Αυτοαπασχολούμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, βιοτέχνες,
άνεργοι, επισφαλώς εργαζόμενοι, υπάλληλοι σε εφεδρεία, νοικοκυρές,
αγρότες, ταξιτζήδες, εργάτες, δάσκαλοι...Κι ενώ στη Χαλυβουργική, στο Alter, στο Notos Galleries και αλλού άρχισαν οι μπούφλες στους "αυτοκράτορες"...
Κι ένα πολύ όμορφο τραγούδι-παραμύθι, μια αλληγορία για ένα "λεγεωνάριο" που μπούχτισε από τις χρόνιες υποσχέσεις πως θα πάρει ένα χωραφάκι αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του στη Ρωμαική Αυτοκρατορία.....
Λεγεωνάριος
(Βασίλη & Θανάση Παπακωνσταντίνου)
(ΧΟΡΟΣ: Και θα πάρουμε έναν κλήρο
χωραφάκι γόνιμο
μια γαλάτισσα για σκλάβα
και συσσίτιο μόνιμο.)
(ΨΙΘΥΡΟΣ: Πού με παν οι σκονισμένες μου μπότες
Στο φιδίσιο της ζωής μου καρόδρομο;
Πόσες μάχες δίνονται χωρίς εμένα;
Ποια αψίδα δεν περίμενε να 'ρθω;)
Λεγεωνάριος χρόνια και χρόνια
μόνος κι ασήμαντος παλιοσειρά
θεριά Γαλάτες με λιώσαν στη φάπα
"καταταχτείτε" μας λέγαν παλιά.
«Και θα πάρετε ένα κλήρο -χωραφάκι γόνιμο
μια Γαλάτισσα για σκλάβα και συσσίτιο μόνιμο!»
«Και θα πάρουμε ένα κλήρο -χωραφάκι γόνιμο
μια Γαλάτισσα για σκλάβα και συσσίτιο μόνιμο!»
Από το "φόρα, φόρα" αυτό το κράνος
τα μαλλάκια μου σκορπίσανε στη γη
οι πατάτες μπλουμ και τα φασόλια βάρκες
ξεφτίλα Καίσαρα, να σ' είχα μια στιγμή!
«Και θα πάρουμε ένα κλήρο -χωραφάκι γόνιμο
μια Γαλάτισσα για σκλάβα και συσσίτιο μόνιμο.»
Λεγεωνάριος χρόνια και χρόνια
είπα "αϊ σιχτίρ", τα μούντζωσα πια,
απ' τις γιορτές, τα μνημεία ηρώων
φεύγει θυμιάμα, μα δεν με ακουμπά.
Τα μπλα-μπλα για pax romana
mare nostrum και λοιπά
βρήκα μέρος και τα γράφω
σφόδρα καλλιτεχνικά.
Τώρα αξύριστος κλωτσάω ντενεκέδια
σε κουφάλες δέντρων αναπαύομαι
κι όσο για την δόξα που 'λεγα να πάρω
δεν βαριέσαι αδερφέ! Δεν βιάζομαι…
Τα μπλα-μπλα για pax romana
mare nostrum και λοιπά
βρήκα μέρος και τα γράφω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου