Στη φωτογραφία ο πρόεδρος της Γερμανίας με τη φιλενάδα του προέδρου της Γαλλίας, στο παλάτι των Ηλυσίων. Βρίσκει κουραστικές τις όμορφες γυναίκες, παρά το ότι τα φορολογούμενα υποζύγια πληρώνουν ακριβά τις συναντήσεις του. Οι νέοι βασιλιάδες της δημοκρατίας δεν είναι μόνο χειρότεροι και περισσότεροι, αλλά και πολλοί ακριβότεροι από τους παλιούς ηγεμόνες. Με την έκφραση αυτή χαρακτηρίζουν ορισμένα γερμανικά ΜΜΕ τον πρόεδρο τους ο οποίος, όπως γράφουν, φλερτάρει με εξαιρετικό τρόπο τις γυναίκες, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Σύμφωνα με πολύ γνωστό περιοδικό της χώρας, ο πρόεδρος παραπονιέται ότι, οι πνευματικές και σωματικές απαιτήσεις της θέσης του είναι πολύ κουραστικές. Μία από τις προηγούμενες φιλενάδες του δε αναφέρει ότι, ευρίσκεται στα πρόθυρα της υπερκόπωσης – επειδή είναι υποχρεωμένος να έχει πάρα πολλές συναντήσεις. «Με αυτό το ρυθμό και με αυτήν την ένταση, είναι αδύνατον να ανταπεξέλθει κανείς«, ισχυρίζεται ο ίδιος ο πρόεδρος. Το θέμα κινεί αναμφίβολα το ενδιαφέρον όχι τόσο από περιέργεια, αλλά σε σχέση με τον Έλληνα ομόλογο του – ο οποίος δεν αντιμετωπίζει προφανώς τα ίδια προβλήματα. Πάντως, η γνώμη ενός γερμανικού εντύπου είναι μάλλον διασκεδαστική – αφού γράφει τα εξής, σε ελεύθερη μετάφραση με μικρές παρεμβάσεις: «Για τί πράγμα μιλάει ο άνθρωπος; Αυτός ζει από το δημόσιο. Οι συναντήσεις του δεν είναι τίποτα άλλο από απλές εμφανίσεις σε δεξιώσεις, από επισκέψεις πρωτοκόλλου, από υποδοχές πρεσβευτών, από κάποια ταξίδια, από συνομιλίες σε ορισμένους κύκλους, από φλερτ με ωραίες γυναίκες, καθώς επίσης από μερικές χειραψίες. Κάπου-κάπου υπογράφει και μερικούς νόμους. Είναι ο συμβολαιογράφος του συντάγματος, τίποτα περισσότερο. Ζει από τους φορολογουμένους πολίτες, παρά το ότι κανένας από αυτούς δεν τον έχει εκλέξει. Η θέση που πήρε είναι το αποτέλεσμα πολιτικών διαπραγματεύσεων. Ούτε η ίδια η καγκελάριος δεν τον ήθελε. Δεν έκανε απολύτως τίποτα, όταν έμαθε ότι η κ. Merkel ήθελε να τον διώξει (για την καρέκλα του ενδιαφέρεται και για τίποτα άλλο). Είναι πραγματικά σκανδαλώδες το ότι, ένας πρόεδρος της γερμανικής ομοσπονδίας, ο οποίος γυρίζει σε πολυτελή σαλόνια με τα χρήματα των φορολογουμένων, παραπονιέται πως κουράζεται. Εάν έλεγε κάτι τέτοιο ένας διευθυντής μίας ιδιωτικής επιχείρησης, θα είχε εκδιωχθεί από τους μετόχους την ίδια στιγμή. Τι να πουν αλήθεια όλοι αυτοί που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς την παραμικρή ευκαιρία να κερδίσουν ποτέ τόσα χρήματα, όσο αυτός; Τι να πουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τι θα πει σύνταξη, που δεν έχουν καμία σταθερή δουλειά και που η κάθε οικονομική κρίση καταστρέφει όλες τις προσπάθειες τους; Που να παραπονεθούν όλοι αυτοί, οι οποίοι αναγκάσθηκαν λόγω της κρίσης να κάνουν δύο δουλειές, απλά και μόνο για να επιβιώσουν; Αυτοί που δεν κοιμούνται όλη τη νύχτα επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους; Που πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, με μία όλο και μικρότερη ανταποδοτικότητα, αφού λεηλατείται το κοινωνικό κράτος; Τι να πουν οι συνταξιούχοι που υποχρεώνονται πια να ζουν από τα παιδιά τους, επειδή οι όλο και μικρότερες συντάξεις που παίρνουν από το ληστρικό κράτος. δεν τους φτάνουν πια για να ζήσουν; Τι να πουν οι άνεργοι, οι δανεικοί εργαζόμενοι, οι υποαπασχολούμενoi και όλα τα άλλα θύματα της νεοφιλελεύθερης θύελλας που σάρωσε τη χώρα μας; Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας άνθρωπος στην κορυφή της δημοκρατίας (μετά τη λέξη «αριστερός» δεν μπορούμε πια να ακούμε ούτε τη λέξη «δημοκρατία», έχοντας χορτάσει από την υποκρισία των πολιτικών), ο οποίος πληρώνεται αδρά από τα φορολογούμενα υποζύγια, παραπονιέται – παρά το ότι του παρέχουμε κρατική λιμουζίνα με οδηγό και ένα πολυτελέστατο ανάκτορο με γραμματέα, με κλητήρα, με υπηρέτες και ποιός ξέρει με τι άλλο. Δυστυχώς πάει πολύ καιρός τώρα που δεν περιμένουμε πια να δούμε κάποιο πρότυπο στην πολιτική, κάποιον που να αξίζει να σέβεται και να θαυμάζει ο λαός. Κάποια στιγμή θα φτάσουμε σε εκείνο το στάδιο, όπου οι γονείς θα απαγορεύουν στα παιδιά τους την ενασχόληση με την πολιτική – που θα κλείνουν αμέσως την τηλεόραση, μόλις εμφανιστεί κάποιος πολιτικός τυχοδιώκτης. Δέκα λεπτά με τον πρόεδρο κάνουν περισσότερο κακό στο χαρακτήρα των εφήβων, από όσο μία ώρα με ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Ο πάστορας πρόεδρος – ο σούπερ πολιτικός μας.» Διαβάζοντας όλα αυτά στη γερμανική εφημερίδα, αρχίζει κανείς να νοιώθει καλύτερα – αφού δεν διαπιστώνει μεγάλες διαφορές με τη χρεοκοπημένη Ελλάδα, η οποία πλήττεται από τις εγκληματικές επιθέσεις της Τρόικας, ενώ υποφέρει αφάνταστα από την ποιότητα των δικών της πολιτικών ανδρών και γυναικών. http://infognomonpolitics.blogspot.gr/ Ο συμβολαιογράφος του συντάγματος

Στη φωτογραφία ο πρόεδρος της Γερμανίας με τη φιλενάδα του προέδρου της Γαλλίας, στο παλάτι των Ηλυσίων. Βρίσκει κουραστικές τις όμορφες γυναίκες, παρά το ότι τα φορολογούμενα υποζύγια πληρώνουν ακριβά τις συναντήσεις του. Οι νέοι βασιλιάδες της δημοκρατίας δεν είναι μόνο χειρότεροι και περισσότεροι, αλλά και πολλοί ακριβότεροι από τους παλιούς ηγεμόνες.

Με την έκφραση αυτή χαρακτηρίζουν ορισμένα γερμανικά ΜΜΕ τον πρόεδρο τους ο οποίος, όπως γράφουν, φλερτάρει με εξαιρετικό τρόπο τις γυναίκες, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.

Σύμφωνα με πολύ γνωστό περιοδικό της χώρας, ο πρόεδρος παραπονιέται ότι, οι πνευματικές και σωματικές απαιτήσεις της θέσης του είναι πολύ κουραστικές. Μία από τις προηγούμενες φιλενάδες του δε αναφέρει ότι, ευρίσκεται στα πρόθυρα της υπερκόπωσης – επειδή είναι υποχρεωμένος να έχει πάρα πολλές συναντήσεις. «Με αυτό το ρυθμό και με αυτήν την ένταση, είναι αδύνατον να ανταπεξέλθει κανείς«, ισχυρίζεται ο ίδιος ο πρόεδρος.

Το θέμα κινεί αναμφίβολα το ενδιαφέρον όχι τόσο από περιέργεια, αλλά σε σχέση με τον Έλληνα ομόλογο του – ο οποίος δεν αντιμετωπίζει προφανώς τα ίδια προβλήματα. Πάντως, η γνώμη ενός γερμανικού εντύπου είναι μάλλον διασκεδαστική – αφού γράφει τα εξής, σε ελεύθερη μετάφραση με μικρές παρεμβάσεις:

«Για τί πράγμα μιλάει ο άνθρωπος; Αυτός ζει από το δημόσιο. Οι συναντήσεις του δεν είναι τίποτα άλλο από απλές εμφανίσεις σε δεξιώσεις, από επισκέψεις πρωτοκόλλου, από υποδοχές πρεσβευτών, από κάποια ταξίδια, από συνομιλίες σε ορισμένους κύκλους, από φλερτ με ωραίες γυναίκες, καθώς επίσης από μερικές χειραψίες. Κάπου-κάπου υπογράφει και μερικούς νόμους. Είναι ο συμβολαιογράφος του συντάγματος, τίποτα περισσότερο.

Ζει από τους φορολογουμένους πολίτες, παρά το ότι κανένας από αυτούς δεν τον έχει εκλέξει. Η θέση που πήρε είναι το αποτέλεσμα πολιτικών διαπραγματεύσεων. Ούτε η ίδια η καγκελάριος δεν τον ήθελε. Δεν έκανε απολύτως τίποτα, όταν έμαθε ότι η κ. Merkel ήθελε να τον διώξει (για την καρέκλα του ενδιαφέρεται και για τίποτα άλλο).

Είναι πραγματικά σκανδαλώδες το ότι, ένας πρόεδρος της γερμανικής ομοσπονδίας, ο οποίος γυρίζει σε πολυτελή σαλόνια με τα χρήματα των φορολογουμένων, παραπονιέται πως κουράζεται. Εάν έλεγε κάτι τέτοιο ένας διευθυντής μίας ιδιωτικής επιχείρησης, θα είχε εκδιωχθεί από τους μετόχους την ίδια στιγμή. Τι να πουν αλήθεια όλοι αυτοί που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς την παραμικρή ευκαιρία να κερδίσουν ποτέ τόσα χρήματα, όσο αυτός;

Τι να πουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τι θα πει σύνταξη, που δεν έχουν καμία σταθερή δουλειά και που η κάθε οικονομική κρίση καταστρέφει όλες τις προσπάθειες τους; Που να παραπονεθούν όλοι αυτοί, οι οποίοι αναγκάσθηκαν λόγω της κρίσης να κάνουν δύο δουλειές, απλά και μόνο για να επιβιώσουν;

Αυτοί που δεν κοιμούνται όλη τη νύχτα επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους; Που πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, με μία όλο και μικρότερη ανταποδοτικότητα, αφού λεηλατείται το κοινωνικό κράτος;

Τι να πουν οι συνταξιούχοι που υποχρεώνονται πια να ζουν από τα παιδιά τους, επειδή οι όλο και μικρότερες συντάξεις που παίρνουν από το ληστρικό κράτος. δεν τους φτάνουν πια για να ζήσουν; Τι να πουν οι άνεργοι, οι δανεικοί εργαζόμενοι, οι υποαπασχολούμενoi και όλα τα άλλα θύματα της νεοφιλελεύθερης θύελλας που σάρωσε τη χώρα μας;

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας άνθρωπος στην κορυφή της δημοκρατίας (μετά τη λέξη «αριστερός» δεν μπορούμε πια να ακούμε ούτε τη λέξη «δημοκρατία», έχοντας χορτάσει από την υποκρισία των πολιτικών), ο οποίος πληρώνεται αδρά από τα φορολογούμενα υποζύγια, παραπονιέται – παρά το ότι του παρέχουμε κρατική λιμουζίνα με οδηγό και ένα πολυτελέστατο ανάκτορο με γραμματέα, με κλητήρα, με υπηρέτες και ποιός ξέρει με τι άλλο.

Δυστυχώς πάει πολύ καιρός τώρα που δεν περιμένουμε πια να δούμε κάποιο πρότυπο στην πολιτική, κάποιον που να αξίζει να σέβεται και να θαυμάζει ο λαός. Κάποια στιγμή θα φτάσουμε σε εκείνο το στάδιο, όπου οι γονείς θα απαγορεύουν στα παιδιά τους την ενασχόληση με την πολιτική – που θα κλείνουν αμέσως την τηλεόραση, μόλις εμφανιστεί κάποιος πολιτικός τυχοδιώκτης.

Δέκα λεπτά με τον πρόεδρο κάνουν περισσότερο κακό στο χαρακτήρα των εφήβων, από όσο μία ώρα με ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Ο πάστορας πρόεδρος – ο σούπερ πολιτικός μας.»

Διαβάζοντας όλα αυτά στη γερμανική εφημερίδα, αρχίζει κανείς να νοιώθει καλύτερα – αφού δεν διαπιστώνει μεγάλες διαφορές με τη χρεοκοπημένη Ελλάδα, η οποία πλήττεται από τις εγκληματικές επιθέσεις της Τρόικας, ενώ υποφέρει αφάνταστα από την ποιότητα των δικών της πολιτικών ανδρών και γυναικών.

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/