ΚΕΛΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Λαός σπαρμένος από τις Ευρωπαϊκές ακτές της Μεσογείου μέχρι την Σκωτία και την Ιρλανδία.
Οι Κέλτες μακριά ξαδέλφια των Αχαιών, πέρασαν στο νησί Μεγάλη Βρετανία, γύρο στα 1000 π.χ
Οι μεν Κέλτες που πέρασαν στο νησί από Ιρλανδία, εγκαταστάθηκαν στην Σκωτία και οι δε που πέρασαν από Γαλλική Βρετάνη εγκαταστάθηκαν στην Κορνουάλη και αργότερα στην Ουαλία.
Σύμφωνα με τον Βασίλη Ραφαηλίδη – Λαοί της Ευρώπης, , οι Κέλτες είχαν εμπορικές σχέσεις με τους Φοίνικες. Πλούσια προϊστορικά ευρήματα βοηθούν στην τεκμηρίωση, πως οι προϊστορικοί κάτοικοι του νησιού το προτιμούσαν λόγω του έφορου εδάφους.
Οι Σκωτσέζοι επίσης είναι Κέλτικη φυλή. Μοιρασμένοι στα δύο, οι μεν οι Ορεινοί Σκωτσέζοι (Χαιλάντερ) που θεωρούν τους εαυτούς τους γνήσιους Κέλτες, οι δε πεδινοί Σκωτσέζοι που θεωρούν τους εαυτούς γνήσιους Εγγλέζους.
Οι Ρωμαίοι έφτασαν μέχρι την Σκωτία, αλλά χωρίς να καταφέρουν να καθ υποτάξουν τον πολεμικό λαό των Σκωτσέζων . Γι αυτό ο Αδριανός χτίζει το 120 μ.χ το περίφημο τείχος με το όνομα του που χωρίζει την Μεγάλη Βρετανία στα δύο.
Με τον Βασιλιά Κέννεθ, ιδρύεται το Βασίλειο της Σκωτίας, που αναπτύσεται χάριν στο νοικοκύρεμα και τις εξαιρετικές οικονομικές τους επιδόσεις. Πάντοτε σύμφωνα με τον συγγραφέα Ραφαηλίδη, ο δημιουργός της επιστήμης της πολιτικής οικονομίας ήταν ο Άνταμ Σμίθ. (Νομίζω πως Σκωτσέζος τζογαδόρος ήταν και αυτός που εφηύρε την έννοια του χάρτινου χρήματος ! Μας προκύπτει επίσης και ο Θείος Σκρούτζ ως Σκωτσέζικης καταγωγής, για να στραφούν τα βλέμματα αλλού, αλλά ο δημιουργός του Σκρούτζ, πιστός στις πεποιθήσεις του σχεδιάζει με 4 δάκτυλα αντί για 5 , ώστε να μην κατασκευάζει πιστά ανθρώπινα ομοιώματα !!)).
Παρ'ολο που στα περί 1707, είχαν καταφέρει να ενωθούν τα δύο βασίλεια (Αγγλίας – Σκωτίας) , το 1745 οι Χαιλάντερς διεκδικούν την ανεξαρτησία τους.
Διαβάζοντας την Στελίνα Μαργαριτίδου στο History Macedonia. Στον Βίο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κάποιος Δρυίδης (Κέλτης) σοφός εμφανίζεται σε σημαντικές στιγμές, όπως και στην στιγμή του θανάτου του Μ.Α. : Οι Κέλτες εμφανίζονται στην Μακεδονία. Ο Μέγας Αλέξανδρος που έχει βλέψεις για την Ανατολή, δεν θέλει να εμπλακεί σε πόλεμο μαζί τους. ¨Έτσι προτιμά να συνάψει καλές σχέσεις και ταυτόχρονα να προστατεύουν την Μακεδονία ως σύμμαχοι από τις επιθέσεις των Ιλλυριών, όσο αυτός θα ίππευε προς Ανατολή.
Σχετικές αναφορές γίνονται στον Στράβωνα και Αρριανό.
Γράφεται πως ο Μ.Α. Σε ερώτηση τι φοβούνται οι Κέλτες περισσότερο, ακούει :
- Μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι
- Θα μείνουμε πιστοί , εκτός εάν πέσει ο ουρανός και μας πλακώσει ή η Γή ανοίξει και μας καταπιεί ή η θάλασσα σηκωθεί και μας σκεπάσει !
Πρώτη φορά οι Κέλτες μίλησαν με Έλληνες τον 6 π.χ όπου αναδεικνύεται η προσωπικότητα του Πυθέα. ¨Οταν ο Πυθέας τράβηξε προς βορρά συνάντησε φύλα όχι ομιλούντα την Ελληνική, αλλά συνεννοούνταν μεταξύ τους με θορύβους που έμοιαζαν με κραυγές ζώων”. Σύμφωνα με τον Στράβωνα και Πολύβιο, ο Πυθέας ήταν ο πρώτος που έφτασε στις χώρες των Κελτών και των Γαλατών , τρεις αιώνες πρίν απο τις λεγεώνες των Ρωμαίων. Τη σχέση πιστοποιεί μια χάλκινη πλάκα στο παλιό λιμάνι της Μασσαλίας, η οποία έχει χαραγμένες τις λέξεις: “Εδώ γύρω στο 600 π.Χ. έλληνες ναυτικοί αποβιβάστηκαν προερχόμενοι από τη Φώκαια, ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Ίδρυσαν τη Μασσαλία από την οποία μεταλαμπαδεύτηκε στη Δύση ο πολιτισμός”.
Την εποχή 600 έως 100 π.χ αναδεικνύεται ο ανταγωνισμός μεταξύ Ετρούσκων, Ελλήνων, Καρθαγένιων και Ρωμαίων, στο εμπόριο , αλλά περισσότερο έχοντας ως κίνητρο το ταξείδι, όπως συνέβη την εποχή των θαλασσοπόρων τον 15ο αιώνα. Το εμπόριο της εποχής στηρίζεται στον κασσίτερο, το ήλεκτρον και τον χρυσό (που σήμερα ζητούν στα κράτη να τα πουλήσουν για να σωθούν ωιμέ !). Ο Κόσμος του Πυθέα ήταν ο μεσογειακός κόσμος των Άλπεων , των Ηρακλειδών Στηλών και του Γιβραλτάρ , Ολόκληρη την Ευρώπη και την Βόρεια Αφρική (Κάτι σαν σήμερα , το όραμα του Σαρκοζί για την Μεσογειακή ¨Ενωση με τον πόλεμο της Λιβύης !) .
Θα πρέπει όμως, να καταλογήσουμε στους Κέλτικους λαούς , τους Γαλάτες, τους λαούς της Γαλικίας, της Κορνουάλης ή της Βρετάνης (Οι τότε Κοινωνίες του Ατλαντικού) ότι ασχέτως εάν συνενοούνταν με “θορύβους”, είχαν αναπτύξει παρ' όλα αυτά άλλους τρόπους, όπως ναυσιπλοΐα, ναυπηγική και αστρονομία !).
Οι Κέλτες, που αποτελούνται λοιπόν από πολλές φυλές, ανέπτυξαν μια Θρησκεία που ένωνε όλα τα φύλα και τις παραδόσεις τους. Ανεξάρτητος λαός, που δεν θέλησε να εδραιώσει την θέση του με την έννοια κράτος. Είχε έλλειψη οργανωτικού πνεύματος, μεταναστευτικές τάσεις καθώς και τάσεις προς το εξωπραγματικό .
Το Θρησκευτικό τους γίγνεσθαι μεταφέρεται από γενεά σε γενεά από στόμα σε στόμα. Τίποτα δεν υπάρχει σε γραπτό λόγο.
Η Κελτική μυθολογία , ο Δρυιδισμός έχει μαγέψει και επηρεάσει το έργο πολλών συγγραφέων και καλλιτεχνών, τόσο στο παρελθόν, όσο και στις μέρες μας. Δυστυχώς όμως για την ίδια, δεν έχουμε ακριβή και απόλυτα εξακριβωμένα στοιχεία . Στο μεγαλύτερο μέρος της, αποτελεί μια ανοργάνωτη συλλογή κομματιών και είναι πολύ δύσκολο να ταξινομηθεί. Το πνεύμα της πάντως είναι εμπλουτισμένο με αρκετό ανιμισμό και μια ονειρώδη συνείδηση .
Οι θεοί τους φαίνεται πως προήλθαν από τις πιό πρωτόγονες, ινδοευρωπαϊκές πηγές στις οποίες στηρίχτηκαν οι πολυθεϊστικές θρησκείες . Οι Ρωμαίοι, προσπαθώντας να ερμηνεύσουν το κελτικό πάνθεο, το συνέδεσαν με τους ρωμαϊκούς θεούς, όπως και οι εκρωμαϊσμένοι Γαλάτες –έτσι δεν γνωρίζουμε τον ακριβή κελτικό χαρακτήρα αυτών των θεοτήτων και των ιδιοτήτων τους.
Επιχειρούσαν τον καθαγιασμό της ζωής, πιστεύοντας πως μία ζωή δεν είναι αρκετή ! ¨Άρα επίκεντρο της Κελτικής πεποίθησης είναι αυτή της μετενσάρκωσης. Άρχαιολογικά ευρήματα, έχουν αποδείξει, ότι διάφορα κτερίσματα έχουν ταφή μαζί με τους νεκρούς.
Πίστευαν στην ύπαρξη ενός άλλου Κόσμου, που εάν έμπαινες ως φίλος, είχες πολλά να απολαύσεις ! Πολλοί επιστήμονες παραλλήλιζαν τον “Αλλον Κόσμο” των Κελτών, με τα Ηλύσια Πεδία των Αρχαίων Ελλήνων ! Σημαντικότερη Θεότητα είναι αυτή η Τριαδική, που θα διαβάσετε στο άρθρο που ακολουθεί.
Η ονομασία Δρυίδες , άλλοι λένε προέρχεται από το ιερό δένδρο των Κελτών τον Δρύ και κατ' άλλους από την λέξη Druid, που σημαίνει , αυτός που γνωρίζει κατά βάθος ! ¨η επίσης επιστήμονες υποστηρίζουν ότι προέρχεται από την λέξη Dan που σημαίνει Σοφός.
Και τέλος με το Περσικό Duru ερμηνευόμενο ως “καλός και άγιος άνθρωπος” .
Για να γίνει κάποιος Δρυίδης απαιτούνταν είκοσι χρόνια σπουδών στην θεολογία, στην φιλοσοφία, στα μαθηματικά, στην φυσική, στην αστρονομία, στην ιατρική, στην γεωγραφία, στην ιστορία αλλά και στην ανάπτυξη ικανοτήτων όπως η διαίσθηση, το ένστικτο και φυσικά η ερμηνεία των σημαδιών του θεού. Η διδασκαλία ήταν πάντα προφορική .
Στη διήγηση της Δεύτερης μάχης του Μαγκ Τούρεντ, ο Δρυίδης Ντιασέντ περιγράφει τη θεραπευτική ικανότητα των Δρυίδων πολύ χαρακτηριστικά: « Κάθε άνθρωπος που θα τραυματιστεί , με την προϋπόθεση ότι δεν θα του έχουν κόψει το κεφάλι, δεν θα έχουν καταστραφεί οι μήνιγγες, ή ο νωτιαίος μυελός, θα θεραπευτεί πλήρως από εμένα, στην μάχη που θα γίνει αύριο το πρωί».
Κέλτικοι μύθοι
Άλλο ένα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι του κέλτικου πολιτισμού είναι η μυθολογία του.
Άλλο ένα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι του κέλτικου πολιτισμού είναι η μυθολογία του.
Ένας μύθος είναι ο εξής...
Πριν από τους Δρυίδες υπήρχε μια μάγισσα που λεγόταν Κορίδουεν. Το όνομά της στη γλώσσα των Κελτών σήμαινε λευκή μοίρα. Η μάγισσα αυτή κατείχε τη γνώση και τη σοφία της επιστήμης. Πιστός σύντροφος και υπηρέτης της ήταν ένας νάνος, ο Γκουυόν.
Κάποτε, η Κορίδουεν ετοίμαζε μια συνταγή με ιερά φυτά. Τα έβαλε όλα μαζί σ’ένα μεγάλο καζάνι κι άφησε το νάνο να τα προσέχει. Όμως κάποια στιγμή, πετάχτηκαν μερικές σταγόνες από το καζάνι πάνω στα δάχτυλα του νάνου. Εκείνος, ανάστατος από το κάψιμο, έβαλε τα δάχτυλά του στο στόμα και ξαφνικά απόκτησε όλη τη σοφία της μάγισσας. Γεμάτος φόβο αναλογίστηκε τότε τι θα γινόταν αν η μάγισσα επέστρεφε και ανακάλυπτε ότι εκείνος γνώριζε τα μυστικά της. Αποφάσισε λοιπόν να μεταμορφωθεί για να της ξεφύγει. Σκέφτηκε να πάρει διάφορες μορφές, αλλά η Κορίδουεν ήταν έξυπνη και πονηρή και θα τον ανακάλυπτε αμέσως. Τελικά, έγινε ένας μικρός κόκκος σιταριού και κύλησε σε μία άκρη, για να μην τραβήξει την προσοχή της μάγισσας. Εκείνη όμως παρακολουθούσε τις μεταμορφώσεις του από μακριά, έτσι, όταν επέστρεψε, μεταμορφώθηκε σε μαύρη κότα, όρμηξε πάνω του και τον έφαγε, προστατεύοντας έτσι τη σοφία και τα μυστικά της.
Η μάγισσα αυτή είχε έναν γιο, τον Ταλεζίνο. Επειδή τον αγαπούσε πολύ, όταν γέρασε μετέδωσε σ’αυτόν τη σοφία και τη γνώση της. Ο Ταλεζίνος όμως δεν κράτησε τη γνώση και τη σοφία για τον εαυτό του, αλλά την παρέδωσε στους Δρυίδες. Τους έμαθε γραφή, αστρονομία και ιατρική και ο ίδιος βασίλεψε σ’ ένα λαό από πνεύματα, νάνους και μοίρες.
Πριν από τους Δρυίδες υπήρχε μια μάγισσα που λεγόταν Κορίδουεν. Το όνομά της στη γλώσσα των Κελτών σήμαινε λευκή μοίρα. Η μάγισσα αυτή κατείχε τη γνώση και τη σοφία της επιστήμης. Πιστός σύντροφος και υπηρέτης της ήταν ένας νάνος, ο Γκουυόν.
Κάποτε, η Κορίδουεν ετοίμαζε μια συνταγή με ιερά φυτά. Τα έβαλε όλα μαζί σ’ένα μεγάλο καζάνι κι άφησε το νάνο να τα προσέχει. Όμως κάποια στιγμή, πετάχτηκαν μερικές σταγόνες από το καζάνι πάνω στα δάχτυλα του νάνου. Εκείνος, ανάστατος από το κάψιμο, έβαλε τα δάχτυλά του στο στόμα και ξαφνικά απόκτησε όλη τη σοφία της μάγισσας. Γεμάτος φόβο αναλογίστηκε τότε τι θα γινόταν αν η μάγισσα επέστρεφε και ανακάλυπτε ότι εκείνος γνώριζε τα μυστικά της. Αποφάσισε λοιπόν να μεταμορφωθεί για να της ξεφύγει. Σκέφτηκε να πάρει διάφορες μορφές, αλλά η Κορίδουεν ήταν έξυπνη και πονηρή και θα τον ανακάλυπτε αμέσως. Τελικά, έγινε ένας μικρός κόκκος σιταριού και κύλησε σε μία άκρη, για να μην τραβήξει την προσοχή της μάγισσας. Εκείνη όμως παρακολουθούσε τις μεταμορφώσεις του από μακριά, έτσι, όταν επέστρεψε, μεταμορφώθηκε σε μαύρη κότα, όρμηξε πάνω του και τον έφαγε, προστατεύοντας έτσι τη σοφία και τα μυστικά της.
Η μάγισσα αυτή είχε έναν γιο, τον Ταλεζίνο. Επειδή τον αγαπούσε πολύ, όταν γέρασε μετέδωσε σ’αυτόν τη σοφία και τη γνώση της. Ο Ταλεζίνος όμως δεν κράτησε τη γνώση και τη σοφία για τον εαυτό του, αλλά την παρέδωσε στους Δρυίδες. Τους έμαθε γραφή, αστρονομία και ιατρική και ο ίδιος βασίλεψε σ’ ένα λαό από πνεύματα, νάνους και μοίρες.
Η Γνώση της ιστορίας των λαών, βοηθά στην κατανόηση των χαμένων κόσμων, πολιτισμών , ιδεών και οραμάτων. Οι λαοί που ζούσαν κοντά στη γη, θεοποιώντας την Φύση , μη γνωρίζοντας την εικονική πραγματικότητα του σήμερα, πολύ θα μας ωφελήσουν στις σκέψεις μας.
Ασπασία
http://www.promitheasblog.com/2009/06/blog-post_3127.html
http://history-of-macedonia.com/wordpress/2010/05/09/otan-o-megas-alexandros-sunanthse-tous-keltes/
http://stardust30.wordpress.com/2008/12/03/1597/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου