήδη επιφέρει στο παρελθόν, κατά τις αποδείξεις σε συνδυασμό με τις πληροφορίες του κράτους της συνήθους διαμονής, τα αποδοκιμαζόμενα αποτελέσματα.
Απαγωγές-Εμπόριο οργάνων Το εμπόριο οργάνων είναι η αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων με τελικό σκοπό τη μεταμόσχευσή τους σε αρρώστους. Η πρακτική είναι παράνομη στις περισσότερες χώρες, ωστόσο η πώληση του ενός νεφρού στο Ιράν, με σκοπό το κέρδος, επιτρέπεται, ενώ στην Κίνα συνηθίζεται να λαμβάνονται όργανα από νεκρούς ή εκτελεσμένους φυλακισμένους. Οι νεφροί είναι το πιο κοινό αντικείμενο του εμπορίου οργάνων, καθώς ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει δυο από αυτούς και έτσι κάποιος που βρίσκεται σε ένδεια μπορεί να πωλήσει τον έναν. Τα χρήματα που λαμβάνουν οι δότες νεφρού αυτής της κατηγορίας κυμαίνονται από 800-10.000 δολάρια, ενώ ο λήπτης του οργάνου καταβάλει αρκετά περισσότερα χρήματα. Επίσης υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία τόσο του δότη όσο και του λήπτη, λόγω μετεγχειρητικών επιπλοκών ή ανοσολογικής ασυμβατότητας.
Το φαινόμενο έχει παρουσιαστεί επειδή η ζήτηση οργάνων προς μεταμόσχευση από ασθενείς είναι μεγαλύτερη από την προσφορά είτε από ζωντανούς είτε από νεκρούς δότες. Έτσι, το εμπόριο οργάνων ανθεί ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως στην Ινδία, το Πακιστάν, τη Βραζιλία και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που θεωρούνται "εξαγωγείς" οργάνων, ενώ κυριότεροι λήπτες ("εισαγωγείς") είναι χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία κ.α.· σε ορισμένες από αυτές τις χώρες ο αριθμός μεταμοσχεύσεων που γίνεται σε υπηκόους τους σε τρίτες χώρες ξεπερνά αυτόν των μεταμοσχεύσεων που γίνονται στο εσωτερικό τους. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "τουρισμός μεταμοσχεύσεων", όρος που περιγράφει τη μετακίνηση είτε του δότη, είτε του λήπτη είτε και των δυο στο εξωτερικό προκειμένου να λάβει χώρα η μεταμόσχευση. Στη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική έχει διαπιστωθεί ότι δραστηριοποιούνται κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων (trafficking) με σκοπό το παράνομο εμπόριο οργάνων.
Στις διαφορετικές αντιλήψεις και ηθικές κατηγοριών πληθυσμών στην Ελλάδα, αποδίδουν την έξαρση της εμπορίας παιδιών επώνυμοι καθηγητές πανεπιστημίων, εν έτει 2008 που χωρίς κανένα δισταγμό πουλάνε σε γνωστούς τους μεσάζοντες τα παιδιά τους. Δεν κρύβουν πια τα λόγια τους ούτε οι υπεύθυνοι συλλόγων που με τη σφραγίδα τους κάνουν αγώνα επί χρόνια, για να σωθούν αθώες ψυχές από χέρια γονέων που τα κακοποιούν. Όπως ο Κώστας Γιαννόπουλος του Χαμόγελου του Παιδιού. Με λόγια σταράτα μιλάει για κυκλώματα κάποιων τσιγγάνων που στη Μακεδονία έχουν δράσει και δρουν και πλησιάζουν πάμφτωχες οικογένειες ομογενών τους και αγοράζουν έναντι 20.000 ευρώ παιδιά ηλικίας 6,7,8 ετών. Γιατί τα αγοράζουν; Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν παραδέχτηκε επίσημα το κύκλωμα αγοραπωλησίας παιδιών για πορνεία και για εμπόριο οργάνων. Ειδικά το δεύτερο ήταν βωμολοχία στο στόμα τους Στην Ελλάδα να υπάρχει εμπόριο οργάνων; Ποτέ.
Από το 1992 όταν η κυρία Μαραγκοπούλου ξεστόμισε το εμπόριο οργάνων που γίνεται, πήγαν να τη φάνε ..Χαλούσε την εικόνα των μεγαλογιατρών που προσπαθούσαν να μεγαλουργήσουν στο χώρο των μεταμοσχεύσεων Τους χάλασε τον αγώνα της δωρεάς οργάνων. Επιβεβαίωναν ότι στην Ελλάδα γίνεται εμπόριο οργάνων. Στην Ελλάδα δρα εδώ και χρόνια κύκλωμα εκμετάλλευσης παιδιών και ας λένε οι γονείς που συλλαμβάνονται ότι τα πωλούν για υιοθεσία σε συγγενείς για να ξοφλήσουν χρέη. Ποιος υιοθετεί παιδί 6 και 8 ετών; Κανένας. Αυτά τα παιδιά πάνε για πορνεία και για εμπόριο οργάνων. Μάλιστα κοινό μυστικό εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι ότι τα μελαμψά παιδιά είναι πιο γερά, άρα τα όργανά τους μπορεί να κάνουν στους πιθανούς λήπτες. Αυτή είναι η αντίληψη Για πρώτη φορά φαίνεται το ποτήρι να ξεχειλίζει. Πολλοί μιλάνε πια για το εμπόριο οργάνων και στην Ελλάδα , που επιμελώς κάποιοι το καλύπτουν Στο βούλευμα της εισαγγελίας Θεσσαλονίκης για την υπόθεση του Αλεξ που η δίκη θα γίνει στις 26 Σεπτεμβρίου και ήδη κατηγορούμενοι είναι τα πέντε παιδιά, τα αλητάκια για την ελληνική κοινωνία της Βέροιας, που ήξερε αλλά δε μιλούσε, και θα φάνε αυτά την κάποια καμπάνα, υπάρχει ήδη μέσα ιατροδικαστική εξέταση της κυρίας ..Αναφέρει τι τραύματα θανάσιμα είχε ο Αλεξ, αναλυτικά στο πίσω μέρος της κεφαλής του. Δηλαδή, ή το είδε το πτώμα και το εξέτασε και δεν μας το αποκάλυψε, ή έγραψε το σενάριό της και η αδέκαστη δικαιοσύνη θα το δεχτεί και θα αποφασίσει και το κυριότερο θα το βάλει στο αρχείο. Αφού η ιατροδικαστής έχει υπόμνημα για την κατάσταση του Αλεξ, του θύματος ρωτώ. Που είναι το θύμα; ποιος το έκρυψε;
Αυτό που συμβαίνει εδώ και καιρό στην Ουγκάντα, θυμίζει ταινία θρίλερ. Τη χώρα στοιχειώνουν δεκάδες απαγωγές και τελετουργικές δολοφονίες παιδιών, παρά τις εντατικές προσπάθειες των αρχών να εντοπίσουν τους ενόχους και να εξαλείψουν το φαινόμενο. Μόνο κατά το τελευταίο 12μηνο υπήρξαν 300 περιπτώσεις εκ των οποίων οι 12 μόνον κατέληξαν στα δικαστήρια. Τα περιστατικά αυτά στα οποία εμπλέκονται και «μάγοι», έχουν να κάνουν με το μακάβριο εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων και έχουν πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ακόμη και ένα ειδικό αστυνομικό κλιμάκιο, που συστάθηκε με την στήριξη των Αμερικανών, απέτυχε στις προσπάθειές του να εξιχνιάσει τα εγκλήματα που μαστίζουν τη χώρα.
Χτυπημένοι από την έλλειψη τροφίμων και τη γενικευμένη πείνα, οι εξαθλιωμένοι κάτοικοι της χώρας καταφεύγουν σε απαγωγές παιδιών τα οποία και μεταπωλούν σε «μάγους». Αυτοί με τη σειρά τους, πουλάνε ειδικές «τελετουργικές θυσίες» σε άτομα που πιστεύουν πως κάτι τέτοιο θα βελτιώσει την οικονομική τους κατάστασή. Πολλά είναι τα πτώματα θυμάτων απαγωγής που ανακαλύπτονται με διάφορα όργανά τους αφαιρεμένα. Το γεγονός αυτό οδηγεί την αστυνομία στη πεποίθηση πως πολλοί λαθρέμποροι οργάνων, «μεταμφιέζουν» τις δραστηριότητές τους σε τελετουργικές θυσίες, προκειμένου να κρύψουν τα ίχνη τους και να ρίξουν το βάρος σε άλλους.
'Eμπορία ανθρώπων' σημαίνει τη συλλογή, τη μεταφορά, τη μετακίνηση, την υπόθαλψη ανθρώπων μέσω απειλής ή χρήση βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, απαγωγής, εξαπάτησης, απάτης, κατάχρηση δύναμης ή μιας ευάλωτης κατάστασης, ή της πληρωμής ή λήψης χρημάτων με σκοπό τη συγκατάθεση ενός ατόμου ώστε να ασκήσει εξουσία πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο με σκοπό την εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση περιλαμβάνει την εκπόρνευση του άλλου, ή άλλες μορφές σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αναγκαστική εργασία ή υπηρεσίες, δουλεία ή πράξεις όμοιες με δουλεία, υποτέλεια ή αφαίρεση οργάνων. Τα κέρδη που αποφέρει το παγκόσμιο εμπόριο ανθρώπων στα εγκληματικά δίκτυα μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων.
Ποιες μορφές έχει;
Πορνεία, Βιομηχανία του Σεξ
Εξαναγκαστική εργασία
Επαιτεία
Εμπόριο βρεφών
Εμπόριο οργάνων
Πορνογραφία
Αγορά νυφών
Υποχρεωτική στράτευση ανηλίκων
Γιατί συμβαίνει;
Η εμπορία ανθρώπων δεν είναι αποκλειστικά και μόνο γέννημα της φτώχειας και της άνισης κατανομή του πλούτου, αλλά - κατά βάση - είναι γνήσιο τέκνο μιας ιδεολογίας που διαχωρίζει το ανθρώπινο είδος σε ανώτερους και κατώτερους κοινωνικά, φυσικά και πνευματικά ανθρώπους. Η δουλεία ενυπάρχει αιώνες σε όλες σχεδόν τους πολιτισμούς, πλήττει τα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Trafficking
Σύγχρονη μορφή της δουλείας είναι το trafficking. Οι γυναίκες και τα παιδιά ως ευάλωτες κοινωνικές ομάδες έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά θυματοποίησης τόσο για το σεξουαλικό εμπόριο όσο και για την εξαναγκαστική εργασία αλλά και τις υπόλοιπες μορφές που λαμβάνει το φαινόμενο.
Παρά τις διεθνείς απαγορεύσεις, οι σεξουαλικές κακοποιήσεις γυναικών και παιδιών αποτελούν πάγια πρακτική, τόσο κατά τη διάρκεια ειρηνικών όσο και εμπόλεμων περιόδων, ενώ οι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι. Βασικοί παράγοντες ενισχύουν και διατηρούν το φαινόμενο: Πρώτον, η ευάλωτη, άνιση και «συμπληρωματική» κοινωνική θέση των γυναικών και των παιδιών κατά την ειρηνική περίοδο και δεύτερον, η αδιαφορία των κυβερνήσεων για τη λήψη σοβαρών μέτρων πρόληψης, επιβολής ποινών στους δράστες και κοινωνικής ενσωμάτωσης του θύματος κατά τη μεταπολεμική περίοδο.
Πώς εκπορνεύονται τα θύματα;
Σε χώρες, όπου το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού είναι χαμηλό και η οικονομική κατάσταση άσχημη, η επιχείρηση του σεξ παρουσιάζει μεγάλη άνθιση. Τα θύματα μεταφέρονται, κυρίως, στα αστικά κέντρα, όπου υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση οίκων ανοχής και χώρων σεξουαλικής διασκέδασης. Από την στιγμή που το άτομο πωλείται βαρύνεται έναντι του ιδιοκτήτη του πορνείου με τα έξοδα της μετακίνησής του, το ποσό που εδόθη στο άτομο από το οποίο πωλήθηκε (γονείς, συγγενείς…), καθώς και ό,τι ποσό κατεβλήθη στις αστυνομικές και λοιπές αρχές για παροχή προστασίας. Το ποσό αυτό συγκεντρωτικά αποτελεί το χρέος, το οποίο θα πρέπει να αποπληρώσει σταδιακά το άτομο με την εργασία του. Επί της ουσίας πρόκειται για μορφή δουλείας. Πρακτικά, ακόμη και όταν το ποσό εξοφληθεί, το θύμα μεταφέρεται ή μεταπωλείται σε άλλη επιχείρηση, οπότε εκ νέου αρχίζει η ίδια διαδικασία εξόφλησης.
Τα άτομα κρατούνται υπό συνθήκες φυλάκισης, με κάποιες διαφοροποιήσεις, ανάλογα με το είδος της επιχείρησης χωρίς πάντως δυνατότητα διαφυγής. Οι γυναίκες και τα παιδιά που κρατούνται φυλακισμένες στα κάθε είδους πορνεία, ζούνε υπό καθεστώς εκφοβισμού και ψυχολογικής βίας. Σπάνια επιχειρούν να φύγουν λόγω της σκληρής τιμωρίας που έπειτα υφίστανται, της άγνοιας γλώσσας της χώρας στην οποία βρίσκονται και του φόβου σύλληψής τους.
Εργάζονται πολλές ώρες ημερησίως, όλες τις ημέρες τις εβδομάδας, με εξαίρεση τις πρώτες ημέρες της εμμήνου ρύσεως. Συχνά, υποχρεούνται στην αδιάκοπη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών προκειμένου να μη σταματούν ποτέ την εργασία τους και όσον αφορά στους ανήλικους συχνά στην λήψη ορμονών. Δεν έχουν δικαίωμα να αρνηθούν πελάτη, ούτε τις σεξουαλικές προτιμήσεις ή διαστροφές αυτού καθώς και να απαιτήσουν την χρήση προφυλακτικού. Πολλές φορές βιάζονται, ξυλοκοπούνται και κακοποιούνται σωματικά από τους πελάτες. Τα θύματα είναι συχνά χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών και αλκοόλ και γενικότερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, τόσο σωματικής όσο και ψυχικής.
Οι περιπτώσεις εγκυμοσύνης αντιμετωπίζονται με εκτρώσεις ή με πώληση των μωρών που γεννιούνται.
Τι είναι η εξαναγκαστική εργασία;
H εξαναγκαστική εργασία αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή δουλείας. Περισσότερα από 20 εκ. άνθρωποι παγκοσμίως (γυναίκες, παιδιά και άνδρες) βρίσκονται υπό συνθήκες δέσμιας εργασίας. Το άτομο και η εργασία του παρέχονται ως εγγύηση για την αποπληρωμή δανείου, του ιδίου ή μέλους της οικογένειας. Το δάνειο μπορεί να είναι ελάχιστο, όσο για παράδειγμα είναι το κόστος αγοράς ενός φαρμάκου, αλλά ικανό να καταστήσει το άτομο υπόδουλο για πολλά χρόνια. Στην πραγματικότητα το δάνειο δεν εξοφλείται ποτέ. Σε κάποιες χώρες – ιδίως όπου ενυπάρχει έντονο το σύστημα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης - το χρέος κληρονομείται από γενεά σε γενεά. Το άτομο μπορεί να εργάζεται σε σπίτια, αγρούς, εργοστάσια, βιομηχανίες, βιοτεχνίες κ.α. έως και 18 ώρες ημερησίως και κρατείται υπό συνθήκες φυλάκισης. Μορφή της υποχρεωτικής εργασίας είναι και η παιδική δουλεία.
Στο θεσμό της υποχρεωτικής εργασίας και της δουλείας βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να ευδοκιμήσει και να λειτουργήσει ένα σύστημα παραοικονομίας, το οποίο αποφέρει μεγάλο μέρος των κερδών της παγκόσμιας οικονομίας.
Διαφορετικοί τρόποι σεξουαλικής εκμετάλλευσης
Μια γυναίκα μπορεί να κρατείται δέσμια από έναν μόνο άνδρα ο οποίος την αγοράζει απευθείας από τους διακινητές και την εκδίδει. Οι περιπτώσεις αυτές συνήθως συνδέονται και με υψηλότατα ποσοστά κακοποίησης των γυναικών αυτών, οι οποίες ζούνε δέσμιες στο ίδιο σπίτι με τον εκμεταλλευτή - κακοποιητή τους αλλά και την οικογένεια αυτού εάν υπάρχει. Εναλλακτικά, είναι πιθανό μια κοπέλα να βρίσκεται να δουλεύει σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί, να την εκμεταλλεύεται και να την εξωθεί στην πορνεία ο ιδιοκτήτης του και παράλληλα να της επιτρέπεται να δημιουργήσει σχέση με κάποιον πελάτη ο οποίος έπειτα με την σειρά του θα αποτελέσει τον «προστάτη» της. Η τελευταία περίπτωση χρησιμοποιείται και ως μέθοδος χειραγώγησης και ελέγχου των κοριτσιών που εργάζονται στα bars δεδομένου ότι οι εν λόγω «φίλοι» - προστάτες είναι κατά βάσει γνωστοί του αφεντικού. Ψυχολογικά οι κοπέλες νοιώθουν ότι βρίσκονται κοντά σε έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής καθώς εργάζονται και έχουν και προσωπική ζωή. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και η απόδοση κάποιας ελάχιστης χρηματικής αμοιβής, η οποία δεν αντιστοιχεί φυσικά στο ποσό που εισπράττει ο εκμεταλλευτή τους και το οποίο είναι πολλαπλάσιο. Τέλος, η νέα τάση που επικρατεί στον χώρο της πορνείας και της πορνογραφίας είναι η παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών και η μεταφορά σεξουαλικών σκηνών και ερωτικών περιπτύξεων μέσω του διαδικτύου. Αντίστοιχα μπορεί να λειτουργεί και για τους ανηλίκους.
Αξίζει εδώ να υπογραμμιστεί ότι η ελληνική νομοθεσία τιμωρεί τον πελάτη με ποινή φυλάκισης έως και 6 μήνες αρκεί να αποδειχθεί η γνώση του δράστη σχετικά με την πραγματική κατάσταση του θύματος.
http://dikaiomatapaidiou.wikispaces.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου