Πήρε το μάτι μου μια είδηση που είχε δημοσιευτεί κανά δυό χρόνια πριν , σχετικά με κάποια χθόνια εκπομπή ήχων και κάποιων λέξεων στην Πεντέλη, με την οποία ακουγόταν ένα μήνυμα (το βρήκα εδώ)
<<ΑΔΕΡΦΙΑ!!..ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙ ΑΥΠΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΧΤΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΕΙΤΕ ΣΕ ΗΛΦΙΟΝ..>>
<<ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΖΑΛΑΔΑΣ.ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΖΑΧΑΡΗ..ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙ ΑΥΠΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ>>
<<ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΟΔΗΓΙΕΣ..ΟΙ ΕΛΜΑΤΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΔΟΝ. Η ΟΝΕΙΡΟ-ΝΑΥΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 13:00 ΕΩΣ 15:00.>>
<<ΜΕΛΕΧΘΜΕΛΕΧΘ.ΙΝΘ..ΜΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΤΕ..ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΠΝΟΥΣ ΝΟΛΘΧ ΝΙΑΡΧ ΜΕΛΙΕΘΧ.>>. Παράλληλα πρόσφατα κυκλοφόρησαν μερικά βίντεο λόγω παράξενων ήχων που ακούστηκαν σε μερικά μέρη του κόσμου όπως Μεξικό, Ρωσία κλπ. Συγγεκριμένα για την Ρωσία γίνεται αναφορά ότι πρόκειται για 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς που ποτέ δεν εκπέμπουν ειδήσεις ή τραγούδια, αλλά μόνον έναν συνεχή παράξενο ήχο. Έτυχε μάλιστα στο παρελθόν, για ελάχιστες φορές να σταματά ο ήχος και να ακούγονται περίεργες φωνές πόνου και φρίκης, σαν να έβγαιναν απ΄ τα έγκατα της γης, αφού και ο συνεχής ήχος, περνά πρώτα μέσα από την γη και μετά ακούγεται στην επιφάνεια. Από το δημοσίευμα (εξ ου και τα περι Ρωσίας σχόλια) στο ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΚΡΟ δημοσιεύω δήλωση ενός διάσημου γεωλόγου του Δρ. Ασσάκωφ που είχε δηλώσει τότε : “Σαν Κουμουνιστής είμαι άθεος , δεν πιστεύω σε ουρανό ούτε στην βίβλο, αλλά σαν επιστήμονας που είμαι μετά από αυτό που ανακαλύψαμε θα πιστέψω στην κόλαση!! Δεν λέω ψέματα, ξέρω πολύ καλά τι είδαμε και το τι ακούσαμε, είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι τρυπήσαμε μέχρι τις Πύλες της Κολάσεως!! “. Αργότερα στο Κρεμλίνο είχε δηλώσει σε ανωτέρους του κόμματος: “Στην αρχή πιστεύαμε ότι οι φωνές αυτές ερχόντουσαν από τα συνεργεία μας, αλλά όταν καταλάβαμε από πού προερχόντουσαν οι χειρότερες υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν!! Οι κραυγές δεν ήταν από ένα άτομο αλλά από χιλιάδες!!”.
Ας επιστρέψουμε και πάλι στα δικά μας, την Πεντέλη και στο μήνυμα “πρέπει να μεταβείτε στο ΗΛΦΙΟΝ ή ΙΛΦΙΟΝ “ Επειδή όλα έχουν την εξήγησή τους, έστω και την ρίζα τους, επισκέφτηκα τον αναζητητή. Κάνοντας μια περιήγηση, έπεσα σε διάφορες σελίδες οι οποίες δεν υπήρχαν πλέον. Με τα πολλά και μέσω ξένων σελίδων κατέληξα πως επρόκειτο για κάποιο φυτό. Το περίεργο είναι πως δεν έδινε καμία επιλογή κάποιας εγκυκλοπαίδειας και στο wictionary (λεξικό) δεν ανέφερε τίποτα. Κάνοντας αλλαγές στην γραφή της λέξης, ήμουν τυχερή που βρήκα μία περίληψη ενός συγγραφέα που μετέφερε μίας Αγγλίδας αρχαιολόγου ( Sylvia Benton) την μελέτη σχετικά με ένα αγγείο, με την ονομασία “Η κύλιξ του Αρκεσίλα” στην οποία αναφέρεται και το σίλφιον. Έκανα τον δικό μου συσχετισμό , δηλαδή "σε ηλφιον" , υποθέτοντας πως αν όντως υπήρξε ήχος με αυτήν την αναφορά, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι σίλφιον, αντί σε ηλφιον), έκανα και εγώ την δική μου περίληψη και σας την παραθέτω, με βάση την πηγή.
Πρόκειται για ένα αγγείο του Αρκεσίλαου του Β' που βασίλεψε στην Κυρήνη 568-552 π.Χ., ο οποίος είχε όμως ένα τραγικό τέλος . Το αγγείο βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού. Είναι Μυκηναϊκό του 6 π.Χ. αι. Έχω ήδη σε άλλη ανάρτηση αναφερθεί για τον Ελληνισμό της Λιβύης και την ιστορία της, όπως το ότι ήταν χωρισμένη σε δύο κράτη, την Κυρήνη (Ελληνική) και την Τριτωνίδα (Λιβύη) . Δείτε Η Ιστορία της Λιβύης εδω.
Η Κυρήνη ήταν εύπορος και γόνιμος τόπος. Το εν λόγω αγγείο έχει ζωγραφισμένη μία παράσταση στο εσωτερικό του και εχρησιμοποίητο για οινοποσία. Όταν το υγρό εκινείτο, θεωρούσαν πως ζωντάνευε τις φιγούρες. Το θέμα χωρίζεται σε δύο επίπεδα : επιφάνεια το ένα και κατά πάσα πιθανότητα αμπάρι πλοίου, το δεύτερο. Το βασικό θέμα της παράστασης αντιστοιχεί σε συσκευασία ενός προϊόντος από συμπυκνωμένες μπάλες ή συμπαγείς όγκους λευκού χρώματος, αφού προηγηθεί η καταγραφή του. Η ζύγιση γίνεται μπροστά στον μεγαλοπρεπή καθιστό Βασιλιά Αρκεσίλα, με μαλιά πάρα πολύ μακριά και κάτω από το κάθισμά του κάθεται ένα αιλουροειδές. Η ζυγαριά είναι πελώρια που καλύπτει από την μία άκρη μέχρι την άλλη την παράσταση. Η ζυγαριά κρέμεται από ένα σχεδόν οριζόντιο δοκάρι, στο κέντρο κάθεται ένας πίθηκος και στις πλευρές της από ένα πουλί . Επειδή υπάρχουν και άλλα πουλιά που πετούν, ο αρχαιολόγος καταλήγει πως η ζύγιση γινόταν σε ανοικτό χώρο και με πολύ ήλιο, αφού ένα σκοινί ήταν πιασμένο στο δοκάρι και συγκρατούσε μια τέντα που σκίαζε τον Βασιλιά. Πιθανολογεί ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και ο κήπος του Βασιλιά. Πίσω από τον βασιλιά αναρριχάται μια υπερμεγέθης σαύρα. Στο κατάστρωμα βρίσκονται άλλα πέντε άτομα : ο ΣΟΦΟΡΤΟΣ που ζυγίζει, ο (ΣΤ)ΑΘΜΟΣ που γεμίζει το καντάρι, ο ΙΡΜΟΦΟΡΟΣ (φορμοφόρος = αχθοφόρος) που σηκώνει και δένει τα τσουβάλια ( υπάρχουν 2 φιγούρες που βοηθούν η μία την άλλη)) . Οι λέξεις αυτές είναι γραμμένες πάνω στην παράσταση αντίστοιχα με τις φιγούρες. Ανάμεσα σε αυτούς που σηκώνουν και δένουν τα τσουβάλια υπάρχει η λέξη ΟΡΥΞΟ, χαραγμένη εντονότερα και στην ίδια ευθεία δεξιότερα , επίσης έντονα ακόμα μία ο ΣΙΛΦΟΜΑΧΟΣ.
Όπως είπα το δεύτερο επίπεδο αναπαριστά ένα αμπάρι, στην είσοδο του οποίου υπάρχει ένας φύλακας. Πάνω στην είσοδο υπάρχει η λέξη ΜΑΕΝ που προέρχεται από το ρήμα μάσσω = συγκεντρώνω, άρα δηλώνει το αποθηκευμένο προϊόν ή πρόκειται για Λιβυκή λέξη αγνώστου νοήματος.
Ο ΣΟΦΟΡΤΟΣ είναι αυτός που ελέγχει το φορτίο. Και ο αρχαιολόγος αναρωτιέται αν το φορτίο αφορά το φαρμακευτικό φυτό “σίλφιον” που ευδοκιμούσε μόνον στην Κυρήνη και εξαγόταν μονοπωλιακά σε όλη την Μεσόγειο, παράλληλα με το λευκό μαλλί προβάτου. Παρ' όλα αυτά υπάρχει το ερώτημα αν οι λέξεις αυτές αφορούν ονόματα ή δηλούν επαγγέλματα.
Η παράσταση έφερε την αρχαιολόγο σε δίλημμα, διότι ένα από τα πουλιά της παράστασης που πετούν είναι ο πελαργός και συνηθίζεται σε επιτάφιες παραστάσεις, Επίσης παρατήρησε ομοιότητα με τις “ψυχοστασίας” αιγυπτιακές απεικονίσεις. Εδώ ακούγεται λίγο τρελό, στις αιγυπτιακές ζύγιζαν την καρδιά του νεκρού για να καθορίσουν την μεταθανάτια τύχη του !!!! Ενώ ο πίθηκος του αγγείου, αντικαθιστά τον μπαμπουίνο της αιγυπτιακής “ψυχοστασίας” .
Δηλαδή όπως καταλαβαίνουμε, οι δύο παραστάσεις να μεν ήταν όμοιες, αλλά διαφορετικό το είδος ζύγισης. Ποιά σχέση όμως μπορούν να έχουν αυτές οι παραστάσεις ; Υπονοεί κάτι ο ζωγράφος ή είναι τυχαίο ;;; Το δίλημμα δυσκολεύει την ακριβή ερμηνεία των λέξεων.
Ο ΣΙΛΦΟΜΑΧΟΣ => όπου σίλφιον είναι το προϊόν, το μάχος όμως στην μεν Ελληνική σημαίνει μάσσω δηλαδή μαζεύω , ενώ στην Αιγυπτιακή σημαίνει ζυγαριά από την λέξη mekhat , άρα μπορεί να σημαίνει “η ζυγαριά του σιλφίου” .
Έτερος επιστήμονας υποστηρίζει πως η ερμηνεία της λέξεως έχει σχέση με τον δρυοκολάπτη = αυτόν που μάχεται την “σίλφη” δηλαδή το σαράκι. Μαζί με την λέξη ΟΡΥΞΟ που σημαίνει σκάβω, το πουλί που εφορμά φαίνεται να είναι δρυοκολάπτης.
Με αυτούς τους συσχετισμούς της ανάλυσης, συνθέτεται κάποια άλλη έννοια στην παράσταση. Επειδή όμως δεν γίνεται αυτή η άποψη αποδεκτή, αφού το ράμφος του πουλιού έχει πιο κάθετη θέση, σημαίνοντας πως επιθυμεί να σιτιστεί, επιβεβαιώνει πως το προϊόν είναι το “σίλφιον” και όχι μαλλί.
Για το σίλφιον έχει αναφερθεί ο Θεόφραστος και ο Πλίνιος, αλλά την εποχή του δευτέρου ήδη το φυτό είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Λέτε μαζί με το φυτό να εξαφανίστηκαν και οι γνώσεις ως προς τις ιδιότητές του ;;; Όμως το φυτό αναπαριστάτο και στο νόμισμα της Κυρήνης, όπως το φύλλωμά του, το στέλεχος και ο καρπός του. Άρα επιβεβαιώνεται η τεράστια σημασία του για την οικονομία του τόπου. Πάντως το φυτό προέρχεται από βολβό, πράγμα όμως που δεν απεικονίζεται στα νομίσματα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σίλφιον είναι αυτοφυές σε μια συγκεκριμένη στενή ζώνη της Κυρήνης. Το σημαντικότατο στοιχείο είναι πως το φυτό ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΟΤΑΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ή ΜΕΤΑΦΥΤΕΥΣΗ σε άλλους τόπους !!!
Ο βολβός μήκους ενός πήχη, καλυπτόταν από φλούδα. Το γογγύλι αυτό το χάρασσαν με προσοχή για να αντλούν το ¨ριζίαν οπόν” μάλλον γαλακτώδους υφής. Το σημαντικό ήταν πως ο οπός ήταν ευπαθής και σάπιζε γρήγορα. Για να επιτύχουν την μακροχρόνια συντήρησή του, το ανακάτευαν με αλεύρι και το αποθήκευαν σε αγγεία. Στην Αθήνα καταναλωνόταν ως τουρσί ή σαλάτα, κυρίως τα βλαστάρια του. Οι πραγματικές ή φανταστικές ιδιότητες του σιλφίου το έκαναν περιζήτητο. Το λευκό χρώμα του προϊόντος στο κατάστρωμα της παράστασης του αγγείου, μπερδεύει αφού η φλούδα του βολβού είναι μαύρη, άρα η επόμενη υπόθεση είναι να είναι ξεφλουδισμένα. Τότε δεν θα προοριζόταν προς εξαγωγή, λόγω της ευαισθησίας του, αλλά προς άμεση επεξεργασία, άρα αποθηκεύεται στην απεικόνιση. Ο Θεόφραστος αφήνει να εννοηθεί, πως εξάγεται αποφλοιωμένο, κάτι που δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει εύκολα. Η εμπορική αξία του σαφώς θα ήταν μεγαλύτερη, το βάρος μικρότερο και φυσικά μικρότερο το μεταφορικό κόστος, οφέλη που δεν θα τα εκχωρούσουν σε άλλους οι Κυρηναίοι.
Αφήνει λοιπόν πολλά περιθώρια, όντως να ταξίδευε προς τον Πειραιά ;;
Λογικά, σύμφωνα με τον συγγραφέα ο Θεόφραστος θα πρέπει να είχε ιδίαν αντίληψη για τον βολβό και όχι από τρίτους διότι δεν θα έγραφε :
“οι δε του σιλφίου την ρίξαν φασί γίγνεσθαι πηχθαίων ή μικρώ μειζώ”.
Από αυτό όμως εξάγεται το συμπέρασμα πως Πειραιάς δεν είναι ο λιμένας της Αττικής, αλλά κοντινές αποβάθρες όπου βρισκόταν το εργοστάσιο επεξεργασίας (περατά). Μετά την επεξεργασία άμεσα γινόταν η φόρτωση στο καράβι, έτοιμο για την εξαγωγή.
Τα φύλλα και τα βλαστάρια ήταν πολύ θρεπτικά για τα πρόβατα και γίνεται αναφορά πως τους προκαλούσε ελαφρά υπνηλία, αλλά έδινε ιδιαίτερη νοστιμιά στο κρέας τους. Έτσι η συνύπαρξή τους για την οικονομία ήταν ανταγωνιστική, με υπεροχή στο σίλφιο, που πουθενά στην τότε γνωστή οικουμένη δεν ευδοκιμούσε. Με το πέρασμα όμως του χρόνου, στην κυριολεξία το πρόβατο έφαγε το σίλφιον.
Με την παρουσία των πουλιών στην παράσταση, που αν το ένα θέλει να φάει τον καρπό = ο σιλφομάχος και το άλλο η καρακάξα ή δρυοκολάπτης που εφορμά για τον βολβό και δηλώνεται με την λέξη “ορυξο”, το θέμα της παράστασης θα θέλει να τονίσει το εφήμερον της απόλαυσης, αντικείμενο που προορίζεται η κούπα. Ο αναπάντεχος και τραγικός θάνατος του Βασιλιά Αρκεσίλα από τα χέρια της γυναίκας του (που κατά την μελέτη της απεικόνισης αναπαριστά το πουλί καρακάξα), έγινε θρύλος, αντίστοιχος του Κροίσου, για να θυμίζει το μάταιο της συνεχούς συσσώρευσης πλούτου !! Εδώ προσθέτω πως ο Αρκεσίλας είχε τσακωθεί με τους αδελφούς του και αυτοί πήγαν με το μέρος των Λίβυων που τους έτρεψαν εναντίον του.
Οι υπόλοιπες τριγύρω από τον βασιλιά απεικονίσεις προμηνύουν τον ελλοχεύοντα θάνατο, χωρίς εκείνος να αντιλαμβάνεται την πολιορκία. Ο πελαργός των επιθανάτιων παραστάσεων , η καρακάξα , η σαύρα που εννοεί την αποσύνθεση του χώματος, από το ζύγισμα εμπορεύματος στο ζύγισμα της μοίρας που δεν αντιλαμβάνεται, όντας ο Βασιλιάς απόλυτα απορροφημένος με το ζύγι του πλούτου και ο μπαμπουίνος ή πίθηκος που εποπτεύει στο κέντρο της ζυγαριάς, κάνει με την παρουσία του την διαδικασία μακάβρια και αστεία ταυτόχρονα.
Στους Δελφούς το σίλφιον υπήρξε ένας από τους συληθέντες θησαυρούς του !!
Όλα τα αρχαία μυστικά του κόσμου των βοτάνων (διάκριση , ιδιότητες , εφαρμογή , παρασκευή ) τα κρατούσαν συνήθως φυλαγμένα ζηλότυπα οι ιερείς και οι μάγοι, που ασκούσαν απόλυτη εξουσία στους λαούς προς όφελος φυσικά δικό τους και της τάξης τους. Στον Μεσαίωνα πέρασαν στα χέρια των μάγων και στην Αναγέννηση η επιστήμη χρωστά πολλά στους “πρωτόγονους” λαούς , όπως Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια. Στην αρχαία Ελλάδα τα ίδια φυτά χρησιμοποιήθηκαν για τροφή και για θεραπείες. Σήμερα μετά την ευραία χρήση των χημικών φαρμάκων, γίνεται η επιστροφή στην αρχαία βοτανολογία και γνώση, με επίκεντρο την Ελλάδα και κυρίως την Κρήτη, λόγω των μειωμένων καρδιακών νόσων.
Ο Ιπποκράτης έλεγε : “αν οι άνθρωποι ζούσαν και τρέφονταν σωστά δεν θα υπήρχε η ιατρική γιατί δεν θα υπήρχαν ασθένειες”
Με την έξαρση στην επιστροφή στη φύση, πολλές εταιρίες παράγουν φυτικά σκευάσματα βοτάνων που αγοράζουν από διάφορες χώρες.
Η Κρητική χλωρίδα περιλαμβάνει συνολικά 2386 βότανα.
Τι θέλει λοιπόν να πει το χθόνιο μήνυμα των ΒΡΙΛ ;;
Ασπασία
ΥΣ : υπάρχει για όποιον θέλει να δει τον βολβό σχετική φωτογραφία εδω στην αρχή αρχή του κειμένου.
<<ΑΔΕΡΦΙΑ!!..ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙ ΑΥΠΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΧΤΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΕΙΤΕ ΣΕ ΗΛΦΙΟΝ..>>
<<ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΖΑΛΑΔΑΣ.ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΖΑΧΑΡΗ..ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙ ΑΥΠΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ>>
<<ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΟΔΗΓΙΕΣ..ΟΙ ΕΛΜΑΤΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΔΟΝ. Η ΟΝΕΙΡΟ-ΝΑΥΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 13:00 ΕΩΣ 15:00.>>
<<ΜΕΛΕΧΘΜΕΛΕΧΘ.ΙΝΘ..ΜΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΤΕ..ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΠΝΟΥΣ ΝΟΛΘΧ ΝΙΑΡΧ ΜΕΛΙΕΘΧ.>>. Παράλληλα πρόσφατα κυκλοφόρησαν μερικά βίντεο λόγω παράξενων ήχων που ακούστηκαν σε μερικά μέρη του κόσμου όπως Μεξικό, Ρωσία κλπ. Συγγεκριμένα για την Ρωσία γίνεται αναφορά ότι πρόκειται για 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς που ποτέ δεν εκπέμπουν ειδήσεις ή τραγούδια, αλλά μόνον έναν συνεχή παράξενο ήχο. Έτυχε μάλιστα στο παρελθόν, για ελάχιστες φορές να σταματά ο ήχος και να ακούγονται περίεργες φωνές πόνου και φρίκης, σαν να έβγαιναν απ΄ τα έγκατα της γης, αφού και ο συνεχής ήχος, περνά πρώτα μέσα από την γη και μετά ακούγεται στην επιφάνεια. Από το δημοσίευμα (εξ ου και τα περι Ρωσίας σχόλια) στο ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΚΡΟ δημοσιεύω δήλωση ενός διάσημου γεωλόγου του Δρ. Ασσάκωφ που είχε δηλώσει τότε : “Σαν Κουμουνιστής είμαι άθεος , δεν πιστεύω σε ουρανό ούτε στην βίβλο, αλλά σαν επιστήμονας που είμαι μετά από αυτό που ανακαλύψαμε θα πιστέψω στην κόλαση!! Δεν λέω ψέματα, ξέρω πολύ καλά τι είδαμε και το τι ακούσαμε, είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι τρυπήσαμε μέχρι τις Πύλες της Κολάσεως!! “. Αργότερα στο Κρεμλίνο είχε δηλώσει σε ανωτέρους του κόμματος: “Στην αρχή πιστεύαμε ότι οι φωνές αυτές ερχόντουσαν από τα συνεργεία μας, αλλά όταν καταλάβαμε από πού προερχόντουσαν οι χειρότερες υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν!! Οι κραυγές δεν ήταν από ένα άτομο αλλά από χιλιάδες!!”.
Ας επιστρέψουμε και πάλι στα δικά μας, την Πεντέλη και στο μήνυμα “πρέπει να μεταβείτε στο ΗΛΦΙΟΝ ή ΙΛΦΙΟΝ “ Επειδή όλα έχουν την εξήγησή τους, έστω και την ρίζα τους, επισκέφτηκα τον αναζητητή. Κάνοντας μια περιήγηση, έπεσα σε διάφορες σελίδες οι οποίες δεν υπήρχαν πλέον. Με τα πολλά και μέσω ξένων σελίδων κατέληξα πως επρόκειτο για κάποιο φυτό. Το περίεργο είναι πως δεν έδινε καμία επιλογή κάποιας εγκυκλοπαίδειας και στο wictionary (λεξικό) δεν ανέφερε τίποτα. Κάνοντας αλλαγές στην γραφή της λέξης, ήμουν τυχερή που βρήκα μία περίληψη ενός συγγραφέα που μετέφερε μίας Αγγλίδας αρχαιολόγου ( Sylvia Benton) την μελέτη σχετικά με ένα αγγείο, με την ονομασία “Η κύλιξ του Αρκεσίλα” στην οποία αναφέρεται και το σίλφιον. Έκανα τον δικό μου συσχετισμό , δηλαδή "σε ηλφιον" , υποθέτοντας πως αν όντως υπήρξε ήχος με αυτήν την αναφορά, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι σίλφιον, αντί σε ηλφιον), έκανα και εγώ την δική μου περίληψη και σας την παραθέτω, με βάση την πηγή.
Πρόκειται για ένα αγγείο του Αρκεσίλαου του Β' που βασίλεψε στην Κυρήνη 568-552 π.Χ., ο οποίος είχε όμως ένα τραγικό τέλος . Το αγγείο βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού. Είναι Μυκηναϊκό του 6 π.Χ. αι. Έχω ήδη σε άλλη ανάρτηση αναφερθεί για τον Ελληνισμό της Λιβύης και την ιστορία της, όπως το ότι ήταν χωρισμένη σε δύο κράτη, την Κυρήνη (Ελληνική) και την Τριτωνίδα (Λιβύη) . Δείτε Η Ιστορία της Λιβύης εδω.
Η Κυρήνη ήταν εύπορος και γόνιμος τόπος. Το εν λόγω αγγείο έχει ζωγραφισμένη μία παράσταση στο εσωτερικό του και εχρησιμοποίητο για οινοποσία. Όταν το υγρό εκινείτο, θεωρούσαν πως ζωντάνευε τις φιγούρες. Το θέμα χωρίζεται σε δύο επίπεδα : επιφάνεια το ένα και κατά πάσα πιθανότητα αμπάρι πλοίου, το δεύτερο. Το βασικό θέμα της παράστασης αντιστοιχεί σε συσκευασία ενός προϊόντος από συμπυκνωμένες μπάλες ή συμπαγείς όγκους λευκού χρώματος, αφού προηγηθεί η καταγραφή του. Η ζύγιση γίνεται μπροστά στον μεγαλοπρεπή καθιστό Βασιλιά Αρκεσίλα, με μαλιά πάρα πολύ μακριά και κάτω από το κάθισμά του κάθεται ένα αιλουροειδές. Η ζυγαριά είναι πελώρια που καλύπτει από την μία άκρη μέχρι την άλλη την παράσταση. Η ζυγαριά κρέμεται από ένα σχεδόν οριζόντιο δοκάρι, στο κέντρο κάθεται ένας πίθηκος και στις πλευρές της από ένα πουλί . Επειδή υπάρχουν και άλλα πουλιά που πετούν, ο αρχαιολόγος καταλήγει πως η ζύγιση γινόταν σε ανοικτό χώρο και με πολύ ήλιο, αφού ένα σκοινί ήταν πιασμένο στο δοκάρι και συγκρατούσε μια τέντα που σκίαζε τον Βασιλιά. Πιθανολογεί ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και ο κήπος του Βασιλιά. Πίσω από τον βασιλιά αναρριχάται μια υπερμεγέθης σαύρα. Στο κατάστρωμα βρίσκονται άλλα πέντε άτομα : ο ΣΟΦΟΡΤΟΣ που ζυγίζει, ο (ΣΤ)ΑΘΜΟΣ που γεμίζει το καντάρι, ο ΙΡΜΟΦΟΡΟΣ (φορμοφόρος = αχθοφόρος) που σηκώνει και δένει τα τσουβάλια ( υπάρχουν 2 φιγούρες που βοηθούν η μία την άλλη)) . Οι λέξεις αυτές είναι γραμμένες πάνω στην παράσταση αντίστοιχα με τις φιγούρες. Ανάμεσα σε αυτούς που σηκώνουν και δένουν τα τσουβάλια υπάρχει η λέξη ΟΡΥΞΟ, χαραγμένη εντονότερα και στην ίδια ευθεία δεξιότερα , επίσης έντονα ακόμα μία ο ΣΙΛΦΟΜΑΧΟΣ.
Όπως είπα το δεύτερο επίπεδο αναπαριστά ένα αμπάρι, στην είσοδο του οποίου υπάρχει ένας φύλακας. Πάνω στην είσοδο υπάρχει η λέξη ΜΑΕΝ που προέρχεται από το ρήμα μάσσω = συγκεντρώνω, άρα δηλώνει το αποθηκευμένο προϊόν ή πρόκειται για Λιβυκή λέξη αγνώστου νοήματος.
Ο ΣΟΦΟΡΤΟΣ είναι αυτός που ελέγχει το φορτίο. Και ο αρχαιολόγος αναρωτιέται αν το φορτίο αφορά το φαρμακευτικό φυτό “σίλφιον” που ευδοκιμούσε μόνον στην Κυρήνη και εξαγόταν μονοπωλιακά σε όλη την Μεσόγειο, παράλληλα με το λευκό μαλλί προβάτου. Παρ' όλα αυτά υπάρχει το ερώτημα αν οι λέξεις αυτές αφορούν ονόματα ή δηλούν επαγγέλματα.
Η παράσταση έφερε την αρχαιολόγο σε δίλημμα, διότι ένα από τα πουλιά της παράστασης που πετούν είναι ο πελαργός και συνηθίζεται σε επιτάφιες παραστάσεις, Επίσης παρατήρησε ομοιότητα με τις “ψυχοστασίας” αιγυπτιακές απεικονίσεις. Εδώ ακούγεται λίγο τρελό, στις αιγυπτιακές ζύγιζαν την καρδιά του νεκρού για να καθορίσουν την μεταθανάτια τύχη του !!!! Ενώ ο πίθηκος του αγγείου, αντικαθιστά τον μπαμπουίνο της αιγυπτιακής “ψυχοστασίας” .
Δηλαδή όπως καταλαβαίνουμε, οι δύο παραστάσεις να μεν ήταν όμοιες, αλλά διαφορετικό το είδος ζύγισης. Ποιά σχέση όμως μπορούν να έχουν αυτές οι παραστάσεις ; Υπονοεί κάτι ο ζωγράφος ή είναι τυχαίο ;;; Το δίλημμα δυσκολεύει την ακριβή ερμηνεία των λέξεων.
Ο ΣΙΛΦΟΜΑΧΟΣ => όπου σίλφιον είναι το προϊόν, το μάχος όμως στην μεν Ελληνική σημαίνει μάσσω δηλαδή μαζεύω , ενώ στην Αιγυπτιακή σημαίνει ζυγαριά από την λέξη mekhat , άρα μπορεί να σημαίνει “η ζυγαριά του σιλφίου” .
Έτερος επιστήμονας υποστηρίζει πως η ερμηνεία της λέξεως έχει σχέση με τον δρυοκολάπτη = αυτόν που μάχεται την “σίλφη” δηλαδή το σαράκι. Μαζί με την λέξη ΟΡΥΞΟ που σημαίνει σκάβω, το πουλί που εφορμά φαίνεται να είναι δρυοκολάπτης.
Με αυτούς τους συσχετισμούς της ανάλυσης, συνθέτεται κάποια άλλη έννοια στην παράσταση. Επειδή όμως δεν γίνεται αυτή η άποψη αποδεκτή, αφού το ράμφος του πουλιού έχει πιο κάθετη θέση, σημαίνοντας πως επιθυμεί να σιτιστεί, επιβεβαιώνει πως το προϊόν είναι το “σίλφιον” και όχι μαλλί.
Για το σίλφιον έχει αναφερθεί ο Θεόφραστος και ο Πλίνιος, αλλά την εποχή του δευτέρου ήδη το φυτό είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Λέτε μαζί με το φυτό να εξαφανίστηκαν και οι γνώσεις ως προς τις ιδιότητές του ;;; Όμως το φυτό αναπαριστάτο και στο νόμισμα της Κυρήνης, όπως το φύλλωμά του, το στέλεχος και ο καρπός του. Άρα επιβεβαιώνεται η τεράστια σημασία του για την οικονομία του τόπου. Πάντως το φυτό προέρχεται από βολβό, πράγμα όμως που δεν απεικονίζεται στα νομίσματα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σίλφιον είναι αυτοφυές σε μια συγκεκριμένη στενή ζώνη της Κυρήνης. Το σημαντικότατο στοιχείο είναι πως το φυτό ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΟΤΑΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ή ΜΕΤΑΦΥΤΕΥΣΗ σε άλλους τόπους !!!
Ο βολβός μήκους ενός πήχη, καλυπτόταν από φλούδα. Το γογγύλι αυτό το χάρασσαν με προσοχή για να αντλούν το ¨ριζίαν οπόν” μάλλον γαλακτώδους υφής. Το σημαντικό ήταν πως ο οπός ήταν ευπαθής και σάπιζε γρήγορα. Για να επιτύχουν την μακροχρόνια συντήρησή του, το ανακάτευαν με αλεύρι και το αποθήκευαν σε αγγεία. Στην Αθήνα καταναλωνόταν ως τουρσί ή σαλάτα, κυρίως τα βλαστάρια του. Οι πραγματικές ή φανταστικές ιδιότητες του σιλφίου το έκαναν περιζήτητο. Το λευκό χρώμα του προϊόντος στο κατάστρωμα της παράστασης του αγγείου, μπερδεύει αφού η φλούδα του βολβού είναι μαύρη, άρα η επόμενη υπόθεση είναι να είναι ξεφλουδισμένα. Τότε δεν θα προοριζόταν προς εξαγωγή, λόγω της ευαισθησίας του, αλλά προς άμεση επεξεργασία, άρα αποθηκεύεται στην απεικόνιση. Ο Θεόφραστος αφήνει να εννοηθεί, πως εξάγεται αποφλοιωμένο, κάτι που δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει εύκολα. Η εμπορική αξία του σαφώς θα ήταν μεγαλύτερη, το βάρος μικρότερο και φυσικά μικρότερο το μεταφορικό κόστος, οφέλη που δεν θα τα εκχωρούσουν σε άλλους οι Κυρηναίοι.
Αφήνει λοιπόν πολλά περιθώρια, όντως να ταξίδευε προς τον Πειραιά ;;
Λογικά, σύμφωνα με τον συγγραφέα ο Θεόφραστος θα πρέπει να είχε ιδίαν αντίληψη για τον βολβό και όχι από τρίτους διότι δεν θα έγραφε :
“οι δε του σιλφίου την ρίξαν φασί γίγνεσθαι πηχθαίων ή μικρώ μειζώ”.
Από αυτό όμως εξάγεται το συμπέρασμα πως Πειραιάς δεν είναι ο λιμένας της Αττικής, αλλά κοντινές αποβάθρες όπου βρισκόταν το εργοστάσιο επεξεργασίας (περατά). Μετά την επεξεργασία άμεσα γινόταν η φόρτωση στο καράβι, έτοιμο για την εξαγωγή.
Τα φύλλα και τα βλαστάρια ήταν πολύ θρεπτικά για τα πρόβατα και γίνεται αναφορά πως τους προκαλούσε ελαφρά υπνηλία, αλλά έδινε ιδιαίτερη νοστιμιά στο κρέας τους. Έτσι η συνύπαρξή τους για την οικονομία ήταν ανταγωνιστική, με υπεροχή στο σίλφιο, που πουθενά στην τότε γνωστή οικουμένη δεν ευδοκιμούσε. Με το πέρασμα όμως του χρόνου, στην κυριολεξία το πρόβατο έφαγε το σίλφιον.
Με την παρουσία των πουλιών στην παράσταση, που αν το ένα θέλει να φάει τον καρπό = ο σιλφομάχος και το άλλο η καρακάξα ή δρυοκολάπτης που εφορμά για τον βολβό και δηλώνεται με την λέξη “ορυξο”, το θέμα της παράστασης θα θέλει να τονίσει το εφήμερον της απόλαυσης, αντικείμενο που προορίζεται η κούπα. Ο αναπάντεχος και τραγικός θάνατος του Βασιλιά Αρκεσίλα από τα χέρια της γυναίκας του (που κατά την μελέτη της απεικόνισης αναπαριστά το πουλί καρακάξα), έγινε θρύλος, αντίστοιχος του Κροίσου, για να θυμίζει το μάταιο της συνεχούς συσσώρευσης πλούτου !! Εδώ προσθέτω πως ο Αρκεσίλας είχε τσακωθεί με τους αδελφούς του και αυτοί πήγαν με το μέρος των Λίβυων που τους έτρεψαν εναντίον του.
Οι υπόλοιπες τριγύρω από τον βασιλιά απεικονίσεις προμηνύουν τον ελλοχεύοντα θάνατο, χωρίς εκείνος να αντιλαμβάνεται την πολιορκία. Ο πελαργός των επιθανάτιων παραστάσεων , η καρακάξα , η σαύρα που εννοεί την αποσύνθεση του χώματος, από το ζύγισμα εμπορεύματος στο ζύγισμα της μοίρας που δεν αντιλαμβάνεται, όντας ο Βασιλιάς απόλυτα απορροφημένος με το ζύγι του πλούτου και ο μπαμπουίνος ή πίθηκος που εποπτεύει στο κέντρο της ζυγαριάς, κάνει με την παρουσία του την διαδικασία μακάβρια και αστεία ταυτόχρονα.
Στους Δελφούς το σίλφιον υπήρξε ένας από τους συληθέντες θησαυρούς του !!
Όλα τα αρχαία μυστικά του κόσμου των βοτάνων (διάκριση , ιδιότητες , εφαρμογή , παρασκευή ) τα κρατούσαν συνήθως φυλαγμένα ζηλότυπα οι ιερείς και οι μάγοι, που ασκούσαν απόλυτη εξουσία στους λαούς προς όφελος φυσικά δικό τους και της τάξης τους. Στον Μεσαίωνα πέρασαν στα χέρια των μάγων και στην Αναγέννηση η επιστήμη χρωστά πολλά στους “πρωτόγονους” λαούς , όπως Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια. Στην αρχαία Ελλάδα τα ίδια φυτά χρησιμοποιήθηκαν για τροφή και για θεραπείες. Σήμερα μετά την ευραία χρήση των χημικών φαρμάκων, γίνεται η επιστροφή στην αρχαία βοτανολογία και γνώση, με επίκεντρο την Ελλάδα και κυρίως την Κρήτη, λόγω των μειωμένων καρδιακών νόσων.
Ο Ιπποκράτης έλεγε : “αν οι άνθρωποι ζούσαν και τρέφονταν σωστά δεν θα υπήρχε η ιατρική γιατί δεν θα υπήρχαν ασθένειες”
Με την έξαρση στην επιστροφή στη φύση, πολλές εταιρίες παράγουν φυτικά σκευάσματα βοτάνων που αγοράζουν από διάφορες χώρες.
Η Κρητική χλωρίδα περιλαμβάνει συνολικά 2386 βότανα.
Τι θέλει λοιπόν να πει το χθόνιο μήνυμα των ΒΡΙΛ ;;
Ασπασία
ΥΣ : υπάρχει για όποιον θέλει να δει τον βολβό σχετική φωτογραφία εδω στην αρχή αρχή του κειμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου