Ποια ηταν η Ρηγιλλα & ποιος ο Δημητριος Μαξιμος;
Διαβάζουμε και ακούμε καθημερινά τις ακόλουθες φράσεις: «Σύμφωνα με κύκλους του Μαξίμου…» ή «αρνήθηκε πρόταση από του Μαξίμου…», «…Σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό στο Μαξίμου» και άλλα πολλά και δικαιολογημένα θα απορείτε για το ποιος, τέλος πάντων, ήταν αυτός ο Μάξιμος. Από τις πιο ευφάνταστες απαντήσεις που έχω ακούσει ήταν ότι επρόκειτο για ένα Ρωμαίο Αυτοκράτορα ή για κάποιο μέλος της Βασιλικής οικογένειας (μιας κει βρίσκεται κοντά στα πρώτα ανάκτορα) ή για οτιδήποτε άλλο μπορεί να βάλει ο νους. Το Μαξίμου είναι η βασικότερη λέξη στο σύγχρονο πολιτικό λεξιλόγιο (αφού, από το 1982, στεγάζει τα γραφεία του εκάστοτε πρωθυπουργού της Ελλάδος) αλλά, ακούσια ή εκούσια, το καλύπτει πέπλο ιστορικής και πολιτικής ασάφειας.
Το Μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν τίποτα άλλο από την ιδιόκτητη κατοικία του Δημητρίου Μαξίμου (1873 – 1955). Ο Μάξιμος ήταν για πολλά χρόνια διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και μετέπειτα πολιτικός με το Λαϊκό Κόμμα. Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών (1933 – 1935), γερουσιαστής και εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός (1947), όταν ηγήθηκε κυβέρνηση συνεργασίας σε μια προσπάθεια των Αμερικανών να συσπειρώσουν τις πολιτικές δυνάμεις, για να αντιμετωπίσουν την «κομμουνιστική απειλή».
Στην πραγματικότητα το σπίτι ξεκίνησε να χτίζεται, το 1912, από τον εφοπλιστή Αλέξανδρο Μιχαληνό και τη σύζυγο του Ειρήνη Μανούση. Το 1916 πεθαίνει ο Μιχαληνός αφήνοντας το σπίτι ημιτελές, ενώ η χήρα του θα ξαναπαντρευτεί τον Δημ. Μαξιμο. Για λίγα χρόνια το ημιτελές σπίτι αλλάζει ιδιοκτήτη, αφού η Μανούση το πούλησε στον εφοπλιστή Λ. Εμπειρίκο (πατέρας του ποιητή), γιατί, μάλλον, είχε προβλήματα με τα κληρονομικά. Η αγοροπωλησία ήταν, μάλλον, εικονική, αφού η χήρα Μανούση και, πλέον, Μαξίμου θα το ξαναγοράσει (μετά από πέντε χρόνια) από τον Εμπειρίκο. Από τις αρχές του ΄20 το ζεύγος Μαξίμου κατοικεί στην πανέμορφη οικία του. Στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής είχε επιταχθεί ως κατοικία του Γερμανού Ναυάρχου του Στόλου του Αιγαίου, ενώ μετά την απελευθέρωση χρησίμευσε ως κατοικία του Αμερικανού πρεσβευτή. Το 1952 το Ελληνικό Δημοσιο έρχεται σε συνεννόηση με τον Μαξιμο, προκειμένου να την αγοράσει. Συστήνεται επιτροπή του Πολυτεχνείου για να αποτιμήσει την αξία του οικήματος (11δισ.δρχ.) και, τελικά, ο Μάξιμος δέχεται να πληρωθεί μόνο το ήμισυ της αξίας (5,75 δισ.δρχ.) και προσέφερε στο Ελληνικό Δημόσιο και όλη την επίπλωση του. Η κυβέρνηση ευγνωμονούσα δήλωσε ότι θα διατηρήσει το όνομα του ως «οικία Μαξίμου».
Δεν μπορώ να καταλάβω αυτού του είδους τους ευεργέτες που χαρίζουν το ήμισυ μιας «αυθαίρετης» έκθεσης και πουλάνε το οίκημα στο Ελληνικό Δημόσιο. Δεν ξέρω αν είναι αγνωμοσύνη, αλλά δεν είναι υπερβολή γενεές και γενεές Ελλήνων να μνημονεύουν τον ευεργέτη Μάξιμο; Ειδικά στη χώρα μας, που αδιαφορούμε για τους πραγματικούς ευεργέτες.
Ρήγιλλα
Το Ηρώδειο, η οδός του Ηρώδη του Αττικού (προεδρία της Δημοκρατίας, Μέγαρο Μαξίμου) και η Ρήγιλλα, γενική της Ρηγίλλης, (η έδρα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας) είναι λέξεις του σύγχρονου πολιτικού και πολιτιστικού λεξιλογίου, που αναφέρονται καθημερινά σε όλα τα δελτία ειδήσεων, καθώς και σε όλες τις ιδιωτικές πολιτικές συζητήσεις.Μα ποιος ήταν, τέλος πάντων, ο Ηρώδης, και ποια η σχέση του με τη Ρήγιλλα;
Ο Ηρώδης ο Αττικός (103 -179μ.Χ.) καταγόταν από το Μαραθώνα Αττικής και ήταν γιος ενός βαθύπλουτου Αθηναίου (λέγεται ότι ο πατέρας του όφειλε τον πλούτο του, επειδή βρήκε έναν θησαυρό μέσα στο σπίτι του). Ο Ηρώδης, εκτός από πάμπλουτος (εμπορία κρασιού-λαδιού) ήταν και μορφωμένος Ρωμαίος πολίτης (φιλόσοφος, σοφιστής, ρήτορας). Λέγεται, μάλιστα ότι υπήρξε και δάσκαλος των Ρωμαίων αυτοκρατόρων: Λουκίου Βέρου και Μάρκου Αυρηλίου. Ο ίδιος ζούσε σύμφωνα με το Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, παντρεύτηκε τη Ρωμαία Ρήγιλλα και τροποποίησε το όνομα του επί το Λατινικότερον: Βιβούλιος Ίππαρχος Τιβέριος Κλαύδιος Αττικός Ηρώδης.
Αν και η δημόσια ζωή του του ήταν ένδοξη, για την ιδιωτική του θα μπορούσαν να μιλάνε για χρόνια όλες οι κουτσομπολίστικες εκπομπές και εφημερίδες της εποχής μας. Σύμφωνα με τον σοφιστή Φιλόστρατο, ο Ηρώδης διέταξε ένα δούλο του να κλωτσήσει την έγκυο Ρήγιλλα και να την σκοτώσει. Ο αδελφός της Ρηγίλλης θα τον μηνύσει. Ο Ηρώδης θα δικασθεί στη Ρώμη, αλλά, τελικά, θα αθωωθεί αφήνοντας πολλά ερωτηματικά αναπάντητα (οι καλές διασυνδέσεις, βλέπετε). Τέσσερα από τα παιδιά του Ηρώδη πέθαναν σε νεαρή ηλικία, αφήνοντας πολλά ερωτηματικά για το θάνατο τους. Οι τρεις νέγροι, που αποτελούσαν την ιδιαίτερη συντροφιά του σκοτώθηκαν, ενώ οι αγαπημένες του δίδυμες οινοχόες, λέγεται ότι σκοτώθηκαν από έναν κεραυνό. Ο μόνος από την οικογένεια που γλύτωσε ήταν ο γιος ο Αττικός, ο οποίος έπασχε από διανοητική καθυστέρηση.
Ο Ηρώδης παρέμεινε αγαπητός, γιατί προσέφερε πλουσιοπάροχα «άρτο και θεάματα» στους Αθηναίους: έχτισε το ωδείο της Ρηγίλλης (σημ. Ηρώδειο), το Παναθηναϊκό στάδιο, το θέατρο της Κορίνθου, το στάδιο των Δελφών και πολλά άλλα. Και ενώ στην αρχή είχε δώσει το όνομα της γυναίκας του στο ωδείο Αθηνών (ωδείο Ρηγίλλης), στη συνέχεια το μετάνοιωσε και έδωσε στο ωδείο το όνομα του: ωδείο Ηρώδου του Αττικού (σημ. Ηρώδειο). Η αδικοχαμένη Ρήγιλλα αναφέρεται, μόνο, σε μία μικρή οδό της Αθήνας. (24grammata.com)
Στην εποχή του Όθωνα η ευρύτερη περιοχή της οδού Ρηγίλλης, σήμερα πλατεία Παύλου Μελά, ήταν μία αλάνα και συγκέντρωναν τους οπαδούς που τους ασκούσαν να φωνάζουν «μπράβο» και «ζήτω» στις πολιτικές συγκεντρώσεις. Όποιος δεν φώναζε δυνατά τον έκοβαν, λέγοντας πως «δεν κάνει ούτε για ζήτω» (απ΄εδώ θα μείνει και φράση).
Στην ίδια πλατεία, σήμερα, έτυχε να στεγαστούν τα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας και έτσι σήμερα, η Ρήγιλλα μνημονεύεται, περισσότερο από τον αντρούλη της, τον Ηρώδη. Τελικά,δεν κατάφερε ο Ηρώδης, αν και το προσπάθησε να σβήσει τη μνήμη της αδικοχαμένης Ρηγίλλης. Μετά από 2000 χρόνια η αδικοχαμένη Ρήγιλλα μνημονεύεται περισσότερο, λόγω της Νέας Δημοκρατίας, από τον Ηρώδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου