Είναι ενδιαφέρον να περπατάς στα χνάρια της ιστορίας και να καμπυλώνεις τις άκρες της. Το παρελθόν γίνεται παρόν, μια παλινδρόμηση του χρόνου, που κάνει το χθες σήμερα και τανάπαλιν. Η ιστορική διαπίστωση συσχετισμών και ομοιοτήτων, που κάνει την ιστορία να επαναλαμβάνεται. Μια εποχή που πριν κλείσει τον κύκλο της, έχει περάσει πρώτα πίσω από την σκοτεινή πλευρά της “κερασφόρου” ημισελήνου, επιστρέφοντας ξανά μπροστά στο φως του ήλιου, αποκαθηλώνοντας το σκοτάδι και αποκαλύπτοντας τις μέχρι πρότινος ζοφερές πλευρές της. Δεν μπορεί να μην έχει την σημαντικότητα και την σημασιολογία της. Φέρνει την ανθρωπότητα κοντά, κονταίνοντας τα φτερά της ιστορίας, ζητώντας του να αλλάξει την πορεία της.
Γιατί άραγε να ονομάστηκε “ο δρόμος τους τείχους” ; Πηγή πληροφόρησης η wikipedia . Έχει Ολλανδικές ρίζες από την ονομασία “de Waal Straat”. Στο βορινό σημείο του δρόμου, κοντά στα σύνορα του οικισμού New Amsterdam, σύμφωνα με μια γενικώς αποδεκτή παραδοχή, υπήρχε χωμάτινο τείχος και ξύλα, για την προστασία της πόλης, είτε από αυτόχθονες Αμερικανούς είτε από τους γνωστούς όμοιους τους και μη εξαιρετέους Άγγλους αποικιοκράτες καταπατητές. Καταπατούσαν τα καταπατημένα δηλαδή !! Οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονταν Βαλλόνοι, προέρχονταν από το Βέλγιο, συγκεκριμένα την γερμανόφωνη περιοχή Βαλλονία.
Η Βαλλονία αρχικά υπήρξε ανεξάρτητη κοινότητα που προτίμησε να διαφυλάξει την θρησκεία, γλώσσα, παράδοση και λαογραφία της, αποφεύγοντας να συγχωνευτεί με την Γαλλική κοινότητα των Βέλγων. Μετά το Ναπολεόντειο Βατερλώ, η Βαλλονία περνά στην Ολλανδική κυριαρχία. Ακόμα όμως πιο πίσω πρόκειται για Ρωμαϊκούς πληθυσμούς της Βουργουνδίας των Κάτω Χωρών.
Κάποια στιγμή όταν έγινε η βελγική επανάσταση, ο δήμος των Βρυξελλών τα έβαλε με την Βαλλονία, έχοντας ως αποτέλεσμα από την υποχώρηση των πρώτων να προκύψει η “ χώρα της Βαλλονίας” που αποτελείτο από διάφορες επαρχίες μεταξύ των οποίων ήταν και το Λουξεμβούργο. Επικράτησε η Γαλλική γλώσσα στην περιοχή αφού πέρασαν Ισπανοί και Γάλλοι. Πλούσια σε άνθρακα και χάλυβα, ρυμουλκούμενη από το Ηνωμένο Βασίλειο, έγινε η εκμετάλλευση του πλούτου , οπότε δεν ήταν δύσκολο να διακριθεί μια πολιτικά κυρίαρχη ελίτ, η οποία όμως έφερε την περιοχή σε εξαθλίωση μετά την μείωση των κοιτασμάτων. Έτσι μαστίζεται από ανεργία βρίσκεται σε όλο και βυθιζόμενη οικονομικά κατάσταση , δύσκολα να τα βρει με την αντίπαλο αλλά ανερχόμενη πλέον οικονομικά Φλάνδρα. Συνάμα διακρίνονται σημαντικές κοινωνικές, γλωσσολογικές και πολιτικές διαφορές. Είναι ενδιαφέρον να διαβάσετε αν σας ενδιαφέρει για την Βαλλονία από Ρωμαϊκής εποχής μέχρι και σήμερα.
Χρονικό σημείο στάσης μεταξύ 4ου μέχρι 7ο αιώνα, οι Φράγκοι (έχω μιλήσει περί Φραγκοκρατίας και ποιοί πραγματικά ιστορικά είναι) ιδρύουν πολλούς οικισμούς, αποφεύγοντας περιοχές λατινοφώνων, εξ αιτίας της εξάπλωσης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας . Με την βασιλεία των Μεροβιγγείων αποκρυσταλλώνεται η γλώσσα, με την εμφάνιση Γαλλο-Ρωμαϊκών πόλεων, λόγος επικράτησης της Γαλλικής γλώσσας.
Οι πρώτοι Βαλλόνοι, 30 άποικοι με τις οικογένειές τους, έφτασαν στην νέα ήπειρο το 1624. Στην περιοχή που επιλέγουν τοποθετούν στύλους και φράκτες, οριοθετώντας τα οικόπεδα της περιοχής τους. Αργότερα χρησιμοποιώντας Αφρικανούς και λευκούς αποίκους με την βοήθεια της Ολλανδικής Εταιρείας Δυτικών Ινδιών, συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση της περιοχής και με την συνεργασία αυτή οχύρωσαν την πόλη, κτήζοντας τείχος ύψους 4 μέτρων (12 ποδών). (Είμαι σίγουρη πως έχω ακούσει το όνομα της εταιρείας, μέσα στα δύο τελευταία χρόνια σε κάποιο κανάλι, πάει καιρός, αφήνοντας να εννοηθεί πως μάλλον υπάρχει ακόμα και πιθανότητα να κρύβουν κάποιοι τις “ταχυδακτυλουργικές κινήσεις τους”, αλλά δεν θυμάμαι περισσότερα και αυτό είναι το κακό με το ανθρώπινο μυαλό ). Η εν λόγω εταιρεία γνωστή για το Ολλανδικό εμπόριο, μεταξύ των ιδρυτών της υπήρξε ο Willem Usselincx (1567-1647). To 1621 τής παραχωρείτε το μονοπώλιο των Δυτικών Ινδιών (Καραϊβική) με δικαιοδοσία στο αφρικανικό εμπόριο σκλάβων, πιθανότατα η μοναδική εμπορική οντότητα του είδους σε ολόκληρη την ιστορία. Η εταιρεία έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Ολλανδικό αποικισμό στην Αμερική. Κάτι αντίστοιχο έγινε και με την εταιρεία GWC των Ανατολικών Ινδιών (Ασία, κυρίως Ινδονησία σήμερα). Η δεύτερη είχε μεγάλη οικονομική επιτυχία, με την κατάληψη του Ισπανικού στόλου που μετέφερε ασήμι από τις αποικιοκρατίες (πειρατεία έκαναν ;)
Κατέλαβε Πορτογαλικές περιοχές στην Βραζιλία, μετά Αφρική στη Χρυσή ακτή (σήμερα Γκάνα) και Αγκόλα, για χρυσό και ελεφαντόδοντο. Στην Αμερική διακινούσε την γούνα και την ζάχαρη
Το 1792 ότι είχε και δεν είχε, επανήλθαν στην Ολλανδική “Δημοκρατία”.
Το τείχος ακολουθεί την ακτογραμμή, από το Ινδικό μονοπάτι Broadway και τελειώνει στην άλλη ακτή , Trinity σήμερα.
Εκείνες τις πρώτες ημέρες συγκεντρώνονταν έμποροι σε διάφορα σημεία του τείχους να ανταλλάξουν μετοχές και ομόλογα. Συν το χρόνο χωρίζονται σε δύο κατηγορίες : δημοπράτες και έμποροι. Ο προμαχώνας αφαιρέθηκε το 1699.
Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι, ότι τον 18 αιώνα φύτρωσε στους πρόποδες στο δρόμου του τείχους (wall street) το δέντρο buttonwood ή άλλως Αμερικάνικος πλάτανος ή συκομουριά, με φλοιό κούφιο και άκαμπτο εν σχέσει με τα υπόλοιπα δέντρα. Στο σημείο αυτό έκλεισε η γνωστή συμφωνία του Buttonwood's τo 1792 σχετικά με τους όρους του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, με λίγα λόγια μιας “δομημένης” αγοράς με “άνευ χειραγώγησης δημοπρασίες”. Μπορούσαν να συμμετέχουν ακόμα άτομα χωρίς να έχουν υπογράψει αυτήν την συμφωνία, αλλά έκοβαν μίζα μεταξύ τους κατ' αποκοπή . Η ποικιλία πάντως του δέντρου έχει πλέον εξαφανιστεί, μάλλον μην αντέχοντας αυτήν την συμφωνία .
Το 1789 στην wall street έπαιξε η σκηνή των πρώτων προεδρικών εγκαινίων των Ηνωμένων Πολιτειών με τον George Washington, που πήρε όρκο από το μπαλκόνι της Federal Hall στις 30 Απριλίου. Μεταξύ των ιδρυτών ήταν και ο Alexander Hamilton, οικονομολόγος, πολιτικός και φιλόσοφος, πρώτος γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών. Κατά την Αμερικανική επανάσταση οργάνωσε εταιρεία πυροβολικού, αργότερα επιλέχθηκε ως πλοίαρχος και τέλος υπήρξε ο έμπιστος στρατηγός του Washington. Είχε έλθει ορφανός από τις Βρετανικές Δυτικές Ινδίες στην Βόρεια Αμερική, γεννημένος από την Γαλλικής καταγωγής ήδη παντρεμένη μητέρα του με έναν έμπορο, και από πατέρα που ήταν τέταρτος γιος της Σκωτικής οικογένειας Alexander Hamilton (εκ του “Lavien' μάλλον Σεφαραδίτης εβραίος) , με ασαφή ημερομηνία γέννησης. Αναδείχθηκε εξ αιτίας των ικανοτήτων του και εκλέγεται πολιτικός,, αφού είχε παραιτηθεί πριν από την δικηγορία και ίδρυσε την Bank of New York. Θαυμαστής του Βρετανικού πολιτικού συστήματος (τι πρωτότυπο), υποστήριξε με επιτυχία την “σιωπηράν εξουσία” , δηλαδή μπορούσε να χρημαοδοτεί το Εθνικό χρέος, με στόχο την δημιουργία μιας κρατικής ιδιοκτησίας, την τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών. Τραυματίζεται σε μονομαχία από τον υποψήφιο Burr τον οποίο εμπόδισε δύο φορές να πάρει τις εκλογές, υποστηρίζοντας τον Adams και αργότερα τον Τόμας Τζέφερσον και πεθαίνει.
Επιστρέφοντας στο μονοπάτι της wall street, κατοικίες και επιχειρήσεις κατέλαβαν την περιοχή, δημιουργώντας παλαιές αφηγήσεις, όπως “δυνατές κραυγές από τις επιχειρήσεις περιέβαλαν τα σπίτια των ανθρώπων, κάνοντας τους ιδιοκτήτες να παραπονούνται”. Με το άνοιγμα της Διώρυγας Erie τον 19ο αι. σηματοδοτεί μια τεράστια έκρηξη επιχειρήσεων στην πόλη, όντας το μόνο μεγάλο λιμάνι που έχει πρόσβαση μέσω της εσωτερικής ναυσιπλοΐας, στους λιμένες της περιοχής των Μεγάλων Λιμνών.
Η Wall street έγινε “πρωτεύουσα” του χρήματος της Αμερικής.
Ο Ιστορικός Charles R. Geist την αναφέρει ως ένα “ρυμουλκό του πολέμου” μεταξύ των συμφερόντων των επιχειρήσεων της Wall street. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, ο βόρειος τομέας ανθεί, με ευημερούσες πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη, με όραμα να συνδέει “την παλιά παγκόσμια πρωτεύουσα και την Νέα φιλοδοξία του Κόσμου” . Η JP Morgan, John Rockeffeller's Standard Oil μετακομίζουν στην πόλη, με την πρώτη να παίρνει θέση γωνία, γεωγραφικής και στρατηγικής σημασίας των μεταφορών και οικονομικών της Αμερικής.
Το 1884, ο Charles H. Dow άρχισε να παρακολουθεί τα αποθεματικά, ξεκινώντας με τις πρώτες 11 μετοχές, βασικά των σιδηροδρόμων, εξετάζοντας τις μέσες τιμές για αυτές τις έντεκα μετοχές.. Εξ ου και ο Dow Τζόνις προφανώς !
Με την βιομηχανική επανάσταση, δεν επέρχεται καμία αλλαγή στην ηγετική της θέση, ερχόμενη δεύτερη παγκοσμίως στο οικονομικό κεφάλαιο μετά το Λονδίνο. Η Wall street το 1913 άλλαξε τις σχέσεις της με τις κυβερνητικές αρχές, παράδειγμα προξένησε τις διαμαρτυρίες των υπαλλήλων όταν πρότεινε η πολιτεία 4 δολάρια φόρο επί των μεταβιβάσιμων μετοχών. Κατά κύριο λόγο όμως η πολιτεία λαμβάνει μέτρα μέσω φορολογικών κινήτρων υπέρ της ενθάρρυνσης των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων στην πόλη. Για την εταιρική κουλτούρα έγινε πρωτεύον θέμα η κατασκευή των ουρανοξυστών. Το πίσω μέρος του δρόμου είχε χαρακτηριστεί Bowling Green ή πίσω αυλή, με φτωχούς ανθρώπους, υψηλή βρεφική θνησιμότητα, με τις χειρότερες συνθήκες στέγασης στην πόλη. Πριν την τραγική μέρα της 11ης Σεπτ. 2001, είχε προηγηθεί μία άλλη. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1920 κοντά στην γωνία του τοίχου και την broad street, μια πολυσύχναστη γωνία της οικονομικής συνοικίας και στα γραφεία της Morgan Bank, μια ισχυρή βόμβα εξερράγη, με 38 θύματα και 143 τραυματίες. Οι δράστες ποτέ δεν συνελήφθησαν, αλλά ωστόσο βοήθησε ως καύσιμο ενάντια στην τότε κόκκινη απειλή. Η καταστροφή ήταν τρομακτική, με τον διάσημο οικονομολόγο Irvin Fisher να προσπαθεί να καθησυχάσει τους επενδυτές πως τα “χρήματα είναι ασφαλή” στο δρόμο του τείχους. Παρ' όλα αυτά οι μετοχές την επομένη έπεσαν κατακόρυφα.
Φτάνοντας το 1929 το χρηματιστηριακό κραχ, με την απαρχή της Μεγάλης Ύφεσης. (πόσα θα έβγαλαν και τότε κάποιοι), πολλαπλασιάζονται οι άνεργοι, συσσίτια και μαζικές κατασχέσεις.
Το 1975 έγινε η απελευθέρωση των συναλλαγών με ηλεκτρονικές μεθόδους, πετώντας έξω το άρθρο 394 : “οι περισσότερες συναλλαγές μετοχών πραγματοποιούνται υπό του μεγάλου διοικητικού συμβουλίου” . Το 1987 μειώνονται οι θέσεις εργασίας στο Μανχάταν κατά 100.000, αφού πολλές επιχειρήσεις λόγω της ηλεκτρονικής ευκολίας μπορούσαν να στηθούν σε πιο προσιτές περιοχές. Γίνεται η κατασκευή του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, που δύσκολα προσέλκυσε ενοικιαστές, αλλά έγινε οπτικό ορόσημο της πόλης, μεταφέροντας το κέντρο από την wall street στο συγκρότημα.
Φτάσαμε στην εποχή των διδύμων και δεν υπάρχει λόγος να γίνει περαιτέρω επέκταση.
Που σας παραπέμπει ;; μα στα Ταυροκαθάψια !!!!
Η Wall street αντιπροσωπεύει εννοιολογικά την χρηματοπιστωτική και οικονομική δύναμη των Ηνωμένων πολιτειών, συνώνυμη με τα οικονομικά συμφέροντα. Ένας συγγραφέας στο Huffington post καταλήγει στο συμπέρασμα “πως είναι η πιο επικίνδυνη γειτονιά στις Ηνωμένες πολιτείες” βρίσκοντας την συχνά ως κατηγορούμενη, μη ξεχνώντας το σκάνδαλο του Bernie Madoff, με πάμπολλες εταιρείες να έχουν κριθεί ένοχες για απάτη, να έχει κατηγορηθεί για το “ασεμνον” έχοντας αποκομίσει “τεράστια κέρδη και μπόνους το 2009” μετά την διάσωση από τα τρισεκατομμύρια των Αμερικανών φορολογούμενων, με την απληστία της και την ανεύθυνη ανάληψη κινδύνων” . Τέλος ο Ramsden επικεφαλής της Goldman Sacks, να πιστεύει και να δηλώνει το 2010 πως “η ανάληψη των κινδύνων είναι ζωτικής σημασίας...... Μπορείς να κατασκευάσεις ένα τραπεζικό σύστημα στο οποίο καμία τράπεζα δεν θα αποτύχει ποτέ, όταν δεν υπάρχει μόχλευση.........”
Ασπασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου